Akcja 100 książek w 2021 roku :)

[paula1456]

Napisane przez bedlamite

PAŹDZIERNIK


96/100 Swietłana Aleksijewicz - "Wojna nie ma w sobie nic z kobiety". 10/10


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Jakbyś miała tę książkę pokrótce opisać to jakbyś to ujęła? Pytam, bo zastanawiam się nad tą książką

Dorzucam kolejny przeczytany tytuł:
73. „Krew z krwi” - Przemysław Piotrowski, 5/10

Czy bylibyście w stanie zrobić dla swojego ukochanego dziecka dosłownie wszystko? Gdy wiecie, że musicie rozpocząć makabryczną grę i w sumie wyścig z czasem i ze śmiercią? Na takie pytanie próbuje odpowiedzieć Przemysław Piotrowski w swojej książce “Krew z krwi”.
Niezbyt popularny pisarz Daniel Adamski kiedyś miał wszystko. Ukochaną żonę, a później również synka, poza którym świata nie widział. Jednak to, co dobre szybko się kończy (zazwyczaj, chociaż czasem są wyjątki od tej reguły). Żona go zostawiła i wyjechała gdzieś na koniec świata, sam dobrze nie wie dokąd, a syn ciężko zachorował - ma SMA, a jakby tego było mało to zaatakował go również paskudny nowotwór - szyszyniak. Mężczyzna stara się przychylić malcowi nieba, pracuje na Uberze do oporu, ale nie jest w stanie uzbierać tyle pieniędzy, aby móc zakupić lek, który lekarze określają jako jedyną możliwą opcję wyzdrowienia Leosia. Nagle w jego mieście zaczyna grasować morderca, który popełnia zbrodnie do złudzenia podobne do tych, opisanych w książkach Daniela Adamskiego. Kto to jest? A może to sam pisarz morduje, aby jego książki lepiej się sprzedawały, a tym samym więcej mógł otrzymać w wydawnictwie wypłaty?
Cóż, ta książka to z jednej strony kryminał z dobrym śledztwem w tle, a z drugiej strony obyczajówka skupiona przede wszystkim na emocjach głównych postaci. Życie Daniela Adamskiego z pewnością nie jest usłane różami. Nie nudziłam się podczas lektury i na każdym kroku zadawałam sobie pytania, kto jest mordercą? Sceny z małym Leosiem to istne wyciskacze łez. Sama jestem teraz mamą i nie nawet nie chcę sobie wyobrażać, co musiał czuć ten bohater każdego dnia po przebudzeniu, kiedy docierało do niego, że znów od nowa musi rozpocząć walkę o życie synka. Niby ta książka nie była zła, bo często odczuwałam niepewność i napięcie, co wydarzy się dalej i w ogóle jak zakończy się ta historia. Ale z drugiej strony było kilka rzeczy, które mnie męczyły. Pierwszą z nich były dość częste powtórzenia faktów z życia czy to Daniela czy innych osób z jego otoczenia. Prosty przykład: na jednej stronie autor pisze, że pisarz słyszy głosy małych bawiących się na placu zabaw dzieci. Żeby za kilka stron znów to powtórzyć, i potem również i jeszcze raz za kilka stron. Albo jest wzmianka, że żona Daniela odeszła i że brała udział w maratonach, a za kilka stron znów te powtórzenia. Teraz po lekturze jestem w stanie do pewnego stopnia zrozumieć ten zabieg, ale nie zmienia to moich odczuć. Równie irytujące i deprymujące były zbyt długie zdania. Autor ma jakąś skłonność żeby je rozciągać niemiłosiernie, niekiedy docierając do końca danego zdania, nie pamiętałam już, co było na jego początku i musiałam wracać, żeby sobie to przypomnieć. Całościowo książka ta okazała się mocno średnią historią miłości rodzica do dziecka. Uczuciem, które jest w stanie zwalczyć wszystko (dosłownie). Przechodząc już do zakończenia to szczerze pisząc, do pewnego stopnia wprawiło mnie w zdumienia, nie spodziewałam się takiego właśnie obrotu sprawy.
Podsumowując, “Krew z krwi” to opowieść o ojcu, który nie zawiódł. O synu, który podjął heroiczną walkę. O matce, która uciekła daleko, ale miała swój powód (ci którzy przeczytali ten tytuł będą wiedzieć o co chodzi). Wreszcie to historia o nadziei i poświęceniu. I chociaż w moim odczuciu była taka sobie, to i tak uważam, że każdy powinien ją przeczytać.

