Dylemat

[FirstLady]

nieaktualne

[novakia]

nom trudno sie "wbic" w towarzystwo. chyba na to potrzeba czasu po prostu, staraj sie pokazac siebie...

[*Vivi*]

Napisane przez FirstLady

No więc tak, w tym roku szkolnym zaczęłam nową szkołę. Na początku było jakoś tak obco, jeszcze wczoraj wydawało mi się, że jakoś to będzie, a dzisiaj... Na każdej lekcji siedzę sama. Na początku mi to nie przeszkadzało, ale dziwnie się czuję gdy wszyscy wokół na lekcji ze sobą rozmawiają, a ja siedzę sama. Dzisiaj na historii dosiadł się do mnie pewien chłopak (nie w moim typie, oj nie) i coś tam do mnie gadał, ale ja nie umiem z nim rozmawiać. Powiedział mi że ja siedzę na lekcji taka sama i z nikim nie gadam. A to nie prawda. Może nie na lekcji, ale na przerwach zawsze z kimś rozmawiam (prawie).
Poza tym myślę, że inne dziewczyny są ode mnie lepsze w kontaktach z innymi. Poza tym martwię się też wuefem, ale w tym mi raczej nikt nie pomoże.
Nie wiem czy się jakoś odnajdę i sobie poradzę.
Nie mam się nawet kogo poradzić. W mojej klasie jest 13 dziewczyn, 3 z nich to koleżanki od zerówki, kolejne 3 podobnie, następne dwie tak samo, następne dwie też tak samo i jeszcze dwie to również przyjaciółki od zerówki, właśnie z nimi spędzam najwięcej czasu, ale wiadomo, że w szkole najlepiej jest w dwójkę, bo trzewcia osoba będzie się czuła jak piąte koło u wozu...

Ja na Twoim miejscu to bym się cieszyła...nie przejmuj się naprawdę. Ja mam 25 dziewczyn i 8 chłopców. Nikogo nie znam, wszyscy się znają, rozmawiają ze sobą, a ja siedze sama i się do nikogo nie odzywam. Nawet połowa nie wie jak mam na imię, ale nie przejmuję się tym....Pozdrawiam

[Medżi_86]

Na bank się odnajdziesz w nowej szkole!! To tylko kwestia czasu!!Poczatki zawsze sa trudne.
Badz otwarta na nowe znajomości,sympatyczna,st araj się pokazać z jak najlepszej strony a wszystko się ułoży.
Ale pamiętaj tez o tym,żebyś była soba i nie udawała nikogo innego,bo to jeszcze pogorszy sytuacje...

Ja miałam tak samo zaczynając liceum .Chodziłam załamana,bo nikogo-zupełnie nikogo-nie znałam!! Ale czas zrobił swoje:gdzieś po miesiącu miałam już super kolezanki,ktorych wogole nie znałam wczesniej,a potem z tego narodziła sie przyjaźńI tak samo było jak zaczynałam studia

I wcale nie uważam,że 3 osoby to za dużo,bo ja z moimi 2 przyjaciólkami przetrwałyśmy całe liceum trzymając się w trójke I było SUPER

Powodzenia i cierpliwości

[9c8d9cec639f523640ce6df817fef7acb209e2c9_626728175cda8]

też trzymałam sie w trójkę i koleżanka w końcu mnie olała (ta trzecia była nową znajomą z klasy), także teraz mam kontakt z całą klasą i z każdym staram się rozmawiać

[FirstLady]

...

[Atram]

moze zaprzyjaznij sie z tym chlopakiem? co z tego ze nie jets w Twoim typie.. przeciez moze byc tylko kolega

[xyoko]

Mam nadzieję, że po tych paru dniach już jest troszkę lepiej? Ja Ci powiem, że zaczynając studia weszłam w grupę, w ktorej nikogo nie znałam. Pierwsze dni były wzajemną obserwacją, potem zaczęły się bliższe kontakty.. Po dwoch latach mam dwie cudowne przyjaciołki, ktore z początku były w innej grupie niz ja i widywałyśmy się bardzo rzadko. Wierz mi, że ludzie, ktorzy do siebie pasują poprostu się przyciągają. Jestem pewna, że prędzej czy poźniej odnajdziesz osoby, ktore polubisz. I uważam, że takie samodzielne wejście w grupę jest o wiele cenniejsze, niż z kimś. Kiedy zaczynałam liceum, poszłam do jednej klasy z przyjaciołką z podstawowki. Całe cztery lata przesiedziałysmy w jednej łąwce, to samo z imprezami itd. Efekt jest taki, że z tamtego okresu nie mam żadnych przyjacioł, co najwyżej znajomych.. Także powodzenia! Głowa do gory

[justyna_dt]

Nie rozumiem, dlaczego edytowałaś pierwszy post. Nie wiadomo o co chodzi. A potem i tak ktoś zacytował Twoją wypowiedź. W ten sposób naginasz regulamin.

[FirstLady]

...

