Czy wracać do PL?

[brakpomysluu]

Zakładając ten temat sugerowałem się innym, założonym w tym samym dziale o dość podobnym problemie.
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=797621

Postaram się określić w skrócie, rozwijać będę w następnych postach.

Mam 24 lata a od 18go roku życia mieszkam i utrzymuje się samodzielnie, więc wiem jak wygląda życie i praca w Polsce, zarabiałem dobrze, pracowałem w zawodzie zgodnym z moją pasją, wszystko pięknie, ale od kilku lat chciałem wyjechać do Kanady.
Rok temu poznałem dziewczynę z którą jestem obecnie, od początku mówiłem o tej Kanadzie, od początku oboje byliśmy zadowoleni z tego więc... wyjechałem i od 4 miesięcy mieszkam w Kanadzie.

Dziewczyna miała przylecieć za kilka dni w odwiedziny na 2tyg, następnym razem w marcu znowu na 2tyg, a w czerwcu już na stałe.
Niestety związek na odległość (a to już przerabiałem z inną) tutaj też nie dał rady i aktualnie jestem w sytuacji zostać tu sam, lub wracać do Polski do niej.

Teoretycznie za 10 dni mam lecieć, ale z każdym dniem mam większe wątpliwości, nie tego czy chce być z nią ale czy chce być w PL.
W końcu wyjechałem tutaj żeby zapewnić nam godną dobrą przyszłość a nie szarą egzystencję jak w PL i teraz wszystko cofać?

Tutaj z miejsca dostałem dobrą pracę, stabilną na najbliższe 5 lat, życie na dobrym poziomie, wynajęcie 2 pokojowego mieszkania jest łatwiejsze niż wynajęcie pokoju w PL. Nie jestem na ciężkiej emigracji na zmywaku który robi jak murzyn, jest tutaj wszystko świetnie.
Ona nie chce przyjechać, bo nie chce być pół roku więcej na skype, jest 3 lata młodsza i chce zdać maturę w PL a dopiero potem wyjechać za granice, niestety jak wrócę do Polski to będzie za późno by za 2 lata wyjechać tu gdzie jestem, chociażby z tego względu że taka emigracja do Kanady to 20tyś zł z miejsca trzeba, a taką kwotę w Polsce odłożyć to dramat.

Jak już pisałem od 7 lat się samodzielnie utrzymuje i pracuje z dala od rodziców i jakiejkolwiek pomocy, ona niestety dalej mieszka z rodzicami, ma pełną lodówkę i pracuje dla "kieszonkowego".
Ja wyjechałem bo myślę o przyszłości z którą w PL może być ciężko, niestety

Teraz cholernie nie wiem czy iść za głosem serca czy rozumu.
Liczę na dyskusję i opinie osób "trzecich", bo ze znajomymi jest ciężko, każdy jest za rozumem, bo wie ile pracowałem na ten wyjazd i od ilu lat o nim mówiłem.

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Znajomi mają rację.
Nie wracaj tu nigdy.

[brakpomysluu]

Brakuje mi Polski pod względem jedzenia, knajp, za rodziną i znajomymi raczej nie tęsknie.
Patrzyłem ile kosztuje teraz wynajęcie ładnego M2 w Warszawie - ok 2500zł, mega drogie samochody, mega droga benzyna.
Raczej nie możliwe jest to bym wrócił, wynajął takie mieszkanie, kupił samochód i miał na normalne życie które tutaj jest standardem - w PL luksusem

Więc, powrót do starej kawalerki, punto w LPG i życie od 1 do 1?
Rozumiem też moją dziewczynę, chce maturę bo sobie postanowiła, mimo tego że kompletnie jej się tutaj nie przyda.
Trochę się poczułem jakby mnie ograniczała, ja tu buduje dla nas przyszłość, a ona nie wytrzyma pół roku na skype, bo nie.
Fajnie jest się poświęcić dla kogoś kogo się kocha i wrócić, ale chyba nie na tym to polega żeby podcinać sobie skrzydła, i nie to że ona mi podcina, bo podcina nam obojgu. hmm

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Dziewczyna jest de facto jeszcze dzieckiem, a Ty jesteś dorosły (życiowo) i samodzielny. Weź na wstrzymanie, poczekaj, sprawy same się rozwiążą. W jedną albo w drugą stronę. Dorośnie, to zrozumie gdzie jej miejsce. Chcesz to na nią czekaj, nie chcesz - nie czekaj. Ale na pewno tu nie wracaj.

