Pierścionek czy Pierdzionek - Czy wypada marzyć o ślubie?

[tyene]

No właśnie, ostatnio sporo było tematów okołoślubnych i dywagacji na temat parcia na ślub vs rozważań pierdzionkowych.

Wydaje mi się, że to jeden z bardziej kontrowersyjnych tematów na wizażu, a ja takie lubię.

Mam wrażenie, że marzenia o ślubie i małżeństwie postrzegane są jako głupie, nienowoczesne, nieambitne. Jakby nie można było być interesującą, niezależną młodą kobietą i jednocześnie marzyć o małżeństwie, uznawać małżeństwo za wartość.

Z drugiej strony spotykamy się niejednokrotnie z myśleniem magicznym, czyli że ślub wszystko zmieni, niczym przemiana łachmanów w suknię balową Kopciuszka.

Więc zapraszam z wszelkimi offtopami i wynurzeniami.

[_ema_]

Napisane przez tyene

No właśnie, ostatnio sporo było tematów okołoślubnych i dywagacji na temat parcia na ślub vs rozważań pierdzionkowych.

Wydaje mi się, że to jeden z bardziej kontrowersyjnych tematów na wizażu, a ja takie lubię.

Mam wrażenie, że marzenia o ślubie i małżeństwie postrzegane są jako głupie, nienowoczesne, nieambitne. Jakby nie można było być interesującą, niezależną młodą kobietą i jednocześnie marzyć o małżeństwie, uznawać małżeństwo za wartość.

Z drugiej strony spotykamy się niejednokrotnie z myśleniem magicznym, czyli że ślub wszystko zmieni, niczym przemiana łachmanów w suknię balową Kopciuszka.

Więc zapraszam z wszelkimi offtopami i wynurzeniami.

Ale będzie jatka w tym temacie, już robię popcorn

Ja o ślubie marzyłam, nie mieszkam przed ślubem z narzeczonym, po ślubie zamieszkamy z teściami i na dodatek nie pracuję na polu bawełny jednocześnie robiąc dwie szkoły, tylko po to, żeby wpisać sobie coś w CV - dla wielu wizażanek jestem obrazem patologi, głupoty i człowieka marnującego życie (co już nawet usłyszałam).
Cóż ja sądzę?
Nigdy nie pojęłam, czemu pragnienie założenia rodziny ma być dla kobiety poniżające a pragnienie kariery w korporacji uświęcające. Zarówno jedna i druga droga jest według mnie ok jesli tylko niesie spełnienie kobiecie.

Co do parcia na ślub - chyba jestem jedną z niewielu wizażanek, które stoją po stronie pań nie lubiących czekać latami na 'pirdzionek'.

[201604181004]

Nie wiem, dla mnie marzenie o ślubie a parcie na ślub to dwie różne rzeczy. Śluby są fajne i ja popieram ale czasami aż mi się serce kraje jak widzę niektóre młode małżeństwa (scenariusz jest najczęściej podobny: on pije, imprezuje, ona siedzi w domu, czasem z dzieckiem, ona ma nadzieję że po ślubie będzie lepiej, nie będzie, on zdradza, ona wybacza bo mąż, etc) i to jest przykład parcia na ślub. Ale dla mnie nie ma pośpiechu, raczej jestem z tych którzy uważają że "rok, dwa lata w te czy wewte to żadna różnica więc po co się spieszyć"

[madana]

Cóż, znowu pewnie założyłaś wątek długi i burzliwy
Jestem z tych tradycjonalistek- zawsze chciałam mieć męża- porządnego i poukładanego, a nie męża jako chłopa w ogóle (uraz po tatusiu mocno procentował ).
Nie widzę niczego złego z zaręczynach czy ślubie (chociaż wesele mnie nigdy nie rajcowało)- nie byłam typem wiecznej narzeczonej- uważam za ważne poznanie w trakcie chodzenia, ale zaręczyny to dla mnie przygotowanie do ślubu, a nie dumne noszenie latami nazwy "narzeczona".
Przed ślubem z mężem nie mieszkałam, traumy "podmienili mi po ślubie" - nigdy nie miałam
Nie mogłabym być z kimś, kto nie widziałby bycia ze sobą jako ślubu w dalszym ciągu, podobnie jak nie byłabym z kimś, kto nie chciałby mieć dzieci.

