Studia magisterskie - tak czy nie?

[Miss_Suze]

Hej, na wstępie proszę moderatora o nie przenoszenie tego wątku. Na kategorii 'szkoła' nie ma wcale ruchu, a zresztą moje rozterki można podpiąć pod życiowe też

Prawdopodobnie obronię się w tym lipcu. Stąd mam dylemat z magisterką. Pierwsze pytanie: czy na nie iść. Drugie: na jakich zasadach. Decyzję chciałabym podjąć teraz, bo robienie sobie roku przerwy wg mnie nie ma sensu, żeby potem wrócić na studia.

Na początek rozważania: czy warto iść na magisterkę?

Studiuję finanse i rachunkowość. W moich ostatecznych planach życiowych mam plan mieć swoje własne biuro rachunkowe. Na razie przez parę lat chcę zdobywać więcej doświadczenia u kogoś (już jakieś mam, bo pracowałam w BR i miałam staż w państwowej instytucji na wydziale związanym z rachunkowością). Jeszcze mam zrobiony 1 stopień kursu SKwP i chcę też zrobić drugi. Wydaje mi się, że magisterka nie daje mi żadnych realnych uprawnień. ALE. Mam wrażenie, że pracodawcy lepiej by patrzeli na mgr, jest szansa nieco wyższych zarobków, do tego nie wiem co będzie za x lat, bo przepisy mogą się zmienić i jednak ten mgr będzie do czegoś potrzebny. Do tego jeszcze dochodzi kwestia moich ambicji. Rodzina i mój partner twierdzą, że powinnam iść. Z kolei mój jeden przyjaciel twierdzi, że to strata czasu i nerwów, że to do niczego mi nie jest potrzebne. Tylko on pracuje w IT, więc może on patrzy z perspektywy swojej branży.

Kolejne rozważenie: jak już robić, to na jakich zasadach?

Mieszkam obecnie w mieście, gdzie są uczelnie wyższe (miasto wojewódzkie). Nie licząc prywatnych, to mój kierunek jest na jednej państwowej. Ale nie podobało mi się studiowanie tu, bo jest ona dużo słabsza i do tego fir robić na politechnice byłoby mi dziwnie. Dlatego studiuję w pobliskim innym mieście. Nie jest źle, bo mam do niej ok. 35 km. Ale planuję też wyprowadzkę, więc do swojej obecnej uczelni będę miała jeszcze dalej, ok. 75 km. Stąd moje rozważania, czy może tego mgr nie zrobić na tej politechnice tylko ze względu na wygodę i tego, że bliżej? Z nowego miejsca zamieszkania na tą słabszą uczelnię miałabym 40 km. Z drugiej strony mam sentyment do swojej uczelni i nie biorąc pod uwagę odległości, bym chciała magisterkę zrobić tam. Tym bardziej, że wykładowcy powtarzają się, z żadnym nie miałam problemów i chciałabym wziąć kolejny raz swoją promotorkę, jeśli byłaby taka możliwość.

Zastanawiałam się też nad kwestią, czy iść na dzienne czy na zaoczne. Zaoczna magisterka z mojego kierunku kosztuje 750 zł miesięcznie. Dla mnie byłoby to dość duże obciążenie. Z kolei jakbym była na dziennych to musiałabym to pogodzić z pracą, a chcę szukać pracy typowo biurowej. Chociaż z tego co wiem to na dziennych z dwa dni w tygodniu bym musiała jeździć biorąc pod uwagę plany zajęć. Bym musiała gimnastykować się z pracą, ale chociaż jedyne koszty ze studiowaniem bym ponosiła jedynie w dojazdach bez opłacania czesnego.

Koleżanka ze studiów też mi podsunęła rozwiązanie studiowania online. Sama chce tam iść. Konkretnie WSKZ. Wszystkie zajęcia odbywają się online, a wręcz zajęć nie ma - tylko ma się dostęp do platformy, uczysz się kiedy chcesz, zdajesz też kiedy chcesz i również w trybie online. Ale raz, że tam nie ma mojego kierunku, bym mogła zrobić np. administrację. A dwa, taka 'uczelnia' wydaje mi się podejrzana. Gdzieś wyczytałam, że zgodnie z prawem, zajęcia online na uczelniach wyższych nie mogą przekraczać 60%. Tam nawet nie ma się normalnej obrony, tylko pisze się esej na 20 stron i wysyła się gdzieś tam do oceny. Dla mnie to dziwne. Taka trochę 'wyższa szkoła melanżu' i zrobienie mgr po najniższej linii oporu, jeszcze na dosyć podejrzanych zasadach. A ja chcę, żeby mój mgr jednak coś znaczył, a nie byle by go mieć, a jak i gdzie nie ważne. Nie wiem, może ktoś miał styczność z czymś takim i się wypowie?

Także czuję się trochę rozdarta, bo sama nie wiem co mam robić, jaka droga byłaby najlepsza. Najbardziej skłania mnie opcja zrobienia magistra na tej samej uczelnie dziennie, a jak okaże się, że jest ciężko pogodzić mi to z pracą to najwyżej albo tych studiów nie skończyć, albo przenieść się na zaoczne. Niby nic nie tracę próbując, ale jednak wolałabym mieć jakiś plan

Fajnie by było jakby się wypowiedziały też osoby, które same miały podobne dylematy. Jaką decyzję podjęliście i czy uważacie ją za słuszną? Czuję się trochę jak maturzystka, co musi myśleć co dalej

[PumpkinEyes]

Powiem z doświadczenia tylko - jak nie zaczniesz tych studiów w miarę sprawnie po licencjacie to jest mała szansa, że kiedykolwiek je zrobisz. Z roku na rok coraz mniej się człowiekowi chce bawić w studiowanie i coraz mniej ma na to czasu.

A to czy w twojej branży one są potrzebne to wiesz tylko ty i osoby, której w niej pracują. Jeśli nie, a już teraz było ci ciężko skończyć pierwszy stopień, to moim zdaniem nie warto. Jeśli jednak magisterka miałaby ci dawać przewagę, zwiększać możliwość awansu czy własnej działalności to może warto i pracować na razie na pół etatu, zwłaszcza jeśli możesz liczyć na wsparcie finansowe rodziców, czy partnera.

