Związek osoby zdrowej z osobą chorą na chorobę afektywną dwubiegunową (Chad)

[Antemia6]

Hejka! Przychodzę do was z pytaniem. Co sądzicie o związku osoby zdrowej z osobą chorą na dwubiegunówkę? Dodam, że ta osoba regularnie przyjmuje leki, jest pod opieką lekarza i wszystko wydaje się być pod kontrolą

Z góry dziękuję za odpowiedzi.

[NocnaWiedma]

Nic nie myślę.

Sama bym się nie zdecydowała, ale o tym, że ktoś inny się decyduje nie pomyślałabym ani dobrze ani źle.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Co tu jest do myślenia? Nic nie wiadomo o tym związku.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Nie ladowałabym sie
Mam kolege tez przyjmowal leki...do czasu 3 razy mial manie, tracil prace,zdradzal na prawo i lewo spedzil kilka miesiecy w szpitalu psychiatrycznym
Nie polecam
Ps.jeszcze robil dlugi do kompletu ,zerwał ze swoja stała partnerka ,kupil nowy samochod i chcial sie ze mna ozenic chociaz zna mnie od lat i nigdy nic miedzy nami nie bylo
To jest nie przewidywalna choroba rujnuje zycie nie tylko choremu

[sale_girl]

Byłam w związku z osobą chorą na ChAD przez półtora roku. Łatwo nie było. Ale każdy przypadek jest inny i stała kontrola lekarza na pewno jest tu czynnikiem na plus.

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Myślę, że to wymaga mnóstwo pracy od obu stron, dużo cierpliwości oraz siły. Nie każdy da sobie radę w takim związku, i jest zagrożenie, że osoba zdrowa "pozwoli sobie wejść na głowę", mówiąc kolokwialnie i znacznie upraszczając.

[Rilla82]

Sytuacja sytuacji nierówna, ChAD daje się ustabilizować lekami i wypracować wiele dobrego psychoterapią. Taka osoba może prowadzić satysfakcjonujące życie, ale każdy przypadek jest trochę inny.

[_blu]

WTF jako osoba z Chad czuję się urażona przez poprzednie odpowiedzi. To tak jakby powiedzieć, że nie pchaj się w związek z osobą z depresją, bo cię zdołuje... Każda osoba z Chad jest zupełnie inna i nie można kogoś oceniać tylko przez pryzmat jego choroby. Ja np nigdy żadnego partnera nie zdradziłam mimo że jestem hiperseksualna w manii, to nie jest tak, że nie ma się kontroli a jak ktoś mówi, że nie ma kontroli to tylko wymówki. Jak ktoś jest pod kontrolą lekarza to nic drastycznego się nie wydarzy, co najwyżej wizyta w szpitalu raz na jakiś czas żeby ustabilizować.

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez _blu

Jak ktoś jest pod kontrolą lekarza to nic drastycznego się nie wydarzy, co najwyżej wizyta w szpitalu raz na jakiś czas żeby ustabilizować.

Nie każdy sobie poradzi z tym, że jego partner co jakiś czas musi iść na ustabilizowanie do szpitala psychiatrycznego.
Nie traktuj tego jako sprawy osobistej, po prostu nie każdy nadaje się na partnera osoby chorej na depresję.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez _blu

WTF jako osoba z Chad czuję się urażona przez poprzednie odpowiedzi. To tak jakby powiedzieć, że nie pchaj się w związek z osobą z depresją, bo cię zdołuje... Każda osoba z Chad jest zupełnie inna i nie można kogoś oceniać tylko przez pryzmat jego choroby. Ja np nigdy żadnego partnera nie zdradziłam mimo że jestem hiperseksualna w manii, to nie jest tak, że nie ma się kontroli a jak ktoś mówi, że nie ma kontroli to tylko wymówki. Jak ktoś jest pod kontrolą lekarza to nic drastycznego się nie wydarzy, co najwyżej wizyta w szpitalu raz na jakiś czas żeby ustabilizować.

ja akurat nie polecam zwiazku z osoba chora na depresje
sama nie chcialabym miec parnera z zaburzeniami psychicznymi(zadnymi) zycie jest wystarczajaco trudne zeby sobie jeszcze swiadomie problemow dokladac
moj kolega tez byl pod kontrola lekarza caly czas ale nie uniknal manii a pozniej powaznej depresji ktora nie pozwalala mu pracowac
jeszcze istnieje prawdopodobienstwo przekazania chroby w genach potomostwu jak dla mnie za duze ryzyko