Za możliwość udziału w booktourze bardzo dziękuję @czerwonakaja

[bedlamite]

Napisane przez paula1456

Jakbyś miała tę książkę pokrótce opisać to jakbyś to ujęła? Pytam, bo zastanawiam się nad tą książką

Wstrząsająca. Jeden z najlepszych reportaży, jakie czytałam, a ostatnio czytam ich sporo. Zupełnie inne spojrzenie na wojnę. Tylko trzeba się przyzwyczaić do stylu autorki, bo jest specyficzny.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[linaya]

169/200 - Nieznajomy mąż- Holly Peterson

[linaya]

170/200 - Bez pamięci - Barbara Freethy

[Ojoanna29]

109. Pi razy oko

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Sz05]

55. Sarah J. Maas, Dwór cierni i róż - niektóre postacie wydawały się płaskie, ale sama fabuła bardzo wciągała.

[linaya]

171/200 - Dręczyciel - Penelope Douglas

[paula1456]

Napisane przez bedlamite

Wstrząsająca. Jeden z najlepszych reportaży, jakie czytałam, a ostatnio czytam ich sporo. Zupełnie inne spojrzenie na wojnę. Tylko trzeba się przyzwyczaić do stylu autorki, bo jest specyficzny.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dziękuję

74. „Wigilia z nieznajomym” - Natasza Socha, 10/10
Nie spodziewałam się po tej powieści, że będzie aż tak poważna. Bardziej myślałam, że okaże się ona wesołą historią, od której nie będę potrafiła się oderwać, ale i nie będę umiała przestać się śmiać. Tymczasem było zgoła inaczej…
Antonina i Marcel zagubili się i na rozstaju swojej wspólnej drogi zaczęli iść w zupełnie inne strony. Ona już ma dość Wigilii, stresu, czy wszystkie potrawy dobrze wyjdą. Poza tym ma dość tej mrocznej tajemnicy, którą skrywa na dnie swego serca. Marcel za to ukrywa przed żoną, że otrzymał propozycję dobrej pracy, ale z jej powodu będzie musiał wyjechać z ich miasta. Też od jakiegoś czasu ma dość Wigilii, Świąt i tych wszystkich ludzi, aż tak kochają ten okres w roku. Czy tych dwoje będzie umiało na nowo się odnaleźć? Czy magia grudnia tutaj zadziała?
Nie mam pojęcia, jak Natasza Socha to uczyniła, ale pokochałam dosłownie każdego bohatera. Miałam wrażenie, że dwójka głównych bohaterów ma do przebycia konkretną drogę, na której spotkają pewnych ludzi, potrzebujących ich pomocy. Jest szalona Bronia, która kocha wszystkie zwierzęta, a nie potrafi obdarzyć uczuciem swojego syna. Jest Marianna, której się wydaje, że się zakochała, ale jej ukochany nagle się na nią obraża, a ta nie rozumie dlaczego. Wreszcie jest ukochana córka Antoniny i Marcela, która potrzebuje ich ogromnego wsparcia. Tych wszystkich ludzi z początku nic nie łączy, źle z czasem potrafią się ze sobą zaprzyjaźnić i każdy na każdego może liczyć. Czytałam ich przygody z zapartym tchem i chociaż historia ta okazała się nad wyraz poważna, to nie żałuję ani minuty spędzonej na jej lekturze. Czytelnik odczuwa całą gamę emocji, od wzruszenia do radości, że wszystko może być dobrze. Autorce udało się stworzyć sporą plejadę postaci, a jednak nie ma tutaj dwóch takich samych osób. Każdy z tego tłumu wyróżniał się czymś oryginalnym, a dzięki temu