Brak ochoty na seks u żony

[Nocnyfuriat]

Cześć Wszystkim

Postanowiłem założyć konto na tym forum i podzielić się z Wami problemem i spróbować poszukać rozwiązania. Jestem facetem po 30, żona w podobnym wieku. Ze sobą jesteśmy 7 lat, małżeństwo od dwóch lat. Przychodzę do Was z problemem naszego życia seksualnego, które prawie nie istnieje. Początek związku wiadomo nasze życie erotyczne, było bardzo intensywne i myśle że sprawiało przyjemność zarówno żonie jak i mnie. Niestety z czasem stawało się coraz rzadsze, mniej intensywne. Na ten moment jeżeli już dojdzie do zbliżenia to najczęściej przy zgaszonym świetle raz na miesiąc. Kochając się z nią mam wtedy wrażenie jakby było to na zasadzie "dobra zrób co swoje i daj mi spokój". Próbowałem z nią rozmawiać na ten temat, niestety sprowadza to do tłumaczeń typu "sex w związku nie jest najważniejszy" , "Ty to byś chciał najlepiej rano i wieczorem, ja mogę żyć bez sexu nawet pół roku", " To normalne w związku że nie robi się tego tak często jak na początku". Rozumiem to że z każdym dniem bycia razem zmieniamy się przychodzi więcej obowiązków, praca, obowiązki domowe , stre, tylko czy to oznacza że mamy rezygnować z tej formy przyjemności? Z mojej strony proponowłem również wizytę u seksuologa/psychologa żeby poszukać przyczyny, która może również leży we mnie, niestety żona powiedziała że jej takie wizyty nie są potrzebne. Co sądzicie o tym wszystkim? Jak sobie radzić?

[hanecznikova]

Jeżeli dla Ciebie w związku seks jest ważny, a dla niej nie to jej to w taki sam sposób przedstaw. Nie chce iść do psychologa, endokrynologa, ratować sytuacji czy znaleźć konsensusu to.. nie wiem czy te małżeństwo przetrwa.

[Guilhermo]

U mnie jest podobnie. Małżeństwo od 6,5 roku, razem jesteśmy 9 lat. Żona jest młodsza ode mnie o pięć lat. Co do kwestii doświadczeń, moje było niewielkie (jedna stała partnerka przed żoną), jej sporo większe (przyznała się do siedmiu partnerów przede mną). Od czasu urodzenia dziecka jest tragedia... Jest więc bardziej matką niż żoną...

Rozwiązania do twojej (i poniekąd mojej też) sprawy mamy do wyboru do koloru:

1) rozstać się i próbować z kimś innym od nowa - nie polecam, u mnie absolutnie nie wchodzi w grę, nie chce rezygnować z tylu wspólnych lat

2) porozmawiać, jeśli partnerka wyrazi taką chęć, spróbować określić swoje oczekiwania względem seksu, ale i drugiej osoby, ale i próbować coś zmienić, by dla partnerki być bardziej atrakcyjnym - u mnie już próbowałem, jak grochem o ścianę, nie działa nic

3) znaleźć sobie kochankę, choćby na chwilę, by ulżyć problemom - nie polecam, zdrada wcześniej czy później się wyda i dojdą nowe problemy

4) aplikować sobie coś na spadek libido - ja się nie podejmę, bo dlaczego ja mam się jeszcze bardziej ograniczać

5) aplikować żonie coś na wzrost libido - to wymaga trochę punktu 2, więc u mnie odpada

6) popaść w autoerotyzm, ale z dużym zapotrzebowaniem może skończyć się uzależnieniem i koniecznościa wizyt u psychologów

7) wspólna wizyta u seksuologa - u mnie partnerka nie chciała nawet o tym słyszeć

8) próbować czekać, może w końcu jej potrzeby wrócą, gdy progesteron znów zacznie zanikać, a estrogeny dojdą do odpowiedniego poziomu.

[hanecznikova]

Brzmi to na prawdę mega ciężko. Jeżeli jest to jak grochem w ścianę to dla mnie jest to trochę dziecinadą. Jeżeli kochacie się, a ona mimo wszystko nie chce spróbować podziałać nad tym, byście oboje byli zadowoleni z takiego a nie innego obrotu spraw, to jest to.. NIEMIŁE.