Czuję się dla niego brzydka...

[0be1a7ee7f6b9eb0423e69aee4aa9f2b5734d237]

Hej, dziewczyny. Post dodaje po raz drugi... Nie wiem, dlaczego nie wskoczył od razu. Ale do rzeczy... Ochłonęłam trochę po tworzeniu tamtego wpisu i być może będę w stanie opisać lepiej całą sprawę. Mam faceta od prawie 2 lat, poznaliśmy się online. Jednocześnie prawie tyle samo czasu borykam się z problemami emocjonalnymi. Obecnie jestem po pierwszej wizycie u psycho, ale czuję, że muszę zmienić specjalistę. Noszę znamiona zachowań border. Wyniszcza to mnie i moiego faceta, dlatego chcę bardzo z tym walczyć i za każdy taki atak nienawidzę siebie jeszcze bardziej. Na zmianę płaczę, zraniona często błahymi problemami i znajduję nagle siły przestając widzieć świat w czarnych barwach. To odbiera mi radość z życia. Mimo wszystko, coraz częściej udaje mi się to zwalczyć, wielką pomocą dla mnie jest tutaj mój chłopak. To on jedynie wie o całym problemie, który ma początki w dzieciństwie, które w moim przypadku było przepełnione przemocą psychiczną, fizyczną i materialną. Ciężko mi wierzyć w siebie, a jeśli to robię, to tylko na chwilę. Dołuję się sama i często obrażam w myślach. Jeśli chodzi o moją drugą połowę, dostaję dużo wsparcia, ciepła, nawet w najgorszych chwilach. Słyszę dobre słowa o swojej sile, charakterze. Ale bardzo długo nie dostawałam sygnałów o swoim wyglądzie... Wiecie, takich, przy których nawet najbardziej zakompleksiona kobieta mogłaby stopniowo uśmiechnąć się od ucha do ucha. Po wielu razach tłumaczenia, płaczu, a nawet kłótni, chłopak przyznał, że nie umie mówić komplementów o wyglądzie, że jest skryty, ale mu się szczerze podobam. Ciężko było mi zaakceptować ten stan rzeczy wiedząc, że na początku związku miał pozostałości na telefonie z czasów bycia singlem w postaci folderów z pięknymi modelkami, wydawałoby się w jego ideale (który jest zupełnym przeciwieństwem mnie). Czarę goryczy przepełniał fakt, że nawet na ulicy, czy wśród męskich znajomych, jestem zaczepiana i komplementowana za swój wygląd. To jeszcze bardziej mnie pogrążało w poczuciu, że dla niego jestem brzydotą z pięknym wnętrzem. Stopniowo jednak, widząc jak usycham, luby zaczął coraz częściej zauważać mój ubiór, patrzeć na mnie z iskierkami w oczach, mówić o mnie w kilku synonimach opisujących zewnętrzne atuty i twiedzić, że najbardziej podobam mu się rano, zaspana i bez makijażu (trochę frazes...). Powiem Wam, że zaczęłam w to wierzyć, zaczęłam myśleć o sobie jako o pięknej kobiecie. Do czasu, aż przez przewinienie faceta w innej sprawie, nie zaczęłam mu mniej ufać. Wtedy częściej myślałam o sobie źle. Apogeum nastąpiło jednak, gdy założyłam konto na popularnym instagramie i chciałam dodać go do znajomych. Najpierw nie pamiętał loginu (wszędzie niemal używa tego samego), a po chwili polecił mi wyszukanie go po imieniu i nazwisku, jednak kilka dni nie akceptował, mimo mojego narastającego strachu przed odkryciem jakiegoś trupa w szafie. Kłótnie, płacze i... odkrycie, że miłość mojego życia, ta sama, która nie potrafiła prawić komplementów, reagować na mój ubiór, makijaż, ciało miłymi słowami, obserwuje kilkanaście kont pięknych kobiet, a nawet modelek fotografujących się niemal bez ubrań... Jak przejrzałam, przy niektórych zdjęciach, bardziej normalnych, zostawiał serduszka, swiadczące o tym, że podobało mu się to, co oglądał. I wiecie, o ile nie zabolałoby tak, jakbym czuła, że mimo, że do tych modeli mi daleko jak stąd do Księżyca, to jestem przez niego podziwiana i podobam mu się szczerze w każdym calu, to płacz, jaki towarzyszy mi od kilku dni i poczucie totalnej brzydoty, wypada poza skalę... Są tłumaczenia, płacze z jego strony. A tak naprawdę ze względu na studia nie jesteśmy blisko i nie możemy porozmawiać na żywo. Jedynie przez telefon, ale to i tak wpędza oboje w płacz i doły. Bo mam poczucie, że chcę uciec, że strachu. Czuję się gorsza, poniżona. Nie umiem spojrzeć w lustro. Wstydzę się go. Że dotykał mojego ciała, zapewniał, że wyjątkowo akurat nieogolone nogi to dla niego żaden problem, a potem zachwycał się takimi treściami. Jak mogę być dla niego piękna, po miesiącach braku dobrego słowa, a potem po słowach i oglądaniu lasek w internecie? Mam wrażenie, że kocha mnie mentalnie, ale jestem dla niego totalnym średniakiem. Marzyliśmy oboje w przyszłości o dziecku, o małżeństwie, ale teraz czuję taką niemoc i wściekłość, że nie wiem co dalej... Zdaję sobie sprawę, że nie da się całkowicie oprzeć wlasnego poczucia wartości na facecie, a przynajmniej nie powinno, ale liczyłam, że i w tej sferze rozkwitnę przy nim, jak w innych. Znam uczucie bycia tą najpiękniejszą w oczach faceta z wcześniejszej relacji i mi to nie przypomina sytuacji z nim... Czy powinnam obrazić się na śmierć i zamknąć w sobie dołując (co robię teraz), czy spróbować na nowo uwierzyć, pozwolić naprawić z czasem, powoli? Nie chcę obarczać winą faceta za swój brak akceptacji do końca, bo wiem, że dużo złego w tym temacie uczynili mi rodzice i kiedyś były randkowicz (bo nie wygladasz jak na zdjęciach - jako odpowiedz na moj brak zainteresowania po tym, jak okazal sie byc wiesniakiem, a zeby bylo smieszniej, facet widział mnie na żywo parę razy). Zanim spytacie o ważną kwestię - zawsze mówię facetowi miłe rzeczy, szczere i jest mi niesamowicie przyjemnie, jak widzę jego szczęście i poczucie, że naprawdę jest dla mnie najprzystojniejszy (a on także nie wpisywał się w mój kanon męskiego piękna, zanim nie ujął mnie charakterem) pod przykrywką wstydu. Jestem kulką żalu, płaczu i wstętu do niego i samej siebie... Czy da się to naprawić? Czy jest sens? Poradźcie mi coś, bo wariuję i boję się pochopnie odejść i żałować tak pięknej, mimo wszystko, relacji...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[niagha]

