Dziwna rzecz w religii

[Farquad]

Wszyscy księża/katolicy świeccy/teologowie itp. z którymi rozmawiałam czy których czytałam w mediach, twierdzą, że nie wiadomo, kto pójdzie do piekła. A totalnie nie wierzą, że pójdzie tam większość ludzkości. Jak powiesz, że większość ludzi idzie do piekła, to się oburzają. Jakim prawem sądzisz!

Ale jak się przyjrzeć temu, co faktycznie głosi doktryna katolicka, to ja nie widzę innej opcji jak to, że większość ludzi pójdzie do piekła. Sam seks przed ślubem jest grzechem ciężkim. Jak go nie żałujesz, to nie masz odpuszczone. Nie możesz przystąpić do komunii. Jeśli umrzesz w takim stanie i nie zdążysz żałować, to trafisz do piekła. To jest oficjalne nauczanie w katechizmach i innych dokumentach.

A przecież zwykli ludzie codziennie robią rzeczy, których religia surowo zabrania. I nie jestem aż tak naiwna, żeby wierzyć, że większość z nich przed śmiercią się szczerze nawróci Więc mam wrażenie, że księża zachowują sceptycyzm, który jest nie na miejscu. Jasno widać, że większość ludzi nie przestrzega nauk religii, a przecież sam Kościół mówi, gdzie idą takie osoby.

[Mijanou]

O tym, gdzie kto pójdzie po śmierci z pewnościa nie będzie decydował kościół (w żdnym wyznaniu zresztą).
Zaczynasz brzmieć jak Woźnicki.

[Farquad]

Napisane przez Mijanou

O tym, gdzie kto pójdzie po śmierci z pewnościa nie będzie decydował kościół (w żdnym wyznaniu zresztą).
Zaczynasz brzmieć jak Woźnicki.

Jak to nie? KK zdecydował kto będzie potępiony. Np. sobór florencki wydał oficjalny dokument, że Żydzi będą potępieni, jeśli się nie nawrócą na katolicyzm. Podobnie protestanci itp. To wynika z dogmatu, że poza KRK nie ma zbawienia.
Potem Kościół zaczął od tego odchodzić, ale fakt jest faktem, wszystko jest na piśmie.

I porównywanie mnie do jakiegoś księdza nie ma sensu bo ja nie wierzę w żadną religię, raczej patrzę z zewnątrz i dziwi mnie to, że księża niby "nie wiedzą, kto będzie potępiony". Jak nie wiadomo, to po co te ograniczenia, spowiedzi itp xd

[puchaty71]

Zastanawianie się dokąd pójdzie się po śmierci (i kto o tym kierunku decyduje) ma mniej więcej tyle samo sensu co zastanawianie się, czy gdy wyrośnie mi z czoła trzecia ręka, to czy warto na niej pomalować paznokcie.

[Elliott_2020]

Napisane przez puchaty71

Zastanawianie się dokąd pójdzie się po śmierci (i kto o tym kierunku decyduje) ma mniej więcej tyle samo sensu co zastanawianie się, czy gdy wyrośnie mi z czoła trzecia ręka, to czy warto na niej pomalować paznokcie.

Hmm, nie zgodzę się. Śmierć jest rzeczą pewną, a to co po niej - niewiadomą. Nie możemy wykluczyć, że nic po śmierci nie ma, więc rozważania, gdzie po niej się znajdziemy na pewno są mniej abstrakcyjne, niż Twoje porównanie z trzecią ręką.

[Norluka]

Napisane przez Farquad

Jak to nie? KK zdecydował kto będzie potępiony. Np. sobór florencki wydał oficjalny dokument, że Żydzi będą potępieni, jeśli się nie nawrócą na katolicyzm. Podobnie protestanci itp. To wynika z dogmatu, że poza KRK nie ma zbawienia.
Potem Kościół zaczął od tego odchodzić, ale fakt jest faktem, wszystko jest na piśmie.

