Problem ze mna czy z nim?

[nvm0990]

Hej,

Pisze tutaj zeby po prostu sie wygadac.

Jestem w zwiazku z chlopakiem ponad 2 lata. Oboje jestesmy po 30tce, mieszkamy razem za granica.

Coraz czesciej jednak pojawiaja sie u mnie watpliwosci i pytania co dalej.

Musze szczerze przyznac ze ostatnie 2 miesiace nie nalezaly do najlepszych. Mialam uraz kolana ktory w pewnym stopniu wykluczyl mnie z aktywnosci ktore byly czescia mojego zycia, takie jak bieganie, silownia etc. Pozniej zlapalam covid ktory kiepsko przechodzilam mimo szczepionek. Teraz juz jest duzo lepiej, ale z kolanem nadal mam problemy, chodze na zastrzyki i rechabilitacje. Do tego doszlo troche problemow w pracy, ciecie budzetu i widmo zwolnien - podsumowujac nie jest to najlepszy czas dla mnie. Staram sie jednak zeby to nie bylo glownym tematem naszych rozmow, zawsze interesuje sie tez nim, jego hobby, praca itd.

Jednak moj chlopak od pewnego czasu jest dosc zdystansowany. Kiedy zapytalam go o co chodzi, stwierdzil ze go to wszystko irytuje. Ze po co sie martwic o prace, co ma byc to bedzie i ze moje problemy sie na nim odbijaja. W poprzedni weekend rzucil tez "zart" dotyczacy mojej pracy ktory bardzo mnie zabolal.

Nie ukrywam ze to wszystko sprawia ze zaczelam sie zastanawiac nad nasza przyszloscia. Co jesli bedziemy miec duzo wieksze problemy, a na pewno na jakims etapie bedziemy miec, jak on sie wtedy zachowa? Tez bedzie mial dosyc?

..przesadzam?

[chwast]

Ale co go denerwuje dokładnie? To, że masz taki cięższy okres? To, że o tym mówisz? Wiesz to wszystko zależy jak mi ktoś non stop narzekał na jedno i to samo, to tez było to dla mnie męczące, bo od tego nic się nie dzieje. Wspierać to jedno, ale zostać zalewanym takimi negatywami non stop to drugie. Z tego co piszesz, to Ty tak jednak nie robisz. Może facet szuka wymówki.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Ellen_Ripley]

Hmm, czyli przy pierwszym życiowym problemie, który wymaga nieco czasu i cierpliwości, facet łapie dystans i irytuje go to. Cóż, niektóre związki takie niestety są - póki jest milusio i lekko, to jest, a jakikolwiek problem odsłania kruche fundamenty.

Dobrze, że się zastanawiasz, bo jest nad czym. To rzeczywiście wygląda tak sobie.

Oczywiście zakładam, że nie wracasz do rozmowy o problemach i obawach non stop przez ostatnie 2 miesiące i nie zawiesiłaś całego życia w oczekiwaniu co się może stać.

[nvm0990]

Nie, ja generalnie nie jestem osoba ktora wszystko wyladowuje na partnerze.

Tak naprawde to on dopiero wczoraj zapytal co sie dzieje bo wydaje sie zestresowana. Na pewno wczesniej napomknelam o mozliwych zwolnieniach w pracy ale nie jest tak ze ciagle o tym rozmawiam i zalewam go swoimi problemami.

Na pewno to jednak to jednak odbija sie w jakims stopniu na moim zachowaniu, nawet nieswiadomie.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez nvm0990

Nie, ja generalnie nie jestem osoba ktora wszystko wyladowuje na partnerze.

Tak naprawde to on dopiero wczoraj zapytal co sie dzieje bo wydaje sie zestresowana. Na pewno wczesniej napomknelam o mozliwych zwolnieniach w pracy ale nie jest tak ze ciagle o tym rozmawiam i zalewam go swoimi problemami.

Na pewno to jednak to jednak odbija sie w jakims stopniu na moim zachowaniu, nawet nieswiadomie.

Warto szukać złotego środka. Nie trzeba kogoś "zalewać" problemami (chociaż i to się może zdarzyć w słabszym momencie, dobrego związku to nie powinno przekreślić), ale też dziwne jest z własnym partnerem nie rozmawiać o pewnych sprawach. Na dobrą sprawę to on wie czy i że jest problem, czy nie? Bo teraz to brzmi, że się zdystansował niezależnie od tego co się u Ciebie dzieje.

