Dlaczego mój syn chce tylko tatę!

[czarna245]

Witam, pisze bo nie wiem co mam zrobić - czuję się okropnie. Mój trzy letni syn mniej więcej od roku chce tylko tatę i świata poza nim nie widzi. Ja mogę nie istnieć. Gdy taty nie ma w pobliżu wpada w histerię i długo nie potrafię go uspokoić, a gdy dziecko śpi w nocy ze mną to budzi się i woła że chce do taty. Ja mogę wyjść i wrócić za parę dni a syn nawet tego nie zauważy ale gdy tylko zrobi to mój mąż to jest masakra. Cała rodzina dziwnie się już na mnie patrzy a ja nie wiem co mam robić. Mam powoli tego wszystkiego dość, czuję się potwornie - jak wyrodna matka a przecież to ja zajmuję się przeważnie synem: wymyślam różne zabawy, przygotowuję posiłki, chodzę na spacery, poświęcam cały swój czas. Proszę poradźcie coś, może któraś z was też miała podobną sytuację.

[martini.]

Nie jestem co prawda mamą, trafiłam tu przypadkiem, ale może Cię w jakimś stopniu pocieszy moja historia

Bo ja właśnie byłam taka, jak Twoje dziecko Tylko byłam trochę starsza, bo miałam 4-5 lat. I też istniał tylko tata, a mama była z konieczności bardziej. Tata mnie musiał wszędzie zabierać, bo jak nie to histeria totalna. Więc chodziłam na mecze piłki nożnej, koszykówki (kiedyś na jednym rozsypały mi się draże po całym boisku ), do pracy mnie czasem tata zabierał, bo się nie dało, nawet na legendarnych wyborach 20 lat temu byłam . Mało tego. Jak mój tata wychodził do pracy na 6 (lata osiemdziesiąte, wiadomo, ciężko i różnie bywało, wtedy pamiętam pracował na 3 zmiany), to ja stawałam na klatce (a mieszkam w wielorodzinnym bloku, na najwyższym piętrze) i darłam się w spazmach "tatusiu, nie zostawiaj mnie." Niezła reklama dla reszty rodziny prawda? Teraz się z tego śmiejemy, ale podejrzewam że wtedy, nikomu do śmiechu nie było Trwało to około roku, z tego co pamiętam, potem mi samo przeszło

I żeby nie było, oboje rodziców miałam zaangażowanych i zajmujących się dziećmi i tatę i mamę. Więc moje ciągoty nie wynikały z tego, że taty nie było, więc jak się pojawił, to nie chciałam, żeby wychodził. Nie, nie, to nie tak. Ja po prostu tak miałam .

Może Twój syn też właśnie taką fazę przechodzi i mu przejdzie. Niestety, nie mam pojęcia, czy da się na to jakoś wpłynąć.

[one_shot]

Moja córka też woli tatę! Ze mną spędzała całe dnie a jak tata wracał do domu to był najukochańszy pod słońcem..
Ale ja myślę że wiem dlaczego - to z Tobą syn spędza całe dnie, a tatę ma albo wieczorami albo w weekendy ( obstawiam pracę ojca) do tego Ty wymierzasz kary jak jest niegrzeczny, Ty dajesz lekarstwa czyścisz nos gdy jest zasmarkany a dzieci tego nie lubią, Ciebie ma na co dzień a tatę rzadziej. Może fakt że synek woli tatę podświadomie wpływa też na Ciebie i jesteś rozdrażniona tak ogólnie i syn to odbiera swoimi emocjami...

[Ray]

dokladnie

nie ma w tym nic dziwnego, wiem jak sie czujesz ale ciesz sie mimo wszystko. Bo mozesz wyjsc z domu i miec czas dl siebie bez problemu

moj corka tez przepada z tata ale wlasnie ja to jestem na codzien to nudna a tata wraca to jak nowa atrakcja

[iza251]

Napisane przez czarna245

Witam, pisze bo nie wiem co mam zrobić - czuję się okropnie. Mój trzy letni syn mniej więcej od roku chce tylko tatę i świata poza nim nie widzi. Ja mogę nie istnieć. Gdy taty nie ma w pobliżu wpada w histerię i długo nie potrafię go uspokoić, a gdy dziecko śpi w nocy ze mną to budzi się i woła że chce do taty. Ja mogę wyjść i wrócić za parę dni a syn nawet tego nie zauważy ale gdy tylko zrobi to mój mąż to jest masakra. Cała rodzina dziwnie się już na mnie patrzy a ja nie wiem co mam robić. Mam powoli tego wszystkiego dość, czuję się potwornie - jak wyrodna matka a przecież to ja zajmuję się przeważnie synem: wymyślam różne zabawy, przygotowuję posiłki, chodzę na spacery, poświęcam cały swój czas. Proszę poradźcie coś, może któraś z was też miała podobną sytuację.

