Czekam i czekam i nic

[MiamiGlow]

Napisane przez olive_you

Ale ciężko mi że tak zmienił zdanie, że boi się życia ze mną, może ja się na żonę nie nadaje po prostu?

Nawet tak nie myśl! Nie możesz brać tego do siebie. To nie jest Twoja wina, że on się waha. Trudno w ogóle mówić tutaj o jakiejś winie. Ale sytuacja jest trudna i wyobrażam sobie, co przeżywasz, bo jego reakcje rozczarowują.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Rozowa_mysz]

To nie jest tak, że on nie wie. Tylko on wie, że nie chce. I zna tego powód, tylko boi się go Tobie wyjawić.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

To nie Twoja wina, on nie chce po prostu.

[sublips]

Ślub można wziąć z wielu powodów. Taka wstępna lista:
- chęć posiadania wspólnoty majątkowej,
- wyznawanie tradycjonalistycznych wartości,
- chęć sformalizowania relacji,
- chęć uroczystego powiedzenia sobie "tak", przyjęcie ról społecznych męża i żony, czyli taki wymiar symboliczny,
- chęć zorganizowania imprezy na setkę osób z pompą.

I można tutaj mnożyć te przykłady "dlaczego". Tyle że pytanie "dlaczego" zazwyczaj jest zadawane przez ludzi, którzy nie chcą wziąć ślubu, bo w głowie im się nie mieści, że ktoś może chcieć i z chęci przekonania kogoś, że to bezsensu. Ale jak ja chcę wziąć ślub, to mnie również nie interesuje, że pani Y go nie chce, natomiast okazuję większe zrozumienie co do jej pobudek.

Napisane przez olive_you

No więc rozmawiałam z nim wczoraj i pierw powiedział że myśli o tym częściej niż mi się wydaje, a potem w trakcie rozmowy wyszło że "nie wie czemu tego nie chce" i że nie jest pewny, ale nie mnie, tylko on sam nie wie czego. Do głowy dostanę. Powiedziałam mu że po dwóch latach powinien być pewny bo jak nie jest teraz to skąd mam mieć pewność że będzie w ogóle? Powiedział że skąd mam wiedzieć że to się wie od razu. Taka rozmowa że pół nocy przepłakałam z bezsilności. Kocham go naprawdę, nikt nigdy nie sprawiał ze się tak śmiałam z głupot, nie czułam się taka bezpieczna przy nikim, jest mi po prostu dobrze i chce być z nim bo wiem że to jest to. Ale ciężko mi że tak zmienił zdanie, że boi się życia ze mną, może ja się na żonę nie nadaje po prostu?

A co do kilku postów, nie marzy mi się wielkie wesele z białą suknią, on o tym wie, że chciałabym skromna ceremonię nawet bez zabawy, z najbliższą rodzina, gdzieś w pięknym miejscu, powiedzieć sobie tak i cieszyć się że mogę go nazwać "mężem". Dla mnie takie coś ma znaczenie. I dałabym wszystko żeby móc to z nim dzielić.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 10:13 ---------- Poprzedni post napisano o 10:10 ----------

I dziewczyny proszę Was, bądźmy dla siebie miłe, napisałam na forum bo może ktoś zna podobne przypadki, chciałam tylko pogadać bo w sumie nie mam chyba z kim, a jak widzę wszędzie się jad musi polać

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Mój ostatni związek - roczny - m.in. skończyłam z tego powodu. Nie że facet mi się nie oświadczył, bo rok to krótko nadal, ale po prostu, że mówił mi, że on tego nie potrzebuje, może jakbym naciskała. Nie wiem, dla mnie takie wymuszone zaręczyny zupełnie mijałyby się z celem, nie chciałabym też nikogo naciskać.
Choć nasza relacja też nie była w całokształcie w 100% udana, więc taka rzecz tylko tak naprawdę przeważyła; nie byłam pewna niego. Ty nie wiem, czy uznajesz swoją relację za udaną, tak szczerze, w 100%? Czy jesteś właśnie pewna partnera i czujesz się przy nim bezpiecznie? Bo jego odpowiedzi nie wydają mi się sensowne, ale takie, jakby miał wahania.

I jeszcze jeśli mnie coś byłoby obojętne, to zrobiłabym to dla osoby, którą kocham bez wahania, jeśli miałoby to ją uszczęśliwić; ja oczekuję od drugiej strony takiego samego podejścia.

