Moi rodzice nie mogą zaakceptować tego, że przestałam obchodzić imieniny

[natuth]

Hej, mam 24 lata, od 5 lat nie mieszkam z rodzicami i utrzymuje się sama. Mam z nimi bardzo dobry kontakt, raczej się rzadko spieramy, jednak mają mi oni za złe że nie obchodzę już imienin. Rok temu im to powiedziałam, że ja je przestałam obchodzić i w związku z tym nie będę składała ludziom życzeń na to „święto”. Rodzice od lat przestrzegają takich świat, dzwonią nawet po dalszej rodzinie na dzień kobiet czy dzień chłopaka, owszem rozumiem, ale chyba w tym wieku mam prawo już sama zadecydować i wybrać sama za siebie. Nienawidzę dzwonić i rozmawiać przez telefon, peszy mnie to i czuje się bardzo niekomfortowo, dodatkowo uważam że imieniny to żadne święto. Teraz gdy są jakiekolwiek imieniny członków rodziny (wujek, ciocia, babcia, moja chrześnica) oni wypisuja mi smsy lub dzwonią ze mam zadzwonić i złożyć życzenia i że oni się za mnie wstydzą i ze zostanę sama bo odsuwam się od rodziny... już rok ciągnie się ta sytuacja. Co mam w tym przypadku zrobić? Już ręce mi opadają. Próbowałam rozmów z nimi i tłumaczeń że to moja decyzja, żeby ja uszanowali a przy każdej sytuacji słyszę ze wyrzekam się rodziny i wstyd za mnie...

Oczywiście niektórzy również do mnie dzwonią z życzeniami na imieniny ale już coraz rzadziej.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Trudno tutaj cokolwiek doradzić. Ja bym chyba wybuchała śmiechem za każdym razem słysząc od rodziny takie biedagroźby
Rozmowy nie pomagają, to ucinaj temat i tyle.

[Rena]

A wysylanie smsow z zyczeniami tez Cie krepuje? Bo rozmowa przez tel. jest bardziej zobowiazujaca to sie zgadzam.

[kennedy]

ty nie obchodzisz ale te osoby obchodza? Wiec jesli chcesz miec z nimi kontakt to dzwon skoro to dla nich wazne. Twoi rodzice maja racje.

[Vanir410]

To niech mówią, marudzą, przytaknij i tyle. Przecież nie będzie stać nad Tobą aż zadzwonisz.

[natuth]

Ale ja nie chce tego robić. Dzwonię na urodziny, dzień babci, dziadka, matki, ojca itp. Dla mnie imieniny są bezsensowne. Moi rodzice od lat z tym przesadzają, jednego razu byli źli bo na nieokrągłą rocznice ich ślubu nie złożyłam im życzeń. Moja rodzina różnie dzwoni, raz zadzwoni raz nie, ja nie mam z tym problemu. Moi dziadkowie zawsze składali wnukom życzenia na dzień dziecka a od 2 lat nie dzwonią a tak robili według tradycji, i nikt nie robi z tego powodu dramy bo to starsi ludzie...

[kolorowe_jaskolki]

No to jak nie chcesz to nie dzwoń i jak ktokolwiek zacznie ten temat to rzucasz 'nie mam ochoty o tym rozmawiać' i tyle. W końcu im się znudzi.

[SteveS]

Napisane przez natuth

Ale ja nie chce tego robić. Dzwonię na urodziny, dzień babci, dziadka, matki, ojca itp. Dla mnie imieniny są bezsensowne. Moi rodzice od lat z tym przesadzają, jednego razu byli źli bo na nieokrągłą rocznice ich ślubu nie złożyłam im życzeń. Moja rodzina różnie dzwoni, raz zadzwoni raz nie, ja nie mam z tym problemu. Moi dziadkowie zawsze składali wnukom życzenia na dzień dziecka a od 2 lat nie dzwonią a tak robili według tradycji, i nikt nie robi z tego powodu dramy bo to starsi ludzie...

A urodziny oni obchodzą? Bo np. moi teściowie nie i pewnie nie byliby szcześliwi, gdybym złożyła im życzenia na urodziny, a na imieniny, które obchodzą, milczała.

