Też Was irytują infantylne zainteresowania u niektórych mężczyzn?

[ojejuniu1974]

Napisane przez Eveen

Aktualne pokolenie raczej nie wstydzi sie grania w gry, ogladania kreskówek czy kolekcjonowania klocków Lego. I jak dla mnie to jest super, o wiele bardziej wkurzaja mnie ludzie z kijem w tyłku ze standardowym tekstem "czemu lubisz rzeczy dla dzieci". Wychodze z założenia ze wole zeby tż czytał sobie fantasy albo komiksy i grał na PS4 niz zeby przewalał kase na browary z kumplami i nie mial zadnego kreatywnego hobby.

A fani anime i mangi to oddzielna kategoria ktora jest dla mnie takim samym problemem w wieku 6, 16 i 26 lat.

To czytanie fantasy albo granie na PS4 jest kreatywne?

[Ruwi]

Napisane przez Limonka2738

No ja też się już na konwenty anime nie nadaję.


Ale widzę raczej różnicę wieku między mną i 14-latkami. Anime tutaj nie jest niczemu winne czy fakt lubienia go.



Jedne 14-latki mają plakaty boysbandów z lat 80, czeszą się jak Rachel i oglądały każdy odcinek Zbuntowanego Anioła, inne słuchają Justina Biebera i One Direction, jeszcze inne spuszczają się nad wysmarowanymi brokatem wampirami w srebrnym Volvo, a jeszcze inne się jarają związkiem dwóch narysowanych facetów, którego nie ma (nie wiem, co teraz jest na topie, za moich czasów był chyba głównie CielxSebastian do porzygania) i noszą kocie uszka.



No i nastolatki tak mają. Sama też przeżywałam jak mrówka okres, że Itachi nie żyje (do dzisiaj mam bliznę) i miałam wielki plakat IchiRuki na ścianie, no taki durny wiek.

Zgadzam się, że wiek ma tu spore znaczenie. Dlatego właśnie na takiego dorosłego faceta, który odnalazł by się w takim środowisku podjaranych fanów jednak dziwnie bym patrzyła.

Oja, teraz sobie przypomniałam jak kiedyś bardzo kibicowałam IchiRuki do końca Bleacha nigdy co prawda już nie dotrwałam, ale zawiodłam się, jak się dowiedziałam, że to nie był kanoniczna para

[Eveen]

Napisane przez ojejuniu1974

To czytanie fantasy albo granie na PS4 jest kreatywne?

Piłam po prawdzie bardziej do klocków Lego, ale w sumie - a dlaczego mialoby nie byc? Zwłaszcza w przypadku bardziej rozbudowanych gier albo nawet durnego Minecrafta opartego w sumie wlasnie o tworzenie fantazyjnych konstrukcji?

Bo o tym, ze czytanie rozwija wyobraznie i ma ogolnie pozytywny wplyw na czytajacego chyba nie trzeba dyskutować.

Napisane przez Nuova

Szczerze mówiąc to otaczają mnie głównie fani mangi/anime i to są absolutnie normalne osoby. Nie bardzo rozumiem czemu to ma być oddzielna kategoria? Nie każdy fan namiętnie ogląda loli-porn, ma poduszkę z waifu i chodzi z kocimi uszkami na głowie


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Moze mam po prostu specyficzne towarzystwo, ale obcujac z fanami mangi i anime (doroslymi, przedzial 24-30) czuje sie jakbym gadala z kosmitami mimo ze przeciez tez łyknęłam niejedną serię. Czego totalnym szczytem jest jedna 26-letnia znajoma bedąca tak przesłodzoną i infantylną osobą że nie potrafie z nia wysiedziec wspolnie dluzej niz te godzine na trzeźwo xD Raz wpadła do mnie na stancje i zabunkrowała sie w moim pokoju z pytaniem czy moze sobie pograć w jakąs japonska gierkę online. Stwierdzilam - spoko, zajmie sie sobą i bede miec spokoj. Wyobraźcie sobie moją minę gdy w pewnym momencie gry zaczeła ona jęczeć z ekscytacji i moi lokatorzy byli święcie przekonani, że uprawialysmy jakiś gruby seks

