Czy dzieci dają szczęście?

[b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;81947301]Tak, ja myślę, że może nie być szczęściem, wrecz przeciwnie. I nie tylko ja, są wyznania kobiet na ten temat, tylko ze to jest tabu. Chyba już ktoś wspominał w tym wątku o stronie na facebooku i książce "Regretting motherhood" (a może mylę z innym wątkiem).
Takie przekonywanie, że na pewno dziecko da szczęście jest krzywdzące.
Mnie najprawdopodobniej by nie dało.

A wcale nie tak małej liczby kobiet nie ogarnia nigdy.[/QUOTE]

To niestety prawda, ktorej zakresu nigdy sie nie dowiemy, poniewaz kobiety decyduja sie milczec, aby nie krzywdzic swoich dzieci swiadomoscia, ze sa niechciane i zalowane.

[Asior77]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;81943951]Tinker ile razy ktoś Cię o to spytał i dostałaś taki wywód? Bo wg mnie demonizujesz. Albo może ja się obracam w jakimś wybitnym środowisku, gdzie nikt się nikogo o powód nieposiadania dzieci nie pyta.[/QUOTE]

U mnie podobnie, zresztą to nietaktowne.

Jednym dzieci dadzą szczeście, innym nie, to indywidualna sprawa.
Dla mnie córka jest ogromnym szcześciem, żałuje, że nie mam więcej takich szczęść.
Choć była nieplanowana i byłam za młoda.

[201803111829]

Napisane przez elvegirl

Spoko spoko, dzietne osoby mają spokój tylko przy tym jednym pytaniu. Potem jest "dlaczego tylko jedno dziecko?" na które już "bo tak chcieliśmy" nie jest wystarczające Także już nie rób z bzw jedynych narażonych na buractwo

Chamstwo jest wszędzie Tinker. Są ludzie, którzy się nie będą wpieprzać w decyzje bezdzietnych, są tacy, którym odpowiedzi dzietnych nie wystarczą.

Ale ja się zgadzam.

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

[Asior77]

W sumie macie racje, sama byłam obiektem dyskusji, dlaczego macie tylko jedno dziecko, robili to ludzie, którym nie chwaliliśmy się jaki horor przeżywamy, aby mieć kolejne.
Albo dyskusja o psach, które uwielbiam i jedna pani z towarzystwa mówiąca, że jak ktoś nie ma dzieci to psy traktuje jak dzieci.
Ludzie nie mają totalnie wyczucia, nie zastanawiają się co mowią i jak bardzo moga innych tym urazić.

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

A przy dwojce pytaja o 3 normalka

[201803111829]

A jak jest 4 to już patrzą jakbyś nie wiedziała do czego służą gumy

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

[Asior77]

Napisane przez _Tinkerbell

A jak jest 4 to już patrzą jakbyś nie wiedziała do czego służą gumy

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

Ludziom nie dogodzisz, zawsze wiedzą lepiej, co, kto, jak powinien

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Napisane przez _Tinkerbell

A jak jest 4 to już patrzą jakbyś nie wiedziała do czego służą gumy

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

Bo tak jest 🤣



Co do wątku to dzieci dają mi radość ale tez wkurzają jak mało kto 🤣

Np. Przy córce po porodzie miałam depresje i nie radowałam sie za bardzo. Miałam myśli bardzo zle. Żałowałam, ze jest. Bo ciagle wyła a ja byłam z tym sama (tak mi sie wydawało) maz na nocki, a ona w dzien nie płakała tylko wieczorami. Z czasem mi to przeszło.

Przy synu odwrotnie. Byłam bardzo szczęśliwa.
Był spokojny, nie płakał. Ciagle spał.

Za to teraz syn daje w kość a córa spokojna 🤣


Nawet te osoby które bardzo pragną dzieci moga wpaść w stan depresji po porodzie i nie będzie to kolorowo wyglądało jak im sie wydawało.
Tutaj nie ma reguły.

Tak samo z tymi co nie chcą dzieci.


Tak wiec czy dzieci dają radość to sprawa indywidualna powiedziała bym.

[elvegirl]

[1=f60400d832b72deb5c42f71 6e834e5f0a0698277_6206f89 5c87a0;81950706]
Tak wiec czy dzieci dają radość to sprawa indywidualna powiedziała bym.[/QUOTE]
Zdecydowanie. I nie do przewidzenia. A szkoda.