[megamag]

Bardzo mi poprawił humor ten post. Wszyscy teraz o chorobach, śmierci, kryzysach, biedzie, bezrobociu, a tu jednak ludzie wciąż mają i takie problemy.

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Napisane przez megamag

Bardzo mi poprawił humor ten post. Wszyscy teraz o chorobach, śmierci, kryzysach, biedzie, bezrobociu, a tu jednak ludzie wciąż mają i takie problemy.

Dla mnie żenada

[pfffh]

Zgadzam się z megamag, ja też smiechlam jak przeczytałam ten post. Ale to dobrze, że w czasie zarazy ludzie mają tez takie problemy, a nie tylko koronawirus-wszyscy umrzemy!

[Laverta]

Napisane przez natuth

Hej, mam 24 lata, od 5 lat nie mieszkam z rodzicami i utrzymuje się sama. Mam z nimi bardzo dobry kontakt, raczej się rzadko spieramy, jednak mają mi oni za złe że nie obchodzę już imienin. Rok temu im to powiedziałam, że ja je przestałam obchodzić i w związku z tym nie będę składała ludziom życzeń na to „święto”. Rodzice od lat przestrzegają takich świat, dzwonią nawet po dalszej rodzinie na dzień kobiet czy dzień chłopaka, owszem rozumiem, ale chyba w tym wieku mam prawo już sama zadecydować i wybrać sama za siebie. Nienawidzę dzwonić i rozmawiać przez telefon, peszy mnie to i czuje się bardzo niekomfortowo, dodatkowo uważam że imieniny to żadne święto. Teraz gdy są jakiekolwiek imieniny członków rodziny (wujek, ciocia, babcia, moja chrześnica) oni wypisuja mi smsy lub dzwonią ze mam zadzwonić i złożyć życzenia i że oni się za mnie wstydzą i ze zostanę sama bo odsuwam się od rodziny... już rok ciągnie się ta sytuacja. Co mam w tym przypadku zrobić? Już ręce mi opadają. Próbowałam rozmów z nimi i tłumaczeń że to moja decyzja, żeby ja uszanowali a przy każdej sytuacji słyszę ze wyrzekam się rodziny i wstyd za mnie...

Oczywiście niektórzy również do mnie dzwonią z życzeniami na imieniny ale już coraz rzadziej.

Tylko, że oni nie mają problemu z tym, że ty imienin nie obchodzisz. Im przeszkadza nieposzanowanie odnośnie tego, że inni je jednak dalej obchodzą i prawdopodobnie jest to dla nich ważne. Szczególnie, gdy takie życzenia traktuje się często jako wyraz pamięci o danej osobie.
Znam osoby, które imieniny traktują na równi, a nawet wyżej od urodzin. I co wtedy? Niech się wypchają, bo dla mnie jest odwrotnie?

[natuth]

Ja o koronawirusie nie mysle, bo mogą mnie zaraz z rodziny wydziedziczyć za nie złożenie życzeń...

Oni obchodzą wszystko. Urodziny, imieniny, rocznice, dzień dziecka, babci, ojca itp. Walentynek nie obchodzą bo uważają ze to święto ze Stanów i ze w Polsce dzień wiosny to walentynki.



A zamiast się śmiać to mogłybyście cokolwiek mądrego napisać, dla mnie to duży problem gdy co przyjeżdżam słyszę ze wypieram się tradycji...

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Napisane przez natuth

Ja o koronawirusie nie mysle, bo mogą mnie zaraz z rodziny wydziedziczyć za nie złożenie życzeń...

Oni obchodzą wszystko. Urodziny, imieniny, rocznice, dzień dziecka, babci, ojca itp. Walentynek nie obchodzą bo uważają ze to święto ze Stanów i ze w Polsce dzień wiosny to walentynki.



A zamiast się śmiać to mogłybyście cokolwiek mądrego napisać, dla mnie to duży problem gdy co przyjeżdżam słyszę ze wypieram się tradycji...

I naprawdę nie umiesz się postawić i takie tematy ucinać?



Dla mnie to już nie byłaby rodzina jeśli by mnie wydziedziczyła za taką duperele.