I porównywanie mnie do jakiegoś księdza nie ma sensu bo ja nie wierzę w żadną religię, raczej patrzę z zewnątrz i dziwi mnie to, że księża niby "nie wiedzą, kto będzie potępiony". Jak nie wiadomo, to po co te ograniczenia, spowiedzi itp xd

Kościół ma coś takiego jak kręgi przynależności. Żydzi i protestanci bynajmniej nie są w ostatnim.

Wysłane z mojego M2004J19C przy użyciu Tapatalka

[rejczeI]

Jest jeszcze czyściec. A poza tym ma być sąd ostateczny więc w sumie to chyba trudno stwierdzić że do jego czasu ktoś poszedł do nieba czy piekła. Generalnie te dwie idee trochę są w sprzeczności, jak ktoś trafił do nieba teraz to czemu miałby być sądzony po apokalipsie.

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez rejczeI

Jest jeszcze czyściec. A poza tym ma być sąd ostateczny więc w sumie to chyba trudno stwierdzić że do jego czasu ktoś poszedł do nieba czy piekła. Generalnie te dwie idee trochę są w sprzeczności, jak ktoś trafił do nieba teraz to czemu miałby być sądzony po apokalipsie.

Sąd ostateczny to motyw dusz czyśćcowych. Kto trafi do piekła już tam będzie.

Co do głównego wątku - czuć trollem. I to nie pierwszy taki wątek.

Księża, teologowie, katolicy wierzą przede wszystkim w miłosierdzie i sprawiedliwość Boga. Wyjaśnia to np Maria Simma.

[puchaty71]

Napisane przez Elliott_2020

Hmm, nie zgodzę się. Śmierć jest rzeczą pewną, a to co po niej - niewiadomą. Nie możemy wykluczyć, że nic po śmierci nie ma, więc rozważania, gdzie po niej się znajdziemy na pewno są mniej abstrakcyjne, niż Twoje porównanie z trzecią ręką.

Dlaczego jakiekolwiek wędrówki po śmierci są mniej abstrakcyjne? Dość łatwo wyobrazić sobie człowieka z ręką wyrastającą z czoła. Nawet zrobić stosowne rysunki, rzeźby etc. W zasadzie nie można wykluczyć, że gdzieś we wszechświecie istnieją takie technologie, które na takie modyfikacje genetyczne pozwalają. Nie wiemy tego.

[Elliott_2020]

Napisane przez puchaty71

Dlaczego jakiekolwiek wędrówki po śmierci są mniej abstrakcyjne? Dość łatwo wyobrazić sobie człowieka z ręką wyrastającą z czoła. Nawet zrobić stosowne rysunki, rzeźby etc. W zasadzie nie można wykluczyć, że gdzieś we wszechświecie istnieją takie technologie, które na takie modyfikacje genetyczne pozwalają. Nie wiemy tego.

Jak się urodziłeś z normalną głową (tj. bez wyrastającej z niej trzeciej ręki) to raczej jest małe prawdopodobieństwo, że Ci w trakcie życia wyrośnie. Czy na ziemi obecnie istnieją technologie, które powodują wyrośnięcie ręki z głowy - nie wiem, być może tak, ale raczej rozmawiamy tu o domyślnym stanie każdego człowieka, tzn. takiego człowieka, który nie decyduje się na poddawanie się takim technologiom - bo i po co miałby to robić?

A z doniesieniami o życiu po śmierci jest inaczej - jest ich sporo, spisanych w różnych książkach jako opowieści ludzi, którzy np. doświadczyli śmierci klinicznej. I ja wiem, że niektórzy tłumaczą to tym, że te doświadczenia to tylko omamy umierającego mózgu, niemniej jednak nie jesteśmy na 100% w stanie stwierdzić (póki jesteśmy po tej stronie) czy to tylko bzdury, czy jednak coś w tym jest.