[Nuova]

Napisane przez Ruwi

No ja mam całkiem odmienne wrażenie, przynajmniej jeśli chodzi o te osoby, o których wiadomo, że są fanami. Kiedyś z koleżanką wybrałyśmy się na konwent po paru latach przerwy od regularnego jeżdżenia, poszłyśmy na jeden panel po czym szybciutko stamtąd uciekłyśmy, czując, że już nie pasujemy do tamtych ludzi. Ogólnie do tej pory zdarza mi się jakieś sporadycznie jakieś anime obejrzeć, ale nie udzielam się na żadnych forach, grupach itp. bo prostu już nie mam wspólnego języka z tymi ludźmi. Mam wrażenie, że większość fanów ma jakieś takie klapki na oczach i widzi swoje hobby jako jakiś cud, kiedy w rzeczywistości mu bardzo daleko do tego.

W sumie to nie dziwię się, ze na konwentach są głównie super-fani. Ja od dziecka oglądam/czytam „chińskie bajki”, mój mąż tak samo, a na żadnym konwencie nie byliśmy i na pewno nie będziemy. Sama nie ukrywam, ze jestem fanka, nie wstydzę się tego, ale nie uważam za jakieś wyjątkowe. Tak samo moi znajomi - wszystkim nam bliżej do 30. Możliwe ze to kwestia szczęścia

Z drugiej strony mam w rodzinie chłopaka w wieku studenckim, który od dawna jara się militariami. Wydawałoby się, ze to „dorosłe” hobby, ale on na co dzień chodzi w mundurze i marzy o tym, żeby była wojna i mógł sobie postrzelać do ludzi. To jest dopiero dziecinne dla mnie.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[j_fly]

Napisane przez Nuova

W sumie to nie dziwię się, ze na konwentach są głównie super-fani. Ja od dziecka oglądam/czytam „chińskie bajki”, mój mąż tak samo, a na żadnym konwencie nie byliśmy i na pewno nie będziemy. Sama nie ukrywam, ze jestem fanka, nie wstydzę się tego, ale nie uważam za jakieś wyjątkowe. Tak samo moi znajomi - wszystkim nam bliżej do 30. Możliwe ze to kwestia szczęścia

Z drugiej strony mam w rodzinie chłopaka w wieku studenckim, który od dawna jara się militariami. Wydawałoby się, ze to „dorosłe” hobby, ale on na co dzień chodzi w mundurze i marzy o tym, żeby była wojna i mógł sobie postrzelać do ludzi. To jest dopiero dziecinne dla mnie.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Marzenia o wojnie nie są dziecinne, tylko bezdennie głupie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Limonka2738]

Napisane przez Ruwi

Zgadzam się, że wiek ma tu spore znaczenie. Dlatego właśnie na takiego dorosłego faceta, który odnalazł by się w takim środowisku podjaranych fanów jednak dziwnie bym patrzyła.

Oja, teraz sobie przypomniałam jak kiedyś bardzo kibicowałam IchiRuki do końca Bleacha nigdy co prawda już nie dotrwałam, ale zawiodłam się, jak się dowiedziałam, że to nie był kanoniczna para

Tak. Z facetem, ktory by sie na tych konwentac odnalazł też bym się już nie dogadała.

Ale z takim oglądającym anime jak najbardziej.

Niestety. IchiHime i RenRuki.

A najlepsze jest to, że w sumie nic o tym nie było, tylko w ostatnim rozdziale po prostu przyszli Renji i Rukia do Ichigo i Orihime z dziećmi i tak się okazało.

Nienawidzę tego zabiegu w mangach. Albo napisz, jak się zeszli, albo nie pisz wcale, mnie te ich dzieci zwisają i powiewają.

Po tym wszystkim powstało wiele fanfików, w których Ichigo zdradza Orihime, a Rukia Renjiego i i tak żyją długo i szczęśliwie.