[kolorowe_jaskolki]

Napisane przez Laverta

Tylko, że oni nie mają problemu z tym, że ty imienin nie obchodzisz. Im przeszkadza nieposzanowanie odnośnie tego, że inni je jednak dalej obchodzą i prawdopodobnie jest to dla nich ważne. Szczególnie, gdy takie życzenia traktuje się często jako wyraz pamięci o danej osobie.
Znam osoby, które imieniny traktują na równi, a nawet wyżej od urodzin. I co wtedy? Niech się wypchają, bo dla mnie jest odwrotnie?

No i co z tego? Ona nie ma obowiązku robić wszystkiego o co poproszą jej rodzice, zwłaszcza, że już się usamodzielniła. Jeżeli ona nie czuje potrzeby klepania formułki do wujka, którego widziała raz w życiu, to nie ma obowiązku tego robić, chociażby jej rodzicom było przykro.

Na tej samej zasadzie nie masz obowiązku jeść przy babci mięsa, bo dla niej to jest tradycja i ona je je i jest jej przykro, że Ty nie chcesz.

Jak Ty chcesz żyć zgodnie z tym co chcą inni, to jest to Twój wybór, ale nie każdy musi tak robić

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Napisane przez kolorowe_jaskolki

No i co z tego? Ona nie ma obowiązku robić wszystkiego o co poproszą jej rodzice, zwłaszcza, że już się usamodzielniła. Jeżeli ona nie czuje potrzeby klepania formułki do wujka, którego widziała raz w życiu, to nie ma obowiązku tego robić, chociażby jej rodzicom było przykro.

Na tej samej zasadzie nie masz obowiązku jeść przy babci mięsa, bo dla niej to jest tradycja i ona je je i jest jej przykro, że Ty nie chcesz.

Jak Ty chcesz żyć zgodnie z tym co chcą inni, to jest to Twój wybór, ale nie każdy musi tak robić

otóż to...

[natuth]

Ja się non stop stawiam, kłócimy się o to, potrafimy się nie odzywać do siebie za to, a i tak temat wraca przy kolejnych imieninach. I kolejny foch rodziców... naprawdę nie wiem co w tej sytuacji zrobić

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Napisane przez natuth

Ja się non stop stawiam, kłócimy się o to, potrafimy się nie odzywać do siebie za to, a i tak temat wraca przy kolejnych imieninach. I kolejny foch rodziców... naprawdę nie wiem co w tej sytuacji zrobić

Zlać to po prostu..

[kolorowe_jaskolki]

Napisane przez natuth

Ja się non stop stawiam, kłócimy się o to, potrafimy się nie odzywać do siebie za to, a i tak temat wraca przy kolejnych imieninach. I kolejny foch rodziców... naprawdę nie wiem co w tej sytuacji zrobić

Jeżeli to dochodzi już do takiego ekstremum i latają takie groźby jak wcześniej pisałaś, to ja ograniczyłabym z nimi kontakty do minimum. Przynajmniej na jakiś czas, może się opamiętają. No, niestety, nie masz obowiązku utrzymywania bliskich kontaktów z ludźmi, którzy źle wpływają na Twoją psychikę i w żaden sposób sytuacja się nie poprawia. Nawet jeżeli są Twoją rodziną

[Laverta]

Napisane przez kolorowe_jaskolki

No i co z tego? Ona nie ma obowiązku robić wszystkiego o co poproszą jej rodzice, zwłaszcza, że już się usamodzielniła. Jeżeli ona nie czuje potrzeby klepania formułki do wujka, którego widziała raz w życiu, to nie ma obowiązku tego robić, chociażby jej rodzicom było przykro.

Na tej samej zasadzie nie masz obowiązku jeść przy babci mięsa, bo dla niej to jest tradycja i ona je je i jest jej przykro, że Ty nie chcesz.