[Snowdrop_]

Nie wiem co będzie po śmierci, ale mnie śmierć nie przeraża ani nie martwi, zarówno moja jak i bliskich. Przerażające to by było żyć setki lat na takim świecie jaki mamy tutaj, dla mnie około 80 lat na Ziemi to i tak za dużo.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[puchaty71]

Napisane przez Elliott_2020

Jak się urodziłeś z normalną głową (tj. bez wyrastającej z niej trzeciej ręki) to raczej jest małe prawdopodobieństwo, że Ci w trakcie życia wyrośnie. Czy na ziemi obecnie istnieją technologie, które powodują wyrośnięcie ręki z głowy - nie wiem, być może tak, ale raczej rozmawiamy tu o domyślnym stanie każdego człowieka, tzn. takiego człowieka, który nie decyduje się na poddawanie się takim technologiom - bo i po co miałby to robić?

A z doniesieniami o życiu po śmierci jest inaczej - jest ich sporo, spisanych w różnych książkach jako opowieści ludzi, którzy np. doświadczyli śmierci klinicznej. I ja wiem, że niektórzy tłumaczą to tym, że te doświadczenia to tylko omamy umierającego mózgu, niemniej jednak nie jesteśmy na 100% w stanie stwierdzić (póki jesteśmy po tej stronie) czy to tylko bzdury, czy jednak coś w tym jest.

Rzecz w tym, że dokładnie tak samo jest z ręką na czole. Nie jesteśmy w stanie na 100% stwierdzić, czy to tylko bzdury, czy gdzieś we wrzechświecie więc nie koniecznie na ziemi albo w przyszlości takich możliwości nie ma lub nie będzie. Stąd podtrzymuję tezę, że moja analogia jest ok i poziom abstrakcji obu zjawisk jest podobny.

[Marcin89]

Napisane przez Snowdrop_

Nie wiem co będzie po śmierci, ale mnie śmierć nie przeraża ani nie martwi, zarówno moja jak i bliskich. Przerażające to by było żyć setki lat na takim świecie jaki mamy tutaj, dla mnie około 80 lat na Ziemi to i tak za dużo.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

ile masz lat? straciłaś najbliższego członka rodziny (rodzica, ew. dziecko)? Wątpię
Zmądrzej!

[Farquad]

Napisane przez Marcin89

ile masz lat? straciłaś najbliższego członka rodziny (rodzica, ew. dziecko)? Wątpię
Zmądrzej!

no bardzo dziecinnie zabrzmiało to, co napisała. mnie śmierć bliskich absolutnie przeraża. to istny horror

[Elliott_2020]

Napisane przez Farquad

no bardzo dziecinnie zabrzmiało to, co napisała. mnie śmierć bliskich absolutnie przeraża. to istny horror

Nie wiem dlaczego nazywasz czyjeś poglądy dziecinnymi, tylko dlatego, że są odmienne od Twoich. Ciebie śmierć bliskich przeraża, kogoś innego nie musi.

[Farquad]

Napisane przez Elliott_2020

Nie wiem dlaczego nazywasz czyjeś poglądy dziecinnymi, tylko dlatego, że są odmienne od Twoich. Ciebie śmierć bliskich przeraża, kogoś innego nie musi.

Śmierć musi przerażać. Jeśli kogoś nie przeraża to nie do końca sobie uświadamia, co ona oznacza. Jak byłam nastolatką to przejmowałam się swoją śmiercią i to bardzo, niepokoiło mnie że kiedyś przestanę istnieć, ale śmierć bliskich to była dla mnie abstrakcja. Teraz niestety kiedy moi rodzice sa niemłodzi, a zwierzęta (które kocham na równi z rodziną) też mają swoje lata, oraz widze jak moja koleżanka przeżywa śmierć swojego ojca, to jestem totalnie zdruzgotana tym faktem. Nie wierzę, że świadoma, dojrzała osoba może mieć inaczej, chyba że coś mocno wypiera. Tak samo są ludzie co uważają, że jakby dostali jakiegoś strasznego raka, to bez problemu się z tym pogodzą. Już to widzę.

