Problem z zajściem w ciąże.

[Isabella245]

Witam wszystkie Panie;-)
Chciałabym się was poradzić, chodzi o to że mam problem z zajściem w ciąże. Jestem z chłopakiem prawie 6 lat niedawno skończyłam 18 lat. Nasze starania zaczęły się pół roku temu,wiem że dla niektórych z was może to być krótki czas,lecz dla nas jest to wieczność. Byłam u ginekologa <u kobiety> tydzień przed 18 i powiedziałam jej że chciałabym zajść w ciąże niestety odmówiła mi pomocy, stwierdziła że jestem za młoda i sobie nie poradzę. Ja z moim partnerem mamy odmienne zdanie na ten temat w wakacje planujemy wziąć ślub mieszkamy razem,mamy własne mieszkanie. Bardzo chcemy mieć dziecko,ale nie tak że mamy o widzi mi się, no tylko ja już czuje w sobie macierzyństwo. Boje się iść do ginekologa, nie chce aby taka sytuacja znów miała miejsce... nigdy nie brałam tabletek antykoncepcyjnych, jestem zdrową osobą uważamy na wszystkie dni płodne kochamy się przez cały okres dni płodnych no i nic... Może mogłybyście mi jakoś doradzić??Proszę

[SzmaragdowyKotek]

Jestem zszokowana postawą lekarki... To Wasza sprawa, kiedy decydujcie się na dziecko, moim zdaniem też troszkę za szybko, ale macie prawo do takiej decyzji, a ona jako lekarz ma obowiązek ją uszanować, bo przxychodzi do niej pełnoletnia pacjentka i prosi o pomoc w kwestii medycznej. Wiesz, wirtualnie raczej nic Ci nie doradzimy. Sama starałam się o dwójkę dzieci, za każdym razem było to okupione strasznym stresem, więc doskonale Cię rozumiem, każdy miesiąc wydaje się wiecznością, a stres pogłębia się coraz bardziej... Nie wiem, w jakim mieście mieszkasz, ale najlepiej by było znaleźć klinikę specjalizującą się w diagnostyce niepłodności i tam zdać się na spoecjalistów - przebadają Ciebie i narzeczonego z góry na dół i od razu będzie można zacząć leczenie. Nie martw się na zapas - wiele problemów naprawdę błyskawicznie da się usunąć. Ja strasznie się denerwowałam, a jak zaczęłam brać leki, w drugim cyklu zaszłam w ciążę - za pierwszym i za drugim razem więc uszy do góry 6 miesięcy regularnego współżycia w dni płodne, to już nie może być mowy o przypadku raczej - ja zdecydowanie udałabym się do kliniki leczenia niepłodności i zdała na specjalistów. Powodów Waszych problemów może być milion i dlatego muszą tym się zająć lekarze, a nie Wizażanki i idźcie koniecznie razem - najczęściej badanie rozpoczyna się od mężczyzny - bo jest ono proste i szybkie, a u kobiety powody moga być znacznie bardziej skomplikowane.

[Isabella245]

A możesz napisać jakie tabletki brałaś?

[SzmaragdowyKotek]

Napisane przez Isabella245

A możesz napisać jakie tabletki brałaś?

