Sakramenty dla dorosłej osoby - jak to załatwić?

[Rena]

Moze pogadaj z chlopakiem jakie on ma poglady. Moze on tez nie ma chrztu i nie planuje slubu koscielnego? Bo jak to tylko by moc z nim byc to chyba warto sie zorientowac wczesniej.

[Mija62]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;87467441]To sprawdź co jest w prawie kanonicznym, pokaż mu co znajdziesz i jeśli proboszcz się myli, a nadal będzie wymyślał własne zasady, napisz na niego skargę do kurii.[/QUOTE]


Sprawdziłam, nie mogą być to osoby tej samej płci.

[Kot_Azrael]

Pójdź do kościoła zakonnego, bracia zwykle są bardziej normalni od jakiegoś dziwnego księdza, co chce być bardziej święty od papieża. Porozmawiaj, powinni zrozumieć a nawet się ucieszyć, że mają kolejną owieczkę, co chce znaleźć swoją drogę.



Byłem chrzestnym u franciszkanów i nie przeszkadzało im to, że nie jestem katolikiem (implikuje brak bierzmowania i brak ślubu kościelnego i pewnie parę innych braków).



Miałem mniej kłopotów z byciem chrzestnym niż siostra katoliczka, ale to już nie mój problem



Pozdrawiam, trzymaj się.

[43c56b005e175578c737af668227e4cac658fbb4_65667f297924c]

Oczywiście, że chrzestnymi nie mogą być osoby tej samej płci. Może być jedna tylko osoba zamiast dwóch ale nie dwie tej samej płci. Jeśli są dwie to musi być kobieta i mężczyzna. Niektórym tu się widzę pomyliło ze świadkami ślubu. Tam mogą być tej samej płci.
Kot Azrael może Ty byłeś tzw. Świadkiem chrztu a nie chrzestnym? Jak tym drugim to tez się nie ma czym chwalic bo podstawowym kryterium bycia chrzestnym jest bycie katolikiem, który ma pomagać wychować dziecko w wierze.
A do autorki: Twoje sakramenty powinny wpływać z wiary, z prawdziwego pragnienia życia po katolicku i zgodnie z zasadami a nie z dziwnych powodów które podałaś. Znam z zycia osobę dorosłą, ktora bez sakramentow zaczęła chodzić do kościoła i zapragnęła je przyjąć. Po jakimś roku ciągłego chodzenia do kościoła, poznawania wiary i pragnienia życia zgodnie z jej zasadami ksiądz udzielił wszystkich trzech sakramentow naraz.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

W kodeksie prawa kanonicznego nie ma nic o tym, że chrzestni muszą być różnej płci.

[Kot_Azrael]

Byłem *chrzestnym* (na pewno) a wcześniej świadkiem ślubu kościelnego (w tym samym kościele franciszkanów). Przeszło. Drugi świadek musiał donosić zaświadczenia z parafii o bierzmowaniu, komunii itp. a ja nic nie musiałem. Mnie braciszek poprosił ( w przypadku chrztu) o wychowanie dziecka w wierze chrześcijańskiej. A że nie użył słowa 'katolickiej' to nie było z tym problemu, nie okłamałem go.



A panna młoda na ślubie była już po nocy poślubnej i było widać życie poczęte



Pozdrawia, trzymaj się.

[FALLinLOVE]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;87467481]Właśnie przez taką postawę ciemnogród kwitnie, bo walkę o swoje prawa postrzegasz jako robienie problemów i dajesz takiemu proboszczowi jeszcze więcej władzy.
Czyli nie masz ślubu, więc ci dyndają katolickie zasady, ale dziecko chrzcisz? Po co? [/QUOTE]

Napisane przez Mija62

Z osobistych pobudek, które nie muszę nikomu wyjaśniać zresztą i tak inni dorobia sobie do tego swoją ideologię, więc po co

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87467582]ja tez tego nie rozumiem
ciemnogrod ,zaklamanie i nabijanie kabzy pedofilom bo" co ludzie powiedza"[/QUOTE]

wizaz - tolerancyjny jak zawsze

[elvegirl]

Autorko, czy ja dobrze zrozumiałam, że okłamujesz ludzi, że miałaś sakramenty?

Po co? Wiesz że facet może się poczuć co najmniej niefajnie nie dlatego, że nie masz sakramentów, a dlatego że go okłamujesz?


[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87467170]Też tak uważam. Brak sakramentów to jest tutaj ewidentnie problem zastępczy. Zresztą biorąc pod uwagę drugi wątek autorki to bardzo by jej poukładanie sobie w głowie pomogło. Związek szybciej może się jej rozpaść przez toksyczną siostrę, traumatyczne dzieciństwo, niskie poczucie własnej wartości i brak prawidłowych wzorców rodzinnych niż przez brak sakramentów.
[/QUOTE]





[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;87467799]W kodeksie prawa kanonicznego nie ma nic o tym, że chrzestni muszą być różnej płci.[/QUOTE]
Kan. 873 - Należy wybrać jednego tylko chrzestnego lub chrzestną, albo dwoje chrzestnych.

