Co robić?

Vunia · 2016-09-19, 12:34

Dzień dobry,

Kilka razy się już zabierałam to napisania tego wątku.
Mam 23 lata i jestem na takim etapie swojego życia, że kompletnie nie wiem co dalej robić. Jestem po drugim roku studiów i ostatni semestr zawaliłam. Mocno się zastanawiam czy jest w ogóle sens je kontynuować, bo strasznie mnie męczy ten kierunek i wiem, że nie chce z tym wiązać swojej przyszłości a zostały dwa lata do inżyniera. Ale z drugiej strony do 26r.ż jeśli się będę uczyć dostaje rente i stypendium, więc może jednak warto zdobyć wykształcenie.
Od jakiegoś czasu mam doła i nic się nie układa, zamknęłam się w sobie, koleżanki są wtedy jak czegoś potrzebują i wszystko mnie dobija. Nie mam tak naprawdę nikogo z kim mogłabym porozmawiać o swoich problemach i tak zwyczajnie wyrzucić z siebie to co mnie męczy. Przez to też chyba nie mam żadnych sił do działania, na niczym mi nie zależy. Najchętniej uciekłabym gdzieś i zaczeła wszystko od nowa, ale do tego chyba brakuje mi odwagi. Sama dokładnie nie wiem jak to zrobię, ale wiem, że potrzebuję wielkich zmian. Takich naprawdę radykalnych. By zacząć żyć znów tak naprawdę z całych sił. Wiem, że muszę zacząć od zmiany miejsca. Czuję, że nie ma tu dla mnie miejsca, dlatego od jakiegoś czasu stoję w miejscu. Czuję, że muszę dać w swoim życiu jeden wielki krok, pojedyncze jakoś nie mają ostatnio sensu.
Jestem młoda a czuje jakby życie uciekało mi przez palce, moge sobie pozwolić na to żeby wyjechać do innego kraju do pracy lub jako aupair. Może przeprowadzka do większego miasta i tam zacznę pracę? Byłam przez dwa sezony w pracy za granicą, wakacyjny wyjazd i chyba przez miejsce i ludzi, ale właśnie tam czułam się naprawde dobrze i tego mi brakuje, tylko że to też nie jest rozwiązanie na dłuższą metę bo jest to praca sezonowa.
Może jednak zacząć inny kierunek o którym zawsze marzyłam?

Doradźcie coś prosze.

Marishka · 2016-09-19, 13:03

Polecałabym Ci zastanowić się czego chcesz w życiu, a widzę, że jednak masz jakiś pomysł - zmiana kierunku oraz miejsca- a potem to zrobić bez względu na strachy i obawy, bo warto jest walczyć o realizację marzeń a nie siedzec gdzieś z przyzwyczajenia. Gorzej nie będzie, tak to nawet, jak coś nie wyjdzie, to przynajmniej przy walce o poprawę sytuacji. Nie warto bezczynnie więdnąć.

Vunia · 2016-09-19, 14:28

Ja się zastanawiam co robić już z pół roku, przez to też po części zawaliłam studia bo nie mam konkretnego celu do którego chce dążyć i wszystko co robie jest mi obojętne. Potrzebuje kopa do działania, tylko nie wiem czy jest to potrzeba zmiany miejsca czy potrzeba drugiego człowieka.

kennedy · 2016-09-19, 14:33

Cytat:

Napisane przez Vunia

Ja się zastanawiam co robić już z pół roku, przez to też po części zawaliłam studia bo nie mam konkretnego celu do którego chce dążyć i wszystko co robie jest mi obojętne. Potrzebuje kopa do działania, tylko nie wiem czy jest to potrzeba zmiany miejsca czy potrzeba drugiego człowieka.

