Za co lubicie siebie?

[frogface]

Pytanie z ciekawości. Ciekawi mnie za co lubią siebie inni ludzie i na czym budują poczucie własnej wartości, bo sama mam z tym problem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[rurq]

Takie prawdziwe poczucie wlasnej wartości to się raczej buduje w stylu "lubię siebie, bo tak". Wychodzę z założenia, że jestem jedyną osobą, która na pewno spędzi ze mną calutkie życie, więc nie ma opcji, żebym miała się nie lubić, bo to by mi szalenie to spędzanie życia uprzykrzało Lubię się więc bezwarunkowo.

Oczywiście mam przy tym swój system wartości, w zgodzie z którym żyję i na pewno naruszenie większej z nich by mi tym "lubieniem siebie" zachwiało, ale traktuję to jako osobą rzecz. Terapia skutecznie mnie oduczyła "biczowania się" za błędy, bo ono nie jest konstruktywne.

Mam też swoje sukcesy mniejsze i większe i rzeczy, w których jestem dobra, ale opieranie na nich poczucia własnej wartości jest bardzo złudne. Załóżmy, że dziś świetnie maluję, poświęcam na to sporo czasu, definiuję się jako całkiem niezła artystka. Za pięć lat mogę zostać matką trójki dzieci, z braku czasu pędzle powędrują do szafy, na wernisaże też braknie czasu - i co wtedy? Moje poczucie własnej wartości padnie, bo oparłam je na czymś, czego juz nie ma? Czy zacznę się definiować jako świetna matka? A jak za 18 lat dzieci mi wyjadą na studia to znowu mam szukać nowej tożsamości? Nie warto lubić się "za coś", warto lubić się, bo to ze sobą spędza się najwięcej czasu - a jak wiadomo milej spędza się czas w lubianym towarzystwie

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Lubie siebie bo jestem sobą.

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Poczucie wartości ja budowałam latami, nie jest to proste.Wszystkie porażki życiowe bardzo mnie wzmocniły.

[iknowbetter]

[1=ad661336dba67467d5566b7 c0c939a9c82ec46ac_5f7e487 29cea2;88124340]Poczucie wartości ja budowałam latami, nie jest to proste.Wszystkie porażki życiowe bardzo mnie wzmocniły.[/QUOTE]

Tak To właśnie wszystkie porażki udowadniały mi, że jestem silna i właściwie nie ma rzeczy po których nie wstanę. To jest bardzo budujące.

[linaya]

Za poczucie humoru, dystans do siebie i niezniszczalność.

[niepogodna]

Za inteligencje, spojrzenie na świat, poczucie humoru; że jestem sobą i wszystko to, co mam, wiem, potrafię i w jaki sposób postrzegam świat jest tylko moje.

[Tequila222]

Lubie siebie za łatwość w nawiązywaniu kontaktów z ludźmi, za to że mam w sobie dużo empatii, za to, że kilka osób znalazło we mnie przyjaciela. Za pogodę ducha, za to, że niemal codziennie mam dobry humor i nie jestem marudą.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[elkiza81]

Lubię siebie, bo w ogóle jestem fajna. Jestem zgrabna, pomimo odwagi, wygadana i oczytana. Wpadam biegle obcymi językami, uprawiam sporty, lubię spotykać się z ludźmi. Łatwo nawiązuję kontakt, potrafię pocieszyć, jestem dobrym przyjacielem. Myślę, że wszystkie te przymioty uprawniają mnie do tego, żebym lubiła siebie.

Wysłane z mojego SM-J600FN przy użyciu Tapatalka

[szara_bluzka]

Lubię siebie bo jestem fajna.
Lubię siebie, bo jestem silna, wiem, że nie dam się (już zgnoić). Lubię siebie za to, że potrafię wypieprzać ludzi z mojego życia, jeśli ta znajomość jest dla mnie szkodliwa czy toksyczna. Poza tym lubię swój tyłek i oczy

[MiamiGlow]

Napisane przez frogface

Pytanie z ciekawości. Ciekawi mnie za co lubią siebie inni ludzie i na czym budują poczucie własnej wartości, bo sama mam z tym problem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ojj, budowanie własnej wartości to skomplikowana sprawa. Jednak dużo rzeczy zaczyna się w dzieciństwie i potem często trzeba walczyć, by się ponaprawiać od środka. Jeśli ktoś ma z tym duże problemy to chyba najlepiej skorzystać ze wsparcia specjalisty.
Ja lubię siebie za... Siebie. Mam pogodny charakter, nie potrzebuję wiele, żeby się cieszyć, jestem też silna psychicznie i dobrze radzę sobie z czytaniem swoich emocji. Na przykład kiedy jest mi smutno to nie zatapiam się w tym smutku, ale potrafię go sobie przeanalizować. Podobnie kiedy się zezłoszczę, bardzo szybko jestem w stanie się zatrzymać i wyciągnąć wnioski. Lubię siebie za poczucie humoru, dystans, kreatywność i harmonię w duszy. Na pewno nie polecam budowania poczucia własnej wartości na jednym obszarze życia albo w rzeczach, na które nie mamy wpływu. Może skup się na swoich reakcjach i idź do wewnątrz. Bo na przykład jeśli chodzi o relacje międzyludzkie czy karierę to bywa chwiejne i nic się na to nie poradzi. Wolontariat też jest fajny, bo dajesz coś od siebie i czujesz, że to ma sens.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[frogface]