A ja sobie żyję Burimyu i tak, tam IchiRuki jest kanoniczne, a Orihime nawet nie ma w obsadzie (no jest, na 8 musicali jest w jednym). Jest nawet śmierć Rukii, a Byakuya pociesza Ichigo jak sobie radzić, kiedy ci miłość życia umiera, a Rukia mu śpiewa zza grobu, że będzie dobrze. Tandetne, ale moje biedne serce właśnie tego potrzebowało. I o takiego Bleacha nic nie robiłam całe życie. xD

Ja w ogóle fanką miłości w shounenach jestem. Bo tam to jest takie - oni się kochają, walczą razem i to widać i jest super, ale nie ma tej nudnej strony romansowych historii, że się schodzą, jest wielki pocałunek i w ogóle, bo ja tego akurat nie lubię.

Edit. Znalazłam link. No ujmę to tak: nastoletnia ja była widocznie zdesperowana, trochę nie mogę teraz na to patrzeć bez mieszanki zażenowania i śmiechu. https://www.youtube.com/watch?v=IyZshGpivm0 (Ale inne części były dobre, wciąż do nich wracam, tylko to była tandeta i fanserwis, że aż przykro się robi.)

[Soyokaze]

Stary wątek ale coś muszę skrobnąć.

Jako facet po 35+, który od dzieciaka przez Pegasusa i pierwsze konsole się zagrywało, jako nastolatek i potem na studiach, zaczyna mnie DRAŻNIĆ jedna rzecz.
I to w świecie męskim i wśród graczy. Ich podejście stosunek do tego hobby i poświęcania czasu na tego typu dyskusje.

Zmiana nastąpi w momencie pandemii i inflacji oraz zmian dystrybucji, polityki firm, cen itd. Im więcej rzeczy na niekorzyść konsumenta a na korzyść firm, korporacji tym coraz bardziej podejście starych pryków po 30 czy 40 w dyskusjach jak mówią grach zaczęło mnie W☠☠☠☠IAŁ

Zauważyłem na forach FB i innych, że z tymi osobami ni jak idzie zdrowo rozsądkowo dyskutować o braku sensu w "inwestowanie" tego typu hobby. Co innego treść gier tematyka, co inne to:

Zawartość względem CENY, a także koszta by takie hobby mieć. Tak zaślepionych i tępych osób, którzy nie widzą jak są w c**a robieni i tracą kasę dawno nie widziałem. Pomijając oczywiście Moherki, który nie da sie nawrócić od kościoła, tak samo graczy po 30 nwarócić, by zajęli sie czymś innym, innym hobby, które pod kątem funduszy i rozwoju manualno - intelektualnego będą korzystniejsze.

To nie jest tak, ze przestałem grać. Gram tylko mniej i tylko już na sprzęcie, który odchodzi lub odszedł na półkę. Na sprzęcie 10-11 letnim. Bo nie widzę żadnego sensu wydawać 5-10 tyś na komputer, czy na konsolę i tv i mieć okrojony produkt lub produkt cyfrowy który w gruncie rzeczy nie jest nasz własny.

Tak samo idiotyzmem dla mnie płacenie abonamentów growych czy serialowych. Strata dla mnie kasy.

Ja poza graniem, mam i modele kartonowe, które rozwijają manualne aspekty, bycie szczegółowym, dokładnym itd.
Oraz książki. Mam 30 gier a 260 książek w ciągu 2 lat! Więc widać proporcje co teraz dla mnie ważniejsze.

Naprawdę, rozmowy starych pryków kłócących się o parametry i funkcje zawartość gier czy sprzętów, są tak infantylne i niepoważne, że mnie jako faceta i gracza zaczyna to w☠☠☠☠iać. Strasznie to żałosne.
Już wolę o samochodach jak gadają i o oponach lub wydechu silniku.

[Limonka2738]

Napisane przez Soyokaze

Stary wątek ale coś muszę skrobnąć.