>>>>>>>>>>
ja mam tak,ze to moja 2 letnia córka woli ojca...tez mi jest przykro czasem,ze nie chce sie do mnie przytulić i leci do taty i wiele,wiele takich sytacji-...tak samo sie poświęcam rodzinie jak Ty...na nic to..serce czasem boli nie powiem...

[Kancia]

Napisane przez one_shot

Moja córka też woli tatę! Ze mną spędzała całe dnie a jak tata wracał do domu to był najukochańszy pod słońcem..
Ale ja myślę że wiem dlaczego - to z Tobą syn spędza całe dnie, a tatę ma albo wieczorami albo w weekendy ( obstawiam pracę ojca) do tego Ty wymierzasz kary jak jest niegrzeczny, Ty dajesz lekarstwa czyścisz nos gdy jest zasmarkany a dzieci tego nie lubią, Ciebie ma na co dzień a tatę rzadziej. Może fakt że synek woli tatę podświadomie wpływa też na Ciebie i jesteś rozdrażniona tak ogólnie i syn to odbiera swoimi emocjami...

dokładnie !! mama jest nudna bo jest zawsze
mały chodzi do przedszkola?? chyba nie może wtedy by sie sytacja poprawiła

mój syn tez miał taki okres, ze tylko tata i tata ale bardzo krótko. Nawet wołał tatuś a ja zawsze byłam i jestem mama, mamo! nigdy nie zawołał mamusiu ała ale jakoś staram sie nie przywiązywac do tego większej wagi.
trzymam kciuki za poprawę bo domyslam się jak musisz sie czuc

[memi]

A czy to nie jest taki wiek kiedy sie psychologicznie woli tate???

ojciec jako "meski wzorzec"- syn identyfikuje sie z ojcem.

Dla mnie to wszystko- jak najbardziej normalne.

Jestem pewna, ze jakbys znikla na kilka dni to Twoje dziecko by do Ciebie tesknilo.

Problem tak naprawde tkwi w tym, ze dziecko nie zaspokoaja w tej chwili Twoich potrzeb emocjonalnych ( ale czy musi??).
Albo zaspokaja je w inny sposob(sam fakt, ze dasz mu jesc, pomozesz ubrac, wykapac sie itp.., moze w tej chwili mu to wystarcza)niz Ty oczekujesz. Jakiz to kontrast z tym co bylo w niemowlectwie- ja ma 6miesieczniaka, dla ktorego teraz jestem calym swiatem, reszta moze nie istniec.Ale musze sie psychicznie przygtowac na to, ze to sie wkrotce zmieni.

Glowa do gory, minie! Nie oczekuj od dziecka wyrazow milosci wzamian za posilek czy spacer. Ono Cie i tak kocha, tylko po prostu nie okazuje tego tak jak Ty oczekujesz. Co robic? TO, co do tej pory.

[czarna245]

W sumie to faktycznie chyba za bardzo się przejmuję ale co zrobić mamy chyba już tak mają . W każdym razie dziękuję wam za podniesienie na duchu. Pozdrawiam serdecznie

[***luna]

A mój syn woli, zebym to ja w nocy dała mu mleko, przytuliła.
Zebym to ja pchała jego rowerek jak idziemy w 3 na spacer.
Ale to absolutnie nie jest tak, że woli mnie niż tatę.
Poprostu tato w nocy zwykle do niego nie wstaje- więc czemu się dziwić.
Zachowanie dziecka może wynikać z codziennej rutyny i tego jak zorganizowany jest dom.

[czarna245]

Tylko że w naszym przypadku nie ma rutyny, ponieważ mój mąż tak jak ja ( jeżeli ma tylko możliwoś) wykonuje wszystkie czynnosci przy dziecku: kapie go, szykuje mu posiłki, usypia, bawi się itd. Wiadomo że pracuje ale mimo to jesteśmy podzieleni obowiązkami przy dziecku więc napewno nie wynika to z tego że syn tęskni za tatą bo ma go od święta. Tak samo jest ze sprawami dyscypliny. Nietylko ja podnoszę głos w sytuacjach kiedy dziecko jest niegrzeczne, chyba wręcz przeciwnie to tata częściej a mama raczej pociesza.

