Zapomnieć o ex

[caral]

Hej. Wiem, że były już podobne tematy, ale pewnie już umarły - a ja potrzebuję się wygadać...
Czy zdarzyło się komuś z Was, że były nadal siedział w Waszej głowie po 6, 12 miesiącach i w końcu ją opuścił?

Czy znacie jakieś sposoby na przyspieszenie zapominania o byłym i wyłączenie myślenia typu "już pewnie nigdy z nikim nie będę, nie nadaję się, żeby mnie ktoś pokochał..." albo poczucia "porażki", że jednak nie było się dla niego tą naj? :'(
Z góry dziękuję za wszelkie odpowiedzi.

[ANKA54321]

Napisane przez caral

Hej. Wiem, że były już podobne tematy, ale pewnie już umarły - a ja potrzebuję się wygadać...
Czy zdarzyło się komuś z Was, że były nadal siedział w Waszej głowie po 6, 12 miesiącach i w końcu ją opuścił?

Czy znacie jakieś sposoby na przyspieszenie zapominania o byłym i wyłączenie myślenia typu "już pewnie nigdy z nikim nie będę, nie nadaję się, żeby mnie ktoś pokochał..." albo poczucia "porażki", że jednak nie było się dla niego tą naj? :'(
Z góry dziękuję za wszelkie odpowiedzi.

Masz aż tak ogromne kompleksy, że do szczęścia potrzebny ci facet?

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Napisane przez caral

Hej. Wiem, że były już podobne tematy, ale pewnie już umarły - a ja potrzebuję się wygadać...
Czy zdarzyło się komuś z Was, że były nadal siedział w Waszej głowie po 6, 12 miesiącach i w końcu ją opuścił?

Czy znacie jakieś sposoby na przyspieszenie zapominania o byłym i wyłączenie myślenia typu "już pewnie nigdy z nikim nie będę, nie nadaję się, żeby mnie ktoś pokochał..." albo poczucia "porażki", że jednak nie było się dla niego tą naj? :'(
Z góry dziękuję za wszelkie odpowiedzi.

tak

Ciężko nad sobą pracowałam. Czytałam, oglądałam, rozmawiałam. Samotnie podróżowałam, rozwijałam swoje pasje. Ale i randkowałam, piłam, imprezowałam, tańczyłam i wychodziłam do ludzi żeby chociaż chwilę się pośmiac.

Pisałam w zeszycie o tym co czuje. To był zeszyt zalozony tylkow tym celu. Od miesięcy nie zapisałam tam ani słowa, ale czasem tam zajrzę żeby zobaczyć jaką droge przeszłam.

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Napisane przez ANKA54321

Masz aż tak ogromne kompleksy, że do szczęścia potrzebny ci facet?

Bardzo niesprawiedliwe to co napisałaś.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ANKA54321]

[1=f4dc90dff2e2b615c19266a 8122ebdaa1aaf3285_639bb50 290b9a;87371020]Bardzo niesprawiedliwe to co napisałaś.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Dlaczego? Był jeden, bedzie nastepny. Szkoda życia na wspominanie i wzdychanie do kogoś z kim sie juz nie bedzie.

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Napisane przez ANKA54321

Dlaczego? Był jeden, bedzie nastepny. Szkoda życia na wspominanie i wzdychanie do kogoś z kim sie juz nie bedzie.

Oczywiście ale jeżeli komuś nie przychodzi takie podejście tak łatwo jak Tobie to nie oznacza że ma się od razu kompleksy i bez portek żyć nie można.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[cooralinka]

Miałam tak. Przeżyłam. Poznałam mojego obecnego i po prostu naturalnie wspomnienia o tamtym przeszły. Ale nie ma chyba jednej, uniwersalnej recepty na to, jak o kimś zapomnieć.

[Triszuniek]

Najlepszym sposobem na przyspieszenie zapominania jest po prostu pogodzenie sie z tym, że odszedł i to zamkniety rozdział.

[rurq]

Autorko, po co Ci facet, dla którego, jak mówisz, nie jesteś "tą naj"? Nie lepiej być dla samej siebie "tą naj" a potem poznać kogoś, dla kogo też będziesz?

[Kelecka]

Napisane przez caral

Hej. Wiem, że były już podobne tematy, ale pewnie już umarły - a ja potrzebuję się wygadać...
Czy zdarzyło się komuś z Was, że były nadal siedział w Waszej głowie po 6, 12 miesiącach i w końcu ją opuścił?