Czego już razem nie robicie, co robiliście jeszcze np. 3 miesiące temu? Na czym dokładnie polega to jego zdystansowanie się?

[nvm0990]

Napisane przez Ellen_Ripley

Warto szukać złotego środka. Nie trzeba kogoś "zalewać" problemami, ale też dziwne jest z własnym partnerem nie rozmawiać o pewnych sprawach. Na dobrą sprawę to on wie czy i że jest problem, czy nie? Bo teraz to brzmi, że się zdystansował niezależnie od tego co się u Ciebie dzieje.

Czego już razem nie robicie, co robiliście jeszcze np. 3 miesiące temu? Na czym dokładnie polega to jego zdystansowanie się?

Rozmawiam np o moich problemach z kolanem, ale kiepska sytuacja w pracy pojawila sie dopiero w zeszlym tygodniu. Wspomnialam mu o tym, on to zbagatelizowal wiec nie ciagnelam tematu. Wczoraj, po kilku dniach zapytal czemu jestem zestresowana. Wiec mu wyjasnilam co sie dzieje, na to on odpowiedzial ze nie mam czym sie przejmowac bo to nie jest problem i zawsze moge znalezc inna prace. No oczywiscie ze moge, ale to nie o to chodzi.

Jego dystans da sie wyczuc w zachowaniu. Np nie ma ochoty mnie przytulac, wieczorami spedza czas tylko przed tabletem. Dzis rano przyszlam do kuchni kiedy on pil kawe i pocalowalam go - byl poirytowany ze mu przeszkadzam w jego porannym rytuale picia kawy i scrollowania Naprawde to da sie odczuc.

Gdy probowalam z nim rozmawiac to wlasnie wtedy powiedzial ze irytuje go to wszystko. I dodal ze widzi ze ja nie mam w tym momencie pewnosci siebie co widac w moim nastawieniu do pracy i w tym ze nie czuje sie dobrze sama ze swoim cialem bo nie cwicze i mam opatrunek na kolanie. To jest akurat fakt ale wolalabym miec od niego wsparcie a jego podejscie nie pomaga.

[minttee]

A jak było wcześniej? Nie mieliście żadnych większych problemów? To pierwsza sytuacja od ponad 2 lat gdzie potrzebujesz jego wsparcia?

[chwast]

Napisane przez nvm0990

Rozmawiam np o moich problemach z kolanem, ale kiepska sytuacja w pracy pojawila sie dopiero w zeszlym tygodniu. Wspomnialam mu o tym, on to zbagatelizowal wiec nie ciagnelam tematu. Wczoraj, po kilku dniach zapytal czemu jestem zestresowana. Wiec mu wyjasnilam co sie dzieje, na to on odpowiedzial ze nie mam czym sie przejmowac bo to nie jest problem i zawsze moge znalezc inna prace. No oczywiscie ze moge, ale to nie o to chodzi.

Jego dystans da sie wyczuc w zachowaniu. Np nie ma ochoty mnie przytulac, wieczorami spedza czas tylko przed tabletem. Dzis rano przyszlam do kuchni kiedy on pil kawe i pocalowalam go - byl poirytowany ze mu przeszkadzam w jego porannym rytuale picia kawy i scrollowania Naprawde to da sie odczuc.

Gdy probowalam z nim rozmawiac to wlasnie wtedy powiedzial ze irytuje go to wszystko. I dodal ze widzi ze ja nie mam w tym momencie pewnosci siebie co widac w moim nastawieniu do pracy i w tym ze nie czuje sie dobrze sama ze swoim cialem bo nie cwicze i mam opatrunek na kolanie. To jest akurat fakt ale wolalabym miec od niego wsparcie a jego podejscie nie pomaga.

No no, czyli zawsze masz być zadowolona i nie dołować go swoimi problemami. No ja tak odczytuję pierwszy akapit. A ostatni to już w ogóle przykre. To przemocowe zachowanie dla mnie.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[nvm0990]

Napisane przez minttee

A jak było wcześniej? Nie mieliście żadnych większych problemów? To pierwsza sytuacja od ponad 2 lat gdzie potrzebujesz jego wsparcia?

To nie jest nawet to ze ja potrzebuje jakos jego wsparcia. Jedyne co naprawde potrzebowalam to zeby zawiozl mnie do lekarza w poprzedni weekend, bo mialam dostac zastrzyk i nie moglam zginac kolana przez jakis czas.

