Chcę więcej uwagi od faceta.

[Bryzka246]

Hej.
Jesteśmy w związku ponad pół roku, mieszkamy razem (wcześniej byliśmy współlokatorami), mamy po 20 lat, studiujemy.
Nie wiem za bardzo jak opisać problem. Z jednej strony czuję, że mojemu chłopakowi na mnie zależy, wspiera mnie. W dodatku mamy podobne poglądy, spojrzenie na świat, rozumiemy się w ważnych kwestiach. Z drugiej strony często czuję się olewana.
Jesteśmy na trudnym kierunku, musimy sporo czasu poświęcać nauce. Do tego, każde z nas ma swoich przyjaciół, którym też chcemy poświęcić trochę uwagi. Czasami wracamy do rodzinnych miejscowości. I jakoś tego czasu dla nas i związku zostaje mało. Jak dla mnie chyba trochę za mało. Często kiedy siedzimy razem on już jest zmęczony, leży i przegląda jakieś głupoty w telefonie. Ja też nie zawsze jestem pełna energii, ale z pewnością jestem w stanie ogarnąć się na tyle żeby spędzić ten czas jakoś porządniej niż każde ze swoim telefonem. Denerwuje mnie to też dlatego, że jak przychodzi nasz współlokator (i kumpel zarazem) to on magicznie odżywa. Jak mamy wolny dzień to zwykle spędzamy go ze znajomymi. On ma dwie bardzo bliskie przyjaciółki. Mam wrażenie, że jestem zazdrosna o cała uwagę, którą on i poświęca. Dziewczyny są bardzo fajne, ale jak się spotykamy, to często ja siedzę z boku. Oni słuchają dość konkretnej muzyki, śpiewają sobie na spotkaniach, lubią jedną stronkę w internecie. Ja ani tej muzyki ani stronki nie znam i nie jestem nimi zainteresowana. I nie miałabym z tym problemu, przecież nie zawsze muszę być w centrum uwagi. Tylko potem często jesteśmy zmęczeni, nie ma już czasu ani energii żebyśmy sami zrobili coś dla siebie.
Przez to niezbyt fajnie wygląda też sprawa seksu. Zaczęliśmy ze sobą sypiać niedawno, ale było fajnie, on też był zadowolony. Teraz zrobiło się bardzo rzadko, ciągle coś (tu kolokwium, tu ma zajęcia na rano, tu byliśmy na imprezie), on nie reaguje na moje zaczepki. Nie będę ukrywać, że czuję się wtedy okropnie. Taka sytuacja jest nie po raz pierwszy. Kiedyś już zdarzało mi się płakać po nocach, czułam się totalnie nieatrakcyjna dla niego. Rozmawialiśmy. Powiedziałam mu wtedy dokładnie jak się czuję, zapytałam wprost, jaką on ma wizję, jak często chciałby seksu. Podał mi wtedy liczbę, która absolutnie byłaby dla mnie satysfakcjonująca. Obiecał, że będzie nad sobą pracował. I faktycznie, był okres, gdzie znowu wszystko było fajnie, a teraz dalej źle. Jak razem siedzimy to ja jednak staram się odkładać telefon, ostatnio kiedyś szliśmy spać i przytuliłam się do niego to on wciąż oglądał jakieś gry. Co mi z tego że trzyma mnie za rękę, jak cały czas patrzy w ekran.
Mam problem z prowadzeniem poważnych rozmów, od razu zbiera mi się na płacz. Zwykle jak siedzę smutna albo zdenerwowana, to on to zauważa i pyta o co chodzi. Ja wtedy jak idiotka odpowiadam, że nic się nie dzieje, aż w końcu mi się nazbiera i wybucham. Mam jakieś głupie poczucie że taką rozmową wymuszam coś na nim. Nie chcę, żeby uprawiał ze mną seks, bo ja tego potrzebuję. Chcę, żeby on sam chciał to robić.
Zaznaczę, że chłopak miał epizody depresji korzystał kiedyś z pomocy psychologa, więc ja "boję się" cokolwiek mu powiedzieć, żeby go jakoś nie wiem, nie załamać.
Nie wiem już czy ja przesadzam, czy może mam rację. Co robić?

