Czy czujecie presję posiadania dzieci?

[Melliana]

Napisane przez Gothic_Daisy

Ale Ty nie jesteś nienormalna!
Dla mnie chore jest to, żeby tak myśleć.
A wiem, że na pewno sporo kobiet wpędza się w takie myślenie - jestem nienormalna, bo nie robię tego, co 90% społeczeństwa, wobec tego muszę to zacząć robić, nawet na przekór sobie.
Brrr.

A wracając do tematu: nigdy nie chciałabym przekroczyć tej granicy, o której piszesz w taki sposób. Dla mnie osobiście takie "robienie dzieci" jest okropne

I dlatego, pewnie w naszym przypadku będzie to metoda żywiołowa, o ile się zdecydujemy

dlatego my pewnie też nie wyobrażam sobie mierzenia, liczenia i takich tam, wiadomo o co chodzi

dziękuję, że uważasz, ze nie jestem nienormalna A tak serio: racja z tym wpędzaniem się w nienormalne myślenie. Basta!

[memka87]

Napisane przez Melliana

I popatrzcie, jaka mądra jestem - ja to wszystko rozumiem i potrafię sobie wytłumaczyć, założenia mam niby dobre, ale nie potrafię podjąć takiej decyzji. Bo mimo wszystko - tak jak napisałaś, Elsi - nie ciągnie mnie do macierzyństwa! Zaślinione pyszczki maluchów, choć zabawne, nie budzą we mnie praktycznie żadnych uczuć. Pewnie nie obudzą.

ale to ze czyjes dzieci Cie nie wzruszaja nie znaczy ze Twoje tez nie bedzie! ja tez nie lubie jak dzieci z brudnymi buziami i raczkami (bo dopiero co zjadly) chca sie przytulic (a pracuje w przedszkolu wiec sie to zdarza) ale to nie znaczy ze moje dziecko tez mnie bedzie tym denerwowac i wiem o tym ze tak bedzie mimo ze jeszcze dziecka nie mam...

co do staran pt. "nie ma seksu bo nie mam dni plodnych" tez uwazam za bezsensowne!

[Melliana]

Napisane przez memka87

ale to ze czyjes dzieci Cie nie wzruszaja nie znaczy ze Twoje tez nie bedzie! ja tez nie lubie jak dzieci z brudnymi buziami i raczkami (bo dopiero co zjadly) chca sie przytulic (a pracuje w przedszkolu wiec sie to zdarza) ale to nie znaczy ze moje dziecko tez mnie bedzie tym denerwowac i wiem o tym ze tak bedzie mimo ze jeszcze dziecka nie mam...

no mam nadzieję, że moje będzie... tylko nie mam woli tego sprawdzać

[Taverney]

Melliana, na pewno będzie bo swoje dziecko traktuje się zupełnie inaczej niż cudze.

[Melliana]

Dzięki, Taverney na pewno macie rację, Kobietki... uff, jak dobrze porozmawiać z kimś tak normalnie, swobodnie, spokojnie... jak słucham niektórych koleżanek, z którymi przyszło mi od czasu do czasu współpracować, to otwieram szeroko oczy ze zdumienia...
popieram Elsi - to naprawdę dyskusja na poziomie

[Taverney]

Napisane przez Melliana

... jak słucham niektórych koleżanek, z którymi przyszło mi od czasu do czasu współpracować, to otwieram szeroko oczy ze zdumienia...

taa... nie ma co słuchać niemądrych rad i komentarzy, mnie też czasem głowa bolała od różnych tekstów koleżanek z pracy. Całe szczęście że zmieniłam pracę i współpracowników na bardziej życiowych i normalnych.