"unus et una" oznacza mężczyznę i kobietę i nie znam sytuacji, kiedy ktoś by to przeskoczył.

[Mija62]

Napisane przez elvegirl

Kan. 873 - Należy wybrać jednego tylko chrzestnego lub chrzestną, albo dwoje chrzestnych.

"unus et una" oznacza mężczyznę i kobietę i nie znam sytuacji, kiedy ktoś by to przeskoczył.

Dlatego śmieszny mnie postawa innych w tym, czy innych wątkach, że wypowiadają się z całą pewnością , stanowczością itp, a tak naprawdę nie mają o czymś pojęcia. Więc, jak ich brać na poważnie?
Trzeba to traktować z przymrużeniem oka, bo nigdy nie wiadomo kto ukrywa się pod danym nikiem, mogą to być różne osoby, też mocno zaburzone.

---------- Dopisano o 10:58 ---------- Poprzedni post napisano o 10:57 ----------

Napisane przez FALLinLOVE

wizaz - tolerancyjny jak zawsze

.

[Soso]

Byłam na chrzcie, gdzie było dwóch chrzestnych. Całkiem zresztą niedawno. I nie było to duże miasto, ot ze 40-50 tys mieszkańców.

Wysłane z mojego SM-N960F przy użyciu Tapatalka

[KiszkaPasztetowa]

Napisane przez Mija62

No błagam... Jestem właśnie w trakcie załatwiania chrztu dla mojego 9 letniego syna i chciałam dwóch braci wziąć i absolutnie proboszcz się nie zgodził.

Trzeba bylo synka samego wyslac. Moze wtedy ksiadz proboszcz bylby w lepszym humorze i odrazu inne sakramenty odhaczyl

[Mijanou]

Kiszko, przeginasz.

[3d8bff70f80d7c90d7fb1886fcde1de8ca56be25_65a543ff917fd]

Treść usunięta

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez KiszkaPasztetowa

Trzeba bylo synka samego wyslac. Moze wtedy ksiadz proboszcz bylby w lepszym humorze i odrazu inne sakramenty odhaczyl

jak rozumiem przemawiają przez Ciebie Twoje osobiste doświadczenia. Czasami łatwiej coś załatwić dziecku, jest takie szczere i niewinne w swoich pragnieniach.

Tylko nie wiem po co te emotikonki? Możesz rozwinąć co masz na myśli?

[SteveS]

A swoją drogą, jak to jest? Czy ksiądz może ochrzcić takie 10-letnie dziecko bez wiedzy rodzica (z jego woli i prośby)? Czy historie o babciach, które chrzczą po kryjomy dzieci mają rację bytu z punktu widzenia legalności?

[MsN]

Napisane przez Kokosanka28

Jestem dorosłą osobą i nie mam sakramentów.
Nie mam ani chrztu ani komunii świętej ani bierzmowania.
Pochodzę z biednej rodziny, w której był w domu alkoholizm. Ciągle na coś brakowało, ciągle trzeba było się chować, usuwać. Nie było czasu na nic.
Moja mama tak zdecydowała - Nie dopuściła mnie do posiadania sakramentów jak inni normalni ludzie. Jestem chrześcijanką, wierzę w Boga, ale nie chodzę do kościoła, nigdy nie byłam u spowiedzi.
Moim zdaniem obowiązkiem księdza jest traktować wszystkich na równi, nawet jeśli kogoś nie stać jest to jego obowiązkiem, by dać dziecku sakramenty. Jednak mama nawet nie zaczęła załatwiać nic w tym kierunku, nie spytała księdza o szczegóły.
A nowego premedytacją okłamała go, że dostałam sakramenty w mieście. Nowy ksiądz na początku, że tak to ujmę był "chamem" nie brał do kościoła ciała osoby, której nie znał i która nie chodziła do kościoła, tak samo było przy chrztach, nie dawał go dziecku, gdy rodzice nie byli po ślubie. Potem się zmienił.
W sumie przez lata próbowałam mamie uświadomić, że powinnam podejść do zrobienia sakramentów, ale wciąż mówiła "jeszcze jest na to czas". W 2015 roku zmarła a ja nawet nie wiem jak się sama zabrać za te sakramenty i kogo mam poprosić, by został moim chrzestnym, bo przecież nie obcą osobę.
Dzieci w szkole kiedyś mnie spytali czy mam zdjęcia z komunii, ja powiedziałam, że nie robi się u nas w domu zdjęć, co jest prawdą, bo u nas nigdy nie było aparatów fotograficznych a telefony komórkowe pojawiły się u nas w domu dosyć późno. Nie zatrzymywaliśmy chwil na zdjęciu dla wspomnień. Dzieci w szkole zaczęły coś podejrzewać i śmiać się ze mnie, że pewnie nie mam komunii.
W dzień, w którym dzieci miały swoje komunie ja siedziałam w domu a na drugi dzień musiałam kłamać.
Czuję się przez to gorsza, nikomu o tym nie powiedziałam, jest mi wstyd, chociaż to nie moja wina tylko mojej mamy.
Wiem, że można przyjąć sakramenty w wieku dorosłym lub nawet w trakcie brania ślubu, ale czy trzeba chodzić na jakieś nauki czy ksiądz mógłby udzielić mi sakramentów od razu? Ile to kosztuje?
Mój chłopak w przyszłości pewnie mi się oświadczy a ja co mam powiedzieć? Że nie wyjdę za niego, bo nie mam sakramentów i ksiądz mnie nie dopuści? Choć czytałam o czymś takim jak ślub dla osób, które nie posiadają sakramentów i wtedy przysięga wygląda inaczej. A co jeśli nagle umrę i on nie będzie chciał mnie pochować?
Nie wiem co mam robić. Moje życie jest takie pokręcone. Czuję się zerem przez to. Czuję się gorsza.