[Pani_Robot]

Nie skreślałabym jeśli jest flow i wszystko inne gra, ale też nie miałam do czynienia z wieloma osobami z choroba afektywną dwubiegunową. Mam tylko koleżankę, która od lat była w stałym związku, prowadziła bardzo interesujące życie jako podróżniczka i obecnie wyszła za mąż i mieszka w domku na kalifornijskiej plaży z mężem i stadem przygarniętych psiaków Wiem, że sporo razy płakała w samotności, jednak nigdy nie odnosiłam wrażenie, że w towarzystwie jest smutna - wszyscy się z nią dobrze bawili. Miała pracę - prawie 10 lat tę samą - aż do zmiany kraju zamieszkania i ani razu nie wystąpiła potrzeba hospitalizacji. To tak w kontrze do historii przytoczonych powyżej. Każdy przypadek jest inny.

Z ChAD-owych kont w internecie polecam Ci Kundelka na Biegunie https://www.instagram.com/kundelek.na.biegunie/?hl=pl - cudownie ciepła dziewczyna. Jest tez serial o zmaganiach z chorym rodzicem odmawiającym leczenia - Spinning Out, na Netflixie. To ta mniej optymistyczna wersja.

Wystarczy poobserwowac osoby, które zachowują się w codziennym życiu bardzo nie fair wobec innych i oficjalnie są zdrowe, a przynajmniej nie zdiagnozowane, bo nie było okazji, a nawet jeśli są, to to wypierają lub zatajają Narcyści i socjopaci - to ich się należy się wystrzegać.

[Wszedobylska_Snupa]

Nie zwiazalabym sie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

mi sie wydaje ze trzeba ludzi uswiadamiac ze zycie z taka osoba to nie bajka
decydujac sie na zwiazek z osoba z powaznym zaburzeniem psychicznym trzeba byc swiadomym co moze sie wydarzyc bo owszem moze i sa osoby ktore sobie radza na ta chwile ale przeciez na jakiejs podstawie zostali zdiagnozowani wiec musieli byc w manii i depresji (moze trzeba sie zapoznac jak to u nich przebiegalo)
mnie zawsze taki hura optymizm przeraza
takie udawanie ze nie ma problemu i minimalizowanie powaznych problemow bo chorba psychiczna to jest powazny problem i czesto mimo naszej dobrej woli moze nas przerosnac zwiazek z kims takim szczegolnie jak po drodze pojawia sie dzieci i inne obowiazki a partner bedzie wymagal hospitalizacji albo zacznie odwalac numery albo nie bedzie mial sily wstac z lozka
to jest zbyt powazna sprawa zeby podejmowac decyzje o byciu z kims na podstawie hura optymistycznych opowiesci na forum
tutaj interesujacy dokument
https://www.youtube.com/watch?v=OVreJtC8-lc&t=17s

[Czarna2000]

Bałabym się wejść w związek z taką osobą.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Voytkova]

Nie byłabym z taka osoba .


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Pani_Robot]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;88821912]mi sie wydaje ze trzeba ludzi uswiadamiac ze zycie z taka osoba to nie bajka
decydujac sie na zwiazek z osoba z powaznym zaburzeniem psychicznym trzeba byc swiadomym co moze sie wydarzyc bo owszem moze i sa osoby ktore sobie radza na ta chwile ale przeciez na jakiejs podstawie zostali zdiagnozowani wiec musieli byc w manii i depresji (moze trzeba sie zapoznac jak to u nich przebiegalo)
mnie zawsze taki hura optymizm przeraza
takie udawanie ze nie ma problemu i minimalizowanie powaznych problemow bo chorba psychiczna to jest powazny problem i czesto mimo naszej dobrej woli moze nas przerosnac zwiazek z kims takim szczegolnie jak po drodze pojawia sie dzieci i inne obowiazki a partner bedzie wymagal hospitalizacji albo zacznie odwalac numery albo nie bedzie mial sily wstac z lozka
to jest zbyt powazna sprawa zeby podejmowac decyzje o byciu z kims na podstawie hura optymistycznych opowiesci na forum
tutaj interesujacy dokument
https://www.youtube.com/watch?v=OVreJtC8-lc&t=17s[/QUOTE]