Ogarnij sie, zanim zniszczysz swoj zwiazek przez taka glupote. Moze on nie powinien lajkowac zdjec jakichs lasek na insta, ale przeciez to tylko zdjecia jak sama mowisz, modelek, czyli kobiet podejrzewam zupelnie poza jego zasiegiem... Tobie sie zaden hollywoodzki aktor nie podoba, stricte fizycznie?

To, ze podobaja mu sie modelki, nie znaczy, ze Ty mu sie nie podobasz. Nie oczekuj, ze uslyszysz od faceta dokladnie to, co chcesz uslyszec. Nie opieraj poczucia wlasnej wartosci i atrakcyjnosci na jego slowach. Wiadomo, partner w takich sytuacjach, gdzie zmagamy sie z czyms ciezkim jest pierwszym workiem treningowym, na ktorym sie wyladowujemy, ale potem zazwyczaj sie tego zaluje. Chyba nie warto, co? Ja swojego faceta tez obwinialam za to, ze przytylam a on, o zgrozo, nie powiedzial mi prawdy tylko nadal wciskal kity, ze jestem dla niego najpiekniejsza. Powinnam sie cieszyc, a sie wsciekalam, bo zaczelo sie lato i wygladalam w swoim mniemaniu strasznie, mimo, ze przytylam ze 3kg... Jak widac, o wszystko sie mozna poklocic z ukochana osoba, kiedy sama w swoim ciele nie czujesz sie dobrze. NIE WARTO. Najbardziej cierpliwy czlowiek tego nie zniesie.

[201712140912]

Facet nie ma być twoim psychoterapeuta. Obarczasz go odpowiedzialnością za swoje problemy. Jeśli masz niska samoocenę to pracuj na tym, bo jego komplementy i tak NICZEGO nie zmienia. Predzej go zamęczysz.

[Jelen_stoi_u_zrodla]

Napisane przez niagha

Moze on nie powinien lajkowac zdjec jakichs lasek na insta, ale przeciez to tylko zdjecia jak sama mowisz, modelek, czyli kobiet podejrzewam zupelnie poza jego zasiegiem... Tobie sie zaden hollywoodzki aktor nie podoba, stricte fizycznie?

Tja, poza zasięgiem Piękny przykład autoiluzji. Przecież to niczym się nie różni od lajkowania zdjęć kogoś z bliskiego otoczenia.

[trutka90]

Napisane przez niagha

Moze on nie powinien lajkowac zdjec jakichs lasek na insta, ale przeciez to tylko zdjecia jak sama mowisz, modelek, czyli kobiet podejrzewam zupelnie poza jego zasiegiem...

A jeśli byłyby w jego zasięgu to co wtedy?


Autorko, bardzo Cię rozumiem. Sama mam kompleksy, dlatego nie oglądam dziewczyn z Instagrama, staram się unikać treści, które powodują niską samoocenę i negatywne emocje. Gdyby mój chłopak lajkował fotki takich dziewczyn to byłby koniec związku. Po pierwsze, nie rozumiem po co mam być z kimś kto zachwyca się innymi kobietami. Po drugie, jest to brak szacunku. Po trzecie, moja samoocena spadłaby do zera więc nie kontynuowałabym relacji, która mnie niszczy. Od razu napiszę, że nie jestem wcale brzydka. Uchodzę za ładną. Dbam o siebie, ćwiczę, zdrowo się odżywiam. Ale i tak nie wyglądam jak dziewczyny z instagrama.
Sama nie zachwycam się modelami ani super przystojniakami, w ogóle mnie to nie rusza... .
Ja bym zakończyła związek.

[Limonka2738]

Jakby to... myślę, że masz jakiś problem związany z tym borderem. Też miałam takie akcje, kiedy jako nastolatka chorowałam na nerwicę. No chłopak polubił jakieś zdjęcie na fejsie, cosplayerki, tragedia. Wyrosłam z tego, przecież to nic złego.

Ale są osoby, którym to na "trzeźwo", bez innych problemów emocjonalnych przeszkadza.

Musisz dojść do tego, którym typem jesteś. To w sumie najważniejsze w tym wszystkim.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 16:55 ---------- Poprzedni post napisano o 16:53 ----------

Napisane przez mekare95

Facet nie ma być twoim psychoterapeuta. Obarczasz go odpowiedzialnością za swoje problemy. Jeśli masz niska samoocenę to pracuj na tym, bo jego komplementy i tak NICZEGO nie zmienia. Predzej go zamęczysz.