Napisane przez MiamiGlow

Ojj, budowanie własnej wartości to skomplikowana sprawa. Jednak dużo rzeczy zaczyna się w dzieciństwie i potem często trzeba walczyć, by się ponaprawiać od środka. Jeśli ktoś ma z tym duże problemy to chyba najlepiej skorzystać ze wsparcia specjalisty.
Ja lubię siebie za... Siebie. Mam pogodny charakter, nie potrzebuję wiele, żeby się cieszyć, jestem też silna psychicznie i dobrze radzę sobie z czytaniem swoich emocji. Na przykład kiedy jest mi smutno to nie zatapiam się w tym smutku, ale potrafię go sobie przeanalizować. Podobnie kiedy się zezłoszczę, bardzo szybko jestem w stanie się zatrzymać i wyciągnąć wnioski. Lubię siebie za poczucie humoru, dystans, kreatywność i harmonię w duszy. Na pewno nie polecam budowania poczucia własnej wartości na jednym obszarze życia albo w rzeczach, na które nie mamy wpływu. Może skup się na swoich reakcjach i idź do wewnątrz. Bo na przykład jeśli chodzi o relacje międzyludzkie czy karierę to bywa chwiejne i nic się na to nie poradzi. Wolontariat też jest fajny, bo dajesz coś od siebie i czujesz, że to ma sens.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja właśnie nie wiem, czemu mam takie problemy. Dzieciństwo miałam całkiem przyzwoite: pełna rodzina, bez żadnej patologii. Nie jestem w stanie sobie przypomnieć jakiejś konkretnego wydarzenia, które mogłoby mieć na mnie taki wpływ. A poczucie właśnie wartości mam niskie i z większej liczby rzeczy dotyczących mnie jestem niezadowolna niż zadowolona. Kiedyś myślałam, że to po prostu kwestia mojego charakteru, ale już sama nie wiem...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[a9e9b14f0920806ea67464fa4f1a029ea354de7e_6212d6030631b]

Napisane przez frogface

Ja właśnie nie wiem, czemu mam takie problemy. Dzieciństwo miałam całkiem przyzwoite: pełna rodzina, bez żadnej patologii. Nie jestem w stanie sobie przypomnieć jakiejś konkretnego wydarzenia, które mogłoby mieć na mnie taki wpływ. A poczucie właśnie wartości mam niskie i z większej liczby rzeczy dotyczących mnie jestem niezadowolna niż zadowolona. Kiedyś myślałam, że to po prostu kwestia mojego charakteru, ale już sama nie wiem...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Niestety, często teksty podkopujące samoocenę noszą białe rękawiczki. To są rzeczy, które słyszeliśmy od rodziców pod peleryną miłości, od przyjaciół z sympatii. To rodzice, którzy nas wyręczali w wielu rzeczach, które powinniśmy zrobić sami - gdzieś tam zostaje w głowie, że 'może się do tego nie nadaję, skoro nie jestem w stanie sam tego zrobić' komentarze 'dużo lepiej wyglądasz w tych ciemnych włosach, nie masz takiej bladej twarzy' i tak dalej. Dlatego uważam, że każdy powinien przejść przez psychoterapię.

[kurka_ziemna]

Lubie siebie za stosunkowa inteligencje, posiadana wiedze oraz zaradnosc. Do tego podoba mi się w sobie, że raczej rzadko daje sobie narzucic spoleczny kaganiec w kwestii tego co wypada a co nie wypada dorosłej kobiecie i nie widze problemu w spedzeniu calego weekendu w piżamie, zamawiajac jedzenie i grajac w gry.

[MiamiGlow]

Napisane przez frogface

Ja właśnie nie wiem, czemu mam takie problemy. Dzieciństwo miałam całkiem przyzwoite: pełna rodzina, bez żadnej patologii. Nie jestem w stanie sobie przypomnieć jakiejś konkretnego wydarzenia, które mogłoby mieć na mnie taki wpływ. A poczucie właśnie wartości mam niskie i z większej liczby rzeczy dotyczących mnie jestem niezadowolna niż zadowolona. Kiedyś myślałam, że to po prostu kwestia mojego charakteru, ale już sama nie wiem...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Wiesz co, to nie musi być od razu patologia. To mogą być jakieś subtelne rzeczy, z których świadomie nie zdajesz sobie sprawy. Mi się wydaje, że wielu rodziców ma problem z takim zdrowym wychowaniem i gdzieś przekazuje złe wzory, niepewność siebie. Może też nie miałaś szczęścia w grupie rówieśniczej i trafiałaś na niewłaściwe osoby w niewłaściwym czasie. Z jednej strony warto być tego świadomym, a z drugiej też nie ma co nadmiernie grzebać w przeszłości. Trzeba iść do przodu. Polecam też strategię działania. Czyli jeśli chcesz coś zrobić to nie analizuj tysiąc razy tego, że nie jesteś wystarczająco dobra czy pewna siebie, ale po prostu to zrób. Może brzmi jak głupi coaching, ale u mnie działa. Po prostu nie można za dużo myśleć, to szkodzi.

Sent from my SLA-L22 using Wizaz Forum mobile app

[j_fly]

Lubię siebie za inteligencję, za to, że nie boję się mówić tego, co myślę i za wygląd

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[a240a5cdc9601fd61cd3ffc006c0fc885123340f_657b9702b0d25]

Za to, że mam w dupie co myślą o mnie inni i jestem niesterowalna jak chodzi o wybory życiowe. I że nie dam sobie w kaszę dmuchać.