Jak Ty chcesz żyć zgodnie z tym co chcą inni, to jest to Twój wybór, ale nie każdy musi tak robić

Mam wrażenie, że to jest odpowiedź na zupełnie coś innego niż napisałam. Raz, że nie ma tu mowy o wujku, którego widziało się raz w życiu, tylko o osobach pokroju babcia czy chrześnica, a dwa - kto tu w ogóle mówi o jakimś obowiązku? Przecież to jasne, że rodzice nie mogą jej niczego nakazać i nigdzie nie napisałam, że jest odwrotnie. To jej sprawa, jak to ostatecznie potraktuje. Ja tylko wyjaśniłam, że to nie jest problem z tym, że ona tych imienin nie obchodzi.
A przykład z mięsem dosyć nietrafiony. Jak już jesteśmy w temacie tego mięsa to myślę, że bardziej adekwatnym do wątku byłoby to, że nagle przestałabym szanować to, że babcia je mięso, bo ja zdecydowałam o moim byciu wegetarianką. A to już uważam za dosyć nie w porządku, jak i wszelkie inne przejawy wciskania komuś na siłę swojego światopoglądu. Jednocześnie nie rozumiem, skąd ten personalny przytyk?

[kolorowe_jaskolki]

Napisane przez Laverta

Mam wrażenie, że to jest odpowiedź na zupełnie coś innego niż napisałam. Raz, że nie ma tu mowy o wujku, którego widziało się raz w życiu, tylko o osobach pokroju babcia czy chrześnica, a dwa - kto tu w ogóle mówi o jakimś obowiązku? Przecież to jasne, że rodzice nie mogą jej niczego nakazać i nigdzie nie napisałam, że jest odwrotnie. To jej sprawa, jak to ostatecznie potraktuje. Ja tylko wyjaśniłam, że to nie jest problem z tym, że ona tych imienin nie obchodzi.
A przykład z mięsem dosyć nietrafiony. Jak już jesteśmy w temacie tego mięsa to myślę, że bardziej adekwatnym do wątku byłoby to, że nagle przestałabym szanować to, że babcia je mięso, bo ja zdecydowałam o moim byciu wegetarianką. A to już uważam za dosyć nie w porządku, jak i wszelkie inne przejawy wciskania komuś na siłę swojego światopoglądu. Jednocześnie nie rozumiem, skąd ten personalny przytyk?

Napisałaś:

Niech się wypchają, bo dla mnie jest odwrotnie?

i w takim tonie, że to dla nich ważne i im jest przykro, więc wnioskuję, że takie masz o tym zdanie, że ona powinna to robić, bo Ty byś tak zrobiła. Ja nigdzie nie dałam tam przytyku, stwierdziłam tylko, że fakt, że Ty postąpiłabyś tak, żeby babci nie było przykro nie oznacza, że autorka też ma tak zrobić. I to, ze dla nich składanie życzeń jest wyrazem czegoś tam nie oznacza, że ona też tak uważa.

Przykład z mięsem jest moim zdaniem dobry - rodzina próbuje jej narzucić swoje zwyczaje i jak ona nie chce to jej wmawiają, że coś tam, trzeba, bo to świadczy o czymś tam, kompletnie mając gdzieś jej zdanie. Twój przykład sugerowałby, że ona zabrania innym składać życzeń, bo ona tego nie chce robić. A tak przecież nie jest, to ona nie daje sobie narzucić ich poglądu

[Laverta]

Napisane przez kolorowe_jaskolki

i w takim tonie, że to dla nich ważne i im jest przykro, więc wnioskuję, że takie masz o tym zdanie, że ona powinna to robić, bo Ty byś tak zrobiła. Ja nigdzie nie dałam tam przytyku, stwierdziłam tylko, że fakt, że Ty postąpiłabyś tak, żeby babci nie było przykro nie oznacza, że autorka też ma tak zrobić. I to, ze dla nich składanie życzeń jest wyrazem czegoś tam nie oznacza, że ona też tak uważa.

Przykład z mięsem jest moim zdaniem dobry - rodzina próbuje jej narzucić swoje zwyczaje i jak ona nie chce to jej wmawiają, że coś tam, trzeba, bo to świadczy o czymś tam, kompletnie mając gdzieś jej zdanie. Twój przykład sugerowałby, że ona zabrania innym składać życzeń, bo ona tego nie chce robić. A tak przecież nie jest, to ona nie daje sobie narzucić ich poglądu

