Dylemat związany z I komunią, co zrobić?

[undecided_1994]

Witam wszystkich,
Mam nadzieję, że doradzicie mi jak się zachować i jakie będzie najlepsze rozwiązanie. Mianowicie nie jestem osobą wierzącą, natomiast nie jestem też apostatą. Z moimi poglądami się nie ukrywam, do kościoła nie chodzę, natomiast mieszkam daleko od rodziny, z dalszą prawie w ogóle nie utrzymuję kontaktu, więc też to nie jest tak że każdy zna każdą moją myśl i opinię. Teraz odnośnie tytułu wątku: w przyszłym roku mam komunię u swojej chrześnicy i nie wiem czy iść jak gdyby nigdy nic, brać udział ze względu na poczucie obowiązku, czy dać prezent ale powiedzieć że nie będę uczestniczyć ponieważ nie jestem wierząca i to by nie było ok. Nie będę ukrywać, że u mnie w rodzinie wiara jest bardziej z przyzwyczajenia, tradycji i przede wszystkim "co ludzie powiedzą", dlatego zastanawiam się nad wzięciem udziału żeby małej nie robić przykrości, wiadomo że dzieci w tym wieku nie bardzo rozumieją powagę sytuacji. Mi to jest wszystko jedno czy wezmę udział czy nie. Ale z drugiej strony zaczęłam się zastanawiać, czy to nie jest "obraźliwe"(z braku lepszego słowa) dla osób które wierzą z innych powodów niż te które wymieniłam, ja wrzuciłam całą moją rodzinę do jednego worka, a wiadomo że nie utrzymuję z nimi kontaktu bliskiego i tak na dobrą sprawę nie wiem czy oni nie są prawdziwie wierzący i to nie jest dla nich jakaś ważna sprawa. Zdaję sobie też sprawę, że pomimo że się nie ukrywam z moimi poglądami, każdy wie że nawet na święta nie chodzę do kościoła, ale podejrzewam że moi rodzice to wytłumaczyli tym że jestem wierząca, ale nie lubię działań kościoła- to tylko moje przypuszczenie na podstawie tego jak ich znam. Wiem, że to wywoła burzę w rodzinie i mnie tam nie ma, więc mnie wszystko ominie, a moi rodzice będą musieli się tłumaczyć i wiem że będzie im wstyd. To jest też kolejny powód dla którego zastanawiam się czy nie wziąć udziału. Powiedzcie jak wy to widzicie, bardzo chciałabym poznać też opinie osób które może mają podobne sytuacje rodzinne, gdzie głównym czynnikiem w podejmowaniu każdej decyzji jest "co ludzie powiedzą". Dziękuję z góry za wszystkie komentarze

[rejczeI]

Po co zgodziłaś się zostać chrzestną ?

[wlosomaniaczkaaa]

Też mam w przyszłym roku komunie siostrzeńca i nie chodzę do kościoła. Nie lubię tej instytucji, ale zmuszę się i pójdę ze względu na dzieciaka. Tym bardziej bym poszła do chrześniaka.
Zbojkotowałam w tym roku bierzmowanie, ale już bez jaj, żeby na bierzmowania latać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[undecided_1994]

Napisane przez rejczeI

Po co zgodziłaś się zostać chrzestną ?

Ponieważ wtedy jeszcze nie miałam ugruntowanych przekonań. Sama sobie pluję w brodę, no ale czasu nie cofnę. Zaraz po bierzmowaniu pierwszy raz zostałam chrzestną, wtedy się cieszyłam i byłam dumna że już w tym wieku zostałam. A kilka lat później jak mnie znowu poprosili to pomimo że nie chciałam, gdyż już wtedy nie byłam wierząca, to jednak byłam na utrzymaniu rodziców, od KAŻDEGO słyszałam "dziecku się nie odmawia", "co ci szkodzi", itd. i się głupia zgodziłam.

