Jak odnowić kontakt z ważną osobą?

[Werotusz]

Hejka jestem Weronika

Pol roku temu jedyna osoba od której miałam wsparcie urwała ze mną kontakt. Nie mogę sobie dać rady w związku z ta sytuacja do tej pory. To dlatego ze nie mam od nikogo innego wsparcia, może się to wydawać nieprawdopodobne ale jestem sama ze sobą. Moi rodzice nie rozmawiają ze mną, nawet ich bym tak nienazwala bo ojciec ze mną nie mieszka tylko czasami przyjeżdża ale nie da się z nim porozmawiać zawsze mówi otwarcie ze moja szkoła go nie interesuje i tylko przyjeżdża zabiera mnie na jedzenie raz w tygodniu zostawia sama w restauracji i wraca jak zjem. Coś gada sam do siebie zachowuje się jak potłuczony bo to co ja mówię nic do niego nie dociera nie wiem jak to wytłumaczyć ale po prostu jakby nie słyszał to co ja mówię, czuje się odtrącona. Wyśmiewa mnie. Nigdy do ojca nie powiedziałam tato a do matki mamo. Po prostu nigdy. Nawet w dzieciństwie. Matka nastawia mnie na ojca ojciec na matkę. W domu Tez nie mam wparcia wieczne ponizanie codziennie słyszę ze wyglądam okropnie ze nie poradzę sobie w życiu, ze jestem nieudacznikiem, ze mi zaj****w ryja , kilka razy w życiu dzwoniłam na policję na to co się działo w domu, (alkoholizm awantury nawet groźby zabójstwa) to tylko tak w skrócie pisze bo ogólnie to mogłabym napisać oddzielny wątek o tym bo nie wiem czy to jest normalne czy to ja tak przeżywam a tak jest w każdej rodzinie po prostu nie wiem. Ja jestem wiecznie krytykowana. Nienawidzę wracać do domu. Nie mam tez żadnych znajomych po prostu 0 nigdy nie mogłam nikogo zaprosić do domu bo się wstydziłam. Ale wątek dotyczy czego innego. Po prostu rok temu zaprzyjaźniłam sie w sumie to ja tak uważam z nauczycielka polskiego. Miałam nauczanie indywidualne do nikogo się nie odzywałam ale do niej tak to była moja ukochana pani Agata. Zawsze mnie wspierała rozmawiała ze mną na lekcji chociaż trochę koloryzowałam moja „rodzine” bo trochę się wstydzę mowic prawdę chociaż mówiłam ze nie mam wsparcia ale nie mówiłam jakiś szczegółów. Wspierała mnie bardziej w sprawach szkolnych bo miałam straszne problemy z innymi nauczycielami. Przychodziłam na każda lekcje do niej dolinnych nauczycieli nie. Tylko ta pani we mnie wierzyła bo nikt inny. Wszyscy widzieli ze ją uwielbiam i mowili nawet ze zaczynam mówić jak ona i ipodabniam się. Tylko Pani Agacie dałam prezent na koniec roku. Była ze mną na egzaminach końcowych trzymała kciuki. Bo zakończeniu roku pisałam z nią smsy oraz na Facebooku raczej takie co słychać i tak dalej. To była jedyna osoba dzięki której normalnie funkcjonowalam. Cały czas sie chciałam do niej przytulac. Nie traktuje jej jako obiekt seksualny tylko jak taka ciocie nawet bliżej zreszta zapomniałam napisać ze nie mam nawet cioć i wujków babć dziadków po prostu nie mam. Pani Agata to była jedyna osoba do której miałam zaufanie ale ja nie wiem czy ona o tym wiedziała. Napisalam jej ze jest dla mnie autorytetem. Bardzo często po zakończeniu roku do niej pisałam chciałam się z nią spotykać jednak ona chyba nie zbyt chciała. Jednak pisała mi ze się spotka i pomoże mi z nauka. Obiecała wsparcie nie tylko naukowe a potem zaczęła pisać ze nie ma czasu itd. Minęło kilka miesięcy a ona nic mi nie pomogła i nie wspierala mnie tylko tak zbywała strasznie mi było przykro nie mogłam sobie dać rady bo nagle nie miałam nikogo. W końcu wyniknęła różnica zdań napisałam jej ze jest beznadziejna i kilka innych rzeczy. Nie wiem czemu tak napisałam po prostu ze stresu nie wiedziałam jak prosić ja o to żeby mi pomogła potem się jej Zapytałam czy mi pomoże ale nie odpisała po prostu przestała odpisywać i zerwała ze mną kontakt. Wstydziłam się do niej zadzwonić no bo nie chciałam tak się narzucać nie wiedziałam co powiedzieć. Wiem ze to moja wina ze zerwała ze mną kontakt bo tak jej wygarnęłam ze nie chce się spotkać i tak dalej. Minęło tyle czasu a ja nadal to przeżywam to była bardzo ważna dla mnie osoba mój wzór. Nie napisałam wszystkiego tylko tak w skrócie bo nie wiem czy by ktoś to przeczytał, mogę napisać na priv dokładniej.