To następnym razem prosiłabym o odpowiedzi na to, co napisałam, a nie na to, co wywnioskowałaś. Bo chodziło mi tutaj bardziej o fakt i tak składania życzeń na jakąś okazję, ale wybierania sobie dodatkowo, która okazja jest dla mnie ważniejsza - i kierowania się tym. Wiesz, dla mnie bez różnicy czy złożę życzenia na urodziny czy imieniny, ale skoro dla solenizanta/jubilata to jest jakaś różnica - to po co robić na przekór? Życzenia mają ucieszyć tę drugą osobę, a nie mnie. Zakładając oczywiście, że w ogóle chcę jakieś życzenia złożyć.
Autorka w żadnym wypadku nie musi uważać tak, jak jej rodzina - tego także nie przyznałam. Chodzi mi o to, że jeżeli mówimy o osobach nam bliskich, to kwestia jednego smsa z okazji imienin wydaje się być mało znacząca, jeżeli rzeczywiście miałoby im być z tego powodu źle - a na pewno bardziej niż kwestia tego, czy zjem to mięso, czy nie. I oczywiście chodzi tu o to, że tej rodzinie, czy komuś komu nie składam życzeń miałoby być z tego powodu źle, a nie rodzicom - oni nie powinni mieć za dużo do gadania w tej kwestii.
A co do przykładu z mięsem to kwestia nazewnictwa jak dla mnie - "obchodzenie" imienin przypisuję tutaj solenizantowi, osobie dla której ta tradycja jest ważna. A rodzinka nie zabrania jej nieobchodzenia ich, tylko poszanowania tego, że solenizanci je obchodzą - co ma się wyrażać w tym, że złoży im te nieszczęsne życzenia.

Samo żądanie składania życzeń jest oczywiście mega słabe z ich strony i sama bym pewnie ochłodziła kontakt z taką rodzinką, która robi problem o byle co. A życzenia składała zależnie od tego, na ile mi zależy na danej osobie.

[DaisyMerollin]

Napisane przez natuth

Ja o koronawirusie nie mysle, bo mogą mnie zaraz z rodziny wydziedziczyć za nie złożenie życzeń...

Oni obchodzą wszystko. Urodziny, imieniny, rocznice, dzień dziecka, babci, ojca itp. Walentynek nie obchodzą bo uważają ze to święto ze Stanów i ze w Polsce dzień wiosny to walentynki.



A zamiast się śmiać to mogłybyście cokolwiek mądrego napisać, dla mnie to duży problem gdy co przyjeżdżam słyszę ze wypieram się tradycji...

Masz dwie ściezki do wyboru:

1) Oglaszasz, ze nie obchodzisz i nie zyczysz sobie telefonow z tej okazji ALE jednoczesnie szanujesz to ze inni obchodza i chociaz wyslesz durnego SMS-a z zyczeniami

2) Masz to wszystko gdzies i puszczasz mimochodem uwagi rodziców czekając aż im sie znudzi.

Każda opcja jest wykonalna, od ciebie zalezy co wolisz.

[pfffh]

Skoro rodzice chcą Cię wydziedziczyc przez taką pierdołę ( bo tak nieskladanie życzeń w imieniny uważam za pierdołę), to wasza rodzina ma naprawdę wątłe podstawy. A po za tym tu nie ma co dyskutować. Masz tylko dwa wyjscia:

1. Albo się podporzadkujesz i będziesz wszystkim składać życzenia z byle rocznicy.

2. Będziesz się stawiać narażając się na wydziedziczenie.

[kolorowe_jaskolki]

Napisane przez Laverta

Chodzi mi o to, że jeżeli mówimy o osobach nam bliskich, to kwestia jednego smsa z okazji imienin wydaje się być mało znacząca, jeżeli rzeczywiście miałoby im być z tego powodu źle - a na pewno bardziej niż kwestia tego, czy zjem to mięso, czy nie.

Ale zrozum, że dla Ciebie wydaje się mało znacząca. Nie wiem skąd wiesz na ile są to bliskie osoby dla Autorki, ale nie każdy musi myśleć jak Ty. Dla Ciebie to nie problem, a dla kogoś to może być męczące. Właśnie o to tutaj chodzi, ona nie musi czegoś robić, bo komuś będzie przykro, nawet jeżeli Ty byś tak zrobiła, co piszę od pierwszego postu

Napisane przez Laverta

"obchodzenie" imienin przypisuję tutaj solenizantowi, osobie dla której ta tradycja jest ważna. A rodzinka nie zabrania jej nieobchodzenia ich, tylko poszanowania tego, że solenizanci je obchodzą - co ma się wyrażać w tym, że złoży im te nieszczęsne życzenia.