Za to NIGDY nie wierzyłam,że ślub to magiczny obrzęd, nie miałam złudzeń: z czym wejdziemy DO małżeństwa, zostanie PO ślubie- dlatego tak ważne jest poznanie, zobaczenie, czy z tą drugą osobą da się żyć na co dzień, czy jest zbieżność w takich sprawach jak światopogląd, dzieci, finanse itp.

[kennedy]

Napisane przez tyene

No właśnie, ostatnio sporo było tematów okołoślubnych i dywagacji na temat parcia na ślub vs rozważań pierdzionkowych.

Wydaje mi się, że to jeden z bardziej kontrowersyjnych tematów na wizażu, a ja takie lubię.

Mam wrażenie, że marzenia o ślubie i małżeństwie postrzegane są jako głupie, nienowoczesne, nieambitne. Jakby nie można było być interesującą, niezależną młodą kobietą i jednocześnie marzyć o małżeństwie, uznawać małżeństwo za wartość.

Z drugiej strony spotykamy się niejednokrotnie z myśleniem magicznym, czyli że ślub wszystko zmieni, niczym przemiana łachmanów w suknię balową Kopciuszka.

Więc zapraszam z wszelkimi offtopami i wynurzeniami.

nie ma nic zlego w marzeniach o slubie i zalozeniu rodziny.

tylko jest jeden problem. Bardzo czesto najwieksze parcie maja laski ktore usilnie trzymaja sie jednego slabego chlopa i nie maja innych ambicji...

Albo takie bridezillas molestujace narzeczonego, rodzine i przyjaciol SWOIM WYMARZONYM DNIEM

[mary_poppins]

Podobnie jak drebineczka - popieram śluby, uważam że instytucja małżeństwa jest fajna i chciałabym również być kiedyś żoną. Nie przeszkadza mi to jednocześnie krytykować otwarcie ślubu po bardzo krótkim czasie znajomości, z kimś kto wykazuje cechy partnera-porażki, tylko po to żeby wcisnąć się w kieckę i zatańczyć bujańca do Krajewskiego, a potem pokazać koleżankom obrączkę. Uważam, że parcie =/= chęć/potrzeba zamążpójścia, parcie utożsamiam raczej z bezmyślnym dążeniem do ślubu, kiedy kwestia tego Z KIM się bierze ślub schodzi w zasadzie na dalszy plan.

[Mesis]

Na takie i wszelkie inne tego typu pytania najczęściej odpowiadam na podstawie bardzo mądrych słów: “Nie jest twoją powinnością, aby osiągnąć w życiu to, co inni ludzie uważają że powinieneś osiągnąć. Nie jest moją powinnością aby stać się takim człowiekiem jakim inni oczekują że będę, jeśli stanie się inaczej, to jest to ich pomyłka, a nie moje niepowodzenie”.

Tego się trzymam, ale odnośnie tematu...
O ślubie marzę.
Tylko pana młodego jeszcze nie dorwałam

[Bananalama]

Wypada marzyć. W ogóle. A o czym, to już preferencje osobiste.

[madana]

Napisane przez mary_poppins

Podobnie jak drebineczka - popieram śluby, uważam że instytucja małżeństwa jest fajna i chciałabym również być kiedyś żoną. Nie przeszkadza mi to jednocześnie krytykować otwarcie ślubu po bardzo krótkim czasie znajomości, z kimś kto wykazuje cechy partnera-porażki, tylko po to żeby wcisnąć się w kieckę i zatańczyć bujańca do Krajewskiego, a potem pokazać koleżankom obrączkę. Uważam, że parcie = chęć/potrzeba zamążpójścia, parcie utożsamiam raczej z bezmyślnym dążeniem do ślubu, kiedy kwestia tego Z KIM się bierze ślub schodzi w zasadzie na dalszy plan.