Nie wiem jak mam odnowić kontakt z Nią proszę bardzo bym chciała mieć jej wsparcie znowu. Chciałam to z siebie wyrzucić.

[mybeau]

To może zadzwoń/napisz i po prostu ją przeproś? Tylko tyle tak naprawdę możesz zrobić.

[Wtycia]

Hej Weronika,

myślę, że powinnaś napisać do Pani Agaty z przeprosinami. Co więcej możesz jej w tym liście czy tam e-mailu wytłumaczyć jej, dlaczego się tak zachowałaś. Najprawdopodbniej ona nie wie, że miała aż tak wielki wpływ na Ciebie i że była dla Ciebie bardzo ważna. Warto jest też otworzyć się i powiedzieć o sytuacji w domu.

[Mijanou]

Pani Agata wspierała Cię, Autorko, gdy byłaś uczennicą w szkole, do której Ty uczęszczałaś a ona pracowała. W tym okresie Pani Agata doskonale spełniała swoje obowiązki nauczyciela i wychowawcy i wielkie uznanie się jej za to należy, że służyła Ci swoim wsparciem.

Jednak, Autorko, nie obraź się ale kompletnie pomieszały Ci się role, które pani Agacie przeznaczyłaś. To nie była ani Twoja koleżanka, ani ciocia, ani powiernica. Po ukończeniu przez Ciebie szkoły, Wasze drogi się rozeszły i nigdy już nie będzie tak, jak w okresie, gdy byłaś jej uczennicą. Nie miej żalu bo trudno wymagać od nauczyciela żeby spełniał rolę przyjaciółki, zwłaszcza w stosunku do kogoś, z kim nic już jej tak naprawdę nie łączy. I zwyczajnie może nie chcieć utrzymywać bliższych kontaktów z nieletnią eks uczennicą. Możecie pogadać sobie miło przez FB lub w trakcie przypadkowego spotkania na ulicy. Nie możesz, jako osoba nieletnia, wymagać od dorosłego człowieka, żeby się z Tobą przyjaźnił, tym bardziej, że Pani Agata naprawdę może mieć nawał zajęć i inne uczennice, które aktualnie potrzebują jej pomocy a ona, jako nauczyciel, musi tej pomocy im udzielić. Doba ma 24 godziny.

Owszem, napisz e-mail, przeproś za swoje zachowanie ale nie licz na dawne uklady.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

nie obraz sie ale pani Agata nie jest lekarstwem na cale zlo ktore cie w zyciu spotkalo,ona ma swoje zycie i byc moze nie ma czasu toba sie zajmowac,wspierac,przytul ac i pocieszac
powinnas dac jej spokoj

[MissChievousTess]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;83921721]nie obraz sie ale pani Agata nie jest lekarstwem na cale zlo ktore cie w zyciu spotkalo,ona ma swoje zycie i byc moze nie ma czasu toba sie zajmowac,wspierac,przytul ac i pocieszac
powinnas dac jej spokoj[/QUOTE]
A ja myślę,że jeśli to pedagog z powołania to jakby jej autorka wątku w liście napisała to co nam to może udałoby się odnowić kontakt.
Nie musi być dla niej lekarstwem na całe zło, ale możliwe, że jakoś może jej pomóc bo widać autorka potrzebuje w swoim życiu obecności jakiejś sensownej osoby dorosłej.