[malin30]

Taaa... Koleżanki zawsze wiedzą najlepiej, co jest dla ciebie dobre

[Gothic_Daisy]

Jak dobrze, że nie mam koleżanek w pracy
To się nazywa plus samodzielnej roboty

Moim zdaniem wiele problemów kobiet wynika własnie z tego, że zbytnio słuchają rad i pseudorad psiapsiółek, koleżanek, dobrych dusz, a zbyt mało samych siebie

[Taverney]

Napisane przez Gothic_Daisy

Moim zdaniem wiele problemów kobiet wynika własnie z tego, że zbytnio słuchają rad i pseudorad psiapsiółek, koleżanek, dobrych dusz, a zbyt mało samych siebie

nikt Ci tak nie doradzi, jak pani Jadźka z kadr

[Melliana]

taaa... a Jadźka z kadr jest szczególnie zainteresowana życiem prywatnym innych, bo w jej własnym niewiele się dzieje...

postanowiłam sobie już dobrych parę lat temu, że na tematy prywatne w pracy nie dyskutuję (ha ha, wyobraźcie sobie te wszystkie domysły i plotki, naprawdę mam czasami niezłą zabawę) - zdarzyło mi się, że osoba, z którą łączą mnie co najwyżej grzecznościowe wymiany zdań o pogodzie, pytała o baaaaardzo osobiste sprawy... ja o takich dyskutuję wyłącznie z przyjaciółmi...

Ale cóż - babska firma, brak normalnych relacji między ludźmi - niektóre nie lubią innej koleżanki za to, że ma ładną torebkę albo nowe buty

[Taverney]

Melliana, dobry pomysł z tym odcinaniem się od osobistych tematów w pracy.
Ja czasem miałam w starej pracy wrażenie, że siedzą sobie takie Jadźki jak kury na grzędzie i interesują się życiem całego wydziału, jakby własnego nie miały...
uff... jak dobrze, że nie pracuję już w takiej gęstej atmosferze... wystarczyło, że do swojego szefa powiedziałam przy jednej po imieniu, a już na drugi dzień były ploty że huczało...brr

[Melliana]

Taverney, znam doskonale atmosferkę, o której piszesz. Żal mi czasami takich Jadziek, które po prostu... nie mają nic ciekawszego do opowiadania sobie wzajemnie, jak to, ze nasza sekretarka wprowadziła się do chłopaka, tamta przyszła w tunice, to na pewno jest w ciąży, a tamten na sto procent zdradza żonę, bo był wczoraj z jakąś dziewczyną na piwie
I to własnie te Jadźki dyskutują (nie nie, broń boże do mnie bezpośrednio), że posiadanie dzieci TO OBOWIĄZEK, TO jest nawet WSKAZANE ze względów zdrowotnych itp. Gorzej, jak zapytasz, jakie konkretnie względy zdrowotne

Co najzabawniejsze - większość Jadziek ma dzieci z wpadek, przymusowe śluby i nieudane małżeństwa/rozwody za sobą. I toczą zacięte dysputy i traktaty wygłaszają, jakie to te chłopy wredne, a dzieciaki straszne, bo po ciąży pojawił się cellulit...

Ogromny dystans i poczucie humoru oraz absolutny zakaz wewnętrzny dyskutowania na podobne tematy ratuje mi czasami życie

[marika22]

Odkąd pamiętam nigdy nie chciałam mieć dzieci i tak jest do dzisiaj. Mój partner też nie chce, więc w tej kwestii dogadujemy się świetnie.
Kiedyś w pracy dziewczyny zaczęły się nade mną użalać jak im powiedziałam, inna zaczęła mnie straszyć, że potem może być za późno więc lepiej już teraz, bla bla bla.... MASAKRA
A mi z tym dobrze, że nie mam i nie chcę mieć

[Pysia pl]

Napisane przez marika22

Odkąd pamiętam nigdy nie chciałam mieć dzieci i tak jest do dzisiaj. Mój partner też nie chce, więc w tej kwestii dogadujemy się świetnie.
Kiedyś w pracy dziewczyny zaczęły się nade mną użalać jak im powiedziałam, inna zaczęła mnie straszyć, że potem może być za późno więc lepiej już teraz, bla bla bla.... MASAKRA
A mi z tym dobrze, że nie mam i nie chcę mieć

Mam podobnie. Choć może nie na stałe. Może kiedyś w końcu samo jajkoś wyjdzie a jak wyjdzie to i będzie
Ale ogólnie jeszcze jakoś nie odczuwam tego rodzaju potrzeby.
Czuje presję że nie majmy dzieci ale czuje też presję bezrobocia. Nacisk ogromny. Szpilki między żebra wiecie o co chodzi
A dziecko i praca chyba razem nie możliwe, najlepiej być supermamą i urodzić w pracy tyrać za dwóch gotowac obiadki i jeszcze dorabiać gdzieś między praniem pieluszek a godzinami w pracy. Wtedy byłoby ok?
uhhh jestem zła..