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

nie chce cie smucic ale wyglada na to ze wspolne zamieszkanie zweryfikowalo wasz zwiazek i niestety nic z tego nie bedzie
nie jestescie dobrani seksualnie i mentalnie na twoim miejscu zaczelabym rozgladac sie za nowym miejscem zamieszkania bo ten zwiazek jest skazany na porazke
nie jestes w nim szczesliwa czujesz sie zaniedbana,placzesz nie dzielicie zainteresowan,malo rozmawiacie,po co to ciagnac,po co na sile wymuszac,zmieniac go? nie lepiej poszukac kogos kto bedzie do ciebie naturalnie pasowal?

[Vanir410]

Napisane przez Bryzka246

Mam jakieś głupie poczucie że taką rozmową wymuszam coś na nim.

Rozmowa to nie wymuszenie. Rozmowa to podstawa funkcjonowania jakiejkolwiek relacji. Duszenie w sobie powoduje jak sama widzisz, wybuch.



Ogólnie uważam, że związek pół roczny, który ma w sobie tak wiele problemów nie ma szans przetrwania. Chłopak zmęczony, ale na inne sprawy czas ma... widać woli przeglądać telefon niż zająć się tobą. Wszystko to kwestia priorytetów.

[karawanna]

Jeśli po pół roku sytuacja wygląda już tak źle, to lepiej raczej nie będzie. Jak widać, rozmowa z partnerem nie odnosi skutku. Radziłabym zakończyć ten związek. Jesteś bardzo młoda, znajdziesz bez problemu kogoś, z kim będziesz naprawdę szczęśliwa i nie będziesz miała takich dylematów.

[Overcooked]

1. nie traktuj go jak jajka które łatwo zbić
2. nie duś w sobie rzeczy a już na pewno nie w tak bezsensowny sposób jak "nic"
3. doprecyzuj czy powiedział ci liczbę zbliżeń która cię satysfakcjonuje czy właśnie nie
4. bez sensu, jesteście bardziej jak koledzy-współlokatorzy, nie czuć w tym co opisujesz chemii, romansu, ekscytacji, motyli tylko takie zasiedzenie i przetrwanie pandemii

[6f270d4e8c6dcf778f6b7eaa339056f9e260a162_657a458271287]

Nie do końca macie podobne poglądy w ważnych kwestiach, skoro Ty oczekujesz uwagi, a on traktuje Ciebie i wasz związek jako coś co jest dane i nie wymaga atencji. Nie wygląda to dobrze, zwłaszcza biorąc pod uwagę krótki staż - to jeszcze nie ten moment, kiedy namiętność opada.

Przychylam się do rad, abyś nie tłumiła własnych potrzeb, w tym potrzeby rozmowy - sama widzisz, że skutkuje to tylko odłożonym w czasie wybuchem. Nie daj też sobie wmówić, że skoro on miał depresję, to trzeba wokół niego chodzić na paluszkach - Twoje reakcje i potrzeba rozmowy o związku są prawidłowe, to on musi się uporać z ewentualną nadmierną wrażliwością i wrócić na terapię, jeśli ma jeszcze nierozwiązane problemy.

Jak on w ogóle reaguje na Twoje uwagi, nie tylko te o seksie? Z tego, co piszesz, jemu pasuje tak jak jest, sytuacja się nie poprawia, a to jest dla Ciebie nie do przyjęcia - pora chyba zakończyć ten związek.