Nie ma co sie meczyc i robic na sile czegos co ci nie odpowiada. Moze inny kierunek np zaoczny od pazdziernika i praca? Myslalas o tym?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Vunia · 2016-09-20, 00:28

Cytat:

Napisane przez kennedy

Nie ma co sie meczyc i robic na sile czegos co ci nie odpowiada. Moze inny kierunek np zaoczny od pazdziernika i praca? Myslalas o tym?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ale to nie jest łatwa decyzja, jak to mówią "jest beznadziejnie ale stabilnie".
A studiowania zaocznie jakoś nigdy nie brałam pod uwagę, po co płacić za coś jeśli mogę to mieć za darmo.

kennedy · 2016-09-20, 08:38

Cytat:

Napisane przez Vunia

Ale to nie jest łatwa decyzja, jak to mówią "jest beznadziejnie ale stabilnie".
A studiowania zaocznie jakoś nigdy nie brałam pod uwagę, po co płacić za coś jeśli mogę to mieć za darmo.

Stabilnie nie jest skoro sie nie uczysz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

paula796132 · 2016-09-20, 08:58

miałam podobną sytuację. koleżanki pokazały jakie są nprawdę, rzuciłam studia... było mi ciężko. poszłam do pracy, na wolontariat - zeby zapełnic sobie czas, nawet nie wiedziałam jak bardzo to zaprocentuje.

Wyjazd do innego miasta nic nie da, bo tam magicznie się nie dowiesz czego chcesz

Na pewno masz jakieś zainteresowania... w twoim mieście też pewnie są jakieś instytucje/stowarzyszenia/fundacje/festiwale/koncerty gdzie jest potrzebna pomoc wolontariuszy. To fajny pomysl zeby poznac ludzi, zdobyc doswiadczenie itp.

Vunia · 2016-09-20, 10:09

Cytat:

Napisane przez paula796132

miałam podobną sytuację. koleżanki pokazały jakie są nprawdę, rzuciłam studia... było mi ciężko. poszłam do pracy, na wolontariat - zeby zapełnic sobie czas, nawet nie wiedziałam jak bardzo to zaprocentuje.

Wyjazd do innego miasta nic nie da, bo tam magicznie się nie dowiesz czego chcesz

Na pewno masz jakieś zainteresowania... w twoim mieście też pewnie są jakieś instytucje/stowarzyszenia/fundacje/festiwale/koncerty gdzie jest potrzebna pomoc wolontariuszy. To fajny pomysl zeby poznac ludzi, zdobyc doswiadczenie itp.

Zainteresowania mam, ale w okolicy nic nie dzieje. Mieszkam na wsi a w okolicy też nie ma nic co by mnie zainteresowało. Jest jedna organizacja w okolicy, ale tam już byłam przez dosyć długi czas i nie chce wracać.

Vunia · 2016-09-22, 14:25

Cytat:

Napisane przez kennedy

Stabilnie nie jest skoro sie nie uczysz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No właśnie jest słabo bo nie mam motywacji, strasznie męczy mnie ten kierunek ale mimo wszystko natura człowieka taka jest ze jak się coś zaczęło to trzeba skończyć...

kennedy · 2016-09-22, 14:27

Cytat:

Napisane przez Vunia

No właśnie jest słabo bo nie mam motywacji, strasznie męczy mnie ten kierunek ale mimo wszystko natura człowieka taka jest ze jak się coś zaczęło to trzeba skończyć...

E tam natura. Raczej instynkt powinie ci mowic...rob to co cie nie bedzie odrzucac. Skoro teraz sie meczysz to jak wytrzymasz w pracy?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