Jeżeli jesteś osobą niewierzącą, jesteś ateistką czy agnostyczką to niepotrzebne Ci są sakramenty i jest to bezpodstawne, kłóci się z jakąkolwiek wiarą (jeśli jakąś wyznajesz po za katolicyzmem), a gdy wyznajesz inną, myślę - również.

Natomiast jeśli jesteś wierząca i zależy Ci w przyszłości na ślubie kościelnym to wiadomo, że musisz mieć za sobą bierzmowanie i wcześniej odbycie tych katechizmów, nauk etc.

(Wg mnie jest to z prawa kanonicznego, ale nigdzie nie znałazła potwierdzenia). Mimo wszystko aby mieć bierzmowanie jako osoba dorosła trzeba zawsze spełnić myślę, albo jeden albo kilka z przesłanek:

2. Sytuacja nadzwyczajna dorosłego kandydata do bierzmowania


Kandydat do bierzmowania znajduje się w sytuacji nadzwyczajnej w następujących okolicznościach:

Osoba dorosła po ukończeniu 21 roku życia.
Bezpośrednie przygotowanie do małżeństwa („Katolicy, którzy nie przyjęli jeszcze sakramentu bierzmowania, powinni go przyjąć przed zawarciem małżeństwa, gdy to jest możliwe bez poważnej niedogodności” – kan. 1065 § 1 KPK).
Zamiar uregulowania związku niesakramentalnego (osoby żyjące w związku niesakramentalnym to te, które zawarły tylko kontrakt cywilny, jak również żyjące w konkubinacie).
Pragnienie pełnienia funkcji ojca lub matki chrzestnej (kan. 892-893 KPK) lub świadka bierzmowania (kan. 872-874 KPK) po ukończeniu 21 roku życia.
Emigracja młodzieży.

3. Obowiązki duszpasterza wobec kandydata do bierzmowania

Należy wyjaśnić powody, dla których kandydat zrezygnował z przystąpienia do sakramentu bierzmowania w okresie katechizacji.
Trzeba dokonać oceny sytuacji religijnej kandydata w zakresie wiedzy i praktyk religijnych oraz dotychczasowej edukacji religijnej.
Jeżeli kandydat do bierzmowania żyje w związku niesakramentalnym, powinien najpierw przyjąć sakrament małżeństwa, a dopiero po nim – w możliwie najbliższym terminie – sakrament bierzmowania. W takiej sytuacji przygotowanie do małżeństwa powinno być połączone z przygotowaniem do bierzmowania.
Należy poinformować kandydata o przygotowaniu następujących dokumentów wymaganych do bierzmowania: metryka chrztu św. (wystawia parafia chrztu), zaświadczenie o wierze i praktykach religijnych kandydata (wystawia parafia zamieszkania), zaświadczenie diecezjalne o ukończeniu przygotowania (wystawia parafia przygotowania do bierzmowania), zaświadczenie o odbytej spowiedzi św., dowód osobisty. Ewentualne rozbieżności danych pomiędzy metryką chrztu a dowodem osobistym należy wyjaśnić w oparciu o odpis zupełny akt urodzenia w parafii chrztu.
Rozmowę kwalifikacyjną przeprowadza duszpasterz parafii przygotowania do bierzmowania lub parafii zamieszkania kandydata (w takim przypadku należy wystawić zaświadczenie o spełnieniu przez kandydata warunków do przygotowania i przyjęcia sakramentu bierzmowania.

Te informacje pochodzą akurat ze strony jednej z parafii w Polsce więc nie wiem czy to przepisy konkretnie tej parafii czy ogólne, ale raczej muszą zawierać się w prawie kanonicznym bo sprawy bierzmowania reguluje prawo kanoniczne.

