Dzidziuś a powrót do pracy!!!

[anetamilosz]

Kochane wizażanki-mamusie od dłuższego czasu mój mąż usiłuje mnie przekonać, że to najwyższy czas żebym zaczęła zostawiać naszego 10 miesięcznego synka pod opieką niani..Że to dla niego też będzie dobre...Ehhh, sama nie wiem co mam o tym myśleć, serce mi sie kraje jak tylko pomyslę, że miałabym go zostawić
Dodam tylko, że nie mam noża na gardle z tego powodu
Napiszcie proszę jak wy sobie poradziłyście z rozstaniem ze swoimi największymi skarbami, kiedy to było(wiek dziecka), jak przez to przeszłyście i czy wg was przyzwyczajanie dzidziusia do opienki ma jakieś zalety??
podzielcie się swoim doświadczeniem może wtedy będzie mi łatwiej....
Pozdrawiam cieplutko
Aneta

[anetamilosz]

Na pomoc mamy nie mogę liczyć bo niestety mieszkamy w innych miastach

[WioletaM]

Moja córka ma 2,5 roku i chciałabymm podjąć pracę, ale nie mogę jej znależć. Moi rodzice nie pracują i mieszkają na tym samym osiedlu co ja, więc moge liczyc na ich pomoc. Szczerze, to ja bałabym sie powierzyć dziecko niani, chyba,że byłaby to moja dobra znajoma. Masz jakąś nianię "na oku"?
Pozdrawiam
Wioleta

[anetamilosz]

Niestety nie mam znajomej, która by poszukiwała pracy w tym zawodzie, więc jeśli się zdecyduje na nianię to może jakąś z polecenia ale i tak będzie to obca osoba.. A co do pracy to rzeczywiście ciężko jest znaleźć , ja na całe szczęście razem z mężem prowadziliśmy kiedyś parę sklepów z odzieżą no i teraz mąż się tym sam zajmuje z pracownikami, ale coraz częściej i mnie namawia do powrotu..Ehhh, ciężka decyzja przede mną...

[WioletaM]

A może dałabyś dziecko do takiej osoby, która prowadzi mini przedszkole? Lepsze to niż żłobek i obca niania. Jest tam kilkoro dzieci i mogą się razem bawić.

[paula78]

witam
kochana jesli nie musisz to zostan jeszcze z maluchem w domu.
wiem ,że jest trudno wyżyc z jednej pensji ale nic nie zastąpi maluchowi obecnosci mamy .nawet najukochansza babcia ,ciocia czy niania.
ja dziekuje opacznosci ,że mogłam wykorzystać cały urlop macierzynski(jeszcze na starych warunkach)i cały wychowawczy (3 lata)mam tą swiadomosc ze to ja wychowałam dziecko i ,że wszytsko co potrafi jest moją zasługą ( I oczywiscie mojego TŻ ).
Oczywiscie nie było lekko z jednej pensji i moich 500 zł wychowawczego ale tez nie było tragedii.
polecam zosatnie w domu jak najdłużej się da.
pzdr.
paula

[anetamilosz]

Hej, hej,

co do zostania w domku z maluchem kochana Paulo to oczywiście nie mam nic przeciwko, wręcz przeciwnie
Nie mam też noża na gardle, jesli chodzi o sytuację finansową nawet nie narzekam jak już wspominałam mamy własny mały biznes, więc ta nasza "pensja" jest troszkę większa niż u pracodawcy.. Niemniej jednak ja nie mogłam iść na wychowawczy, bo ten przywilej nie przysługuje kobietom prowadzącym działalność gospodarczą
dlatego muszę za siebie cały czas płacić skaładki zusowskie wrrrrrrr
Jednak mąż twierdzi, że dla synka byłoby dobrze, gdyby trochę pobył z kimś innym.. Nie brałam pod uwagę żłobków, bo ustaliłam wcześniej z mężem że nasz Patryk pójdzie dopiero do przedszkola jak będzie miał 3 latka..
Ehhh, mi też się wydaje, że nie ma to jak z mamą w domu
Ale niektóre argumenty np, że mały się uzależni ode mnie i nie będzie chciał nigdy zostać z kimś innym, dyby zaszła taka konieczność trochę do mnie przemawiają...
Choć na razie trwam nieugięta przy swoim- chcę być z synkiem
Pozdrawiam cieplutko
Aneta