Kontakty telefoniczne z rodzicami - kto u was inicjuje?

[Elliott_2020]

Jestem ciekawa jak wygląda u was inicjowanie kontaktu telefonicznego z rodzicami - dzwonicie głównie wy, czy rodzice również do was (sami z siebie) dzwonią?

Od jakiegoś czasu ograniczyłam kontakt z toksyczną matką (dzwonię dużo rzadziej niż kiedyś ale ona do mnie prawie nigdy, chyba, że jest jakaś awaryjna sytuacja) i ona za każdym razem jak zadzwonię wypomina mi, że dzwonię za rzadko, że jej w ten sposób nie szanuję, itp, itd. Na moje "mamo, ale ty też masz telefon i też możesz do mnie zadzwonić, zapytać co u mnie słychać, itp. ona twierdzi, że dzwonić pierwsza nie będzie bo to "dziecko powinno dzwonić do rodzica, jako młodszy do starszego".
Dla mnie to jakiś debilizm i nie wiem skąd wytrzasnęła taką zasadę ale jestem ciekawa, czy spotkaliście się z czymś podobnym w waszych rodzinach.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez Elliott_2020

Jestem ciekawa jak wygląda u was inicjowanie kontaktu telefonicznego z rodzicami - dzwonicie głównie wy, czy rodzice również do was (sami z siebie) dzwonią?

Od jakiegoś czasu ograniczyłam kontakt z toksyczną matką (dzwonię dużo rzadziej niż kiedyś ale ona do mnie prawie nigdy, chyba, że jest jakaś awaryjna sytuacja) i ona za każdym razem jak zadzwonię wypomina mi, że dzwonię za rzadko, że jej w ten sposób nie szanuję, itp, itd. Na moje "mamo, ale ty też masz telefon i też możesz do mnie zadzwonić, zapytać co u mnie słychać, itp. ona twierdzi, że dzwonić pierwsza nie będzie bo to "dziecko powinno dzwonić do rodzica, jako młodszy do starszego".
Dla mnie to jakiś debilizm i nie wiem skąd wytrzasnęła taką zasadę ale jestem ciekawa, czy spotkaliście się z czymś podobnym w waszych rodzinach.

Dokładnie tak się zachowuje moja toksyczna teściowa. Mój facet kiedyś jej zwrócił uwagę, żeby nie wydzwaniała tak często, bo jest zajęty (serio, zdarzało się, że wykonywała 5-6 telefonów dziennie z jakimiś pierdołami), więc od tego czasu nie dzwoni do niego w ogóle. Nawet jak on się nie odezwie przez ponad miesiąc czasu. A potem jak już mają kontakt to mu wypomina i użala się nad sobą. Z tym, że jemu taki kontakt raz na kilka tygodni pasuje i nie przejmuje się jej gadaniem. Jeżeli twoja relacja z matką jest skomplikowana to nie zachęcałabym jej do dzwonienia, ani też sama nie dzwoniłabym za często i nie dzieliłabym się każdym aspektem swojego życia, bo tacy rodzice potrafią to potem wykorzystywać przeciwko dziecku, na przykład szydząc z niego albo mu coś w kółko wypominając. Jakby mi matka przy każdym telefonie zaczynała uderzać w tony, że jej nie szanuję, jestem złym dzieckiem itp. to też nie miałabym z nią gadać. Sama sobie winna.

[skara]

Moim zdaniem kontakt działa w obie strony, choć moi rodzice rzadziej dzwonią pierwsi, bo uważają, że jestem zajęta i może będą przeszkadzać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[dieRaserei]

Napisane przez Elliott_2020

Jestem ciekawa jak wygląda u was inicjowanie kontaktu telefonicznego z rodzicami - dzwonicie głównie wy, czy rodzice również do was (sami z siebie) dzwonią?

Od jakiegoś czasu ograniczyłam kontakt z toksyczną matką (dzwonię dużo rzadziej niż kiedyś ale ona do mnie prawie nigdy, chyba, że jest jakaś awaryjna sytuacja) i ona za każdym razem jak zadzwonię wypomina mi, że dzwonię za rzadko, że jej w ten sposób nie szanuję, itp, itd. Na moje "mamo, ale ty też masz telefon i też możesz do mnie zadzwonić, zapytać co u mnie słychać, itp. ona twierdzi, że dzwonić pierwsza nie będzie bo to "dziecko powinno dzwonić do rodzica, jako młodszy do starszego".
Dla mnie to jakiś debilizm i nie wiem skąd wytrzasnęła taką zasadę ale jestem ciekawa, czy spotkaliście się z czymś podobnym w waszych rodzinach.