Ja mam niedoczynność tarczycy, tzn. ta niedoczynność była taka niby w ramach normy - norma hormonu TSH jest do ok. 4,0, a ja miałam własnie tyle. Jednak jest to norma dla wszystkich - i dla starych i młodych i kobiet i mężczyzn - kobieta, która stara się o dziecko powinna mieć TSH ok. 1. Każda większa wartość, zwłaszcza powyżej 1,5 może spowodować problem z zajściem w ciążę, a jeżeli zajdzie się w ciążę, to drastycznie wzrasta ryzyko poronienia i wad wrodzonych u dziecka. Poza tym większa wartość TSH bardzo często idzie w parze z nadwyżką prolaktyny, czyli uniemożliwia zajście w ciążę. Ja przy mojej wartości TSH ok. 4 miałam prolaktynę przekroczoną kilkaset razy! Po 2 miesiącach brania Euthyroxu (to jest sztuczny hormon - tyroksyna - suplement tego, czego nie produkuje tarczyca) i Dostinexu - lek na obniżenie prolaktyny już byłam w ciąży Przy drugiej ciąży właściwie okazało się, że Dostinex brałam niepotrzebnie (dostałam go tak na wszelki wypadek bardziej) - bo u mnie jak spadło TSH do pożądanego poziomu, to od razu spadła mi prolaktyna. Ale to tylko mój przypadek powodów problemów z zajściem w ciążę może być mnóstwo - od problemów z hormonami (niekoniecznie tarczycy) do przeszkód typu niedrożność jajowodów np. po infekcji. Ale naprawdę najważniejsza jest diagnoza, bo baaardzo wiele przyeczyn daje się stosunkowo łatwo i szybko zlikwidować, trzeba tylko wiedzieć jakie one są, o do tego potrzeba kompleksowych badań zarówno ze strony mężczyzny jak i kobiety

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Kotku, autorka była u ginki PRZED pełnoletnością.

[SzmaragdowyKotek]

Szajajaba, TYDZIEŃ PRZED gdyby przyszła za 7 dni, byłaby pełnoletnia
Bardzo przepraszam za OT, ale wysyłałam do Ciebie kilka wiadomości po naszej korespondencji i nie otrzymałam żadnej odpowiedzi, wnioskuję, że znów szwankują mi PW... wrrr!!! nie mam pojęcia dlaczego! Zauważyłam, że dochodzą do Adresata tylko wtedy, kiedy ODPISUJĘ na PW, a nigdy nie dochodzą, kiedy piszę sama, nie mam pojęcia dlaczego???... Zdarzyło Ci się coś takiego??? Pisałam Ci, że zachowanie mojego synka bardzo bardzo się poprawia, ale samo z siebie - kokardki i inne sposoby tego typu nie mają tu nic do rzeczy kokardki działały jakieś 3 dni, potem mu kompletnie wisiało, czy kokardki są czy nie ma i jak zawsze miał w nosie czy dostanie nagrodę czy nie czyli wszystko normalnie, jak zwykle

[madana]

ja zdecydowanie udałabym się do kliniki leczenia niepłodności i zdała na specjalistów.

- nie w wieku 18 lat dopiero - to raz; dwa- o problemach z zajściem w ciążę mówi się po 2 latach regularnego współżycia. Pomijam, ze nie ogarniam takiej desperacji w wieku 18 lat.

[SzmaragdowyKotek]

Napisane przez madana

- nie w wieku 18 lat dopiero - to raz; dwa- o problemach z zajściem w ciążę mówi się po 2 latach regularnego współżycia. Pomijam, ze nie ogarniam takiej desperacji w wieku 18 lat.

Ja też nie ogarniam, ale skoro Autorka tego chce i zwraca się o pomoc, to starałam się pomóc. Moja sugestia jest stąd, że generalnie wśród moich znajomych - starszych oczywiście od Autorki wątku - bo po 30r.ż, to już mówiło się o problemach po 6-12 miesiącach regularnego współżycia. KAŻDA z tych kilku znanych mi par w końcu doczekała się dziecka - ale u każdej było niezbędne leczenie. Ginekolog mojej koleżanki od razu powiedział, że po 6 miesiącach jak nic nie wychodzi, to szkoda czasu na kolejne próby i po prostu trzeba się zbadać - nawiasem mówiąc zmieniła właśnie na tego lekarza takiego, który kazał im się jescze starać półtora roku! Przyczyny niepłodności były różne - najczęściej hormony i ta cholerna prolaktyna (własnie w przypadku tej dziewczyny - bez leków przez 20 lat by nie zaszła w ciążę, choćby kochali się codziennie) , ale żona mojego męża kolegi okazało się, ze miała niedrożne jajowody. Po leczeniu od razu zaszła w ciążę. Jasne, ze nie ma co panikować, ale jeżeli stałe współżycie przez ileś miesięcy nie prowadzi do niczego, to coś musi być na rzeczy i warto się dowiedzieć, co to jest, bo leczenie może trwać długo. A jak ktoś pragnie dziecka - to nieważne, czy ma lat 18 czy 30, to z każdym miesiącm jest coraz bardziej sfrustrowany i to nie jest obojętne dla psychiki. Sama świetnie pamiętam swoją niepewność przy pierwszym i przy drugim dziecku - czy się uda... czy w ogóle się uda... kiedy się uda... czy ja kiedykolwiek będę mamą... dlaczego ja... gdyby nie mój mąż i gdyby nie to, ze stosunkowo krótko to u mnie trwalo, to by mnie chyba zapakowali w kaftanik i zamknęli. Tak więc ja sądzę, ze pewnie, nie ma co panikować na zapas, ale z własnego doświadczenia - doskonale rozumiem Autorkę wątku i chciałabym jakoś pomóc, a przynajmniej uspokoić