[Marcin89]

Napisane przez Farquad

Śmierć musi przerażać. Jeśli kogoś nie przeraża to nie do końca sobie uświadamia, co ona oznacza. Jak byłam nastolatką to przejmowałam się swoją śmiercią i to bardzo, niepokoiło mnie że kiedyś przestanę istnieć, ale śmierć bliskich to była dla mnie abstrakcja. Teraz niestety kiedy moi rodzice sa niemłodzi, a zwierzęta (które kocham na równi z rodziną) też mają swoje lata, oraz widze jak moja koleżanka przeżywa śmierć swojego ojca, to jestem totalnie zdruzgotana tym faktem. Nie wierzę, że świadoma, dojrzała osoba może mieć inaczej, chyba że coś mocno wypiera. Tak samo są ludzie co uważają, że jakby dostali jakiegoś strasznego raka, to bez problemu się z tym pogodzą. Już to widzę.

No właśnie. O śmierci kilkuletniego dziecka nawet już nie wspominam. Jeżeli kogoś taki fakt nie przeraża to musi być ostro zaburzony.

[Calla_]

A ja się nie zgadzam z tym że śmierć musi przerażać. Dla mnie śmierć bliskich osób była wydarzeniem budzącym różne emocje: było mi przykro i smutno, dużo płakałam, martwiłam się jak będzie wyglądać moje życie bez tej osoby, byłam zawiedziona, że nie dane nam było spędzić razem więcej czasu, czułam żal, zaczynałam odczuwać tęsknotę. Ale nie było to przerażające mimo wszystkich tych nieprzyjemnych emocji.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[chimay]

Napisane przez Elliott_2020

Nie wiem dlaczego nazywasz czyjeś poglądy dziecinnymi, tylko dlatego, że są odmienne od Twoich. Ciebie śmierć bliskich przeraża, kogoś innego nie musi.

Napisane przez Calla_

A ja się nie zgadzam z tym że śmierć musi przerażać. Dla mnie śmierć bliskich osób była wydarzeniem budzącym różne emocje: było mi przykro i smutno, dużo płakałam, martwiłam się jak będzie wyglądać moje życie bez tej osoby, byłam zawiedziona, że nie dane nam było spędzić razem więcej czasu, czułam żal, zaczynałam odczuwać tęsknotę. Ale nie było to przerażające mimo wszystkich tych nieprzyjemnych emocji.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Zgadzam się. Z pozycji osoby, która też już przerobiła śmierć najbliższych członków rodziny. Nie ma jednego słusznego wzorca emocji, które powinno się odczuwać w związku ze śmiercią.

[fb7e532b5dff29ad16bfa7f4e21df35f37009dc8_634c8cf33b6e8]

Religie ogólnie są dziwne.

[puchaty71]

Napisane przez Farquad

Śmierć musi przerażać. Jeśli kogoś nie przeraża to nie do końca sobie uświadamia, co ona oznacza.(...)

Napisane przez Marcin89

No właśnie. O śmierci kilkuletniego dziecka nawet już nie wspominam. Jeżeli kogoś taki fakt nie przeraża to musi być ostro zaburzony.