[DrDoom]

Napisane przez undecided_1994

Ponieważ wtedy jeszcze nie miałam ugruntowanych przekonań. Sama sobie pluję w brodę, no ale czasu nie cofnę. Zaraz po bierzmowaniu pierwszy raz zostałam chrzestną, wtedy się cieszyłam i byłam dumna że już w tym wieku zostałam. A kilka lat później jak mnie znowu poprosili to pomimo że nie chciałam, gdyż już wtedy nie byłam wierząca, to jednak byłam na utrzymaniu rodziców, od KAŻDEGO słyszałam "dziecku się nie odmawia", "co ci szkodzi", itd. i się głupia zgodziłam.

Jak się powiedziało "A" i zgodziłaś się na bycie chrzestną, to wypada teraz powiedzieć "B" i brać w tym udział, nawet jak nie wierzysz.
Nic to nie zmienia, a dziecko nie będzie zawiedzione.

[skara]

Moim zdaniem wiara nie ma nic wspólnego z pójściem na komunię. To jest ceremonia, tak samo możesz zostać zaproszona na ślub w synagodze czy meczecie czy pogrzeb w obrządku buddyjskim. Do komunii nie powinnaś przystępować, ale tę godzinę na mszy chyba wytrzymasz?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Uważam, że powinnaś pójść normalnie. Zawsze mnie zastanawiały takie dylematy. Podjęłaś decyzję, by być chrzestna. Sytuacja się zmieniła - jednak Ty to robisz nie dla religii, a dla dziecka.

[morning_coffee]

Jako chrzestna powinnaś pójść, nic to nie zmieni w Twojej sytuacji.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

ja bylam w podobnej stuacji i nie poszlam
kupilam prezent ,dalam pieniadze i moja matka mnie zastapila

zostalam chrzesna chyba w wieku 19 lat ,jakby bezmyslnie ,z czasem dojrzalam do wyrazania swoich pogladow i odmowilam udzialu w komuni (podobne teksty co u ciebie "dziecku sie nie odmawia" itp)

dziecko sie nie przejmowalo bo jak wszyscy wiemy dla dziecka najwazniejsze w komuni sa prezenty i kasa ,reszta rodziny byla zdegustowana (w tym moi rodzice ktorzy probowali wywrzec presje ) ale jakos nikt nie powiedzial mi nic w twarz
gdybym znowu stanela przed takim dylematem jak ty ,znowu bym nie poszla
zaluje tylko tego ze sie dalam namowic na bycie chrzestna niczego wiecej
dzis ten dzieciak ma juz 30 lat nie ma mi za zle ze nie bylam na jego komunii sam jest nie wierzacy i nie chodzi do kosciola (jak zreszta wiekszosc mojej i jego rodziny)

zyj w zgodzie ze soba

[undecided_1994]

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89400252]Uważam, że powinnaś pójść normalnie. Zawsze mnie zastanawiały takie dylematy. Podjęłaś decyzję, by być chrzestna. Sytuacja się zmieniła - jednak Ty to robisz nie dla religii, a dla dziecka.[/QUOTE]

Dylemat się wziął przez słowa mojej siostry, która powiedziała że jestem hipokrytką i że jakbym naprawdę nie wierzyła to by mi nawet do głowy nie przyszło aby uczestniczyć. Ona jest wierząca, do kościoła nie chodzi jedynie przez to co księża wyprawiają. Ogólnie wtedy była dłuższa dyskusja, jednak jej chodziło o to że ja mówię że nie wierzę, a tak naprawdę mam tak samo jak ona i uznała że oszukuję samą siebie. Pomimo że nie zgadzam się z tym twierdzeniem, gdyż jednak ja wiem najlepiej w co wierzę a w co nie, to zaczęłam się zastanawiać, czy moje podejście (które zawsze było takie jak z tego co widzę wasze) faktycznie nie wynika z wygody, a ja może robię coś źle i kogoś mogę urazić nie zdając sobie z tego nawet sprawy.