[Aelora]

Magisterka wydaje się dobrym pomysłem, przejrzałam przykładowe oferty pracy w Twojej branży i w wielu przypadkach pracodawca oczekuje wyższego wykształcenia kierunkowego. W sumie licencjat też jest traktowany jako wykształcenie wyższe, ale może się zdarzyć, że o to samo stanowisko co Ty będzie ubiegać się kandydat z magisterką, więc pracodawca może wybrać jego. Faktycznie lepiej nie robić sobie przerwy, bo potem zapał do nauki stopniowo maleje, a zaczynając od razu magisterkę skończysz ją o ten rok wcześniej.
Co do wyboru miejsca, to jeśli wolisz studia publiczne co sądzisz o tej politechnice albo masz jakąś uczelnię ekonomiczną w okolicy? Pamiętam, że na magisterce zajęcia skupiały się na 1. roku (bo było sporo osób z innych uczelni), potem specjalizacja i na 2. roku magisterki w zasadzie już tylko seminarium oraz pisanie pracy. Zobacz program studiów II stopnia na interesujących Cię uczelniach, jak wygląda u nich organizacja. Wtedy mogłabyś np. na 1. roku poszukać pracy na niepełny etat, a później przejść na pełen, gdy będziesz mieć mniej zajęć. W razie potrzeby możesz negocjować obecność na zajęciach z prowadzącymi, podejrzewam, że na Twoim kierunku sporo osób będzie pracować więc prowadzący będą wiedzieć jak wyglądają realia.
Jeśli w grę wchodzą studia zaoczne, to może jest w Twojej okolicy jakaś polecana uczelnia wyższa z sensownym poziomem i rozsądnymi opłatami? Wtedy mogłabyś pracować w tygodniu na pełen etat i uczestniczyć weekendami w zjazdach.

[aninudy]

Studiuje coś zupełnie innego, ale poszukała bym czy gdzieś brak mgr nie zamknie Ci drogi. W moim przypadku jest tak, że generalnie w zarabianiu nie, ale np. w pozyskiwaniu środkow na projekty może się tak wydarzyć lub mogą mnie nie dopuścić do niektórych stanowisk, więc cisnę ta magisterkę chociaż ciężko jest. Nie słyszałam o studiach online, ale to czy robisz mgr na stacjo czy niestacjonarnych to nie ma znaczenia, papier ma tylko być i elo. A na niestacjo możesz normalnie na pełen etat pracować i się uczyć weekendowo, więc wydaje się to być fajna droga. Może z onlinenowymo to też by było możliwie, ale jak mówiłam o takirj formie nie słyszałam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[PumpkinEyes]

Napisane przez aninudy

Studiuje coś zupełnie innego, ale poszukała bym czy gdzieś brak mgr nie zamknie Ci drogi. W moim przypadku jest tak, że generalnie w zarabianiu nie, ale np. w pozyskiwaniu środkow na projekty może się tak wydarzyć lub mogą mnie nie dopuścić do niektórych stanowisk, więc cisnę ta magisterkę chociaż ciężko jest. Nie słyszałam o studiach online, ale to czy robisz mgr na stacjo czy niestacjonarnych to nie ma znaczenia, papier ma tylko być i elo. A na niestacjo możesz normalnie na pełen etat pracować i się uczyć weekendowo, więc wydaje się to być fajna droga. Może z onlinenowymo to też by było możliwie, ale jak mówiłam o takirj formie nie słyszałam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Te studia online zwykle tak naprawdę wiele się nie różną od tych niestacjonarnych ze zjazdami w weekendy. Też musisz siedzieć te kilka godzin przed kompem, też musisz pozaliczać przedmioty w terminie, tyle że dojeżdżać nie musisz, więc to dobry pomysł dla kogoś, kto ma daleko na uczelnię z kierunkiem, który go interesuje. Ot, popandemiczny wymysł. Forma tak naprawdę zależy od preferencji.

[olabambola]

w przypadku rachunkowości, to lursy skwp robią robotę, a nie studia. Na studiach myślę, że nie nauczysz się niczego co przyda ci się w biurze rachunkowym. Formalnie wykształcenie wyższe z rachunkowości będziesz mieć, ale niektórzy pracodawcy mogą wymagać mgr z fir.

[skara]

Ja bym szła na magisterkę, bo nie wiadomo co się w życiu przyda, czy jej brak nie zamknie Ci jakiejś ścieżki zawodowej albo nie wpłynie negatywnie na twoją sytuację na rynku pracy. Odkładać też nie ma sensu, potem będzie ciężej.
Osobiście bym wybrała zaoczne, pamiętam, że dzienne Cię zaorały, a na zaocznych jest ogólnie lżej. Plus mogłabyś pracować w zawodzie i zbierać doświadczenie, a może nawet pracodawca by Ci sfinansował część studiów. Możesz też pogadać z rodzicami, może będą w stanie coś się dorzucić, nawet kilka stówek robi różnicę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[PumpkinEyes]

Napisane przez skara

Osobiście bym wybrała zaoczne, pamiętam, że dzienne Cię zaorały, a na zaocznych jest ogólnie lżej. Plus mogłabyś pracować w zawodzie i zbierać doświadczenie, a może nawet pracodawca by Ci sfinansował część studiów. Możesz też pogadać z rodzicami, może będą w stanie coś się dorzucić, nawet kilka stówek robi różnicę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Jeśli dobrze pamiętam to autorka już teraz była na zaocznych, a i tak miała problem z pogodzeniem ich z pracą na część etatu.

---------- Dopisano o 13:36 ---------- Poprzedni post napisano o 13:34 ----------

I nie słyszałam, żeby komukolwiek pracodawca dofinansowywał studia magisterskie. Jak już to raczej jakieś kursy/certyfikaty zawodowe.

[skara]

Napisane przez PumpkinEyes

I nie słyszałam, żeby komukolwiek pracodawca dofinansowywał studia magisterskie. Jak już to raczej jakieś kursy/certyfikaty zawodowe.

Jak robiłam 20 parę lat temu zaoczną administrację, to połowa ludzi była pracownikami urzędu i studia im opłacał pracodawca. A mówimy o jednej z najlepszych i najdroższych prywatnych uczelni w Polsce.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[PumpkinEyes]

Napisane przez skara

Jak robiłam 20 parę lat temu zaoczną administrację, to połowa ludzi była pracownikami urzędu i studia im opłacał pracodawca. A mówimy o jednej z najlepszych i najdroższych prywatnych uczelni w Polsce.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

"20 parę lat temu" to był inny świat.