W Polsce stygmatyzacja leczenia psychiatrycznego, osób z zaburzeniami, czy chorobami psychicznymi, czy przyjmowania leków psychiatrycznych, a nawet korzystania z pomocy psychologicznej ma się tak dobrze, że należy jej przeciwdziałać, a nie budować kolejne mury i uprzedzenia. Nadal świetną obelgą jest dla wielu wysyłanie rozmówcy, z którym się nie zgadza do psychiatry

Przypominam że niejako pokrewną chorób psychicznych jest np alkoholizm, który w Polsce jest już przecież bardziej cacy, bo "drineczek z whisky codziennie o 15 na start nikomu jeszcze nie zaszkodził", czy może dwa-trzy drineczki, a z których to po 10-15 latach robi się flaszka do wydania wieczornych wiadomości.

I przypomnę także, że socjopatia (która chorobą psychiczną dla odmiany nie jest) bywa niezwykle rzadko diagnozowana, a dotyczy 4% społeczeństwa, czyli jest częstsza od anoreksji i bulimii razem wziętych, więc wiążesz się z normalnym, stabilnym człowiekiem, który zaczyna Cię niszczyć gdy tylko się zaangażujesz. To lepszy scenariusz? Nie da się jej w żaden sposób też leczyć, a same jednostki uczą się całe życie udawać w społeczeństwie, więc są trudne do wykrycia.

A nowotwór? Mukowiscydoza? Stwardnenie rozsiane? Zanik mięśni? Zakrzepica żył konczyn dolnych? To są lżejsze choroby od "dwubiegunówki"? Łatwiej żyć z osobą, która może w każdej chwili umrzeć? Czy przestrzegałabyś w podobny sposób autorkę gdyby chodziło o chorobę fizyczną? Albo np niepełnosprawność?

Wiele kobiet wiąże się z przemocowcami, którzy przecież są "zdrowi". Biorąc kogoś w terapii przynajmniej wiem, z czym będę mieć ewentualnie do czynienia.

Jeśli pozytywne opowiesci na forum są złe, to tyle samo warte są te negatywne

Najlepiej by było, gdyby autorka udała się na rozmowę z terapeutą przyszłej osoby partnerskiej, która choruje. Ten najlepiej wytłumaczy "z czym to się je".

Zerknę sobie na ten link, bo coś kojarzę, ale słabo.

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez Pani_Robot

[B]Najlepiej by było, gdyby autorka udała się na rozmowę z terapeutą przyszłej osoby partnerskiej, która choruje. Ten najlepiej wytłumaczy "z czym to się je".

Mogę zapytać, jakie masz wykształcenie? Bardziej pytam o to, czy jest to jakaś specjalizacja związana z psychologią?
Twoje wypowiedzi są bardzo wyważone, zawierają dużo informacji i zdrowego spojrzenia na pojawiające się na forum problemy.

[Antemia6]

Dzięki za odpowiedzi, wiem że muszę być ostrożna.

Mój ukochany w taki sposób przechodzi chorobę, że gdyby mi o tym nie powiedział to w życiu nie pomyślałabym że ma Chad. Jest bardzo pozytywnym i dobrym człowiekiem (optymistycznie nastawionym) i leczy się, więc generalnie wygląda jak zdrowa osoba która jest bardzo często uśmiechnięta i ma poczucie humoru. Ma podobny styl bycia do mnie

---------- Dopisano o 23:09 ---------- Poprzedni post napisano o 23:06 ----------

Chyba jednak Chad chadowi nie równy i każdy przypadek jest inny. Jedni mają więcej manii/hipomanii a prawie wgl nie mają depresji a u innych przeważają depresje. Ja trafiłam na osobę która miała tylko manię, bez depresji

[Pani_Robot]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;88822070]Mogę zapytać, jakie masz wykształcenie? Bardziej pytam o to, czy jest to jakaś specjalizacja związana z psychologią?
Twoje wypowiedzi są bardzo wyważone, zawierają dużo informacji i zdrowego spojrzenia na pojawiające się na forum problemy.[/QUOTE]

Dobrze myślisz Ale jeszcze w trakcie studiów magisterskich, tylko ja uznałam, że nie ma co zostać psychologiem z własnymi problemami przenoszonymi na pacjentów, bo tylko im się zaszkodzi swoją niekompetencją, więc idąc na pierwszy semestr poszłam też na swoją prywatną psychoterapię.