[Nimve]

Napisane przez undecided_1994

Dylemat się wziął przez słowa mojej siostry, która powiedziała że jestem hipokrytką i że jakbym naprawdę nie wierzyła to by mi nawet do głowy nie przyszło aby uczestniczyć. Ona jest wierząca, do kościoła nie chodzi jedynie przez to co księża wyprawiają. Ogólnie wtedy była dłuższa dyskusja, jednak jej chodziło o to że ja mówię że nie wierzę, a tak naprawdę mam tak samo jak ona i uznała że oszukuję samą siebie. Pomimo że nie zgadzam się z tym twierdzeniem, gdyż jednak ja wiem najlepiej w co wierzę a w co nie, to zaczęłam się zastanawiać, czy moje podejście (które zawsze było takie jak z tego co widzę wasze) faktycznie nie wynika z wygody, a ja może robię coś źle i kogoś mogę urazić nie zdając sobie z tego nawet sprawy.

A kogo masz niby urazić swoją obecnością w kościele, przecież nie idziesz tam z transparentem pluć księdzu w twarz, tylko będziesz stała jako jedna z setki osób w tłumie. Kto będzie wiedział, że nie wierzysz, a nawet, Twoja sprawa czy wierzysz czy nie, ktoś fajnie napisał wyżej, do synagogi czy meczetu też można wejść na obrządek kogoś bliskiego, idzie się tam wtedy dla niego jako gość i tyle. Ja bym poszła i nie robiła cyrku, jeśli sama nie czujesz jakiegoś oporu.

A siostra ma jakiś problem, ale to już jej sprawa, nie Twoja. Nie przejmuj się głupimi gadkami.

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez undecided_1994

Dylemat się wziął przez słowa mojej siostry, która powiedziała że jestem hipokrytką i że jakbym naprawdę nie wierzyła to by mi nawet do głowy nie przyszło aby uczestniczyć. Ona jest wierząca, do kościoła nie chodzi jedynie przez to co księża wyprawiają. Ogólnie wtedy była dłuższa dyskusja, jednak jej chodziło o to że ja mówię że nie wierzę, a tak naprawdę mam tak samo jak ona i uznała że oszukuję samą siebie. Pomimo że nie zgadzam się z tym twierdzeniem, gdyż jednak ja wiem najlepiej w co wierzę a w co nie, to zaczęłam się zastanawiać, czy moje podejście (które zawsze było takie jak z tego co widzę wasze) faktycznie nie wynika z wygody, a ja może robię coś źle i kogoś mogę urazić nie zdając sobie z tego nawet sprawy.

Idąc ta logiką siostra jest taką samą hipokrytką.

I nie - Ciebie za hipokrytkę nie uważam. Równie dobrze, na pogrzeb bliskiej osoby ateista nie może pójść, bo msza w kościele? ...

---------- Dopisano o 15:40 ---------- Poprzedni post napisano o 15:40 ----------

Napisane przez Nimve

A siostra ma jakiś problem, ale to już jej sprawa, nie Twoja. Nie przejmuj się głupimi gadkami.

Popieram.

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez undecided_1994

Dylemat się wziął przez słowa mojej siostry, która powiedziała że jestem hipokrytką i że jakbym naprawdę nie wierzyła to by mi nawet do głowy nie przyszło aby uczestniczyć. Ona jest wierząca, do kościoła nie chodzi jedynie przez to co księża wyprawiają. Ogólnie wtedy była dłuższa dyskusja, jednak jej chodziło o to że ja mówię że nie wierzę, a tak naprawdę mam tak samo jak ona i uznała że oszukuję samą siebie. Pomimo że nie zgadzam się z tym twierdzeniem, gdyż jednak ja wiem najlepiej w co wierzę a w co nie, to zaczęłam się zastanawiać, czy moje podejście (które zawsze było takie jak z tego co widzę wasze) faktycznie nie wynika z wygody, a ja może robię coś źle i kogoś mogę urazić nie zdając sobie z tego nawet sprawy.

A jak Twoją nieobecność odbierze dziecko które przystępuje do komunii?

Będąc ochrzczoną katoliczka nie miałabym problemu żeby uczestniczyć w dowolnej religijnej ceremonii - za wyjątkiem tych związanych z satanizmem.