- no bo wtedy pierścionek jednak staje się pierdzionkiem
Najważniejsza kwestia: Z KIM się wiążemy.

[grubella]

Napisane przez tyene

No właśnie, ostatnio sporo było tematów okołoślubnych i dywagacji na temat parcia na ślub vs rozważań pierdzionkowych.

Wydaje mi się, że to jeden z bardziej kontrowersyjnych tematów na wizażu, a ja takie lubię.

Mam wrażenie, że marzenia o ślubie i małżeństwie postrzegane są jako głupie, nienowoczesne, nieambitne. Jakby nie można było być interesującą, niezależną młodą kobietą i jednocześnie marzyć o małżeństwie, uznawać małżeństwo za wartość.

Z drugiej strony spotykamy się niejednokrotnie z myśleniem magicznym, czyli że ślub wszystko zmieni, niczym przemiana łachmanów w suknię balową Kopciuszka.

Więc zapraszam z wszelkimi offtopami i wynurzeniami.

Staropanieństwo szczególnie w małych miejscowościach potrafi dokuczyć samotnej dziewczynie.

Te ciągłe komentarze ze strony rodziny, znajomych, niedyskretne wręcz chamskie pytania o plany małżeńskie doprowadzają nieraz kobietę do desperackiego kroku związania się mimo wszystko z osobnikiem często niewartym tego, wejścia w układ destrukcyjny, zamieszkania na kupie z teściami bądź własnymi rodzicami i przejścia na ich utrzymanie po urodzeniu dziecka gdy nie ma możliwości pogodzenia opieki nad dzieckiem z pracą.

Lepsza wizja rozwódki w razie niemożności wytrwania w takim związku niż starej panny.

[201604181004]

Zgadzam się z Mary Poppins. I jestem wręcz pewna że znacie w swoim środowisku kobiety które na hura biorą ślub bo partner im się wydaje dobry. Nie znacie żadnej dziewczyny która złapała kogoś na dziecko? Ja znam to jest dopiero parcie.

[201803090921]

Mnie dla odmiany tematy okołoślubne nigdy nie rajcowały, nie marzyłam o białej kiecy i takich tam, ale jeśli ktoś tego chce, to ja szanuję - pod warunkiem jednak, że chce tego naprawdę (wiara, jakieś głębsze przekonanie), ma mocne podstawy związku, finansowo nie wisi na rodzicach i wie co robi.
Sama mieszkam z TŻ bez ślubu, co oczywiście nie wszystkim w smak, ale na szczęście jestem w takim wieku, że mogą mi naskoczyć. Dostałam ów tytułowy pierścionek, bo mój mężczyzna chciał mi go dać, ale póki co nie planuję niczego, bo dobrze mi tak, jak jest.

Natomiast jestem przeciwna parciu do ślubu z obłędem w oczach "bo koleżanki już po a ja nie", jakiemuś durnemu lansowaniu się w towarzystwie, a także myśleniu magicznemu "ogólnie to związek jest do dupy, ale po ślubie on na pewno się zmieni". To nie są argumenty za tym, by decydować się na skądinąd poważny krok.

[madana]

Napisane przez drabineczka

Zgadzam się z Mary Poppins. I jestem wręcz pewna że znacie w swoim środowisku kobiety które na hura biorą ślub bo partner im się wydaje dobry. Nie znacie żadnej dziewczyny która złapała kogoś na dziecko? Ja znam to jest dopiero parcie.

- moja krewna, ślub po 4 razie zobaczenie się w realu (już po rozwodzie wyjątkowo paskudnym).