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Ale dla lekarki była niepełnoletnia. Czyli tak właściwie powinna przyjść z rodzicem I żaden normalny lekarz nie powiedziałby czegoś innego podjaranej na dziecko NASTOLATCE. Jej sprawa, ale lekarz palca nie musi przyłożyć do ciąży.

[SzmaragdowyKotek]

Za tydzień byłaby pełnoletnia i mogałaby głosować, chociaż nadal by była nastolatką i rok później też by była nastolatką w sumie trzeba było przyjść tydzień później do lekarza i problem z dyskusją dotyczącą wieku z głowy
A tak w ogóle, to uważam, że nie powinnyśmy oceniać Autorki w kategoriach, czy jest za młoda na mamę czy nie, bo nie o to prosiła. Każdy ma swój sposób na życie i nam osobom trzecim nic do tego. W moim otoczeniu wszystkie dziewczyny, w tym ja wychodziły za mąż po 30, ale np. mam koleżankę, która wyszła za mąż natychmiast po maturze, bo - uwaga! - oboje bardzo chcieli mieć już rodzinę i dziecko. Są szczęśliwym małżeństwem do dzisiaj - z nastoletnim już synem każdy ma swój pomysł na szczęście, niekoniecznie taki jak nasz

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Ale przyszła jak przyszła, więc o tym piszę. Nie o tym, że była tydzień potem i dorosła... Być może na wizycie tydzień później lekarka zachowałaby się inaczej.

[SzmaragdowyKotek]

Myślisz? no dobra, uznaję argument ze względów formalnych ale chyba i tak trudno zaprzeczyć, że to absurdalne po prostu

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Takie jest prawo. Faktycznie uważasz, że gdyby dziewczynę potraktowała poważnie, nieletnią dziewczynę bez rodzica, i akurat trafiłaby jakaś kontrola na nią - byłby to absurd? Ja się lekarce nie dziwię, niby czemu tyłek ma podkładać za kogoś obcego?

[SzmaragdowyKotek]