Ale co z tego? To, że ktoś to obchodzi nie oznacza, że ja też muszę i jestem zobowiązana coś z tego powodu zrobić. Przecież to co piszesz kompletnie sobie zaprzecza - nikt jej niczego nie zabrania, ale jednocześnie zabraniają jej mieć swoje zdanie i ma robić to co ktoś inny chce, bo ktoś to obchodzi. Ona nikomu nie mówi co ma robić, to nie rozumiem czemu ona powinna coś robić, bo ktoś tak chce

Napisane przez Laverta

Samo żądanie składania życzeń jest oczywiście mega słabe z ich strony i sama bym pewnie ochłodziła kontakt z taką rodzinką, która robi problem o byle co. A życzenia składała zależnie od tego, na ile mi zależy na danej osobie.

Ale przecież wyżej pisałaś, że rodzinka tego wymaga, bo to poszanowanie ich tradycji...

[margitta]

Jeżeli wiem, że na przykład moja babcia obchodzi imieniny i jest to dla niej ważne święto, to schowałabym dumę do kieszeni i zadzwoniła, chociaż też sama nie uznaję imienin.

Czym innym jest jednak presja rodziców. To jest wyłącznie twoja sprawa czy komuś składasz życzenia czy nie... jesteś dorosła dawno i coś takiego by było dla mnie nie do przyjęcia. Może spróbuj to z nimi wyjaśnić raz na zawsze. Walcz i nie daj się

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Pani_Mada]

Napisane przez natuth

Ja o koronawirusie nie mysle, bo mogą mnie zaraz z rodziny wydziedziczyć za nie złożenie życzeń...

Oni obchodzą wszystko. Urodziny, imieniny, rocznice, dzień dziecka, babci, ojca itp. Walentynek nie obchodzą bo uważają ze to święto ze Stanów i ze w Polsce dzień wiosny to walentynki.



A zamiast się śmiać to mogłybyście cokolwiek mądrego napisać, dla mnie to duży problem gdy co przyjeżdżam słyszę ze wypieram się tradycji...

ale fakt faktem takim problemem byłoby złożenie tych życzeń imieninowych najbliższym? najbliższym, nie dalekim ciotkom lub wujkom.
nawet nie musisz dzwonić. wyślij smsa i już.

[Laverta]

Napisane przez kolorowe_jaskolki

Ale zrozum, że dla Ciebie wydaje się mało znacząca. Nie wiem skąd wiesz na ile są to bliskie osoby dla Autorki, ale nie każdy musi myśleć jak Ty. Dla Ciebie to nie problem, a dla kogoś to może być męczące. Właśnie o to tutaj chodzi, ona nie musi czegoś robić, bo komuś będzie przykro, nawet jeżeli Ty byś tak zrobiła, co piszę od pierwszego postu

A Ty skąd wiesz, że dla niej to dalekie osoby? Nie każdy musi myśleć tak, jak Ty. Przecież sama od początku zakładasz, że chodzi o wujka, którego widziała pierwszy raz w życiu. Dlaczego?

Napisane przez kolorowe_jaskolki

Ale co z tego? To, że ktoś to obchodzi nie oznacza, że ja też muszę i jestem zobowiązana coś z tego powodu zrobić. Przecież to co piszesz kompletnie sobie zaprzecza - nikt jej niczego nie zabrania, ale jednocześnie zabraniają jej mieć swoje zdanie i ma robić to co ktoś inny chce, bo ktoś to obchodzi. Ona nikomu nie mówi co ma robić, to nie rozumiem czemu ona powinna coś robić, bo ktoś tak chce

Na to nawet nie chce mi się rozpisywać - wskaż mi, gdzie napisałam, że niczego jej nie zabraniają. Bo obchodzenie imienin, a złożenie komuś tam życzeń to coś zgoła innego.

Napisane przez kolorowe_jaskolki

Ale przecież wyżej pisałaś, że rodzinka tego wymaga, bo to poszanowanie ich tradycji...

I czy napisałam wtedy nieprawdę? Przecież właśnie dlatego rodzinka tego wymaga. Tylko co to w ogóle ma do słuszności tych wymogów?

