Nerwica

[misiaa_misia]

Cześć wszystkim



Czy któraś z Was zmaga się z nerwicą/nerwicą lękową?

U mnie problemy rozpoczęły się ponad 10 lat temu, nie byłam jeszcze pełnoletnia. Objawiało się to tak, że wieczorem dostawałam bóli żołądka, trzęsło mnie jak bym miała dreszcze i kołatanie serca. Miałam zrobione podstawowe badanie krwi, echo serca i holtera. Cały czas wszyscy że to nerwica bez żadnej diagnostyki.

Udałam się do endokrynologa myśląc, że to może od tarczycy. Przepisał mi leki na niedoczynność (wyszło, że mam Hashimoto). Faktycznie jak zaczęłam brać było lepiej.

W między czasie kilka lat temu zaczęła się u mnie nadczynność tarczycy. Problemy nerwowe wracały raz na jakiś czas.



Obecnie leki na tarczycę mam całkowicie odstawione ponieważ wyniki mam w normie ( mam tylko chorobę Hashimoto i Gravsa Basedova). Zdarza się, że np idę gdzieś i nagle jak by robiło mi się słabo. Zastanawiam się czy to nie są jakieś ataki paniki czy coś w tym rodzaju. Trzesiawki' najczęściej pojawiają się na wieczór albo w nocy jak się obudzę.



Najgorsze jest to, że idąc do lekarza od razu wali mi serce. Niby powtarzam sobie, że nie ma czym się stresować itd ale to jak by było silniejsze ode mnie. Nie potrafię tego opanować. Generalnie w ciagu dnia zdarza się że odczuwam kołatanie serca ale zazwyczaj puls nie przekracza nawet 80. Czeka mnie teraz echo serca ale nie wiem czy uda się je wykonać jak ja mam taką reakcję organizmu. Być może jest to spowodowane jakimś przykrymi doświadczeniami jeszcze jak byłam dzieckiem.

Stwierdziłam, że zrobię wszystkie badania jeżeli będzie w porządku to musi to być na podłożu psychicznym.

Chociaż ostatnio czytałam że coś takiego jak nerwica w ogóle nie istnieje. Nie ma takiej choroby.



Jak to u Was wygląda? Może macie do polecenia psychologa w Trójmieście? Czy w ogóle warto?



Pozdrawiam Was serdecznie

[VI4]

Napisane przez misiaa_misia

Cześć wszystkim



Czy któraś z Was zmaga się z nerwicą/nerwicą lękową?

U mnie problemy rozpoczęły się ponad 10 lat temu, nie byłam jeszcze pełnoletnia. Objawiało się to tak, że wieczorem dostawałam bóli żołądka, trzęsło mnie jak bym miała dreszcze i kołatanie serca. Miałam zrobione podstawowe badanie krwi, echo serca i holtera. Cały czas wszyscy że to nerwica bez żadnej diagnostyki.


Udałam się do endokrynologa myśląc, że to może od tarczycy. Przepisał mi leki na niedoczynność (wyszło, że mam Hashimoto). Faktycznie jak zaczęłam brać było lepiej.

W między czasie kilka lat temu zaczęła się u mnie nadczynność tarczycy. Problemy nerwowe 'wracały raz na jakiś czas.



Obecnie leki na tarczycę mam całkowicie odstawione ponieważ wyniki mam w normie ( mam tylko chorobę Hashimoto i Gravsa Basedova). Zdarza się, że np idę gdzieś i nagle jak by robiło mi się słabo. Zastanawiam się czy to nie są jakieś ataki paniki czy coś w tym rodzaju. Trzesiawki najczęściej pojawiają się na wieczór albo w nocy jak się obudzę.



Najgorsze jest to, że idąc do lekarza od razu wali mi serce. Niby powtarzam sobie, że nie ma czym się stresować itd ale to jak by było silniejsze ode mnie. Nie potrafię tego opanować. Generalnie w ciagu dnia zdarza się że odczuwam kołatanie serca ale zazwyczaj puls nie przekracza nawet 80. Czeka mnie teraz echo serca ale nie wiem czy uda się je wykonać jak ja mam taką reakcję organizmu. Być może jest to spowodowane jakimś przykrymi doświadczeniami jeszcze jak byłam dzieckiem.