[olabambola]

Napisane przez skara

Ja bym szła na magisterkę, bo nie wiadomo co się w życiu przyda, czy jej brak nie zamknie Ci jakiejś ścieżki zawodowej albo nie wpłynie negatywnie na twoją sytuację na rynku pracy. Odkładać też nie ma sensu, potem będzie ciężej.
Osobiście bym wybrała zaoczne, pamiętam, że dzienne Cię zaorały, a na zaocznych jest ogólnie lżej. Plus mogłabyś pracować w zawodzie i zbierać doświadczenie, a może nawet pracodawca by Ci sfinansował część studiów. Możesz też pogadać z rodzicami, może będą w stanie coś się dorzucić, nawet kilka stówek robi różnicę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

autorka chce iśc teraz na mgr i jak mniemam zacząć pracę. I myślisz że pracodawca świeżemu pracownikowi dofinansuje studia?

[skara]

Napisane przez olabambola

autorka chce iśc teraz na mgr i jak mniemam zacząć pracę. I myślisz że pracodawca świeżemu pracownikowi dofinansuje studia?

Jeśli zobowiąże się, że nie odejdzie np. przez 3 lata, to czemu nie. Swego czasu, i to wcale nie tak dawno, to były dość popularne zobowiązania.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Gwiazdeczka223]

Ja bym nie szła. Sama mam mgr inż. i uważam że magisterka była zbędna. Nikt nigdy na to nie patrzył, pracodawcy nigdy nie zapytali o wykształcenie, doświadczenie zawodowe się liczyło. Gdybym miała drugi raz podejmować decyzję to zakończyłabym edukację na inżynierce.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[PumpkinEyes]

Napisane przez skara

Jeśli zobowiąże się, że nie odejdzie np. przez 3 lata, to czemu nie. Swego czasu, i to wcale nie tak dawno, to były dość popularne zobowiązania.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Podpisywanie takich lojalek obecnie to kompletna głupota. Potem musisz siedzieć z zamrożoną pensją na jakimś poziomie albo co gorsza w toksycznym środowisku. Nie znam obecnie żadnego desperata, który by na coś takiego poszedł. A studia zaoczne nie kosztują aż takich pieniędzy, żeby nie dało się ich pokryć z własnej kieszeni, pracując. Tym bardziej jak się ma wsparcie bliski np. część kosztów życia dzieli z partnerem.

---------- Dopisano o 21:00 ---------- Poprzedni post napisano o 20:33 ----------

W kwestii pracy, studiów, potencjalnych kursów i certyfikatów to moim zdaniem bardziej limitowanym zasobem od pieniędzy zwykle jest czas. Doba nie jest z gumy, zwykle też się chce spędzić czas z rodziną czy odpocząć. Jak człowiek źle wybierze i utknie w jakimś miejscu, gdzie się nie rozwija to może mieć naprawdę problemy ze znalezieniem czegoś lepszego. A przy właściwie pokierowanej karierze da się sprawnie odrobić lepszymi zarobkami wszelkie inwestycje finansowe w naukę.

[Alegory]

Studiowałam 5 lat, ale koniec końców nie napisałam magisterki, mam tylko licencjat. Skończyłam studia w 2016 roku - od tamtej pory nikt mnie nigdy nie zapytał o brakującą magisterkę, ani w niczym mi to nie przeszkodziło w życiu.

Jeśli to nie są jakieś studia, na których uzyskasz bardzo konkretną wiedzę, może warto zebrać doświadczenia na rynku pracy. Chyba, że wolisz sobie "przedłużyć dzieciństwo" studiami

W gruncie rzeczy, wszystko zależy od tego, co jest dla Ciebie ważne i czego oczekujesz od studiów.

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez PumpkinEyes

Podpisywanie takich lojalek obecnie to kompletna głupota. Potem musisz siedzieć z zamrożoną pensją na jakimś poziomie albo co gorsza w toksycznym środowisku. Nie znam obecnie żadnego desperata, który by na coś takiego poszedł. A studia zaoczne nie kosztują aż takich pieniędzy, żeby nie dało się ich pokryć z własnej kieszeni, pracując. Tym bardziej jak się ma wsparcie bliski np. część kosztów życia dzieli z partnerem.[COLOR="Silver"]

.

Co? U mnie lojalka to po prostu finansowanie. Jeśli postanowisz zmienić pracę, możesz - po prostu oddajesz pieniądze za studia. Na jedno wychodzi. Po za tym takie umowy podpisują zazwyczaj ludzie zaznajomieni już z x pracą i środowiskiem. I nie wiem o jakiej zamrożonej pensji mówisz.

Odnośnie magisterki - sama swoją rzuciłam i uważam, że dobrze zrobiłam. Nikogo nie obchodziło, czy ją mam. Jest wyższe, jest. Tyle.

[karawanna]

Mnie nigdy (jak do tej pory) nikt o magisterkę nie zapytal, ale nawet nie pracuje w zawodzie powiązanym ze studiami, jakie skończyłam
Mojej koleżance brak mgr blokował awans w jednym miejscu, w którym pracowała. Robiła wtedy mgr zaocznie, pracując już w tej firmie.

Wysłane z mojego SM-S901B przy użyciu Tapatalka

[Miss_Suze]

Napisane przez PumpkinEyes

Powiem z doświadczenia tylko - jak nie zaczniesz tych studiów w miarę sprawnie po licencjacie to jest mała szansa, że kiedykolwiek je zrobisz. Z roku na rok coraz mniej się człowiekowi chce bawić w studiowanie i coraz mniej ma na to czasu.

A to czy w twojej branży one są potrzebne to wiesz tylko ty i osoby, której w niej pracują. Jeśli nie, a już teraz było ci ciężko skończyć pierwszy stopień, to moim zdaniem nie warto. Jeśli jednak magisterka miałaby ci dawać przewagę, zwiększać możliwość awansu czy własnej działalności to może warto i pracować na razie na pół etatu, zwłaszcza jeśli możesz liczyć na wsparcie finansowe rodziców, czy partnera.