[Melliana]

Napisane przez Pysia pl

A dziecko i praca chyba razem nie możliwe, najlepiej być supermamą i urodzić w pracy tyrać za dwóch gotowac obiadki i jeszcze dorabiać gdzieś między praniem pieluszek a godzinami w pracy.

sądzę, że mimo wszystko da się to pogodzić. Tyle kobiet to robi...

[Melliana]

...

[passionfruit]

Ja niestety czuję presję posiadania dzieci. Choć jestem 2 lata po ślubie i własnie zaczęliśmy się z mężem starać o dziecko nikt o tym nie wie. Przez całe 2 lata słysząłam non stop od teściowej, że niedługo będe za stara na dzieci (obecnie mam 25 lat) i że ona chce być babcią.
Strasznie to irytujące.
W rodzinie ejsteśmy ewenementem - nie mieliśmy wpadki. Nawet chodzą po rodzinie tż plotki na mój temat, że nie mogę mieć dzieci! Zresztą..pisałam o tym w innym wątku.

Strasznie mie wkurza to gadanie. Aż mi się przez nie odechciewa mieć dzieci...

[AneczkaKoziol]

Heh - trochę pocieszające bo zaczęła mnie nagle przytłaczać myśl wszechogarniającej mody na dzieci. Takie jedno wielkie babe-boom. Nie chodzi o to że nie chce mieć dzieci ale taka mania mnie przeraża. Jeszcze do ślubu niecałe 2 miesiące, ale mieszkamy już długo i raczej wszyscy byli zdziwieni że go bierzemy bo bardziej się od nas wiadomości o dziecku spodziewali ponieważ jak stare małżeństwo się zachowujemy . Chociaż mój przyszły teściu ustalił że jeśli będziemy mieli dzieci (a mamy je mieć kiedy on sobie zażyczy bo gotowy będzie by zostać dziadkiem - teraz nie czuje się dziadkiem i mamy wbrew jego woli nim go nie czynić) to ma mieć na imię Jowita (dziewczyna) lub chłopiec Witold - oczywiście na jego cześć. Dlatego dodatkowo nie chce mieć na razie dzieci - przeraża mnie myśl kolejnej awantury że damy inaczej na imię (bo dla świętego spokoju przytaknęliśmy na to) a nam te imiona wyjątkowo sie nie podobają.

Tak czy inaczej najchętniej to ja bym wpadła - jakbym miała planować to wiem że nigdy ono sie nie urodzi. Zawsze znajdę jakieś na tyle ważne "ale" by odkładać do dalej a aż takiej przerażającej potrzeby nie odczuwam (wiem że młoda jestem jeszcze i czas mam ale w mojej rodzinie to dziewczyny od pokoleń rodziły przed 20tką więc dla nich jestem już stara :P). Tylko to jest wyjątkowo trudne ze względu na to że biorę tabletki.

[hihi]

Napisane przez memka87

ale to ze czyjes dzieci Cie nie wzruszaja nie znaczy ze Twoje tez nie bedzie! ja tez nie lubie jak dzieci z brudnymi buziami i raczkami (bo dopiero co zjadly) chca sie przytulic (a pracuje w przedszkolu wiec sie to zdarza) ale to nie znaczy ze moje dziecko tez mnie bedzie tym denerwowac i wiem o tym ze tak bedzie mimo ze jeszcze dziecka nie mam...

Ale wydaje mi się, że zachodzenie w ciążę, aby sprawdzić, czy będzie, czy nie... jest daleko posuniętym eksperymentem

Napisane przez AneczkaKoziol

Dlatego dodatkowo nie chce mieć na razie dzieci - przeraża mnie myśl kolejnej awantury że damy inaczej na imię (bo dla świętego spokoju przytaknęliśmy na to) a nam te imiona wyjątkowo sie nie podobają.

Tak czy inaczej najchętniej to ja bym wpadła - jakbym miała planować to wiem że nigdy ono sie nie urodzi. Zawsze znajdę jakieś na tyle ważne "ale" by odkładać do dalej a aż takiej przerażającej potrzeby nie odczuwam (wiem że młoda jestem jeszcze i czas mam ale w mojej rodzinie to dziewczyny od pokoleń rodziły przed 20tką więc dla nich jestem już stara :P). Tylko to jest wyjątkowo trudne ze względu na to że biorę tabletki.