To swoją drogą. Samoocena nie idzie od faceta, przyjaciółki, mamy czy obcych ludzi. To się nazywa SAMOocena nie bez powodu.

[Olawer]

Myślę, że powinnaś popracować nad swoją samoakceptacją sama, bez udziału swojego faceta. Musisz wiedzieć, że jesteś piękna codziennie,a nie tylko wtedy gdy chłopak tak powie. Facet powinien pomagać osiągnąć ten cel, a nie być jedyną przyczyną dla której czujesz się piękna. Co do zdjęć to porozmawiaj z nim, że Cię to boli i zapytaj dlaczego tak często na nie patrzy. Może zmieniłaś coś w wyglądzie co mu się nie podoba? Myślę, że przyda wam się szczera rozmowa.

[0be1a7ee7f6b9eb0423e69aee4aa9f2b5734d237]

Napisane przez Limonka2738

Jakby to... myślę, że masz jakiś problem związany z tym borderem. Też miałam takie akcje, kiedy jako nastolatka chorowałam na nerwicę. No chłopak polubił jakieś zdjęcie na fejsie, cosplayerki, tragedia. Wyrosłam z tego, przecież to nic złego.

Ale są osoby, którym to na "trzeźwo", bez innych problemów emocjonalnych przeszkadza.

Musisz dojść do tego, którym typem jesteś. To w sumie najważniejsze w tym wszystkim.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 16:55 ---------- Poprzedni post napisano o 16:53 ----------


To swoją drogą. Samoocena nie idzie od faceta, przyjaciółki, mamy czy obcych ludzi. To się nazywa SAMOocena nie bez powodu.

Jak sobie przypominam siebie sprzed 2 laty ponad, gdy spotykałam się że średnio wartym zaufania gościem (niestety, widzę to teraz... mądry polak po szkodzie, dobrze, że szybko wykręciłam się z tej znajomości) - mimo, że chłopak miał powodzenie, jak i widać było, że podobają mu się określone dziewczyny i wygląd był u niego raczej istotną wartością, na którą zwracał uwagę, to nie czułam się tak zazdrosna, czy nie bolał mnie fakt jego reakcji na zdjęcia koleżanek. Było to dla mnie zupełnie normalne. I fakt, byłam wówczas wolna od borderowych dołów, ale z drugiej strony, byłam bardzo doceniona przez jego osobę. Dlatego nie wiem na tę chwilę gdzie jest geneza mojego problemu. Muszę to przemyśleć głębiej. Na pewno był to czas, gdy sama ze sobą czułam się ładną dziewczyną.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 16:31 ---------- Poprzedni post napisano o 16:24 ----------

Napisane przez Olawer

Myślę, że powinnaś popracować nad swoją samoakceptacją sama, bez udziału swojego faceta. Musisz wiedzieć, że jesteś piękna codziennie,a nie tylko wtedy gdy chłopak tak powie. Facet powinien pomagać osiągnąć ten cel, a nie być jedyną przyczyną dla której czujesz się piękna. Co do zdjęć to porozmawiaj z nim, że Cię to boli i zapytaj dlaczego tak często na nie patrzy. Może zmieniłaś coś w wyglądzie co mu się nie podoba? Myślę, że przyda wam się szczera rozmowa.

Wydaje mi się, że masz rację, jednak nie mam pojęcia jak zabrać się do pracy nad sobą w tym temacie. Nie wiem gdzie mogłabym uzyskać taką pomoc, kto mógłby mi pokazać jak dostrzec w sobie piękno. Nawet gdy czasem zrobię sobie piękny makijaż w ramach ćwiczeń wizażowych (moje nowe zainteresowanie) i czuję się jak milion dolców, to zaraz przypomina mi się, że przecież on tak nie uważa. I wtedy czuję się narcyzem, po czym wracam do myślenia źle. Takie durne zamknięte koło, o. Rozmawiałam, ale on zdaje się nie rozumieć. I oczywiście powtarza, że woli mnie. W co wciąż nie wierzę. Jakiekolwiek moje zmiany wyglądu akceptuje i powtarza, że kocha mnie w każdej wersji. Próba chwilowej zmiany koloru włosów w ramach niespodzianki na zbliżony do jego upodobań nie zrobiła na nim większego wow, a ja też czułam się źle, bo nie pasował do mojej urody. Nie chciałabym zmieniać się na siłę, bo wydaje mi się, że to i tak nic nic da.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 16:34 ---------- Poprzedni post napisano o 16:31 ----------

Napisane przez niagha

Ogarnij sie, zanim zniszczysz swoj zwiazek przez taka glupote. Moze on nie powinien lajkowac zdjec jakichs lasek na insta, ale przeciez to tylko zdjecia jak sama mowisz, modelek, czyli kobiet podejrzewam zupelnie poza jego zasiegiem... Tobie sie zaden hollywoodzki aktor nie podoba, stricte fizycznie?