2016-09-19, 12:34	#1
Vunia Przyczajenie Zarejestrowany: 2016-08 Wiadomości: 9	Co robić? Dzień dobry, Kilka razy się już zabierałam to napisania tego wątku. Mam 23 lata i jestem na takim etapie swojego życia, że kompletnie nie wiem co dalej robić. Jestem po drugim roku studiów i ostatni semestr zawaliłam. Mocno się zastanawiam czy jest w ogóle sens je kontynuować, bo strasznie mnie męczy ten kierunek i wiem, że nie chce z tym wiązać swojej przyszłości a zostały dwa lata do inżyniera. Ale z drugiej strony do 26r.ż jeśli się będę uczyć dostaje rente i stypendium, więc może jednak warto zdobyć wykształcenie. Od jakiegoś czasu mam doła i nic się nie układa, zamknęłam się w sobie, koleżanki są wtedy jak czegoś potrzebują i wszystko mnie dobija. Nie mam tak naprawdę nikogo z kim mogłabym porozmawiać o swoich problemach i tak zwyczajnie wyrzucić z siebie to co mnie męczy. Przez to też chyba nie mam żadnych sił do działania, na niczym mi nie zależy. Najchętniej uciekłabym gdzieś i zaczeła wszystko od nowa, ale do tego chyba brakuje mi odwagi. Sama dokładnie nie wiem jak to zrobię, ale wiem, że potrzebuję wielkich zmian. Takich naprawdę radykalnych. By zacząć żyć znów tak naprawdę z całych sił. Wiem, że muszę zacząć od zmiany miejsca. Czuję, że nie ma tu dla mnie miejsca, dlatego od jakiegoś czasu stoję w miejscu. Czuję, że muszę dać w swoim życiu jeden wielki krok, pojedyncze jakoś nie mają ostatnio sensu. Jestem młoda a czuje jakby życie uciekało mi przez palce, moge sobie pozwolić na to żeby wyjechać do innego kraju do pracy lub jako aupair. Może przeprowadzka do większego miasta i tam zacznę pracę? Byłam przez dwa sezony w pracy za granicą, wakacyjny wyjazd i chyba przez miejsce i ludzi, ale właśnie tam czułam się naprawde dobrze i tego mi brakuje, tylko że to też nie jest rozwiązanie na dłuższą metę bo jest to praca sezonowa. Może jednak zacząć inny kierunek o którym zawsze marzyłam? Doradźcie coś prosze. Edytowane przez Vunia Czas edycji: 2016-09-20 o 15:25

2016-09-19, 13:03	#2
Marishka Rozeznanie Zarejestrowany: 2005-12 Wiadomości: 620	Dot.: Co robić? Polecałabym Ci zastanowić się czego chcesz w życiu, a widzę, że jednak masz jakiś pomysł - zmiana kierunku oraz miejsca- a potem to zrobić bez względu na strachy i obawy, bo warto jest walczyć o realizację marzeń a nie siedzec gdzieś z przyzwyczajenia. Gorzej nie będzie, tak to nawet, jak coś nie wyjdzie, to przynajmniej przy walce o poprawę sytuacji. Nie warto bezczynnie więdnąć.

2016-09-19, 14:28	#3
Vunia Przyczajenie Zarejestrowany: 2016-08 Wiadomości: 9	Dot.: Co robić? Ja się zastanawiam co robić już z pół roku, przez to też po części zawaliłam studia bo nie mam konkretnego celu do którego chce dążyć i wszystko co robie jest mi obojętne. Potrzebuje kopa do działania, tylko nie wiem czy jest to potrzeba zmiany miejsca czy potrzeba drugiego człowieka.

2016-09-20, 08:58	#7
paula796132 Raczkowanie Zarejestrowany: 2013-12 Lokalizacja: Polska Be Wiadomości: 214	Dot.: Co robić? miałam podobną sytuację. koleżanki pokazały jakie są nprawdę, rzuciłam studia... było mi ciężko. poszłam do pracy, na wolontariat - zeby zapełnic sobie czas, nawet nie wiedziałam jak bardzo to zaprocentuje. Wyjazd do innego miasta nic nie da, bo tam magicznie się nie dowiesz czego chcesz Na pewno masz jakieś zainteresowania... w twoim mieście też pewnie są jakieś instytucje/stowarzyszenia/fundacje/festiwale/koncerty gdzie jest potrzebna pomoc wolontariuszy. To fajny pomysl zeby poznac ludzi, zdobyc doswiadczenie itp.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)