Zazwyczaj ze wszystkim sobie radzilam sama, ale teraz troche sie tego wszystkiego nawarstwilo, dlatego pewnie nie jestem 100% soba w tym momencie.

[chwast]

Napisane przez nvm0990

To nie jest nawet to ze ja potrzebuje jakos jego wsparcia. Jedyne co naprawde potrzebowalam to zeby zawiozl mnie do lekarza w poprzedni weekend, bo mialam dostac zastrzyk i nie moglam zginac kolana przez jakis czas.

Zazwyczaj ze wszystkim sobie radzilam sama, ale teraz troche sie tego wszystkiego nawarstwilo, dlatego pewnie nie jestem 100% soba w tym momencie.

Jesteś sobą. Tylko już nieidealną.
Ludzie maja problemy. To jest naturalne. Twój partner chyba do tego nie dojrzał.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[minttee]

Napisane przez nvm0990

To nie jest nawet to ze ja potrzebuje jakos jego wsparcia. Jedyne co naprawde potrzebowalam to zeby zawiozl mnie do lekarza w poprzedni weekend, bo mialam dostac zastrzyk i nie moglam zginac kolana przez jakis czas.



Zazwyczaj ze wszystkim sobie radzilam sama, ale teraz troche sie tego wszystkiego nawarstwilo, dlatego pewnie nie jestem 100% soba w tym momencie.

Dlatego pytam jak było wcześniej. Czy teraz mu tak odbilo, czy taki ma charakter czy po prostu przyzwyczaił się do tego, że zawsze jesteś super happy, w związku sielanka a jak pojawiły się problemy to już go coś uwiera.
Ja bym się źle czuła w związku z facetem, którego irytuje to, że mam gorszy okres w życiu. I tak jak Ty bałabym się, że jeśli kiedyś pojawią się większe problemy (a przecież mogą, życie lubi zaskakiwać) to zamiast wsparcia dostanę ochrzan.
Dla mnie to taki w sumie test partnerstwa i on go nie zdał.

[nvm0990]

Napisane przez minttee

Dlatego pytam jak było wcześniej. Czy teraz mu tak odbilo, czy taki ma charakter czy po prostu przyzwyczaił się do tego, że zawsze jesteś super happy, w związku sielanka a jak pojawiły się problemy to już go coś uwiera.
Ja bym się źle czuła w związku z facetem, którego irytuje to, że mam gorszy okres w życiu. I tak jak Ty bałabym się, że jeśli kiedyś pojawią się większe problemy (a przecież mogą, życie lubi zaskakiwać) to zamiast wsparcia dostanę ochrzan.
Dla mnie to taki w sumie test partnerstwa i on go nie zdał.

Wczesniej nie mielismy wiele takich sytuacji. Ale zauwazylam ze on raczej odwraca sie od problemow, np zawsze mowi ze jego mama tworzy mnostwo problemow (wcale tego nie zauwazylam).

Kiedys jego znajomy narzekal na swoja prace i tez za bardzo tego nie chcial sluchac.

Innym razem cos sie zgadalo na temat ciazy i ja powiedzialam ze w gronie moich znajomych kilka par ma problemy z zajsciem w ciaze. On na to odpowiedzial ze nie zna nikogo kto by mial taki problem i ze on zna wiele przypadkow gdzie kobiety zaszly okolo 40 roku zycia wiec to nie jest problem. Generalnie dla niego nic nie jest problemem, chyba ze dotyczy to jego hobby.

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Napisane przez chwast

No no, czyli zawsze masz być zadowolona i nie dołować go swoimi problemami. No ja tak odczytuję pierwszy akapit. A ostatni to już w ogóle przykre. To przemocowe zachowanie dla mnie.


Sent from my iPhone using Tapatalk

No dokładnie. Jaśnie Pan zapewne dumny z siebie bo łaskawie ostrzegł autorkę że jej "marudzenie" go wkurza a jak ta się nie poprawi to zapewne będzie zmuszony się z nią rozstać bo przecież nikt nie jest w stanie wytrzymać takiego napięcia gdzie partner ma problemy i potrzebuje wsparcia. Egoista i tyle.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Napisane przez chwast

Jesteś sobą. Tylko już nieidealną.
Ludzie maja problemy. To jest naturalne. Twój partner chyba do tego nie dojrzał.

Dokładnie.