nie da rady się pogubić w tym, kto jest kim. Książkę tę czytałam z niezwykłą przyjemnością. Intrygującym okazał się pewien zabieg, którego dopuściła się Natasza Socha, a mianowicie poprzeplatanie teraźniejszości z przeszłością. Ale dzięki temu, czytelnik mógł krok po kroku, bardzo stopniowo odkrywać tajemnice z przeszłości Antoniny. Mnie najbardziej w zdumienie wprawił początek, jak i zakończenie tej historii. Ten pierwszy, bowiem w pierwszej chwili nawet nie załapałam o co w tym chodzi i nawet nie od razu zauważyłam w tym coś specjalnego. Ale nieco później dotarło do mnie, co chciała osiągnąć autorka. Mianowicie pragnęła ukazać, że niekiedy łatwiej jest nam rozmawiać z kimś zupełnie obcym, kto nas nie zna, nie wie, co lubimy, a czego wręcz nie znosimy niż z osobą, która powinna być najbliższa naszemu sercu. Ta historia okazała się niezwykle mądrą i pouczającą opowieścią o trudach życia, o zagubieniu się w tym wielkim świecie, dążeniu do tego, aby wszyscy wokół byli zadowoleni, a zapominaniu o sobie. A przecież my również jesteśmy tak samo ważni. To opowieść o powolnym oddalaniu się od siebie, o coraz rzadszym rozmawianiu o codzienności, o problemach w pracy czy o tym, że ekspedientka nie chciała nam czegoś sprzedać. To wreszcie historia małżeństwa, które gdyby nie przeszłość i nie pewne wydarzenia może nawet, by nie istniało. Autorka stworzyła mądrą powieść o dwóch sercach, którym nie było do siebie blisko. Zakończenie zaskoczyło mnie dlatego, że spodziewałam się zupełnie czegoś innego. W tym przypadku mam wrażenie, że to swoista furtka dla każdego z nas, kto czyta tę opowieść, aby wyrobił sobie samemu zdanie na temat tego, jak się to zakończyło.
Podsumowując, “Wigilia z nieznajomym” to zaskakująca i pełna emocji historia dwojga ludzi, tworzących małżeństwo. Żyją razem, a jakby osobno. Tu cierpienie przewija się ze śmiechem przez łzy. A co może wydarzyć się w grudniowy wieczór? Wszystko.

[lovelybaka]

36. M. Majcher - Zimny kolor nieba
37. A. Nowak - Dzieci, które gorszą

[linaya]

172/200 - Dziewczę fabryczne - Witold Gutowski

[liv87]

47. Najwazniejszy M. Majcher - spodziewam sie troche lzszehszej powiesci, ale pozytywnie mnie zaskoczyla. Dlugi, ladny wstep, druga czesc pieknie zimowa, jednak koncowka chyba byla pisana na szybko. Kilka stron przed koncem zastanawialam sie czy na pewno autorka zamknie wszystkie watki, czy jednak przygotowywac sie na druga czesc. Szkoda, ze ten koniec to troche popsul, ale i tak oceniam ja dosyc wysoko. Ksiazki autorki jednak mocno polecam, bo siega ona o wiele glebiej, daje do myslenia, sprawia, ze bohaterowie nie sa tylko dobrzy i zli.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[linaya]

173/200 - Żmijowisko - Wojciech Chmielarz
174/200 - Żniwo gniewu - Lucie Di Angeli-Ilovan

[gosia261282]

23." Zarządzanie czasem" Brian Tracy 6/10

Wysłane z mojego ELS-NX9 przy użyciu Tapatalka

[lovelybaka]

38. A. Nowak, M. Szewczyk-Nowak - Żeby nie było zgorszenia. Ofiary mają głos
39. G. Gargaś - Wieczór jak ten

[paula1456]