[maryanna3]

Nie bardzo rozumiem czemu to właściwie miałby być burzliwy czy długi temat no ale może się zdziwię

Bo samo pytanie wydaje się raczej retoryczne. Oczywiście że wypada marzyć, a o czym to już każdego indywidualna sprawa.
Ja małżeństwa nie chcę bo nie ma ono dla mnie żadnej wartości a ktoś inny chce, uznaje tę wartość i proste, koniec pieśni. To tak jakby wątek o tym że ja lubię pomidorową a ktoś inny ogórkową miałby być długi i burzliwy.

ps. Irytuje mnie to określenie pierdzionek, namiętnie używane zresztą przez pewną naczelną feministkę wizażu. Już to kiedyś w jakimś wątku ktoś ładnie określił że na wizażu na wszystko znajdzie się obrzydliwe określenie, teraz pierdzionek, później srelon zamiast welon i tak dalej. To chyba jakieś frustracje wylewane, czy co, sama nie wiem.

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Oj czuję, że będzie burza, biegnę po przekąski

Ja również marzę o ślubie - może nie w kościele i z białą suknią, bo z kościołem ani ja, ani mój TŻ nie mamy nic wspólnego, ani nasze rodziny (które to często nalegają na ślub kościelny), ale o małym, dla rodziny i najbliższych przyjaciół. I absolutnie się z tym nie kryję.

Nie jestem również typem, który chciałby latami czekać na pierścionek, zwłaszcza, gdy mieszka się już razem, żyje jak mąż i żona, tylko bez papierka, jeżeli wszystko jest w porządku, jeżeli się kochamy, to dlaczego nie zalegalizować takiego związku? Do tego momentu jeszcze zostało co prawda ładnych parę lat, ale myślę, że po wspólnym ustatkowaniu się wziąć ślub byłoby miło i wcale nie zamienię się od tego w stworzenie przypominające zjadarkę (kto czytał Wiedźmina, ten wie) Jednak ani ja, ani mój TŻ, nie wyobrażamy sobie mieszkania po ślubie z moją mamą, lub jego rodzicami. Pomijam kwestię, że ani tu, ani tu, nie byłoby warunków, ale to po prostu absolutnie nie wchodzi w grę nawet, gdybyśmy mieli własne piętro w domu dostać - mieszkanko ciasne, ale własne, może być wynajmowane, byleśmy mieszkali w nim sami.

Nie wierzę również w to, że ślub zmieni w magiczny sposób agresora w ugłaskanego misia, masującego stópki, ani zołzy w miłą żonkę. To jest pakowanie się w bagno na własne życzenie.

[tyene]

No, ja jestem z dużego miasta. Szczerze mówiąc tendencji w moich stronach i środowisku do wypominania staropanieństwa zupełnie nie widzę, więc pewnie w zależności od wielu czynników można mieć osobną perspektywę.

Sama marzę o małżeństwie i tak, owszem, o ślubie też. I chociaż nie przepadam za typowym weselem, lubię ogólnie, estetycznie, temat ślubów. Na tyle, że czasami staję się ulubioną znajomą na czas ślubów moich znajomych, bo z radością wysłuchuję (chociaż to pewnie ma swoje granice) o sukniach ślubnych i rodzajach winietek.

A tak serio małżeństwo jest dla mnie bardzo ważne. Dla mnie relacje z drugim człowiekiem czy z ludźmi są w ogóle priorytetem w życiu, a relacja małżeńska jest, dla mnie, najbliższą relacją, jaką można mieć. No i na całe życie, co wynika również z mojej wiary. Także w związku z tym, tematy budowania relacji, tworzenia małżeństwa, ochrona wartości małżeńskich (wierność) są dla mnie bardzo ważne. A oczywiście, najważniejsze w tym jest to, z kim zawrę ten związek oraz jak będziemy sobie radzić z różnymi tematami w życiu.

Byłam zaręczona raz, po roku zaręczyny zostały zerwane. Byłam szczęśliwa w momencie zaręczyn, chciałam przygotowywać się do małżeństwa jak najlepiej, chodziłam na dobre nauki przedmałżeńskie i kiedy zaczęło się psuć i dostałam sygnał ostrzegawczy, zakończyłam mój związek. Oczywiście teraz brzmi to tak łatwo, ale zajęło mi tak naprawdę dwa miesiące, aby kompletnie dojrzeć do zakończenia tej relacji. I łatwe to nie było, a ja czułam się mocniej związana właśnie poprzez fakt, że miałam zostać żoną tego człowieka.