Zwykle to moja mama dzwoni, ja nie mam az takiej potrzeby rozmawiania. Czasem jak mi się nie chce rozmawiać to też mówię, że dziś mi się nie chce i tyle. Tata dzwoni raz na ruski rok. Ja czasem dzwonie do mamy, ale rzadko, cos sie musi stac albo nie wiem, ide na spacer i mi sie nudzi
Moja babcia np nie dzwoni do mojej mamy a do mnie sama z siebie bardzo rzadko. Jak ja dzwonie do niej po dluzszym czasie to zwykel pyta czy bylam chora, bo nie dzwonilam xd

[0fb2986dc06479a38c396fe4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a18ec99]

u mnie to zwykle rodzice dzwonia, ja nie mam az takiej potrzeby kontaktu, rozmawiamy raz na pare tygodni.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Elliott_2020]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;89074646]Dokładnie tak się zachowuje moja toksyczna teściowa. Mój facet kiedyś jej zwrócił uwagę, żeby nie wydzwaniała tak często, bo jest zajęty (serio, zdarzało się, że wykonywała 5-6 telefonów dziennie z jakimiś pierdołami), więc od tego czasu nie dzwoni do niego w ogóle. Nawet jak on się nie odezwie przez ponad miesiąc czasu. A potem jak już mają kontakt to mu wypomina i użala się nad sobą. Z tym, że jemu taki kontakt raz na kilka tygodni pasuje i nie przejmuje się jej gadaniem. Jeżeli twoja relacja z matką jest skomplikowana to nie zachęcałabym jej do dzwonienia, ani też sama nie dzwoniłabym za często i nie dzieliłabym się każdym aspektem swojego życia, bo tacy rodzice potrafią to potem wykorzystywać przeciwko dziecku, na przykład szydząc z niego albo mu coś w kółko wypominając. Jakby mi matka przy każdym telefonie zaczynała uderzać w tony, że jej nie szanuję, jestem złym dzieckiem itp. to też nie miałabym z nią gadać. Sama sobie winna. [/QUOTE]

No właśnie ja bym chciała, żeby była jakaś symetria w tych kontaktach, tzn. raz dzwonię ja, raz ona, nie mówię, że koniecznie zawsze na przemian no ale jednak, żeby nie było tak, że jak jak ja nie zadzwonię np. przez miesiąc to ona w końcu zadzwoni, ale zacznie rozmowę pretensjami dlaczego nie dzwoniłam tak długo. I co jest w tym najgorsze to to, że włącza mi się poczucie winy po takiej jej gadce, mimo, że wiem, że jest to zupełnie nieuzasadnione. Niby pracujemy nad tym na terapii ale to poczucie winy nie chce zniknąć, nie wiem co jeszcze mogę zrobić.

[Akacja123456]

raz dzwonie ja, raz mama. Ja czesciej, bo pracuje na zmiany i nigdy nie wiadomo o ktorej uda mi sie wyjsc z pracy.
Telefonujemy czesto i dlugo, poniewaz rzadko sie widujemy z racji mojego miejsc zamieszkania.

[wlosomaniaczkaaa]

To co wygaduje Twoja mama, jest chore. Nie jest świętą krową, żeby telefon do córki miał ją zhańbić. Współczuję.

U mnie kto chce, ten dzwoni pierwszy. Mniej więcej pół na pół. Jakbym miała słyszeć pretensje, to by mi się odechciało rozmawiać. Teściowa za to dzwoniła do męża częściej. Ale ona na emeryturze była, dużo czasu miała i się trochę nudziła, wiec ją mocno ciekawiło co u nas.

[Paprotka_]

Moi rodzice nie mają problemu żeby do mnie zadzwonić. Dzwonimy kiedy kto ma ochotę. Kilkanaście lat temu zycie tak mnie pochłonęło, że nie dzwoniłam do rodziców. Oni za to się odzywali i upewniali że wszystko ok. Troszczyli się i kto wie czy nie jest tego zasługą, że przetrwałam. Natomiast podejście takie jak Twoja mama ma mój teść. Kiedykolwiek mój mąż by do niego nie zadzwonił, zawsze były pretensje że "nie interesuje się". Sam z siebie nigdy nie zadzwonił, chyba że miał interes, ale nawet wtedy nie zapytał syna jak się ma, czy wszystko ok.

Wysłane z mojego 2109119DG przy użyciu Tapatalka

[Misia452]

Do rodziców dzwonie rzadko i oni do mnie też, tylko z jakimiś pilnymi sprawami,ale my mamy regularny kontrakt przez messenger,więc nie czujemy potrzeby długich rozmow przez telefon rozmawiamy jak się spotykamy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[golgie]

Jestem pewnie starsza od większości tu obecnych i patrzę już na takie kontakty trochę inaczej. Została mi już tylko mama, która ma swoje lata i prawie codziennie do niej dzwonię- sprawdzić co u niej, czy czegoś nie trzeba itp.
Kiedyś, faktycznie, ten kontakt nie był tak nasilony.