W kwestii seksu podejrzewam, że ta wymieniona przez niego częstotliwość mija się z prawdą, skoro nie przychodziła mu naturalnie, a musiał na nią "pracować". Niedopasowania seksualnego nie można bagatelizować, to ważny element relacji,

[Czarna2000]

Ja znowu uważam, że takie coś wcale nie znaczy, że związek jest skazany na porażkę. Autorka opisuje rzeczy negatywne, staram się nie zakładać od razu, że nie ma żadnych pozytywów, tylko że zostały pominięte.
Niestety, musisz nauczyć się mówić wprost co ci leży na sercu. I to ci się przyda nie tylko w kwestii związku. Facet zauważa, że coś jest nie tak, a ty to zlewasz mówiąc "wszystko ok". To czego ty oczekujesz? Że będzie tak pytał co 15 minut? Czy może ma próbować zgadywać wymyślając jakieś różne powody? Wysyłasz mu prosty komunikat, to nie oczekuj że on rozumie go dokładnie na odwrót i jeszcze znajdzie przyczynę.
Piszesz, że sypiacie ze sobą od niedawna, po drodze były święta, to zgaduje że byliście u rodzin. Kiedy zdążyły przelecieć te wszystkie etapy dobrze i źle? No chyba że trwały one po 3 dni.
Boisz i "uszkodzić" faceta rozmową, ale nie boisz się, że takim "nic, domyśl się" osiągniesz taki sam efekt? No proszę Cię.
Moim zdaniem trzeba po prostu rozmawiać, komunikować i tyle.
Jeśli niezbyt fajnie czujesz się przy jego koleżankach, po prostu nie spotykaj się z nimi. Możesz w tym czasie pobyć ze swoimi znajomymi.
Umówcie się, ze co jakiś czas robicie sobie dzień we dwoje.
Obserwuj jak będzie wyglądać sytuacja. Pamiętaj że jesteś młoda, nie musisz być uwiązana do tego konkretnego faceta całe życie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Vanir410

Rozmowa to nie wymuszenie. Rozmowa to podstawa funkcjonowania jakiejkolwiek relacji. Duszenie w sobie powoduje jak sama widzisz, wybuch.

Ogólnie uważam, że związek pół roczny, który ma w sobie tak wiele problemów nie ma szans przetrwania. Chłopak zmęczony, ale na inne sprawy czas ma... widać woli przeglądać telefon niż zająć się tobą. Wszystko to kwestia priorytetów.

Dokładnie. Nie ma co się męczyć przez kolejne miesiące w imię tego, aby mieć chłopaka.

[parallel_roads]

Ja myślę, że ten związek dałoby się uratować, o ile oboje poszlibyście do psychoterapeuty dla par, być może też do seksuologa. Bo to, że Ty wybuchasz płaczem na próbę rozmowy i czujesz winę, że w ogóle chcesz rozmawiać, nie jest normalne. Tak samo jak to, że on niespecjalnie chce poświęcać Ci czas, bo woli coś innego, np. pośpiewać sobie z przyjaciółkami. Brakuje między Wami jakiejś takiej szczerej rozmowy, być może będziecie ją w stanie przeprowadzić dopiero przy pomocy specjalisty? Bo wiele da się wypracować, ale obie strony muszą chcieć i widzieć problem. No, a co do seksu to myślę, że bez seksuologa się nie obejdzie. Da się zaradzić na różnicę w libido, ale do tego trzeba przede wszystkim rozmowy, u Was tego nie ma, może poradźcie się specjalisty

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez parallel_roads

Ja myślę, że ten związek dałoby się uratować, o ile oboje poszlibyście do psychoterapeuty dla par, być może też do seksuologa. Bo to, że Ty wybuchasz płaczem na próbę rozmowy i czujesz winę, że w ogóle chcesz rozmawiać, nie jest normalne. Tak samo jak to, że on niespecjalnie chce poświęcać Ci czas, bo woli coś innego, np. pośpiewać sobie z przyjaciółkami. Brakuje między Wami jakiejś takiej szczerej rozmowy, być może będziecie ją w stanie przeprowadzić dopiero przy pomocy specjalisty? Bo wiele da się wypracować, ale obie strony muszą chcieć i widzieć problem. No, a co do seksu to myślę, że bez seksuologa się nie obejdzie. Da się zaradzić na różnicę w libido, ale do tego trzeba przede wszystkim rozmowy, u Was tego nie ma, może poradźcie się specjalisty

ale po co
pol roczny zwiazek ,po co to ciagnac po psychologach ,seksuologach sie tulac
to nie malzenstwo z 10letnim stazem 2 malych dzieci i domem w kredycie zeby to ratowac i pracowac nad tym
bez sensu
niech kazdy idzie swoja droga i szuka lepszego" matchu"