[malwi89]

Ja tez bym nie wrocila, skoro juz sie tam urzadziles, znalazles satysfakcjonujaca Cie prace, myslisz o zyciu na powaznie, to zostan tam. Odnosze wrazenie, z tego co piszesz, ze Twoja partnerka troche sie boi tak powaznego kroku. Byc moze jest to spowodowane tym, ze jest jeszcze bardzo mloda. Chce sie wyszalec, zobaczyc jaki swiat jest. Przypuszczam, ze teraz najwazniejsi sa znajomi, imprezy i nikt mi nie wmowi, ze tak nie jest. 18/19 lat to jest czas na szalenstwo, nawet jak sie jest najspokojniejsza osoba na swiecie.
Autorze nie rezygnuj ze swoich planow, marzen. Odnosze wrazenie, ze Twoja partnerka w glebi duszy nie mysli o Tobie tak powaznie, jak Ty o niej.
Gdyby tak bylo, to pol roku na skype to nie jest dlugo. To moment zleci, a ona teraz szuka argumentu, zeby sie do Ciebie nie przeprowadzic.

[brakpomysluu]

Troche tak jest, co prawda ona ma 21 lat.
Ale 2 główne i... jedyne powody dla niej bym wrócił to
- Ona chce zdać maturę
- Ona nie chce być dalej na skype bo tęskni

Nawet gdy za kilka dni miała tu być w odwiedziny, to były problemy że ona nie chce bo nie leciała samolotem i się boi.

Ona chce bym wrócił do Polski, żebyśmy wynajęli mieszkanie, zamieszkali ze sobą rok lub dwa, ona zdała mature, a potem żebyśmy wyjechali do Kanady.

Tylko że tracimy wszystko co udało mi się tu zbudować, tracimy też kilkanaście tysięcy które włożyłem w ten wyjazd i wrócił bym z niezłym kredytem do spłacania. Defakto stracilibyśmy 2-3 lata życia na powrót do PL, zamiast olać maturę, zacisnąć zęby na pół roku i być tutaj.

Dodatkowo jestem dissowany że nie szanuje jej potrzeb że chce mieć maturę. (za każdym razem gdy mówię że tutaj ani w holandii się jej ona nie przyda)

W dodatku Kanada to najbardziej multi kraj na świecie, składający się z samych imigrantów, i tutaj naprawdę nikt Ci nic nie wypomina i czujesz się jak w domu (a nie jak słyszę co ma miejsce w UK itp)

[malwi89]

To samo mozesz Ty powiedziec, ze ona nie szanuje Twoich potrzeb. Na pewno przed Twoim wyjazdem rozmawialiscie o tym, ze ona dojedzie do Ciebie, jak zrobi mature. Pewnie bylo tez tak, ze sie na to zgodzila, wiec niech robi mature, jak tak bardzo ambicjonalnie do niej podchodzi, ale tez powinna miec na wzgledzie Twoje potrzeby. Tak jak pisalam wczesniej, NIE wracalabym do Pl. Dziewczyna chyba nie wie co to dorosle zycie i ile co kosztuje. Zakladajac, ze udaloby sie Wam znalezc w Pl prace za powiedzmy 2000 zl, to jedna wyplata zawsze pojdzie na rachunki, a druga na splate kredytu plus zycie.
Dziewczyna musi sama sie zdecydowac czego chce od zycia.

[brakpomysluu]

No tak, dziewczyna kompletnie nie wie co to życie i ile kosztuje.
Jak jej dzisiaj na skype pokazałem że wynajęcie kawalerki kosztuje 1800zł (a ona zarabia właśnie tyle) to nagle szoku doznała.
Tak jak mówiłem, nigdy nie mieszkała sama, nie wynajmowała pokoju, mieszka z rodzicami i ma większość za darmo.

Ja wracając do starej pracy mógłbym liczyć na okolice 2300, z jej pensją daje nam to 4000. Płacąc za mieszkanie 2000zł, płacąc za paliwo, oc mając jeden choćby samochód itp etc... zdecydowanie za mało to 4k na normalne życie. Ale nawet ona nie mówi o mieszkaniu w PL na stałe, bo chcę za rok lub dwa jak zda maturę wyjechać. No ale po co... skoro tyle już tutaj dla nas osiągnąłem w Kanadzie i właściwie przyjechała by tu jak "do domu" i mogła spokojnie szukać pracy.
Może taka pierwsza wyprowadzka z domu i od razu za ocean to za dużo jak dla 21 latki? Nie wiem, tutaj noc, czas spać, liczę na konkretne posty, jutro przeczytam

[bluebluesky]

Akurat nie zgodze sie, ze matura jej sie nigdzie nie przyda. To akurat wazna sprawa, niech ja zrobi i sie zdecyduje. Nie rozumiem problemu z samolotem, dorosla kobieta a boi sie polzciec do faceta.