[olive_you]

Napisane przez sublips

Ślub można wziąć z wielu powodów. Taka wstępna lista:
- chęć posiadania wspólnoty majątkowej,
- wyznawanie tradycjonalistycznych wartości,
- chęć sformalizowania relacji,
- chęć uroczystego powiedzenia sobie "tak", przyjęcie ról społecznych męża i żony, czyli taki wymiar symboliczny,
- chęć zorganizowania imprezy na setkę osób z pompą.

I można tutaj mnożyć te przykłady "dlaczego". Tyle że pytanie "dlaczego" zazwyczaj jest zadawane przez ludzi, którzy nie chcą wziąć ślubu, bo w głowie im się nie mieści, że ktoś może chcieć i z chęci przekonania kogoś, że to bezsensu. Ale jak ja chcę wziąć ślub, to mnie również nie interesuje, że pani Y go nie chce, natomiast okazuję większe zrozumienie co do jej pobudek.

Mój ostatni związek - roczny - m.in. skończyłam z tego powodu. Nie że facet mi się nie oświadczył, bo rok to krótko nadal, ale po prostu, że mówił mi, że on tego nie potrzebuje, może jakbym naciskała. Nie wiem, dla mnie takie wymuszone zaręczyny zupełnie mijałyby się z celem, nie chciałabym też nikogo naciskać.
Choć nasza relacja też nie była w całokształcie w 100% udana, więc taka rzecz tylko tak naprawdę przeważyła; nie byłam pewna niego. Ty nie wiem, czy uznajesz swoją relację za udaną, tak szczerze, w 100%? Czy jesteś właśnie pewna partnera i czujesz się przy nim bezpiecznie? Bo jego odpowiedzi nie wydają mi się sensowne, ale takie, jakby miał wahania.

I jeszcze jeśli mnie coś byłoby obojętne, to zrobiłabym to dla osoby, którą kocham bez wahania, jeśli miałoby to ją uszczęśliwić; ja oczekuję od drugiej strony takiego samego podejścia.

Właśnie dla mnie ta relacja jest udana, bardzo się staram żeby było jak najlepiej, ale mam coraz większe odczucie że on już nie tak bardzo...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[sublips]

Napisane przez olive_you

Właśnie dla mnie ta relacja jest udana, bardzo się staram żeby było jak najlepiej, ale mam coraz większe odczucie że on już nie tak bardzo...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No właśnie Ty się starasz. A czy on się dla Ciebie stara?
Bo ja po roku doszłam do wniosku, że no nasza relacja jest udana, miło spędza się czas. Ale czy on się stara tak jak ja? No raczej nie; momentami tak, ale nie było to konstans. A jak już są wahania, to pierścionek nie jest gwarantem. Ja sobie wyobraziłam sytuację, gdzie ktoś np. tydzień przed ślubem mnie zostawia, tudzież ucieka sprzed ołtarza. Chyba trudno dla mnie wyobrazić gorsze przeżycia na arenie związkowej.

[Tashira]

Moim zdaniem i z doświadczenia (bo przeszłam cos podobnego) on po prostu nie chce. Ja koniec końców dostalam ten nieszczęsny pierścionek i po 2 msc od tego wydarzenia zakonczylismy związek.
Moze i wymęczysz ten pierścionek tylko pytanie co dalej? Bedziesz sie czula szczęśliwa noszac go a wiedząc ze nie dal go z potrzeby serca tylko z powodu nacisków?

Jako osoba mocno doświadczona w tym temacie radzę rozważyć 2 opcje:

1. Odchodzisz od niego bo Wasz poglad na tę, notabene, bardzo ważna życiowa decyzję jest inny. Nie potrafisz zrezygnować z marzenia o ślubie.
2. Wybierasz miłość i rezygnujesz z tego ślubu.

Na opcje nr 2 zdecydowałabym sie tylko pod warunkiem ze bylabym pewna jego, jego miłości i chęci spędzenia życia ze mną oraz sensownych powodow dlaczego nie chce brac tego ślubu ("bo nie wiem" nie jest dla mnie argumentem).

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[olive_you]

Napisane przez Tashira

Moim zdaniem i z doświadczenia (bo przeszłam cos podobnego) on po prostu nie chce. Ja koniec końców dostalam ten nieszczęsny pierścionek i po 2 msc od tego wydarzenia zakonczylismy związek.
Moze i wymęczysz ten pierścionek tylko pytanie co dalej? Bedziesz sie czula szczęśliwa noszac go a wiedząc ze nie dal go z potrzeby serca tylko z powodu nacisków?

