Mam "prawko", a strasznie boję się jeździć! :(

[Cytrynowy_Sorbet24]

Z tymi predyspozycjami to faktycznie różnie bywa. Ale nie powiedziałabym, że zależą tylko od płci. Znam tak samo dobrych kierowców żeńskiej płci, jak i męskiej. Do tego sporo przypadków jest, że facet ma prawo jazdy, ale nie jeździ (lub wcale nie ma prawa jazdy), bo nie jest do tego stworzony i wszędzie wozi go jego kobieta, której akurat w tej kwestii idzie zdecydowanie lepiej. Utarło się, że facet, czyli głowa rodziny powinien mieć prawko i być dobrym kierowcą. Ale ma takie samo prawo być ofermą na drodze jak kobieta, no i co wtedy zrobić?

Kiedyś czasy były inne, wszystkie kobiety 40+ w mojej rodzinie albo nie mają prawa jazdy albo mają, ale nigdy nie jeździły. Dopiero ja i moje kuzynki jeździmy. Co do mężczyzn no to od wielu pokoleń wszyscy są kierowcami. Teraz to się zmienia, bo jak widzę dzisiejszych chłopców, którzy zachowują się i wyglądają jak dziewczynki to zaczynam wątpić w ich umiejętności

PS. Samochód kupiłam od młodej dziewczyny, która jeździła nim po mieście i w trasy do Holandii i powiem szczerze, że nie mam nic do zarzucenia. Gdybym miała go teraz sprzedać dalej to raczej kupiec też by się szybko znalazł, mimo że mistrzem kierownicy nie jestem tak samo samochód może być niepewny od faceta

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[_Matilde_]

Jeśli chodzi o predyspozycje to uważam że płeć ma najmniej do rzeczy. Najwięcej moim zdaniem robi doświadczenie, podjeżdżanie sobie po polnych drogach za dzieciaka, albo jak ktoś mieszkał na wsi i był z rodziny rolniczej i jeździł po polu ciągnikiem itp. Obeznanie ze sprzęgłem, biegami, innymi maszynami dużo robi. Poza tym brak strachu, to też jest bardzo ważne, na moje oko ponad połowa ludzi twierdzi że nie umie jeździć bo się zwyczajnie boi albo konsekwencji, co będzie jak spowoduje wypadek itp, albo że jest za mało ogarnięta do robienia kilku rzeczy naraz. Też tak miałam.
A poza tym zdarza się rzadko, ale są ludzie naprawdę nie nadający się do kierowania czymkolwiek, nawet rowerem. Nie wiem na czym to polega, może coś analogiczne do dysleksji. Trudno im zapanować nad pojazdem i bardzo się męczą. Ale to naprawdę rzadkość, w większości przypadków chęci w zupełności wystarczą żeby się dobrze nauczyć jeździć

[chimay]

Napisane przez _Matilde_

Jeśli chodzi o predyspozycje to uważam że płeć ma najmniej do rzeczy. Najwięcej moim zdaniem robi doświadczenie, podjeżdżanie sobie po polnych drogach za dzieciaka, albo jak ktoś mieszkał na wsi i był z rodziny rolniczej i jeździł po polu ciągnikiem itp. Obeznanie ze sprzęgłem, biegami, innymi maszynami dużo robi. Poza tym brak strachu, to też jest bardzo ważne, na moje oko ponad połowa ludzi twierdzi że nie umie jeździć bo się zwyczajnie boi albo konsekwencji, co będzie jak spowoduje wypadek itp, albo że jest za mało ogarnięta do robienia kilku rzeczy naraz. Też tak miałam.
A poza tym zdarza się rzadko, ale są ludzie naprawdę nie nadający się do kierowania czymkolwiek, nawet rowerem. Nie wiem na czym to polega, może coś analogiczne do dysleksji. Trudno im zapanować nad pojazdem i bardzo się męczą. Ale to naprawdę rzadkość, w większości przypadków chęci w zupełności wystarczą żeby się dobrze nauczyć jeździć

Masz rację, nie zgadzam się tylko z tym, ze doświadczenie lub jego brak wyniesione z młodych lat nie mają nic wspólnego z płcią, bo to głównie chłopcy pchają się od małego do różnych pojazdów, dziewczynka interesująca się traktorami i innymi pojazdami używanymi na wsi to jest rzadkość. Albo może była, bo mam na myśli wieś z mojego dzieciństwa, może teraz jest inaczej.