To, ze podobaja mu sie modelki, nie znaczy, ze Ty mu sie nie podobasz. Nie oczekuj, ze uslyszysz od faceta dokladnie to, co chcesz uslyszec. Nie opieraj poczucia wlasnej wartosci i atrakcyjnosci na jego slowach. Wiadomo, partner w takich sytuacjach, gdzie zmagamy sie z czyms ciezkim jest pierwszym workiem treningowym, na ktorym sie wyladowujemy, ale potem zazwyczaj sie tego zaluje. Chyba nie warto, co? Ja swojego faceta tez obwinialam za to, ze przytylam a on, o zgrozo, nie powiedzial mi prawdy tylko nadal wciskal kity, ze jestem dla niego najpiekniejsza. Powinnam sie cieszyc, a sie wsciekalam, bo zaczelo sie lato i wygladalam w swoim mniemaniu strasznie, mimo, ze przytylam ze 3kg... Jak widac, o wszystko sie mozna poklocic z ukochana osoba, kiedy sama w swoim ciele nie czujesz sie dobrze. NIE WARTO. Najbardziej cierpliwy czlowiek tego nie zniesie.

Pewnie, że podobają mi się faceci, na ulicy chociażby. Też myślę o nich w superlatywach pod wpływem chwili. I nie jestem niewrazliwa na męskie atuty, jednak nie umiem patrzeć na super seksownych gości, nawet poza moim zasięgiem z jakimś zachwytem. Zwyczajnie nie czuję takiej potrzeby, a już zwłaszcza wyszukiwać sobie specjalnie takie treści. Wolę sto razy bardziej zerknąć na zdjęcie swojego faceta.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[201712140912]

Zastanawia mnie czy poza tymi zdjęciami facet jest całkowicie w porządku i rzeczywiście problemem są wyłącznie zbyt rzadkie komplementy + powyższe? Nigdy, przykładowo, nic ci nie mówił o innych dziewczynach?
Miałam podobne jazdy w poprzednim związku, sądziłam, że to moja wina (a facet akurat gadał o innych dziewczynach i to sporo), zerwałam i jak ręką odjął, zero tego typu problemów od tego czasu. U mnie przyczyną niskiej samooceny był związek, może u ciebie jest coś podobnego? Skoro kiedyś takiego czegoś nie miałaś.

[0be1a7ee7f6b9eb0423e69aee4aa9f2b5734d237]

Napisane przez mekare95

Zastanawia mnie czy poza tymi zdjęciami facet jest całkowicie w porządku i rzeczywiście problemem są wyłącznie zbyt rzadkie komplementy + powyższe? Nigdy, przykładowo, nic ci nie mówił o innych dziewczynach?
Miałam podobne jazdy w poprzednim związku, sądziłam, że to moja wina (a facet akurat gadał o innych dziewczynach i to sporo), zerwałam i jak ręką odjął, zero tego typu problemów od tego czasu. U mnie przyczyną niskiej samooceny był związek, może u ciebie jest coś podobnego? Skoro kiedyś takiego czegoś nie miałaś.

Nigdy nie nawiązywał do innych dziewczyn. Jedynie rozmawialiśmy o youtuberkach, czy jakichś znajomych ale zawsze w odniesieniu do ich charakteru, nagrywanych treści, zachowań, czasem ubioru. Jedynie ja wypowiadałam się o wyglądzie - dla mnie niemal wszystkie kobiety są na swój sposób ładne, nawet w swojej inności. Nigdy nie porównywał mnie też do innych. Nie było również takiej sytuacji, aby nietaktownie patrzył na kobiety przy mnie. Skupiony był zawsze na mojej osobie. Pod tym względem jest w porządku. Warto chyba, abym wspomniała, że tamta wcześniejsza relacja mnie trochę osłabiła i już w nowy związek weszłam odrobinę niepewna i ta cisza z jego strony w tym konkretnym aspekcie chyba mnie pociągnęła za tym, aby pomyśleć "no tak, masz racię, on tak na Ciebie nie patrzy" . Nie chcę wyjść na dziewczynę zadufaną, która potrzebuje litani o tym, jak to się odstroiła, ale wydaje mi się, że teraz gdy połączyłam fakty ze zdjęciami, dopasowałam sobie to wszystko, to jakoś przestałam wierzyć, że mogę mu się podobać z zewnątrz. Może to ja popadłam w paranoję w tym wszystkim? Może ten brak komplementów był kroplą oliwy do ognia (mojej rozpoczynającej się choroby - nie twierdzę oczywiście, że to jego wina), a potem już tylko lawina? Co ważne, gdy mam poprawę stanu i jestem radosną, pełną życia dziewczyną, mam wrażenie, że wtedy mu o wiele łatwiej nawet patrzeć na mnie z pożądaniem, czemu się nie dziwię.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[poseask]

To zabawne, mnie wkurzało, że otrzymuję same komplementy dotyczące wyglądu. A takie mi nie są potrzebne, bo sama mogę zajrzeć do lustra. Bardzo mnie irytowało, że nie docenia mojego ogarnięcia, umiejętności, tego jak radzę sobie w życiu. Może raz usłyszałam coś na ten temat w przeciągu dwóch lat i taki komplement mnie ucieszył a nie ładna jesteś. Poza tym chyba widzisz jak działasz na swojego faceta, że mu się podobasz? Chyba każdy ma po prostu inne oczekiwania

[201712140912]