Wiesz co?... Nie, absolutnie nie mówię o podkładaniu się. Powinna, zgodnie z prawem powiedzieć, że zaprasza za tydzień, jak będzie pełnoletnia i oszczędzić sobie tekstów w stylu czy jest za młoda i czy sobie poradzi, bo to bardzo nieprofesjonalne i to nie jest jej sprawa. Nie zna jej planów na życie i warunków materialnych i nie ma prawa jej oceniać. A może dziewczyna jest bardzo dobrze sytuowana, bo dostała wielki spadek i jeszcze ma skorą do pomocy przy dziecku rodzinę? - i takie sytuacje w życiu bywają. Ja spotkałam się jak miałam chyba 28 lat u lekarza z chamską i bardzo bezpośrednią sugestią/pytaniem - dlaczego ja jeszcze nie mam dzieci, a w ogóle to ja już dawno powinnam mieć dzieci i po co mi te tabletki. Szajajaba, do jasnej anielki, co to jest??? Ja nie idę do lekarza po to, żeby mi mówił czy i kiedy mam mieć dzieci - z medycznego punktu widzenia mogła delikatnie zasugerować, czy może myślałam już o dzieciach, bo wiek itp... ale to i tak moim zdaniem drastyczne przekroczenie granicy: lekarz-pacjent, zwłaszcza że byłam u tej pani przypadkiem - skończyły mi się tabsy, a moja ginekolog była na urlopie. I to z nią, a nie przypadkową panią, która wypisywała mi tylko tabletki mogę podyskutować na temat mojego zdrowia w celu rodzenia dzieci, że tak powiem. A może ja nie planowałam w ogóle dzieci albo sypiam w danej chwili z pięcioma facetami i nie mam ochoty zachodzić w ciążę?! Nie życzę sobie w ogóle komentarzy na temat mojego życia prywatnego od lekarza. Lekarz ma być profesjonalny. Może powiedzieć - przyjść za tydzień, ale nie, że jest Pani za stara czy za młoda czy za biedna na dziecko.

[Isabella245]

Kurcze zakładając tego posta nie myślałam że ludzie będą mnie oceniać, tylko mi pomogą. Tak jak napisałam wcześniej jestem z chłopakiem prawie 6 lat. Skończyłam 18, nasza przygoda zaczęła się jak miałam 12 lat co najlepsze zaczeliśmy współżyć około 2 lat temu. Byliśmy swoimi pierwszymi partnerami. I po prostu nie chce,aby ktoś oceniał mnie z zły sposób, ponieważ jestem bardzo dojrzałą osobą.I bardzo powżnie odnoszę się do swojego życia, oraz tego co w nim planuję. <szajajaba> Nie jestem podjaraną na dziecko nastolatką, ja czuję już w sobie to macierzyństwo.! Czy napisałabyś coś takiego osobie o 2/3 lata starszej ode mnie? Pewnie nie! Słuchaj <madana> Ja nie desperuje, ja tylko chciałam się poradzić. A tak w ogóle to dobry ginekolog powinien mnie przyjąć bez względu na wiek, i nie powinien od razu mówić takich rzeczy. Ok może wytłumaczyć to, doradzić mi , powiedzieć,że mam jeszcze zaczekać. I wiek nie ma nic do tego.Jak chodziłam do gimnazjum dziewczyny z mojej klasy normalnie szły do ginekologa, bez rodziców a co najlepsze po tabletki anty i lekarz również mógł powiedzieć im że nie powinno być sexu w tym wieku..
Dobra mniejsza o to...

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Owszem, bo 20-21 latka również z reguły jest tylko "podjarana" macierzyńsko

I nie, dobry ginekolog nie przyjmie nieletniej bez względu na wszystko. Swoją drogą, czemu nie przyszłaś z rodzicem? Prawo nie pozwala na wizyty nieletniej bez opiekuna. Może dlatego, że rodzic miałby coś przeciwko twojej ciąży?

I nawet, jeśli masz kupę szmalu (a raczej nie ty, a twoi rodzice), to sama nie zarabiasz, prawda? Chłopak również raczej nie, a jeśli - to grosze, bo ileż można bez doświadczenia, wykształcenia zarobić? A ktoś to dziecko musi utrzymać potem. Z czego?

Pomijam, że dziecko to nie tylko słodki bobasek do tulenia. Nie lepiej zdobyć zawód, jakąś pracę i potem myśleć o dziecku?