[Voytkova]

Tez jestem niewierząca ,tż tez a chodzimy na śluby i komunie ,nawet moje dziecko było w tym roku u komunii bo tak chciało .Nic ci sie nie stanie jak odstoisz ta godzinę w kościele albo nawet pod kościołem a potem pójdziesz na imprezę .Chrześnicy byłoby przykro gdybys sie nie pojawiła .


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Indecence]

Nie rozumiem problemu. To komunia dziecka, nie Twoja. Idąc tym tokiem myślenia odmawiasz zaproszeń znajomym/rodzinie na śluby kościelne i chodzisz tylko na wesela? Albo wcale nie idziesz? E końcu impreza jest ze względu na daną uroczystość, raczej głupio nie pojawić się w kościele, a wbić od razu na salę weselną...

[rejczeI]

Napisane przez undecided_1994

Dylemat się wziął przez słowa mojej siostry, która powiedziała że jestem hipokrytką i że jakbym naprawdę nie wierzyła to by mi nawet do głowy nie przyszło aby uczestniczyć. Ona jest wierząca, do kościoła nie chodzi jedynie przez to co księża wyprawiają. Ogólnie wtedy była dłuższa dyskusja, jednak jej chodziło o to że ja mówię że nie wierzę, a tak naprawdę mam tak samo jak ona i uznała że oszukuję samą siebie. Pomimo że nie zgadzam się z tym twierdzeniem, gdyż jednak ja wiem najlepiej w co wierzę a w co nie, to zaczęłam się zastanawiać, czy moje podejście (które zawsze było takie jak z tego co widzę wasze) faktycznie nie wynika z wygody, a ja może robię coś źle i kogoś mogę urazić nie zdając sobie z tego nawet sprawy.

Teorie Twojej siostry to już jej sprawa.

Jak nie chcesz iść żeby czynnie okazać że nie chcesz być częścią tej społeczności to nie idź. Jak Ci to obojętne to ja bym chyba poszła. Jakbym miała nie iść przemyślałabym opcję prezentu jak pisze Frida.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[Paprotka_]

Obraźliwe dla kogo? w tym kraju znaczna ilość tzw. wierzących i praktykujących to hipokryci, raczej nikt się nie oburzy, że osoba niewierząca wybrała się na uroczystość kościelną. Prędzej się oburzą,że niewierząca ominęła kościelną imprezę.
Jestem z dala od kościoła, nie mam ślubu kościelnego, nie chrzciłam dziecka i nie poślę go do komunii (nawet jeśli będzie chciało), ale chodzę na pogrzeby i śluby kościelne bliskich. Idę tam z szacunku do osoby będącej bohaterem wydarzenia i po prostu nie biorę czynnego udziału we mszy - nie klękam, nie śpiewam, nie odmawiam grupowych modlitw, nie wykonuję znaku krzyża ani nie przekazuję znaku pokoju, nie daję ofiary. Stoję sobie i czekam aż się skończy. Chrzestną nie jestem, ale w Twojej sytuacji- skoro Ci to obojętne- to wzięłabym udział w tej uroczystości na takiej właśnie zasadzie: jestem ale nie biorę czynnego udziału we mszy. Szkoda byłoby mi tego dziecka. Nie dla każdego liczy się wyłącznie prezent, niektórym zależy na obecności ciotki czy wujka.

[Rena]

Wyglada na to, ze mieszkasz nie az tak daleko jak piszesz skoro działa na Ciebie "co powie siostra"/"co będziesz robić w święta"/ "rodzice to i tamto" etc.

Albo odcinasz pępowinę albo cale zycie planujesz żyć pod dyktando manipulacji i tańczyć jak Ci zagrają.

Wybór należy do Ciebie.

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Zgadzam się. Nie dla wszystkich dzieci najwazniejsze są prezenty. Dużo zależy od postawy rodziców i tego co owemu dziecku przekazali.
Dla mnie tytuł tematu nietrafiony. Skoro autorka nie utrzymuje relacji z rodziną to w tym upatrywałabym głównej przyczyny nieobecności na komuni a nie w przekonaniach wynikających z religii. Obrządek jak obrządek. Ja bym mogła uczestniczyć w każdej uroczystości pod warunkiem że byłoby to święto kogoś bliskiego dla mnie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[undecided_1994]

Napisane przez Rena

Wyglada na to, ze mieszkasz nie az tak daleko jak piszesz skoro działa na Ciebie "co powie siostra"/"co będziesz robić w święta"/ "rodzice to i tamto" etc.