Stwierdziłam, że zrobię wszystkie badania jeżeli będzie w porządku to musi to być na podłożu psychicznym.

Chociaż ostatnio czytałam że coś takiego jak nerwica w ogóle nie istnieje. Nie ma takiej choroby.



Jak to u Was wygląda? Może macie do polecenia psychologa w Trójmieście? Czy w ogóle warto?



Pozdrawiam Was serdecznie

Polecam - psychiatrę, nie psychologa.


Jak najbardziej warto. Jeśli wykluczyłaś przyczyny fizjologiczne - to zostaje podłoże psychiczne. Nie będę opowiadać swojej historii - u mnie zaczęło się po covidzie - ale objawy identyczne jak opisujesz. Nagle robi się niedobrze, skacze puls (albo i nie), nasila się wieczorami. U mnie dochodzą ogóle problemy ze snem, więc przy takich objawach nie mogę spać - brak snu bardzo źle znoszę, robi się błędne koło. Do tego bywa - że w nocy wybudzi mnie puls koło 120 - i wtedy w ogóle pozamiatane.


Co jest ważne:
- przebadać się, żeby wiedzieć, że jesteś fizycznie zdrowa - ja długo byłam pewna, że mam uszkodzone serce, i to dodatkowo nakręca stany lękowe
- udać się do psychiatry, żeby ustawił leki - najpierw pewnie będzie jakaś dłuższa kuracja, potem może dostaniesz coś do stosowania doraźnie - u mnie świetnie sprawdza się xanax
- nie zrażać się, jeśli leki nie będą działać - po pierwsze trzeba dać im trochę czasu, po drugie - nie da się w żaden sposób sprawdzić, czy dany lek komuś pomoże - jeśli nie działa/źle działa - trzeba to zgłosić i spróbować innego


Na mnie np fatalnie działają leki typowo nasenne - miałam przepisywane doraźnie na okoliczność problemów ze snem - ale tak się boję utraty kontroli nad ciałem, że w efekcie - panika sprawia, że np ostatnio po takim leku dostałam palpitacji serca


Dalej - dobrze jest mieć świadomość, że nie Ty jedyna masz takie problemy. W sensie taki - że nie jesteś sama, nie że umniejszam Twoje cierpienie. Ja mam kilka koleżanek, mamy swoją grupę na messengerze, i całkiem przypadkiem okazało się, że niemal każda z nich miała/miewa tego typu problemy. I to, że mogłam im się wygadać, że zawsze jak mnie w nocy złapało bicie serca - mogłam napisać na grupie - t0 naprawdę bardzo mi pomogło. Nie oczekiwałam, że mi ktoś o 1-wszej w nocy odpisze, że to dawało mi poczucie, że nie jestem sama.

I niestety - u mnie po udanej i skończonej kuracji po dwóch miesiącach znów się zaczęło. Nie tak strasznie jak za pierwszym razem, ale myślałam, że się z goowmen rozprawiłam raz na zawsze, a tu znowu. Więc - trzeba się nauczyć jakoś to opanować, mieć ustawione leki, które pomagają doraźnie, i nauczyć się z tym żyć. Wiem, że ludziom pomagają ćwiczenia relaksacyjne, sport - jeśli akurat serce nie jest wymęczone takimi atakami. Ja w ciągu dnia radzę sobie z tymi objawami - zajmuję się czymś, odwracam uwagę, dobrze działają ćwiczenia oddechowe (najprostsze - wdech nosem, wydech ustami). Gorzej kiedy próbuję zasnąć, a nagle zaczynają się jazdy.

Nie mam dużego doświadczenia, ale jakby co, pisz na PW, pomogę na ile będę umiała.

[Drew88]

Ja na nerwicę zaczęłam chorować jak miałam 15-16 lat, chociaż w sumie pierwsze objawy już miewałam wcześniej. Teraz mam 35 lat, jestem po psychoterapii i nadal na lekach. Biorę najmniejszą dawkę fluoksetyny, ale bez leków dopada mnie depresja. Na psychoterapię zdecydowanie warto iść. Mnie odpowiadał nurt poznawczo-behawioralny. Wcześniej byłam na psycho dynamicznej i straciłam tylko czas, pieniądze i nerwy — czułam się o wiele gorzej, niż przed terapią.

[żurawinka]

up