Jako facet po 35+, który od dzieciaka przez Pegasusa i pierwsze konsole się zagrywało, jako nastolatek i potem na studiach, zaczyna mnie DRAŻNIĆ jedna rzecz.
I to w świecie męskim i wśród graczy. Ich podejście stosunek do tego hobby i poświęcania czasu na tego typu dyskusje.

Zmiana nastąpi w momencie pandemii i inflacji oraz zmian dystrybucji, polityki firm, cen itd. Im więcej rzeczy na niekorzyść konsumenta a na korzyść firm, korporacji tym coraz bardziej podejście starych pryków po 30 czy 40 w dyskusjach jak mówią grach zaczęło mnie Wâ˜☠â˜☠â˜☠â˜☠IAŁ

Zauważyłem na forach FB i innych, że z tymi osobami ni jak idzie zdrowo rozsądkowo dyskutować o braku sensu w "inwestowanie" tego typu hobby. Co innego treść gier tematyka, co inne to:

Zawartość względem CENY, a także koszta by takie hobby mieć. Tak zaślepionych i tępych osób, którzy nie widzą jak są w c**a robieni i tracą kasę dawno nie widziałem. Pomijając oczywiście Moherki, który nie da sie nawrócić od kościoła, tak samo graczy po 30 nwarócić, by zajęli sie czymś innym, innym hobby, które pod kątem funduszy i rozwoju manualno - intelektualnego będą korzystniejsze.

To nie jest tak, ze przestałem grać. Gram tylko mniej i tylko już na sprzęcie, który odchodzi lub odszedł na półkę. Na sprzęcie 10-11 letnim. Bo nie widzę żadnego sensu wydawać 5-10 tyś na komputer, czy na konsolę i tv i mieć okrojony produkt lub produkt cyfrowy który w gruncie rzeczy nie jest nasz własny.

Tak samo idiotyzmem dla mnie płacenie abonamentów growych czy serialowych. Strata dla mnie kasy.

Ja poza graniem, mam i modele kartonowe, które rozwijają manualne aspekty, bycie szczegółowym, dokładnym itd.
Oraz książki. Mam 30 gier a 260 książek w ciągu 2 lat! Więc widać proporcje co teraz dla mnie ważniejsze.

Naprawdę, rozmowy starych pryków kłócących się o parametry i funkcje zawartość gier czy sprzętów, są tak infantylne i niepoważne, że mnie jako faceta i gracza zaczyna to wâ˜☠â˜☠â˜☠â˜☠iać. Strasznie to żałosne.
Już wolę o samochodach jak gadają i o oponach lub wydechu silniku.

Niespecjalnie rozumiem, co cię drażni. Że dorośli ludzie wydają swoje pieniądze na swoje hobby czy że o nim rozmawiają?

[DzieckoHagrida]

Tak, jaranie się grami komputerowymi - niezależnie czy u kobiet czy mężczyzn - mnie szalenie triggeruje.
Chociaż sama mam różne infantylne zainteresowania, np. Harry Potter Nie wkurza mnie samo granie, tylko sposób opowiadania o tym, żargonowy, emocjonalny, "idziemy ekspić" itp.
Totalnie żenuje mnie twórczość Krzysztofa M. Maja, dorosły chłop i wykładowca, a udaje że jarają go gry i że są równie rozwijające jak literatura. Postuluje, żeby gry były lekturami Odklejony.

[Limonka2738]

Napisane przez DzieckoHagrida

Totalnie żenuje mnie twórczość Krzysztofa M. Maja, dorosły chłop i wykładowca, a udaje że jarają go gry i że są równie rozwijające jak literatura. Postuluje, żeby gry były lekturami Odklejony.

Nie ma za bardzo miejsca, ani możliwości, żeby to zapewnić.


Ale nie uważam, żeby gry jako lektura to był tak straszny pomysł. Na pierwszy ogień wysuwa mi się Hellblade: Senua's Sacrifice.


To historia o celtyckiej kobiecie, która ma schizofrenię. Wikingowie wymordowali jej całą wioskę i ona schodzi do Helheimu (nordyckie piekło), żeby ich odzyskać.