[madana]

Tak jak napisałam wcześniej jestem z chłopakiem prawie 6 lat. Skończyłam 18, nasza przygoda zaczęła się jak miałam 12 lat

- czyli jako dziewczynka z podstawówki (klasa 6) zaczęłaś "związek"; całe -ciągle jeszcze- nastoletnie życie z chłopakiem i teraz presja na ciążę. Zrozum, żaden lekarz, nie ma takiej opcji, nawet gdy jesteś/będziesz już pełnoletnia nie zacznie leczenia bezpłodności u 18!!! Żaden. Pomijam, że to duże koszty, rozwalenie gospodarki hormonalnej i problemy z tym związane. Czasem sam zastrzyk (jeden z wielu) to koszt 150 zł.- żaden przytomny lekarz nie zafunduje takiego leczenia młodej dziewczynie. Pomijam koszty, leczenie i staranie się o dziecko u mojej koleżanki to było koszt ok. 60 tyś.- nie wierzę, że dysponujesz taką kwotą, bo nie pracujesz.
I nie, nie jesteś ani samodzielna: bo nie pracujesz, nie masz własnych pieniędzy i jesteś ciągle na początku swojego wykształcenia. I tyle, nie oceniam, po prostu nie ogarniam i tyle. Bo pytane podstawowe: GDZIE tu są jacyś rodzice? Bo gdyby coś nie wyszło z chłopakiem, to bez pracy, zawodu , wykształcenia itp. cały problem spadłby na nich i tyle.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

I chyba dlatego dziewczyna nie wybrała się do lekarki z rodzicem

[invisible_01]

Moja koleżanka zaszła w ciążę w maturalnej klasie. Sama z siebie - też była "podrajana" na dziecko. Szybko wzięła ze swoim chłopakiem ślub, on miał bogatych rodziców, więc nie żyło im się źle. Od porodu minęły 2 lata i teraz widzę, że ona chyba tego żałuje. Poznała sporo ludzi, młodych, bez zobowiązań, nagle poczuła, że może jednak warto iść na studia, a nie skończyć na ogólniaku, chciałaby pójść sobie w piątek wieczorem z koleżankami na imprezę, a tu dziecko. Jak na początku wstawiała same zdjęcia dziecka na portale społecznościowe, tak teraz nie ma żadnego. Kiedyś mi powiedziała, że popełniła wielki błąd, ale już go nie cofnie. Dlatego autorko zastanów się sto razy, bo to, co teraz wydaje Ci się dobrym pomysłem, za kilka lat może okazać się błędem życia. Nie wspominając o tym, że prawdopodobnie cały ciężar finansowy spadnie na Waszych rodziców.

[Isabella245]

Mój chłopak już pracuję jest ode mnie o 3 lata starszy..Na pieniądze nie narzekamy! Byliśmy rok temu za granicą sami na wszystko zapracowaliśmy.
I moi rodzice o wszystkim wiedzą, nie mają nic do tego.
Heh <madana> czy ja napisałam,że chciałabym robić badania na bezpłodność?? Nie!!!
Dziecko nigdy nie będzie dla nas problemem..
Zanim to postanowiliśmy to przerobiliśmy to z moimi rodzicami i z rodzicami chłopaka.
Zresztą nie będę się wam tłumaczyć;-)
Papa;-)
Poprosiłam tylko o radę a nie krytykowanie mojego życia..

---------- Dopisano o 15:17 ---------- Poprzedni post napisano o 15:14 ----------

Aha <madana> pracuję także jestem samodzielna!

[madana]

No to rada jest taka: musisz uzbroić się w cierpliwość, po prostu. Czasem jest też tak, że duża presja, aby było dziecko, jest psychiczną przeszkodą, aby zajść w ciążę.
Bo żaden lekarz nie podejmie się leczenia pacjentki w tym wieku, aby miała dziecko. Musisz zdać się na naturę, do lekarza za to zgłosisz się za 5 lat, a i pewnie wtedy znajdzie się taki, który stwierdzi, ze ciągle jesteś za młoda.

[dudipopka]

wow tylko pozazdrościć 18 lat własne lokum,praca,rok za granicą i chęć na dzieckoudany 6 letni związek....
chyba pro,,albo ja już za stara jestem i nie ogarniam...