75. „Zwłoki pod październikowym śniegiem” #4 – Agnieszka Pruska, 7/10

Po raz czwarty możemy spotkać się z Maciejem Gromskim i towarzyszyć mu znów w śledztwie. Mężczyzna ów nie wiem, jak to robi, ale wszędzie tam, gdzie się pojawi zjawiają się również zwłoki. Tym razem nasz bohater jedzie w okolice Jodłowa, aby znów spróbować odnaleźć tajemniczą Karolinę Wąs. Planuje również odrobinę się zrelaksować i pochodzić po tamtejszych górach. Na miejscu okazuje się jednak, że biały puch bezczelnie chce pokrzyżować jego plany, zaś córka jego kumpla, u którego się zatrzymał, Maja, natrafia przypadkowo (bo w końcu zboczyła tylko ze ścieżki za potrzebą, a że zauważyła coś podejrzanego to musiała zajrzeć, prawda? No kto by nie zajrzał?) na zwłoki mężczyzny zakopane w śniegu i zakryte gałęziami świerku. Maciej Gromski bierze tę sprawę na klatę, chociaż tak naprawdę mógłby chociaż ten jeden raz odpuścić. Ale, nie, to jest silniejsze od niego. W międzyczasie próbuje również dowiedzieć się czegoś na temat Karoliny Wąs, a raczej jej miejsca obecnego pobytu. Kto zabił mężczyznę? Czemu go schował w krzakach? I gdzie jest Karolina?
Przyznam szczerze, że te opowiadanie odrobinę mniej mi przypadło do gustu niż poprzednie. W sumie ciężko mi stwierdzić dlaczego. Może dlatego, że w moim odczuciu akurat w tej krótkiej historii tak naprawdę nic się nie działo? Bo sami spójrzcie, na początku mamy przyjazd Macieja do jego przyjaciela i rodziny, potem niewiele się dzieje, wieczorem tego samego dnia już jest morderstwo, potem trochę śledztwa i przemyśleń Macieja, jego przygoda w zajeździe, potem znów trochę rozmyślań i bach! Rozwiązanie zagadki. Jakoś w poprzednich historiach lepiej to było rozwinięte. Tutaj mi czegoś zabrakło, abym mogła napisać, że w stu procentach ta historia mi się spodobała.
Podsumowując, “Zwłoki pod październikowym śniegiem” to kolejne przygody naszego ulubieńca, czyli Macieja Gromskiego. Ponownie natyka się on na zwłoki, znów bierze udział w śledztwie, ale jakby nastąpiło w tej opowieści spowolnienie akcji. Praktycznie nic się nie dzieje, a po kilku stronach następuje rozwiązanie sprawy. Niemniej całościowo oceniam te opowiadanie pozytywnie i zabieram się za czytanie kolejnej odsłony przygód sympatycznego Macieja.

[linaya]

175/200 - Fatalne kłamstwo - Valerie Keogh

[52226a6b84e10414ec85695991496d596c4cbe57_65555ba93c74a]

53. Cecelia Ahern “How to fall in love”

[Vivienne]

103/100 "Kochany święty Mikołaju" Debbie Macomber

Strasznie słaba.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[paula1456]