Też jestem tego zdania, że rok przerwy nic nie da, a wręcz pogorszy. Bo potem ciężko wrócić. Jeżeli chodzi o trudność ukończenia licencjata to bardziej rozchodziło się o moją psychikę niż sam fakt trudu. Bo generalnie nie miałam w żadnym roku warunku. Teraz ten ostatni rok dał mi w kość przez osobiste problemy, ale jakoś z tego wybrnęłam. Też tak mi się wydaje (może się mylę), że być może nie będę już się tak spinać z myślą, że coś już mam. Ale no też nie jestem w stanie przewidzieć, co będzie za ileś tam czasu u mnie w tej kwestii, bo mam jednak nawroty

Napisane przez aninudy

Studiuje coś zupełnie innego, ale poszukała bym czy gdzieś brak mgr nie zamknie Ci drogi. W moim przypadku jest tak, że generalnie w zarabianiu nie, ale np. w pozyskiwaniu środkow na projekty może się tak wydarzyć lub mogą mnie nie dopuścić do niektórych stanowisk, więc cisnę ta magisterkę chociaż ciężko jest. Nie słyszałam o studiach online, ale to czy robisz mgr na stacjo czy niestacjonarnych to nie ma znaczenia, papier ma tylko być i elo. A na niestacjo możesz normalnie na pełen etat pracować i się uczyć weekendowo, więc wydaje się to być fajna droga. Może z onlinenowymo to też by było możliwie, ale jak mówiłam o takirj formie nie słyszałam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja to właściwie licencjat robię / robiłam w formie niestacjonarnej. Ale pierwszy stopień jest o wiele tańszy niż magisterka, stąd dawałam radę z opłatami. Poziom nauczania nie różni się niczym od dziennych na mojej uczelni. Nawet mamy z tego samego zakresu kolokwia i egzaminy. Także mój dylemat stacjo czy nie - jedynie jest oparty czesnym.

Napisane przez Aelora

Jeśli w grę wchodzą studia zaoczne, to może jest w Twojej okolicy jakaś polecana uczelnia wyższa z sensownym poziomem i rozsądnymi opłatami? Wtedy mogłabyś pracować w tygodniu na pełen etat i uczestniczyć weekendami w zjazdach.

Właśnie dużo tańsza jest ta uczelnia w moim mieście, w którym teraz mieszkam. Tylko to jest politechnika i też nie ciesząca się dobrą renomą. A ja nie studiuję kierunku typowego dla politechniki, więc nie wiem czy po prostu fir nie jest tam na tragicznym poziomie. Miałam koleżankę, co tam poszła na fir. Ale na pierwszy stopień, na magistra niestety nie mam skąd wziąć opinii. Miała tam pełno zapychaczy totalnie nie związanych z kierunkiem i dziwnych. Także boję się, co by było na magisterce.

Napisane przez skara

Jeśli zobowiąże się, że nie odejdzie np. przez 3 lata, to czemu nie. Swego czasu, i to wcale nie tak dawno, to były dość popularne zobowiązania.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja się jedynie spotkałam z tym, że pracodawca mi chciał opłacić część kursu. O finansowaniu studiów nie słyszałam, ale może. Tyle, że to trochę strzał w sobie w kolano. Okaże się, że będę zmuszona robić przez 3 lata za najniższą możliwą pensję albo okaże się, że w firmie występuje chociażby mobing, no i trudniej byłoby odejść. Moim zdaniem jednak nie warto dla tych kilku stówek miesięcznie.

Napisane przez karawanna

Mnie nigdy (jak do tej pory) nikt o magisterkę nie zapytal, ale nawet nie pracuje w zawodzie powiązanym ze studiami, jakie skończyłam
Mojej koleżance brak mgr blokował awans w jednym miejscu, w którym pracowała. Robiła wtedy mgr zaocznie, pracując już w tej firmie.

Wysłane z mojego SM-S901B przy użyciu Tapatalka

No właśnie w tej mojej branży to wszystko zależy od pracodawcy. Także boję się, że brak tego mgr może w jakiś sposób mi kiedyś zaszkodzić. Niby to 2 lata, ale czas, dojazdy. Zastanawiam się, czy warto.

[PumpkinEyes]

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89584973]Co? U mnie lojalka to po prostu finansowanie. Jeśli postanowisz zmienić pracę, możesz - po prostu oddajesz pieniądze za studia. Na jedno wychodzi. Po za tym takie umowy podpisują zazwyczaj ludzie zaznajomieni już z x pracą i środowiskiem. I nie wiem o jakiej zamrożonej pensji mówisz.

Odnośnie magisterki - sama swoją rzuciłam i uważam, że dobrze zrobiłam. Nikogo nie obchodziło, czy ją mam. Jest wyższe, jest. Tyle.[/QUOTE]

A w jakiej branży pracujesz? Jak ja słyszałam o takich lojalkach (po farmacji i analityce medycznej) to były obwarowane różnymi innymi rzeczami, a poza tym już sam fakt, że w razie odejścia musisz wyskoczyć z marszu z kilkunastu tysięcy może być dla kogoś sporą blokadą, a znowu jak pracodawca wie, że trudniej ci odejść to jest mniej skłonny do jakiegokolwiek renegocjowania wynagrodzenia na twoją korzyść. Wiem, że w IT można złapać dofinansowania na studia podyplomowe czy certyfikaty, ale nie podpisujesz żadnych lojalek i nie musisz nic zwracać w razie czego, bo jest to traktowane jako benefit. Tyle że wątpię, że młodej dziewczynie po finansach ktoś coś takiego zaoferuje.

[Karynex]

Hej!

Byłam w bardzo podobnej sytuacji do Ciebie i doskonale Cię rozumiem. Pozwolę sobie opisać.

Też się zastanawiałam, co robić dalej po licencjacie i którą uczelnie wybrać - czy zostać na swojej, czy poszukać innej do zrobienia magisterki, czy iść już tylko do pracy, bez robienia pełnego wyższego wykształcenia.

Sytuacje życiową miałam taką, że potrzebowałam iść do pracy i generalnie nie miałam już dużo wolnego czasu, tak żeby jeszcze robić studia zaoczne i dojeżdżać gdzieś i siedzieć na zajęciach itp. Natomiast zaraz po licencjacie właśnie dostałam propozycje stażu i potem pracy w dziale administracji w urzędzie miejskim u siebie i skorzystałam więc już zupełnie nie chciałam mieć jeszcze weekendów zajętych.