[Adrianna_8]

Mama dzwoni do mnie częściej, bo mamy niepisana zasadę, że jak kończy pracę i wraca do domu, to do mnie dzwoni i gadamy te 10-15 minut. W weekend staram się dzwonić ja.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Sally1642]

To ja zawsze dzwonię do mamy, ona nigdy. Niestety sytuacja podobna jak u ciebie, mama sama nie zadzwoni a do mnie ma pretensje że za rzadko się odzywam (gdy np. nie odzywałam się kilka dni). Mam brata który rozmawia z nią codziennie i ona twierdzi że ja też powinnam tak robić. Gdy próbowałam wyjaśnić, że nic się u mnie nie działo i nie miałam po co dzwonić, a w sumie to ona przecież może sama do mnie zadzwonić - to argumentuje to tym, że ona nie wie czy ja nie jestem przypadkiem zajęta i nie chce mi przeszkadzać.

Najgorsze w tym wszystkim jest to, że moja matka żali się na mnie innym członkom rodziny. Wiecie, jakaś kuzynka / wujek przyjadą w odwiedziny i w pewnym momencie leci gadka że ja to taka wyrodna córka jestem, bo tak rzadko dzwonię (kiedy dzwonię co 2-3 dni!). Włącza mi się wtedy tryb winy, czuję że faktycznie jestem winna i jestem złą córką. Rozmawiałam z nią kiedyś o tym, zwróciłam uwagę by nie poruszała tego tematu przy rodzinie (czytaj: nie obrabiała mi dvpy) a ona na to, że to przecież żarty... No tak, tylko ciotka / babcia w to uwierzą, oni nie wiedzą że to "żart". Swoją drogą śmieszny żart, nie ma co.



Przepraszam za ten wylew żalu ale jakoś mnie tak złapało xD Zdaję sobie sprawę że moja relacja z mamą nie jest zdrowa, nie raz ryczałam po rozmowach telefonicznych gdy słyszałam że 'nie tak mnie wychowywała'. Z drugiej strony, jest to moja mama i nie wyobrażam sobie urwać z nią kontaktu.

[Elliott_2020]

Napisane przez Sally1642

To ja zawsze dzwonię do mamy, ona nigdy. Niestety sytuacja podobna jak u ciebie, mama sama nie zadzwoni a do mnie ma pretensje że za rzadko się odzywam (gdy np. nie odzywałam się kilka dni). Mam brata który rozmawia z nią codziennie i ona twierdzi że ja też powinnam tak robić. Gdy próbowałam wyjaśnić, że nic się u mnie nie działo i nie miałam po co dzwonić, a w sumie to ona przecież może sama do mnie zadzwonić - to argumentuje to tym, że ona nie wie czy ja nie jestem przypadkiem zajęta i nie chce mi przeszkadzać.

Najgorsze w tym wszystkim jest to, że moja matka żali się na mnie innym członkom rodziny. Wiecie, jakaś kuzynka / wujek przyjadą w odwiedziny i w pewnym momencie leci gadka że ja to taka wyrodna córka jestem, bo tak rzadko dzwonię (kiedy dzwonię co 2-3 dni!). Włącza mi się wtedy tryb winy, czuję że faktycznie jestem winna i jestem złą córką. Rozmawiałam z nią kiedyś o tym, zwróciłam uwagę by nie poruszała tego tematu przy rodzinie (czytaj: nie obrabiała mi dvpy) a ona na to, że to przecież żarty... No tak, tylko ciotka / babcia w to uwierzą, oni nie wiedzą że to "żart". Swoją drogą śmieszny żart, nie ma co.



Przepraszam za ten wylew żalu ale jakoś mnie tak złapało xD Zdaję sobie sprawę że moja relacja z mamą nie jest zdrowa, nie raz ryczałam po rozmowach telefonicznych gdy słyszałam że 'nie tak mnie wychowywała'. Z drugiej strony, jest to moja mama i nie wyobrażam sobie urwać z nią kontaktu.

Ja ten tekst "nie tak cię wychowałam" też słyszę bardzo często. Ciekawe gdzie one się nauczyły tych tekstów? Na jakimś uniwersytecie toksyczności chyba.
Ja do mojej dzwonię raz na 2-3 tygodnie, gdyby była przyjemniejsza w rozmowie i nie wyrzucała z siebie wiecznych pretensji to pewnie dzwoniłabym częściej.