Albo odcinasz pępowinę albo cale zycie planujesz żyć pod dyktando manipulacji i tańczyć jak Ci zagrają.

Wybór należy do Ciebie.

Nie wiem skąd ten tekst o pępowinie. To że liczę się ze zdaniem najbliższych i zastanawiam się jak coś na nich wpłynie, to nie znaczy że gram pod ich dyktando. A z siostrą jestem blisko, dlatego byłam zaskoczona jej opinią na ten temat i zaczęłam się zastanawiać czy może nie podchodzę z szacunkiem wobec osób wierzących.

---------- Dopisano o 17:20 ---------- Poprzedni post napisano o 17:17 ----------

[1=f4dc90dff2e2b615c19266a 8122ebdaa1aaf3285_639bb50 290b9a;89400478]Zgadzam się. Nie dla wszystkich dzieci najwazniejsze są prezenty. Dużo zależy od postawy rodziców i tego co owemu dziecku przekazali.
Dla mnie tytuł tematu nietrafiony. Skoro autorka nie utrzymuje relacji z rodziną to w tym upatrywałabym głównej przyczyny nieobecności na komuni a nie w przekonaniach wynikających z religii. Obrządek jak obrządek. Ja bym mogła uczestniczyć w każdej uroczystości pod warunkiem że byłoby to święto kogoś bliskiego dla mnie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Nie ma tutaj drugiego dna. Mieszkam daleko od moich rodzinnych stron, widuję się z kuzynostwem jedynie podczas jakiś większych rodzinnych imprez, dlatego napisałam że nie mam z nimi większego kontaktu, jednak nie jesteśmy pokłóceni ani żadnego konfliktu nie było

[Magmag0194]

Ja od lat podchodzę do tematu w ten sam sposób, jako osoba nie wierząca w KK - czekam przed kościołem. W uroczystości po kościele uczestniczę normalnie.
Rodzina już przywykła, nikt nie ma pretensji.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[DrDoom]

Napisane przez undecided_1994

Dylemat się wziął przez słowa mojej siostry, która powiedziała że jestem hipokrytką i że jakbym naprawdę nie wierzyła to by mi nawet do głowy nie przyszło aby uczestniczyć. Ona jest wierząca, do kościoła nie chodzi jedynie przez to co księża wyprawiają. Ogólnie wtedy była dłuższa dyskusja, jednak jej chodziło o to że ja mówię że nie wierzę, a tak naprawdę mam tak samo jak ona i uznała że oszukuję samą siebie. Pomimo że nie zgadzam się z tym twierdzeniem, gdyż jednak ja wiem najlepiej w co wierzę a w co nie, to zaczęłam się zastanawiać, czy moje podejście (które zawsze było takie jak z tego co widzę wasze) faktycznie nie wynika z wygody, a ja może robię coś źle i kogoś mogę urazić nie zdając sobie z tego nawet sprawy.

Nie ma się czym przejmować, robisz to dla dziecka, nie dla idei.
Większość "wierzących" u nas, wierzy w co im wygodnie i sami są religijnymi hipokrytami.
Osobiście jestem ateistą, podobnie jak była moja ex, dlatego córki nie ochrzciliśmy (to dla mnie hipokryzja, jeżeli oboje rodzice są niewierzący, a robią coś pod publiczkę bo rodzina chce).
Co nie znaczy, że w przypadku ślubu czy pogrzebu, nie wchodzę do kościoła, tak po prostu wypada, ze względu na osoby dla których dana uroczystość jest istotna.