[ufcio]

Napisane przez FirstLady

Nie zauważyłam, że go ktoś zacytował. Nie sądzę, żeby to było takie ważne, to że edytowałam tego posta. Nie chciałam, żeby więcej osób to czytało, bo to są osobiste problemy i mimo, że czytają o nich osoby które mnie nie znają, to i tak się wstydzę.
Nie piszcie, że nie ma czego, bo jest. Wcale nie jest lepiej. Teraz większość osób się zaklimatyzowala, a ja dalej jestem sama, i będę zawsze.

z takim podejsciem na pewno bedziesz sama.
nie mozesz traktowac wszystkich jako wrogów ale tez nie mozesz oczekiwac ze kazdy bedzie twoim przyjacielem. podejdz, zagadaj. gdy zaczną mowic o weekendzie spytaj czy mozesz sie dołączyć. i nie mow ze jestes niesmiała, ze sie boisz, ze cie odrzucą. ktos mądry powiedzial, ze lepiej załowac ze sie zrobiło niz ze załowac ze sie nie zrobiło.

[Pomadka]

Napisane przez FirstLady

Nie zauważyłam, że go ktoś zacytował. Nie sądzę, żeby to było takie ważne, to że edytowałam tego posta. Nie chciałam, żeby więcej osób to czytało, bo to są osobiste problemy i mimo, że czytają o nich osoby które mnie nie znają, to i tak się wstydzę.
Nie piszcie, że nie ma czego, bo jest. Wcale nie jest lepiej. Teraz większość osób się zaklimatyzowala, a ja dalej jestem sama, i będę zawsze.

Owszem stało się. Skoro zdecydowałaś się na założenie wątku i podzieleniem się w nim swoim problemem, to daj możwiość wypowiedzenia się wszystkim. TO, że usunęłaś pierwszy post w nimczym nie pomaga, a nawet pogarsza sytuację, bo jeśli to zrobisz poraz kolejny będę musiała udzielic CI oficjalnego upomienia w profilu.

Na drugi raz proszę się mocno zastanwoić czy na pewno chcesz Nam opowiedzieć o swoich bolączkach.

Proszę więcej nie usuwać swoich postów.

Napisane przez FirstLady

Dzięki.
Ale głupio się czuję, gdy pomyślę, że jakieś dziewczyny pomyślą, że na siłę wbijam się do ich towarzystwa Zauważyłam, że tylko w gronie przyjaciół jestem sobą, a w klasie jestem albo smutna albo strasznie zarozumiała. Nie lubię gdy ktoś mnie nie zna, a ocenia.

No i taką postawą odpychasz od siebie ludzi... Nie dziw się ich reakcji, a pomyśl jak TY reagujesz na zarozumialców i czy Ci to odpowiada. Jeśli NIE, to i koleżankom z klasy taka postawa nie pasuje.

Napisane przez FirstLady

...No więc tak, w tym roku szkolnym zaczęłam nową szkołę. Na początku było jakoś tak obco, jeszcze wczoraj wydawało mi się, że jakoś to będzie, a dzisiaj... Na każdej lekcji siedzę sama. Na początku mi to nie przeszkadzało, ale dziwnie się czuję gdy wszyscy wokół na lekcji ze sobą rozmawiają, a ja siedzę sama. Dzisiaj na historii dosiadł się do mnie pewien chłopak (nie w moim typie, oj nie) i coś tam do mnie gadał, ale ja nie umiem z nim rozmawiać. Powiedział mi że ja siedzę na lekcji taka sama i z nikim nie gadam. A to nie prawda. Może nie na lekcji, ale na przerwach zawsze z kimś rozmawiam (prawie).
Poza tym myślę, że inne dziewczyny są ode mnie lepsze w kontaktach z innymi. Poza tym martwię się też wuefem, ale w tym mi raczej nikt nie pomoże.
Nie wiem czy się jakoś odnajdę i sobie poradzę.
Nie mam się nawet kogo poradzić. W mojej klasie jest 13 dziewczyn, 3 z nich to koleżanki od zerówki, kolejne 3 podobnie, następne dwie tak samo, następne dwie też tak samo i jeszcze dwie to również przyjaciółki od zerówki, właśnie z nimi spędzam najwięcej czasu, ale wiadomo, że w szkole najlepiej jest w dwójkę, bo trzewcia osoba będzie się czuła jak piąte koło u wozu...

Sama musisz inicjować znajomość, rozmowy, jeśli widzisz że inni się nie garną do tego. Nie chodzi o narzucanie się, czy nachalność... Daj ludziom do zrozumienia, że jesteś otwarta na znajomość...
Prawdopodobnie ludzie wyczuwają, że jesteś nieufna, wyalienowana i nie wiedzą jak Cię zagadać, bo myślą, że sobie nie życzysz z nimi kontaktów.

[FirstLady]

...

[justyna_dt]

Najtrudniejszy pierwszy krok u mnie w klasie dziewczyna na początku przełamywała się kilka miesięcy, wszyscy mieli do niej jakiś dziwny uraz - bo taka sierotka, siedzi w kącie, przestraszona, a jak ktoś do niej podejdzie to się najeży, odpysknie... W końcu się przełamała, zaczęła uśmiechać (to ważne!!!), rozmawiać, żartować i słuchać obecnie mamy bardzo dobre kontakty całą grupą, choć szkołę skończyliśmy.

[FirstLady]

...