Uważam, że warto zrobić studia magisterskie, to wciąż i w bardzo wielu dziedzinach ma znaczenie na rynku pracy. Przykładowo, właśnie u mnie w urzędzie miasta jest to jeden z czynników branych pod uwagę przy awansie na wyższe stanowisko = wyższe wynagrodzenie.

Z tego właśnie powodu chciałam dokończyć studia tzn. zrobić mgr. ale zdecydowałam się tylko na studia online, tak żeby móc pracować, mieć czas wolny i jednocześnie móc uczyć się wtedy kiedy chcę. Robiłam rozeznanie i szukałam uczelni i właśnie w moim dziale polecono mi WSKZ, studia magisterskie, bo dwie osoby już robiły u nich podyplomówki kwalifikacyjne i były bardzo zadowolone. Dyplom jest normalnie honorowany i nie ma na nim info, że studia są online.

Studiuję teraz na magisterce u nich i poziom nauczania i materiały są bardzo dobre, mam porównanie ze studiami stacjonarnymi na lic. Natomiast siadam do nauki wtedy kiedy chcę i mogę to robić ile chcę. To jest bardzo wygodne i umożliwia mi zarówno rozwój zawodowy i zdobywanie doświadczenia jak i naukę właśnie. Jeżeli o mnie więc chodzi to uważam, że to jest bardzo dobre rozwiązanie.

[DrDoom]

Napisane przez Miss_Suze

Hej, na wstępie proszę moderatora o nie przenoszenie tego wątku. Na kategorii 'szkoła' nie ma wcale ruchu, a zresztą moje rozterki można podpiąć pod życiowe też

Prawdopodobnie obronię się w tym lipcu. Stąd mam dylemat z magisterką. Pierwsze pytanie: czy na nie iść. Drugie: na jakich zasadach. Decyzję chciałabym podjąć teraz, bo robienie sobie roku przerwy wg mnie nie ma sensu, żeby potem wrócić na studia.

Na początek rozważania: czy warto iść na magisterkę?

Studiuję finanse i rachunkowość. W moich ostatecznych planach życiowych mam plan mieć swoje własne biuro rachunkowe. Na razie przez parę lat chcę zdobywać więcej doświadczenia u kogoś (już jakieś mam, bo pracowałam w BR i miałam staż w państwowej instytucji na wydziale związanym z rachunkowością). Jeszcze mam zrobiony 1 stopień kursu SKwP i chcę też zrobić drugi. Wydaje mi się, że magisterka nie daje mi żadnych realnych uprawnień. ALE. Mam wrażenie, że pracodawcy lepiej by patrzeli na mgr, jest szansa nieco wyższych zarobków, do tego nie wiem co będzie za x lat, bo przepisy mogą się zmienić i jednak ten mgr będzie do czegoś potrzebny. Do tego jeszcze dochodzi kwestia moich ambicji. Rodzina i mój partner twierdzą, że powinnam iść. Z kolei mój jeden przyjaciel twierdzi, że to strata czasu i nerwów, że to do niczego mi nie jest potrzebne. Tylko on pracuje w IT, więc może on patrzy z perspektywy swojej branży.

Kolejne rozważenie: jak już robić, to na jakich zasadach?

Mieszkam obecnie w mieście, gdzie są uczelnie wyższe (miasto wojewódzkie). Nie licząc prywatnych, to mój kierunek jest na jednej państwowej. Ale nie podobało mi się studiowanie tu, bo jest ona dużo słabsza i do tego fir robić na politechnice byłoby mi dziwnie. Dlatego studiuję w pobliskim innym mieście. Nie jest źle, bo mam do niej ok. 35 km. Ale planuję też wyprowadzkę, więc do swojej obecnej uczelni będę miała jeszcze dalej, ok. 75 km. Stąd moje rozważania, czy może tego mgr nie zrobić na tej politechnice tylko ze względu na wygodę i tego, że bliżej? Z nowego miejsca zamieszkania na tą słabszą uczelnię miałabym 40 km. Z drugiej strony mam sentyment do swojej uczelni i nie biorąc pod uwagę odległości, bym chciała magisterkę zrobić tam. Tym bardziej, że wykładowcy powtarzają się, z żadnym nie miałam problemów i chciałabym wziąć kolejny raz swoją promotorkę, jeśli byłaby taka możliwość.

Zastanawiałam się też nad kwestią, czy iść na dzienne czy na zaoczne. Zaoczna magisterka z mojego kierunku kosztuje 750 zł miesięcznie. Dla mnie byłoby to dość duże obciążenie. Z kolei jakbym była na dziennych to musiałabym to pogodzić z pracą, a chcę szukać pracy typowo biurowej. Chociaż z tego co wiem to na dziennych z dwa dni w tygodniu bym musiała jeździć biorąc pod uwagę plany zajęć. Bym musiała gimnastykować się z pracą, ale chociaż jedyne koszty ze studiowaniem bym ponosiła jedynie w dojazdach bez opłacania czesnego.

Koleżanka ze studiów też mi podsunęła rozwiązanie studiowania online. Sama chce tam iść. Konkretnie WSKZ. Wszystkie zajęcia odbywają się online, a wręcz zajęć nie ma - tylko ma się dostęp do platformy, uczysz się kiedy chcesz, zdajesz też kiedy chcesz i również w trybie online. Ale raz, że tam nie ma mojego kierunku, bym mogła zrobić np. administrację. A dwa, taka 'uczelnia' wydaje mi się podejrzana. Gdzieś wyczytałam, że zgodnie z prawem, zajęcia online na uczelniach wyższych nie mogą przekraczać 60%. Tam nawet nie ma się normalnej obrony, tylko pisze się esej na 20 stron i wysyła się gdzieś tam do oceny. Dla mnie to dziwne. Taka trochę 'wyższa szkoła melanżu' i zrobienie mgr po najniższej linii oporu, jeszcze na dosyć podejrzanych zasadach. A ja chcę, żeby mój mgr jednak coś znaczył, a nie byle by go mieć, a jak i gdzie nie ważne. Nie wiem, może ktoś miał styczność z czymś takim i się wypowie?