[M1A4N]

To taki wiek, przejdzie mu. Chyba większość dzieci woli ojców za młodu.

[nenefer]

Witaj
Nie martwiła bym się tak na Twoim miejscu, że synek szaleje za tatą. To raczej powód do radości. Pamiętaj, że ojciec jest pierwszym wzorem mężczyzny dla Twojego dziecka. Mój synek ma zaledwie 3 miesiące, a już świata poza tatą nie widzi. Mama jest tylko do cycka. Myślę, że to normalne i prawidłowe. Tata jest w domu tak mało, że jak go zobaczy to szaleje z radości. Gorzej było by, gdyby tata był mu obojętny. Pomyśl jak musiał by się czuć Twój mąż, gdyby synek miał "gdzieś" jego powroty do domu i nie zwracał by na niego większej uwagi. Mama jest z nim cały czas, a tata tylko te chwile bez pracy. gdybyś to Ty zniknęła synkowi na cały dzień, myślę, że tęsknił by baaaardzo i nie odstępował Cię na krok po twoim powrocie. Radzę spróbować. Zostaw małego na weekend z tatą, wyjedź gdzieś, zobacysz, co się będzie działo po powrocie:jupi :

[maniche]

zgadzam sie całkowicie spedz jeden dzien po za domem a zobaczycz jak synek bedzie cie wital z radoscia

[Siren]

u nas jest tak samo- syn jak sie budzi z rana wola "TATA"!!!!!!! jak tata wychodzi do pracy jest histeria i ryk przez godzine , mamy przez to problemy ze zjedzeniem sniadania.Gdy tata jest w domu nie ma chwili spokoju bo maly jest na nim uwieszony..odciaga go od laptopa, generalnie zasypia tez z tata,bo przy mnie ciezko idzie tata sie kladzie kolo nas i maly od razu sie przytula i oczka sie zamykaja..
Jaka to sprawiedliwosc?Probuje dac co z siebie najlepsze, caly dzien sie bawimy,wymyslam rozne rzeczy zeby syn byl zadowolony szczesliwy i zebysmy fajnie spedzili dzien a i tak jestem ta najgorsza...

[All_that_jazz]

Widocznie ma taty za mało. Nie popełniaj błędu mojej matki i nie bądź o tą miłość do taty zazdrosna. dziecko kocha was oboje ale ponieważ ma z tatą rzadszy kontakt a jak jest małe to potrzebuje stałej obecności obojga rodziców to intensywniej przezywa rozłąkę z tatą. Zachęć męża,żeby znajdował więcej czasu dla syna, żeby się częściej razem bawili.Najwyraźniej mały ma poczucie braku bezpieczeństwa jeśli chodzi o gwarancję w miarę stałej obecności taty przy nim.
Mój mały kuzyn kiedyś nawet moczył się w nocy bo tata poświęcał mu za mało uwagi po pracy. To,że ty starasz się zagospodarować czas dziecka z tobą jest ok ale nie rozwiąże problemu. Problem dotyczy relacji dziecka z tatą i to tata musi zadziałać żeby unormować sytuację.

[gabriellao0]

ja też byłam córeczką tatusia
tyle, że z mama spędzałam całe dnie i była niezastąpiona ... dopóki nie pojawił sie tato
jak się pojawił mama mogła zniknąc ale tak na 3-4 godziny
potem wracałam do mamy
a następnego dnia historia od nowa była

[Siren]

Napisane przez All_that_jazz

Widocznie ma taty za mało. Nie popełniaj błędu mojej matki i nie bądź o tą miłość do taty zazdrosna. dziecko kocha was oboje ale ponieważ ma z tatą rzadszy kontakt a jak jest małe to potrzebuje stałej obecności obojga rodziców to intensywniej przezywa rozłąkę z tatą. Zachęć męża,żeby znajdował więcej czasu dla syna, żeby się częściej razem bawili.Najwyraźniej mały ma poczucie braku bezpieczeństwa jeśli chodzi o gwarancję w miarę stałej obecności taty przy nim.
Mój mały kuzyn kiedyś nawet moczył się w nocy bo tata poświęcał mu za mało uwagi po pracy. To,że ty starasz się zagospodarować czas dziecka z tobą jest ok ale nie rozwiąże problemu. Problem dotyczy relacji dziecka z tatą i to tata musi zadziałać żeby unormować sytuację.

u nas niestety to niemozliwe.maz ma prace "zadaniowa" meetingi do 21-21.. wyjazdy za granice itp.
nie da sie tego poskladac, czasami sie zastanawiam czy da sie tak zyc,ale cos za cos,pracuje dla rodziny, faktycznie syn ma za malo tego taty.