To Ty chcesz dziecko, czy dziecka nie chcesz? Bo ja ostyatecznie nie zrozumiałam

[Melliana]

Napisane przez hihi

Ale wydaje mi się, że zachodzenie w ciążę, aby sprawdzić, czy będzie, czy nie... jest daleko posuniętym eksperymentem

Napisane przez hihi

To Ty chcesz dziecko, czy dziecka nie chcesz? Bo ja ostyatecznie nie zrozumiałam

Pewnie, że chcę!

[dzasta110]

witam Was dziewczyny, pozwólcie, że się troszkę wygadam u Was, bo mam już serdecznie dość tej presji...
ciągle tylko słyszymy kiedy i kiedy (zaznaczę, że ślub dopiero w sierpniu) ludzie to chyba myślą, że dwoje ludzi to już "maszynki do robienia dzieci"
mój TŻ ma 27 lat, ja 23 i nie czuję jeszcze potrzeby posiadania dziecka "bo tak wypada"... zamierzam jeszcze trochę postudiować i pożyć we dwoje jako małżeństwo
fakt faktem, że jakby już się przytrafiła sytuacja że byłaby ta "fasolka" to wilekiej tragedii by nie było, ale póki co to jestem narazie na "nie"
dlaczego ludzie są tacy, że chcą układać za kogoś życie ja nikomu nie mówiłam, że już pora czy jeszcze nie pora
jeszcze kilka takich "dobrych rad" i nie ręczę za siebie
już mi chyba troszkę lepiej, aż się zdenerwowałam

[hihi]

Napisane przez Melliana

pewnie wolałaby "z zaskoczenia" - bez zbyt głebokiego zastanawiania się i rozważania za i przeciw, po prostu oko w oko z faktem? o to chodzi?

Tak, bo świadomie podjąć decyzję i powiedzieć sobie - chcę i będę się starać jest ciężko, a jak się wpadnie to niech już będzie, przecież własne kochać będę

Napisane przez dzasta110

witam Was dziewczyny, pozwólcie, że się troszkę wygadam u Was, bo mam już serdecznie dość tej presji...
ciągle tylko słyszymy kiedy i kiedy (zaznaczę, że ślub dopiero w sierpniu) ludzie to chyba myślą, że dwoje ludzi to już "maszynki do robienia dzieci"
mój TŻ ma 27 lat, ja 23 i nie czuję jeszcze potrzeby posiadania dziecka "bo tak wypada"... zamierzam jeszcze trochę postudiować i pożyć we dwoje jako małżeństwo
fakt faktem, że jakby już się przytrafiła sytuacja że byłaby ta "fasolka" to wilekiej tragedii by nie było, ale póki co to jestem narazie na "nie"
dlaczego ludzie są tacy, że chcą układać za kogoś życie ja nikomu nie mówiłam, że już pora czy jeszcze nie pora
jeszcze kilka takich "dobrych rad" i nie ręczę za siebie
już mi chyba troszkę lepiej, aż się zdenerwowałam

współczuję Ci bardzo... Ja na szczęście nigdy nie miałam i podejrzewam, że miec takich sytuacji nie będę - moja mama powiedziała mi, żebyśmy tak długo nie mieli dzieci, jak tylko można i abyśmy nacieszyli się sobą...

[Melliana]

Napisane przez hihi

Tak, bo świadomie podjąć decyzję i powiedzieć sobie - chcę i będę się starać jest ciężko, a jak się wpadnie to niech już będzie, przecież własne kochać będę

otoż to. Jestem przekonana, że u mnie nigdy nie będzie "chcemy i zaczynamy się starać" - bo zawsze jest COŚ, co jeszcze warto byłoby skończyć, zanim się zacznie żyć w triadzie

Napisane przez hihi

współczuję Ci bardzo... Ja na szczęście nigdy nie miałam i podejrzewam, że miec takich sytuacji nie będę - moja mama powiedziała mi, żebyśmy tak długo nie mieli dzieci, jak tylko można i abyśmy nacieszyli się sobą...