Miło mi, może kiedyś będę na tyle wyważona, by pracować w gabinecie 1 na 1.

Napisane przez Antemia6

Chyba jednak Chad chadowi nie równy i każdy przypadek jest inny. Jedni mają więcej manii/hipomanii a prawie wgl nie mają depresji a u innych przeważają depresje.

Jak najbardziej
Nawet w źródłach internetowych znajdziesz opisy odmian tej choroby.

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez Antemia6

Chyba jednak Chad chadowi nie równy i każdy przypadek jest inny. Jedni mają więcej manii/hipomanii a prawie wgl nie mają depresji a u innych przeważają depresje. Ja trafiłam na osobę która miała tylko manię, bez depresji

To jest niemożliwe, żeby mieć tylko manię bez depresji, dlatego nazywa się to choroba dwubiegunowa.

[Pani_Robot]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;88822100]To jest niemożliwe, żeby mieć tylko manię bez depresji, dlatego nazywa się to choroba dwubiegunowa.[/QUOTE]

Z MP.PL:

Wyróżniamy następujące podtypy choroby afektywnej dwubiegunowej:

• choroba afektywna dwubiegunowa I typu – epizody depresyjne (zwykle liczne) rozdzielone są co najmniej jednym lub kilkoma epizodami manii,
• choroba afektywna dwubiegunowa II typu – epizody depresyjne (zwykle jeszcze częstsze niż w II typie tej choroby) rozdzielone są jednym lub kilkoma epizodami hipomanii,
• choroba afektywna dwubiegunowej typu III – nawracające epizody depresji, stany maniakalne czy hipomaniakalne wywoływane są zbyt silnym działaniem leków przeciwdepresyjnych (nie pojawiają się samoistnie),
• typ III i półmania lub hipomania – są następstwem nadużycia alkoholu lub innych substancji,
• choroba afektywna sezonowa – epizody depresji występują w miesiącach jesienno-zimowych, a epizody manii lub hipomanii w okresie wiosenno-letnim,
• cyklotymia – jest przewlekłym stanem, dystymia występuje na przemian ze stanami hipomanii,
• „miękkie” spektrum choroby afektywnej dwubiegunowej – nie rozpoznaje się epizodów manii lub hipomanii, ale u pacjenta obserwuje się pewne cechy dwubiegunowości występujące w odpowiedniej konfiguracji, liczbie i nasileniu,
• mania jednobiegunowa – rzadka postać choroby afektywnej dwubiegunowej, w przebiegu której występują wyłącznie nawracające stany maniakalne lub hipomaniakalne bez epizodów depresyjnych.

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez Pani_Robot

Z MP.PL:

Wyróżniamy następujące podtypy choroby afektywnej dwubiegunowej:

• choroba afektywna dwubiegunowa I typu – epizody depresyjne (zwykle liczne) rozdzielone są co najmniej jednym lub kilkoma epizodami manii,
• choroba afektywna dwubiegunowa II typu – epizody depresyjne (zwykle jeszcze częstsze niż w II typie tej choroby) rozdzielone są jednym lub kilkoma epizodami hipomanii,
• choroba afektywna dwubiegunowej typu III – nawracające epizody depresji, stany maniakalne czy hipomaniakalne wywoływane są zbyt silnym działaniem leków przeciwdepresyjnych (nie pojawiają się samoistnie),
• typ III i półmania lub hipomania – są następstwem nadużycia alkoholu lub innych substancji,
• choroba afektywna sezonowa – epizody depresji występują w miesiącach jesienno-zimowych, a epizody manii lub hipomanii w okresie wiosenno-letnim,
• cyklotymia – jest przewlekłym stanem, dystymia występuje na przemian ze stanami hipomanii,
• „miękkie” spektrum choroby afektywnej dwubiegunowej – nie rozpoznaje się epizodów manii lub hipomanii, ale u pacjenta obserwuje się pewne cechy dwubiegunowości występujące w odpowiedniej konfiguracji, liczbie i nasileniu,
• mania jednobiegunowa – rzadka postać choroby afektywnej dwubiegunowej, w przebiegu której występują wyłącznie nawracające stany maniakalne lub hipomaniakalne bez epizodów depresyjnych.