[cocolocco]

Mi się wydaje ze przekonanie o tym iż mężczyźni z natury mają troszkę lepsze predyspozycje do jazdy autem wzięło się z tego ze podobno lepiej widzą przestrzennie, co przekłada się na to że łatwiej im np zaparkować. Sama mam prawo jazdy od 2lat ale boję się jeździć a właściwe parkować ze strachu przed "zaczepieniem" o drugie auto

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[chimay]

Napisane przez cocolocco

Mi się wydaje ze przekonanie o tym iż mężczyźni z natury mają troszkę lepsze predyspozycje do jazdy autem wzięło się z tego ze podobno lepiej widzą przestrzennie, co przekłada się na to że łatwiej im np zaparkować. Sama mam prawo jazdy od 2lat ale boję się jeździć a właściwe parkować ze strachu przed "zaczepieniem" o drugie auto

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie przypadkiem na większości filmików ze złym parkowaniem bohaterkami są kobiety. Ja ogólnie nie mam problemów z myleniem stron dopóki poruszam się przed siebie. W trybie wstecznym jednak wszystko mi się myli i parkowanie równoległe jest dla mnie trudne. Dodatkowo mam słabe wyczucie odległości i często zostawiam za dużo miejsca między moim autem a zaparkowanym z przodu, bo siedząc w samochodzie nie czuję,ile jeszcze mogę podjechać do przodu. Z tyłem jest lepiej, bo mam krótki. Chyba powinnam mieć samochód w kształcie prostokąta

[margaritaa]

Napisane przez chimay

Nie przypadkiem na większości filmików ze złym parkowaniem bohaterkami są kobiety. Ja ogólnie nie mam problemów z myleniem stron dopóki poruszam się przed siebie. W trybie wstecznym jednak wszystko mi się myli i parkowanie równoległe jest dla mnie trudne. Dodatkowo mam słabe wyczucie odległości i często zostawiam za dużo miejsca między moim autem a zaparkowanym z przodu, bo siedząc w samochodzie nie czuję,ile jeszcze mogę podjechać do przodu. Z tyłem jest lepiej, bo mam krótki. Chyba powinnam mieć samochód w kształcie prostokąta

Dlatego, ja parkuję na starym parkingu, który jest w prawdzie trochę dalej od mojego mieszkania, ale za to jest tam dużo miejsca. Poza tym też uważam, że kwadratowy "kiosk na kółkach" byłby dla mnie dobrym rozwiązaniem do parkowania, ale tylko do parkowania. Nie mam go więc jak się nie ma co się lubi to się lubi co się ma. Mój samochód nie ma nawet 4 metrów i jest tez stosunkowo wąski, więc teoretycznie też nie jest aż tak strasznie trudno.

[ateris]

Ja parkuję wyłącznie tyłem. Tak mi wygodniej.
W bloku mam podziemny parking, więc odpada problem miejsca i odśnieżania.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[dominikowa]

Szczesciara. Ha mam 500 m podjazdu do odsniezenia

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Cytrynowy_Sorbet24]

Napisane przez ateris

Ja parkuję wyłącznie tyłem. Tak mi wygodniej.
W bloku mam podziemny parking, więc odpada problem miejsca i odśnieżania.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Myślałam, że coś ze mną nie tak, że parkowanie tyłem jest dla mnie łatwiejsze niż przodem

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ateris]

Napisane przez dominikowa

Szczesciara. Ha mam 500 m podjazdu do odsniezenia

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ale też nie martwisz się o miejsce

Napisane przez Cytrynowy_Sorbet24

Myślałam, że coś ze mną nie tak, że parkowanie tyłem jest dla mnie łatwiejsze niż przodem

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Od samego początku tak parkuję ) Wszystko z Tobą ok


Sent from my HUAWEI VNS-L21 using Wizaz Forum mobile app

[margaritaa]

Parkowanie tyłem. Nie ma mowy. Już wolę parkować przodem a wyjeżdżać tyłem.