Jako osoba mocno doświadczona w tym temacie radzę rozważyć 2 opcje:

1. Odchodzisz od niego bo Wasz poglad na tę, notabene, bardzo ważna życiowa decyzję jest inny. Nie potrafisz zrezygnować z marzenia o ślubie.
2. Wybierasz miłość i rezygnujesz z tego ślubu.

Na opcje nr 2 zdecydowałabym sie tylko pod warunkiem ze bylabym pewna jego, jego miłości i chęci spędzenia życia ze mną oraz sensownych powodow dlaczego nie chce brac tego ślubu ("bo nie wiem" nie jest dla mnie argumentem).

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Wiem że mogłabym wybrać opcję numer dwa ale boję się że w głębi będę go obwiniać ze musiałam z tego zrezygnować...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Misthios]

Napisane przez MegPatrizia

Trzeba było postawić warunek ze z nim nie zamieszkasz bez głębszej deklaracji . Powinien odwiedzić.cię w nowym jorku, oświadczyć się na statule wolności i dopiero wtedy ty byś „mogła się zgodzić „ z nim zamieszkać.

Teraz już dwa lata żyjesz z nim jak żona i dlatego mu siè nie spieszy

Ej, no właśnie. Kiedyś rodzice trzymali twardo, że młodzi mogą ze sobą zamieszkać dopiero po ślubie, więc mężczyzna jak już przyjeżdżał do swojej wybranki (bo nie było opcji aby kobieta jeździła do mężczyzny, jak to wygląda ) i poznawał teściów to teść od razu mówił, że chcecie razem współżyć musicie wziąć ślub XD A wcześniej jeszcze oceniał przyszłego zięcia, czy jest zaradny, czy potrafi coś wkoło domu zrobić, czy nie jakiś hulajdusza, przy wódce były ustalane podziały majątkowe itd. I wtedy FACET NIE MIAŁ WYJŚCIA. Antykoncepcja też była rzadka, więc większość zbliżeń z żonką = dziecko i jak chciał uciec to zawsze miał w głowie, że teść go znajdzie XD

No teraz tak nie ma... i mężczyźni żyją z kobietami jakby byli po ślubie nawet i po 12 lat a później znajdują młodszą i z nią żyją kolejne 6 albo się hajtają po miesiącu.

Czemu?

Bo mogą

[Misthios]

Napisane przez olive_you

Wiem że mogłabym wybrać opcję numer dwa ale boję się że w głębi będę go obwiniać ze musiałam z tego zrezygnować...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie martw się. Ja też zrezygnowałam. Mam 30 lat. Szybko podłapałam męskie myślenie, że po co ślub, po co dzieci, jestem młoda nie ma się co śpieszyć. Teraz jestem stara i kompletnie mi się nie chce już bawić w księżniczkę. Jest mi przykro, że wcześniej na to nie nalegałam, ale też nie czułam, że znalazłam wtedy odpowiednią osobę. Żyłam marzeniami, że ten jedyny mnie znajdzie i on będzie chciał bardziej tego ślubu i dzieci niż ja. Cóż, książę nie dojechał xD Jestem wiele lat za swoimi koleżankami ze szkoły, których dzieci chyba już chodzą do podstawówki XD I nie mam już żadnych marzeń. Tak się dzieje jak oddasz innym władzę nad swoim życiem. Albo uwierzysz innym bardziej niż sobie. Nie odpuszczaj. Żebyś później nie żałowała tak jak ja, że nie masz kontroli nad swoim życiem. A czas nie zawraca

Dla mnie 30-letnia panna młoda to wstyd... bałabym się głupich komentarzy wujków po wódce i słów NO WRESZCIE.

[sublips]

Napisane przez Misthios

Nie martw się. Ja też zrezygnowałam. Mam 30 lat. Szybko podłapałam męskie myślenie, że po co ślub, po co dzieci, jestem młoda nie ma się co śpieszyć. Teraz jestem stara i kompletnie mi się nie chce już bawić w księżniczkę. Jest mi przykro, że wcześniej na to nie nalegałam, ale też nie czułam, że znalazłam wtedy odpowiednią osobę. Żyłam marzeniami, że ten jedyny mnie znajdzie i on będzie chciał bardziej tego ślubu i dzieci niż ja. Cóż, książę nie dojechał xD Jestem wiele lat za swoimi koleżankami ze szkoły, których dzieci chyba już chodzą do podstawówki XD I nie mam już żadnych marzeń. Tak się dzieje jak oddasz innym władzę nad swoim życiem. Albo uwierzysz innym bardziej niż sobie. Nie odpuszczaj. Żebyś później nie żałowała tak jak ja, że nie masz kontroli nad swoim życiem. A czas nie zawraca

Dla mnie 30-letnia panna młoda to wstyd... bałabym się głupich komentarzy wujków po wódce i słów NO WRESZCIE.

