Mój narzeczony jest alkoholikiem - co robić?

[gramwzielone]

Napisane przez SALIX

Są 2 podejścia. W Polsce ponoć głównie takie, jak napisałaś. Na zachodzie - także leczenie w duchu 'kontrolowanego picia'. http://blog.krolartur.com/byli-alkoh...-sobie-drinka/

Tak czy siak, picie codziennie "bo zmęczony po pracy" nie jest piciem kontrolowanym, raz na ruski rok, tylko regularnym spożywaniem alkoholu - i tu już z góry wiadomo do czego doprowadzi.

Nie kwestionuję. Aczkolwiek wydaje mi się ze dużo zależy od charakteru.

W przypadku mojego ojca chociażby powrót do picia po okresie abstynencji w postaci "jednego piwka dla ochłody/"po robocie"/dla towarzystwa itp kończyło się regularnym chlaniem. Bo inaczej tego nazwać tego nie można było.

[Cherry Blossom Girl]

Nadal nie przyznaje się do problemu i wypiera uzależnienie. Nic z tego nie będzie.

[201706081317]

Napisane przez night prowler

Też mnie rozłożył ten fragment.

Wiązanie się z niepijącym alkoholikiem to duże wyzwanie.

Wiązanie się z pijącym alkoholikiem to głupota.

Wiązanie się z pijącym alkoholikiem, który po terapii uzależnień dalej uznaje, że piwko mu się należy po pracy jest poza skalą głupoty. W moim odczuciu nie ma bardziej patowej sytuacji, niż pijak, który wie lepiej.

Wiej, uciekaj, zadbaj o swoją przyszłość póki czas.

Najlepsza odpowiedź w wątku.

Ja jako dziecko niby dwójki alkoholików, matka pijąca na umór i ojciec do momentu gdy nie musiał zacząć sztorcować się lekami, powiem tyle, że jestem osobą która emocjonalnie jest w lesie. Moje dzieciństwo skończyło się na nerwicy, wielu lękach, do dziś mam zjedzone wszystkie paznokcie w domu i wszystko mi się z rąk wysypuje.
Mama też zaczynała od jednego, dziś chodzi pijana na pogrzeby. Oczywiście po pracy. Bo w pracy odpicowana za biurkiem siedzi.
A jak mnie wyzywa od szmat to ojciec nigdy nie reaguje, bo co on może zrobić?
Uzależnienie i współuzależnienie.
Nie polecam chyba że musisz koniecznie.

[lilka_vanilka]

Pije, ale kocha zwierzęta ;-) cudowny facet! Życzę Wam szczęscia ;-)

[Minna]

Wydaje mi się, że autorka i tak już za daleko zabrnęła. Siedem lat z tym facetem, powroty, teraz chce go ratować, tłumaczy go. Nie odejdzie od niego. Jest już daleko w lesie. Chce go ratować, więc ma wszystkie symptomy. Poza tym zamilkła po lawinie jednogłośnych opinii.

[letik]

Uwielbiam jak alkoholicy twierdza ze piwo po pracy im sie należy...nigdy nie bylabym z taka osoba i Tobie radzę wiać jak najdalej od pijaka.

[lubiekielbase]