[_Matilde_]

Ja za to tyłem nie parkuję jak nie muszę, w ogóle nie lubię jeździć tyłem. Kiedyś wjechałam w wąską uliczkę, nie było gdzie zaparkować i musiałam cofać kilkaset metrów bo nawet nie było gdzie zawrócić. Ale się spociłam
Ale przodem wjadę wszędzie, nawet czasami się facet pyta po co wjeżdżam w takie wąskie miejsca, a mi to nie robi różnicy.

[martaw_mw]

Cześć

Piszę trochę ku pokrzepieniu serc: mam prawo jazdy od 12 lat, ale przez ostatnie 10 nie jeździłam samochodem (od kiedy spowodowałam stłuczkę jadąc autem rodziców). Mój mąż od lat próbował mnie zachęcić i pomóc w powrocie za kierownicę, niestety bezskutecznie. W tym roku od wiosny zaczęłam jeszcze więcej o tym myśleć i dzięki kilku implusom zdecydowałam, że koniec tego: muszę zacząć jeździć. Pierwsze jazdy były trudne: jeździłam z mężem (który był bardzo cierpliwy i spokojny), ale po 5 minutach jazdy miałam ochotę wracać do domu... jednak powiedziałam sobie, że nie odpuszczę i szłam do przodu. Było mi trudniej też pod tym względem, że uczyłam się jeździć po małym mieście, a teraz mieszkamy w Krakowie. Po tych kilku miesiącach regularnego jeżdżenia kilka razy w tygodniu jest już dużo lepiej! Nadal mam wątpliwości czy gdzieś się zmieszczę, czy na pewno zauważyłam wszystkie znaki itp. ale dojeżdżam już sama do pracy, na zakupy w różne miejsca. Nie jestem mistrzem parkowania ani dynamicznej zmiany pasa przy dużym ruchu ale mam nadzieję, że dojdę i do tego!

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Agafitness]

A ja ostatnio przymierzałam się do takiego autkaNiestety,ni e ma dachu i tu jest problem

[CzaraGoryczy]

No niestety prawda jest taka ze nie zostalas dobrze nauczona. Strach przed jazda spowodowany jest brakiem pewnosci siebie i nieposiadaniem odpowiedniej wiedzy o ruchu drogowym. Im dluzej bedziesz zwlekac tym trudniej bedzie Ci do tego usiasc. Na twoim miejscu wykupilabym dodatkowe jazdy. Ja robilam kurs w Warszawie w szkole xxx. Ma ona duza zdawalnosc, super opinie i warta jest uwagi kazdego. Zbierz sie w sobie i dzialaj, czekanie poteguje strach

[dominikowa]

CzaraGoryczy zaraz bana za reklame dostaniesz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[margaritaa]

Dziewczyny jak teraz idzie Wam jeżdżenie. Ja powoli się przekonuję, ale baaardzo powoli. Widzę wiele plusów i cieszę się, że udało mi się przełamać, żeby po wielu latach znowu wsiąść a kółko

[ruda_beksa]

Mam prawko od lat, jesteśmy z mężem już na trzecim aucie a ja dalej potwornie boję się jeździć. Z obecnym autem trochę mniej bo jest duże, ale i tak. Lubię jeździć autem po wiejskich drogach gdzie jest bardzo mało aut, albo jakieś terenowe klimaty... to uwielbiam. Ale jazda w dużym mieście to zupełnie inna sprawa, i nie daj Boże wjechać na autostradę albo jakąś wielopasową drogę. Jest to cholernie niewygodne i widzę że wkurza mojego męża, bo chciałby żebym czasami wyręczyła go w sprawach które wymagają jazdy autem.

Kierowcy w moim mieście to szaleńcy a ja boję się uszkodzić auto (no i siebie). Mąż bardzo mnie namawia żebym wzięła sobie instruktora który mnie jeszcze podszkoli i doda pewności siebie... a ja jakoś nie mogę.

[martaw_mw]

Napisane przez ruda_beksa

Mam prawko od lat, jesteśmy z mężem już na trzecim aucie a ja dalej potwornie boję się jeździć. Z obecnym autem trochę mniej bo jest duże, ale i tak. Lubię jeździć autem po wiejskich drogach gdzie jest bardzo mało aut, albo jakieś terenowe klimaty... to uwielbiam. Ale jazda w dużym mieście to zupełnie inna sprawa, i nie daj Boże wjechać na autostradę albo jakąś wielopasową drogę. Jest to cholernie niewygodne i widzę że wkurza mojego męża, bo chciałby żebym czasami wyręczyła go w sprawach które wymagają jazdy autem.

Kierowcy w moim mieście to szaleńcy a ja boję się uszkodzić auto (no i siebie). Mąż bardzo mnie namawia żebym wzięła sobie instruktora który mnie jeszcze podszkoli i doda pewności siebie... a ja jakoś nie mogę.

A ja z kolei wolę jeździć po mieście! Lubię duże, szerokie drogi, nie cierpię wiejskich wąskich uliczek i spacerujących po nich ludzi

Trochę boję się zbliżającej się zimy i wymiany auta (to jest małe i stare). No ale jakoś muszę jeździć zimą, bo obiecałam mężowi, że zawiozę go do szpitala na zabieg, który ma mieć w styczniu...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[chimay]

Napisane przez ruda_beksa

Mam prawko od lat, jesteśmy z mężem już na trzecim aucie a ja dalej potwornie boję się jeździć. Z obecnym autem trochę mniej bo jest duże, ale i tak. Lubię jeździć autem po wiejskich drogach gdzie jest bardzo mało aut, albo jakieś terenowe klimaty... to uwielbiam. Ale jazda w dużym mieście to zupełnie inna sprawa, i nie daj Boże wjechać na autostradę albo jakąś wielopasową drogę. Jest to cholernie niewygodne i widzę że wkurza mojego męża, bo chciałby żebym czasami wyręczyła go w sprawach które wymagają jazdy autem.

Kierowcy w moim mieście to szaleńcy a ja boję się uszkodzić auto (no i siebie). Mąż bardzo mnie namawia żebym wzięła sobie instruktora który mnie jeszcze podszkoli i doda pewności siebie... a ja jakoś nie mogę.

Mam tak samo i moim zdaniem instruktor tu nic nie pomoże, na pewno nie osobie, która już jeździ jakiś czas. Co on niby miałby zrobić, to przecież nie psychoterapeuta, a problemy z jazdą u kogoś kto już jeździ wynikają z wewnętrznych lękow, barier, niepewności siebie, słabego refleksu itd.

[ruda_beksa]

Napisane przez martaw_mw

A ja z kolei wolę jeździć po mieście! Lubię duże, szerokie drogi, nie cierpię wiejskich wąskich uliczek i spacerujących po nich ludzi

Oj wąskie wiejskie uliczki też by mnie zestresowały. W ogóle jestem nie do życia miejskie drogi są co prawda szerokie ale ludzie tak po nich grasują że aż strach. A już najgorsi są taksówkarze, których są tysiące. Jeżdżą po mieście tak, jakby grali w Grand Theft Auto.

Napisane przez chimay

Mam tak samo i moim zdaniem instruktor tu nic nie pomoże, na pewno nie osobie, która już jeździ jakiś czas. Co on niby miałby zrobić, to przecież nie psychoterapeuta, a problemy z jazdą u kogoś kto już jeździ wynikają z wewnętrznych lękow, barier, niepewności siebie, słabego refleksu itd.

Mężowi chodzi o kurs jazdy defensywnej, bo ja właśnie głównie boję się że ktoś zrobi coś głupiego/nieprzewidywalnego a ja spanikuję. Podobno ten kurs ma pomóc radzić sobie w trudnych sytuacjach drogowych.

[_Matilde_]

Jako że się robi coraz wcześniej ciemno i trudno mi unikać jeżdżenia po zmroku muszę wylać swoje żale odnośnie tego, że ludzie bezmyślnie jeżdżą na długich światłach i oślepiają innych. Dziś jechał za mną jakiś typ na długich parę metrów za mną i nic nie widziałam na drodze. Zaświeciłam stopem żeby mnie wyprzedził i miałam ochotę przez chwilę zrobić mu to samo. Połowa ludzi ma w dupie przełączanie świateł przy mijaniu się a ja się boję że prędzej czy później się gdzieś zabiję na slepo

[ville]

Ja mam prawo jazdy od dwóch miesięcy, samochód kupiłam miesiąc temu. Pomyślałam, że jak nie zacznę jeździć, to zapomnę. I jestem na razie niedzielnym kierowcą, bo w tygodniu nie wyjeżdżam (do pracy chodzę na piechotę, popołudniami raczej siedzę w domu). Na weekend staram się gdzieś ruszyć - do znajomych czy do sklepu.
Dłuższe trasy (dwu-, trzygodzinne) też za mną.