Także czuję się trochę rozdarta, bo sama nie wiem co mam robić, jaka droga byłaby najlepsza. Najbardziej skłania mnie opcja zrobienia magistra na tej samej uczelnie dziennie, a jak okaże się, że jest ciężko pogodzić mi to z pracą to najwyżej albo tych studiów nie skończyć, albo przenieść się na zaoczne. Niby nic nie tracę próbując, ale jednak wolałabym mieć jakiś plan

Fajnie by było jakby się wypowiedziały też osoby, które same miały podobne dylematy. Jaką decyzję podjęliście i czy uważacie ją za słuszną? Czuję się trochę jak maturzystka, co musi myśleć co dalej

Wyluzuj dziewczyno, takie samoudręczanie się urodzie szkodzi
W Twoich kilku tematach na temat studiów/statusu zalatuje obawą jakby "drobne" potknięcie w życiowym planie typu przerwa w CV, zawalony egzamin czy typ studiów miały Ci zrujnować potencjalną przyszłość.
Nie ma żadnego znaczenia czy będziesz miała rok przerwy, czy zrobisz magistra teraz/potem, czy będzie dzienny czy zaoczny.
To tylko papierek, można sobie zamówić w internecie za dniówkę i bez "studiowania" a nikt tego nie weryfikuje : P


W karierze i załatwianiu nowej pracy i tak najważniejsze są znajomości, potem to co potrafisz i staż.


W księgowości nie ma znaczenia czy skończysz studia dzienne w Łodzi czy zaoczne w Pacanowie, tylko gdy przyjdzie do rozliczania klientów i w tabelce będzie 2+2 to wpiszesz "4" czy będziesz z tego potrafiła wyczarować inne liczby aby klient był zadowolony a urząd się nie czepiał


Nie mam żadnego wykształcenia "księgowego", pracuję w innej branży, ale mimo to od czasu do czasu kasuję 4 cyfrową kwotę za kilku godzinne szkolenie jak w e-commerce rozliczać zyski przez spółkę offshorową na okaziciela i odbierać pieniądze na czysto bez uszczupleń z wykorzystaniem crypto.
Na studiach tego nie uczą, a potencjalnych klientów nie będzie interesował Twój dyplom tylko co potrafisz "wyczarować" aby zostało im więcej w kieszeni na czysto


Dobierz sobie studia tak, aby jak najmniej kolidowały z pracą/życiem osobistym, uczelnia czy tryb nauczania wielkiego wpływu mieć nie będzie : P

[4ec13cb18ab3f27b597089ea0d0eff6e72b7e954_64f11b724e7cd]

Poszłabym dalej na zaoczne i do pracy.

[Lucy_88]

Napisane przez PumpkinEyes

Podpisywanie takich lojalek obecnie to kompletna głupota. Potem musisz siedzieć z zamrożoną pensją na jakimś poziomie albo co gorsza w toksycznym środowisku. Nie znam obecnie żadnego desperata, który by na coś takiego poszedł. A studia zaoczne nie kosztują aż takich pieniędzy, żeby nie dało się ich pokryć z własnej kieszeni, pracując. Tym bardziej jak się ma wsparcie bliski np. część kosztów życia dzieli z partnerem.

---------- Dopisano o 21:00 ---------- Poprzedni post napisano o 20:33 ----------

W kwestii pracy, studiów, potencjalnych kursów i certyfikatów to moim zdaniem bardziej limitowanym zasobem od pieniędzy zwykle jest czas. Doba nie jest z gumy, zwykle też się chce spędzić czas z rodziną czy odpocząć. Jak człowiek źle wybierze i utknie w jakimś miejscu, gdzie się nie rozwija to może mieć naprawdę problemy ze znalezieniem czegoś lepszego. A przy właściwie pokierowanej karierze da się sprawnie odrobić lepszymi zarobkami wszelkie inwestycje finansowe w naukę.

Co firma, to inna polityka. Nie wszystkie studia są tanie, u mnie wychodzi około 10 tys. rocznie. Skorzystałam raz z dofinansowania 50% roku przez firmę, moja lojalka to po prostu pozostanie roku w zatrudnieniu po ukończeniu danego semestru, za który firma zapłaciła. A jak zechcę się zwolnić, to zwracam kasę i to proporcjonalnie. Miałam tak samo u jednego z poprzednich pracodawców, robiłam wtedy podyplomowkę. Zwolniłam się przed czasem i mimo zwrotu reszty i tak wyszłam in plus.

Nie wpływa to na zamrożenie pensji, wtedy chcieli mnie bardzo zatrzymać i dostałam największą podwyżkę w historii swojej kariery zawodowej ;-)

Dlatego nie, nie jestem głupia ani desperatów, nie mierz wszystkich zasadami, które masz w swojej firmie.

A propos studiowania z przerwami - też się nie zgodzę. Podjęłam decyzję o całkiem nowych, pięcioletnich studiach po 30., z dalszym uzyskiwaniem wszystkich papierków zawodowych skończę najszybciej mając 40 lat. Wymaga to pewnego wysiłki, czasem i bardzo dużego, ale u mnie mobilizacja przyszła łatwo, nie żałuję tej decyzji. Pewnie wszystko zależy od charakteru. Nie uogolniałabym. Mam na roku mnóstwo osób w moim wieku i starszych, w różnych sytuacjach rodzinnych, wszyscy przy tym pracują. Radzimy sobie.

[PumpkinEyes]

Napisane przez Lucy_88

Dlatego nie, nie jestem głupia ani desperatów, nie mierz wszystkich zasadami, które masz w swojej firmie.

Ale ja nie pisałam nigdzie o swojej firmie XD

Poza tym fajnie byłoby jakbyście podawały branże i swoje doświadczenie zawodowe w momencie korzystania z takich benefitów jak się chwalicie czy doradzacie autorce, bo myślę, że byłoby to znacznie bardziej pomocne niż takie ogólne pisanie.

I podpisywanie lojalki na 3 lata(!) to jest desperacja.