[mukaa]

U mnie była podobna sytuacja, tyle, że z babcią (jestem samotną mamą). Babcia to była od rozpieszczania, przytulania, a na mnie spadały wszystkie "czarne" strony opieki nad dzieckiem, podawanie lekarstw, chodzenie na szczepienia itd. Na dodatek długo w pracy byłam, a on cały dzień z babcią. I tak było - ja od "czarnej" roboty oraz od zabaw (najlepiej zapasów ), ale jak się uderzył albo do spania to do babci leciał. Ogólnie do niej bardziej lgnał.

Przez wakacje miałam mnóstwo czasu dla niego i teraz już jest "mamaś" a nie babcia, ale spać to tez by najchętniej z babcią spał i do niej często w nocy biegnie, a nad ranem wraca do mnie. Pomimo tego, ze nadal to ja go do kąta stawiam i wciskam mu wstrętne kropelki

[bebe97]

Mój syn miał taka fazę w wieku 10- 11 miesięcy. Jak ja wychodziłam do pracy to ok, ale nogi męża się czepiał i płakał.
Wydedukowaliśmy, że chodzi o to, że to tato go zawoził i odbierał od babci. Potem przez jakiś czas mieszkaliśmy z tą babcią bo u nas był remont, i jak mąż wychodził, to syn się dziwił, dlaczego go ze sobą nie zabiera i protestował. Chyba o to chodziło
W każdym razie przeszło. Ale też czasem czułam się dziwnie, zwłaszcza jak mama patrzyła na mnie zdumiona, bo dziecko powinno wołać mamę a nie tatę
Nie przejmuj się, przejdzie Twojemu synkowi to wyłącznie-tatusiowanie

[czarnamamba86]

Aż się zarejestrowałam, kiedy znalazłam ten temat, bo dzisiaj właśnie znalazłam po powrocie z pracy moich chłopaków śpiących na kanapie po sesji na Netflixie. Mój syn był moją wielką przylepą gdzieś do 6 roku życia, a potem obrót o 180 stopni. Absolutny synek tatusia, totalnie. I wiecie co? Odżyłam! Przez pierwsze lata zajmowałam się dzieckiem, domem, wstawałam w nocy, syn nie widział świata poza mną. Więc kiedy mąż wracał z pracy, to, jak na porządnego polskiego męża przystało, zasiadał zmęczony na kanapie, włączał meczyk w TV i zasłużenie odpoczywał. Ja musiałam jeszcze kolację zrobić, wykąpać małego, położyć go spać, potem wstawać w nocy... Więc kiedy dostał "fazy na tatę" najpierw się trochę zdziwiłam, trochę mi było smutno a potem byłam zachwycona. Bo ja, tak samo jak mój mąż, też pracowałam, tyle, że w domu. Ale każda z nas wie, że to podobna harówka, czasem to bym nawet wolała iść o fabryki. Tylko kiedy mąż przekręcał klucz w zamku moja robota się kończyła, a u niego jedna się kończyła a druga zaczynała Zabawa? Tylko z tatą. Kąpiel? Tylko z tatą. Z kim najfajniej ogląda się bajki? Z tatą, wiadomo (bo przecież nie ze mną :P) Z kim najlepiej się zasypia? Wiadomo. Inna rzecz, że często mój mąż już był tak wykończony, że to raczej synek kładł spać tatusia, niż odwrotnie. A ja w tym czasie mogłam poczytać książkę, wykąpać się, zadbać o siebie. I tak trwa to do dzisiaj, nasz syn ma obecnie 16 lat i inne zainteresowania, ale dalej nie widzi świata poza ojcem. Dzięki temu ja mam swoją przestrzeń, a nigdy nie czułam, że jestem gorsza niż mąż, czy mniej znaczę w życiu swojego dziecka. Po prostu oni mają swoje sprawy do których ja (uważam, że słusznie) nie mam wstępu. Myślę, że to dobrze, że moi mężczyźni mają taki dobry kontakt, niż gdybym całe życie próbowała oderwać syna od męża, żeby pokazać, że "tylko mamusia jest najlepsza". Znam masę takich przypadków, nieobecny w życiu dzieci ojciec i matka przytłoczona obowiązkami, bo wszystko było na jej głowie.