[SzmaragdowyKotek]

Dziewczyny, ja rozumiem Wasz punkt widzenia - i żeby nie było - sama jestem dużo po 30, mam wyższe wykształcenie, męża i bardzo dobre warunki materialne. Wyszłam za mąż po 30 i po 30 urodziłam pierwsze dziecko ALE... jestem w stanie zrozumieć to, że nie każdy chce mieć skończone studia i może mieć zwyczajnie inne plany na życie. Mój mąż też ma studia, ale jego siostrze nie chciało się uczyć - jej mąż nieźle zarabia, chociaż nie ma studiów, ona ma swój sklep i całkiem nieźle im się wiedzie. Mają dwójkę dzieci, które urodziła, jak ja ślęczałam nad książkami i nawet nie miałam wtedy chłopaka. Czy to jest gorszy sposób na życie? Nie sądzę. Po prostu inny. My mamy jedno małe i spodziewamy się właśnie drugiego dziecka, jeszcze długo nie wyjdziemy z pieluch - oni mają dwójkę już samodzielnych dzieciaków. Coś za coś. Każdy ma inny patent. Oczywiście - ja na pewno wolę moją sytuację - czuję się pewniej, bardziej stabilnie i pod względem wykształcenia i materialnie - ale ona pewnie swoją Każda pliszka swój ogonek chwali Dlaczego koniecznie chcecie wcisnąć komuś swój patent na życie???

[3be020e1638e56070af0544f5de5b7e1ebae7a0d_66453eabeaad3]

Napisane przez SzmaragdowyKotek

Dlaczego koniecznie chcecie wcisnąć komuś swój patent na życie???

Popieram.

[żurawinka]

Myślę że pół roku starań to za krótko żeby się stresować, tak naprawdę potrzeba na to roku- dwóch. Czasem zdarza się chcieć tak bardzo że nie wychodzi. Napiszę tylko że u nas udało się wtedy kiedy "odpuściłam" sobie w głowie.

[klaudia 2010]

a moze zwolnijcie z tymi próbami ? moze wlasnie to, ze tak pilnie chcesz zajsc w ciaze tak na Ciebie dziala? ten stres, ze juz chcialabys miec dziecko, a sie nie udaje? spróbuj podejsc do tego na spokojnie

pozdrawiam cieplutko, i zycze powodzenia !

[Isabella245]

Dziękuję za rady;-)

[ElizaPalacz]

Witam serdecznie wszystkie Dziewczyny które mają problem z zajściem w ciążę

Myślę, że mam sposób jak Wam pomóc i nie jest to in vitro lecz naturalny sposób który sprawdzil sie już w kilku przypadkach i jak na razie jest skuteczny w 100%! Szczegóły, pytania i rozmowy na priv ;-)

mój mail: eliza.palacz@wp.pl

[ZosiaSssamosia]

Napisane przez Isabella245

Witam wszystkie Panie;-)
Chciałabym się was poradzić, chodzi o to że mam problem z zajściem w ciąże. Jestem z chłopakiem prawie 6 lat niedawno skończyłam 18 lat. Nasze starania zaczęły się pół roku temu,wiem że dla niektórych z was może to być krótki czas,lecz dla nas jest to wieczność. Byłam u ginekologa <u kobiety> tydzień przed 18 i powiedziałam jej że chciałabym zajść w ciąże niestety odmówiła mi pomocy, stwierdziła że jestem za młoda i sobie nie poradzę. Ja z moim partnerem mamy odmienne zdanie na ten temat w wakacje planujemy wziąć ślub mieszkamy razem,mamy własne mieszkanie. Bardzo chcemy mieć dziecko,ale nie tak że mamy o widzi mi się, no tylko ja już czuje w sobie macierzyństwo. Boje się iść do ginekologa, nie chce aby taka sytuacja znów miała miejsce... nigdy nie brałam tabletek antykoncepcyjnych, jestem zdrową osobą uważamy na wszystkie dni płodne kochamy się przez cały okres dni płodnych no i nic... Może mogłybyście mi jakoś doradzić??Proszę

A próbowaliście brać witaminy? Ja z mężem brałam prenatal probaby i się udało Mamy już roczną córeczkę

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Wątek sprzed roku.