Cały czas się boję wyjeżdżać, ale może kiedyś się to zmieni

[Ewagrr]

Ja również jestem osobą która zdała prawko i długo nie jeździła. Dodam że zdawałam jeszcze za komuny gdzie egzamin wyglądał mniej więcej tak że egzaminator przyjeżdżał na wieś, stawiało mu się bimber i wszyscy zainteresowani otrzymywali upragniony dokument. Otóż zdałam w 1987 roku praktycznie nie siedząc za "sterami" samochodu(wtedy jeszcze poczciwej Syrenki lub Malucha). Tak naprawdę zaczęłam jeździć od 2002 roku, na początku był strach nerwy, po każdej jeździe mogłam wykręcić koszulkę z potu. Obecnie po 15 latach na tyle polubiłam jazdę że byłam w stanie pojechać samochodem do Belgii i Francji.
Pierwsza zasada według mnie to wiara we własne możliwości

[chimay]

Napisane przez ruda_beksa

Mężowi chodzi o kurs jazdy defensywnej, bo ja właśnie głównie boję się że ktoś zrobi coś głupiego/nieprzewidywalnego a ja spanikuję. Podobno ten kurs ma pomóc radzić sobie w trudnych sytuacjach drogowych.

A to brzmi sensownie

Napisane przez Ewagrr

Ja również jestem osobą która zdała prawko i długo nie jeździła. Dodam że zdawałam jeszcze za komuny gdzie egzamin wyglądał mniej więcej tak że egzaminator przyjeżdżał na wieś, stawiało mu się bimber i wszyscy zainteresowani otrzymywali upragniony dokument. Otóż zdałam w 1987 roku praktycznie nie siedząc za "sterami" samochodu(wtedy jeszcze poczciwej Syrenki lub Malucha). Tak naprawdę zaczęłam jeździć od 2002 roku, na początku był strach nerwy, po każdej jeździe mogłam wykręcić koszulkę z potu. Obecnie po 15 latach na tyle polubiłam jazdę że byłam w stanie pojechać samochodem do Belgii i Francji.
Pierwsza zasada według mnie to wiara we własne możliwości

Czyli skoro po ponad roku dalej jezdze beznadziejnie, to jednak jeszcze jest dla mnie nadzieja

[Cytrynowy_Sorbet24]

Miałam ostatnio kolejną stresującą sytuację, której obawiałam się od dawna. Czyli ja, samochód, wielki korek i ścisk... a kawałek za mną karetka na sygnale 🤤 jak samochód przede mną się jakoś ruszył to w przypływie adrenaliny coś wykombinowałam, ale zanim to zrobiłam to facet za mną mnie otrąbił i się wydarł przez szybę, chyba oczekiwał, że odfrunę tym samochodem...

Myślałam o tej sytuacji do końca dnia i zaczęłam się zastanawiać jak sobie na przyszłość radzić w takiej sprawie. A niektóre ulice są naprawdę wąskie, do tego obok są słupki na trawnikach, bardzo wysokie krawężniki albo parkingi zapełnione po brzegi. W godzinach szczytu to ciężka sytuacja, a karetka nie zawsze ma możliwość wybrać inną trasę...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kuki9]

Napisane przez Cytrynowy_Sorbet24

Miałam ostatnio kolejną stresującą sytuację, której obawiałam się od dawna. Czyli ja, samochód, wielki korek i ścisk... a kawałek za mną karetka na sygnale 🤤 jak samochód przede mną się jakoś ruszył to w przypływie adrenaliny coś wykombinowałam, ale zanim to zrobiłam to facet za mną mnie otrąbił i się wydarł przez szybę, chyba oczekiwał, że odfrunę tym samochodem...