76. „Krwawy wieczór listopadowy” #5 – Agnieszka Pruska, 7/10

Po raz piąty mamy okazję towarzyszyć Maciejowi Gromskiemu w kolejnym śledztwie. Tym razem to jego własna matka zmusza go do odnalezienia zabójcy pewnej kobiety… Matka Macieja oraz jej przyjaciółka, Ewelina od lat spędzają 2 listopada podobnie - chodzą po cmentarzach. W tym roku jednak mają pecha, bowiem natrafiają pomiędzy nagrobkami na ciało kobiety. Z początku tli się w nich nadzieja, że może poczuła się ona słabo i zemdlała, jednak jeden rzut fachowego oka Eweliny wyprowadza je szybko z tego. Kto zabił kobietę? Czy była to zbrodnia zaplanowana a może popełniono ją w afekcie? Tego już musi się dowiedzieć Maciej Gromski, który jednocześnie dalej poszukuje tajemniczej i nieuchwytnej Karoliny Wąs.
Przyznam szczerze, że już trochę zaczynają mnie te historie nużyć. One były fajne i intrygujące na początku, kiedy stanowiły one nowość, coś z czym rzadko się czytelnik może zetknąć. Teraz, kiedy już wiemy co nieco o głównym bohaterze, chcielibyśmy chyba czegoś więcej, niż tylko króciutka historyjka na kilkanaście stron. Raczej wolałabym, aby wszystkie te drobne opowiadania zostały połączone w jednolitą całość, żeby można to było czytać ciągiem, a nie że przeczytam do końca i potem muszę czekać tak długo na kolejną część. Sama historia też jakoś mocno średnio wypadła na tle tych wszystkich, które ukazały się wcześniej. Coś mi tu ewidentnie nie zagrało, tylko ciężko mi określić, co konkretnie. Pomysł na fabułę był naprawdę interesujący, tylko to wykonanie… Można było tę historię bardziej rozkręcić. Bo tak wyszło masło maślane trochę. Wiecie, chodzi mi o to, że na początku dość długo wszystko się rozkręca, a potem nagle przyspiesza, i bum! nagle koniec i czekaj znów czytelniku na kolejną część. Mam nadzieję, że w przyszłości faktycznie te opowiadania zostaną złączone w całość i wydane w jednym egzemplarzu.
Podsumowując” “Krwawy wieczór listopadowy” to dalszy ciąg przygód Macieja Gromskiego. Tym razem to jego matka natrafia na zwłoki i jest tym bardzo przejęta. Ogólnie opowiadanie te czytało się w miarę porządku, ale czegoś tu ewidentnie zabrakło, żeby mówić o tym, że opowieść ta jest świetna. Fanom kryminałów może się jednak spodobać, tak więc nie odradzam, ale próbujesz na własną odpowiedzialność.

[57d469676eb95e4afe06d5c46bd77df5270daf8d_6584d1a317847]

Napisałam długą wiadomość ze wszystkimi książkami, które czytałam od początku kwartału i moimi opiniami, ale wizaż postanowił mnie wylogować w trakcie dodawania postu i cała wiadomość przepadła. Nie chce mi się pisać drugi raz całości. Od ostatniego postu w wątku przeczytałam około 20 książek i łącznie w tym roku mam na koncie 68. Wspomnę tylko o tych, które mi się spodobały w tym kwartale. Zdecydowanie ostatnie miesiące są u mnie pod znakiem fantastyki.
-Prawo milenium, 4 tomy - Trudi Canavan
-Zapiski stali, 2 tomy - Arkady Saulski
-Czarownica znad Kałuży - Artur Olchowy
Reszta na mnie większego wrażenia nie wywarła.
Jeszcze pewnie coś w tym roku przeczytam i postaram się dodawać na bieżąco.

[linaya]

176/200 - Napiętnowana - J. Włodarczyk

[Ojoanna29]

110. Malowany człowiek księga 1
111. Wigilijne opowieści
Obie książki przesluchalam, to moje pierwsze audiobooki, nawet się wkręciłam

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[paula1456]