[visionAM]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;81943596]Można też planować, chcieć a potem jednak się rozczarować i nie być szczęśliwym.[/QUOTE]
I o tym się mówi najmniej.

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Napisane przez visionAM

I o tym się mówi najmniej.

Bo nie wypada... bo jak to tak chciała a teraz nie chce...



A ja zawsze mowie i niektórych to szokuje. Nie żałuje, ze mam dzieci. Kocham je bardzo mocno. Życie bym oddała. Pragnę dla nich jak najlepiej. Ale gdybym miała ponownie podjąć decyzje to byłabym bez nich.

[7d825fa9fec57cf5623273fe7eca2ef8f2442710_5d59d871e15d0]

[1=f60400d832b72deb5c42f71 6e834e5f0a0698277_6206f89 5c87a0;81951696]Bo nie wypada... bo jak to tak chciała a teraz nie chce...



A ja zawsze mowie i niektórych to szokuje. Nie żałuje, ze mam dzieci. Kocham je bardzo mocno. Życie bym oddała. Pragnę dla nich jak najlepiej. Ale gdybym miała ponownie podjąć decyzje to byłabym bez nich.[/QUOTE]
a tak z ciekawosci, dlaczego masz wiecej niz jedno dziecko skoro stwierdzilas ze to nie dla Ciebie?
Nie odpowiadaj jak nie chcesz.

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Bo zawsze chciałam miec trójkę ale dwójka moje + adoptowane. To moje marzenie.
Pomoc tez komuś.

Czasu nigdy nie cofnę i nie żałuje, ze mam dzieci.
Czasami w życiu wydaje nam sie, ze podejmujemy dobra decyzje a z czasem okazuje sie, ze gdybyśmy cofnęli czas to zrobilibyśmy inaczej.

I nie czuje sie zle z tym co uwazam.

[groszek75]

[1=f60400d832b72deb5c42f71 6e834e5f0a0698277_6206f89 5c87a0;81953236]Bo zawsze chciałam miec trójkę ale dwójka moje + adoptowane. To moje marzenie.
Pomoc tez komuś.

.[/QUOTE]
O super , a co z tym trzecim , myślicie dalej o adopcji czy już nie jednak ?

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Napisane przez groszek75

O super , a co z tym trzecim , myślicie dalej o adopcji czy już nie jednak ?

Myślimy jak tylko będzie możliwość a to nie takie proste za granica


Jeszcze dodam, ze pomiędzy moimi dziećmi jest 5 lat różnicy bo 3 lata to zwlekaliśmy bo to nie była łatwa decyzja dla nas. Przez to co przeszliśmy z młoda. A kiedy sie zdecydowaliśmy to rok starania.
Mieliśmy z mężem taka umowe miedzy soba, ze 5 lat to maks różnicy pomiędzy dziećmi. Więcej nie moze być.
I kiedy juz zrezygnowaliśmy (różnica byłaby większa) i miałam iść założyć wkładkę okazało sie, ze jestem w ciąży 🤣
I syn sie urodził dokładnie miesiąc przez 5 urodzinami córy

[groszek75]

[1=f60400d832b72deb5c42f71 6e834e5f0a0698277_6206f89 5c87a0;81954141]Myślimy jak tylko będzie możliwość a to nie takie proste za granica


Jeszcze dodam, ze pomiędzy moimi dziećmi jest 5 lat różnicy bo 3 lata to zwlekaliśmy bo to nie była łatwa decyzja dla nas. Przez to co przeszliśmy z młoda. A kiedy sie zdecydowaliśmy to rok starania.
Mieliśmy z mężem taka umowe miedzy soba, ze 5 lat to maks różnicy pomiędzy dziećmi. Więcej nie moze być.
I kiedy juz zrezygnowaliśmy (różnica byłaby większa) i miałam iść założyć wkładkę okazało sie, ze jestem w ciąży 🤣
I syn sie urodził dokładnie miesiąc przez 5 urodzinami córy [/QUOTE]
Przeznaczenie

To trzymam kciuki, żeby się kiedyś udało i było po Waszej myśli

[Limonka2738]

Napisane przez Sandieke

oraz tym, ktorzy pomimo, iz moze nie planowali, ale sa odpowiedzialnymi, madrymi ludzmi.