Siedzimy w jej głowie, więc jako gracz również słyszymy głosy, mamy przywidzenia, a do tego tak naprawdę nie wiemy, czy serio jesteśmy w piekle. No bo w grach to możliwe, a z drugiej strony naszym narratorem jest osoba, której zmysłom nie do końca można ufać. Może po prostu wykrwawia się gdzieś pod drzewem umierając, a to wszystko to wytwór jej choroby.



Ogólnie genialna gra pod względem pomysłu, polecam.


Zdecydowanie wyobrażam sobie na jej temat ciekawą dyskusję w klasie. Plus jest to ciekawe przeżycie - móc zobaczyć, jak świat widzi osoba ze schizofrenią, a dodatkowo odrobina nordyckiej kultury.


W ogóle mi się przypomina jak na sinologii miałam wykład z mitologii azjatyckich i mój profesor mnie uwielbiał, bo wiedziałam bardzo dużo. A skąd? No grało się w Smite'a (MOBA, w której postaci są bóstwami z różnych panteonów, a ich umiejętności są związane z ich podaniami, stąd dowiedziałam się o Huo Yi, Nu'wie, Guan Yu czy Chang'e) no i czytało się Naruto (umiejętności jednego z klanów miały nazwy japońskich bóstw - Amaterasu, Suzanoo, Tsukuomi, Izanagi i Izanami). Teraz te bóstwa są też w Smicie, ale to było lata temu, kiedy nie dodali jeszcze panteonu japońskiego.



Czy Smite powinien być lekturą w szkole? Raczej nie. Ale na pewno dużo mnie nauczył o różnych mitologiach. No bo jak grasz dużo Nu'wą, to wiesz, że zamienia się w węża jak ultuje (jest przedstawiana w formie węża w chińskich źródłach), że lepi ludzi z gliny (tak powstali ludzie według chińskiej mitologi, z glinianych figurek wypalanych przez Nu'wę - jedni przypalili się trochę za mało, to my, biali, jedni trochę za mocno, stąd ciemniejsze karnacje, a ci idealnie wypaleni są pośrodku - oczywiście Azjaci. ) I tak dalej, i tak dalej.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[jaksy]

Napisane przez DzieckoHagrida

Tak, jaranie się grami komputerowymi - niezależnie czy u kobiet czy mężczyzn - mnie szalenie triggeruje.

Chociaż sama mam różne infantylne zainteresowania, np. Harry Potter Nie wkurza mnie samo granie, tylko sposób opowiadania o tym, żargonowy, emocjonalny, "idziemy ekspić" itp.

Totalnie żenuje mnie twórczość Krzysztofa M. Maja, dorosły chłop i wykładowca, a udaje że jarają go gry i że są równie rozwijające jak literatura. Postuluje, żeby gry były lekturami Odklejony.

Maja oglądam (i dlaczego udaje? pracuje w game devie i gra prywatnie, więc nie sądzę), chociaż graczem nie jestem (nie oglądam tylko jego streamów). I zgadzam się z tym, że gry to tylko medium. Tak jak są słabe i dobre książki, tak są słabe i dobre gry. Czy od razu lektury, nie wiem, aż tak nie jestem zagłębiona w narrację różnych gier. Ale analogicznie 365 dni nie nadaje się na lekturę, chociaż jest literaturą

Sent from my M2101K9G using Tapatalk

[a240a5cdc9601fd61cd3ffc006c0fc885123340f_657b9702b0d25]

Napisane przez Nuova

marzy o tym, żeby była wojna i mógł sobie postrzelać do ludzi.

To jakiś debil skończony.

---------- Dopisano o 13:19 ---------- Poprzedni post napisano o 13:16 ----------

Napisane przez DzieckoHagrida

Tak, jaranie się grami komputerowymi - niezależnie czy u kobiet czy mężczyzn - mnie szalenie triggeruje.

Mnie takie coś po prostu dziwi, ale to pewnie dlatego, że sama nie zapalam się do niczego.