[parallel_roads]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;88445850]ale po co
pol roczny zwiazek ,po co to ciagnac po psychologach ,seksuologach sie tulac
to nie malzenstwo z 10letnim stazem 2 malych dzieci i domem w kredycie zeby to ratowac i pracowac nad tym
bez sensu
niech kazdy idzie swoja droga i szuka lepszego" matchu"[/QUOTE]

Bo można, jeśli obie strony tego chcą (a ona chce, skoro założyła ten wątek, pytanie co z nim). Różnica w libido czy problemy w komunikacji (które prawdopodobnie tutaj są spowodowane jakimiś zaburzeniami w psychice) nie muszą oznaczać zakończenia związku.

Zresztą co z tego, że ona sobie wejdzie w nowy związek, skoro widać, że ewidentnie ma jakiś problem z komunikacją (skoro płacze na jakąkolwiek próbę rozmowy i obwinia się za wszystko) i on nie zniknie jak nagle zacznie się spotykać z innym facetem, tylko za pół roku znowu będzie wątek o tym samym, tylko nie z Maćkiem, a z Jankiem

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez parallel_roads

Bo można, jeśli obie strony tego chcą (a ona chce, skoro założyła ten wątek, pytanie co z nim). Różnica w libido czy problemy w komunikacji (które prawdopodobnie tutaj są spowodowane jakimiś zaburzeniami w psychice) nie muszą oznaczać zakończenia związku.

Zresztą co z tego, że ona sobie wejdzie w nowy związek, skoro widać, że ewidentnie ma jakiś problem z komunikacją (skoro płacze na jakąkolwiek próbę rozmowy i obwinia się za wszystko) i on nie zniknie jak nagle zacznie się spotykać z innym facetem, tylko za pół roku znowu będzie wątek o tym samym, tylko nie z Maćkiem, a z Jankiem

mysle ze zmieni partnera i jej problem zniknie
mi by bylo szkoda zycia na lazenie po specjalnistach w kazdym zwiazku ktory nie daje mi radosci

[parallel_roads]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;88445921]mysle ze zmieni partnera i jej problem zniknie
mi by bylo szkoda zycia na lazenie po specjalnistach w kazdym zwiazku ktory nie daje mi radosci[/QUOTE]

No, ale nie wiesz co sprawia, że jej ten związek nie daje radości. Być może są to rzeczy, które uda się rozwiązać u psychoterapeuty i/lub seksuologa, wiele problemów da się rozwiązać w ciągu 1 czy 2 wizyt. Skoro jej zależy to nie rozumiem czemu miałaby nie spróbować.

Poza tym, tak jak już mówiłam, ona sama dla siebie na tym skorzysta, nie chodzi tylko o jej związek, to nie jest ok, że czuje się winna, że chce z partnerem coś obgadać i od razu zalewa się łzami, nawet nie wie czemu, nie potrafi rozmawiać o swoich emocjach i problemach nawet z teoretycznie najbliższą osobą. Nie byłabym taka pewna czy to samo jej przejdzie, nie wiadomo co to jest i na czym polega.

Z jej opisu nie wynika, że facet jest beznadziejny i od razu do odstrzału, oboje najprawdopodobniej mają jakieś nieprzepracowane problemy i być może w tym stanie żadne z nich nie stworzy fajnego związku

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[Ellen_Ripley]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;88445850]ale po co
pol roczny zwiazek ,po co to ciagnac po psychologach ,seksuologach sie tulac
to nie malzenstwo z 10letnim stazem 2 malych dzieci i domem w kredycie zeby to ratowac i pracowac nad tym
bez sensu
niech kazdy idzie swoja droga i szuka lepszego" matchu"[/QUOTE]

Również nie rozumiem po co ratować za wszelką cenę młody związek dwoja studentów. Ja już teraz trzeba by było takich nakładów pracy, to co potem?