ja też słyszałam od mamy, żeby się z niczym nie spieszyć... I chętnie to realizuję - nie pojawiła się (i chyba już się nie pojawi, swoje lata mam) potrzeba powiększenia grona "nacieszających się" sobą osób

[dzasta110]

Napisane przez hihi

współczuję Ci bardzo... Ja na szczęście nigdy nie miałam i podejrzewam, że miec takich sytuacji nie będę - moja mama powiedziała mi, żebyśmy tak długo nie mieli dzieci, jak tylko można i abyśmy nacieszyli się sobą...

moja mama akurat to nic się nie odzywa w tych sprawach, na szczęście nie wszyscy tak myślą
dzięki hihi, samo wyrzucenie tego z siebie troszkę pomogło

[hihi]

Napisane przez Melliana

otoż to. Jestem przekonana, że u mnie nigdy nie będzie "chcemy i zaczynamy się starać" - bo zawsze jest COŚ, co jeszcze warto byłoby skończyć, zanim się zacznie żyć w triadzie

To zależy od podejścia, światopoglądu, priorytetów, bo u niektórych nie ma NIC, co byłoby ważniejsze od dzieci - znajome małżeństwo 4 lata jeździło po klinikach i niemalże całe swoje życie w tym okresie podporządkowali "zachodzeniu w ciążę"

Napisane przez Melliana

ja też słyszałam od mamy, żeby się z niczym nie spieszyć... I chętnie to realizuję - nie pojawiła się (i chyba już się nie pojawi, swoje lata mam) potrzeba powiększenia grona "nacieszających się" sobą osób

A co znaczy swoje lata?

Napisane przez dzasta110

moja mama akurat to nic się nie odzywa w tych sprawach, na szczęście nie wszyscy tak myślą
dzięki hihi, samo wyrzucenie tego z siebie troszkę pomogło

A mogę zapytać bezczelnie... kto się odzywa w takim razie?

[Melliana]

Napisane przez hihi

To zależy od podejścia, światopoglądu, priorytetów, bo u niektórych nie ma NIC, co byłoby ważniejsze od dzieci - znajome małżeństwo 4 lata jeździło po klinikach i niemalże całe swoje życie w tym okresie podporządkowali "zachodzeniu w ciążę"

nie, że COŚ, nie, że nowy odkurzacz czy auto, nie w tę stronę

Napisane przez hihi

A co znaczy swoje lata?

28 ukończone niecały miesiąc temu

[dzasta110]

Napisane przez hihi

A mogę zapytać bezczelnie... kto się odzywa w takim razie?

a dlaczego bezczelnie??
nie mam przecież co ukrywać, najgorzej to:
jakieś tam ciocie i wujkowie z naszych rodzin coś tam napominają jak im się temat wkręci

moja mama akurat nic się nie wypowiada, bo wie, że chcę dalej iść na studia(uzupełniające mgr) i ona też by tego chciała

[malin30]

Napisane przez dzasta110

mój TŻ ma 27 lat, ja 23 i nie czuję jeszcze potrzeby posiadania dziecka "bo tak wypada"... zamierzam jeszcze trochę postudiować i pożyć we dwoje jako małżeństwo
fakt faktem, że jakby już się przytrafiła sytuacja że byłaby ta "fasolka" to wilekiej tragedii by nie było, ale póki co to jestem narazie na "nie"

Jesteś jeszcze młodziutka i masz prawo do życia we dwójkę. Gdzie napisano, że nie wypada tak żyć? Denerwujące jest gadanie najpierw o narzeczeństwie i ślubie, bo wszyscy rówieśnicy dookoła już są dawno po, potem zaś o dziecku, bo też wszyscy już mają przynajmniej jedno. Ja za prawie miesiąc skończę 32 lata, a dopiero w zeszłym roku wyszłam za mąż. O dziecku myślimy - ale dopiero w przyszłym roku. No ale niektórzy muszą pogadać, że mój zegar biologiczny tyka (ciotka to już na weselu pytała, czy przypadkiem nie noszę już pod sercem fasolki).

