Boję się podejmować decyzje.

[chmura lamp neonowych]

Od pewnego czasu zauważyłam, że boję się podejmować decyzje. Wybór pracy gdy mam więcej niż jedną opcję, rozstanie z facetem, wyjazd za granicę. Takie rzeczy sprawiają, że paraliżuje mnie lęk przed dokonaniem złego wyboru. Godzinami siedzę i myślę, zmieniam zdanie, wypisuję plusy i minusy obu opcji. W końcu, po wielu mękach określam się, ale cały czas jestem przerażona, że dokonałam złego wyboru. Taki bieg rzeczy utrudnia mi bardzo życie. Spędzam dużo czasu na analizowaniu obu opcji i potencjalnych efektów decyzji. Martwię się, że popełnię błąd i będę go żałować przez całe życie. Przykładowo zły wybór pracy przekreśli moją karierę zawodową, rozstania będę żałować za jakiś czas, a wyjazd za granicę sprawi, że stracę kontakt z przyjaciółmi. Ciężko mi tym bardziej, że często mam rozłam między intuicją, a rozumem. Rozum mówi jedno, intuicja mu zaprzecza i twierdzi zupełnie co innego. Wtedy głupieję i nie wiem, czego słuchać zwłaszcza, gdy mimo wszelkich logicznych argumentów za, nadal mam przeczucie, że nie powinnam czegoś robić. Bardzo mnie wyczerpuje takie podejmowanie decyzji i strach przed żałowaniem. Mam wrażenie, że gdybym podjęła kilka z nich to wreszcie poczułabym się wolna i ruszyła do przodu. Co byście mi doradziły?

[puchaty71]

Między rozumem a intuicją wcale nie wybierasz ty, tylko... robi to rozum. To ten sam proces analizy różnych opcji.
Ale bardzo ważne jest to, że widzisz jak rozum "walczy" z intuicją, czy jak walczy między taką a inną opcją. Ważne, ponieważ jest to pierwszy krok do uchwycenia swoistego dystansu między tymi "procesami decyzyjnymi" a Tobą, jako czymś, w czym te procesy zachodzą. Skoro zaś uda uchwycić się ten dystans, łatwiej zauważyć, że te procesy to nie jest cała prawda na Twój temat. Zatem jakkolwiek ważne wydaje się podejmowanie tych czy innych decyzji, to w pewien sposób do one wcale nie są podejmowane przez Ciebie. Tak działa umysł, którego zadaniem jest zapewnienie przetrwania. Rzecz w tym, że zdecydowana większość tych decyzji wcale przetrwania nie dotyczy, nie dotyczy nawet rzeczywistości, tylko własnych mniej lub bardziej wyimaginowanych niebezpieczeństw, których w większości nigdy nie doświadczysz.
Popatrz więc na to, co się dzieje w Twojej głowie z pewnym dystansem i odpocznij od decydowania. Jakieś decyzje i tak zostaną podjęte, życie i tak w jakąś stronę będzie się toczyło.

[LhunLai]

Jak dla mnie, takie coś się nadaje na konsultacje z psychoterapeutą, żebyś przeanalizowała z nim/ą wspólnie, czego Ty się tak naprawdę boisz i dlaczego potencjalny "zły wybór" oznaczałby dla Ciebie nieomalże koniec świata, dlaczego tak panicznie się boisz błędów i porażki. Są one nieodzownym elementem życia, nie da się ich uniknąć, co więcej - dobrze wykorzystane i przeanalizowane, mogą być pomocne dla nas na przyszłość. Temu zresztą mają służyć. Serio, idź, inaczej będziesz się tak męczyć do końca życia.

[69d5782cb96c44b77f6e0ec22c8f79bc60c635f6_65a5448a32992]

Napisane przez LhunLai

Jak dla mnie, takie coś się nadaje na konsultacje z psychoterapeutą, żebyś przeanalizowała z nim/ą wspólnie, czego Ty się tak naprawdę boisz i dlaczego potencjalny "zły wybór" oznaczałby dla Ciebie nieomalże koniec świata, dlaczego tak panicznie się boisz błędów i porażki. Są one nieodzownym elementem życia, nie da się ich uniknąć, co więcej - dobrze wykorzystane i przeanalizowane, mogą być pomocne dla nas na przyszłość. Temu zresztą mają służyć. Serio, idź, inaczej będziesz się tak męczyć do końca życia.

j.w.
Mój eks miał dokładnie taki sam problem, podejmowanie decyzji urastało dla niego do rangi wyjścia na Mount Everest. Dla mnie, jako osoby, która wie czego chce od życia, było to tak męczące, że stało się jednym z głównych powodów rozstania. Z tym, że on nawet nie rozważał terapii.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[goslawka]

Hmm jeśli boisz się, że możesz podjąć zła decyzję to załóż, że prędzej czy później właśnie taka podejmiesz. To normalne, każdy popełnia błędy. Ważne jest co z tym zrobisz później.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Predzej czy pozniej popelni sie blad. Wg mnie nie mozna caly czas podejmowac trafnych decyzji. Ja sie tego nie boje tylko wlasnie wyciagam wnioski.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[a9e9b14f0920806ea67464fa4f1a029ea354de7e_6212d6030631b]

Napisane przez chmura lamp neonowych

Od pewnego czasu zauważyłam, że boję się podejmować decyzje. Wybór pracy gdy mam więcej niż jedną opcję, rozstanie z facetem, wyjazd za granicę. Takie rzeczy sprawiają, że paraliżuje mnie lęk przed dokonaniem złego wyboru. Godzinami siedzę i myślę, zmieniam zdanie, wypisuję plusy i minusy obu opcji. W końcu, po wielu mękach określam się, ale cały czas jestem przerażona, że dokonałam złego wyboru. Taki bieg rzeczy utrudnia mi bardzo życie. Spędzam dużo czasu na analizowaniu obu opcji i potencjalnych efektów decyzji. Martwię się, że popełnię błąd i będę go żałować przez całe życie. Przykładowo zły wybór pracy przekreśli moją karierę zawodową, rozstania będę żałować za jakiś czas, a wyjazd za granicę sprawi, że stracę kontakt z przyjaciółmi. Ciężko mi tym bardziej, że często mam rozłam między intuicją, a rozumem. Rozum mówi jedno, intuicja mu zaprzecza i twierdzi zupełnie co innego. Wtedy głupieję i nie wiem, czego słuchać zwłaszcza, gdy mimo wszelkich logicznych argumentów za, nadal mam przeczucie, że nie powinnam czegoś robić. Bardzo mnie wyczerpuje takie podejmowanie decyzji i strach przed żałowaniem. Mam wrażenie, że gdybym podjęła kilka z nich to wreszcie poczułabym się wolna i ruszyła do przodu. Co byście mi doradziły?

Nie wiem czy to pomocne, ale idź za sercem, lub jak wolisz, intuicją. Umysł ma filtry, które też się zmieniają. Jednego dnia 'na zdrowy rozsądek' dana opcja jest jedyną słuszną, przy zmianach okoliczności, będzie zupełnie odwrotnie. A serce jednak mówi w którą stronę bardziej ciągnie.
Inna sprawa, że nie ma złych decyzji. Nie ma też dobrych. Bo decyzja jest jedna i nigdy nie sprawdzisz jaki był alternatywy bieg wydarzeń.