[Jestembeznadziejna]

Mnie sie wydaje ze Pani Agata była pierwsza, moze jedyna osoba która w jakis sposób poświęcała Ci czas, słuchała Cię. Nie brak Ci jej jako osoby, tylko po prostu jestes samotna.

Ile masz lat? Interesujesz sie czymś? Wychodzisz gdzieś?

[Mijanou]

Napisane przez MissChievousTess

A ja myślę,że jeśli to pedagog z powołania to jakby jej autorka wątku w liście napisała to co nam to może udałoby się odnowić kontakt.
Nie musi być dla niej lekarstwem na całe zło, ale możliwe, że jakoś może jej pomóc bo widać autorka potrzebuje w swoim życiu obecności jakiejś sensownej osoby dorosłej.

Niestety, takich uczniów, jak Autorka jest coraz więcej. Pani Agata musiałaby działać 24/24 a i to nie wiadomo, czy by się wyrobiła, gdyby chciała pomagać i aktualnym uczniom (co jest jej obowiązkiem) i eks uczniom.

Autorko, czy gdzieś kontynuujesz naukę? Powinnas zwrócić się do psychologa w Twojej nowej szkole, który w miarę możliwości skieruje Cię na terapię (bo niewatpliwie takiej potrzebujesz w sytuacji, którą nam opisałaś).

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez MissChievousTess

A ja myślę,że jeśli to pedagog z powołania to jakby jej autorka wątku w liście napisała to co nam to może udałoby się odnowić kontakt.
Nie musi być dla niej lekarstwem na całe zło, ale możliwe, że jakoś może jej pomóc bo widać autorka potrzebuje w swoim życiu obecności jakiejś sensownej osoby dorosłej.

a ja mysle ze pani agata sie zagalopowala w swojej pomocy
to bardzo nieprofesjonalne przytulanie,kontakt na facebooku pisanie sms itp
byc moze dotarlo to do niej i nie chce miec problemow
autorka postu powinna poszukac pomocy u profesjonalisty a nie pkladac cala nadzieje na pomoc w ex nauczycielce .to zakrawa na obesje na punkcie tej pani i moze byc nie komfortowe dla tej nauczycielki

[Mijanou]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;83921841]a ja mysle ze pani agata sie zagalopowala w swojej pomocy
to bardzo nieprofesjonalne przytulanie,kontakt na facebooku pisanie sms itp
byc moze dotarlo to do niej i nie chce miec problemow
autorka postu powinna poszukac pomocy u profesjonalisty a nie pkladac cala nadzieje na pomoc w ex nauczycielce .to zakrawa na obesje na punkcie tej pani i moze byc nie komfortowe dla tej nauczycielki[/QUOTE]

Szczerze mówiąc, też tak uważam. Nauczycielowi nie jest zalecane utrzymywanie prywatnych kontaktów z uczniami, wymiana prywatnych numerów telefonów, smsowanie na prywatny numer, ani kontakt fizyczny, nawet jeśli ten kontakt nie ma żadnych podtekstów. Do kontaktu z nauczycielem jest służbowa skrzynka, względnie dziennik elektroniczny.

Owszem, nauczyciel musi być otwarty ale jednak zachować pewien dystans a tutaj ten dystans został wyraźnie przekroczony, skoro Autorka uznała nauczycielkę ze kumpelę na tyle, by jej nawrzucać jak kumpeli. Ale to było zadanie nauczyciela by dystans utrzymać a nie Autorki.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Daj jej spokój.

[MissChievousTess]

Napisane przez Mijanou

Szczerze mówiąc, też tak uważam. Nauczycielowi nie jest zalecane utrzymywanie prywatnych kontaktów z uczniami, wymiana prywatnych numerów telefonów, smsowanie na prywatny numer, ani kontakt fizyczny, nawet jeśli ten kontakt nie ma żadnych podtekstów. Do kontaktu z nauczycielem jest służbowa skrzynka, względnie dziennik elektroniczny.