Sama krzywdzisz siebie takim myśleniem. Naprawdę, nie ma nic kontrowersyjnego w kobietach, które mają 30 lat i biorą ślub. Żyjemy w 2020 roku, a nie w średniowieczu.

[e36b38c1b02253f65e484b4d30ebb09d9d5f8578_646d4571ebe9e]

Napisane przez Misthios

Dla mnie 30-letnia panna młoda to wstyd... bałabym się głupich komentarzy wujków po wódce i słów NO WRESZCIE.

Eeeee a niby czemu wstyd? Ja w tym roku kończę 30 lat i dopiero w przyszłym roku będę się hajtać. Dopiero teraz oboje tego chcemy i mamy możliwości finansowe, a jesteśmy ze sobą ponad 8 lat. Czego tu mam się wstydzić?

Bardziej już wstyd by mi było wesele 5 lat temu organizować i hulaj dusza, niech rodzice płacą.

A jak wujkowie głupie komentarze rzucają, to po co ich zapraszać? Wolę zorganizować mniejszą imprezę, ale z ludźmi, którzy nie zaczną mi dogryzać po kilku głębszych. Wstydzić to oni się powinni, nie państwo młodzi po 30.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[lightangel]

Napisane przez olive_you

Wiem że mogłabym wybrać opcję numer dwa ale boję się że w głębi będę go obwiniać ze musiałam z tego zrezygnować...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Możesz spróbować, ale takie żale raczej z czasem narastają. Szczególnie jak nie zna się sensownego powodu odmowy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Tashira]

Napisane przez Misthios

Nie odpuszczaj. Żebyś później nie żałowała tak jak ja, że nie masz kontroli nad swoim życiem. A czas nie zawraca

Trzeba sie liczyc tez z ryzykiem, ze niekoniecznie szybko poznamy kolejnego, właściwego mężczyznę. Albo mozemy poznac ale on tez będzie mial takie poglądy co do ślubu (mam wrażenie ze w tych czasach coraz wiecej mężczyzn jedna unika takich deklaracji).
Wbrew pozorom nie tak łatwo znaleźć osobę z którą bedzie "grało wszystko".

Moze sie okazać ze odejdzie od partnera a marzeń o slubie i tak nie uda sie zrealizować. Zostanie bez jednego i drugiego.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Misthios]

Napisane przez sublips

Sama krzywdzisz siebie takim myśleniem. Naprawdę, nie ma nic kontrowersyjnego w kobietach, które mają 30 lat i biorą ślub. Żyjemy w 2020 roku, a nie w średniowieczu.

Wiem w którym roku żyjemy XD Ale to nie zmienia faktu, że takie opinie na mój temat będą krążyć po sali weselnej.

---------- Dopisano o 12:26 ---------- Poprzedni post napisano o 12:24 ----------

[1=e36b38c1b02253f65e484b4 d30ebb09d9d5f8578_646d457 1ebe9e;88020754]Eeeee a niby czemu wstyd? Ja w tym roku kończę 30 lat i dopiero w przyszłym roku będę się hajtać. Dopiero teraz oboje tego chcemy i mamy możliwości finansowe, a jesteśmy ze sobą ponad 8 lat. Czego tu mam się wstydzić?

Bardziej już wstyd by mi było wesele 5 lat temu organizować i hulaj dusza, niech rodzice płacą.

A jak wujkowie głupie komentarze rzucają, to po co ich zapraszać? Wolę zorganizować mniejszą imprezę, ale z ludźmi, którzy nie zaczną mi dogryzać po kilku głębszych. Wstydzić to oni się powinni, nie państwo młodzi po 30.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

No widzisz Tobie byłoby wstyd wtedy a mi byłoby wstyd wtedy. Różnimy się. Wiadomo.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Misthios

Wiem w którym roku żyjemy XD Ale to nie zmienia faktu, że takie opinie na mój temat będą krążyć po sali weselnej.

Jest na to proste wyjście: nie zapraszać na wesele ludzi o mentalność sprzed 100 lat.