Napisane przez JoleneJolene

Hej hej, moja sytuacja (w dużym skrócie) przedstawia się następująco, jestem z facetem od ok 7 lat, przez pierwsze 3/4 lata wiadomo sielanka, od razu zamieszkaliśmy razem, w trakcie zaczął pić codziennie, ja to potępiałam więc zaczął sie z tym ukrywać, a w trakcie remontu mieszkania poznajdowałam pochowane w różnych zakamarkach butelki po wódce/piwach. Odeszłam z wielkim bólem bo myślałam że to ten jedyny.
Zeszliśmy się z powrotem po jakiś 2/3 miesiącach, obiecał poprawę i faktycznie - nie pił ( tak mi się wydawało), i tak żyliśmy znów razem przez kolejne 2 lata, do czasu aż nie przyłapałam go na piciu... Znów burzliwe rozstanie, no i znów po jakimś czasie sie zaczęliśmy spotykać, teraz starał się 2x bardziej, zapisał sie na terapie, brał leki, i ogólnie nosił mnie na rekach, zabierał gdzie chciałam,ogólnie cód miód i orzeszki, ja znów się wprowadziłam, a po jakiś 5 miesiącach sie oświadczył.
I tak jest do teraz, od niedawna, znów pije codziennie piwka, po jednym, ale jednak, mówi ze nie ma problemu bo jego koledzy tez pija codziennie, i że mu sie po pracy należy.
I że kocha mnie i nie chce juz mi robić krzywdy ani oszukiwać.
Ogólnie jest to dobry człowiek, pomocny, kocha zwierzęta (pomagamy zwierzakom w potrzebie, jako wolontariusze, sami mamy w domu 3 psy, i wiem że je bardzo kocha, poprzednim razem psy zabrałam ze sobą, i wiem jak bardzo to przeżył), ale jest trochę pogubiony, taki Piotruś Pan, a wiadomo ja robię się coraz starsza, zbliżam się do 30 i moje wymagania się zmieniają, nie mam ochoty pilnować swojego faceta, bo potrzebuje własnie faceta nie dziecka które musze pilnowac i zastanawiać się czy czasem mnie nie oszukuje...
Co mam robić? Walczyć o ten związek?

Pije = krzywdzi Cię.

[JoleneJolene]

hej dziewczyny! Nie zamilkłam, przepraszam, ale nie siedzę przed lapkiem non stop, większość czasu spędzam aktywnie, zwłaszcza w takie piękne pogody
Już odpisuję
Wiele z was pisało o dzieciach, mój ojcie też był alkoholikiem, wiem z 'czym to się je', ogólnie własne dzieci nie wchodzą grę - nie mogę ich mieć.
Po drugie, któraś z was napisała o terapii dla współuzależnionych, wiem że problem może być też we mnie - trafnie spostrzegłyście, wiem też że moze podświadomie szukam faceta takiego jak mój ojciec, dlatego na taką terapię chcę się zapisać, znalazłam coś w moim mieście, ale może najpierw jakiś psycholog?
Nie wiem od czego zacząć, naprawdę chcę normalnie żyć!

[madana]

naprawdę chcę normalnie żyć!

Ale jest to niemożliwe z opisanym człowiekiem, JUŻ zmarnowałaś 7 lat życia (tak, wiem, bywają "piękne chwile")- robisz powtórkę z domu, gdzie Twój ojciec chlał i jakoś to niefajny, ale znjaomy schemat, który chcesz powtórzyć, tyle że z normalnym i udanym życiem nie ma i nie będzie miało nic wspólnego.
I jak zawsze- tylko tych "przyszłych" dzieci żal bardzo, gdy "z miłości" kobieta wchodzi z związek z kimś, kogo tu opisałaś.
I jeszcze jedno: nawet gdy dzieci nie chce się mieć, nie planuje , nie może, to zwyczajnie szkoda WŁASNEGO życia, które ma się kręcić wokół chlania, popijania, życia z cuchnącym % chłopem.

Pomijam, że chłop typu Piotruś Pan to etap przejściowy w życiu na zasadzie "wiem już, jaki chłop do dobrego życia się nie nadaje"- nie znam żadnego Piotrusia Pana , który poza chwilami , umiałby żyć w dobrym związku, funduje górę-dół jako sposób życia.

[Rena]

Przez ostatnie 7 lat robisz co chcesz, a nas pytasz o zdanie i mamy w jednym watku zmienic Twoje zycie?

[Minna]

Jest tylko jedna droga, zerwać z nim raz na zawsze całkowicie i iść na terapię z prawdziwego zdarzenia. Tylko wtedy zrozumiesz i nigdy do niego już nie wrócisz. W takiej sytuacji jak Twoja, nie ma półśrodków. Z nim NIGDY nie będziesz żyć normalnie.