Napisane przez Kokosanka28

Jestem dorosłą osobą i nie mam sakramentów.
Nie mam ani chrztu ani komunii świętej ani bierzmowania.
Pochodzę z biednej rodziny, w której był w domu alkoholizm. Ciągle na coś brakowało, ciągle trzeba było się chować, usuwać. Nie było czasu na nic.
Moja mama tak zdecydowała - Nie dopuściła mnie do posiadania sakramentów jak inni normalni ludzie. Jestem chrześcijanką, wierzę w Boga, ale nie chodzę do kościoła, nigdy nie byłam u spowiedzi.

Ale Twoja matka miała prawo tak postąpić bo to być może było zgodne z jej światopoglądem itd. Może sama tych sakramentów nie miała i wychowała Cię w podobny bądź w taki sam sposób.

Okej, tu można dla przykładu dać następujący przykład - skoro ''pozbawiła'' Cię sakramentów czy nie zdecydowała się, że nie będziesz posiadać to czy również mogła pozbawić Cię nauki pisania i czytania? Mogła zdecydować, że zrezygnuje z edukacji dla Ciebie (Twojej edukacji przypominam) w szkole, ale nie rezygnować z jej nauki Ciebie (mam nadzieję, że jasno się wyraziłam). Inaczej byłabyś analfabetką a mimo wszystko żyjemy w rozwiniętym kraju, a nie na przykład w krajach trzeciego świata tylko w Europie.
Nauka posługiwania się pismem i posługiwania się tym, że umiesz czytać jest bardziej przydatna i potrzebna, wskazana i obowiązkowa aniżeli kwestie wiary czy tam sakramentów ponieważ wychodzę z założenia, że brak analfabetyzmu to również kwestia społeczna.=, a kwestia sakramentów czy wiary to kwestia światopoglądowa/kulturalna/wychodzi również z wychowania.


Myślisz, że chrzest, komunia św. czy bierzmowanie, namaszczenie chorych należy tylko dla bogaczy? Każdy może z tego skorzystać.

Dlatego podałam taki przykład.
Bo dywagować można od świtu do zmierzchu, na wszystko musi być argument więc ja to widzę tak.

Natomiast jeśli chodzi o kwestie wiary bądź też ''nie wiary'' i sakramentów, Ty możesz wierzyć (bądź nie) w co chcesz bo Ty też w jakimś stopniu o tym decydujesz. Może być to też kwestia Twojego wychowania, wzorców (bądź ich braku) i myślę, że jeszcze wielu innych kwestii.

Co do sakramentów, tutaj Twoja matka tak zdecydowała i miała prawo. Jeśli jesteś wierząca, masz milion powodów bądź nie wiem masz taki kaprys - zawsze możesz mieć to bierzmowanie (choć jak mówię dla osoby niewierzącej czy dla ateisty, agnostyka właśnie to się mija z celem) tylko kwestia ''załatwienia tego'', ale w taki normalny sposób. Nie wiem czy można dać w łapę klesze czy nie można (może się w PL nie da) nie wiem więc ''funkcjonalny'' sposób to pobieranie nauk, odbycie odpowiedniej ilości katechizmów.

No i przygotuj się na niewygodne pytania
To co masz napisane wyżej myślę, że da Ci do myślenia. Ta jest większość ''wytycznych''. Na przykład musisz powiedzieć dlaczego w wieku szkolny, prawda kiedy byłaś nastolatką nie miałaś tego bierzmowania. Musisz to przemyśleć, żeby kwasu nie było i, żebyś nie przeczyła na przykład temu sakramentu czy sama sobie. Po za tym wracając do tego z jakiej rodziny pochodzisz - nie ma znaczenia pochodzenie człowieka, status materialny czy jak to wymieniłaś status społeczny/warstwa społeczna jeśli chodzi o sakramenty czy samą wiarę.

Osobiście posiadam chrzest i I komunię św. ale bierzmowania nie mam. ''Nie podeszłam'', że tak powiem bo miałam w dvpie to i nie zależało mi na tym. Nie chciałam chodzić na katechizmy (nawet nie wiedziałam kiedy są dokładnie, a mieszkałam 8 lat na wiosce, a wiadomo jak ludzie na wiosce, niestety na wsi nie możesz być anonimowy, ''zawsze'' twarze w oknach, jak widzą kogoś pierwszy raz w kościele i potem się już oni nie pojawią to zdziwienia jeśli Cię zobaczą na wiejskiej drodze czy gdziekolwiek na tym terenie, pytają ''kim Pani jest?'' i takie inne, a u mnie się zdarzało) i samo poszło.

Po za tym w moi przypadku robienie bierzmowania po latach tylko dlatego, że może kiedyś bym była świadkową na ślubie na przykład przyjaciółki (ona wie, że nie mam bierzmowania, po za tym nie wiadomo czy gdybym je miała, prosiłaby akurat mnie ) bądź matką chrzestną jakiegoś dzieciaka, o ile na pierwsza sprawa jest okay i pisałaby się na to, o tyle ta druga to słaba opcja.