Ze śmiercią spotykamy się na każdym kroku. Przeraża nas jedynie śmierć "obiektów", do których jesteśmy przywiązani albo których śmierć jesteśmy w stanie odnieść do siebie. Warto chyba zastanowić się co tak na prawdę umiera, gdy żegnamy kogoś lub żegnamy się z tym światem.
To, co wyróżnia nas, ludzi, jest zdecydowanie najmocniejszy w porównaniu do innych zwierząt, mechanizm przetrwania. Poza instyktowną ucieczką od niebezpieczeństwa mamy zdolność wyobrażania sobie siebie w różnych punktach na osi czasu. Nasze wewnętrzne "poczucie istnienia" jesteśmy w stanie za pomocą myśli umiejscawiać w przyszłości, jesteśmy też w stanie sięgać do przeszłości "widząc" tam siebie. To oczywiście pozwala nam przewidywać potencjalne niebezpieczeństwa i odpowiednio się przystosowywać do możliwych zmian. Czyli mamy w sobie mentalny konstrukt pod tytułem "ja", który coś tam już przeżył (i o tym pamięta) i coś tam najpewniej będzie przeżywał (i to przewiduje). Jest to abstrakt podróżujący w abstrakcyjnym świecie.
I to właśnie śmierć tego abstraktu powoduje przerażenie.
W istocie przecież co noc ów abstrakt znika na jakiś czas i jeśli tylko ktoś jest w miarę zdrowy, to nie przeraża go to w ogóle. Dopiero myśl o przyszłości, że mógłby się on nie pojawić z powrotem rano, powoduje strach.
Gdy sobie zdać z tego sprawę, śmierć przestaje przerażać, lub przeraża mniej. Ona dotyczy głównie wyobrażenia o sobie. Religie próbują poprawiać nastrój obiecując podróż owego mentalnego tworu w jakimś niematerialnym świecie. Po śmierci nie ma żadnego wyobrażenia o sobie. A za życia jest ono jedynie podtrzymywanym przez umysł (w celu przetrwania) mirażem.

[Farquad]

Napisane przez puchaty71

Ze śmiercią spotykamy się na każdym kroku. Przeraża nas jedynie śmierć "obiektów", do których jesteśmy przywiązani albo których śmierć jesteśmy w stanie odnieść do siebie. Warto chyba zastanowić się co tak na prawdę umiera, gdy żegnamy kogoś lub żegnamy się z tym światem.
To, co wyróżnia nas, ludzi, jest zdecydowanie najmocniejszy w porównaniu do innych zwierząt, mechanizm przetrwania. Poza instyktowną ucieczką od niebezpieczeństwa mamy zdolność wyobrażania sobie siebie w różnych punktach na osi czasu. Nasze wewnętrzne "poczucie istnienia" jesteśmy w stanie za pomocą myśli umiejscawiać w przyszłości, jesteśmy też w stanie sięgać do przeszłości "widząc" tam siebie. To oczywiście pozwala nam przewidywać potencjalne niebezpieczeństwa i odpowiednio się przystosowywać do możliwych zmian. Czyli mamy w sobie mentalny konstrukt pod tytułem "ja", który coś tam już przeżył (i o tym pamięta) i coś tam najpewniej będzie przeżywał (i to przewiduje). Jest to abstrakt podróżujący w abstrakcyjnym świecie.
I to właśnie śmierć tego abstraktu powoduje przerażenie.
W istocie przecież co noc ów abstrakt znika na jakiś czas i jeśli tylko ktoś jest w miarę zdrowy, to nie przeraża go to w ogóle. Dopiero myśl o przyszłości, że mógłby się on nie pojawić z powrotem rano, powoduje strach.
Gdy sobie zdać z tego sprawę, śmierć przestaje przerażać, lub przeraża mniej. Ona dotyczy głównie wyobrażenia o sobie. Religie próbują poprawiać nastrój obiecując podróż owego mentalnego tworu w jakimś niematerialnym świecie. Po śmierci nie ma żadnego wyobrażenia o sobie. A za życia jest ono jedynie podtrzymywanym przez umysł (w celu przetrwania) mirażem.

To co napisałaś jest nieco naiwne
Co z tego, że po śmierci nie będzie żadnego wyobrażenia. Przecież wszyscy o tym wiemy
I to właśnie jest źródłem lęku. Lęk przed tym, że nie będzie żadnej osoby rozumianej jako "ja".

[puchaty71]

Napisane przez Farquad

To co napisałaś jest nieco naiwne
Co z tego, że po śmierci nie będzie żadnego wyobrażenia. Przecież wszyscy o tym wiemy
I to właśnie jest źródłem lęku. Lęk przed tym, że nie będzie żadnej osoby rozumianej jako "ja".