[a5b2f04c728b42871bc12f2c24211f88ae37ff8d_643f21343ae75]

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89400252]Uważam, że powinnaś pójść normalnie. Zawsze mnie zastanawiały takie dylematy. Podjęłaś decyzję, by być chrzestna. Sytuacja się zmieniła - jednak Ty to robisz nie dla religii, a dla dziecka.[/QUOTE]No niby tak, ale z drugiej strony bycie chrzestna to funkcja religijna i wspieranie w wierze. Jeśli ktoś odchodzi od wiary to jednak jakby sens tego wszystkiego znika...

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka

[Trzepotka]

Treść usunięta

[SteveS]

Byłam na komunii mojego chrześniaka (z czasów, kiedy jeszcze byłam dość wierząca) jako innowierczyni. Nie spłonęłam Nie brałam udziału w obrządku. Stałam sobie przy wejściu do kościoła.

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

[1=a5b2f04c728b42871bc12f2 c24211f88ae37ff8d_643f213 43ae75;89400581]No niby tak, ale z drugiej strony bycie chrzestna to funkcja religijna i wspieranie w wierze. Jeśli ktoś odchodzi od wiary to jednak jakby sens tego wszystkiego znika...

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]

No niby tak.

Jednocześnie na tej komunii chrzestny jako funkcja nie robi nic. Z resztą nie spotkałam się, by kogokolwiek chrzestni rzeczywiście pomagali wychować dziecko w wierze. Pełnią raczej funkcję gościa, który ma przynieść więcej kasy ( niestety).

Dlatego uważam, że autorka może spokojnie pójść jako spotkanie z rodziną i by dziecku nie było przykro. Nie można założyć, że dziecko to oleje, bo będzie liczyło wyłącznie na prezenty. Oczywiście tak też może być... ale kto to wie.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

nie zgadzam sie z toba
pamietam z mojego dziecinstwa ze wszyscy bylismy zainteresowani prezentami i ile kasy kto dostal a dziewczyny dodatkowo tym kogo sukienka sie lepiej kreci ,nie przypominam sobie zadnych wznioslych gadek wsrod rowiesnikow o bogu czy gosciach ktorzy tam byli zaproszeni ale pamietam pokazywanie lancuszkow kolczykow ,zegarkow i rowerow ;-)

[DrDoom]

[1=a5b2f04c728b42871bc12f2 c24211f88ae37ff8d_643f213 43ae75;89400581]No niby tak, ale z drugiej strony bycie chrzestna to funkcja religijna i wspieranie w wierze. Jeśli ktoś odchodzi od wiary to jednak jakby sens tego wszystkiego znika...

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]
Teoretycznie.
Niby 90% społeczeństwa to katolicy, wierzących i praktykujących to już niecała połowa, a wątpię, żę więcej niż 20% w coś tam realnie wierzy, a nie chodzi "bo wypada" i "co ludzie powiedzą".
Nigdzie w rodzinie nie spotkałem się też z tym, aby chrzestny w jakikolwiek sposób umacniał czy wychowywał młodego w wierze.


To raczej "tytuł" i nadaje się go rodzinno/politycznie osobom z bliskiego otoczenia. Odmówienie, było by krytykowane, niezależnie czy chrzestny jest osobą wierzącą czy nie, bo coraz mniej osób zwraca na to uwagę.
A samo "święto" komunii jest dla dziecka, i szkoda go sprowadzać do wymiaru czysto ekonomicznego, nikomu się nic nie stanie, jeżeli weźmie udział w wydarzeniu.




[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;89400607]nie zgadzam sie z toba
pamietam z mojego dziecinstwa ze wszyscy bylismy zainteresowani prezentami i ile kasy kto dostal a dziewczyny dodatkowo tym kogo sukienka sie lepiej kreci ,nie przypominam sobie zadnych wznioslych gadek wsrod rowiesnikow o bogu czy gosciach ktorzy tam byli zaproszeni ale pamietam pokazywanie lancuszkow kolczykow ,zegarkow i rowerow ;-)[/QUOTE]
Coś w tym jest, ale to nie wina dzieci, tylko rodziców, że z tej okazji święto przerobili na festiwal hipokryzji który sprowadza się do materializmu, a kompletnie pomija się sferę duchową, do której podobno przygotowuje się dziecko.

[Trzepotka]

Treść usunięta