[Aelora]

Napisane przez Miss_Suze

Najbardziej skłania mnie opcja zrobienia magistra na tej samej uczelnie dziennie, a jak okaże się, że jest ciężko pogodzić mi to z pracą to najwyżej albo tych studiów nie skończyć, albo przenieść się na zaoczne. Niby nic nie tracę próbując, ale jednak wolałabym mieć jakiś plan

Po tym co napisałaś Twój pierwotny plan wydaje się najlepszy przy dziennym studiowaniu odpadną Ci wydatki związane z czesnym, tylko chyba potrzebujesz na początku pracy z niepełnym etatem/elastycznymi godzinami/hybrydowym trybem pracy, a potem kiedy ilość zajęć zmaleje możesz zwiększyć ilość godzin. Lub przejść na zaoczne tak jak pisałaś. Ogólnie magisterka wydaje się dobrym pomysłem, jak już padło wyżej lepiej ją mieć niż nie mieć, bo osobiście znam przypadki gdy była potrzebna np. do awansu czy zmiany stanowiska i ludzie musieli ją szybko dorobić.

[chacaos]

Stojąc przed podobną decyzją uznałam, że dwa lata nudnych i niepraktycznych zajęć, ślęczenia nad pracą i braku czasu wolnego ze względu na bardzo ewentualną możliwość, że bez tego jakiś pracodawca krzywo się spojrzy to kiepski deal. Nie mam żadnych kompleksów wobec osób z magisterką, zazdroszczę wykształcenia tylko osobom, które miały okazję studiować na prestiżowych uczelniach zagranicznych.
Jeśli się zastanawiasz i widzisz dużo minusów, to może po prostu nie chcesz już studiować (w tak intensywnym formacie, bo są jeszcze kursy i podyplomówki), tylko strach powiedzieć to wprost, żeby nie wyjść na nieambitną. Nie musisz się nikomu tłumaczyć ani mieć 20 argumentów przeciw, magisterka nie jest domyślną opcją, która zawsze opłaci się bardziej niż dodatkowe lata doświadczenia. Oczywiście jeśli kierunek dalej Cię interesuje a Twoja uczelnia była fajna i rozwijająca, to warto i nie ma co się przejmować na zapas. Wtedy szukałabym roboty przez wakacje i dostosowała studia pod nią, a nie odwrotnie.

[Miss_Suze]

Napisane przez Karynex

Hej!

Byłam w bardzo podobnej sytuacji do Ciebie i doskonale Cię rozumiem. Pozwolę sobie opisać.

Też się zastanawiałam, co robić dalej po licencjacie i którą uczelnie wybrać - czy zostać na swojej, czy poszukać innej do zrobienia magisterki, czy iść już tylko do pracy, bez robienia pełnego wyższego wykształcenia.

Sytuacje życiową miałam taką, że potrzebowałam iść do pracy i generalnie nie miałam już dużo wolnego czasu, tak żeby jeszcze robić studia zaoczne i dojeżdżać gdzieś i siedzieć na zajęciach itp. Natomiast zaraz po licencjacie właśnie dostałam propozycje stażu i potem pracy w dziale administracji w urzędzie miejskim u siebie i skorzystałam więc już zupełnie nie chciałam mieć jeszcze weekendów zajętych.

Uważam, że warto zrobić studia magisterskie, to wciąż i w bardzo wielu dziedzinach ma znaczenie na rynku pracy. Przykładowo, właśnie u mnie w urzędzie miasta jest to jeden z czynników branych pod uwagę przy awansie na wyższe stanowisko = wyższe wynagrodzenie.

Z tego właśnie powodu chciałam dokończyć studia tzn. zrobić mgr. ale zdecydowałam się tylko na studia online, tak żeby móc pracować, mieć czas wolny i jednocześnie móc uczyć się wtedy kiedy chcę. Robiłam rozeznanie i szukałam uczelni i właśnie w moim dziale polecono mi WSKZ, studia magisterskie, bo dwie osoby już robiły u nich podyplomówki kwalifikacyjne i były bardzo zadowolone. Dyplom jest normalnie honorowany i nie ma na nim info, że studia są online.

Studiuję teraz na magisterce u nich i poziom nauczania i materiały są bardzo dobre, mam porównanie ze studiami stacjonarnymi na lic. Natomiast siadam do nauki wtedy kiedy chcę i mogę to robić ile chcę. To jest bardzo wygodne i umożliwia mi zarówno rozwój zawodowy i zdobywanie doświadczenia jak i naukę właśnie. Jeżeli o mnie więc chodzi to uważam, że to jest bardzo dobre rozwiązanie.

No właśnie, moja koleżanka chce iść na tą uczelnię. Brzmi jak bajka. Ale mi wydaje się to trochę ciut naciągane? O ile sam tok nauczania online jeszcze zrozumiem, to kwestii zaliczeń zdalnych już nie, bo wiadomo jak to wygląda. Nawet uczyć się nie musisz tylko ściągasz na luzie. Nie masz też kontaktu z wykładowcami za bardzo. Nie macie też typowej obrony, tylko wysyłacie esej na zaliczenie, a jednak normalne napisanie magisterki to jest dużo większy kaliber. Łatwo i wygodnie, ale ile tak na prawdę dyplom tej uczelni mówi o absolwencie i jaki ma wpływ na jego pozycję na rynku pracy?

Napisane przez DrDoom

Dobierz sobie studia tak, aby jak najmniej kolidowały z pracą/życiem osobistym, uczelnia czy tryb nauczania wielkiego wpływu mieć nie będzie : P

No i właśnie to jest najcięższa kwestia Zaoczne - zawalone weekendy i wysokie opłaty za czesne. Dzienne z kolei znak zapytania, jak pogodzić z pracą biurową. Dużo niewiadomych. Odnośnie zaocznych to wiem, że rodzice są w stanie mi pomóc finansowo, ale chcę się już ekonomicznie od nich odciąć jednak, ze względu na honor.

Napisane przez chacaos

Stojąc przed podobną decyzją uznałam, że dwa lata nudnych i niepraktycznych zajęć, ślęczenia nad pracą i braku czasu wolnego ze względu na bardzo ewentualną możliwość, że bez tego jakiś pracodawca krzywo się spojrzy to kiepski deal. Nie mam żadnych kompleksów wobec osób z magisterką, zazdroszczę wykształcenia tylko osobom, które miały okazję studiować na prestiżowych uczelniach zagranicznych.
Jeśli się zastanawiasz i widzisz dużo minusów, to może po prostu nie chcesz już studiować (w tak intensywnym formacie, bo są jeszcze kursy i podyplomówki), tylko strach powiedzieć to wprost, żeby nie wyjść na nieambitną. Nie musisz się nikomu tłumaczyć ani mieć 20 argumentów przeciw, magisterka nie jest domyślną opcją, która zawsze opłaci się bardziej niż dodatkowe lata doświadczenia. Oczywiście jeśli kierunek dalej Cię interesuje a Twoja uczelnia była fajna i rozwijająca, to warto i nie ma co się przejmować na zapas. Wtedy szukałabym roboty przez wakacje i dostosowała studia pod nią, a nie odwrotnie.