Czy znacie jakieś sposoby na przyspieszenie zapominania o byłym i wyłączenie myślenia typu "już pewnie nigdy z nikim nie będę, nie nadaję się, żeby mnie ktoś pokochał..." albo poczucia "porażki", że jednak nie było się dla niego tą naj? :'(
Z góry dziękuję za wszelkie odpowiedzi.

Nigdy nie mialam myslenia 'juz nigdy z nikim nie bede' zawsze bedac singielka mialam duzo zainteresowanych mna facetow, a niezobowiazujace randkowanie po rozstaniu zawsze poprawialo mi samopoczucie.

[caral]

Napisane przez rurq

Autorko, po co Ci facet, dla którego, jak mówisz, nie jesteś "tą naj"? Nie lepiej być dla samej siebie "tą naj" a potem poznać kogoś, dla kogo też będziesz?

To prawda. Pracuję nad tym Ale jednak przykro mi się robi czasem, jak pomyślę o sobie jako o kimś, kto nie był "dosyć" (oczywiście, kompleksy mam, jak już ktoś wyżej napisał, ciężko jednak samemu się wyrwać z takiego myślenia, człowiek jakoś chyba szuka powodów tego, że nie wyszło - a mi czasem wskakuje właśnie taki :/)



Tak sobie myślę, że może kluczem jest po prostu zaakceptowanie faktu, że jest mi z tym przykro. I niewalczenie z tym uczuciem oraz zaakceptowanie swojej samotności...

[rurq]

Kochana, ale całe życie nie byłaś i nie będziesz dla kogoś "dosyć". Ja też, inni też Ba, dla Ciebie inni też nie byli i nie będą "dosyć". Pomyśl sobie o wszystkich osobach z którymi się nie zaprzyjaźniłaś; o ludziach z którymi urwałaś kontakt, bo nie lubiłaś z nimi wystarczająco bardzo przebywać, żeby chciało Ci się go podtrzymać; o nauczycielach, do których nie wpadniesz z kwiatami, podczas wizyty w rodzinnym mieście, bo nie zapadli Ci w pamięć wystarczająco bardzo, abyś czuła taką potrzebę.

Oni wszyscy prawdopodobnie są dobrymi, fajnymi ludźmi. Mają przyjaciół, rodziny, znajomych, dla których byli "dosyć". Dla Ciebie akurat nie byli i masz do tego święte prawo Nie każdy jest dla każdego, po prostu. Czy chcesz czy nie chcesz, od urodzenia do śmierci, dla kogoś nie będziesz "dosyć" i ktoś nie będzie dla Ciebie.

ALE!!! dla wielu jesteś i będziesz "dosyć" a nawet "najlepszą" I zasługujesz na takiego właśnie faceta.

[awesome_awesome]

Myślę, że najbardziej skuteczne jest zakochać się w kimś nowym, ale nic na siłę. Ja przeżyłam raz wielki zawód miłosny i mimo, że kocham mojego obecnego chłopaka to czasem jak wspominam przeszłość nadal miewam bardzo zły nastrój. Nie jest to tęsknota do osoby, ale taki jakiś żal, może, że nie mam już z tym kimś kontaktu, a przecież wcześniej sobie życia nie wyobrażałam bez tej osoby.. Nie wiem, ja mam bardzo melancholijny charakter, bardzo łatwo wpadam w taki stan nostalgiczny, i skupiam się za bardzo na minusach danych sytuacji zamiast na plusach. A komentarz o kompleksach, żenujący. :/

[caral]

Ech... i znów doszło do naszego spotkania, znów sobie zaczęłam coś wkręcać, ale z jego strony to już takie... zaproponowałam luźne spotkanie, takie "co będzie, to będzie", i w sumie nawet nie wiem, czy chciałabym się z nim spotkać, bo znów zaczęłam się gorzej czuć - wyrzuty sumienia chyba, że się znów będę upokarzać, a on będzie miał mnie w d*pie (między nami trochę dziwnie było, nie wiem, czy to już podchodzi pod toksyczny związek - próbuję tak nie myśleć - ale pocierpiałam sobie, to fakt)... a z drugiej strony nie potrafię tak po prostu wymazać go z głowy.



Strasznie żałośnie się z tym czuję. Nie wiem, co mi odwaliło z tym typem. Może psycholog mi pomoże, bo płakanie już czwarty dzień z rzędu jest lekko niepokojące


Dzięki za wsparcie.