Oczywiście uważam, że to była najlepsza decyzja w moim życiu, która także dodała mi sporo pewności siebie i takiego przekonania, że moje decyzje dotyczące mojego życia są najlepsze, że wiem co robię.

Natomiast w małżeństwo wierzę jeszcze bardziej, małżeństwa i rodziny pragnę jeszcze mocniej, tylko właśnie nie na hulaj dusza piekła nie ma, tylko w wersji ostrożnej.

Sama nie wiem, po co to tutaj napisałam i co to wnosi do dyskusji, ale choruję trochę i miałam ochotę na ten temat.

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Napisane przez maryanna3

ps. Irytuje mnie to określenie pierdzionek, namiętnie używane zresztą przez pewną naczelną feministkę wizażu. Już to kiedyś w jakimś wątku ktoś ładnie określił że na wizażu na wszystko znajdzie się obrzydliwe określenie, teraz pierdzionek, później srelon zamiast welon i tak dalej. To chyba jakieś frustracje wylewane, czy co, sama nie wiem.

Ja też nie wiem, skąd to się wzięło

[_ema_]

Napisane przez madana

- moja krewna, ślub po 4 razie zobaczenie się w realu (już po rozwodzie wyjątkowo paskudnym).

U mnie niestety wręcz regułą się staje dziecko -> ślub, zamiast odwrotnej kolejności. Ślubu kościelne biorą prawie zawsze: ciężarne, matki, bądź pary po ślubie cywilnym z kilkuletnim stażem. ary bezdzietne 'chodzą' ze sobą latami aż do wpadki, wtedy jest ślub. Cos takiego jak krótki związek -> ślub -> dziecko praktycznie przestało istnieć.

[tyene]

Też nie wiem, skąd się wziął pierdzionek, ale jestem dumna z tytułu tego wątku :P Styl tabloidowy pierwsza klasa.

[klempaa]

Instytucję małżeństwa popieram, o ślubie marzyłam, żoną będę, aczkolwiek na palcu noszę pierdzionek
To jest dla mnie kwestia tego, że wiem, czego chcę. Nie związałabym się z facetem, który kategorycznie mówiłby 'nie" ślubowi, bo ja ślub wziąć chce. Parcia na slub nie miałam, ale kiedy nadszedł - wg mnie - odpowiedni moment, to nie bałam się porozmawiać z partnerem na temat naszych wspólnych planów.

---------- Dopisano o 14:12 ---------- Poprzedni post napisano o 14:11 ----------

Napisane przez maryanna3

ps. Irytuje mnie to określenie pierdzionek, namiętnie używane zresztą przez pewną naczelną feministkę wizażu. Już to kiedyś w jakimś wątku ktoś ładnie określił że na wizażu na wszystko znajdzie się obrzydliwe określenie, teraz pierdzionek, później srelon zamiast welon i tak dalej. To chyba jakieś frustracje wylewane, czy co, sama nie wiem.

A ja to określenie uwielbiam i na swój pierścionek też tak mówię Mimo, że go bardzo lubię

[tyene]

Ja w sumie nie wiem, czy kiedykolwiek miałam jakąś wstępną rozmowę dotyczącą tego "co w przyszłości". Wydaje mi się, że w każdej mojej relacji moi partnerzy dokładnie wiedzieli, jakie są moje oczekiwania względem rodziny, jaką mam wiarę, że chcę dzieci i to w liczbie więcej niż jeden, jakie mam przekonania społeczne i polityczne. Wychodziło to naturalnie, w rozmowach na tematy ogólne i mi w ogóle sobie ciężko wyobrazić, że się o partnerze nie wie, jaką ten ma wizję przyszłości już na wczesnym etapie związku (oczywiście ogólną). Z drugiej strony ja, chociaż jesteś nieśmiała (w grupie), jestem zarazem mocno kontaktowa w relacjach indywidualnych (związki, pojedyncze przyjaźnie) plus (jak widać) dość gadatliwa też.