Zresztą ja osobiście myślę o apostazji, a to w ogóle się mija z celem i sprzeczność w ogóle zupełna jeśli chodzi o sakramenty. Jesteś ateistką, agnostyczką czy nawet osobą uznawaną jako katolik, ale chcesz apostować, odejść z kościoła to żadne sakramenty nie będą wtedy nigdy Ci potrzebne.
Ślub zawsze możesz mieć cywilny, chyba, że chcesz faktycznie kościelny bo jesteś wierząca, bo coś tam no to bierzmowanie logika, musisz mieć.

U mnie jeśli kiedykolwiek wyjdę za mąż to ślubować tylko przed USC, nigdy inaczej.

Napisane przez Kokosanka28

Mój chłopak w przyszłości pewnie mi się oświadczy a ja co mam powiedzieć? Że nie wyjdę za niego, bo nie mam sakramentów i ksiądz mnie nie dopuści? Choć czytałam o czymś takim jak ślub dla osób, które nie posiadają sakramentów i wtedy przysięga wygląda inaczej. A co jeśli nagle umrę i on nie będzie chciał mnie pochować?

Co do tego, wiesz, jeśli chodzi o pochówek, możesz mieć pogrzeb świecki. Niezależnie czy byś była chowana w trumnie czy chciałabyś być po śmierci skremowana, to bez księdza, świecki jeśli tylko chcesz. Nie wiem czy musisz spełniać jakieś ''wymagania'', ale taki pogrzeb też istnieje i masz do niego prawo. Bez księdza, bez dawania ''w łapę'', bez mszy, cokolwiek takiego.


Zakładam, że jesteś dorosła. Jeśli sugerująca liczba w nicku jest/mogłaby być Twoim wiekiem więc rodzic czy ktokolwiek inny nie jest Ci potrzebny do załatwienia tego co chcesz załatwić. Bo kwestia bierzmowania może być dla Ciebie ważna z perdyliona powodów i psio. Tak samo jak może być to dla Ciebie tylko i wyłącznie kaprysem. I też masz do tego prawo.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez SteveS

A swoją drogą, jak to jest? Czy ksiądz może ochrzcić takie 10-letnie dziecko bez wiedzy rodzica (z jego woli i prośby)? Czy historie o babciach, które chrzczą po kryjomy dzieci mają rację bytu z punktu widzenia legalności?

Też jestem ciekawa. W każdym razie, ja bym urwała jaja za coś takiego.


Moje dziecko nie ma chrztu i nie będzie mieć. Tak samo kolejnych sakramentów. Nie uważam się za patologię z tego powodu. Jak na moje to masz spore problemy ze sobą, a zajmujesz się kompletnym pierdołami. Szukasz problemów, tam gdzie ich nie ma i łatwo je rozwiązać, a ignorujesz poważniejsze. Aż nie chce mi się wierzyć, że dzieciaki w szkole chciały oglądać czyjeś zdjęcia z komunii.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Kokosanka28]

Napisane przez skazana_na_bluesa

Też jestem ciekawa. W każdym razie, ja bym urwała jaja za coś takiego.


Moje dziecko nie ma chrztu i nie będzie mieć. Tak samo kolejnych sakramentów. Nie uważam się za patologię z tego powodu. Jak na moje to masz spore problemy ze sobą, a zajmujesz się kompletnym pierdołami. Szukasz problemów, tam gdzie ich nie ma i łatwo je rozwiązać, a ignorujesz poważniejsze. Aż nie chce mi się wierzyć, że dzieciaki w szkole chciały oglądać czyjeś zdjęcia z komunii.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Co niby ignoruję? Może dla Ciebie to nijaki problem a dla mnie poważny i ciągnie się za mną przez lata. A co do dzieci w szkole, to każdy ma innych rówieśników, ja akurat miałam piekło w szkole.

[Mija62]

Napisane przez Kokosanka28

Co niby ignoruję? Może dla Ciebie to nijaki problem a dla mnie poważny i ciągnie się za mną przez lata. A co do dzieci w szkole, to każdy ma innych rówieśników, ja akurat miałam piekło w szkole.

Nie musisz się nikomu że swoich decyzji tłumaczyć, bo jak to się mówi, jeszcze się taki nie urodził, co by każdemu dogodził
Ty rób, to co uważasz za najlepsze dla siebie. Bo co byś nie zrobiła, to zawsze znajdzie się ktoś, co mu nie pasuje.

[Mijanou]

Napisane przez SteveS

A swoją drogą, jak to jest? Czy ksiądz może ochrzcić takie 10-letnie dziecko bez wiedzy rodzica (z jego woli i prośby)? Czy historie o babciach, które chrzczą po kryjomy dzieci mają rację bytu z punktu widzenia legalności?