Rozumiem to doskonale. Rzecz jednak w tym by zauważyć, że tej osoby nigdy nie było. Lęk przed tym, że nie będzie osoby ma dokładnie taką samą naturę jak owa "osoba" - można nawet powiedzieć, że "osoba" czy "ja" jest zbudowana z wszelkich pojawiających się myśli i emocji. Nie ma jednak czegoś takiego jak osoba, która się boi. Jest zbiór różnych emocji i myśli, które są z automatu traktowane jak jakiś niezależnie istniejący byt. Byt, który jest mylnie opisywany przez to, co się w nim dzieje.
Pojawia się pytanie, czy rzeczywiście aż tak przerażająca jest utrata czegoś, co nigdy nie istniało? To trochę tak, jakby bać się utraty pieniędzy, których się nie ma.

[Farquad]

Napisane przez puchaty71

Rozumiem to doskonale. Rzecz jednak w tym by zauważyć, że tej osoby nigdy nie było. Lęk przed tym, że nie będzie osoby ma dokładnie taką samą naturę jak owa "osoba" - można nawet powiedzieć, że "osoba" czy "ja" jest zbudowana z wszelkich pojawiających się myśli i emocji. Nie ma jednak czegoś takiego jak osoba, która się boi. Jest zbiór różnych emocji i myśli, które są z automatu traktowane jak jakiś niezależnie istniejący byt. Byt, który jest mylnie opisywany przez to, co się w nim dzieje.
Pojawia się pytanie, czy rzeczywiście aż tak przerażająca jest utrata czegoś, co nigdy nie istniało? To trochę tak, jakby bać się utraty pieniędzy, których się nie ma.

Ale ja nie wierzę w to, że JA jest iluzją. Myślenie jest cechą substancji, więc jeśli istnieją myśli, to istnieje podmiot myślący. Cogito ergo sum.
Zresztą wątpię czy jesteś w tym konsekwentna. Bo pewnie odkładasz na emeryturę. Po co, skoro nie doświadczysz biedy na starość, bo nie istnieje "ja" doświadczające?

[puchaty71]

Napisane przez Farquad

Ale ja nie wierzę w to, że JA jest iluzją.

Staram się dowieść, że to nie jest kwestia wiary tylko obserwacji

Myślenie jest cechą substancji, więc jeśli istnieją myśli, to istnieje podmiot myślący. Cogito ergo sum.

Tutaj brak logiki. Pojawianie się myśli implikuje jedynie istnienie substancji, w której one się pojawiają ale nie implikuje wcale istnienia ich autora. Autor jest również myślą.

Zresztą wątpię czy jesteś w tym konsekwentna. Bo pewnie odkładasz na emeryturę. Po co, skoro nie doświadczysz biedy na starość, bo nie istnieje "ja" doświadczające?

To nie jest kwestia jakiejkolwiek konsekwencji. Brak istnienia "ja", które doświadczającza nie znaczy, że nie ma doświadczeń. Zwierzęta przecież doświadczają mimo, że nie wykształciły tak rozbudowanego "ja".
Chodzi tutaj raczej o zorientowanie się jak z tym "ja" jest rzeczywiście a nie o zaprzeczanie doświadczeniom.
"Ja" jest rodzajem narzędzia, którym posługuje się natura w celu przetrwania jednostki. Nie ma powodu (zwykle) aby to "ja" próbować wyłączać. Natomiast warto się chyba mu przyjrzeć, gdy pojawiają się takie sensacje jak np. przerażenie związane ze śmiercią.