[1=0be1a7ee7f6b9eb0423e69a ee4aa9f2b5734d237;7503545 6]Nigdy nie nawiązywał do innych dziewczyn. Jedynie rozmawialiśmy o youtuberkach, czy jakichś znajomych ale zawsze w odniesieniu do ich charakteru, nagrywanych treści, zachowań, czasem ubioru. Jedynie ja wypowiadałam się o wyglądzie - dla mnie niemal wszystkie kobiety są na swój sposób ładne, nawet w swojej inności. Nigdy nie porównywał mnie też do innych. Nie było również takiej sytuacji, aby nietaktownie patrzył na kobiety przy mnie. Skupiony był zawsze na mojej osobie. Pod tym względem jest w porządku. Warto chyba, abym wspomniała, że tamta wcześniejsza relacja mnie trochę osłabiła i już w nowy związek weszłam odrobinę niepewna i ta cisza z jego strony w tym konkretnym aspekcie chyba mnie pociągnęła za tym, aby pomyśleć "no tak, masz racię, on tak na Ciebie nie patrzy" . Nie chcę wyjść na dziewczynę zadufaną, która potrzebuje litani o tym, jak to się odstroiła, ale wydaje mi się, że teraz gdy połączyłam fakty ze zdjęciami, dopasowałam sobie to wszystko, to jakoś przestałam wierzyć, że mogę mu się podobać z zewnątrz. Może to ja popadłam w paranoję w tym wszystkim? Może ten brak komplementów był kroplą oliwy do ognia (mojej rozpoczynającej się choroby - nie twierdzę oczywiście, że to jego wina), a potem już tylko lawina? Co ważne, gdy mam poprawę stanu i jestem radosną, pełną życia dziewczyną, mam wrażenie, że wtedy mu o wiele łatwiej nawet patrzeć na mnie z pożądaniem, czemu się nie dziwię.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]
Okej, w takim razie wygląda na to, że facet jest naprawdę w porządku, nic nie wskazuje na to, abyś mu się nie podobała i problem niestety tkwi w twojej samooocenie.

Przede wszystkim, tak jak już napisałam - to że ci powie parę komplementów nic w tym momencie nie zmieni, bo i tak nie uwierzysz albo będziesz myśleć, że kłamie/mówi to dla świętego spokoju. Nie pomogą one w żadnym stopniu. Nie powinnaś myśleć w kategoriach "co zrobić, żeby mu się jeszcze bardziej spodobać" (i radziłabym nawet nie próbować iść w tym kierunku - patrz sytuacja z włosami, czułaś się źle w tym kolorze, on w sumie nic nie powiedział i to tylko sprawiło, że ostatecznie było jeszcze gorzej) - to TY masz się sobie podobać. Nigdy nie buduj samooceny na tym, co ktoś o tobie myśli, zwłaszcza facet - stąd naprawdę prosta droga do pakowania się w toksyczne relacje albo zarżnięcia dobrze prosperującego związku. Skup się na SOBIE (bo to ty jesteś najważniejsza), tym, żebyś TY się dobrze czuła - nie na facecie, nie na tym czy mu się podobasz. To nie jest w tej chwili istotne, najpierw doprowadź do porządku swoje problemy, a dopiero później zajmij się związkiem, który jest sprawą drugorzędną.

[1=0be1a7ee7f6b9eb0423e69a ee4aa9f2b5734d237;7502718 1]kiedyś były randkowicz (bo nie wygladasz jak na zdjęciach - jako odpowiedz na moj brak zainteresowania po tym, jak okazal sie byc wiesniakiem, a zeby bylo smieszniej, facet widział mnie na żywo parę razy).[/QUOTE]
ta sytuacja pokazuje jak bardzo jesteś niepewna siebie - oczywiste jest, że facetowi się podobałaś, poczuł się urażony i chciał ci dowalić. Osoba z normalną pewnością siebie by to olała, a ty się przejęłaś i pozwalasz, żeby takie rzeczy niszczyły ci zycie.

[MrsPapuga]

Własnie, musisz pozbyć się tej niepewności siebie .Zacznij ćwiczyć, kup sobie lepsze ciuchy - zrób coś dla siebie, aby czuć się lepiej. To że lajkuję zdjęcia kobiet na fejsie nic nie oznacza.

[Valtamerii]

Takie między innymi zachowanie zniszczyło małżenstwo mojego Tżta.
Kompleksy, bardzo niska samoocena aż w końcu zazdrość ,kontrola i nieuzasadnione podejrzenia zdrad. W końcu jej koszmary stały się rzeczywistością i znalazł sobie inną.

A co do innych rzeczy. Mam ledwo 30 lat a nie rozumiem tych afer o jakieś lajkowania, o kobiety z youtuba itp. Serio takim złem jest polajkowanie zdjęcia dziewczyny z internetu ? hmmm
Przecież te wszystkie instagramy, youtuby czy snapy to jedna wielka ściema. Kobiety w moim wieku sprzedadzą nastolatką nawet to jak rano miały zaparcia.
Ale to już pewnie pogadanka na inny temat.

[0be1a7ee7f6b9eb0423e69aee4aa9f2b5734d237]

---------- Dopisano o 21:56 ---------- Poprzedni post napisano o 21:55 ----------

Napisane przez MrsPapuga

Własnie, musisz pozbyć się tej niepewności siebie .Zacznij ćwiczyć, kup sobie lepsze ciuchy - zrób coś dla siebie, aby czuć się lepiej. To że lajkuję zdjęcia kobiet na fejsie nic nie oznacza.

Może faktycznie takie zmiany nieco mi pomogą. Nowej osoby ze mnie nie zrobią, ale poczuję się lepiej, jak zainwestuje w parę ubrań czy butów (w końcu typowa ze mnie kobieta). Dzięki, sensownie mówisz.

---------- Dopisano o 21:57 ---------- Poprzedni post napisano o 21:56 ----------

Napisane przez Valtamerii

Takie między innymi zachowanie zniszczyło małżenstwo mojego Tżta.
Kompleksy, bardzo niska samoocena aż w końcu zazdrość ,kontrola i nieuzasadnione podejrzenia zdrad. W końcu jej koszmary stały się rzeczywistością i znalazł sobie inną.