[madana]

Napisane przez _ema_

U mnie niestety wręcz regułą się staje dziecko -> ślub, zamiast odwrotnej kolejności. Ślubu kościelne biorą prawie zawsze: ciężarne, matki, bądź pary po ślubie cywilnym z kilkuletnim stażem. ary bezdzietne 'chodzą' ze sobą latami aż do wpadki, wtedy jest ślub. Cos takiego jak krótki związek -> ślub -> dziecko praktycznie przestało istnieć.

- cóż, akurat w moim otoczeniu nie zdarza się to często, ale dla mnie dziecko NIE JEST powodem, aby ślub brać (lepiej wziąć, gdy dziecko się urodzi, nie w ciąży- tak to widzę; albo nie brać wcale, gdy okaże się,że związek jednak źle rokuje- minął już czas złego patrzenia na "kobietę z dzieckiem")- poza tym, zawsze chciałam się najpierw "nabyć" z mężem, stąd dziecię nr 1 miałam dopiero 5 lat po ślubie i w sumie 8 bycia razem jako para.
Nie lubię za to określenia , ze ślub niczego nie zmienia i to tylko świstek.

[201604181004]

madana prawdę mówiąc na wszystkich ślubach na jakich byłam, tylko 2 panny młode nie były w ciąży... bo... bo miały malutkie dzieci w wózkach póki co jestem w takim wieku że kto wziął przez ostatnie lata ślub to raczej ze względu na dziecko i jeszcze nie doczekałam się wśród znajomych pary u której dziecka nie było nie ma i nie będzie w najbliższej przyszłości a ślub biorą

[maryanna3]

Napisane przez klempaa

A ja to określenie uwielbiam i na swój pierścionek też tak mówię Mimo, że go bardzo lubię

To inna sytuacja niż kiedy to określenie jest używane prześmiewczo aby tej głupiej babie zasugerować, że teraz to już nikt ślubu brać nie chce bo wszyscy są taaacy nowocześni, a to, że ona o tym marzy i oczekuje od partnera zaręczyn w bliższej/dalszej przyszłości to głupie, śmieszne i w ogóle pierdzionek to sobie w tyłek może wsadzić.

Co widziałam na wizażu aż za często

[cerveza]

Napisane przez tyene

Mam wrażenie, że marzenia o ślubie i małżeństwie postrzegane są jako głupie, nienowoczesne, nieambitne. Jakby nie można było być interesującą, niezależną młodą kobietą i jednocześnie marzyć o małżeństwie, uznawać małżeństwo za wartość.

Związek dwojga ludzi jest wartością samą w sobie. Małżeństwo to TYLKO i wyłącznie formalność. Spodziewałabym się, że jest to oczywiste dla wszystkich, jednak wiele kobiet uważa, że to "najważniejszy dzień w życiu". Najważniejszy dzień, ponieważ wg prawa są od tego momentu w sformalizowanym związku? Te kobiety to chyba jakieś fanki praworządności.

[madana]

Napisane przez drabineczka

madana prawdę mówiąc na wszystkich ślubach na jakich byłam, tylko 2 panny młode nie były w ciąży... bo... bo miały malutkie dzieci w wózkach póki co jestem w takim wieku że kto wziął przez ostatnie lata ślub to raczej ze względu na dziecko i jeszcze nie doczekałam się wśród znajomych pary u której dziecka nie było nie ma i nie będzie w najbliższej przyszłości a ślub biorą

- ja wiem, że ciąża to częsty, bardzo częsty i główny powód brania ślubu- pamiętam, jak przyspieszałam własny ślub o 3 miesiące, bo moja mama tak bardzo ciężko zachorowała, że nie wiedzieliśmy , czy dożyje- mimo że ksiądz był znajomym, też na początku był przekonany, ze powodem był "brzuch" -ba- wiesz, jak długo część rodziny na ten mój brzuch patrzyła i patrzyła, a on nie chciał być ciążowy? A wiesz, ile molestowania musieliśmy znosić, DLACZEGO jeszcze dzieci nie mamy?- dlatego obiecałam sobie, ze jak kiedyś któryś z synów się ożeni, nigdy własnej synowej i jemu nie zrobię czegoś takiego, nie będę naciskała, kiedy dzieciątko.