Po tym, co dopisałaś wracam do pierwszej odpowiedzi: wygląda to na relację pt. póki jest milusio i bezproblemowo, to super. Byle problem? "Baba mi się zepsuła". Mocno bym się zastanowiła nad tym co dalej.

[minttee]

Napisane przez nvm0990

Wczesniej nie mielismy wiele takich sytuacji. Ale zauwazylam ze on raczej odwraca sie od problemow, np zawsze mowi ze jego mama tworzy mnostwo problemow (wcale tego nie zauwazylam).

Kiedys jego znajomy narzekal na swoja prace i tez za bardzo tego nie chcial sluchac.

Innym razem cos sie zgadalo na temat ciazy i ja powiedzialam ze w gronie moich znajomych kilka par ma problemy z zajsciem w ciaze. On na to odpowiedzial ze nie zna nikogo kto by mial taki problem i ze on zna wiele przypadkow gdzie kobiety zaszly okolo 40 roku zycia wiec to nie jest problem. Generalnie dla niego nic nie jest problemem, chyba ze dotyczy to jego hobby.

No okey, a co jeśli on ma jakiś problem? Bo nie wierzę, że nigdy żadnego nie miał. Rozwiązuje go wtedy czy od niego ucieka? Oczekuje wtedy wsparcia od Ciebie?

[nvm0990]

Napisane przez minttee

No okey, a co jeśli on ma jakiś problem? Bo nie wierzę, że nigdy żadnego nie miał. Rozwiązuje go wtedy czy od niego ucieka? Oczekuje wtedy wsparcia od Ciebie?

Generalnie dla niego malo co jest problemem. On sie malo czym przejmuje, wiele rzeczy po prostu po nim "splywa".

Ja jestem jego przeciwienstwem, przejmuje sie wieloma rzeczami, czesto niepotrzebnie.

On jest przyzwyczajony do robienia wszystkiego samemu bez niczyjej pomocy. Na przyklad, on mnie nigdy nie podrzucil czy odebral z lotniska (30 min drogi). Dla niego to jest zbedne i uwaza ze kazdy powinien zalatwic sobie sam taxi czy podjechac autobusem. Za tydzien przyjezdzaja mnie odwiedzic moi rodzice i oczywiscie ze po nich wyjade na lotnisko. On to skomentowal "A to sami nie moga tu przyjechac?" No pewnie ze moga, ale nigdy w tym miescie nie byli i uwazam ze powinnam po nich wyjechac.

Zanim mieszkalismy razem on mial maly uraz reki, nie mogl nic podnosic itd wiec zaoferowalam ze przyjade i mu cos ugotuje. Odmowil, no bo przeciez moze zrobic to samemu.

[chwast]

Co Cię w nim ujęło?


Sent from my iPhone using Tapatalk

[morning_coffee]

Facet chyba ma trochę mało poważny stosunek do życia. Bo z jednej strony irytuje go, że dziewczyna ma akurat trudniejszy czas w życiu a z drugiej mało co uważa za problem i ucieka od czyichś kłopotów, nie chce słuchać. Brzmi jak ktoś, kto chce się tylko dobrze bawić, oby było fajnie, lekko i przyjemnie, nie daj Bóg coś zachwieje błogi spokój. No i proszę, autorce problemy się nawarstwiły, nie funkcjonuje tak jak zawsze i ma prawo być rozbita, potrzebować rozmowy, wsparcia. A jego to irytuje. No nie mogę. Nie wygląda to dobrze i bałabym się planować przyszłość z kimś takim.

[0fb2986dc06479a38c396fe4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a18ec99]

Napisane przez chwast

Jesteś sobą. Tylko już nieidealną.
Ludzie maja problemy. To jest naturalne. Twój partner chyba do tego nie dojrzał.


Sent from my iPhone using Tapatalk

tez tak mysle.



autorko, wydajesz sie byc normalna fajna dziewczyna, a on wydaje sie jakis dziwny. nawet nie wiem dokladnie co mnie odrzuca w tym opisie, ale nie chcialabym takiego czlowieka za partnera

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[chwast]

Napisane przez morning_coffee

Facet chyba ma trochę mało poważny stosunek do życia. Bo z jednej strony irytuje go, że dziewczyna ma akurat trudniejszy czas w życiu a z drugiej mało co uważa za problem i ucieka od czyichś kłopotów, nie chce słuchać. Brzmi jak ktoś, kto chce się tylko dobrze bawić, oby było fajnie, lekko i przyjemnie, nie daj Bóg coś zachwieje błogi spokój. No i proszę, autorce problemy się nawarstwiły, nie funkcjonuje tak jak zawsze i ma prawo być rozbita, potrzebować rozmowy, wsparcia. A jego to irytuje. No nie mogę. Nie wygląda to dobrze i bałabym się planować przyszłość z kimś takim.