[parallel_roads]

Napisane przez Ellen_Ripley

Również nie rozumiem po co ratować za wszelką cenę młody związek dwoja studentów. Ja już teraz trzeba by było takich nakładów pracy, to co potem?

Jak już mówiłam, nie chodzi tylko o jej związek, ale również o jakieś jej obawy i złe nawyki, które przeniesie na kolejny związek, jak ten się zakończy. To raz. A dwa, wiele problemów da się rozwiązać w ciągu jednej wizyty, ja tu nie widzę straty czasu i wielkiego nakładu pracy, ale ok.

I jak również mówiłam, różnice w libido same w sobie nie muszą być powodem do zakończenia relacji

[Limonka2738]

Napisane przez parallel_roads

Ja myślę, że ten związek dałoby się uratować, o ile oboje poszlibyście do psychoterapeuty dla par, być może też do seksuologa. Bo to, że Ty wybuchasz płaczem na próbę rozmowy i czujesz winę, że w ogóle chcesz rozmawiać, nie jest normalne. Tak samo jak to, że on niespecjalnie chce poświęcać Ci czas, bo woli coś innego, np. pośpiewać sobie z przyjaciółkami. Brakuje między Wami jakiejś takiej szczerej rozmowy, być może będziecie ją w stanie przeprowadzić dopiero przy pomocy specjalisty? Bo wiele da się wypracować, ale obie strony muszą chcieć i widzieć problem. No, a co do seksu to myślę, że bez seksuologa się nie obejdzie. Da się zaradzić na różnicę w libido, ale do tego trzeba przede wszystkim rozmowy, u Was tego nie ma, może poradźcie się specjalisty

Po pół roku bujać się po terapeutach zamiast zakończyć związek?

Bez sensu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ninanina88]

Napisane przez parallel_roads

Jak już mówiłam, nie chodzi tylko o jej związek, ale również o jakieś jej obawy i złe nawyki, które przeniesie na kolejny związek, jak ten się zakończy. To raz. A dwa, wiele problemów da się rozwiązać w ciągu jednej wizyty, ja tu nie widzę straty czasu i wielkiego nakładu pracy, ale ok.

I jak również mówiłam, różnice w libido same w sobie nie muszą być powodem do zakończenia relacji

Możliwie zerwać iść na terapię indywidualną. Moim zdaniem skoro nawet na początku jestxtaka różmica w libido (kiedy najczęściej częstotliwość jest duża, a przynajmniej wyższa niż po kilku latach) to to się będzie tylko pogłebiać, na co to komu. Parę lat męczenia dupy i walki o związek, a potem, oj już tyle lat jesteśmy razem, szkoda to zakończyć.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[parallel_roads]

Napisane przez Ninanina88

Możliwie zerwać iść na terapię indywidualną. Moim zdaniem skoro nawet na początku jestxtaka różmica w libido (kiedy najczęściej częstotliwość jest duża, a przynajmniej wyższa niż po kilku latach) to to się będzie tylko pogłebiać, na co to komu. Parę lat męczenia dupy i walki o związek, a potem, oj już tyle lat jesteśmy razem, szkoda to zakończyć.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ok, ale Twoje zdanie nie zgadza się z opinią specjalistów, którzy mówią, że różnicę w libido da się pogodzić

[Ellen_Ripley]

Napisane przez parallel_roads

Ok, ale Twoje zdanie nie zgadza się z opinią specjalistów, którzy mówią, że różnicę w libido da się pogodzić

Nie każdą i nie zawsze. O takie sprawy można i warto walczyć, jeżeli coś w seksie się posypało w długim, stabilnym, dotąd szczęśliwym związku a nie w świeżej relacji dwojga młodych ludzi. Poza tym sorry, specjaliści często sami mają w domach takie problemy, że głowa mała. Obracam się trochę w tym środowisku, to wiem. Teoria sobie, życie sobie. Chodzi mi o to, że nie pokładałabym aż takiej wiary w "specjaliście twierdzą".

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Ellen_Ripley

Nie każdą i nie zawsze. O takie sprawy można i warto walczyć, jeżeli coś w seksie się posypało w długim, stabilnym, dotąd szczęśliwym związku a nie w świeżej relacji dwojga młodych ludzi. Poza tym sorry, specjaliści często sami mają w domach takie problemy, że głowa mała. Obracam się trochę w tym środowisku, to wiem. Teoria sobie, życie sobie. Chodzi mi o to, że nie pokładałabym aż takie wiary w "specjaliście twierdzą".

dokladnie
ja pracuje z ludzmi ktorzy zajmuja sie problemami rodzin patologicznych daja wspaniale rady a w swoich domach taki sajgon maja ze wlosy deba staja .

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[parallel_roads]

Napisane przez Ellen_Ripley

Nie każdą i nie zawsze. O takie sprawy można i warto walczyć, jeżeli coś w seksie się posypało w długim, stabilnym, dotąd szczęśliwym związku a nie w świeżej relacji dwojga młodych ludzi. Poza tym sorry, specjaliści często sami mają w domach takie problemy, że głowa mała. Obracam się trochę w tym środowisku, to wiem. Teoria sobie, życie sobie. Chodzi mi o to, że nie pokładałabym aż takiej wiary w "specjaliście twierdzą".

Ale ja nie napisałam, że każdą i zawsze, jedynie, że nie musi to być od razu powód do zakończenia relacji, jeśli obojgu stronom zależy i chcą pracować nad nią to można spróbować

Jak podważasz opinię specjalistów, to nie wiem jakie argumenty do Ciebie przemawiają

[Overcooked]

To niech idzie tylko na indywidualną żeby priorytetem było poprawienie jej dobrostanu, czego chce i potrzebuje od życia i dojście przez nią samą co chce zrobić z tym związkiem. A nie wspólna terapia i z góry nastawienie że tą właściwą drogą i celem do osiągnięcia jest naprawienie relacji i siebie przez pryzmat tej relacji żeby było najbardziej kompatybilnie z tym konkretnym typem po raptem 6 miesięcy gdzie tak na prawdę się dobrze nie poznali jako ludzie a dobrze między nimi było przez jeszcze mniej miesięcy.

[Ninanina88]

Napisane przez Ellen_Ripley

Nie każdą i nie zawsze. O takie sprawy można i warto walczyć, jeżeli coś w seksie się posypało w długim, stabilnym, dotąd szczęśliwym związku a nie w świeżej relacji dwojga młodych ludzi. Poza tym sorry, specjaliści często sami mają w domach takie problemy, że głowa mała. Obracam się trochę w tym środowisku, to wiem. Teoria sobie, życie sobie. Chodzi mi o to, że nie pokładałabym aż takiej wiary w "specjaliście twierdzą".

O dokładnie o to mi chodzi, jeśli w dłuższym, dobrym związku coś się sypie to warto, ale wybranie sobie partnera, który totalnie do nas od początku nie pasuje ma wielu płaszczyznach i walka o taki związek, chodzenie do specjalistów to jak dla mnie głupota i desperacja. A z tymi specjalistami to ja akurat raczej widziałam. wypowiedzi, że, dopadowanie seksuslne jest bardzo ważne i wcale nie jest takie proste ami nawet czasmi możliwe dopadowanie się.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[parallel_roads]

Napisane przez Ninanina88

O dokładnie o to mi chodzi, jeśli w dłuższym, dobrym związku coś się sypie to warto, ale wybranie sobie partnera, który totalnie do nas od początku nie pasuje ma wielu płaszczyznach i walka o taki związek, chodzenie do specjalistów to jak dla mnie głupota i desperacja. A z tymi specjalistami to ja akurat raczej widziałam. wypowiedzi, że, dopadowanie seksuslne jest bardzo ważne i wcale nie jest takie proste ami nawet czasmi możliwe dopadowanie się.

Ale nie wiesz czy oni do siebie pasują, nie było o tym tutaj słowa.