A co do innych rzeczy. Mam ledwo 30 lat a nie rozumiem tych afer o jakieś lajkowania, o kobiety z youtuba itp. Serio takim złem jest polajkowanie zdjęcia dziewczyny z internetu ? hmmm
Przecież te wszystkie instagramy, youtuby czy snapy to jedna wielka ściema. Kobiety w moim wieku sprzedadzą nastolatką nawet to jak rano miały zaparcia.
Ale to już pewnie pogadanka na inny temat.

Z całym szacunkiem, ale nie padło słowo o zazdrości o dziewczyny z youtuba... To jednak trochę zmienia sens, jak dla mnie. A tak już w ramach offtopu, to jeśli dobrze rozumiem i mężczyzna znalazł sobie nowy obiekt zainteresowania przed zakończeniem związku z uprzednią kobietą, to uważam, że to ten fakt zasługuje na takie same potępienie, jak "chorobliwa zazdrość" żony.

[Olawer]

Z tego co piszesz to facet Cię kocha, a Ty chyba swoją niską wartością siebie chcesz mu i sobie wmówić że Ty jesteś brzydka i on powinien mieć takie jak ze zdjęcia. Dziewczyny mają rację, kup sobie coś nowego, zadbaj o siebie a zobaczysz że od razu poprawi się humor. Twój mężczyzna na pewno także woli gdy jesteś uśmiechnięta, pewna siebie. Jesteś dla niego wtedy jeszcze bardziej atrakcyjna. Może podpytaj go co mu się w Tobie najbardziej podoba i na tym się skup (tylko nie dla niego a dla siebie!). Jeśli lubisz robić sobie makijaż to go rób. Pochwal sama siebie jak ładnie wyszło. Nie czekaj od chłopaka na pochwałę, sama mu pokaż i powiedz że jesteś zdolniacha. Musisz podobać się sobie a nie facetowi! Nie myśl za każdym razem że robisz coś dla niego albo że mu się to nie spodoba. Może Twój Tż nie jest po prostu wylewny w komplementach? Zawsze tak było czy coś się zmieniło? Trzymam za Ciebie kciuki!

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Valtamerii]

[1=0be1a7ee7f6b9eb0423e69a ee4aa9f2b5734d237;7504382 1]---------- Dopisano o 21:56 ---------- Poprzedni post napisano o 21:55 ----------



Może faktycznie takie zmiany nieco mi pomogą. Nowej osoby ze mnie nie zrobią, ale poczuję się lepiej, jak zainwestuje w parę ubrań czy butów (w końcu typowa ze mnie kobieta). Dzięki, sensownie mówisz.

---------- Dopisano o 21:57 ---------- Poprzedni post napisano o 21:56 ----------



Z całym szacunkiem, ale nie padło słowo o zazdrości o dziewczyny z youtuba... To jednak trochę zmienia sens, jak dla mnie. A tak już w ramach offtopu, to jeśli dobrze rozumiem i mężczyzna znalazł sobie nowy obiekt zainteresowania przed zakończeniem związku z uprzednią kobietą, to uważam, że to ten fakt zasługuje na takie same potępienie, jak "chorobliwa zazdrość" żony.[/QUOTE]

Tak znalazł sobie inną w trakcie separacji. Może nie jest to najbardziej elegancja sytuacja ale jest konsekwencją 20 lat obustronnej męczarni. W końcu zakochał się w kimś innym i doprowadził swoje małżeństwo do końca. Życie nie jest czarno-białe Jasne był oficjalnie jeszcze wtedy mężem innej kobiety ale w gruncie rzeczy to częsta sytuacja. Też kiedyś byłam taka wojująca i poprawna politycznie ale jak sobie pomyślę o ewentualnym rozwodzie z moim byłym narzeczonym to tylko miłość do kogoś innego pozwoliłabym mi uwolnić się z tej wegetacji.

A co do youtuba to taki off był bo po prostu nie rozumiem tego całego społecznościowego szału.

Zrobisz jak uważasz ale na przykładzie byłej mojego Tżta powiem Ci ,że nawet wystrzałowy fryzjer jej nie pomógł.
Ja np. czułam się kiedyś mało kobieca, taki topór nie baba. Odbierana przez otoczenie byłam inaczej. Dopóki pewnych rzeczy w głowie się nie poukłada to jednorazowy wypad na zakupy nie pomoże. Bywało tak ,że w sukience czułam się jak przebieraniec a każda inna kobieta wydawała mi się ładniejsza.

[0be1a7ee7f6b9eb0423e69aee4aa9f2b5734d237]

Napisane przez Olawer

Z tego co piszesz to facet Cię kocha, a Ty chyba swoją niską wartością siebie chcesz mu i sobie wmówić że Ty jesteś brzydka i on powinien mieć takie jak ze zdjęcia. Dziewczyny mają rację, kup sobie coś nowego, zadbaj o siebie a zobaczysz że od razu poprawi się humor. Twój mężczyzna na pewno także woli gdy jesteś uśmiechnięta, pewna siebie. Jesteś dla niego wtedy jeszcze bardziej atrakcyjna. Może podpytaj go co mu się w Tobie najbardziej podoba i na tym się skup (tylko nie dla niego a dla siebie!). Jeśli lubisz robić sobie makijaż to go rób. Pochwal sama siebie jak ładnie wyszło. Nie czekaj od chłopaka na pochwałę, sama mu pokaż i powiedz że jesteś zdolniacha. Musisz podobać się sobie a nie facetowi! Nie myśl za każdym razem że robisz coś dla niego albo że mu się to nie spodoba. Może Twój Tż nie jest po prostu wylewny w komplementach? Zawsze tak było czy coś się zmieniło? Trzymam za Ciebie kciuki!

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Masz w tym racje. Z komplementami było tak, że nie pojawiały się wcale przed długi czas, dopiero po rozmowie się coś ruszyło i trwa do teraz. Staram się, aby wszystko wyszło na prostą, jednak momentami wciąż jest mi przykro z powodu tych zdjęć. A konkretnie wyszukiwanie takiego contentu i celowe obserwowanie, aby dostawac przed oczy kilkanaście takich dziennie. Niby jest lepiej, ale jestem dzisiaj jakaś przybita wyjątkowo tym wszystkim... Staram się zauważać w sobie stopniowo jakieś dobre cechy "urody", ale wszystko psuje fakt, że o ile w lustrzanym odbiciu, czy zdjęciu z przedniej kamerki wyglądam okej, to już zdjęcie zrobione klasycznie, to masakra, mam bardzo asymetryczną twarz, czego na codzień nie zauważam. To potęguje fakt, że czuję się brzydka, skoro ludzie widzą mnie w tej gorszej wersji. Dzięki za trzymanie kciuków i słowa otuchy, ale nie wiem, czy dam radę...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[QueenOfHearts]

Autorko,
masz diagnozę?

Mężczyzna nie powinien być Twoim terapeutą. Jeśli rzeczywiście masz zaburzenie osobowości typu borderline i chcesz sobie pomóc to długa droga przed Tobą.
Odnośnie psychologa, może daj mu szansę, nie zmieniaj od razu.

[0be1a7ee7f6b9eb0423e69aee4aa9f2b5734d237]

Napisane przez QueenOfHearts

Autorko,
masz diagnozę?

Mężczyzna nie powinien być Twoim terapeutą. Jeśli rzeczywiście masz zaburzenie osobowości typu borderline i chcesz sobie pomóc to długa droga przed Tobą.
Odnośnie psychologa, może daj mu szansę, nie zmieniaj od razu.

Nie mam na papierze. Ale tak jak napisałam, mam za to bardzo wiele zachowań typowych dla border. Oceniam to swoim skromnym zdaniem, na podstawie wielu przeczytanych stron o etiologii i objawach zaburzenia. Zaczęłam czytać, bo zrozumiałam, że to nie tylko chwilowe huśtawki nastroju, ale mam poważny problem. Gdy obejrzałam zagraniczny spot o border, czułam, jakby był o mnie, zupełnie ilustrował to, jak zmienia się moja osobowość. Potwierdził to też mój chłopak. Zdaję sobie sprawę, że mogą być to tylko moje błędne domysły, a właściwa diagnoza czeka mnie u specjalisty, dlatego go odwiedziłam. Nie mogę chodzić do obecnej psycholog ze względu na to, że terminy są bardzo odległe. A poza tym, pobyt u niej bardzo pogorszył moje samopoczucie. Nie spodziewałam się nagłej poprawy, ale kobieta okazała się być obcokrajowcem, nie rozumiała, co do niej mówię i odpowiadała mi łamaną polszczyzną, przez co była między nami spora bariera komunikacyjna. Otworzyłam się przed nią z nadzieją, że to przyniesie skutek, że łatwiej będzie i mi, jak i jej w zrozumieniu z czym mam problem. Zostałam potraktowana bardzo oschle już w momencie pytania ile trwa u mnie taki stan i dlaczego przychodzę tak późno - kobieta miała bardzo pretensjonalny ton i zdawała się zdenerwowana na mnie, czułam wręcz opieprz z jej strony, zanim tak naprawdę mnie wysłuchała. Trzęsłam się ze strachu, nie mogłam opanować, wystraszyłam się jej osoby, bo takie podejście mocno kojarzy mi się z przemocą jakiej zaznałam w domu. Nie wiedziała tego, że między innymi dlatego nie mogłam poprosić o pomoc wcześniej śniej, bo mieszkałam z despotycznymi rodzicami w małej miejscowości, gdzie każde moje wyjście było pod kontrolą. A ponadto moja mama doskonale zna środowisko lekarskie i nieraz robiła mi problemy wśród ludzi, gdy próbowałam innym sygnalizować problemy w domu i to do niej docierało. Gdy wszystko wyjaśniłam i napomknęłam o ciągłym poczuciu winy i strachem przed oceną przez innych (to także hamowało mnie przed wizytą), lekko spuściła z tonu, ale koniec końców z gabinetu wyszłam zapłakana, z poczuciem wstydu i beznadziei. Wiem, że nie każdy psycholog w ten sposób podchodzi do pacjentów, więc chcę próbować dalej. Tym razem prywatnie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Devon_rose]

Nie oceniaj swojego wygladu na podstawie zdjęć.

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Napisane przez Valtamerii

Kobiety w moim wieku sprzedadzą nastolatką nawet to jak rano miały zaparcia.

Możesz rozwinąć?

A ja tam autorkę rozumiem. Nie rozumiem za to faceta, który "nie potrafi mówić komplementów" bidulek, ale obce laski potrafi komplementować. To niech swojej wyśle smsa z komplementem (jak na żywo się wstydzi), albo na stole w kuchni zostawi karteczkę, wielkie mi mecyje Tym bardziej jak wie jakie to dla niej ważne. Jak dla mnie - pupa a nie facet.

[201712140912]

[1=c640cdfa886255292692728 c9c3f51a456c1754b_657ce90 228a24;75097836]Możesz rozwinąć?



A ja tam autorkę rozumiem. Nie rozumiem za to faceta, który "nie potrafi mówić komplementów" bidulek, ale obce laski potrafi komplementować. To niech swojej wyśle smsa z komplementem (jak na żywo się wstydzi), albo na stole w kuchni zostawi karteczkę, wielkie mi mecyje Tym bardziej jak wie jakie to dla niej ważne. Jak dla mnie - pupa a nie facet.[/QUOTE]

A gdzieś padło, ze inne komplementuje?

Wysłane za pomocą mTalk

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Wstawia serduszka, whatever.

[201803080934]

[1=c640cdfa886255292692728 c9c3f51a456c1754b_657ce90 228a24;75098696]Wstawia serduszka, whatever.[/QUOTE]
czyli wystarczy, że będzie wstawiał serduszka autorce na insta i sprawa z komplementami załatwiona? zawsze wiedziałam, ze najprostsze rozwiązania są najlepsze.

[Valtamerii]

[1=c640cdfa886255292692728 c9c3f51a456c1754b_657ce90 228a24;75097836]Możesz rozwinąć?

A ja tam autorkę rozumiem. Nie rozumiem za to faceta, który "nie potrafi mówić komplementów" bidulek, ale obce laski potrafi komplementować. To niech swojej wyśle smsa z komplementem (jak na żywo się wstydzi), albo na stole w kuchni zostawi karteczkę, wielkie mi mecyje Tym bardziej jak wie jakie to dla niej ważne. Jak dla mnie - pupa a nie facet.[/QUOTE]
Zabij mnie ale ja u siebie tego nie widze. Nie wiem o co chodzi ! Jakie zaparcia

Autorko ,jesli podejrzewasz u sobie border line to moze wpadnij do tematu o nerwicach. Tam sa osoby z taka diagnoza.
Osoby bez podobnych dolegliwosci moga nie zrozumiec o co Ci chodzi.A jesli faktycznie masz problemy to Twoja ocena sytuacji moze byc nieadekwatna.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Trivedi]

Powiem tak- nie rozumiem problemu, bo sama serduszkuje na instagramie zdjecia vlogerek, youtuberek, modelek i aktorek I aktorow i modeli tez ) Ale ja nie jestem w zwiazku, moze taka jest roznica. Ale gdyby mi chlopak polajkowal (poserduszkowal?) zdjecie jakiejs modelki, to moja pierwsza reakcja byloby sprawdzenie, czy ja nie polajkowalam jej wczesniej ) Dobra, zarty na bok- bo rozumiem, sama dwa-trzy lata temu mialam takie kompleksy, ze ich wielkoscia moglabym zaslonic najwyzszy wiezowiec w Tokio, ale powiem ci jedno- z tego albo sie wyrasta albo uczy sie akceptowac fakt, ze nikt nie jest idealny i nawet Emily Ratajkowski musi golic nogi, bo jej zarastaja, Naomi Campbell wypadaja wlosy, a Candice Swenepoel ma brzydki oddech jak sie budzi rano. A Kendall Jenner ma pryszcze ) I to jest okej. Jestesmy ludzmi, kazdy jest inny i jest na to tylko jedna rada- byc najlepszym sobą, bo inni juz sa zajeci

I powodzenia )

[Riviva123]

Dziewczyny, mam podobny problem. Opiszę krótko jak wygląda sytuacja.
Mam faceta od ponad pół roku (to mój pierwszy poważny związek, wcześniej związek mnie nie interesował, wolałam być sama ). Nigdy nie miałam jakiś większych kompleksów, sama ceniłam siebie dość wysoko. Teraz, kiedy jestem w związku to się zmieniło. Dlaczego?

Otóż wiem, jak wygląda "ideał" dla mojego chłopaka (rude wołosy + jasna cera + piegi...). Kilka razy zdarzyło mu się o tym napomknąć (np. wtedy, gdy zastanawiałam się na jaki kolor przefarbować moje włosy itp.)
Ten ideał zupełnie różni się ode mnie. Tak tak, przecież to normalne, w związku nie chodzi tylko o wygląd. W czym więc problem?
TŻ ma polubione strony, gdzie codziennie wrzucane są porcje ze zdjęciami takich kobiet. Regularnie "lajkuje" zdjęcia takich dziewczyn. Przez to moja samoocena znacznie spadła (wydaje mi się, że jak się jest w związku to zainteresowanie płcią przeciwną powinno maleć, a on potrafił mi 2 razy w rozmowie powiedzieć "nie ukrywam, lubię dziewczyny"). Komplementuje mnie, wszystko jest okej, po czym widzę kolejne polubione zdjęcie jakiejś laski i od razu wszystko wraca do stanu początkowego. Na mój problem ma wpływ pewnie też to, że 2 lata temu byłam w 3-miesięcznym związku z facetem, w którym okazałam się być tą drugą (koleś perfidnie mnie okłamywał, zapewniał, że się rozstał z dziewczyną a tak naprawdę z nią był )

Co mam zrobić? Uważacie takie lajki za nic nieznaczące?
Nie wiem jak mam SOBIE przemówić do rozsądku...

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Tylko, że większość Pań z tych przepięknych zdjęć na żywo wygląda inaczej. Kupienie ciuchów, zrobienie makijażu też nie pomoże , bo problem tkwi głębiej.

Jedynym rozwiązaniem jak dla mnie jest tutaj psychoterapia. Miałam też taki epizod w życiu, dodatkowo byłam w związku z toksykiem, który wytykał każde niedoskonałości.

[Riviva123]

Emanuelle_Noire, nie wiem, czy odniosłaś się do autorki czy do mojego postu. Jeśli chodzi o mnie, to właśnie problem w tym, że te dziewczyny są uhhh "zwykłe", to nie są piękne kobiety rodem z Hollywood, tylko (jakkolwiek brzydko to zabrzmi) przeciętne dziewczyny