Owszem, nauczyciel musi być otwarty ale jednak zachować pewien dystans a tutaj ten dystans został wyraźnie przekroczony, skoro Autorka uznała nauczycielkę ze kumpelę na tyle, by jej nawrzucać jak kumpeli. Ale to było zadanie nauczyciela by dystans utrzymać a nie Autorki.

Ile krajów, tyle szkół. W krajach,w których uczniowie osiągają najlepsze wyniki jest dokładnie odwrotnie. Poza tym nauczycielka jest dorosła i ma wolną wolę. Autorka może do niej napisać, a ona uzna czy i co chce z tym zrobić. Przecież jeśli uzna, że potrzebny psycholog dla młodzieży czy jakiś doradca to pewnie jako doświadczony nauczyciel wie gdzie i jak pokierować. Swoją drogą zadziwia mnie ilość osób, która młodzieży z problemami radzi "daj byłej wychowawczyni spokój". Zwłaszcza w sytuacji rodzinnej autorki. I cieszę się, że ja i moi rówieśnicy,z których niektórzy mieli problemy trafiliśmy na pedagogów z innym podejściem.

[skara]

Jak sobie wyobrażam siebie na miejscu Pani Agaty, to aż mi się słabo robi. Ona nie chce utrzymywać z Tobą kontaktów, robiła to, bo otrzymywała za to wynagrodzenie. I tak to powinno wyglądać. Znajdź sobie koleżankę, zostaw tę kobietę w spokoju.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[zakonna]

Nauczyciel przekroczył granicę. Nauczyciel, nawet wychowawca klasy, nie powinien mieć kontaktu SMS czy na Facebooku prywatnie z uczniami. Przytulania i zachowywanie się jak ciocia jest absolutnie nieprofesjonalne. I teraz nauczyciel powinien wytłumaczyć dziecku sytuacje i nie utrzymywać żadnych kontaktów. W razie podejrzeń, że autorka ma problemy w domu czy emocjonalne sprawę należy przekazać pedagogowi, psychologi lub zgłosić do odpowiednich organów.
W ogóle sobie nie wyobrażam funkcjonowania w ten sposób w relacjach z uczniami. Zamknęli by mnie w psychiatryku dobre kilka lat temu.

siła spokoju

[Mijanou]

Napisane przez MissChievousTess

Ile krajów, tyle szkół. W krajach,w których uczniowie osiągają najlepsze wyniki jest dokładnie odwrotnie. Poza tym nauczycielka jest dorosła i ma wolną wolę. Autorka może do niej napisać, a ona uzna czy i co chce z tym zrobić. Przecież jeśli uzna, że potrzebny psycholog dla młodzieży czy jakiś doradca to pewnie jako doświadczony nauczyciel wie gdzie i jak pokierować. Swoją drogą zadziwia mnie ilość osób, która młodzieży z problemami radzi "daj byłej wychowawczyni spokój". Zwłaszcza w sytuacji rodzinnej autorki. I cieszę się, że ja i moi rówieśnicy,z których niektórzy mieli problemy trafiliśmy na pedagogów z innym podejściem.

Myślę, że post zakonnej rzucił wiele światła na opisaną sprawę. Tak mi coś świtało, że nauczyciel średnio powinien mieć prywatne kontakty z uczniem i nie powinien przekraczać pewnych granic bo później może się zrobić nieprzyjemnie, tak jak w opisanej sytuacji.

No i co innego utrzymywać kontakt z byłą wychowawczynią/byłymi nauczycielami i czasem poprosić o radę, a co innego nastawić się na to, że byli nauczyciele nadal będą się nami opiekować i pomagać w nauce i życiu. Dlatego wymaga się od nauczycieli stawiania pewnych granic a w opisanej sytuacji te granice zostały przekroczone, choć nie z winy Autorki bo to nie ona powinna je stawiać.

Myślę, że Pani Agacie w końcu ten kontakt zaczął ciążyć i starała się najnormalniej wycofać z tego kontaktu. Może sama poczuła, że coś tu nie tak, coś źle zrobiła, choć powody zapewne miała szlachetne a chęci dobre. Dlatego fajnie, gdyby Autorka przeprosiła za tamtą sytuację ale na odpowiedź niech raczej nie liczy.