[zakonna]

Autorko. Możesz zacząć od poszukania grupy AlAnon w Twojej okolicy, to jest grupa wsparcia dla rodzin alkoholików. Poza tym poszukaj MOZU, to Miejski Ośrodek Leczenia Uzależnien albo poszukaj poradni leczenia uzależnień. Możesz też iść do psychiatry i poprosić o skierowanie na psychoterapię, wszystko na NFZ. Możesz też poszukać terapeuty i chodzić prywatnie. I jeśli jeszcze tego nie zrobiłaś, to poczytaj o DDA. Lektura obowiązkowa dla ciebie.

[allmode]

Jeśli chcesz normalnie żyć, to od razu jutro z samego rana weź się za szukanie ośrodka pomocy dla DDA i współuzależnionych. Tam znajdziesz pomoc psychologiczną. Pokieruje Cię też psychiatra - przy wielu przychodniach, nawet tych prywatnych, są poradnie zdrowia psychicznego w ramach NFZ, nie potrzebujesz skierowania.
I zakończ definitywnie ten związek.
Póki nie przejdziesz terapii, nie zrozumiesz, co robisz źle. Nie marnuj życia, masz tylko jedno.

[HealthOne]

krótka odpowiedź na pytanie zawarte w tytule- zostawić go.

Tyle dobrze że nie jesteście po ślubie i nie musisz się użerać z pijakiem.

[bluebluesky]

Napisane przez JoleneJolene

hej dziewczyny! Nie zamilkłam, przepraszam, ale nie siedzę przed lapkiem non stop, większość czasu spędzam aktywnie, zwłaszcza w takie piękne pogody
Już odpisuję
Wiele z was pisało o dzieciach, mój ojcie też był alkoholikiem, wiem z 'czym to się je', ogólnie własne dzieci nie wchodzą grę - nie mogę ich mieć.
Po drugie, któraś z was napisała o terapii dla współuzależnionych, wiem że problem może być też we mnie - trafnie spostrzegłyście, wiem też że moze podświadomie szukam faceta takiego jak mój ojciec, dlatego na taką terapię chcę się zapisać, znalazłam coś w moim mieście, ale może najpierw jakiś psycholog?
Nie wiem od czego zacząć, naprawdę chcę normalnie żyć!

Terapia swoja droga, ale nie skazuj sie na zycie u boku alkoholika.

[Koteu]

jak to w filmie powiedzieli "Bo każdy pijak to złodziej" może teraz wydaje się dobrym człowiekiem no ale wiadomo co alkohol robi z ludźmi

[2016070953]

Autorko wątku ratuj się póki możesz i uciekaj gdzie pieprz rośnie, szkoda marnowac życie z kimś takim.

[Anette30]

30 latka z charakteru już nie zmienisz...
Z alkoholizmem można wygrać są terapie, z tym akurat można sobie poradzić, chociaż jest ciężko.
Ostatnio widziałam filmik na youtubie, który właśnie dobrze wyjaśnia sprawę wychodzenia z uzależnienia:
https://www.youtube.com/watch?v=VczJFqMj-OQ

[2016070953]

Można wygrać, ale nie wyobrażam sobie życia z osobą która wygrała z nałogiem bo gdybym była z kimś takim to musiałabym zrezygnować całkowicie z alko, z czekoladek z alko, płynu do płukania ust z alko itp. bo to są pokusy dla osoby która wyszła z nałogu itp. A ja aż tak nie zamierzam się poświęcać.

[Nyalee]