Oczywiscie, ze dzieci daja szczescie. Ogromne i nieopisane.

Nie sądzę. Myślę, że jeżeli dzieci aktywnie się nie chce, to nie będzie się dobrym kochającym rodzicem. Można być robotem rodzicem, który nie zrobi dziecku krzywdy, ale miłości może tam zabraknąć.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 23:01 ---------- Poprzedni post napisano o 22:59 ----------

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;81943951]Tinker ile razy ktoś Cię o to spytał i dostałaś taki wywód? Bo wg mnie demonizujesz. Albo może ja się obracam w jakimś wybitnym środowisku, gdzie nikt się nikogo o powód nieposiadania dzieci nie pyta.[/QUOTE]Ja zawsze słyszę, że poznam faceta, zakocham się i zachcę urodzić mu dziecko. Co mnie niemożebnie wkur..., bo nie jestem inkubatorem, co najwyżej, jeśli zechcę urodzę NAM dziecko.

Bo obecnego nie kocham oczywiscie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 23:03 ---------- Poprzedni post napisano o 23:01 ----------

Napisane przez Sandieke

Niekoniecznie. Myslisz ze jak ktos nie chcial miec dzieci to nie pokocha swojego dziecka, jesli jednak ono pojawi sie na swiecie-nieplanowane, to to dziecko nie bedzie dla niego szczesciem?

Przeciez nie majac dziecka nie wie sie jak to jest.. Dopiero po narodzinach, ( dla wielu kobiet czesto juz w ciazy) ogarnia nas to uczucie, ktorego chyba nie da sie do konca wyobrazic nie majac swoich dzieci.

Myślę, że z wysokim prawdopodobieństwem, gdybym teraz zaszła w ciążę i urodziła to bym je znienawidziła.

I tak, są takie kobiety. Oddziały psychiatryczne są pełne ich dzieci.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 23:05 ---------- Poprzedni post napisano o 23:03 ----------

Napisane przez groszek75

Ale chyba jednak na pytanie czy dzieci dają szczęście najlepiej odpowiedzą ludzie co je mają nie

Myślę, że najlepiej to jakiś socjolog po przeprowadzeniu badań, nawet bezdzietny.

Rodzic może odpowiedzieć na pytanie - czy dziecko dało mi szczęście.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[groszek75]

Napisane przez Limonka2738

Rodzic może odpowiedzieć na pytanie - czy dziecko dało mi szczęście.

No, ale takie jest pytanie wątku , to chyba właśnie Ci rodzice odpowiedzą tu szczerze i z doświadczenia nie

[elvegirl]

[1=f60400d832b72deb5c42f71 6e834e5f0a0698277_6206f89 5c87a0;81953236]
Czasami w życiu wydaje nam sie, ze podejmujemy dobra decyzje a z czasem okazuje sie, ze gdybyśmy cofnęli czas to zrobilibyśmy inaczej.
[/QUOTE]
Tak. Ja akurat przy cofnięciu czasu bym się jak najbardziej zdecydowała, ale wcześniej.

[patusiaa23]

Zalezy czy sa grzeczne

[answer_is_here]

Motywację dają na pewno i chęć do życia.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez patusiaa23

Zalezy czy sa grzeczne

A to niegrzeczne nie dają szczęścia?

[patusiaa23]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;81972211]A to niegrzeczne nie dają szczęścia? [/QUOTE]

No jak w wieku 20 lat przychodza nacpane obic ci jape to niebardzo

[elvegirl]

Napisane przez patusiaa23

No jak w wieku 20 lat przychodza nacpane obic ci jape to niebardzo

To wtedy słowa "niegrzeczne" nawet eufemizmem nazwać nie można

[patusiaa23]

Nie wypada przeklinac na forum

[Monika828282]

Napisane przez elvegirl

Tak. Ja akurat przy cofnięciu czasu bym się jak najbardziej zdecydowała, ale wcześniej.

Dlaczego? Żeby mieć więcej sił i energii żeby biegać za dzieckiem czy z innych powodów?

---------- Dopisano o 19:11 ---------- Poprzedni post napisano o 19:10 ----------

Napisane przez answer_is_here

Motywację dają na pewno i chęć do życia.

Moja koleżanka wręcz twierdzi, że dzieci wyleczyły ją z depresji (którą miewała zanim została matką).