[Midziak]

Dla mnie cały koncept tego, co decyduje o pójściu do piekła jest strasznie mętny i między innymi dlatego mam problem z braniem religii serio. No bo na przykład co, ktoś całe zycie był czlowiekiem do rany przyłóż, pomagał innym i w ogóle nawet muchy nie skrzywdził ale trafi do piekła bo był nieochrzczony/ świadoie był ateistą? Co z taka matką Teresa, którą kosciól ogłosił świętą a ma na koncie mnóstwo wałów i nieludzkiego traktowania swoich podpopiecznych, skazując ich na okrutne cierpienie? Idzie sobie z automtu do nieba bo stwierdziła tak ta sama osoba, która dzisiaj mówi ramię w ramie z Putinem?

[chimay]

Napisane przez Midziak

Dla mnie cały koncept tego, co decyduje o pójściu do piekła jest strasznie mętny i między innymi dlatego mam problem z braniem religii serio. No bo na przykład co, ktoś całe zycie był czlowiekiem do rany przyłóż, pomagał innym i w ogóle nawet muchy nie skrzywdził ale trafi do piekła bo był nieochrzczony/ świadoie był ateistą? Co z taka matką Teresa, którą kosciól ogłosił świętą a ma na koncie mnóstwo wałów i nieludzkiego traktowania swoich podpopiecznych, skazując ich na okrutne cierpienie? Idzie sobie z automtu do nieba bo stwierdziła tak ta sama osoba, która dzisiaj mówi ramię w ramie z Putinem?

Religię trzeba brać serio, w takim znaczeniu, że:
1. jest to narzędzie sprawowania władzy w rękach osób, które takie ciągoty mają (a są to wszyscy, którzy twierdzą, że znają wolę boga i są jego przedstawicielami).
2. jest to metoda radzenia sobie z kruchością i niepewnością ludzkiego istnienia dla wielu osób

Dopatrywanie się logiki w religiach nie ma najmniejszego sensu.

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez Midziak

Dla mnie cały koncept tego, co decyduje o pójściu do piekła jest strasznie mętny i między innymi dlatego mam problem z braniem religii serio. No bo na przykład co, ktoś całe zycie był czlowiekiem do rany przyłóż, pomagał innym i w ogóle nawet muchy nie skrzywdził ale trafi do piekła bo był nieochrzczony/ świadoie był ateistą? Co z taka matką Teresa, którą kosciól ogłosił świętą a ma na koncie mnóstwo wałów i nieludzkiego traktowania swoich podpopiecznych, skazując ich na okrutne cierpienie? Idzie sobie z automtu do nieba bo stwierdziła tak ta sama osoba, która dzisiaj mówi ramię w ramie z Putinem?

Dlatego nie ma co osądzać, o czym wiele ludzi zapomina. Maria Simma austriacka mistyczka fajnie to wyjaśnia. Ty jako osoba postronna nie wiesz, co siedziało w cudzym sercu, dlaczego podjął takie, a nie inne decyzje. Bóg jako sędzia sprawiedliwy sam ocenia i bierze pod uwagę wszystko. I tak - osoby, które nie poznały Jezusa mają szanse na zbawienie i są "ocenione" przez pryzmat środowiska w jakim żyły itp.

[Farquad]

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89342735]Dlatego nie ma co osądzać, o czym wiele ludzi zapomina. Maria Simma austriacka mistyczka fajnie to wyjaśnia. Ty jako osoba postronna nie wiesz, co siedziało w cudzym sercu, dlaczego podjął takie, a nie inne decyzje. Bóg jako sędzia sprawiedliwy sam ocenia i bierze pod uwagę wszystko. I tak - osoby, które nie poznały Jezusa mają szanse na zbawienie i są "ocenione" przez pryzmat środowiska w jakim żyły itp.[/QUOTE]
To po co te msze, spowiedzi itp. skoro bez tego wszystkiego człowiek sobie na luzie idzie do nieba? xd

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez Farquad

To po co te msze, spowiedzi itp. skoro bez tego wszystkiego człowiek sobie na luzie idzie do nieba? xd

Naprawdę nie chce mi się z tobą dyskutować. Nie odpowiadam na twoje dziwne i interpretacje rzeczy, których nikt nie powiedział.