Myślałam o tej sytuacji do końca dnia i zaczęłam się zastanawiać jak sobie na przyszłość radzić w takiej sprawie. A niektóre ulice są naprawdę wąskie, do tego obok są słupki na trawnikach, bardzo wysokie krawężniki albo parkingi zapełnione po brzegi. W godzinach szczytu to ciężka sytuacja, a karetka nie zawsze ma możliwość wybrać inną trasę...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No jak nie masz gdzie się ruszyć to się nie ruszysz. Przecież jak jedzie karetka to nikt nie każe odfruwać tylko zrobić miejsce w miarę możliwości. Też ostatnio stałam na lewym pasie, po lewej stronie był taki wydzielony pas z kostki a na nim betonowe słupy. Odjechałam ile mogłam w lewo (w ramach swojego pasa) i tyle. Samochody po prawej stronie miały lepsze pole manewru więc one się ruszyły. Też miałam wątpliwości czy mogłam coś zrobić ale mąż mi właśnie powiedział, że przecież się pewnych rzeczy nie przeskoczy - chodzi o to co możesz zrobić w miarę możliwości i żeby specjalnie nie blokować przejazdu.

[Cytrynowy_Sorbet24]

Napisane przez kuki9

No jak nie masz gdzie się ruszyć to się nie ruszysz. Przecież jak jedzie karetka to nikt nie każe odfruwać tylko zrobić miejsce w miarę możliwości. Też ostatnio stałam na lewym pasie, po lewej stronie był taki wydzielony pas z kostki a na nim betonowe słupy. Odjechałam ile mogłam w lewo (w ramach swojego pasa) i tyle. Samochody po prawej stronie miały lepsze pole manewru więc one się ruszyły. Też miałam wątpliwości czy mogłam coś zrobić ale mąż mi właśnie powiedział, że przecież się pewnych rzeczy nie przeskoczy - chodzi o to co możesz zrobić w miarę możliwości i żeby specjalnie nie blokować przejazdu.

No właśnie pewnych rzeczy się nie przeskoczy, ale facet się na mnie wydarł, nie mam pojęcia co miałabym według niego wtedy zrobić (albo jakikolwiek inny kierowca) i dlatego mnie to zdenerwowało. To była ulica po jednym pasie w każdą stronę a tuż przy jezdniach są parkingi, które zwykle są obstawione po brzegi, bo w okolicy są urzędy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kuki9]

Napisane przez Cytrynowy_Sorbet24

No właśnie pewnych rzeczy się nie przeskoczy, ale facet się na mnie wydarł, nie mam pojęcia co miałabym według niego wtedy zrobić (albo jakikolwiek inny kierowca) i dlatego mnie to zdenerwowało. To była ulica po jednym pasie w każdą stronę a tuż przy jezdniach są parkingi, które zwykle są obstawione po brzegi, bo w okolicy są urzędy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Należy sobie wyrobić grubą skórę i nie przejmować się debilami
A ich jest niestety pełno na drogach...

[Amber Light]

Witajcie dziewczyny, mam to samo co wy, też się boję jeździć. Prawo jazdy zrobilam 25 lat temu, nie do wiary Potem niby trochę jezdzilam, alw nigdy tak do końca pewnie, tylko po ustalonych trasach, z obczajonymi miejscami do parkowania. 4 lata temu przenieśliśmy się pod Warszawę, niecały rok temu mąż kupił nowe auto, vw sports van. W sierpniu mnie wzięło i powiedziałam koniec, teraz albo nigdy. Byliśmy akurat w trasie na Węgry. Zjechaliśmy na parking leśny, mąż wysiadł, ja usiadłam za kółkiem i zaczęło się 😃 Przejechałam w trasie ponad 100 km, coś czego nigdy w życiu nie zrobiłam. Po powrocie do kraju mąż zrobił mi w komputerze grafik do końca roku, zaznaczył dni z jazdą (3 razy w tygodniu) i najpierw z nim, teraz sama jeżdżę tak sobie. Idzie mi coraz lepiej, oswoiłam auto, muzyczkę sobie włączam i jadę. Największe problemy mam z parkowaniem, ale trenuję, szukam.miejsc w które się po prostu zmieszczę. Niera wracałam z płaczem czy krzykami do domu, ale powiedziałam nie odpuszczę. Teraz albo nigdy. I tak idę do przodu, od sierpnia przejechałam moim vw 1500 km. Nie poddawajcie się!😀