Napisane przez JoleneJolene

Hej hej, moja sytuacja (w dużym skrócie) przedstawia się następująco, jestem z facetem od ok 7 lat, przez pierwsze 3/4 lata wiadomo sielanka, od razu zamieszkaliśmy razem, w trakcie zaczął pić codziennie, ja to potępiałam więc zaczął sie z tym ukrywać, a w trakcie remontu mieszkania poznajdowałam pochowane w różnych zakamarkach butelki po wódce/piwach. Odeszłam z wielkim bólem bo myślałam że to ten jedyny.
Zeszliśmy się z powrotem po jakiś 2/3 miesiącach, obiecał poprawę i faktycznie - nie pił ( tak mi się wydawało), i tak żyliśmy znów razem przez kolejne 2 lata, do czasu aż nie przyłapałam go na piciu... Znów burzliwe rozstanie, no i znów po jakimś czasie sie zaczęliśmy spotykać, teraz starał się 2x bardziej, zapisał sie na terapie, brał leki, i ogólnie nosił mnie na rekach, zabierał gdzie chciałam,ogólnie cód miód i orzeszki, ja znów się wprowadziłam, a po jakiś 5 miesiącach sie oświadczył.
I tak jest do teraz, od niedawna, znów pije codziennie piwka, po jednym, ale jednak, mówi ze nie ma problemu bo jego koledzy tez pija codziennie, i że mu sie po pracy należy.
I że kocha mnie i nie chce juz mi robić krzywdy ani oszukiwać.
Ogólnie jest to dobry człowiek, pomocny, kocha zwierzęta (pomagamy zwierzakom w potrzebie, jako wolontariusze, sami mamy w domu 3 psy, i wiem że je bardzo kocha, poprzednim razem psy zabrałam ze sobą, i wiem jak bardzo to przeżył), ale jest trochę pogubiony, taki Piotruś Pan, a wiadomo ja robię się coraz starsza, zbliżam się do 30 i moje wymagania się zmieniają, nie mam ochoty pilnować swojego faceta, bo potrzebuje własnie faceta nie dziecka które musze pilnowac i zastanawiać się czy czasem mnie nie oszukuje...
Co mam robić? Walczyć o ten związek?

Sama sobie odpowiedziałaś.
Niestety uzależnień nie da się wyleczyć do końca, zawsze jest ryzyko nawrotów. Jeśli on nie chce z tym nic zrobić, nie chce walczyć o swoje zdrowie i także o Ciebie, to to nie ma sensu. Być może przydałaby mu się terapia na oddziale całodobowym i to nie taka trwająca 2 tygodnie. Tylko to trzeba chcieć.
Postaw mu sprawę jasno, jeśli się nie zmieni, to wiej, póki możesz. Mąż alkoholik to straszna sprawa, a im dłużej jesteś w tym związku, tym bardziej jesteś współuzależniona.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez hardgirl123

Można wygrać, ale nie wyobrażam sobie życia z osobą która wygrała z nałogiem bo gdybym była z kimś takim to musiałabym zrezygnować całkowicie z alko, z czekoladek z alko, płynu do płukania ust z alko itp. bo to są pokusy dla osoby która wyszła z nałogu itp. A ja aż tak nie zamierzam się poświęcać.

normalnie największe poświęcenie z tym płynem do płukania ust.
jak ja byłam z niepijącym alkoholikiem to nie miał problemu z tym, że wypiłam przy nim alko. nie ciągnęło go i tyle.

[xenon88]

Napisane przez hardgirl123

Można wygrać, ale nie wyobrażam sobie życia z osobą która wygrała z nałogiem bo gdybym była z kimś takim to musiałabym zrezygnować całkowicie z alko, z czekoladek z alko, płynu do płukania ust z alko itp. bo to są pokusy dla osoby która wyszła z nałogu itp. A ja aż tak nie zamierzam się poświęcać.

What?

[Fortuna1]

Jeśli bardzo Ci zależy na nim możesz porozmawiać z nim o tym że jego picie niszczy jego życie, twoje życie i wasz związek, i postawić ultimatum, terapia albo koniec. Zarówno on musiałby iść na terapię jak i ty.
Moj TZ ma problemy a alkoholem, aktualnie niepijacy. Jego rodzicom po kilkunastu latach picia (matka się wspoluzaleznila) udało się wyjść z tego. Nie piją już od jakichś dziesięciu lat. I nigdy nie uwierzę w to, że jest coś takiego jak kontrolowane picie. Tylko że to wymaga wielu lat terapii i wsparcia bliskich osób.

Alkoholika nawet niepijacego zawsze będzie ciągnęło do alkoholu. To jest choroba psychiczna... Osoba, która decyduje się być z alkoholikiem podejmuje naprawdę duże wyzwanie. Wiąże się to z tym, że trzeba unikać miejsc gdzie się pije, zwłaszcza w piątki i w soboty, gdyż wtedy przychodzi największa chęć. Osoba która decyduje się na związek z alkoholikiem musi do końca życia zrezygnować z picia i wszystkiego co z alkoholem powiązane.