[mary_poppins]

Napisane przez madana

Nie lubię za to określenia , ze ślub niczego nie zmienia i to tylko świstek.

A co według Ciebie zmienia? Chodzi mi głównie o sferę uczuciową, bo to że para dopiero po ślubie ma zamieszkać razem itp. to skrajnie inna sytuacja od tej, którą ma (chyba, raczej) większość par, więc tego się jakby nie bierze już pod uwagę Co ogólnie zmienia małżeństwo?

[ciezko_jest_lekko_zyc]

Napisane przez drabineczka

madana prawdę mówiąc na wszystkich ślubach na jakich byłam, tylko 2 panny młode nie były w ciąży... bo... bo miały malutkie dzieci w wózkach póki co jestem w takim wieku że kto wziął przez ostatnie lata ślub to raczej ze względu na dziecko i jeszcze nie doczekałam się wśród znajomych pary u której dziecka nie było nie ma i nie będzie w najbliższej przyszłości a ślub biorą

Ja mam w dość bliskiej rodzinie przypadek ślubu z powodu ciąży - teraz, jakieś 4 lata po ślubie, to tam za ciekawie nie jest.. Nie ma jakiegoś pijaństwa, dzieciak nie chodzi ani głodny ani brudny ale miłości między małżonkami nie widać, mimo, że oboje przed 30stką są...
Za to byłam na ślubach, gdzie były zaręczyny, potem przygotowania do ślubu i jak panna młoda szła do ślubu to już była w ciąży (jeden przypadek) a druga brała ślub jak dziecko miało kilka miesięcy

[madana]

Napisane przez cerveza

Związek dwojga ludzi jest wartością samą w sobie. Małżeństwo to TYLKO i wyłącznie formalność. Spodziewałabym się, że jest to oczywiste dla wszystkich, jednak wiele kobiet uważa, że to "najważniejszy dzień w życiu". Najważniejszy dzień, ponieważ wg prawa są od tego momentu w sformalizowanym związku? Te kobiety to chyba jakieś fanki praworządności.

- cóż, akurat jako osoba wierząca patrzę na małżeństwo przez pryzmat sakramentu i nie, wtedy to nie jest żadna formalność.
- cóż, sama nigdy tak nie uważałam, za to uważam , że to ważny dzień, ale wszystko co najważniejsze zaczyna się POTEM.

[201604181004]

Napisane przez madana

- ja wiem, że ciąża to częsty, bardzo częsty i główny powód brania ślubu- pamiętam, jak przyspieszałam własny ślub o 3 miesiące, bo moja mama tak bardzo ciężko zachorowała, że nie wiedzieliśmy , czy dożyje- mimo że ksiądz był znajomym, też na początku był przekonany, ze powodem był "brzuch" -ba- wiesz, jak długo część rodziny na ten mój brzuch patrzyła i patrzyła, a on nie chciał być ciążowy? A wiesz, ile molestowania musieliśmy znosić, DLACZEGO jeszcze dzieci nie mamy?- dlatego obiecałam sobie, ze jak kiedyś któryś z synów się ożeni, nigdy własnej synowej i jemu nie zrobię czegoś takiego, nie będę naciskała, kiedy dzieciątko.

No ;-). Ja się niedawno zaręczyłam i tylko niektóre koleżanki zdobyły się na szczerość mówiąc "ale proszę, powiedz mi że nie jesteś w ciąży " niektórzy się uważniej przyjrzeli a reszta nie robiła z tego sensacji. Co jednak dowodzi że tak jak mówisz ciąża to nadal główny powód brania ślubu . Bo jednak część osób nabrała podejrzeń