Ale jakiej legalności? Prawnie to chyba nie za bardzo, bo o dziecku decyduja rodzice/prawni opiekunowie, a legalnie babcia to nie jest takim opiekunem. Ale z punktu widzenia koscioła to taki chrzest chyba jest ważny, bo mnie ochrzciła z wody salowa, bo miałam ciekawość wracać skąd przyszłam zaraz po urodzeniu. Co prawda moja Mama jet Katoliczką, więc jej to nie wadziło. Szkoda, że w KK chrzci się niemowlęta, którze sama nie mogą się wypowiedzieć na temat swojej woli. Później chrzcili mnie drugi raz w kościele, ale nie wiem, czy znowu "z wody", czy jakoś inaczej. Jak będę się widziała z Mamą to zapytam.

W każdym razie dwa chrzty nie pomogły na tyle, by powstrzymać mnie od apostazji.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez Kokosanka28

Co niby ignoruję? Może dla Ciebie to nijaki problem a dla mnie poważny i ciągnie się za mną przez lata. A co do dzieci w szkole, to każdy ma innych rówieśników, ja akurat miałam piekło w szkole.

Ignorujesz, że nie masz prawidłowych wzorców i poczucia własnej wartości ze zwzględu na patologiczną rodzinę. To jest realny problem, w przeciwieństwie do braku sakramentów, który jest ewidentnie problem zastępczym skoro nie uczęszczasz do kościoła i nigdy nawet nie zaczęłaś rozmowy z księdzem czy by ci ich nie udzielił.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Kokosanka28

Co niby ignoruję? Może dla Ciebie to nijaki problem a dla mnie poważny i ciągnie się za mną przez lata. A co do dzieci w szkole, to każdy ma innych rówieśników, ja akurat miałam piekło w szkole.

Nie rozumiem skad u ciebie ten ból że nie masz sakramentów jak nawet do kościoła nie chodzisz?
Moze najpierw poznaj wiarę do której chcesz przynalezec A później sie chrzcij
Mówisz że wierzysz w boga ,a ktorego?
Skąd wiesz że wierzysz w katolickiego boga ?
Przestrzegasz zasad kościoła katolickiego?
Nie wspolzyjesz przed ślubem?nie używasz antykoncepcji?
Nie jesz mięsa w piatek?itp itd
Oklamujesz swojego partnera w podstawowej sprawie a chcesz z nim brać ślub?
Twoim problemem.jest to że wychowywalas się w patologicznej rodzinie A nie brak chrztu czy komunii
Czego oczekujesz po tych sakrametach?
Że wszyscy beda Cię lubic,szanowac i uwazac za lepsza ?
Przeciętnego człowieka takie bzdury jak czy ja chrzest czy komunia nie interesują nie dodają nic do wartości czy atrakcyjnosci.

[MsN]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87473960]Nie rozumiem skad u ciebie ten ból że nie masz sakramentów jak nawet do kościoła nie chodzisz?
Moze najpierw poznaj wiarę do której chcesz przynalezec A później sie chrzcij
Mówisz że wierzysz w boga ,a ktorego?
Skąd wiesz że wierzysz w katolickiego boga ?
Przestrzegają zasad kościoła katolickiego?
Nie wdpolzyjesz przed ślubem?nie używasz antykoncepcji?
Nie jesz mięsa w piatek?itp itd
Oklamujesz swojego partnera w podstawowej sprawie a chcesz z nim brać ślub?
Twoim problemem.jest to że wychowywalas się w patologicznej rodzinie A nie brak chrztu czy komunii
Czego oczekujesz po tych sakrametach?
Że wszyscy beda Cię lubic,szanowac i uwazac za lepsza ?
Przeciętnego człowieka takie bzdury jak czy ja chrzest czy komunia nie interesują nie dodają nic do wartości czy atrakcyjnosci.[/QUOTE]

Myślę, że Autorka chce tymi sakramentami (brakiem ich, że ich po prostu nie posiada) leczyć jakieś traumy i kompleksy tutaj z dzieciństwa, bo przywołuje we wpisie dzieciństwo i szkołę, kiedy to koleżanki się z niej wyśmiewały. I niby nie mam nic do tego bo wychodzę z założenia, że jeśli ma się różnorodne kompleksy to należy je leczyć/się z nich wyleczyć, ale najlepiej jak to się mówi tutaj ''jojczyć'' i narzekać także...

Może Autorka dla ''zdrowej głowy'' też chce je mieć. Ja osobiście bym nie wynikała w powody, chce, to może mieć, tylko najpierw niech się za to zabierze, poczyta, popyta jak ma to zrobić, a nie narzeka i nagle myśli, że każdy podsunie jej jakiś złoty środek , którego jak wiemy nie ma.