Jeśli nie masz na to siły to zerwij z nim. Jeśli chcesz walczyć to on też musi chcieć i chociażby znowu zacząć terapię.

Powodzenia!

[wild_horse]

Napisane przez JoleneJolene

W sumie nie wiem, wiem jednak że mnie kocha ale nałóg jest silniejszy, jakby nie patrząc przeżyłam z nim kawał życia, chciałabym mu jakoś pomóc, ale nie wiem jak, i czy jest sens?

Ja też wiem, że mój eks mnie bardzo kochał i nadal kocha ale co z tego, skoro nie potrafił uszanować fundamentalnych dla mnie spraw, kłamał itd (no, nie będę się rozpisywać bo to nie miejsce).

W każdym razie: skoro już tyle razy odchodziłaś i wracałaś, a on tyle razy zmieniał się na chwilę a potem znów było to samo, to - tak, jak dziewczyny pisały - zostaw go, teraz już na dobre, i nie oglądaj się za siebie. Widać, że Ci na nim zależy i widać też, że nie jesteś jakaś silna psychicznie skoro cały czas masz nadzieję, ale naprawdę - najlepiej będzie zamknąć w końcu ten etap i poszukać PRAWDZIWEGO mężczyzny zwłaszcza, że sama piszesz, że nie chcesz wiecznie niańczyć faceta.

Piszesz, że nałóg jest od niego silniejszy - bzdura. Skoro tak mówi albo to pokazuje to znaczy, że woli piwo od Ciebie i to jest smutne.

---------- Dopisano o 22:09 ---------- Poprzedni post napisano o 21:36 ----------

Napisane przez Fortuna1

Alkoholika nawet niepijacego zawsze będzie ciągnęło do alkoholu. To jest choroba psychiczna... Osoba, która decyduje się być z alkoholikiem podejmuje naprawdę duże wyzwanie. Wiąże się to z tym, że trzeba unikać miejsc gdzie się pije, zwłaszcza w piątki i w soboty, gdyż wtedy przychodzi największa chęć. Osoba która decyduje się na związek z alkoholikiem musi do końca życia zrezygnować z picia i wszystkiego co z alkoholem powiązane.

Otóż to Wszystko wygląda pięknie: miłość, poświęcenie, wzajemne wspieranie się... Pytanie tylko, czy Autorka ma na to wszystko siłę. Choć z drugiej strony nie wiem, czy z nastawieniem faceta "Moi kumple piją i jest ok, to jak też mogę wypić piwo i guzik mnie obchodzi Twoje zdanie" jest jakikolwiek sens cokolwiek robić.

[JoleneJolene]

hej dziewczyny, odeszłam od niego, a raczej on ode mnie wczoraj, obiecał mi wspólny spacer o 18, ale najpierw musiał jechac cos załatwić z praca, i tak zeszło mu do 19, oczywiscie to ja zadzwoniłam, on przepraszał, ze dluzej mu zejdzie, pomyślałam - no ok,zdarza się, o 21 dzownie, jeszcze tam siedzi i juz mi sie cisnienie podnioslo, napisalam ze mu za☠☠☠iscie mu sie udało udawac ze mnie kocha, ze nawet uwierzyłam, dlaczego mnie tak olewa, ze nie rozumiem co mu zrobiłam i przez co jest taki dla mnie, i ze jade do siostry i nie wiem kiedy bede bo nie chce siedziec sama, o 23 znow do niego zadzwoniłam, on ciagle z kolegami, nawqet nie zamierzał sie zbierać, i do mnie ze jak mu powiedziałam ze mam go w dupie to co sobie wyobrazam, ze teraz bedzie za mna leciec? o 24 tłumaczył mi ze mnie kocha, i zrobiłam niepotrzebna histerie i ze wroci jak sie uspokoje, o 1 w nocy odebrał jego kumpel z tekstem ze mam sie od☠☠☠☠☠☠☠ić, i bedzie lepiej jak on bedzie sam bo mu niszcze zycie, ze on jest juz niedysponowany i nie bedzie ze mna gadał....
Teraz musze wrocic do mieszkania po rzeczy i bardzo sie boje bo nie wiem jak zareaguje....