[Misthios]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;88020870]Jest na to proste wyjście: nie zapraszać na wesele ludzi o mentalność sprzed 100 lat.[/QUOTE]

Czyli będę tylko ja, mój partner i jego znajomi z pracy ok XD Bo inne myślenie ma już pokolenie przede mną jak i pokolenie przed nim (rodzice, dziadkowie) a to jednak są bliskie osoby i chyba wypada je zaprosić?

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Misthios

Czyli będę tylko ja, mój partner i jego znajomi z pracy ok XD Bo inne myślenie ma już pokolenie przede mną jak i pokolenie przed nim (rodzice, dziadkowie) a to jednak są bliskie osoby i chyba wypada je zaprosić?

Będzie ci tylko ciężej w życiu z takimi poglądami, ale to już twój wybór.
Ja bym nie zapraszała nikogo o głupich i zaściankowych poglądach niezależnie od stopnia pokrewieństwa i nic mnie nie interesuje czy jakaś ciocia grażyna uważa, że nie wypada. W imprezie z udziałem wyselekcjonowanych znajomych nie widzę problemu.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Misthios

Czyli będę tylko ja, mój partner i jego znajomi z pracy ok XD Bo inne myślenie ma już pokolenie przede mną jak i pokolenie przed nim (rodzice, dziadkowie) a to jednak są bliskie osoby i chyba wypada je zaprosić?

Bzdury. Mam dużą część rodziny na wsi i śluby osób około 30-letnich nie są ani głupio komentowane, ani nie powodują zdziwienia. Problem masz w głowie.

[MegPatrizia]

No właśnie- bo mogą... kobiety same latają za facetami i za pare czułych słówek i obietnic są jyz gotowe Na wszystko i wszystko poświęcają. Udają nowoczesne i wyzwolone i myślą ze tym zaimponuje facetom a faceci to wykorzystują i nie traktują powaznie takich kobiet.



Autorka przyjechała dla niego z zagranicy, wszystko dla niego rzuciła .. wszystko mu poświęciła a trzeba w życiu myśleć o sobie i być zdrowym egoista



Moim zdaniem nie powinnaś wszystkiego dla niego rzucać bez głębszych deklaracji .. poczuł się zbyt pewnie i tyle.

Moim zdaniem nic z tego związku nie będzie.

[MiamiGlow]

Napisane przez Misthios

Dla mnie 30-letnia panna młoda to wstyd... bałabym się głupich komentarzy wujków po wódce i słów NO WRESZCIE.

Ej, ale dlaczego? Przecież 30 lat to naprawdę nie jest dużo. Takim myśleniem same za młodu wpędzamy się do grobu. Poza tym podobno według statystyk co trzecie małżeństwo w Polsce się rozwodzi. To dopiero daje do myślenia...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Po ile lat macie tak w ogóle?

[Tashira]

Napisane przez MiamiGlow

Ej, ale dlaczego? Przecież 30 lat to naprawdę nie jest dużo. Takim myśleniem same za młodu wpędzamy się do grobu. Poza tym podobno według statystyk co trzecie małżeństwo w Polsce się rozwodzi. To dopiero daje do myślenia...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To prawda. Statystycznie małżeństwa zawierane pozniej maja nizszy odsetek rozwodow. I to chyba nawet znacznie.

Co nie zmienia faktu, ze ja również zawsze marzylam wyjsc za mąż przed 30. Optymalnie ok 26 zeby nie byc podlotkiem ale tez nie podstarzala "panna" (juz nie taka) mloda wiec rozumiem taka wypowiedź. Rozsadek mowi co innego ale jednak jakis kompleks na tym punkcie jest silniejszy czasem i tyle

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[olive_you]

[1=f4dc90dff2e2b615c19266a 8122ebdaa1aaf3285_639bb50 290b9a;88020992]Po ile lat macie tak w ogóle?[/QUOTE]Ja 26, on - 28

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Misthios

Czyli będę tylko ja, mój partner i jego znajomi z pracy ok XD Bo inne myślenie ma już pokolenie przede mną jak i pokolenie przed nim (rodzice, dziadkowie) a to jednak są bliskie osoby i chyba wypada je zaprosić?