[elvegirl]

Napisane przez patusiaa23

Nie wypada przeklinac na forum

E tam, dałoby się bez

Napisane przez Monika828282

Dlaczego? Żeby mieć więcej sił i energii żeby biegać za dzieckiem czy z innych powodów?

To zdecydowanie. No i miałabym siłę i czas na drugie, nawet jeśli bym chciała większą różnicę wieku między dziećmi.

[_Marta_M_]

Ja mam syna i córkę, jest między nimi bardzo mała różnica wieku i szczerze mówiąc to nie studia, kursy, nauka języków i podróże dały mi poczucie spełnienia, tylko właśnie dzieci. Serio, z ręką na sercu oświadczam, że moje dzieci to chyba najlepsze co mnie w życiu spotkało, a przytulanie się z nimi przez 2 godziny zaraz po porodzie to najpiękniejsze chwile w moim życiu i nic ich jeszcze nie przebiło
Jestem daleka od przedstawiania macierzyństwa w złym świetle, bo dla mnie było to oczywiste, że będę miała nieprzespane noce, że nie będę mogła sobie skoczyć ze znajomymi do pubu czy spontanicznie polecieć na Ibizę ale szczerze? w ogóle mi tego nie brakuje, ba, nawet ostatnio z racji szkolenia byłam parę dni poza domem i już po jednym dniu "imprezowania" miałam ochotę się zawinąć do męża i maluchów i psa
Inna sprawa, że dla mnie zawsze ogromne znaczenie miały wartości rodzinne, a założenie własnej rodziny traktuję jako mój malutki życiowy sukces, dający mi o wiele więcej satysfakcji, niż kolejny dyplom, czy wycieczka w jakieś egzotyczne miejsce. Zdecydowanie wolę spędzić 3 godziny z dziećmi w sali zabaw, niż 3 godziny u kosmetyczki/na kawie ze znajomymi/czytając książki/czy robiąc inne rzeczy. Sprawia mi ogromną przyjemność patrzenie na szczęście moich dzieci, na ich uśmiechy, nic mnie tak nie relaksuje jak wspólny rodzinny wypad na basen, spacer czy urządzenie sobie leniwej niedzieli na podłodze w salonie.
Oczywiście nikogo nie przekonuje do posiadania dzieci, ale zauważyłam, że bezdzietni znajomi, którzy nie chcą mieć w przyszłości dzieci jakoś zaczęli się od nas odcinać. Inna sprawa, że zaobserwowałam, że nasze drogi po prostu się rozchodzą, oni w życiu mają inne priorytety, tematów do rozmów co raz mniej (mimo, że nie należę do matek, które non stop trajkoczą o dzieciach). Oni jako jedyni zareagowali mocno zmieszanymi minami i słabymi komentarzami słysząc, że staramy się o trzecie dziecko. Jak tak teraz sobie szybko pomyślę o znajomych to w sumie nie mam wśród nich osób, które nie mają/nie planują mieć dzieci, podobnie jak nie mam znajomych, którzy nie lubią zwierząt (mamy psa, zarówno my, jak i nasze dzieci lubimy wszystkie zwierzęta, więc miało to dla mnie dość duże znaczenie przy doborze znajomych).

---------- Dopisano o 20:19 ---------- Poprzedni post napisano o 20:07 ----------

Napisane przez elvegirl

Tak. Ja akurat przy cofnięciu czasu bym się jak najbardziej zdecydowała, ale wcześniej.

ja też moim marzeniem jest czwórka maluchów, ale zatrzymamy się raczej na trójce (i psie )

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez _Marta_M_

Ja mam syna i córkę, jest między nimi bardzo mała różnica wieku i szczerze mówiąc to nie studia, kursy, nauka języków i podróże dały mi poczucie spełnienia, tylko właśnie dzieci. Serio, z ręką na sercu oświadczam, że moje dzieci to chyba najlepsze co mnie w życiu spotkało, a przytulanie się z nimi przez 2 godziny zaraz po porodzie to najpiękniejsze chwile w moim życiu i nic ich jeszcze nie przebiło
Jestem daleka od przedstawiania macierzyństwa w złym świetle, bo dla mnie było to oczywiste, że będę miała nieprzespane noce, że nie będę mogła sobie skoczyć ze znajomymi do pubu czy spontanicznie polecieć na Ibizę ale szczerze? w ogóle mi tego nie brakuje, ba, nawet ostatnio z racji szkolenia byłam parę dni poza domem i już po jednym dniu "imprezowania" miałam ochotę się zawinąć do męża i maluchów i psa
Inna sprawa, że dla mnie zawsze ogromne znaczenie miały wartości rodzinne, a założenie własnej rodziny traktuję jako mój malutki życiowy sukces, dający mi o wiele więcej satysfakcji, niż kolejny dyplom, czy wycieczka w jakieś egzotyczne miejsce. Zdecydowanie wolę spędzić 3 godziny z dziećmi w sali zabaw, niż 3 godziny u kosmetyczki/na kawie ze znajomymi/czytając książki/czy robiąc inne rzeczy. Sprawia mi ogromną przyjemność patrzenie na szczęście moich dzieci, na ich uśmiechy, nic mnie tak nie relaksuje jak wspólny rodzinny wypad na basen, spacer czy urządzenie sobie leniwej niedzieli na podłodze w salonie.
Oczywiście nikogo nie przekonuje do posiadania dzieci, ale zauważyłam, że bezdzietni znajomi, którzy nie chcą mieć w przyszłości dzieci jakoś zaczęli się od nas odcinać. Inna sprawa, że zaobserwowałam, że nasze drogi po prostu się rozchodzą, oni w życiu mają inne priorytety, tematów do rozmów co raz mniej (mimo, że nie należę do matek, które non stop trajkoczą o dzieciach). Oni jako jedyni zareagowali mocno zmieszanymi minami i słabymi komentarzami słysząc, że staramy się o trzecie dziecko. Jak tak teraz sobie szybko pomyślę o znajomych to w sumie nie mam wśród nich osób, które nie mają/nie planują mieć dzieci, podobnie jak nie mam znajomych, którzy nie lubią zwierząt (mamy psa, zarówno my, jak i nasze dzieci lubimy wszystkie zwierzęta, więc miało to dla mnie dość duże znaczenie przy doborze znajomych).

---------- Dopisano o 20:19 ---------- Poprzedni post napisano o 20:07 ----------



ja też moim marzeniem jest czwórka maluchów, ale zatrzymamy się raczej na trójce (i psie )

Ale ładnie o tym napisałaś
I trochę Ci zazdroszczę. Mnie prawdę mówiąc takie typowe dziecięce zabawy koszmarnie nudzą, a jeszcze na dodatek mój syn uwielbia się bawić w wojny, bitwy, wyrzutnie i takie tam.
Wyjście do sali zabaw traktuję bardziej jako chwilę dla siebie, gdy mogę się napić kawy, a Młody biega i się fajnie bawi.
Za to bardzo lubię robić z nim zabawy językowe (pisemne i ustne), przerabiać książki i takie tam.
I ogólnie uważam rozwój dziecka, jego mowy, interpretacji świata itd. za absolutnie fascynującą rzecz, nieporównywalną do niczego, czego wcześniej się uczyłam (mimo, że całe życie uczyłam się rzeczy, które mnie realnie interesowały).

[Asior77]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;81986291]Ale ładnie o tym napisałaś
I trochę Ci zazdroszczę. Mnie prawdę mówiąc takie typowe dziecięce zabawy koszmarnie nudzą, a jeszcze na dodatek mój syn uwielbia się bawić w wojny, bitwy, wyrzutnie i takie tam.
Wyjście do sali zabaw traktuję bardziej jako chwilę dla siebie, gdy mogę się napić kawy, a Młody biega i się fajnie bawi.
Za to bardzo lubię robić z nim zabawy językowe (pisemne i ustne), przerabiać książki i takie tam.
I ogólnie uważam rozwój dziecka, jego mowy, interpretacji świata itd. za absolutnie fascynującą rzecz, nieporównywalną do niczego, czego wcześniej się uczyłam (mimo, że całe życie uczyłam się rzeczy, które mnie realnie interesowały).[/QUOTE]

Zgadzam się, możliwość obserwacji rozwoju dziecka, uczestniczenie w tym niesamowitym procesie kształtowania sie małego człowieka, uwazam, za jedna z najcudownijszych rzeczy jakie spotkały mnie w życiu zawsze uwielbiałam spędzać czas z córką, zostało tak do dziś, choć jest już dorosłym człowiekiem.