Ku przestrodze ...

[andzya]

Wiele dziewczyn sie odchudza.Ciagle cos nie pasuje,a to za duzy brzuch, biust za szerokie biodra...
Ja chcialam opowiedziec ku przestrodze wszystkich odchudzajacych sie swoja historie... Bo nie ma to jak rozsadna dieta polaczona z cwiczeniami, bo w przeciwnym razie mozna skisisc sprawe...
Jako dziecko nie bylam gruba,tyc zaczelam pod koniec szkoly podstawowej.Nikomu nie przeszkadzalo to,ze przy wzroscie 164 waze prawie 80 kg.Wreszcie w gimnazjum koledzy zaczeli sie ze mnie wysmiewac,co bardzo mnie dotknelo.Postanowilam sie odchudzic.Byle jak najszybciej i nigdy wiecej nie slyszec obrazliwych przezwisk.I sie zaczelo, coraz bardziej ograniczalam jedzenie,praktycznie do minimum. Dodatkowo mnostwo cwiczen... W koncu zatrzymalami sie miesiaczka ... Rodzice zauwazyli,ze strasznie schudlam,zaprowadzili mnie do lekarza ...
Potem poszlam w druga strone, obzeralam sie i wymiotowalam, palilam ponad paczke fajek dziennie bo to pomagalo mi zapomniec o glodzie ...
Wreszcie zdycydowalam sie sama pojsc do lekarza,troche mi to pomoglo.
Teraz jest juz lepiej,chociaz dalej jest tak,ze jak cos zjem to zaraz mam przed oczami wizje siebie grubej ... Znowu zaczynam cwiczec do upadlego tylko po to,zeby spalic kilka ziemniakow i surowke. Ale juz nie wymiotuje
Zabralam sie za sport i probuje znalezc dla siebie inny cel w zyciu niz dazenie do idealnej sylwetki.
Wiem,ze przede mna jeszcze dluga droga,ale warto
Opowiedzialam to,choc wiele dziewczyn moze nudzic, po to,zebyscie nie wierzyly w zadne glodowki czy diety cud ...
Bo bardzo latwo mozna wdepnac,a potem strasznie trudno jest sie z tego wydostac.Bo to jest tak troche jak narkotyk ...
Pozdrawiam

[sylwia18]

ja byłam gruba od dziecka. może nie aż tak gruba bo przy wzroście 163cm ważyłam 65kg ale w każdym razie czułam się strasznie. odchudzać zaczęłam się 1,5 roku temu i to w podobny sposób do andźi: bardzo mało jedzenia i dużo ćwiczeń. chudłam kilogram w przeciągu 2 dni i to mnie motywowało do dalszego odchudzania. oczywiście miesiączka się zatrzymała (mam problemy do dzisiaj), straciłam poczucie humoru, wszystko mnie denerwowało.oczywiście rodzice krzyczeli na mnie i próbowali przekonać że robię źle ale ja cały czas uwazałam że jestem gruba. chyba momentem zwrotnym były słowa mojej mamy, która uświadomiła mi że jestem chora. nikt wcześniej nie powiedział mi tego wprost i może dlatego odniosło to duży skutek. powoli zaczynałam jeść więcej tym bardziej że lekarz kazał mi przytyć jeśli chcę mieć kiedyś dziecko...dzisiaj waże 50kg, chyba powoli wszystko wraca do normy jednak dalej nie potrafię nieliczyć kalorii w ciągu dnia, cały czas wiem że muszę uważać na wagę. to co chcę przekazać dziewczynom to to że nikomu nie życzę takich przeżyć. wyrządza się wielką krzywdę sobie i rodzinie, która się bezustannie martwi. dlatego proszę was dziewczyny- odchudzajcie się mądrze, nie rezygnujcie z jedzenia.

[Gradisca]

to wlaczcie ze swoimi słabościami dziewczyny i trzymajcie się dzielnie..

ja nie miałam nigdy takich problemów bo zawsze miałam dużo akceptacji wokoło i do tego ..uwielbiałam jeść, więc na takie skrajne kroki nie byłam na szczęscie gotowa

[andzya]

najgorsze z tego wszystkiego jest to,ze to w glowie siedzi.gdyby tak nie bylo nie byloby zle.perspektywa przytycia jest straszna a zycie toczy sie wokol diety i jedzenia...

[monyaa]

Napisane przez andzya

najgorsze z tego wszystkiego jest to,ze to w glowie siedzi.gdyby tak nie bylo nie byloby zle.perspektywa przytycia jest straszna a zycie toczy sie wokol diety i jedzenia...

A byłaś na jakiejś terapii z tej okazji?