I jeszcze jest bucowaty dla swoich znajomych


Sent from my iPhone using Tapatalk

[morning_coffee]

Napisane przez nvm0990

Generalnie dla niego malo co jest problemem. On sie malo czym przejmuje, wiele rzeczy po prostu po nim "splywa".

Ja jestem jego przeciwienstwem, przejmuje sie wieloma rzeczami, czesto niepotrzebnie.

On jest przyzwyczajony do robienia wszystkiego samemu bez niczyjej pomocy. Na przyklad, on mnie nigdy nie podrzucil czy odebral z lotniska (30 min drogi). Dla niego to jest zbedne i uwaza ze kazdy powinien zalatwic sobie sam taxi czy podjechac autobusem. Za tydzien przyjezdzaja mnie odwiedzic moi rodzice i oczywiscie ze po nich wyjade na lotnisko. On to skomentowal "A to sami nie moga tu przyjechac?" No pewnie ze moga, ale nigdy w tym miescie nie byli i uwazam ze powinnam po nich wyjechac.

Zanim mieszkalismy razem on mial maly uraz reki, nie mogl nic podnosic itd wiec zaoferowalam ze przyjade i mu cos ugotuje. Odmowil, no bo przeciez moze zrobic to samemu.

Pogrubionego nawet nie skomentuję, bo to już zwykły brak kultury.

[I am Rock]

Napisane przez chwast

Co Cię w nim ujęło?


Sent from my iPhone using Tapatalk

No właśnie?
Spotykałam się z bucem, który wobec mnie był w porządku, ale wobec innych ludzi już nie i zerwałam, bo nie mogłam tego ścierpieć. Poczucie żenady w człowieku narasta i w pewnym momencie trzeba powiedzieć dość. Bo tego nie da się wyplenić.

[Monia284]

Jeżeli to jednostkowe zachowanie i partner na co dzień Cie wspiera to na razie bym obserwowała i nie podejmowała żadnych decyzji. Jeżeli jednak zamiast wsparcia ciągle słyszysz takie słowa to pomyślałabym o rozstaniu. Wiadomo że każdy ma czasem gorszy okres. No a Ty też nie mówisz ciągle o swoich problemach, nie dajesz by zdominowały Wasze życie więc tym bardziej partner powinien mieć więcej wyrozumiałości.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 16:22 ---------- Poprzedni post napisano o 16:19 ----------

Napisane przez nvm0990

Generalnie dla niego malo co jest problemem. On sie malo czym przejmuje, wiele rzeczy po prostu po nim "splywa".

Ja jestem jego przeciwienstwem, przejmuje sie wieloma rzeczami, czesto niepotrzebnie.

On jest przyzwyczajony do robienia wszystkiego samemu bez niczyjej pomocy. Na przyklad, on mnie nigdy nie podrzucil czy odebral z lotniska (30 min drogi). Dla niego to jest zbedne i uwaza ze kazdy powinien zalatwic sobie sam taxi czy podjechac autobusem. Za tydzien przyjezdzaja mnie odwiedzic moi rodzice i oczywiscie ze po nich wyjade na lotnisko. On to skomentowal "A to sami nie moga tu przyjechac?" No pewnie ze moga, ale nigdy w tym miescie nie byli i uwazam ze powinnam po nich wyjechac.

Zanim mieszkalismy razem on mial maly uraz reki, nie mogl nic podnosic itd wiec zaoferowalam ze przyjade i mu cos ugotuje. Odmowil, no bo przeciez moze zrobic to samemu.

Chyba kwestia charakteru. Są tacy ludzie. Zachowanie bez większych emocji u nich i mało empatii. Mnie by to w partnerze nie odpowiadało.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Napisane przez morning_coffee

Pogrubionego nawet nie skomentuję, bo to już zwykły brak kultury.

Plus z faceta przebija egoista.

---------- Dopisano o 16:45 ---------- Poprzedni post napisano o 16:44 ----------

Napisane przez chwast

Co Cię w nim ujęło?

Dobre pytanie.