[Marchewkowlosa]

O ja... Ludzie mają hobby inne niż ja... JAK ONI MOGĄ?! Tylko ja zajmuje się w wolnym czasie czymś rozwijającym i wartym uwagi. Nie to co inny ludzie. A mężczyźni? Pfff.. TRAGEDYJA.

Infantylna to jest szukanie problemu tam gdzie go nie ma. O ile podchodzi to pod uzależnienie to daj mu być sobą i niech się cieszy chwilą dla siebie.

Ja mam ileś już tam lat a oglądam koreańskie dramy Bo mi się chce, bo mi się podobają, bo to mnie relaksuje.

[jaksy]

Napisane przez Marchewkowlosa

O ja... Ludzie mają hobby inne niż ja... JAK ONI MOGĄ?! Tylko ja zajmuje się w wolnym czasie czymś rozwijającym i wartym uwagi. Nie to co inny ludzie. A mężczyźni? Pfff.. TRAGEDYJA.



Infantylna to jest szukanie problemu tam gdzie go nie ma. O ile podchodzi to pod uzależnienie to daj mu być sobą i niech się cieszy chwilą dla siebie.



Ja mam ileś już tam lat a oglądam koreańskie dramy Bo mi się chce, bo mi się podobają, bo to mnie relaksuje.

Czasem trzeba kimś pogardzić, żeby poczuć się z sobą lepiej

Sent from my M2101K9G using Tapatalk

[Limonka2738]

Napisane przez jaksy

Czasem trzeba kimś pogardzić, żeby poczuć się z sobą lepiej

Bo to tak trochę jest, że jak się ma niskie poczucie wartości, to człowiek ma potrzebę doyebania komuś innego, żeby poczuć się lepiej.


Sama tak miałam kiedyś, jak oceniałam koleżanki, które lubiły Zmierzch czy jakieś inne romansidła, jako jakieś głupsze niż ja, wielka, inteligentna fanka Harry'ego Pottera.



Aż mnie cringe bierze jak o tym pomyślę.


I wszystkim ludziom umniejszającym innym w tym wątku życzę, żeby poprawili swoją samoocenę, bo życie naprawdę jest prostsze, jak nie trzeba wiecznie dowalać innym, żeby czuć się dobrze ze sobą. Tylko po prostu się budzisz rano i lubisz siebie.

[PurePurr]

Napisane przez Limonka2738

Bo to tak trochę jest, że jak się ma niskie poczucie wartości, to człowiek ma potrzebę doyebania komuś innego, żeby poczuć się lepiej.


Sama tak miałam kiedyś, jak oceniałam koleżanki, które lubiły Zmierzch czy jakieś inne romansidła, jako jakieś głupsze niż ja, wielka, inteligentna fanka Harry'ego Pottera.



Aż mnie cringe bierze jak o tym pomyślę.


I wszystkim ludziom umniejszającym innym w tym wątku życzę, żeby poprawili swoją samoocenę, bo życie naprawdę jest prostsze, jak nie trzeba wiecznie dowalać innym, żeby czuć się dobrze ze sobą. Tylko po prostu się budzisz rano i lubisz siebie.

Szydzenie z fanów Zmierzchu to jest chyba bardzo uniwersalne doswiadczenie ludzi z pewnej grupy wiekowej

[Gravitsappa]

.

[LadyPerry]

Napisane przez Takagia

A ściślej mówiąc - mam na myśli rzeczy, które tworzone są dla odbiorców w wieku dziecięcym/nastoletnim. Może to niepopularne, co powiem, ale dla mnie to komiczne, gdy widzę dorosłego mężczyznę jarającego się grami, zbierającego figurki po 500 dolców i inne tego typu rzeczy. Czasem to wygląda niezdrowo, gdy taki osobnik ogląda anime przeznaczone dla szesnastolatków, albo jara się postaciami, które wyglądają jak kilkuletnie dziewczynki..
Oczywiście zdaję sobie z tego sprawę, że znajdą się kobiety o podobnych zainteresowaniach, jednak jest to głównie domena mężczyzn. No i nie spotkałam się z tym, by starsza kobieta podniecała się widokiem małego, narysowanego chłopca...