[sylwia18]

Napisane przez andzya

najgorsze z tego wszystkiego jest to,ze to w glowie siedzi.gdyby tak nie bylo nie byloby zle.perspektywa przytycia jest straszna a zycie toczy sie wokol diety i jedzenia...

zgadza się...jedzenie to jedyne o czym się myśli. Bogu dziękuję że mam już to za sobą

[marta8]

Andzya, uważam że stworzyłaś bardzo ważny i mądry wątek,
gratuluję i pozdrawiam

[monyaa]

andzya poruszyła niezwykle ważny temat
do zaburzeń odżywiania jest się niezwykle trudno przyznać przed samym sobą, a co dopiero przed takim gremium
zaburzenia odżywiania, które mogą pojawić się w wyniku obsesyjnego dążenia do idealnej sylwetki, niszczą całe życie, nie można normalnie funkcjonować, myślisz tylko o jednym - co zjadłaś, czego nie, co zjesz, co byś chciała zjeść....

przeczytajcie to zanim zaczniecie się odchudzać

[Fritillaria]

Dziewczyny, świetny wątek. Gratuluję Wam odwagi, naprawdę trudno się przed samą sobą przyznać do choroby. Trzymam kciuki i bardzo serdecznie pozdrawiam! :-*

[andzya]

odpowiadajac na jedno z pytan, chodzilam do psychologa.10 sesji i mialo byc okej.
Nie udalo sie jednak...
Sama walcze ze soba,ale to co mam w glowie nie jest takie latwe do wyrzucenia.Wielu ludzi nie potrafi tego zrozumiec,nie wie jak mozna nie panowac nad jedzeniem i mysleniem o nim.Wielu uwaza to za bzdure.
A jedak malo osob wie,ze to jest cos jak choroba psychiczna...
O tym,ze jest zle jako pierwsza dowiedziala sie moja przyjaciolka.Powiedzialam jej po prostu "Wiesz,wymiotuje po jedzeniu". Zabrzmialo to tak,jakbym mowila o tym,ze rano poszlam pobiegac.Dla mnie bowiem to byla czesc mojego zycia..
Ciezko jest mi do tej pory.Ograniczam jedzenie, cwicze,ale czasami wystarczy ,ze zjem troche wiecej niz wynosi moja dzienna dieta i zaczyna sie burza.. Najpierw intensyne cwiczenia, rzadziej wymioty.
Najgorsze jest nieustanne myslenie o tym ...
Nie jest mi trudno o tym napisac tutaj na forum,poniewaz juz od dawna wiem,ze mam problem. Wczesniej sie tego wypieralam,ale teraz wiem,ze tak jest ...

[Gradisca]

andzya, i tak odniosłaś wielki suckes, czasm najtrudniej uświadomić sobie właśnie swoje słabości - Ty już to zrobiłaś, ale walcz o kontrolę nad swoim ciałem ! i nad tym żebyś to Ty w każdej sytuacji była dowodzącym trzymaj się ciepło

[Milka19]

Jedzenie jest dla mnie obsesją. To może wydawać się dziwne, bo nigdy gruba nie byłam. Jestem bardzo wysoka i mam dobrą przemiane materii. Ale już od podstawówki miałam ogromne kompleksy związane z moją twarzą, a dokładnie z policzkami są okropne, pucowate, nie znosze ich zawsze z ich powodu bardzo cierpiałam, byłam przezywana w szkole, dzieci nie chciały się ze mną bawić teraz się z tego śmieje, ale jak byłam 7 letnim dzieckiem bardzo mnie to bolało. I dlatego pewnie dzisiaj jestem wegetarianką, nie jem słodyczy, nie słodze herbaty, znam tabele kaloryczne na pamięć, odmawiam sobie wielu rzeczy, byle tylko nie przytyć, a najlepiej wreście schudnąć na buzi. Nawet ostatnio trochę schudłam, rodzice zauważyli to, ale ja udaje, że wszystko jest ok, że to przez stres, że apetytu nie mam bo jest ciepło itp. itd. Najbardziej boje się tego, że przez moją głupotę nie będę mogła mieć dzieci, bo ostatnio okres miałam rok temu nie umiem sobie z tym poradzić. Po każdym posiłku mam wyrzuty sumienie, że znowu za dużo zjadłam... To jest poprostu chore dlatego podziwiam dziewczyny, które nie przejmują się tak bardzo swoją wagą, akceptują siebie takie jakie są, bardzo im tego zazdroszcze.

[j.25]

obsesją dzisiejszych czasów jest skupianie się na wyglądzie zewnętrznym. A przecież to nie jest najważniejsze. niedoskonałości( zewnętrzne) sprawiają, że jesteśmy niepowtarzalni, dodają uroku. nie warto skupiać się na negatywach, a na pozytywach. Nie jest to łatwe.

[Akane]

andzya: doskonale wiem, co czujesz. Wiem co znaczy "mieć po prostu w głowie". Co prawda to, z czym ja się zmagam, nie dotyczy jedzenia, ale określenia które używasz są mi aż za dobrze znane. Pozostaje mi życzyć Ci zwycięskiej walki z obsesyjnymi myślami. No i samej sobie też.

[andzya]

dziekuje bardzo za wsparcie
podzielilam sie tym z Wami,zebyscie naprawde bardzo uwazaly zanim zaczniecie sie odchudzac.Zeby nie stalo sie to Wasz obsesja.
Trzymam kciuki za inne dziewczyny z podobnymi problemami.

[Anna 71]

Dziewczyny kochane ja też was rozumiem doskonale zawsze byłam gruba i walczę z tym to poprostu obsesja. Ale chcę wam napisać że jesteście wspaniałe i uświadomić jaki już sukces macie na swoim koncie przyzałyście się przed sobą że to problem staracie się uporać z tym to naprawde wielki sukces. Pracujcie nad sobą wszystko się ułoży. Życzę wam samych sukcesów i trzymam za Was