Należy działać i robić. Nikt za nią tego nie zrobi. Proste i logiczne, ale jak widać, niektóre rzeczy przerastają przeciętnych ludzi. Przecież narzekanie to polska choroba narodowa, coś jak z cebuli.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

a dla mnie powody sa wazne i autorka powinna sobie to uswiadomic
dla mnie przyjmowanie sakramentow to jest/powinno byc swiadome okreslenie sie ze chcesz nalezec do jakies wspolnoty ktora wyznaje podobne zasady a nie wierzyc ze sakramenty w kosciele katolickim zmienia jej zycie i wszystko bedzie sie pieknie ukladalo i kazdy bedzie ja lubil
przyjcie sakramentow,chec przynaleznosci d jakiejs religii powinna wynikac z wiary w ta religie,przekonania ze to jest ta jedyna droga ktora chce isc a nie poprostu bezmozgowym powielaniem tego co ci sie wydaje ze wiekszosc"normalnego" spoleczenstwa robi
autorko twoje zycie sie nie zmieni na lepsze bo pojdziesz do komunii ty musisz isc do psychologa na terapie a nie przyjmowac sakramenty kosciola do ktorego nie chodzisz

[Limonka2738]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87474395]a dla mnie powody sa wazne i autorka powinna sobie to uswiadomic
dla mnie przyjmowanie sakramentow to jest/powinno byc swiadome okreslenie sie ze chcesz nalezec do jakies wspolnoty ktora wyznaje podobne zasady a nie wierzyc ze sakramenty w kosciele katolickim zmienia jej zycie i wszystko bedzie sie pieknie ukladalo i kazdy bedzie ja lubil
przyjcie sakramentow,chec przynaleznosci d jakiejs religii powinna wynikac z wiary w ta religie,przekonania ze to jest ta jedyna droga ktora chce isc a nie poprostu bezmozgowym powielaniem tego co ci sie wydaje ze wiekszosc"normalnego" spoleczenstwa robi
autorko twoje zycie sie nie zmieni na lepsze bo pojdziesz do komunii ty musisz isc do psychologa na terapie a nie przyjmowac sakramenty kosciola do ktorego nie chodzisz[/QUOTE]


:EHEM:


Autorka chyba ma wrażenie, że tymi sakramentami zmieni swoje życie. Już jej koleżanki z klasy dokuczać nie będą i stanie się popularna.


A to w ogóle tak nie działa.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez Limonka2738

:EHEM:


Autorka chyba ma wrażenie, że tymi sakramentami zmieni swoje życie. Już jej koleżanki z klasy dokuczać nie będą i stanie się popularna.


A to w ogóle tak nie działa.

Wydaje się, że to droga na skróty, żeby stać się 'normalnym' i szanowanym członkiem społeczności. No nie, to tak nie działa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Driadeis]

1. "Normalni ludzie" to nie tylko katolicy. Twoje słowa są wręcz obraźliwe dla osób innej wiary lub ateistów.
2. Posiadanie sakramentów nie sprawi, że od razu wszyscy Twoi gnębiciele staną się Twoimi przyjaciółmi. Ja nie narzekałam na brak znajomych i przyjaciół w szkole, choć katoliczką nie jestem. I podejrzewam, że nie jestem jedyna.
3. Twoja matka miała prawo Cię nie ochrzcić, miała też prawo Cię ochrzcić. Wybrała tę pierwszą opcję. I tyle.
4. Tak jak radzą osoby wyżej - najpierw zapoznaj się z tą religią (poczytaj o różnych odłamach chrześcijaństwa, bo katolicyzm to tylko jeden z wielu), zastanów się, czy branie sakramentów to na pewno coś, czego chcesz. Czy wierzysz. Bo robienie tego z innych pobudek jest raczej bez sensu. Ślub możesz brać kościelny jednostronny, możesz wziąć cywilny. Pogrzeb też możesz mieć świecki. Nie chcę Cię zniechęcać do tego - po prostu pamiętaj, że religia to nie tylko wiara. To cały obrządek, rytuały, zasady, inne w każdym odłamie.
5. Minuta siedzenia na Google - https://misyjne.pl/katechumenat-ochrzcic-doroslego/
Idź też po prostu spytaj księdza. Wie na ten temat więcej niż ludzie na forum.

[TaeJun]

Widzę że niektóre osoby potraktowały ten wątek bardzo osobiście, jako swoiste wyrażanie własnego antyklerykalizmu, ateizmu i agnostycyzmu, mimo że ich ten wątek nie dotyczy tylko autorki. Uważam to za infantylne i nie będę się wypowiadał na temat tych osób, bo to świadczy tylko i wyłącznie o ich kulturze i tolerancji, której im zwyczajnie brak.

Istnieją ludzie dla których sakramenty, związane z nim obrzędy oraz jak ktoś to nazwał "kawałek wafelka"(nazywamy to komunią świętą) są ważne w jego życiu, i jeżeli ktoś ma z tym problem to on powinien udać się na terapię.