Musisz sie zastanowic, tobie podoba sie w Kanadzie, czujesz sie tu szczesliwy, jesli wrocisz do Polski bedziesz mial poczucie porazki.

Moze nie jestescie sobie pisani?

[pfffh]

Zgadzam się z dziewczynami. NIE WRACAJ do PL. W Polsce nie masz nic, w Kanadzie masz dobra prace i cale zycie praktycznie. Dziewczyna jak tak bardzo tęskni to niech zdaje w maju maturę, pakuje się i jedzie do Ciebie. A jak nie wytrzyma bo nie to znajdziesz sobie inną w Kanadzie. Nie daj się szantażować.

[cava]

Napisane przez brakpomysluu

No tak, dziewczyna kompletnie nie wie co to życie i ile kosztuje.
Jak jej dzisiaj na skype pokazałem że wynajęcie kawalerki kosztuje 1800zł (a ona zarabia właśnie tyle) to nagle szoku doznała.
Tak jak mówiłem, nigdy nie mieszkała sama, nie wynajmowała pokoju, mieszka z rodzicami i ma większość za darmo.

Ja wracając do starej pracy mógłbym liczyć na okolice 2300, z jej pensją daje nam to 4000. Płacąc za mieszkanie 2000zł, płacąc za paliwo, oc mając jeden choćby samochód itp etc... zdecydowanie za mało to 4k na normalne życie. Ale nawet ona nie mówi o mieszkaniu w PL na stałe, bo chcę za rok lub dwa jak zda maturę wyjechać. No ale po co... skoro tyle już tutaj dla nas osiągnąłem w Kanadzie i właściwie przyjechała by tu jak "do domu" i mogła spokojnie szukać pracy.
Może taka pierwsza wyprowadzka z domu i od razu za ocean to za dużo jak dla 21 latki? Nie wiem, tutaj noc, czas spać, liczę na konkretne posty, jutro przeczytam

Słuchaj, powiem Ci szczerze, jako 21 latka, nie miałam aż takiego parcia na bycie w związku, żeby z kimkolwiek w ogóle chcieć mieszkać, bez względu jak zakochana akurat byłam.
Po prostu to nie był jeszcze ten etap. Chciałam randkowania, beztroski, lekkiego życia bez obciążenia prowadzeniem domu, związkiem na powaąnie.

A co dopiero jakby ktoś zażądał ode mnie, żebym rzuciła wszytko: edukacje, rodzinę, kraj który jest jaki jest, ale ja tu się świetnie czuję i jechała w ciemno do kanady do chłopaka z którym nawet nie mieszkałam. Ona zna język na tyle żeby się w Kanadzie dogadać i pracować?

Ja bym nie pojechała na jej miejscu.

Po prostu- to nie jej marzenia, nie jej potrzeby i może zwyczajnie jeszcze nie jej czas.
A ryzyko duże: musi wyłożyć dużo pieniędzy na sama przeprowadzkę, może ma a moze nie ma. Musi zaryzykować związek od razu rzucony w etap życia ze sobą - a możę Wam wyjdzie a moze nie. Musi porzucić całe swoje życie, rodzinę, znajomych i swoje plany, jakie by nie były.

Jakbym miała _jej_ doradzać to bym jej poradziła: nie jedz, rób maturę, kocha to poczeka. A jak nie, to nie pierwszy i nie ostatni.

Tobie bym poradziła to samo: jedź, urządzaj się, kocha to poczeka. A jak nie, to nie pierwsza i nie ostatnia.

[kredki_kolorowe]

Na Twoim miejscu nie wracałabym do Polski, mając już tak ułożone życie zawodowe i tyle lat za granicą. Ciężko będzie Ci odnaleźć się tutaj, wielu moich znajomych chciało wracać a po kilku tygodniach na nowo wyjeżdżało.

[3d23842983a6357ec11121c0b2dc0194ed81d40b_604ff51fe6891]

My ustaliliśmy to od samego początku - on dla mnie nie rzuca planów emigracyjnych, a ja dla niego nie rzucam studiów, choćby nie wiem co. I mimo że cholernie mi na nim zależy, to pamiętam, że związek na takim etapie to zbyt krucha rzecz żeby dla niego zrezygnować z doświadczeń czy edukacji, bo one pozostaną w życiorysie na zawsze i najprawdopodobniej będą miały dla niego ogromne znaczenie - a drugiej szansy można już nie dostać.
Tylko że my świetnie czujemy się w związku na odległość. W waszym przypadku już tak kolorowo to nie wygląda, ale ja na pewno nie wybrałabym powrotu do Polski. Wygląda na to, że jest wam na tym etapie życia po prostu nie po drodze. I że ktokolwiek się poświęci, w końcu pojawi się między wami żal o to.