Czy z pewnych rzeczy nie powinno się wyrastać? Mentalne tkwienie w czasach dzieciństwa/nastoletnich nierzadko przybiera groteskową formę.

Jeżeli mam wybierać między chłopem który gra w gry, buduje z klocków Lego i zbiera figurki a chłopem którego jedynym hobby jest auto, piłka nożna i piwo to zawsze wybiorę tego pierwszego :P

[Cordianka]

Nie przeszkadza mi to o ile osoba nie jest sama w sobie infantylna w relacjach.

[Tanooka]

Nie, sama jestem w tej materii infantylna

[deadlift]

Napisane przez Takagia

A ściślej mówiąc - mam na myśli rzeczy, które tworzone są dla odbiorców w wieku dziecięcym/nastoletnim. Może to niepopularne, co powiem, ale dla mnie to komiczne, gdy widzę dorosłego mężczyznę jarającego się grami, zbierającego figurki po 500 dolców i inne tego typu rzeczy. Czasem to wygląda niezdrowo, gdy taki osobnik ogląda anime przeznaczone dla szesnastolatków, albo jara się postaciami, które wyglądają jak kilkuletnie dziewczynki..
Oczywiście zdaję sobie z tego sprawę, że znajdą się kobiety o podobnych zainteresowaniach, jednak jest to głównie domena mężczyzn. No i nie spotkałam się z tym, by starsza kobieta podniecała się widokiem małego, narysowanego chłopca...

Czy z pewnych rzeczy nie powinno się wyrastać? Mentalne tkwienie w czasach dzieciństwa/nastoletnich nierzadko przybiera groteskową formę.

Ja stary chłop wracam wspomnieniami do podstawówki i szkoły średniej i niektóre sytuacje które wtedy mnie śmieszyły, dziś śmieszą mnie jeszcze bardziej. To chyba ucieczka od rzeczywistości, bezwzględności, chamstwa, pozornej przyzwoitości świata dorosłych. Poza tym: dla kobiety chyba lepiej gdy jej facet kolekcjonuje figurki i bajki ogląda niż gdyby zamiast tego miał chodzić do baru albo podrywać inne kobiety. Jedno drugiego co prawda nie wyklucza ale chyba czyni mniej prawdopodobnym?

[miami_drink]

Autorko, ale co jest w tym własciwie złego poza faktem, że tobie wydaje się to dziecinne? Demografia dawno się zmieniła, dzisiaj nikogo nie dziwi, że trzydziestolatkowie mają hobby, zbierają rzeczy albo oglądają filmy animowane i to żaden powód do "siary". Już prędzej smiesznie wyglądają wielcy dorośli co to mają dorosłe zainteresowania i w praktyce nic ciekawrgo do powiedzenia w jakimkolwiek temacie, bo poza wakacjami raz do roku i piłką nożną nie interesują się niczym.

[teobromina]

Część osób na pewno lubi gry, anime, komiksy, filmy animowane itd. przez nostalgię, i nie musi to oznaczać infantylności. Nie ma w tym nic dziwnego. Każdy ma w sobie swoje wewnętrzne dziecko, tylko różne osoby mają z nim różne relacje. Nostalgia ma swoje prawa.
Już o wiele bardziej irytujące jest chlanie, palenie, wcinanie śmieciowego jedzenia czy jaranie się motoryzacją i oglądaniem piłki nożnej w TV, gdy jest tyle ciekawszych rzeczy, które można robić.