[Folgia]

Napisane przez Mijanou

Myślę, że post zakonnej rzucił wiele światła na opisaną sprawę. Tak mi coś świtało, że nauczyciel średnio powinien mieć prywatne kontakty z uczniem i nie powinien przekraczać pewnych granic bo później może się zrobić nieprzyjemnie, tak jak w opisanej sytuacji.

No i co innego utrzymywać kontakt z byłą wychowawczynią/byłymi nauczycielami i czasem poprosić o radę, a co innego nastawić się na to, że byli nauczyciele nadal będą się nami opiekować i pomagać w nauce i życiu. Dlatego wymaga się od nauczycieli stawiania pewnych granic a w opisanej sytuacji te granice zostały przekroczone, choć nie z winy Autorki bo to nie ona powinna je stawiać.

Myślę, że Pani Agacie w końcu ten kontakt zaczął ciążyć i starała się najnormalniej wycofać z tego kontaktu. Może sama poczuła, że coś tu nie tak, coś źle zrobiła, choć powody zapewne miała szlachetne a chęci dobre. Dlatego fajnie, gdyby Autorka przeprosiła za tamtą sytuację ale na odpowiedź niech raczej nie liczy.

Zgadzam się.

Autorko, możesz jak najbardziej panią Agatę przeprosić, ale to tyle. Nie licz na nic więcej. Myślę, że tak się jej uczepiłaś z tego powodu, że jest jedyną osobą, która dawała Ci wsparcie i zrozumienie. Może warto poszukać innej osoby? Ja bym radziła udać Ci się do psychologa. Pamiętaj, że jak od razu dany psycholog Ci nie przypasuje to się nie załamuj i szukaj dalej.

[Rena]

Skad jestes? Wiem, ze sa stowarzyszenia, ktore pomagaja mlodziezy w trudnej sytuacji rodzinnej.

[Mijanou]

Napisane przez Rena

Skad jestes? Wiem, ze sa stowarzyszenia, ktore pomagaja mlodziezy w trudnej sytuacji rodzinnej.

Są. I dziwię się, że psycholog w poprzedniej szkole Autorki (posiadający wiedzę o sytuacji rodzinnej Autorki, chocby z racji przyznanego jej indywidualnego toku nauczania) nic z tym nie zrobił i nie skierował Autorki do żadnego z nich.

[Nymerth]

Nauczycielka chyba po prostu wyczuła, że staje się dla Ciebie kimś "więcej" i że uzależniasz od niej swoje szczęście. Nieważne jak szlachetny człowiek by był, czasem wymaga to takiej odpowiedzialności, że nie każdy to udźwignie. Myślę, że dlatego się wycofała z relacji. Możesz do niej napisać - wyjaśnić jaką masz sytuację w domu itd. Ale na Twoim miejscu nie pisałabym, że była jedną jedyną taką, że nie masz nikogo oprócz niej. Mogłoby to ją odstraszyć, bo brzmi strasznie niezdrowo. Napisz o swojej sytuacji i że relacja z nią Ci pomagała. Ale nie nastawiaj się i nie obwiniaj jej jeśli jednak nic z tego nie wyjdzie.

[somebody3]

Wysłałam Ci prywatną wiadomość.

Wiem, że to "tylko" Internet, ale niektóre osoby tutaj chyba powinny nauczyć się trochę empatii i tonowania swoich wypowiedzi. "Słabo mi się robi", "daj jej spokój"? Średnio to wspierające. Piszecie do młodej, samotnej, wrażliwej nastolatki, która nie ma nikogo, nie ma żadnego wsparcia. Najwidoczniej nauczycielka stała się dla niej kimś w rodzaju zastępczej cioci czy mamy - to jedyna dorosła osoba która okazała jej pozytywne uczucia. Czy tak powinno być? Nie. Czyja to wina? Dorosłych. W tym pani Agaty, która nie określiła granic w tej relacji, a później najwidoczniej się przestraszyła i gwałtownie wycofała, pozostawiając autorkę samą.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Napisane przez somebody3

Wysłałam Ci prywatną wiadomość.

Wiem, że to "tylko" Internet, ale niektóre osoby tutaj chyba powinny nauczyć się trochę empatii i tonowania swoich wypowiedzi. "Słabo mi się robi", "daj jej spokój"? Średnio to wspierające. Piszecie do młodej, samotnej, wrażliwej nastolatki, która nie ma nikogo, nie ma żadnego wsparcia. Najwidoczniej nauczycielka stała się dla niej kimś w rodzaju zastępczej cioci czy mamy - to jedyna dorosła osoba która okazała jej pozytywne uczucia. Czy tak powinno być? Nie. Czyja to wina? Dorosłych. W tym pani Agaty, która nie określiła granic w tej relacji, a później najwidoczniej się przestraszyła i gwałtownie wycofała, pozostawiając autorkę samą.

Ale to wygląda, jakby ona ją osaczała. Uwiesiła się na niej, żąda ciągłego poświęcania jej uwagi, chce się do niej cały czas przytulać, a potem jeszcze jej pisze, że jest beznadziejna.

Wina dorosłych, ale przecież nie tej nauczycielki.

Autorka też jest prawie dorosła, nie ma 10 lat.

[somebody3]

[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;83936101]Ale to wygląda, jakby ona ją osaczała. Uwiesiła się na niej, żąda ciągłego poświęcania jej uwagi, chce się do niej cały czas przytulać, a potem jeszcze jej pisze, że jest beznadziejna.

Wina dorosłych, ale przecież nie tej nauczycielki.

Autorka też jest prawie dorosła, nie ma 10 lat.[/QUOTE]

'Osaczanie' to wyraz tego, jak bardzo samotną jest dziewczyną i jak bardzo potrzebuje rodzicielskiego uczucia. Bezpośredni wynik nieudolności rodzicielskiej jej rodziców. To takie niedojrzałe poszukiwanie miłości, uwagi, nawet fizycznego dotyku. Pisanie, że jest beznadziejna - rozumiem to jako spontaniczny wyraz złości, a także smutku przez to odrzucenie. Nie wiem, ile ma lat, ale sądzę, że około 13-16. Jeśli jest starsza, to nie czuć tego w jej poście. Przypuszczam, że emocjonalnie ma lat jeszcze mniej. Nie mowię, że jej zachowanie jest poprawne , ale trzeba popatrzyć na kontekst, na jej środowisko. Nauczycielka może sobie nie zdawała sprawy, co robi, że staje się dla niej kimś ważnym, ale nie fair jest też "odrzucenie" takiego dzieciaka tak bez podania powodu... Smsy, przytulanie, ja tutaj widzę niekonsekwencję tej pani.

[Mijanou]

[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;83936101]Ale to wygląda, jakby ona ją osaczała. Uwiesiła się na niej, żąda ciągłego poświęcania jej uwagi, chce się do niej cały czas przytulać, a potem jeszcze jej pisze, że jest beznadziejna.

Wina dorosłych, ale przecież nie tej nauczycielki.

Autorka też jest prawie dorosła, nie ma 10 lat.[/QUOTE]

To nie jest osaczenie, przynajmniej nie intencjonalne.
Autorka jest po prostu bardzo samotna i bez żadnego wsparcia ze strony rówieśników i dorosłych bliskich.

Nie powinniśmy też mówić o winie nauczycielki, i z tym się zgadzam. Ona też miała dobre intencje ale jednak nie postawiła granic, które powinna była postawić. Bo co innego być pomocą i wsparciem a co innego zaakceptować rolę cioci, koleżanki i powiernicy. To nie była jej rola i nic dziwnego, że Autorka pozbawiona nagle tej cioci-koleżanki-powiernicy odczuła żal i gniew.

[skara]

Napisane przez somebody3

Wiem, że to "tylko" Internet, ale niektóre osoby tutaj chyba powinny nauczyć się trochę empatii i tonowania swoich wypowiedzi. "Słabo mi się robi", "daj jej spokój"? Średnio to wspierające.

Piszesz konkretnie do mnie. Nie wiem dlaczego miałabym pisać posty wspierające? Przecież to autorka postępuje nie w porządku, osacza nauczycielkę, oczekuje rzeczy, których oczekiwać nie powinna. Czas zejść na ziemię, nie jest pępkiem świata i nie widzę powodu by ją specjalnie chronić. Ma oczekiwania z księżyca i warto ją o tym uświadamić.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mijanou]

Napisane przez skara

Piszesz konkretnie do mnie. Nie wiem dlaczego miałabym pisać posty wspierające? Przecież to autorka postępuje nie w porządku, osacza nauczycielkę, oczekuje rzeczy, których oczekiwać nie powinna. Czas zejść na ziemię, nie jest pępkiem świata i nie widzę powodu by ją specjalnie chronić. Ma oczekiwania z księżyca i warto ją o tym uświadamić.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Owszem, Autorka ma nieuzasadnione oczekiwania ale jeśli jeszcze raz przeczytasz jej post zauważysz, że nauczycielka obiecała jej wsparcie i pomoc w nauce pomimo, że Autorka ukończyła już szkołę. Nie powinna takich obietnic składać. Uczennica skończyła szkołę a zatem ich kontakt powinien ograniczyć się do zera, względnie raz na jakiś czas można eks nauczycielkę odwiedzić w szkole i zamienić kilka słów. Dlatego dziwię się przede wszystkim nauczycielce, jako osobie dorosłej. I to tym bardziej, że mi by taka wylewność uczennicy (przytulanie, traktowanie mnie jak powiernicę) najnormalniej przeszkadzała i ciążyła na tyle, że w życiu takiej obietnicy dalszego ciotkowania bym nie złożyła a przeciwnie, otworzyłabym szampana, że to już koniec.

[zakonna]

Oczywiście, że osobą odpowiedzialną za taką relację jest TYLKO dorosły.

siła spokoju

[stewardesa]

Mogła po prostu nie chcieć udzielać darmowych korepetycji. Nie wiem jak wyglądała ta obietnica spotkania, jeżeli rzeczywiście coś obiecywała a potem zaczęła zbywać, to bardzo słabo.

[Mijanou]

Napisane przez stewardesa

Mogła po prostu nie chcieć udzielać darmowych korepetycji. Nie wiem jak wyglądała ta obietnica spotkania, jeżeli rzeczywiście coś obiecywała a potem zaczęła zbywać, to bardzo słabo.

Też nie wiem, jak ta obietnica wyglądała. Mogło to być po prostu grzecznościowe: " zadzwoń, jeśli będziesz miała problem". Niemniej mogło to zostać odczytane jako obietnica. Tak, czy inaczej zgadzam się w 100% z zakonną. To dorosła osoba jest odpowiedzialna za swoją relację z osobą nieletnią a nie na odwrót.

[chwast]

Napisane przez somebody3

Wysłałam Ci prywatną wiadomość.



Wiem, że to "tylko" Internet, ale niektóre osoby tutaj chyba powinny nauczyć się trochę empatii i tonowania swoich wypowiedzi. "Słabo mi się robi", "daj jej spokój"? Średnio to wspierające. Piszecie do młodej, samotnej, wrażliwej nastolatki, która nie ma nikogo, nie ma żadnego wsparcia. Najwidoczniej nauczycielka stała się dla niej kimś w rodzaju zastępczej cioci czy mamy - to jedyna dorosła osoba która okazała jej pozytywne uczucia. Czy tak powinno być? Nie. Czyja to wina? Dorosłych. W tym pani Agaty, która nie określiła granic w tej relacji, a później najwidoczniej się przestraszyła i gwałtownie wycofała, pozostawiając autorkę samą.

Brawo

[Werotusz]

Ona mi powiedziała ze mam wsparcie i obiecuje ze mi pomoże w nauce i ogólnie powiedziała pisz kiedy masz ochotę a to było już po zakończeniu szkoły z nią wiec nie była moja nauczycielka juz

---------- Dopisano o 12:03 ---------- Poprzedni post napisano o 12:01 ----------

Wiem ze mogła nie chcieć darmowych korepetycji dawać ale powiedziała mi ze to nie będą korepetycje „zrobimy to po ludzku” co tez nie wiem co oznacza nie wiem tez myślałam ze to poszło o pieniądze bo właśnie po tym tekście tak się zaczęło unikanie mnie