[Sygnalizator]

Dlaczego tak pozno zdaje mature?

[mel89]

ja kiedys wrocilam, nie bylo warto. wiec zostawaj w kanadzie

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[ThinkingAboutUs]

Nie wracaj. Ona totalnie nie jest gotowa i prawdopodobnie nie wyjedzie.
Pół roku na skype nie będzie? Bo tęskni? Przecież odwiedziłaby te 3 razy, to nie jest jakiś strasznie długi czas, jeśli ma się poważne plany co do wspólnej przyszłości. Ale ona nie chce. Nie rezygnuj z marzeń dla czegoś tak kruchego.
A sama z perspektywy wieloletniego emigranta, zintegrowanego z nowym społeczeństwem, powiem tylko, że świeżynka jesteś. Jeszcze się odczepisz od skype, przyzwyczaisz do nowego trybu i zrozumiesz, że przyjaciół których tutaj zostawiłeś, już nie masz. Ruszaj dalej

[syklamen]

Nie wracaj. Jeśli dla niej wrócisz do Polski, a potem Wam nie wyjdzie będziesz miał poczucie porażki i pretensje do siebie, że zrezygnowałes z lepszego życia dla związku, który nie wypalił. Z kolei nawet jeśli Wam się uda, to może być tak, że będziesz miał żal do niej, że zamieniłes dobrobyt na szarą egzystencję 'od pierwszego do pierwszego'. Twoja dziewczyna jest jeszcze młoda i tak jak już ktoś tutaj pisał - to wcale nie takie dziwne, że nie chce teraz zostawiać swojej rodziny w Polsce i swoich planów dla niewiadomej. Także, jeśli między Wami jest prawdziwe uczucie to przetrwacie i ona za jakiś czas do Ciebie dołączy. Ewentualnie zarobisz na lepszą przyszłość dla Was w Polsce.
Wiesz sam jak tu jest, z pracą ciężko, jeśli już jest to za takie pieniądze, że niektórzy bez pomocy bliskich są skazani na wynajem pokoju z obcymi przez całe życie. Dorobić się można, co najwyżej garba na plecach. Prawo pracy jest łamane, ludzie podli, a ceny europejskie przy marnych zarobkach. Także super, że udało Ci się wyjechać, pewnie wiele osób zmęczonych życiem tutaj by tego chciało.

[Rena]

Napisane przez Sygnalizator

Dlaczego tak pozno zdaje mature?

Dokladnie, matura to nie jakis super wyczyn i wiekszosc robi ja kolo 19stki, wiec chyba panna malo zmotywowana i juz ma za soba przygody w edukacji. Biorac pod uwage, ze sytuacje rodzinna ma z grubsza stabilna, to ladnie musiala balowac. Raczej nie wyglada na to, ze zawalila liceum, bo szla do pracy.

Nie zdziwilabym sie, ze Ci zazdrosci, ze jednak do czegos sie bierzesz.

[stewardesa]

Napisane przez brakpomysluu

Ona nie chce przyjechać, bo nie chce być pół roku więcej na skype, jest 3 lata młodsza i chce zdać maturę w PL a dopiero potem wyjechać za granice, niestety jak wrócę do Polski to będzie za późno by za 2 lata wyjechać tu gdzie jestem, chociażby z tego względu że taka emigracja do Kanady to 20tyś zł z miejsca trzeba, a taką kwotę w Polsce odłożyć to dramat.

WTF [1=dfdce9ad473ee3ba4bd9426 289ac63cb58eb8552;5342798 5]Nie wracaj tu nigdy.[/QUOTE]To po pierwsze.

Napisane przez brakpomysluu

Brakuje mi Polski pod względem jedzenia, knajp, za rodziną i znajomymi raczej nie tęsknie.

Prooszę. Masz polski sklep na każdym rogu. Znajomych i wrogów będziesz miał wszędzie tyle samo jak przestaniesz żyć na skajpie. Jak wrócisz do Polski, będziesz tego żałował prawie natychmiast. Chyba, że po latach z pieniędzmi i planem biznesowym, wiadomo.