A co do ostatniego zdania, to my przecież rozmawiamy o różnicy w libido, nie było tu mowy o niedopasowaniu seksualnym chyba Mnie dziwi podejście, że to jest bezsprzecznie powód do zerwania związku

[lavieenrose789]

Napisane przez parallel_roads

Ale nie wiesz czy oni do siebie pasują, nie było o tym tutaj słowa.

A co do ostatniego zdania, to my przecież rozmawiamy o różnicy w libido, nie było tu mowy o niedopasowaniu seksualnym chyba Mnie dziwi podejście, że to jest bezsprzecznie powód do zerwania związku

Strasznie się uczepiłaś tego libido. Autorka z chłopakiem ogólnie nie pasują od siebie, to tak jakbyś połączyła w parę 2 przypadkowe osoby, a potem wysłała na terapię, żeby związek działał. No nie.
Do tego takie działanie może negatywnie wpływać na samoocenę i nastawienie do związków obojga, bo z innymi partnerami byłoby im dobrze, a tu pójdą na terapię i będą rozbijać g*wno na atomy, co robią źle itp.

Szkoda energii, szkoda życia, kasy i mącenia sobie w głowie.

[11bd71622419137abe56ddfdaa0fc1a26b0d8108_60b176031ff15]

Szkoda życia na taką męczarnie.

[parallel_roads]

Napisane przez lavieenrose789

Strasznie się uczepiłaś tego libido. Autorka z chłopakiem ogólnie nie pasują od siebie, to tak jakbyś połączyła w parę 2 przypadkowe osoby, a potem wysłała na terapię, żeby związek działał. No nie.
Do tego takie działanie może negatywnie wpływać na samoocenę i nastawienie do związków obojga, bo z innymi partnerami byłoby im dobrze, a tu pójdą na terapię i będą rozbijać g*wno na atomy, co robią źle itp.

Szkoda energii, szkoda życia, kasy i mącenia sobie w głowie.

Nie wiem czy ja się czegoś uczepiłam, tak pisała autorka, nie pisała natomiast o ogólnym niedopasowaniu. Co do kosztów to już mówiłam, że często wystarczy jedna wizyta

[Ellen_Ripley]

Napisane przez lavieenrose789

Strasznie się uczepiłaś tego libido. Autorka z chłopakiem ogólnie nie pasują od siebie, to tak jakbyś połączyła w parę 2 przypadkowe osoby, a potem wysłała na terapię, żeby związek działał. No nie.
Do tego takie działanie może negatywnie wpływać na samoocenę i nastawienie do związków obojga, bo z innymi partnerami byłoby im dobrze, a tu pójdą na terapię i będą rozbijać g*wno na atomy, co robią źle itp.

Szkoda energii, szkoda życia, kasy i mącenia sobie w głowie.

Wiele osób ma tą dziwną wizję, że skoro ich coś połączyło (gdzie to mogło być jego lecenie na jej uśmiech, a jej na jego seksownie mądre spojrzenie i miesiąc - dwa zauroczenia pod wpływem hormonów), to potem trzeba się ze sobą bujać x miesięcy lub lat i próbować do tego wrócić, naprawiać. Nieraz na tym forum są opisy związków, że olaboga, co oni ze sobą robią i po co, ale prawie znajdzie się ktoś z radą w stylu: och, skoro jesteście ze sobą już 3 lata (nieważne, że z tego dwa się szarpią i męczą), to walczcie, bo przecież coś Was musiało do siebie przyciągnąć, z jakiegoś powodu weszliście w związek / zaręczyliście się / wzięliście ślub. Abstrahując od tego wątku nawet, bo tu związek nawet się dobrze nie zaczął a formuła już się wyczerpała. To, że ludzi "coś" połączyło nie znaczy, że to coś znaczącego, szczególnie w skali życia. Nieudane inwestycje należy porzucać zanim bilans wyjdzie na niekorzyść.

Pararell, powyższe nie jest do Ciebie, o Tobie, bo to nie wątek o Tobie, żebyś zaraz nie czuła się "wywołana do tablicy".

Oczywiścir bujać, na nie bójać. Walnęłam byka.