[Ilfirin]

Napisane przez caral

Hej. Wiem, że były już podobne tematy, ale pewnie już umarły - a ja potrzebuję się wygadać...
Czy zdarzyło się komuś z Was, że były nadal siedział w Waszej głowie po 6, 12 miesiącach i w końcu ją opuścił?

Czy znacie jakieś sposoby na przyspieszenie zapominania o byłym i wyłączenie myślenia typu "już pewnie nigdy z nikim nie będę, nie nadaję się, żeby mnie ktoś pokochał..." albo poczucia "porażki", że jednak nie było się dla niego tą naj? :'(
Z góry dziękuję za wszelkie odpowiedzi.

Czas, czas i jeszcze raz czas. Tylko to mi pomogło.

Przez ten upływający czas on zdążył się ożenić z inną, a ja wybaczyłam...przede wszystkim sobie. I polubiłam siebie. Teraz mam prawie 35 lat i nie chcę mieć faceta. Żadnemu nie potrafiłabym zaufać.

[niepogodna]

Tak. Miałam tak i nadal mam mimo że to już ponad rok od kiedy odszedł. Nie lubię tych tekstów, że jak ci źle po rozstaniu albo chcesz się w kimś jeszcze zakochać czy boisz się, że już się to nie stanie to bez portek żyć nie możesz. Albo te teksty, że po rozstaniu miało się dużo facetów obok, to co się martwić, nie ten to następny. Ja wiem, że każdy jest inny i pewnie lekkie podejście jest lepsze, ale wszystko zależy od osoby. Co z tego, że się podobam facetom, że nie mam problemu z zainteresowaniem sobą kogoś i zapraszają mnie na randki, jak nie czuję niczego specjalnego? Nie jest łatwo zapełnić innymi pustkę po kimś, kto był wyjątkowy w jakiś sposób. Bo mało kto jest wyjątkowy, mało przy kim czuję się tak naprawdę dobrze. Nie, że muszę czuć się dokładnie tak, jak przy byłym. Muszę czuć po prostu, że to to.

Co do nieumiejętności bycia samemu to się nie zgodzę. Jeśli ktoś nie umie być sam, to wchodzi ze związku w związek, nie przebiera, byle by ktoś był. No i to o zapełnianiu pustki w samym sobie innymi. A co, kiedy ja czuję się zadowolona z siebie, z tego co mam, kim jestem, ze swoich pasji, marzeń, mam plany zawodowe, mam znajomych, mam swoje osiągnięcia, ale po prostu zwyczajnie chciałabym z kimś być, bo chciałabym dawać komuś miłość i dostawać ją od kogoś, dzielić się sobą i tym wszystkim, co mam i kim jestem? Bo nie przepadam za wiecznie pustym domem i potrzebuję czasem czułości? Nie podcinam sobie przecież żył z rozpaczy, że jestem sama, ale nie ukrywam, że chciałabym się w kimś jeszcze zakochać, ale nie wiem, czy to możliwe.

---------- Dopisano o 03:46 ---------- Poprzedni post napisano o 03:40 ----------

Po prostu nie uważam, że pasje, udane życie zawodowe i towarzyskie oraz pewność siebie sprawią, że nie potrzebuje się związku. To nie jest tak - albo facet albo twoje pasje i marzenia. To można łączyć, a w życiu najlepiej jest, jak jest po trochu wszystkiego. Zabawy, pracy i rozwoju, ale też miłości.

[540777dcbf6ffb1a00382ce11cd99e791e048a57_5e1e561288b96]

1. Brak kontaktu z facetem/ nie dzwonienie/ pisanie/ usuniecie z facebooka/ instagrama (dzieki temu nie mozliwe bedzie sledzenia chlopaka online i zadreczanie sie tym co polajkowal badz nowa dodana kolezanka).

2. Na poczatku bedzie bolec, trzeba przez to przejsc, przeczekac, jak konieczne to przelezec w lozku i przeplakac tydzien.

3. Zapisac sie na silownie, zaczac biegac- to zawsze poprawia samopoczucie, wymeczy wiec spac sie bedzie lepiej, wyjdzie sie do ludzi i ma sie poczucie ze cos sie robi dla siebie.

4. Zaczac znow randkowac- jednak nie za wczesnie. Zbyt wczesne randkowanie przyniesie rozczarowanie.

5. Zajac sie czyms by nie lezec i obsesyjnie nie rozmyslac- tak zaplanowac by byc w miare zajetym, wyjsc do ludzi.



To mija. Ja po jednym rozstaniu myslalam ZE UMRE. Doslownie. Minely lata i teraz to po mnie splywa, choc z rok mi to zajelo.