Niech każdy żyje po swojemu, a nie w każdym poście wciska na chama swój światopogląd jako jedyny najsłuszniejszy i najlepsiejszy, dla Ciebie i owszem ale nie dla mnie, nie dla niej, niego, kogoś innego, bo ludzie są różni.
Chcesz żyć tak a nie inaczej to żyj, ale ja nie muszę. Tak samo jak Ty nie musisz chcieć żyć tak jak ja.
Skupmy się na rzeczowej pomocy autorce, a swoje racje zachowajmy dla siebie, bo każdy ma swoje, nie lepsze ani gorsze, ale zwyczajnie swoje.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez TaeJun

Widzę że niektóre osoby potraktowały ten wątek bardzo osobiście, jako swoiste wyrażanie własnego antyklerykalizmu, ateizmu i agnostycyzmu, mimo że ich ten wątek nie dotyczy tylko autorki. Uważam to za infantylne i nie będę się wypowiadał na temat tych osób, bo to świadczy tylko i wyłącznie o ich kulturze i tolerancji, której im zwyczajnie brak.

Istnieją ludzie dla których sakramenty, związane z nim obrzędy oraz jak ktoś to nazwał "kawałek wafelka"(nazywamy to komunią świętą) są ważne w jego życiu, i jeżeli ktoś ma z tym problem to on powinien udać się na terapię.

Niech każdy żyje po swojemu, a nie w każdym poście wciska na chama swój światopogląd jako jedyny najsłuszniejszy i najlepsiejszy, dla Ciebie i owszem ale nie dla mnie, nie dla niej, niego, kogoś innego, bo ludzie są różni.
Chcesz żyć tak a nie inaczej to żyj, ale ja nie muszę. Tak samo jak Ty nie musisz chcieć żyć tak jak ja.
Skupmy się na rzeczowej pomocy autorce, a swoje racje zachowajmy dla siebie, bo każdy ma swoje, nie lepsze ani gorsze, ale zwyczajnie swoje.

Rzeczową pomoc autorka to najszybciej uzyska podczas terapii dla osób DDA, a nie przyjmując sakramenty religii, której nie praktykuje, w kościele, do którego nie uczęszcza. Jeżeli wiara miałaby jej pomóc to nic w tym złego, ale nie może przysłonić realnego problemu jakim jest niezaradność, brak wzorców i niskie poczucie własnej wartości.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Limonka2738]

Napisane przez TaeJun

Widzę że niektóre osoby potraktowały ten wątek bardzo osobiście, jako swoiste wyrażanie własnego antyklerykalizmu, ateizmu i agnostycyzmu, mimo że ich ten wątek nie dotyczy tylko autorki. Uważam to za infantylne i nie będę się wypowiadał na temat tych osób, bo to świadczy tylko i wyłącznie o ich kulturze i tolerancji, której im zwyczajnie brak.

Istnieją ludzie dla których sakramenty, związane z nim obrzędy oraz jak ktoś to nazwał "kawałek wafelka"(nazywamy to komunią świętą) są ważne w jego życiu, i jeżeli ktoś ma z tym problem to on powinien udać się na terapię.

Niech każdy żyje po swojemu, a nie w każdym poście wciska na chama swój światopogląd jako jedyny najsłuszniejszy i najlepsiejszy, dla Ciebie i owszem ale nie dla mnie, nie dla niej, niego, kogoś innego, bo ludzie są różni.
Chcesz żyć tak a nie inaczej to żyj, ale ja nie muszę. Tak samo jak Ty nie musisz chcieć żyć tak jak ja.
Skupmy się na rzeczowej pomocy autorce, a swoje racje zachowajmy dla siebie, bo każdy ma swoje, nie lepsze ani gorsze, ale zwyczajnie swoje.

Tyle że autorka nie jest taką osobą. Nie praktykuje i nie uczestniczy w życiu Kościoła.


Może przystąpić, ja jej nie bronię.


Ale ważne, żeby zrozumiała, że to nie jest magiczne zaklęcie, które uleczy i naprawi całe jej życie.



I ja autorkę rozumiem, bo mi się kiedyś wydawało, że jak już nie będę gruba, to moje życie się magicznie samo ułoży. A okazało się, że nic z tego.


Pewne rzeczy trzeba przepracować, jeśli nie samemu, to z pomocą psychologa. A u autorki to ewidentny problem.


Skąd wiem, że to problem zastępczy i próba zwalania wszystkich swoich nieszczęść na fakt, że nie ma sakramentów? Bo dla dorosłej osoby przejść się i zapytać, to żaden problem, kwestia paru minut i nie ma potrzeby zakładać w tym celu wątku, jak to bez sakramentów jest się gównem. Bo człowiek, który po prostu z powodu wiary chce przyjąć sakramenty idzie i to robi.