Ja jestem z pokolenia twoich rodzicow i zarowno ja jak i moi rodzice myslimy ze cos takiego jak stara panna nie istnieje qiek po 30tce jest o wiele lepszy niz zaraz po 20tce dla mnie wczesne zamazpojcie to przepis na rozwód

[AshaN_]

Narzeczona przyjaciela mojego męża prosiła się o zaręczyny przez dwa lata, naciskała, robiła aluzje. Oświadczył się - jak to mojemu mężowi powiedział- by dała mu już spokój, byli po 4 latach związku. Dziś są 8 lat razem, 4 lata po zareczynach, ślub nawet nie zaplanowany a my będziemy mieć 3 rocznicę ślubu choc moj oświadczył się bodajże 3 miesiace po nim. Tak się mogą kończyć wymuszanki

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Napisane przez olive_you

Ja 26, on - 28

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To rzeczywiście dziwne. 4 lata razem, wiek taki chyba w sam raz, nie nalegasz na nie wiadomo jakie wesele. Na Twoim miejscu lepiej przyjrzałabym się temu związkowi. Jak wcześniej nie zgłaszał żadnych ale co do samego pomysłu brania ślubu w niedalekiej przyszłości to nie rozumiem co go powstrzymuje.

Bierzesz pod uwagę możliwość rozstania się jeżeli zakomunikowałby wprost że chce być z Tobą ale w nieformalnym związku i ze ślubu nici?

[olive_you]

[1=f4dc90dff2e2b615c19266a 8122ebdaa1aaf3285_639bb50 290b9a;88021062]To rzeczywiście dziwne. 4 lata razem, wiek taki chyba w sam raz, nie nalegasz na nie wiadomo jakie wesele. Na Twoim miejscu lepiej przyjrzałabym się temu związkowi. Jak wcześniej nie zgłaszał żadnych ale co do samego pomysłu brania ślubu w niedalekiej przyszłości to nie rozumiem co go powstrzymuje.

Bierzesz pod uwagę możliwość rozstania się jeżeli zakomunikowałby wprost że chce być z Tobą ale w nieformalnym związku i ze ślubu nici?[/QUOTE]

Byłoby mi ciężko ale chyba bym to zaakceptowała. Martwi mnie za to że też zawsze chciałam być matką i że po jakimś czasie też mu się odwidzi mimo że teraz mówi że chce dwójkę po trzydziestce.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Napisane przez olive_you

Byłoby mi ciężko ale chyba bym to zaakceptowała. Martwi mnie za to że też zawsze chciałam być matką i że po jakimś czasie też mu się odwidzi mimo że teraz mówi że chce dwójkę po trzydziestce.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Skoro chcesz być żoną i mamą to ja na Twoim miejscu nie rezygnowałabym z tych marzeń. Już wystarczająco dużo poświeciłaś dla tego związku. Twoje potrzeby są na równi ważne a związek to sztuka kompromisu. Porozmawiaj ze swoim facetem raz jeszcze, wyznacz jakieś ramy czasowe, w których dookreśli czego tak naprawdę od Ciebie chce a jeżeli nie dojdziecie do porozumienia to odpuść. Serio, masz jedno życie przeżyj je tak jak chcesz.

[Misthios]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;88020912]Będzie ci tylko ciężej w życiu z takimi poglądami, ale to już twój wybór.
Ja bym nie zapraszała nikogo o głupich i zaściankowych poglądach niezależnie od stopnia pokrewieństwa i nic mnie nie interesuje czy jakaś ciocia grażyna uważa, że nie wypada. W imprezie z udziałem wyselekcjonowanych znajomych nie widzę problemu.[/QUOTE]

Aha, będzie mi ciężej bo nie robię tego co ty chcesz xD

---------- Dopisano o 13:40 ---------- Poprzedni post napisano o 13:37 ----------

Napisane przez MiamiGlow

Ej, ale dlaczego? Przecież 30 lat to naprawdę nie jest dużo. Takim myśleniem same za młodu wpędzamy się do grobu. Poza tym podobno według statystyk co trzecie małżeństwo w Polsce się rozwodzi. To dopiero daje do myślenia...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ale jednak dla fajnego wesela, na którym uwaga byłaby skupiona na mnie, wyglądałabym jak księżniczka, partnerowi by gratulowano, każdy by ze mną chciał tańczyć... no głównie właśnie śluby i wesela są zrobione pod kobiety, to mogłabym się i rozwieść ale fajne wspomnienie by pozostało.

A nie taki ślub bo już jestem po 30-tce, już ho ho ho tyle lat są razem to no wreszcie się zdecydowali ile można czekać itd taki, że no w końcu książę się odważył, zdecydował, to chyba jednak ta itd to kurde, przykro...