[TurboKon]

Ja jako fan anime moge sie wypowiedzieć nie wiem co wam dziewczyny przeszkadza ze facet ogląda anime gdzie postaciami są kilkuletnie dziwczynkmi, to tylko serial animowany, w konosubie bohaterki wyglądają jak dziewczynki które wladają magią , no ale to ze oglądałem konosube nie czyni ze mnie nie wiadomo kogo, poza tym weźcie to za zalete ze ma jakies zainteresowania i zamiast marudzic sama weź sobie z nim te anime niektóre sa naprawde zabawne, czy pełne akcja o własnie na tym forum siedza panie prawda? to polecam was zobaczyc toradore romans ale do was pasuje, panie lubią romanse

[TheSunTheMoonTheStars]

Napisane przez teobromina

Część osób na pewno lubi gry, anime, komiksy, filmy animowane itd. przez nostalgię, i nie musi to oznaczać infantylności. Nie ma w tym nic dziwnego. Każdy ma w sobie swoje wewnętrzne dziecko, tylko różne osoby mają z nim różne relacje. Nostalgia ma swoje prawa.
Już o wiele bardziej irytujące jest chlanie, palenie, wcinanie śmieciowego jedzenia czy jaranie się motoryzacją i oglądaniem piłki nożnej w TV, gdy jest tyle ciekawszych rzeczy, które można robić.

Coś w tym jest, Twoje uwagi na temat nostalgii są bardzo trafne

Ja osobiście nie uważam, żeby czytanie przez dorosłych komiksów, granie w gry czy zbieranie figurek superbohaterów było infantylne. Niezależnie od płci. Oczywiście każdy jest inny, ale w realnym życiu moi koledzy i koleżanki, którzy mają takie zainteresowania, są ponadprzeciętnie inteligentni, empatyczni i są genialnymi partnerami do rozmowy. Nie pomyślałabym o nich w kategoriach niedojrzałości czy nieprzystosowania do życia. W sumie praktycznie wszyscy są w związkach, pracują, są zaradni i ogarniają rzeczywistość.

[iLady]

Napisane przez ojejuniu1974

To czytanie fantasy albo granie na PS4 jest kreatywne?

Na pewno bardziej niż oglądanie meczu i na takim samym poziomie jak oglądanie kolejnego filmu/serialu.

[Pulsator]

A kto powiedział że gry komputerowe to coś dziecinnego ? Większość jest za trudna/zbyt brutalna dla dzieci. Jakoś przylgnęła do nich taka łatka i wiele osób to powiela bezrefleksyjnie. A dlaczego np. gry planszowe nie uchodzą za dziecinne, np. szachy albo karty ? To tylko forma.

Typowe "dorosłe" rozrywki wg. systemowych schematów ograniczają się do gazety i telewizora chyba... a jak już przy telewizji jesteśmy to grę komputerową można nazwać filmem w którym od Ciebie zależy przebieg akcji a ćwiczysz przy tym np. zręczność, czas reakcji, logiczne i strategiczne myślenie, orientację przestrzenną itp. A oglądając film jesteś tylko biernym obserwatorem. Skoro np. film o ataku kosmitów i kimś kto z nimi walczy będzie dla dorosłych to będzie czymś niedojrzałym gra w której kierujemy kimś walczącym z tymi kosmitami, zbierając różne typy broni, pancerza, klucze, znajdując ukryte przejścia itp. ?
Mam 35 lat i z gier wyrosnąć nie zamierzam, cały czas lubię przyciąć w starocie na których się wychowałem typu Doom, Heretic czy Quake.

[Sweet_Judi]

Gry komputerowe jako branża jest obecnie potężniejsza niż całe Hollywood i dawno wyszła z fazy zabawy dla dzieci. Mało tego, to seriale i filmy na podstawie gier jak np The Last of Us czy Arcane wyznaczają dzisiaj trendy na streamingach.

[Limonka2738]

Napisane przez Sweet_Judi

Gry komputerowe jako branża jest obecnie potężniejsza niż całe Hollywood i dawno wyszła z fazy zabawy dla dzieci. Mało tego, to seriale i filmy na podstawie gier jak np The Last of Us czy Arcane wyznaczają dzisiaj trendy na streamingach.

Nie poszłąbym tak daleko. Arcane, Cyberpunk Edgerunners, czy The Last of Us to są wyjątki w bagnie miernoty.