[ellen72]

Idz z kims, jak sie boisz.

Z tego co piszesz, to on wcale Cie nie zostawil, tylko jego kumpel Cie dosadnie splawil. Watpie, ze on bedzie chcial sie rozstac.

Pomoz sobie, nie jemu. Ty tez potrzebujesz miec udane zycie. Jesli chcesz zalozyc rodzine, to masz mniej czasu niz on. Nie martw sie juz o niego.

[Lexie]

To nie jedź po te rzeczy sama, tylko z kimś bliskim.

[Fortuna1]

Napisane przez JoleneJolene

hej dziewczyny, odeszłam od niego, a raczej on ode mnie wczoraj, obiecał mi wspólny spacer o 18, ale najpierw musiał jechac cos załatwić z praca, i tak zeszło mu do 19, oczywiscie to ja zadzwoniłam, on przepraszał, ze dluzej mu zejdzie, pomyślałam - no ok,zdarza się, o 21 dzownie, jeszcze tam siedzi i juz mi sie cisnienie podnioslo, napisalam ze mu za☠☠☠iscie mu sie udało udawac ze mnie kocha, ze nawet uwierzyłam, dlaczego mnie tak olewa, ze nie rozumiem co mu zrobiłam i przez co jest taki dla mnie, i ze jade do siostry i nie wiem kiedy bede bo nie chce siedziec sama, o 23 znow do niego zadzwoniłam, on ciagle z kolegami, nawqet nie zamierzał sie zbierać, i do mnie ze jak mu powiedziałam ze mam go w dupie to co sobie wyobrazam, ze teraz bedzie za mna leciec? o 24 tłumaczył mi ze mnie kocha, i zrobiłam niepotrzebna histerie i ze wroci jak sie uspokoje, o 1 w nocy odebrał jego kumpel z tekstem ze mam sie od☠☠☠☠☠☠☠ić, i bedzie lepiej jak on bedzie sam bo mu niszcze zycie, ze on jest juz niedysponowany i nie bedzie ze mna gadał....
Teraz musze wrocic do mieszkania po rzeczy i bardzo sie boje bo nie wiem jak zareaguje....

No to przynajmniej tylko potwierdził, że nie zasługuje na Twoją miłość. Jak wytrzeźwieje będzie pewnie chciał do Ciebie wrócić, ale nie leć na to. Ułóż sobie życie na nowo bo na to zasługujesz, i koniecznie skorzystaj z pomocy psychologa. To naprawdę pomaga. Trzymaj się ciepło, życzę dużo siły!

[JoleneJolene]

serce bije mi jak oszalałe, boje sie że zostane sama, nie jestem jakaś piękna, super szczupła, ot zwykła kobieta, na dodatek nie mogąca dać rodziny, przeszywa mnie taki strach, nie potrafie wam nawet tego opisać, jego kolega napisał mi na fb 'i co głupio ci ze woli moje towarzystwo?" , odpisałam 'szkoda, bo go kocham, ale na sile jego wyborów zmienić nie mogę", mam gule w gardle, płakać mi się chce, dosłownie boli mnie serce, zastanawiam się czy mogłam to jakos inaczej rozegrać, mam ochote sobie coś zrobic, miec spokój, ja tego ☠☠☠☠a nie wytrzymam psychicznie, całe zycie podporządkowałam pod niego, a on sie na mnie wypiął, on dla mnie całym światem a ja kim dla niego byłam??

[201605301111]

Napisane przez JoleneJolene

serce bije mi jak oszalałe, boje sie że zostane sama,

Fakt, lepiej byc z alkoholikiem, ktory cie nie szanuje
Nasyla na ciebie kolegow, awanturuje sie po pijaku, ma w dupie twoje zdanie i ciebie
Ale rzeczywiscie, bycie singlem w tym przypadku to koszmar