Napisane przez bluebluesky

Akurat nie zgodze sie, ze matura jej sie nigdzie nie przyda.

Wręcz przeciwnie, wszędzie jej się przyda. Chyba, że planuje wykonywać prace fizyczne do końca życia.

Napisane przez brakpomysluu

Nawet gdy za kilka dni miała tu być w odwiedziny, to były problemy że ona nie chce bo nie leciała samolotem i się boi.

Po takim "argumencie" to ja bym podziękowała.

Napisane przez brakpomysluu

W dodatku Kanada to najbardziej multi kraj na świecie, składający się z samych imigrantów, i tutaj naprawdę nikt Ci nic nie wypomina i czujesz się jak w domu (a nie jak słyszę co ma miejsce w UK itp)

(nie ma)

O co cho z tą maturą? Do 21 roku życia nie była jej potrzebna, a nagle ma ciśnienie? A nie może skończyć szkoły w Kanadzie? Tylko nie pisz, że nie zna angielskiego i się go nie uczy.

[liselotta]

jej prawo nie chcieć wyjeżdżać a twoje prawo nie chcieć wracać.
rozmijacie się, ty jesteś na innym etapie życia niż ona. twoja dziewczyna jest młodziutka i szanse że wasz związek będzie na zawsze są niestety nikłe. uważam, że wyjdzie wam na dobre (obojgu) jeśli się rozstaniecie.

[gazowanka]

Podejrzewam że będziesz żałował powrotu, dziewczyna musi dorosnąć.

[LuckyJane]

W końcu spełniłeś swoje marzenie, zainwestowałeś konkretne pieniądze, urządziłeś się, jest Ci tam o wiele lepiej, niż by było w Polsce. Nie wracaj. Piszę to jako osoba, która z utęsknieniem planuje powrót do Polski, tylko, że jestem w zupełnie innej sytuacji. Na twoim miejscu bym została w Kanadzie.

[PerfectBeast]

Sporo osob tu zna moja historie za sprawa filmiku ktory nagralem... U mnie tez bylo tak ze trzeba bylo wybrac i cos poswiecic.. i wyjechac Co? Mialem ustawiona prace w zawodzie w ktorym bym pracowal nie stricte dla pieniedzy, tylko sie w niej spełnial. Finansowo moze nie byly to kokosy, ale bardzo dobre pieniadze jak na male miasteczko ;-) Bylem o krok od kariery sportowej i zrealizowania marzen(start w powaznych zawodach) Rzucilem wszystko zeby z nia budowac przyszlosc i wyjechac Skonczylo sie tak ze ona mnie rzucila, a ja jestem w zasadzie bezrobotny mimo to wydaje mi sie ze bylo warto bo ja kocham i wiem ze zrobilem tak jak podpowiadało serce...

ale teraz pytanie brzmi: moze trzeba umiec pomyslec o przyszlosci a nie wszedzie zdawac sie na glos serca? w koncu ono Ci bytu i pieniedzy nie zapewni... Taka jest smutna prawda

ps w moim przypadku akurat wyjazd byl moim pomyslem, ale tez jedyna mozliwoscia wtedy dla Nas, sprobuj jednak odniesc to do swojej sytuacji... Gdy przyjdzie zaplacic rachunki to nie powiesz "ale ja ja kocham"

.

[SylwiaKaja]

Nie dziwie się dziewczynie, że przed podjęciem decyzji o emigracji z facetem wolałaby z nim pomieszkać w Polsce. Z jej perspektyw to jak najbardziej racjonalne. Jesteście ze soba rok, a ona ma 21 lat, moim zdaniem to trochę za mało, żeby tak drastycznie zmieniac swoje życie. Poza tym myslenie, że matura jej się nigdy nie przyda jest bardzo krótkowzroczne.

Ta Kanada to jest tylko Twoje marzenie, a jej najwyraźniej nie.

[Paulinka181994]

Również bym nie wracała do Polski, bo niby do czego? W Kanadzie czeka Cię lepsze życie bez zmartwienia czy da się wyżyc za 2 tyś.

A co do dziewczyny to dziś jest jutro jej nie ma.

Jeżeli to ta jedyna to do czerwca powinniście dać radę.

Sama również miałam ze swoim związek na odległość. Przez pierwszy rok 300 km, kolejne dwa lata tż był sam w UK. Dodam, że wtedy miałam 17 lat. Teraz mam 21 lat i od ponad roku jestem ze swoim ukochanym w UK. Także wszystko można przetrzymać.

[kolorchabrow]

Nie wracałabym do Polski.