[nvm0990]

Napisane przez I am Rock

No właśnie?
Spotykałam się z bucem, który wobec mnie był w porządku, ale wobec innych ludzi już nie i zerwałam, bo nie mogłam tego ścierpieć. Poczucie żenady w człowieku narasta i w pewnym momencie trzeba powiedzieć dość. Bo tego nie da się wyplenić.

Ale on nie jest bucowaty w stosunku do innych. On nie powie koledze wprost ze go nudza jego narzekanie, po prostu zmieni temat albo przestanie sluchac i pozniej do mnie skomentuje sytuacje. Wlasnie czasami mam wrazenie ze to wobec mnie jest bardziej chamski a w stosunku do innych jest duzo milszy i bardziej wyrozumialy.

Co mnie w nim ujelo?

Poznalismy sie chwile przed pandemia. Mielismy wspolne zainteresowania (teraz przez moja kontuzje troche to sie zmienilo). Zawsze wspolnie sie motywowalismy. Jestesmy oboje bardzo aktywni i lubie z nim spedzac czas. On jest bardzo inteligentny, oczytany. Potrafimy konstruktywnie rozmawiac i ogolnie mamy dobra komunikacje. Dobrze funkcjonujemy jako para, dzielimy sie obowiazkami.

[Ellen_Ripley]

Autorko, ale to brzmi jak "trafił mi się fajny współlokator", a nie jak opis związku, gdzie jednak powinien być też czynnik w postaci uczuć, ba, zaryzykuję słowo "miłość".

[ukladlimbiczny]

Napisane przez Ellen_Ripley

Autorko, ale to brzmi jak "trafił mi się fajny współlokator", a nie jak opis związku, gdzie jednak powinien być też czynnik w postaci uczuć, ba, zaryzykuję słowo "miłość".

Ojezu, dokładnie to samo pomyślałam. Wspólna pasja, konstruktywne rozmowy i dzielenie się obowiązkami - nie brzmi to zbyt romantycznie

Edit: I tak jakoś pasuje mi to do jego zachowania.

Wysłane z mojego M2101K9G przy użyciu Tapatalka

[0fb2986dc06479a38c396fe4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a18ec99]

Napisane przez nvm0990

Ale on nie jest bucowaty w stosunku do innych. On nie powie koledze wprost ze go nudza jego narzekanie, po prostu zmieni temat albo przestanie sluchac i pozniej do mnie skomentuje sytuacje. Wlasnie czasami mam wrazenie ze to wobec mnie jest bardziej chamski a w stosunku do innych jest duzo milszy i bardziej wyrozumialy.

to chyba jeszcze gorzej od nieukrywajacego sie buca, bo oznacza, ze wobec innych ludzi udaje, a przy tobie pokazuje jaki jest faktycznie, ze tak naprawde nie jest ani mily, ani wyrozumialy, tylko wlasnie chamski.

czarny scenariusz? zacznie sobie coraz bardziej pozwalac, a ty nie bedziesz sie miala do kogo zwrocic po pomoc bo "przeciez to taki mily i wyrozumialy chlopak".



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Napisane przez ukladlimbiczny

Ojezu, dokładnie to samo pomyślałam. Wspólna pasja, konstruktywne rozmowy i dzielenie się obowiązkami - nie brzmi to zbyt romantycznie

Edit: I tak jakoś pasuje mi to do jego zachowania.

Wygodny układ, który przestaje być komfortowy, bo Autorka "śmie" mieć jakieś problemy.

[bb877eca5b670ba2fd8b4b07a42f711101bde2c0_634f2ff37f2c0]

W mojej opinii on też traktuje Cię raczej jak współlokatorkę. Choć i to nawet nie, bo jakby mnie współlokator poprosił o odebranie z lotniska, to bym to zrobiła.

Podsumowując:
1. Nie masz w nim żadnego oparcia.
2. Bagatelizuje Twoje problemy.
3. Nie możesz na niego liczyć w sytuacji, w której potrzebujesz pomocy.
4. On nie chce nawet czułości z Tobą.

Przykro mi to pisać, ale mam wrażenie, że dla pana było fajnie, dopóki było fajnie, a jak już trzeba dać coś od siebie (choćby te kilka minut uwagi), to już się to panu nie podoba. Niechęć do czułości świadczy natomiast o tym, że pewnie na horyzoncie jest już inna, która akurat nie ma opatrunku na kolanie. Tylko pan ma za małe jaja, żeby zerwać, więc w sumie czeka sobie wygodniutko, aż Ty odejdziesz.