[kolorowe_jaskolki]

Napisane przez Laverta

A Ty skąd wiesz, że dla niej to dalekie osoby? Nie każdy musi myśleć tak, jak Ty. Przecież sama od początku zakładasz, że chodzi o wujka, którego widziała pierwszy raz w życiu. Dlaczego?

Z postu autorki:

Napisane przez natuth

Rodzice od lat przestrzegają takich świat, dzwonią nawet po dalszej rodzinie na dzień kobiet czy dzień chłopaka

Napisane przez natuth

Teraz gdy są jakiekolwiek imieniny członków rodziny (wujek, ciocia, babcia, moja chrześnica) oni wypisuja mi smsy lub dzwonią ze mam zadzwonić i złożyć życzenia

Jasno wynika, że to nie są bliskie dla niej osoby, z którymi łączą ją jakieś relacje, zresztą jeżeliby były to bliscy jej ludzie to możliwe, że wtedy nie miałaby problemu, żeby te życzenia im złożyć

Napisane przez Laverta

Na to nawet nie chce mi się rozpisywać - wskaż mi, gdzie napisałam, że niczego jej nie zabraniają. Bo obchodzenie imienin, a złożenie komuś tam życzeń to coś zgoła innego.

No, ale Ty piszesz, że ona powinna te życzenia złożyć, a ona nie chce tego robić. To nie rozumiem gdzie tu widzisz jej winę i obowiązek, którego nie spełnia. Ona nie obchodzi imienin, pisała, że sama tego nie świętuje i nie uznaje tego za święto, więc nie uważa, żeby była potrzeba obdzwaniania całej rodziny. Nawet jakby sama świętowała swoje imieniny to nie ma obowiązku składać życzeń innym.

Napisane przez Laverta

I czy napisałam wtedy nieprawdę? Przecież właśnie dlatego rodzinka tego wymaga. Tylko co to w ogóle ma do słuszności tych wymogów?

No, ale przecież wszyscy wiemy czego rodzinka wymaga, ale jak rozumiem Ty to popierasz

[cava]

Napisane przez natuth

Hej, mam 24 lata, od 5 lat nie mieszkam z rodzicami i utrzymuje się sama. Mam z nimi bardzo dobry kontakt, raczej się rzadko spieramy, jednak mają mi oni za złe że nie obchodzę już imienin. Rok temu im to powiedziałam, że ja je przestałam obchodzić i w związku z tym nie będę składała ludziom życzeń na to „święto”. Rodzice od lat przestrzegają takich świat, dzwonią nawet po dalszej rodzinie na dzień kobiet czy dzień chłopaka, owszem rozumiem, ale chyba w tym wieku mam prawo już sama zadecydować i wybrać sama za siebie. Nienawidzę dzwonić i rozmawiać przez telefon, peszy mnie to i czuje się bardzo niekomfortowo, dodatkowo uważam że imieniny to żadne święto. Teraz gdy są jakiekolwiek imieniny członków rodziny (wujek, ciocia, babcia, moja chrześnica) oni wypisuja mi smsy lub dzwonią ze mam zadzwonić i złożyć życzenia i że oni się za mnie wstydzą i ze zostanę sama bo odsuwam się od rodziny... już rok ciągnie się ta sytuacja. Co mam w tym przypadku zrobić? Już ręce mi opadają. Próbowałam rozmów z nimi i tłumaczeń że to moja decyzja, żeby ja uszanowali a przy każdej sytuacji słyszę ze wyrzekam się rodziny i wstyd za mnie...

Oczywiście niektórzy również do mnie dzwonią z życzeniami na imieniny ale już coraz rzadziej.

Powiem Ci tak.
Miałaś malutki problemik , a na własne życzenie zrobiłaś z niego olbrzymi problem kosztujący i ciebie i innych masę stresu, kłótni, złych uczuć.


Stresowało cie rozmawianie przez telefon, było ściągnąć z internetu ze 2-3 wzory życzeń , zapisać w notatniku telefonu i wysyłać smsem jak rodzice ci przypomina ze ktoś tam ma imieniny.
Można też pójść krok dalej i używać przypominajka w telefonie.

Na mój gust, jesteś po prostu dość niegrzeczna, tak to wygląda.