To dlaczego mania jednobiegunowa jest zaliczana do choroby dwubiegunowej? Trochę nielogiczne, ale OK

[Antemia6]

Inaczej, do tej pory nie miał epizodów depresji, co nie znaczy że może ich w przyszłości nie mieć. Póki co miał manie itp

---------- Dopisano o 23:31 ---------- Poprzedni post napisano o 23:28 ----------

Nie podejmuję decyzji o byciu z kimś na podstawie odpowiedzi na forum. Podejmę decyzję na podstawie znajomości tej osoby, która jest moim przyjacielem oraz tego jak przebiega jego choroba. Na forum chciałam się dowiedzieć czy ktoś był/jest z osobą chorą na Chad, ma jakąś wiedzę lub jest Chadowcem, jakie ma z tym doświadczenia i jak to wyglądało/wygląda

[Pani_Robot]

Napisane przez Antemia6

Inaczej, do tej pory nie miał epizodów depresji, co nie znaczy że może ich w przyszłości nie mieć. Póki co miał manie itp

---------- Dopisano o 23:31 ---------- Poprzedni post napisano o 23:28 ----------

Nie podejmuję decyzji o byciu z kimś na podstawie odpowiedzi na forum. Podejmę decyzję na podstawie znajomości tej osoby, która jest moim przyjacielem oraz tego jak przebiega jego choroba. Na forum chciałam się dowiedzieć czy ktoś był/jest z osobą chorą na Chad, ma jakąś wiedzę lub jest Chadowcem, jakie ma z tym doświadczenia i jak to wyglądało/wygląda

Może zapytaj tutaj:
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=1272426

[Antemia6]

To zawsze pomocne informacje które rzucają trochę więcej światła

[SteveS]

Zawsze przy wypowiedziach na absolutnie nie zastanawiam się, co te osoby zrobią, gdy nagle okaże się, że mają chorą bliską osobę albo zachorują same.

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez SteveS

Zawsze przy wypowiedziach na absolutnie nie zastanawiam się, co te osoby zrobią, gdy nagle okaże się, że mają chorą bliską osobę albo zachorują same.

Czym innym jest, gdy ukochana osoba zachoruje, a czym inny jest wybrać sobie świadomie chorującego partnera.

[SteveS]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;88822969]Czym innym jest, gdy ukochana osoba zachoruje, a czym inny jest wybrać sobie świadomie chorującego partnera.[/QUOTE]

No dobrze, ale ja mówię o osobach, dla których życie jest za trudne, żeby być z osobą chorą. No i teraz - osoba, która wie, że jest chora, i się leczy, to taki trochę "pewniak". Jak ktoś zachoruje, to często wiele czasu mija, zanim zostanie zdiagnozowany. Może w tym okresie powstać wiele różnych problemów. Wtedy życie jest ciężkie czy nie?

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez SteveS

No dobrze, ale ja mówię o osobach, dla których życie jest za trudne, żeby być z osobą chorą. No i teraz - osoba, która wie, że jest chora, i się leczy, to taki trochę "pewniak". Jak ktoś zachoruje, to często wiele czasu mija, zanim zostanie zdiagnozowany. Może w tym okresie powstać wiele różnych problemów. Wtedy życie jest ciężkie czy nie?

Czym innym jest, jak życie staje się niezależnie od ciebie, a czym innym jest to ciężkie życie samemu sobie fundować.

[Antemia6]

Znam tego chłopaka dobre kilka lat i wiem czego się po nim spodziewać. Leczy się, chce się leczyć i szczerze mówiąc jest jedną z najlepszych osób jakie kiedykolwiek poznałam. Pomimo swej choroby charakter i zachowanie ma lepsze niż spora część chłopaków

---------- Dopisano o 13:23 ---------- Poprzedni post napisano o 13:21 ----------

Dodam, że większość moich znajomych i przyjaciół to chłopcy więc mam porównanie