77. „To nie jest, do diabła, love story” #1 – Julia Biel, 5/10

Zabierając się za lekturę tej książki podchodziłam do niej trochę niepewnie. Okładka jest co prawda bardzo subtelna i minimalistyczna (co mi się naprawdę podoba!), ale przez to ciężko czytelnikowi ocenić o czym tak naprawdę będzie ta historia. Obawiałam się, że ta historia mnie wynudzi, że nie będzie w niej nic dosłownie, co mogłoby mnie do niej przyciągnąć i że ogólnie zanudzę się jak mops. I, niestety, poniekąd tak się stało.
Ella to dziewczyna, której raczej każdy z nas by współczuł. Chociaż ma obydwoje rodziców to jednak czuć w niej jakiś smutek. Bo zarówno mama jak i ojciec nie interesują się nią zbytnio i wychodzą z założenia, że za pieniądze można kupić dosłownie wszystko. Dlatego Ella boi się kogokolwiek dopuścić do swego serca… Jonasz z kolei to chłopak, który ma kochającą rodzinę, w której ciągle jest gwarno. Każdy każdego zaczepia, coś do kogoś mówi i ogólnie jest spory rozgardiasz. Kiedy poznaje on Ellę jest na rozstaju dróg - jego ukochana, Lily, zdradziła go, a on włóczy się po Poznaniu. Czy tych dwoje tak różnych osób może stworzyć udany i kochający się związek?
Powieść ta od pierwszych stron mnie w ogóle nie porwała. Nie pojawiło się w niej nic, co by mnie przyciągnęło czy zaciekawiło w niej. Czytałam ją dalej tak naprawdę tylko dlatego, że byłam ciekawa zakończenia. Nie polubiłam za bardzo żadnej z postaci, które tutaj się pojawiały. Rodziców Elli znienawidziłam z miejsca, Ellę podziwiałam za upór i za swego rodzaju ostrość, ale z drugiej strony nie miałam czegoś takiego, że musiałam jej kibicować i że liczyłam na jej szczęście. W sumie ze wszystkich bohaterów polubiłam najbardziej chyba Jonasza, bo od samego początku emanował pozytywną energią i takim ciepłem, jaki daje na przykład ciepły zimowy kocyk, pod którym chętnie spędza się zimowe, zimne wieczory. Dlaczego jednak dałam odrobinę wyższą ocenę tej książce? Za zakończenie właśnie. Za takie ostatnie zdania i słowa autorzy powinni ponosić kary i to ogromne! Zostawiać czytelników w tak dramatycznej scenie? Końcówka tej powieści okazała się niezwykle emocjonująca i obfitująca w wiele wydarzeń, na których nie raz i nie dwa łapałam się za serce.
Podsumowując, “To nie jest, do diabła, love story” to bardzo życiowa historia dwójki młodych ludzi, którzy próbują odnaleźć swoje szczęście. Przypadkowo spotykają się i tak zaczyna się ich wspólna opowieść. Zaletą tego tytułu jest niewątpliwie lekki styl pisania Julii Biel, ale gdybym mogła decydować, to skróciłabym go o połowę. Tak naprawdę dopiero pod koniec zaczyna się coś dziać i akcja leci na łeb na szyję. Nie odradzam tej lektury, ale też jakoś mocno nie zachęcam do sięgnięcia po nią.

Za możliwość przeczytania dziękuję @wroclawianka.czyta, która zorganizowała ten booktour.

[Michalina83]

Wesołych świąt.



245. Livia. Matka bogów. – Michał Kubicz.
246. Twardzi ludzie – Wilbur Smith – audiobook
247. Spartakus. Rzymianie. – Max Gallo – audiobook
248. Tytus. Rzymianie. – Max Gallo – audiobook
249. Kocie historie - Tomasz Trojanowski, Monika Frątczak-Rodak
250. Oblicze diabła – Monika Nerc – audiobook
251. Dynia i Jemioła. – Aneta Jadowska
252. Piekło Halka – Agnieszka Siepielska – audiobook.
253. Cezar – Max Gallo – audiobook.
254. Dama Paxtona. Agnieszka Siepielska – audiobook.
255. Jesień niewinności. Cztery pory roku – Stephen King

[sand]

19/40 Jagna Rolska - Tajemnice ogrodu Foksal

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Vivienne]

104/100 "Miłość na święta" Christina Lauren

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[linaya]

177/200 - Dublerka - Sophie Hannah, Clare Mackintosh
178/200 - Upominek dla matek i gospodyń - Antominba Smiskova

[bedlamite]

Do końca roku chwila, więc może już napiszę: Jest ktoś chętny na założenie nowego wątku z akcją?

Ja niestety odpadam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[linaya]

Póki co, jeszcze w starym roku:


Nieco przedwojennych staroci:

179/200 - Dwór wiejski, tom 1 - Karolina Nakwaska
180/200 - Dwór wiejski, tom 2 - Karolina Nakwaska
181/200 - Dwór wiejski, tom 3 - Karolina Nakwaska
182/200 - Medycyna ludowa - Antoni Simon


I coś współczesnego:
183/200 - Dom po drugiej stronie jeziora - Anna Bichalska

[lulka19]

84. " Siedź cicho " Brad Parks

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz