Niefajne zachowanie mojego chłopaka

[amillia]

Napisane przez CoDzisWklepiemy

Jakoś się zwykle domyśla, co trzeba zrobić w takiej sytuacji. To raczej ja jestem ta "niedomyślna". W wakacje jak się za długo (byłam tam chyba miesiąc, bo miałam wolne w pracy) zasiedziałam u mamy, to się na mnie obraził i powiedział, że powinnam sie domyśleć, że on może mnie potrzebować. Kiedy zapytałam, dlaczego mi nie powiedział, że przecież bym przyjechała od razu, powiedział, że takich rzeczy sie trzeba domyślić. A on się jakoś nie domyśla

---------- Dopisano o 10:12 ---------- Poprzedni post napisano o 10:08 ----------



Nie rzuciłam pierwszy raz, czasem tak robię w nerwach.
Zdaję sobie sprawę z tego, że to nie jest fajne zachowanie i mam wiele niefajnych zachowań, do których on mnie prowokuje. Zaraz napiszecie, że zwalam winę na niego, ale chodzi mi o to, że w związku z nim robię wiele rzeczy, których bym nigdy wcześniej nie zrobiła i których ogólnie nie cenię. Bo jestem ciągle podenerwowana, ciągle czekam aż coś pie*rznie.

Może mogłam się zachować inaczej, on też mógł. Mają rację osoby, które piszą, że takie szarpanie się w 3-letnim związku nie jest normalne, chyba jestem tym zmęczona, a to wydarzenie ostatnie tylko przelało czarę goryczy.

No to jest hipokrytą w takim razie, przypomniałabym mu o tej sytuacji żeby pokazać dlaczego byłaś zawiedziona. Według mnie podejście "domyśl się" w związku generuje tylko problemy, ale skoro sam preferuje taką taktykę to stosuje podwójne standardy.

Ale to na marginesie, bo jak sama zauważyłaś takie natężenie pretensji i problemów w tak krótkim związku nie zwiastuje dobrze, męczycie się ze sobą już na tak wczesnym etapie, co będzie za kilka lat.

[wiekanka]

[QUOTE=CoDzisWklepiemy;884 39696]Jakoś się zwykle domyśla, co trzeba zrobić w takiej sytuacji. To raczej ja jestem ta "niedomyślna". W wakacje jak się za długo (byłam tam chyba miesiąc, bo miałam wolne w pracy) zasiedziałam u mamy, to się na mnie obraził i powiedział, że powinnam sie domyśleć, że on może mnie potrzebować. Kiedy zapytałam, dlaczego mi nie powiedział, że przecież bym przyjechała od razu, powiedział, że takich rzeczy sie trzeba domyślić. A on się jakoś nie domyśla [/QUOTE]

1 Nie, nie było takich sytuacji. Babcie odeszła i więcej nie będzie odchodzić.

2 Nie rozmawiacie ze sobą. Proste.

Jak tak będziecie razem się komunikować, to zawsze będą nieporozumienia. Zwalanie na połowkę, że powinien się domyśleć (nawet dla nas oczywistych rzeczy) jest przepisem na rozpad.

ZAWSZE.

[20e6ad78eac783f5bf2c2aaa836e9e1e07b2d6f9_61d4dfb026b9e]

Napisane przez CoDzisWklepiemy

Jakie obrazić? Pisz do ludzi inaczej niż o "ulewającym się egoizmie", to będą milsi i nie będziesz miała wrażenia, że się "obrażają". Dlaczego Ty możesz mnie napadać w tonie agresywnym, a jak ja odpowiadam, to znaczy, ze się obrażam i jestem toksyczna? Weź się zastanów, chyba masz jakieś ciśnienie od rana. Odpisze w Twoim tonie: idź to wybiegać, to jesteś strasznie toksyczna.

Założenie, że o wszystkim trzeba partnerowi powiedziec i on to zrobi jest super. I rób tak, jeśli chcesz. Ja uważam, że są sytuacje, w których druga osoba powinna wiedzieć, co zrobić. Czy jak się bardzo rozchorujesz, to nie liczysz na to, że zawiezie Cię do lekarza albo wykupi receptę, bez proszenia o to? Czy jak Ci auto padnie, to nie liczysz, że po Ciebie przyjedzie, bez proszenia? Cóż, każdy oczekuje czegoś innego widocznie.

Jeśli padnie Ci auto w połowie drogi to musisz zadzwonić do kogoś z rodziny i zwyczajnie po prosić o pomoc mówiąc co się dzieje -bo nikt się telepatycznie nie domyśli co się stało. To samo w przypadku gdy się rozchorujesz - chcesz żeby partner podjechał do pobliskiej apteki po leki to go o tym informujesz i prosisz o pomoc. Bo skąd on ma wiedzieć że jej potrzebujesz ?może pomyśleć że sama wykupiłaś sobie lekarstwa a do lekarza pojechałaś taksówką? Komunikacja to Twoja słaba strona.

3 lata temu zmarła moja babcia -kochałam ja i przeżyłam jej odejście ale nie chciałam aby mój obecny partner szedł ze mną na pogrzeb ,w ogóle nie było mi to potrzebne .I nie potrzebowałam też rozmów z partnerem na ten temat ani wielkiego współczucia owszem było mi smutno ale po 2 dniach mi przeszło. Nie robiłam z tego wielkiego dramatu. Dla Ciebie to chyba było dużo większe przeżycie i szok , dlaczego oczekiwałaś zupełnie innego zachowania ze strony Twojego mężczyzny .Ale sprawa nie jest taka oczywista jak Ci się wydaje .

Co więcej .Matka Twojego partnera miała zawał i jest osłabiona. On chciał być przy niej ale Ty oczekiwałaś że ja zostawi i pójdzie z Tobą na pogrzeb .Twierdząc ze `przecież ma męża. No ale niby z jakiej racji ? Ty nie masz żadnej innej rodziny która mogłaby Ci towarzyszyć w pogrzebie babci ? Nie było innej osoby która mogłaby z Tobą iść? Przecież to tylko jeden dzień . Masz bardzo roszczeniową postawę szczerze mówiąc.

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez CoDzisWklepiemy

Jakoś się zwykle domyśla, co trzeba zrobić w takiej sytuacji. To raczej ja jestem ta "niedomyślna". W wakacje jak się za długo (byłam tam chyba miesiąc, bo miałam wolne w pracy) zasiedziałam u mamy, to się na mnie obraził i powiedział, że powinnam sie domyśleć, że on może mnie potrzebować. Kiedy zapytałam, dlaczego mi nie powiedział, że przecież bym przyjechała od razu, powiedział, że takich rzeczy sie trzeba domyślić. A on się jakoś nie domyśla
Nie rzuciłam pierwszy raz, czasem tak robię w nerwach.
Zdaję sobie sprawę z tego, że to nie jest fajne zachowanie i mam wiele niefajnych zachowań, do których on mnie prowokuje. Zaraz napiszecie, że zwalam winę na niego, ale chodzi mi o to, że w związku z nim robię wiele rzeczy, których bym nigdy wcześniej nie zrobiła i których ogólnie nie cenię. Bo jestem ciągle podenerwowana, ciągle czekam aż coś pie*rznie.
Może mogłam się zachować inaczej, on też mógł. Mają rację osoby, które piszą, że takie szarpanie się w 3-letnim związku nie jest normalne, chyba jestem tym zmęczona, a to wydarzenie ostatnie tylko przelało czarę goryczy.

po co się tak męczysz? Co ten związek daje Ci pozytywnego? Prócz spodni w domu?

Macie spore problemy z komunikację, obrażacie się, nie mówicie czego potrzebujecie od partnera. Ty rzucasz słuchawką, tylko czekasz aż coś pie*prznie , a on nie powie że tęskni za Tobą i chciałby żebyś nie siedziała miesiąc u matki.

[ChanLee]

Napisane przez CoDzisWklepiemy

Jakoś się zwykle domyśla, co trzeba zrobić w takiej sytuacji. To raczej ja jestem ta "niedomyślna". W wakacje jak się za długo (byłam tam chyba miesiąc, bo miałam wolne w pracy) zasiedziałam u mamy, to się na mnie obraził i powiedział, że powinnam sie domyśleć, że on może mnie potrzebować. Kiedy zapytałam, dlaczego mi nie powiedział, że przecież bym przyjechała od razu, powiedział, że takich rzeczy sie trzeba domyślić. A on się jakoś nie domyśla

---------- Dopisano o 10:12 ---------- Poprzedni post napisano o 10:08 ----------



Nie rzuciłam pierwszy raz, czasem tak robię w nerwach.
Zdaję sobie sprawę z tego, że to nie jest fajne zachowanie i mam wiele niefajnych zachowań, do których on mnie prowokuje. Zaraz napiszecie, że zwalam winę na niego, ale chodzi mi o to, że w związku z nim robię wiele rzeczy, których bym nigdy wcześniej nie zrobiła i których ogólnie nie cenię. Bo jestem ciągle podenerwowana, ciągle czekam aż coś pie*rznie.

Może mogłam się zachować inaczej, on też mógł. Mają rację osoby, które piszą, że takie szarpanie się w 3-letnim związku nie jest normalne, chyba jestem tym zmęczona, a to wydarzenie ostatnie tylko przelało czarę goryczy.

Jak to czytam to brzmi to jak myślenie facetów, którzy leją swoje dzieci oraz żony/dziewczyny tylko za to, że go "prowokowały" lub "bo zupa była za słona" - cokolwiek to znaczy.

Wasza komunikacja leży i kwiczy, nie wiem po co marnować kolejne lata w związku, który nie ma przyszłości. Odpuść sobie i twoje problemy magicznie się skończą.

Na przyszłość: oznajmiaj swoim kolejnym partnerom, czego od nich oczekujesz. Daj im znać, gdy czujesz że ich potrzebujesz. To żadna ujma dla ciebie, a dla niego znak, że jest w jakiś sposób ważny dla ciebie.

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Chciałam już napisać że Twój facet to burak a później przeczytałam kolejne Twoje odpowiedzi i jasne stało się dla mnie dlaczego on przyjął taką postawę. Jesteś okropnie skoncentrowana na sobie i uwielbiasz stawiać się w roli ofiary a jak tylko ktoś spróbuje Ci udowodnić ze tą ofiarą wcale nie jesteś to wyciągasz pazurki i drapiesz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez Ellen_Ripley

Z drugiej strony pewnie znajdą się tacy, którzy stwierdzą, że sama mogła zadzwonić a jego mama miała zawał, więc i on miał niełatwą sytuację. Autorka zgrabnie ominęła powody tego dawania mu kolejnych szans, więc nie wiadomo który raz już facet zawala i czym. W każdym bądź razie skoro przez 3 lata nie ułożyli sobie normalnych relacji, to lepiej już nie będzie. Płacze, żale, frustracje zupełnie bez sensu.

No właśnie, mnie bardziej rzuciły się w oczy te "częste sprzeczki, dużo pretensji i żalu". 3 lata to nie jest jakiś długi związek, skąd tyle tych żali się już nazbierało? Jak dla mnie to taka wymęczona relacja i nigdy nie było dobrze.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 11:37 ---------- Poprzedni post napisano o 11:36 ----------

Napisane przez CoDzisWklepiemy

Niekoniecznie chcę coś zgrabnie ukrywać, po prostu o tym co działo się między nami można książkę napisać. Nie ukrywam, że nie było idealnie i że było ciężko. Widzę w tym i swoją winę, i jego. Ja tez mam wiele za uszami, m.in. prowokowanie kłótni z powodu błahostek, bo miałam ciągłe ciśnienie, że zaraz znów się coś posypie. Sabotowałam to, ktoś mógłby to tak określić.

Aha, no to po prostu ten związek nigdy nie miał racji bytu Nie wiem, po co się tak męczysz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[wiekanka]

Jeśli pozwolisz, to dam ci jedną radę. Nie koncz rozmowy nagle odkładając słuchawkę, bo dla kogoś innego moze to być, niczym policzek.

Jeżeli juz czujesz, że nie wytrzymujesz, bo brak porozumienia i do tego nerwy , to poproś o przełożenie rozmowy na póżniej. Ale nie rzucaj słuchawką.

[luks_baba]

Napisane przez CoDzisWklepiemy

Jakoś się zwykle domyśla, co trzeba zrobić w takiej sytuacji. To raczej ja jestem ta "niedomyślna". W wakacje jak się za długo (byłam tam chyba miesiąc, bo miałam wolne w pracy) zasiedziałam u mamy, to się na mnie obraził i powiedział, że powinnam sie domyśleć, że on może mnie potrzebować. Kiedy zapytałam, dlaczego mi nie powiedział, że przecież bym przyjechała od razu, powiedział, że takich rzeczy sie trzeba domyślić. A on się jakoś nie domyśla

---------- Dopisano o 10:12 ---------- Poprzedni post napisano o 10:08 ----------





Nie rzuciłam pierwszy raz, czasem tak robię w nerwach.

Zdaję sobie sprawę z tego, że to nie jest fajne zachowanie i mam wiele niefajnych zachowań, do których on mnie prowokuje. Zaraz napiszecie, że zwalam winę na niego, ale chodzi mi o to, że w związku z nim robię wiele rzeczy, których bym nigdy wcześniej nie zrobiła i których ogólnie nie cenię. Bo jestem ciągle podenerwowana, ciągle czekam aż coś pie*rznie.



Może mogłam się zachować inaczej, on też mógł. Mają rację osoby, które piszą, że takie szarpanie się w 3-letnim związku nie jest normalne, chyba jestem tym zmęczona, a to wydarzenie ostatnie tylko przelało czarę goryczy.

To, jak się zachowasz zależy od Ciebie. To TY decydujesz o tym jak zareagować w danej sytuacji. Nie zrzucaj winy na to, że ktoś się Cię prowokuje, bo nikt Ci nie każe się dawać ponieść emocjom. A jak coś Ci nie pasuje w jego zachowaniu to nikt Ci nie każe z nim być.
Masz problem z emocjami, na facecie wymuszasz rzeczy płaczem, milczeniem, a przed ludźmi z forum robisz z siebie ofiarę pisząc im, że poprawiają sobie Twoim kosztem humor, są złośliwi i mają iść pobiegać. Stawiasz się w roli pokrzywdzonej, jednocześnie sama stosujesz zagrywki manipulacyjne jak jest coś nie po Twojej myśli.

Jak coś Ci nie pasuje w tym facecie to możesz się z nim rozstać. Życie w ciągłym napięciu raczej w niczym nie pomaga.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

moim zdaniem zachowanie twojego faceta w tym przypadku bylo ok
jesli brakowalo ci jego atencji potrzebowalas z nim pogadac,przed i po pogrzebie trzeba bylo zadzwonic
bylam ostatnio w podobnej sytuacji ,bylam daleko od domu na pogrzebie kogos waznego z rodziny ,moj maz rowniez nie dzwonil ani nie pisal poniewaz wiedzial ze ja ten czas spedzam z rodzina,placzemy przezywamy i mamy milion innych rzeczy na glowie ,bylam mu wdzieczna za niezaracanie mi glowy w tym momencie
gdyby mi go brakowalo chciala pocieszenia czy pogadania sama bym do niego zadzwonila
twoj zwiazek jest kiepski,ty masz jakis dziwny charakter oczekujesz czytania w myslach ,moim zdaniem powinnas zakonczyc realcje ktora ci nieodpowiada i popracowac nad soba zanim wejdziesz w nastepna relacje bo prawdopodobnie skonczy sie podobnie(nikt nie umie czytac w myslach )

[I am Rock]

W imię czego jesteś z chłopakiem, z którym po 3 latach nie umiesz się dogadać?

[ManillaLatte]

Ten związek jest tragiczny i nie ma żadnego sensu. To tylko 3 lata, a dram na pęczki, że można książkę napisać jak sama Aurorka mówi. Przecież każda średnio rozgarnięta osoba ogarnie, że to nie wyjdzie i będziecie się tak ze sobą kłócić, rzucać słuchawkami, mieć wzajemne pretensje do końca świata i jeden dzień dłużej. No, ale spodnie są, to najważniejsze


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Ellen_Ripley]

Napisane przez ManillaLatte

Ten związek jest tragiczny i nie ma żadnego sensu. To tylko 3 lata, a dram na pęczki, że można książkę napisać jak sama Aurorka mówi. Przecież każda średnio rozgarnięta osoba ogarnie, że to nie wyjdzie i będziecie się tak ze sobą kłócić, rzucać słuchawkami, mieć wzajemne pretensje do końca świata i jeden dzień dłużej. No, ale spodnie są, to najważniejsze

Myślę, że w przypadku Autorki - widząc jej spinę na każdy właściwie post - to również chęć taplania się we własnych żalach i krzywdach, nieważne czy słusznych, czy nie. Niektórzy po prostu lubią ten styl - cierpiętnica, wywracająca oczami, gdy ktoś ją pyta jak związek się układa. Ach wiesz, ciężko jest, książkę można pisać (współczujcie mi). W sumie rodzaj zwracania na siebie uwagi i rys narcystyczny.

[CoDzisWklepiemy]

Wasze posty dały mi do myślenia.

Napisałam do niego, że zachowałam się zbyt emocjonalnie i że go przepraszam. Napisał tylko "nie ma sprawy".

[wiekanka]

Napisane przez CoDzisWklepiemy

Wasze posty dały mi do myślenia.

Napisałam do niego, że zachowałam się zbyt emocjonalnie i że go przepraszam. Napisał tylko "nie ma sprawy".

To miły gest.
Nie wiem co zamierzasz dalej ale na twoim miejscu potraktowałabym to, jako wstęp do dalszej rozmowy.
Bo macie sobie dużo do wyjasnienia a może i nawet dojście do wniosku, że niestety najzwyczajniej w swiecie nie jest wam po drodze.

[CoDzisWklepiemy]

Myślę, że to faktycznie wstęp do zakończenia związku. Do rozmowy będzie musiało dojść prędzej czy później. Po tym co niektóre z Was mi napisały zrobilo mi się wstyd mojego zachowania, stąd odważyłam się tylko na SMS, a nie rozmowę. Pracujemy teraz zdalnie i ja zdecydowałam się na jakiś czas zostać u mamy, więc raczej szybko się nie zobaczymy. Nie wiem co powinnam teraz robić, czy dzwonić do niego i próbować rozmawiać, czy na razie dać czas na złapanie oddechu. Co radzicie?

[wiekanka]

Napisane przez CoDzisWklepiemy

Nie wiem co powinnam teraz robić, czy dzwonić do niego i próbować rozmawiać, czy na razie dać czas na złapanie oddechu. Co radzicie?

Rób jak chcesz.

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Napisane przez CoDzisWklepiemy

Myślę, że to faktycznie wstęp do zakończenia związku. Do rozmowy będzie musiało dojść prędzej czy później. Po tym co niektóre z Was mi napisały zrobilo mi się wstyd mojego zachowania, stąd odważyłam się tylko na SMS, a nie rozmowę. Pracujemy teraz zdalnie i ja zdecydowałam się na jakiś czas zostać u mamy, więc raczej szybko się nie zobaczymy. Nie wiem co powinnam teraz robić, czy dzwonić do niego i próbować rozmawiać, czy na razie dać czas na złapanie oddechu. Co radzicie?

Najpierw to na spokojnie powinnaś sobie przemyśleć czy chcesz być dalej z facetem który nie posiada cech na których Ci zależy. Masz prawo chcieć byś z kims kto ma zbliżony poziom empatii w stosunku do partnera co Ty. On znowu ma prawo być sobą. Pytanie czy w dalszym rozrachunku jesteś w stanie przejść do pożądku dziennego nad jego "niechcianych cechami" czy będzie Cię to z biegiem lat coraz bardziej drażnić.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Limonka2738]

Napisane przez Likka9

Bardzo mi przykro z powodu Twojej babci.

Twój facet zachował się jak fagas. Nie możesz na niego liczyć.

Niedawno zmarł rodzic mojej bliskiej koleżanki. Zapytałam czy w czymś pomóc,czy dzieci popilnowac,a po pogrzebie przekazalysmy z koleżankami pieniądze,żeby zamówiła mszę - z racji , że żadna z nas nie mogła być na pogrzebie ani przekazać wieńca (odległość). Tak zachowuje się ktoś komu na drugiej osobie zależy.

A nie pomyślałaś, że ludzie są różni?



Jak mi ktoś umrze, to raczej chcę być sama, a nie odpowiadać w kółko ludziom na pytania, czy na pewno mi nie pomóc i wysłuchiwać kondolencji. Doceniam, że ktoś ma dobre intencje, ale mnie to męczy.


I sama raczej nie wychylam się do ludzi, którzy są w żałobie. Jak będą chcieli - sami się zgłoszą do mnie po pomoc, na pewno nie odmówię.


I tutaj ewidentnie doszło do takiej różnicy w przeżywaniu żałoby.


Do głowy by mi nie przyszło, żeby w dzień pogrzebu babci do kogoś dzwonić...

[ManillaLatte]

Napisane przez Ellen_Ripley

Myślę, że w przypadku Autorki - widząc jej spinę na każdy właściwie post - to również chęć taplania się we własnych żalach i krzywdach, nieważne czy słusznych, czy nie. Niektórzy po prostu lubią ten styl - cierpiętnica, wywracająca oczami, gdy ktoś ją pyta jak związek się układa. Ach wiesz, ciężko jest, książkę można pisać (współczujcie mi). W sumie rodzaj zwracania na siebie uwagi i rys narcystyczny.

Tak, też to zauważyłam. Miałam kiedyś znajomą, która schodziła się i rozchodziła z chłopakiem co kilka miesięcy. Odstawiali takie dramaty, że niejedna telenowela mogłaby się schować. Kiedyś stwierdziła, że oni to tak się kochają (a gdzie tam, on ją miał przeważnie gdzieś) i najsilniejsza miłość, to ta trudna i wyboista (w tamtym momencie już nie mogłam powstrzymać zażenowania) i że ta miłość jest tego warta. Dziewczyna lubiła chyba cierpieć za miłość, nie wiem.
Także znam ten typ.
Jak dla mnie miłość powinna być prosta i niewymuszona. Jak ludzie w kółko schodzą się i rozchodzą i mówiąc brzydko żrą się częściej, niż kochają, to związek jest delikatnie rzecz ujmując o kant pupy potłuc.

Edit: to chyba chodzi tez o to przekonanie, że o miłość trzeba walczyć. No jasne, tylko nie między sobą...

Sent from my iPhone using Tapatalk

[luks_baba]

Napisane przez CoDzisWklepiemy

Myślę, że to faktycznie wstęp do zakończenia związku. Do rozmowy będzie musiało dojść prędzej czy później. Po tym co niektóre z Was mi napisały zrobilo mi się wstyd mojego zachowania, stąd odważyłam się tylko na SMS, a nie rozmowę. Pracujemy teraz zdalnie i ja zdecydowałam się na jakiś czas zostać u mamy, więc raczej szybko się nie zobaczymy. Nie wiem co powinnam teraz robić, czy dzwonić do niego i próbować rozmawiać, czy na razie dać czas na złapanie oddechu. Co radzicie?

On chyba nie za bardzo ma ochotę na rozmowę z Tobą. Jak masz na tyle odwagi, to się z nim spotkaj i porozmawiaj o tej sytuacji i swoim zachowaniu.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[Wicked_Girl]

Napisane przez CoDzisWklepiemy

Nie wiem co powinnam teraz robić, czy dzwonić do niego i próbować rozmawiać, czy na razie dać czas na złapanie oddechu. Co radzicie?

Dobrze, że potrafiłaś przyznać się do błędu i go przeprosiłaś. Na Twoim miejscu dałabym sobie czas na przemyślenie co dalej i czy w ogóle jest sens dalej to ciągnąć.

[a240a5cdc9601fd61cd3ffc006c0fc885123340f_657b9702b0d25]

On ma Cię w dupie i nie ma o czym tu rozprawiać.

[nightingale__]

"Nie ma sprawy" i to tyle? Kurde facet widział, że zareagowałaś emocjonalnie, wie, że masz gorszy czas ze względu na śmierć babci i pogrzeb, może rzuciłaś słuchawką, ale właśnie go przeprosiłaś, a on nawet się nie zapyta jak się czujesz i czy wszystko u Ciebie ok? Tak zwyczajnie, z czystej troski i zainteresowania swoją dziewczyną. Wygląda na to, że jemu zależy przede wszystkim na tym, żeby mu tyłka nie zawracać swoimi problemami.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_62f97e73ceb2a]

Jedno jest pewne. Teraz przyda Ci się, Autorko, czas na wyciszenie emocji i dowiedzenie się, czego tak naprawdę Ty chcesz i na czym Tobie zależy. Czasem zdarza się, że dziewczyny są w związku siłą rozpędu. Nie widzą tego, że coraz częściej coś nie gra, każdy ma do każdego pretensje, ogólnie wszystko idzie nie tak i to po prostu nie jest "Ten" mężczyzna.

Ja Ci szczerze powiem, że gdyby do mnie chłopak miał pretensje, że się czegoś nie domyśliłam, a ja z kolei trzaskałabym słuchawką w czasie rozmowy, ogólnie układałoby się ciągle źle - to niezależnie od konkretnej przyczyny tego czy innego zachowania zastanowiłabym się nad tym wszystkim. Bo serio, w dobrych związkach naprawdę się tak nie dzieje.

A wiesz, że jak jesteś z kimś, kto Ci tak naprawdę nie pasuje, przyzwyczajasz się do ciągłego uczucia frustracji i stajesz się taką wiecznie narzekającą, zgorzkniałą osobą, mającą pretensje do wszystkiego i wszystkich? Łatwo powiedzieć jednorazowe przepraszam, ale wyjść z tej roli, serio zapomnieć wszystkie krzywdy i żale, jest niesamowicie trudno.

No nie wiem, może jestem dziwna, ale uważam, że póki nie mamy z kimś ślubu i dzieci, to się nawet nie ma co zastanawiać, tylko uciekać od takich śmierdzących, toksycznych, niedopasowanych relacji, bo lepiej nie będzie.

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

Jak czytam, że związek przechodził różne fazy, raz było lepiej, a raz gorzej, to niezależnie od treści dalszego posta powiem tylko jedno- ten związek nie ma żadnej przyszłości.
Jeśli musisz w kółko o coś walczyć, to nie ma to żadnego sensu. Nie na tym polega relacja dwojga ludzi.
Przykro mi, ale jeśli się nie posypie teraz, to posypie się przy innych okolicznościach.



Wysłane z mojego Redmi Note 4 przy użyciu Tapatalka

[578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_62f97e73ceb2a]

[1=bafa65383b74e1029ccef70 174e4f68b71e8a0f7_646950f 23ada7;88441630]Jak czytam, że związek przechodził różne fazy, raz było lepiej, a raz gorzej, to niezależnie od treści dalszego posta powiem tylko jedno- ten związek nie ma żadnej przyszłości.
Jeśli musisz w kółko o coś walczyć, to nie ma to żadnego sensu. Nie na tym polega relacja dwojga ludzi.
Przykro mi, ale jeśli się nie posypie teraz, to posypie się przy innych okolicznościach.
[/QUOTE]

Dokładnie. Dlatego tak ważne jest, żeby Autorka dała sobie samej czas na przemyślenie wszystkiego. Jeżeli po takim nieudanym związku człowiek naprawdę przerobi lekcję, pozna samego siebie, uświadomi sobie, dlaczego zachował się tak a nie inaczej, na co musi uważać i nad czym pracować w przyszłości - to naprawdę kolejną relację można budować dobrze, świadomie, z przyjemnością.

[lavieenrose789]

Napisane przez luks_baba

To, jak się zachowasz zależy od Ciebie. To TY decydujesz o tym jak zareagować w danej sytuacji. Nie zrzucaj winy na to, że ktoś się Cię prowokuje, bo nikt Ci nie każe się dawać ponieść emocjom. A jak coś Ci nie pasuje w jego zachowaniu to nikt Ci nie każe z nim być.
Masz problem z emocjami, na facecie wymuszasz rzeczy płaczem, milczeniem, a przed ludźmi z forum robisz z siebie ofiarę pisząc im, że poprawiają sobie Twoim kosztem humor, są złośliwi i mają iść pobiegać. Stawiasz się w roli pokrzywdzonej, jednocześnie sama stosujesz zagrywki manipulacyjne jak jest coś nie po Twojej myśli.

Jak coś Ci nie pasuje w tym facecie to możesz się z nim rozstać. Życie w ciągłym napięciu raczej w niczym nie pomaga.

A ja się z Tobą nie zgodzę. Ujowy związek może w człowieku wyzwolić najgorsze cechy i zachowania. Kiedy druga strona jest zimna emocjonalnie czy odmawia ci prawa do czucia tego co czujesz, mogą się pojawić desperackie próby wywołania u niej jakichkolwiek uczuć (nawet negatywnych), stąd akcje pt. rzucanie słuchawką itp. Więc ja bym nie pisała autorce, że ma głębokie problemy ze sobą, ale przede wszystkim, że powinna zakończyć związek z człowiekiem, przy którym jest gorszą wersją siebie.

[CoDzisWklepiemy]

Napisane przez nightingale__

"Nie ma sprawy" i to tyle? Kurde facet widział, że zareagowałaś emocjonalnie, wie, że masz gorszy czas ze względu na śmierć babci i pogrzeb, może rzuciłaś słuchawką, ale właśnie go przeprosiłaś, a on nawet się nie zapyta jak się czujesz i czy wszystko u Ciebie ok? Tak zwyczajnie, z czystej troski i zainteresowania swoją dziewczyną. Wygląda na to, że jemu zależy przede wszystkim na tym, żeby mu tyłka nie zawracać swoimi problemami.[/URL]

No właśnie mimo wszystko liczyłam chociaż na jakiś pytanie co u mnie, a nie takie oschłe "nie ma sprawy". To mnie strasznie dobija. Wiem, że nie zawsze zachowuję się bardzo dojrzale, np. kiedy rzucam słuchawką, ale po prostu ponoszą mnie emocje. A emocje ponoszą mnie dlatego że zależy mi na nim i widzę, że jemu na mnie już coraz mniej. Że nie odpisuje na maila, że oddzwania po kilku godzinach, że potrafi się nie odezwać dwa, trzy dni, że nie przeprosi, kiedy mówię mu, że czymś sprawił mi przykrość. Kiedyś było inaczej, ale tak jak opisałam jest już od długiego czasu i myślę, że to się nie zmieni. Myślę też, że przestałam mu się podobać, przytyłam kilka kilogramów* i nie mogę się ich pozbyć, nasze sprawy łóżkowe są takie sobie, często zasypia na kanapie i nawet nie przyjdzie położyć się ze mną. Kiedyś mimo tego że się kłóciliśmy i było coś nie tak, to w łóżku było bardzo dobrze, a teraz nawet to nawaliło, i jestem tym wszystkim załamana.

* ostatnio niby sobie "zażartował", że mam większy brzuch od niego. To było słabe. Wiem, ze przytyłam, ale na pewno nie mam większego brzucha. Bardzo źle zniosłam ten żart, bo wahająca się waga od najmłodszych lat była moim kompleksem. On też nie należy do szczupłych facetów i wiem, że on również ma kompleksy na tym punkcie, więc staram się mu nie mówić nic co mogłoby mu sprawić przykrość lub żeby pomyślał, że coś mi nie odpowiada w jego wyglądzie. A on mi ostatnio powiedział "Ty masz większy brzuch" i to mnie zabolało. Potem przepraszał, żeby nie było. Ale myślę, że zrobił to specjalnie, żeby mi zwrócić uwagę, że przytyłam.