Powiem tak. Pomimo, że studia mnie czasem męczyły psychicznie to moją uczelnię wspominam dobrze i jednak wolałabym dokończyć to wyższe niż nie. Ale robię sobie taką kalkulację. Bo żadne rozwiązanie nie jest na 100% idealne, zawsze coś kosztem czegoś. Mi zależy na tym, żeby w końcu usamodzielnić się finansowo, a boję się, że robienie studiów by mi robiło pod górkę - bo albo obciążające czesne w przypadku zaocznych, albo problemy z pracą przez dzienne. Oczywiście, mogłabym iść do pracy np. do gastro, gdzie ustaliłabym sobie sama grafik i robiłabym w weekendy, ale taka praca nic mi nie da do życia zawodowego. A też wiem, że jestem coraz starsza, dlatego to tak ciężka decyzja dla mnie.

[4ec13cb18ab3f27b597089ea0d0eff6e72b7e954_64f11b724e7cd]

Napisane przez Miss_Suze

No właśnie, moja koleżanka chce iść na tą uczelnię. Brzmi jak bajka. Ale mi wydaje się to trochę ciut naciągane? O ile sam tok nauczania online jeszcze zrozumiem, to kwestii zaliczeń zdalnych już nie, bo wiadomo jak to wygląda. Nawet uczyć się nie musisz tylko ściągasz na luzie. Nie masz też kontaktu z wykładowcami za bardzo. Nie macie też typowej obrony, tylko wysyłacie esej na zaliczenie, a jednak normalne napisanie magisterki to jest dużo większy kaliber. Łatwo i wygodnie, ale ile tak na prawdę dyplom tej uczelni mówi o absolwencie i jaki ma wpływ na jego pozycję na rynku pracy?



No i właśnie to jest najcięższa kwestia Zaoczne - zawalone weekendy i wysokie opłaty za czesne. Dzienne z kolei znak zapytania, jak pogodzić z pracą biurową. Dużo niewiadomych. Odnośnie zaocznych to wiem, że rodzice są w stanie mi pomóc finansowo, ale chcę się już ekonomicznie od nich odciąć jednak, ze względu na honor.



Powiem tak. Pomimo, że studia mnie czasem męczyły psychicznie to moją uczelnię wspominam dobrze i jednak wolałabym dokończyć to wyższe niż nie. Ale robię sobie taką kalkulację. Bo żadne rozwiązanie nie jest na 100% idealne, zawsze coś kosztem czegoś. Mi zależy na tym, żeby w końcu usamodzielnić się finansowo, a boję się, że robienie studiów by mi robiło pod górkę - bo albo obciążające czesne w przypadku zaocznych, albo problemy z pracą przez dzienne. Oczywiście, mogłabym iść do pracy np. do gastro, gdzie ustaliłabym sobie sama grafik i robiłabym w weekendy, ale taka praca nic mi nie da do życia zawodowego. A też wiem, że jestem coraz starsza, dlatego to tak ciężka decyzja dla mnie.

Ale to do Ciebie zależy jak podejdziesz do studiów online. Jak ktoś podchodzi do sprawy poważnie, to nie będzie ściągał i kombinował, bo jaki to ma sens? Akurat FiR jest kierunkiem idealnym do zajęć online, nie widzę tutaj potrzeby ćwiczeń stacjonarnych.

[skara]

Moim zdaniem dzienne i praca w gastro to najgorszy z możliwych wyborów. A dzienne i praca biurowa też raczej nie będą łatwe do pogodzenia, zwłaszcza na początku, gdzie wdrażasz się do pracy, więc potrzebujesz więcej czasu, a na początku studiów też będzie więcej zajęć.
Będziesz utyrana, zajechana, a zawodowo dalej w punkcie wyjścia. Bez sensu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[rukolka]

Napisane przez PumpkinEyes

Ale ja nie pisałam nigdzie o swojej firmie XD

Poza tym fajnie byłoby jakbyście podawały branże i swoje doświadczenie zawodowe w momencie korzystania z takich benefitów jak się chwalicie czy doradzacie autorce, bo myślę, że byłoby to znacznie bardziej pomocne niż takie ogólne pisanie.

I podpisywanie lojalki na 3 lata(!) to jest desperacja.

To nie jest żadna desperacja, tylko korzystanie z okazji jaką oferuje pracodawca. Jak zmienisz zdanie to oddajesz pieniądze i odchodzisz w każdej chwili (i tak wyjdziesz na plusie, bo swoje pieniądze, które zapłaciłabyś wcześniej za studia możesz zainwestować na przykład). Poza tym jeśli na przykład pracodawca pożycza Ci załóżmy 5 tysięcy na 5 miesięcy to jeśli odejdziesz po 2 miesiącach to oddajesz 3, a nie 5. Czysty zysk. Lojalka nie blokuje też podwyżek, awansów.

Mimo wszystko w przypadku autorki na dofinansowanie bym się nie nastawiała. Przeważnie trzeba trochę przepracować, żeby się na to łapać. Co najmniej rok opóźnienia byłby.

Pytanie do autorki - masz już pracę? Jeśli nie to ja bym się teraz na maksa skupiała na jej znalezieniu. W cv o wiele więcej znaczy doświadczenie niż magisterka. Jak znajdziesz pracę to możesz zrobić pozostałe 2 stopnie w skwp i nauczysz się więcej niż na studiach. Co do studiów to patrzyłabym głównie na specjalizacje, czy są jakieś powiązane z rachunkowością. Na magisterkę bym poszła tylko jeśli nie uda się znaleźć pracy lub znajdziesz taką którą da radę pogodzić ze studiami. I wybrałabym tą z lepszą specjalizacją lub tą bliżej.