[j.kwiatek]

Witajcie Dziewczyny. Pozwólcie, że opowiem wam jak to było ze mną. Zaznaczam - to nie jest żadna niezwykła historia. Mam 29 lat, świetnego Męża od prawie 10 miesięcy. Od 7 tyg. jestem w ciąży. I jestem bardzo szczęśliwa.
Nigdy nie czułam presji posiadania dzieci, w nosie mam to, co myślą różne ciocie i babcie na ten temat. Nigdy też nie mówiłam, że nie chcę, że absolutnie itd. Po prostu o tym nie myślałam, ja w roli mamy to była jakaś abstrakcja. Tak samo jak ja w roli panny młodej. Poza tym od małych dzieci wolę małe koty - tak jest nadal.... ale od cudzych dzieci
Cudze mnie nie rozczulają, raczej denerwują. Ale o własnym myślę już zupełnie inaczej.
Rozśmieszało mnie, gdy różne ciężarne koleżanki ekscytowały sie widokiem swojego dziecka na USG. Dopóki nie zobaczyłam na tymże USG jak bije serce mojego dziecka.
Ta ciąża nie byłą tak do końca planowana, bo mój Mąż miał problemy z płodnością. Było zaskoczenie ale miłe. Pomyśleliśmy - OK tak wyszło i jest super, traktowaliśmy tę sytuację dość zwyczajnie. Nie było łez szczęścia, czerwonych róż i innych bzdetów. Ktoś patrząc na nas z boku pomyślał by, że lekko to traktujemy. Jednak, gdy kilka dni temu zaczęłam krwawić, omal nie oszaleliśmy ze strachu.
Teraz czuję, jak zmienia sie nasze podejście do Malucha. Nie przeraża mnie perspektywa leżenia, później prania pieluch itd. itp.
Zabawne, że taki 11 mm zlepek komórek, z którego dopiero powstanie człowiek, może zmienić spojrzenie na resztę życia.
Rozumiem pary, które nie chca mieć dzieci. Znam takich sporo. Nie widzę w tym nic niezwykłego.
Presja partnera, rodziny nie powinna być motywem do założenia rodziny, ślubu....na to trzeba się zdecydować samemu. Bo to my bedziemy ciągnąć ten wózek a nie ciocia Wiesia
Pozdrawiam serdecznie wszystkie Mężatki i nie tylko życzę samodzielnych, dobrze przemyślanych decyzji, najlepiej po licznych "konsultacjach" z partnerem.
Mam nadzieję, że nie zanudziłam

[hihi]

Napisane przez Melliana

nie, że COŚ, nie, że nowy odkurzacz czy auto, nie w tę stronę Ale: nie ma takiej potrzeby po prostu, nie czuję tego, wystarcza mi diada . Mam do urządzenia jeden pokój i myślę o tym, żeby zrobić tam biblioteczkę, a nie pokoik dziecięcy. Planuję wakacje na wrzesień, potem na następny rok, daleko, hen hen za morza - nie myślę, że nie powinnam wyjeżdżać, bo a nuż będę w ciąży a długie loty szkodzą. Itp., itd. po prostu nie jestem w stanie planować dzieci - może to smutne, ale póki co nie widzę dla nich miejsca.

pisząc coś nie mialam na myśli rzeczy, tylko własnie wakacje, szalony wypad na łódki, czy inna tego typu sprawę

Ja dobrze rozumiem co masz na myśli mówiąc, że nie widzisz dla dzieci miejsca w swoim obecnym życiu.

Napisane przez dzasta110

a dlaczego bezczelnie??
nie mam przecież co ukrywać, najgorzej to:
- siostra cioteczna ze swoim mężem (mają 26 i 27 lat - dwoje dzieci)
- rodzice TŻ (są już pod 60-tką i mają jednego wnuka)
- szwagier (żonaty od września, dziecko w drodze)
- znajomi (mają po 25 lat, dziecko ponad pół roku)
to są Ci co słyszałam już "kilka" razy
no i jakieś tam ciocie i wujkowie z naszych rodzin coś tam napominają jak im się temat wkręci

moja mama akurat nic się nie wypowiada, bo wie, że chcę dalej iść na studia(uzupełniające mgr) i ona też by tego chciała

eeee... olej, a jak nie pomoże, to powiedz coś, co sprawi, że sie odczepią... że masz ciekawsze plany niz siedzenie w pieluchach, że wolisz się rozwijać a nie niańczyć dziecko itd