[578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_62f97e73ceb2a]

[1=540777dcbf6ffb1a00382ce 11cd99e791e048a57_5e1e561 288b96;87412842]1. Brak kontaktu z facetem/ nie dzwonienie/ pisanie/ usuniecie z facebooka/ instagrama (dzieki temu nie mozliwe bedzie sledzenia chlopaka online i zadreczanie sie tym co polajkowal badz nowa dodana kolezanka).

2. Na poczatku bedzie bolec, trzeba przez to przejsc, przeczekac, jak konieczne to przelezec w lozku i przeplakac tydzien.

3. Zapisac sie na silownie, zaczac biegac- to zawsze poprawia samopoczucie, wymeczy wiec spac sie bedzie lepiej, wyjdzie sie do ludzi i ma sie poczucie ze cos sie robi dla siebie.

4. Zaczac znow randkowac- jednak nie za wczesnie. Zbyt wczesne randkowanie przyniesie rozczarowanie.

5. Zajac sie czyms by nie lezec i obsesyjnie nie rozmyslac- tak zaplanowac by byc w miare zajetym, wyjsc do ludzi.



To mija. Ja po jednym rozstaniu myslalam ZE UMRE. Doslownie. Minely lata i teraz to po mnie splywa, choc z rok mi to zajelo.[/QUOTE]

Rady na szóstkę! Są świetne!

[EvelineV]

Dla mnie receptą było znalezienie sobie pasji. Czegoś, w czym jestem dobra i co sprawia mi przyjemność. Nagle okazuje się, że masz sporo czasu, który możesz zagospodarować w fajny sposób, że możesz rozwijać nowe umiejętności, na które wcześniej nie miałaś czasu, bo w głowie siedział ci facet. Świetne jest coś, co odciąga uwagę. U mnie sprawdziło się rękodzieło (tworzenie kartek okolicznościowych) i pisanie opowiadań. Możesz na przykład opisywać siebie, robiącą rzeczy, które zawsze chciałaś robić, a z jakiegoś powodu nie mogłaś (np. podróże, płomienny romans z gwiazdą filmową itp.). Ale przede wszystkim musisz dobrze traktować siebie. To, że akurat nie masz faceta nie oznacza, że jesteś wybrakowana. Rozpieszczaj się. Noś ładne ubrania, używaj dobrych perfum, noś biżuterię (jeśli lubisz). Z mojego doświadczenia wyglądało to tak, że kiedy uznałam, że jest mi super ze sobą, że nie chcę się wiązać, bo po co i w ogóle życie singla jest cudowne, dopiero wtedy napatoczył się ktoś, kto uwielbia mnie w każdym calu taką, jaką jestem. Zniechęcałam go bardzo, ale się nie dał. Dziś jest moim najlepszym przyjacielem i mężem. To trwało, ale było warto nie rozmieniać się na drobne. Trzeba w pełni zaakceptować siebie, ze swoimi wadami i zaletami. Znaj swoją wartość, a dostrzegą ją i inni.

[540777dcbf6ffb1a00382ce11cd99e791e048a57_5e1e561288b96]

Przede wszystkim i to jest najwazniejsze zasada musisz przestac sie z nim kontaktowac i spotykac i sledzic go w mediach spolecznosciowych/ wypytywac wspolnych znajomych o niego.

[Mia_bb]

Cytując moją terapeutkę. Często jest tak, że nie tęsknimy stricte za daną osobą, ale emocjami, jakie towarzyszyły jej obecności. Poczucie bezpieczeństwa, stabilizacji, tego, że ktoś nas kocha. Warto do tego dojść i zracjonalizować, że były partner nie jest świętym grallem, który straciłaś, to nie koniec świata, który przekreśla jakoś twoją przyszłość.

Naciesz się sobą, rozwijaj się, dbaj o siebie. To ty jesteś najważniejsza i wierz mi, dopóki nie dojdziesz do etapu, gdy uznasz, że dobrze Ci samej z sobą, twoje szczęście nie zależy od innych, to tej radości nie będzie.

Nie wiem, czy mnie rozumiesz, ale to trochę tak, jakby twoje szczęście miało zależeć od byłego partnera, a jego brak odcinał ci drogę do czucia, że tak mi jest ok.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz