Imprezowy chłopak, alkohol - przesadzam?

[Motylekk9]

Witam drogie Wizażanki!

Chciałabym zasięgnąć u Was jakiejś rady, wsparcia ale przede wszystkim wyrzucić to z siebie. Może okaże się, że któraś w Was przechodziła przez podobne rozterki? Będę wdzięczna za każdą odpowiedź .

Poznałam wspaniałego chłopaka. Bardzo dobrze się rozumiemy, mamy podobne zapatrywania na życie, jest naprawdę fajnie. Charaktery mamy inne ale nie uważam, żeby to miało być przeszkodą z reguły w stworzeniu wartościowej relacji, podobno przeciwieństwa się przyciągają. Jednak jest coś co budzi moje poważne obawy. Nie uznaję tego za wadę P. a za cechę charakteru, ani myślę go zmieniać bo zaakceptowałam go takim jaki jest ale cecha ta jest dla mnie na tyle poważna, że oddala mnie od zaangażowania się w tą znajomość.

P. jest bardzo imprezowym chłopakiem. Praktycznie codziennie w dni kiedy nie widzi się ze mną a więc kilka razy w tygodniu imprezuje. Z tego co wiem P. wypija wtedy średnio kilka piw ale są okazje kiedy alkohol leje się strumieniami. Nie ukrywa tego, sam przyznaje że lubi się napić. Trochę mnie pociesza, że mówi że nie znajduje przyjemności w upijaniu się, że lekki rausz mu wystarcza i że tylko parę razy i to dawno temu zdarzyło mu się przesadzić z alkoholem.

Moje obawy rodzą się z tego, że mój dziadek z którym mieszkam jest alkoholikiem. Za każdym razem po alkoholowej awanturze z nim w roli głównej przysięgam sobie, że nigdy nie spojrzę na chłopaka który pije więcej niż mało i rzadko. Nie będę opowiadać o emocjach i strachu każdego dnia, że znowu babcia i mama będą płakać albo, że w każdej chwili ktoś zadzwoni, żeby zabrać dziadka bo leży gdzieś na drodze bo to osobny temat ale tak bardzo odbija swoje piętno na moich zapatrywaniach na chłopaków.

Jak myślicie kochane, czy przesadzam?
Sama nie wiem, przecież tylu moich kolegów i bliższych czy dalszych znajomych chłopaków pije na częstych imprezach a mają poukładane w głowie. Widzę też, że faceci którzy lubili poimprezować w młodości z biegiem czasu ustatkowali się, założyli rodziny i są odpowiedzialnymi głowami rodziny. P. bardzo mi się podoba ale stanem zakochania nie mogę tego jeszcze nazwać. Mam zamiar nie angażować się w tą znajomość lecz obserwować P. jak to jest z tym alkoholem tylko, że boję się, że mimowolnie zacznie mi na nim zależeć i zamiast trzeźwego myślenia pojawią się u mnie motylki w brzuchu i patrzenie na niego przez różowe okulary.
Przed uczuciem nie uciekniesz. Ale jak myślicie, starać się jak najbardziej zdystansować od niego?

[201605300922]

Napisane przez Motylekk9

Witam drogie Wizażanki!

Chciałabym zasięgnąć u Was jakiejś rady, wsparcia ale przede wszystkim wyrzucić to z siebie. Może okaże się, że któraś w Was przechodziła przez podobne rozterki? Będę wdzięczna za każdą odpowiedź .

Poznałam wspaniałego chłopaka. Bardzo dobrze się rozumiemy, mamy podobne zapatrywania na życie, jest naprawdę fajnie. Charaktery mamy inne ale nie uważam, żeby to miało być przeszkodą z reguły w stworzeniu wartościowej relacji, podobno przeciwieństwa się przyciągają. Jednak jest coś co budzi moje poważne obawy. Nie uznaję tego za wadę P. a za cechę charakteru, ani myślę go zmieniać bo zaakceptowałam go takim jaki jest ale cecha ta jest dla mnie na tyle poważna, że oddala mnie od zaangażowania się w tą znajomość.

P. jest bardzo imprezowym chłopakiem. Praktycznie codziennie w dni kiedy nie widzi się ze mną a więc kilka razy w tygodniu imprezuje. Z tego co wiem P. wypija wtedy średnio kilka piw ale są okazje kiedy alkohol leje się strumieniami. Nie ukrywa tego, sam przyznaje że lubi się napić. Trochę mnie pociesza, że mówi że nie znajduje przyjemności w upijaniu się, że lekki rausz mu wystarcza i że tylko parę razy i to dawno temu zdarzyło mu się przesadzić z alkoholem.

Moje obawy rodzą się z tego, że mój dziadek z którym mieszkam jest alkoholikiem. Za każdym razem po alkoholowej awanturze z nim w roli głównej przysięgam sobie, że nigdy nie spojrzę na chłopaka który pije więcej niż mało i rzadko. Nie będę opowiadać o emocjach i strachu każdego dnia, że znowu babcia i mama będą płakać albo, że w każdej chwili ktoś zadzwoni, żeby zabrać dziadka bo leży gdzieś na drodze bo to osobny temat ale tak bardzo odbija swoje piętno na moich zapatrywaniach na chłopaków.

Jak myślicie kochane, czy przesadzam?
Sama nie wiem, przecież tylu moich kolegów i bliższych czy dalszych znajomych chłopaków pije na częstych imprezach a mają poukładane w głowie. Widzę też, że faceci którzy lubili poimprezować w młodości z biegiem czasu ustatkowali się, założyli rodziny i są odpowiedzialnymi głowami rodziny. P. bardzo mi się podoba ale stanem zakochania nie mogę tego jeszcze nazwać. Mam zamiar nie angażować się w tą znajomość lecz obserwować P. jak to jest z tym alkoholem tylko, że boję się, że mimowolnie zacznie mi na nim zależeć i zamiast trzeźwego myślenia pojawią się u mnie motylki w brzuchu i patrzenie na niego przez różowe okulary.
Przed uczuciem nie uciekniesz. Ale jak myślicie, starać się jak najbardziej zdystansować od niego?

Też bym się na Twoim miejscu nie angażowała. Dla mnie imprezowanie kilka razy w tygodniu i zawsze z alkoholem to przesada, no niestety - jeszcze rozumiem, jak są ferie, opija się zdaną sesję, ale tak non stop? Dla mnie to jest proszenie się o kłopoty. Jasne, część facetów (ogólnie ludzi, bo imprezowych kobiet też jest sporo) z tego wyrasta i potem są życiowo ogarnięci, ale ile z nich pije dalej, tylko już samemu - tego nie wiemy.
Ale to moje zdanie. Ja ogólnie mam tak, że nie wiem, czego konkretnie oczekuję od faceta, nie mam jakichś sprecyzowanych oczekiwań pt. musi kochać kotki, być brunetem i lubić gry planszowe, ale wiem, czego kategorycznie w facecie nie akceptuję i co go przekreśla w roli mojego potencjalnego partnera. Przesadna imprezowość i picie dużych ilości alkoholu są na tej liście. Zastanów się jak Twoja lista cech nie do przeskoczenia wygląda i wtedy podejmij decyzję.

[bluebluesky]

Napisane przez Motylekk9

Witam drogie Wizażanki!

Chciałabym zasięgnąć u Was jakiejś rady, wsparcia ale przede wszystkim wyrzucić to z siebie. Może okaże się, że któraś w Was przechodziła przez podobne rozterki? Będę wdzięczna za każdą odpowiedź .

Poznałam wspaniałego chłopaka. Bardzo dobrze się rozumiemy, mamy podobne zapatrywania na życie, jest naprawdę fajnie. Charaktery mamy inne ale nie uważam, żeby to miało być przeszkodą z reguły w stworzeniu wartościowej relacji, podobno przeciwieństwa się przyciągają. Jednak jest coś co budzi moje poważne obawy. Nie uznaję tego za wadę P. a za cechę charakteru, ani myślę go zmieniać bo zaakceptowałam go takim jaki jest ale cecha ta jest dla mnie na tyle poważna, że oddala mnie od zaangażowania się w tą znajomość.

P. jest bardzo imprezowym chłopakiem. Praktycznie codziennie w dni kiedy nie widzi się ze mną a więc kilka razy w tygodniu imprezuje. Z tego co wiem P. wypija wtedy średnio kilka piw ale są okazje kiedy alkohol leje się strumieniami. Nie ukrywa tego, sam przyznaje że lubi się napić. Trochę mnie pociesza, że mówi że nie znajduje przyjemności w upijaniu się, że lekki rausz mu wystarcza i że tylko parę razy i to dawno temu zdarzyło mu się przesadzić z alkoholem.

Moje obawy rodzą się z tego, że mój dziadek z którym mieszkam jest alkoholikiem. Za każdym razem po alkoholowej awanturze z nim w roli głównej przysięgam sobie, że nigdy nie spojrzę na chłopaka który pije więcej niż mało i rzadko. Nie będę opowiadać o emocjach i strachu każdego dnia, że znowu babcia i mama będą płakać albo, że w każdej chwili ktoś zadzwoni, żeby zabrać dziadka bo leży gdzieś na drodze bo to osobny temat ale tak bardzo odbija swoje piętno na moich zapatrywaniach na chłopaków.

Jak myślicie kochane, czy przesadzam?
Sama nie wiem, przecież tylu moich kolegów i bliższych czy dalszych znajomych chłopaków pije na częstych imprezach a mają poukładane w głowie. Widzę też, że faceci którzy lubili poimprezować w młodości z biegiem czasu ustatkowali się, założyli rodziny i są odpowiedzialnymi głowami rodziny. P. bardzo mi się podoba ale stanem zakochania nie mogę tego jeszcze nazwać. Mam zamiar nie angażować się w tą znajomość lecz obserwować P. jak to jest z tym alkoholem tylko, że boję się, że mimowolnie zacznie mi na nim zależeć i zamiast trzeźwego myślenia pojawią się u mnie motylki w brzuchu i patrzenie na niego przez różowe okulary.
Przed uczuciem nie uciekniesz. Ale jak myślicie, starać się jak najbardziej zdystansować od niego?

Ile macie lat? To niby nie jest takie wazne, ale jestem ciekawa, jak to mozliwe ze on ma tyle czasu na picie.

Masz racje, ze zapalila ci sie czerwona lampka! Alkohol moze byc bardzo przyjemny, ale tez bardzo niebezpieczny (sama niestety dobrze o tym wiesz).

[201803290936]

Napisane przez Motylekk9

Witam drogie Wizażanki!

Chciałabym zasięgnąć u Was jakiejś rady, wsparcia ale przede wszystkim wyrzucić to z siebie. Może okaże się, że któraś w Was przechodziła przez podobne rozterki? Będę wdzięczna za każdą odpowiedź .

Poznałam wspaniałego chłopaka. Bardzo dobrze się rozumiemy, mamy podobne zapatrywania na życie, jest naprawdę fajnie. Charaktery mamy inne ale nie uważam, żeby to miało być przeszkodą z reguły w stworzeniu wartościowej relacji, podobno przeciwieństwa się przyciągają. Jednak jest coś co budzi moje poważne obawy. Nie uznaję tego za wadę P. a za cechę charakteru, ani myślę go zmieniać bo zaakceptowałam go takim jaki jest ale cecha ta jest dla mnie na tyle poważna, że oddala mnie od zaangażowania się w tą znajomość.

P. jest bardzo imprezowym chłopakiem. Praktycznie codziennie w dni kiedy nie widzi się ze mną a więc kilka razy w tygodniu imprezuje. Z tego co wiem P. wypija wtedy średnio kilka piw ale są okazje kiedy alkohol leje się strumieniami. Nie ukrywa tego, sam przyznaje że lubi się napić. Trochę mnie pociesza, że mówi że nie znajduje przyjemności w upijaniu się, że lekki rausz mu wystarcza i że tylko parę razy i to dawno temu zdarzyło mu się przesadzić z alkoholem.

Moje obawy rodzą się z tego, że mój dziadek z którym mieszkam jest alkoholikiem. Za każdym razem po alkoholowej awanturze z nim w roli głównej przysięgam sobie, że nigdy nie spojrzę na chłopaka który pije więcej niż mało i rzadko. Nie będę opowiadać o emocjach i strachu każdego dnia, że znowu babcia i mama będą płakać albo, że w każdej chwili ktoś zadzwoni, żeby zabrać dziadka bo leży gdzieś na drodze bo to osobny temat ale tak bardzo odbija swoje piętno na moich zapatrywaniach na chłopaków.

Jak myślicie kochane, czy przesadzam?
Sama nie wiem, przecież tylu moich kolegów i bliższych czy dalszych znajomych chłopaków pije na częstych imprezach a mają poukładane w głowie. Widzę też, że faceci którzy lubili poimprezować w młodości z biegiem czasu ustatkowali się, założyli rodziny i są odpowiedzialnymi głowami rodziny. P. bardzo mi się podoba ale stanem zakochania nie mogę tego jeszcze nazwać. Mam zamiar nie angażować się w tą znajomość lecz obserwować P. jak to jest z tym alkoholem tylko, że boję się, że mimowolnie zacznie mi na nim zależeć i zamiast trzeźwego myślenia pojawią się u mnie motylki w brzuchu i patrzenie na niego przez różowe okulary.
Przed uczuciem nie uciekniesz. Ale jak myślicie, starać się jak najbardziej zdystansować od niego?

On nie ma w życiu żadnych zajęć, obowiązków, że ma tak czas i siłę na prawie codzienne posiedzenia i częste imprezy? Kasa mu spada z nieba (imprezowanie to również koszty, chyba że leci na sępa)?

Nie znajduje przyjemności w upijaniu się, ale się upija = logika.

Drugie pogrubione: uczucie nie powinno być jedynym kryterium wyboru partnera. Jest ważne, nieodłączne wg mnie, ale niepokojących sygnałów nie należy ignorować. Jeżeli problem jest poważny i nierozwiązywalny, to się nie brnie w znajomość tylko wieje. Inaczej człowiek sam jest sobie winien sp... życia.

[201607110949]

Napisane przez Motylekk9

kilka razy w tygodniu imprezuje. Z tego co wiem P. wypija wtedy średnio kilka piw ale są okazje kiedy alkohol leje się strumieniami. Nie ukrywa tego, sam przyznaje że lubi się napić.


Za każdym razem po alkoholowej awanturze z nim w roli głównej przysięgam sobie, że nigdy nie spojrzę na chłopaka który pije więcej niż mało i rzadko.

Myślisz jedno, robisz drugie. Dla mnie wypijanie kilku piw kilka razy w tygodniu (lub więcej, gdy jest 'okazja') to gruba przesada. Niby jesteś świadoma konsekwencji życia z alkoholikiem, a sama pchasz się w taką relację jak ćma do ognia - bo że chłopak skończy jako nałogowiec jest mocno prawdopodobne przy takim stylu życia.

[7d825fa9fec57cf5623273fe7eca2ef8f2442710_5d59d871e15d0]

Ja bym raczej spojrzała na to, czy na chwile obecna jego imprezowanie i upijanie Ci przeszkadza.
To co bedzie kiedys nie jest takie istotne. Fakt, zazwyczaj ludzie po skonczeniu studiow calkowicie z tego wyrastaja i nie staja sie alkoholikami, ale chce Ci sie tyle czekac i to sprawdzac?
Troche bez sensu.
Na zły moment trafilas, podejrzewam ze on nie jest gotowy na zwiazek, tylko woli 5 dni w tygodniu latac na imprezy. Kazdy ma rozne etapy w zyciu.

Napisane przez SALIX

Myślisz jedno, robisz drugie. Dla mnie wypijanie kilku piw kilka razy w tygodniu (lub więcej, gdy jest 'okazja') to gruba przesada. Niby jesteś świadoma konsekwencji życia z alkoholikiem, a sama pchasz się w taką relację jak ćma do ognia - bo że chłopak skończy jako nałogowiec jest mocno prawdopodobne przy takim stylu życia.

e tam. Wystarczy troche postudiowac zeby zobaczyc jak imprezowicze zyja. Najpierw impreza goni impreze, a po znalezieniu pracy w zawodzie stablizacja i wychodzenie co najwyzej na domowke kilkuosobowa.

[Motylekk9]

Napisane przez Nadis

Ja ogólnie mam tak, że nie wiem, czego konkretnie oczekuję od faceta, nie mam jakichś sprecyzowanych oczekiwań pt. musi kochać kotki, być brunetem i lubić gry planszowe, ale wiem, czego kategorycznie w facecie nie akceptuję i co go przekreśla w roli mojego potencjalnego partnera. Przesadna imprezowość i picie dużych ilości alkoholu są na tej liście. Zastanów się jak Twoja lista cech nie do przeskoczenia wygląda i wtedy podejmij decyzję.

Dziękuję za odpowiedź . Mam tak jak Ty, nie umiem sprecyzować jakie cechy charakteru czynią chłopaka ideałem bo tu chodzi o całokształt, co chłopak to inna osobowość i inny poziom wzajemnego zrozumienia. Więc nie da się z kartką w ręku na sucho wypisać idealnych cech płci przeciwnej.
Tak czy inaczej alkoholizm to dla mnie główna dyskwalifikacja chłopaka na partnera życiowego. Gdybym miała pewność, że ma problemy z alkoholem i pije częściej niż deklaruje urwałabym znajomość od razu. Ale nie wiem tego i jedyne co mi pozostaje to obserwować. Lubienie się napić nie jest jeszcze alkoholizmem ale gdzie leży ta magiczna granica tego nie wiem. Boję się tylko, że ani się zorientuję a będę w nim zakochana.

[201607110949]

[1=7d825fa9fec57cf5623273f e7eca2ef8f2442710_5d59d87 1e15d0;54919026]


e tam. Wystarczy troche postudiowac zeby zobaczyc jak imprezowicze zyja. Najpierw impreza goni impreze, a po znalezieniu pracy w zawodzie stablizacja i wychodzenie co najwyzej na domowke kilkuosobowa. [/QUOTE]

Jestem już dawno po studiach, znam takich imprezowiczów, którzy z tego nie wyrośli i zostali alkoholikami.

---------- Dopisano o 14:12 ---------- Poprzedni post napisano o 14:11 ----------

Napisane przez Motylekk9

Tak czy inaczej alkoholizm to dla mnie główna dyskwalifikacja chłopaka na partnera życiowego. Gdybym miała pewność, że ma problemy z alkoholem i pije częściej niż deklaruje urwałabym znajomość od razu.

Gdyby tak było, już dawno by Cię przy nim nie było. Ten chłopak ma na alkoholika zadatki i dobrze o tym wiesz.

[7d825fa9fec57cf5623273fe7eca2ef8f2442710_5d59d871e15d0]

Napisane przez SALIX

Jestem już dawno po studiach, znam takich imprezowiczów, którzy z tego nie wyrośli i zostali alkoholikami.

ile to przypadkow? 1 na 100?
Mowie o takich ogarnietych, a nie ze studia rzucili i po dzis dzien nie pracuja.

Zreszta to nie jest istotne. Autorka nie wie co sie wydrzy, musialaby czekac. Wg mnie czekac niewarto, bo sa na roznych etapach zycia.

[Motylekk9]

Napisane przez bluebluesky

Ile macie lat? To niby nie jest takie wazne, ale jestem ciekawa, jak to mozliwe ze on ma tyle czasu na picie.

Napisane przez Doris1981

On nie ma w życiu żadnych zajęć, obowiązków, że ma tak czas i siłę na prawie codzienne posiedzenia i częste imprezy? Kasa mu spada z nieba (imprezowanie to również koszty, chyba że leci na sępa)?

Jesteśmy w podobnym wieku. P jest na ostatnim roku studiów zaocznych, pracuje od poniedziałku do piątku. Opłaty za studia jak wszemi wobec wiadomo są wysokie ale co do zarobków to (nie)stety również się to odnosi.

[201607110949]

[1=7d825fa9fec57cf5623273f e7eca2ef8f2442710_5d59d87 1e15d0;54919726]ile to przypadkow? 1 na 100?
Mowie o takich ogarnietych, a nie ze studia rzucili i po dzis dzien nie pracuja.

Zreszta to nie jest istotne. Autorka nie wie co sie wydrzy, musialaby czekac. Wg mnie czekac niewarto, bo sa na roznych etapach zycia.[/QUOTE]

Osoba, która z całą mocą twierdzi, że to mega ważne kryterium doboru partnera - rozsądne picie powinna wiać od typa, który cheje parę razy w tygodniu. I nie, nie jest to 1 na 100 przypadków, tylko o wiele częściej. Jeśli chcesz uniknąć poparzeń, nie bawisz się ogniem - to chyba oczywiste. A autorka niby wie jakie mogą być konsekwencje takiej zabawy, ale patykiem w ognisku grzebie.

[201803290936]

Napisane przez SALIX

Osoba, która z całą mocą twierdzi, że to mega ważne kryterium doboru partnera - rozsądne picie powinna wiać od typa, który cheje parę razy w tygodniu. I nie, nie jest to 1 na 100 przypadków, tylko o wiele częściej. Jeśli chcesz uniknąć poparzeń, nie bawisz się ogniem - to chyba oczywiste. A autorka niby wie jakie mogą być konsekwencje takiej zabawy, ale patykiem w ognisku grzebie.

Dokładnie, dla mnie to było bardzo ważne kryterium i się serio tego trzymałam.

[skazana_na_bluesa]

idź na terapię dla DDA, przyda ci się. ja bym wiała, aż by się za mną kurzyło. byłam z facetami alkoholikami po terapiach, wiem jak to wygląda "od środka". jak ktoś chleje kilka razy w tygodniu to ma WIELKI problem. nie trzeba na każdej imprezie wypijać hektolitrów alkoholu, żeby się dobrze bawić.

---------- Dopisano o 14:26 ---------- Poprzedni post napisano o 14:25 ----------

[1=7d825fa9fec57cf5623273f e7eca2ef8f2442710_5d59d87 1e15d0;54919726]ile to przypadkow? 1 na 100?
Mowie o takich ogarnietych, a nie ze studia rzucili i po dzis dzien nie pracuja.

Zreszta to nie jest istotne. Autorka nie wie co sie wydrzy, musialaby czekac. Wg mnie czekac niewarto, bo sa na roznych etapach zycia.[/QUOTE]
ja znam dużo przypadków karierowiczów w wielkiej warszaffce, na wysokich stanowiskach, a chleją jak za czasów studenckich. co jakiś czas odzywa się tylko wątroba albo trzustka.

[bluebluesky]

Czy on ma jakies inne zajecia i pasje, oprocz piwnych wieczorkow z kolegami?

[201803290936]

Napisane przez bluebluesky

Czy on ma jakies inne zajecia i pasje, oprocz piwnych wieczorkow z kolegami?

Rzekomo ma czas na pracę i studia zaoczne. Może pracuje w monopolowym?

[201607110949]

Napisane przez skazana_na_bluesa

ja znam dużo przypadków karierowiczów w wielkiej warszaffce, na wysokich stanowiskach, a chleją jak za czasów studenckich. co jakiś czas odzywa się tylko wątroba albo trzustka.

Bo ludziom alkoholik kojarzy się często tylko z menelem spod Żabki - a to przecież często ludzie na wysokich stanowiskach, dobrze zarabiający, z ładnie ubraną żoną i gromadką dzieci. A że dom tak naprawdę dysfunkcyjny i bez paru kieliszków koniaczku kreatywnych pomysłów w pracy brak, to tego już na pierwszy rzut oka postronna osoba nie zauważy.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Doris1981

Rzekomo ma czas na pracę i studia zaoczne. Może pracuje w monopolowym?

może jest barmanem

Napisane przez SALIX

Bo ludziom alkoholik kojarzy się często tylko z menelem spod Żabki - a to przecież często ludzie na wysokich stanowiskach, dobrze zarabiający, z ładnie ubraną żoną i gromadką dzieci. A że dom tak naprawdę dysfunkcyjny i bez paru kieliszków koniaczku kreatywnych pomysłów w pracy brak, to tego już na pierwszy rzut oka postronna osoba nie zauważy.

wiem, wiem...

[201803290936]

Napisane przez SALIX

Bo ludziom alkoholik kojarzy się często tylko z menelem spod Żabki - a to przecież często ludzie na wysokich stanowiskach, dobrze zarabiający, z ładnie ubraną żoną i gromadką dzieci. A że dom tak naprawdę dysfunkcyjny i bez paru kieliszków koniaczku kreatywnych pomysłów w pracy brak, to tego już na pierwszy rzut oka postronna osoba nie zauważy.

Zresztą, ta ładnie ubrana żona również możesz mieć problem i często ma. Nawet na forum Wizaż nieraz i nie dwa spotkałam się z myśleniem pt. alkoholu nie piję... no czasami winko z TŻ obrócimy w piątkowy wieczór, drinki z koleżankami w weekend. Czyli wino i drineczki nie alkohol. Jedynie łojenie wódy bez zapitki.

[Lexie]

Nawet bez alkoholowej przeszłości w domu rodzinnym nie byłabym zainteresowana facetem, który ma taki styl życia.

[201605300922]

Napisane przez Doris1981

Zresztą, ta ładnie ubrana żona również możesz mieć problem i często ma. Zresztą, nawet na forum Wizaż nieraz i nie dwa spotkałam się z myślenie pt. alkoholu nie piję... no czasami winko z TŻ obrócimy w piątkowy wieczór, drinki z koleżankami w weekend. Czyli wino i drineczki nie alkohol. Jedynie łojenie wódy bez zapitki.

Proszę Cię, zapytany pacjent odpowie, że nieee, alkoholu to on nie pije, a jak zapytasz o piwo, no to tak z 5 dziennie, bo nereczki muszą pracować hehe. A reszta spojrzy na nas jak na debila, bo przecież powiedział, że alkoholu nie pije, to na cholerę pytamy o piwo Ale to tak btw.

[zakonna]

Autorko. To nie jest facet dla ciebie. Dlatego, z e ty jesteś dda, co ślicznie wyszło w twoich postach. I dlatego, że on jest na najlepszej drodze do nałogu.
Nie, nie i jeszcze raz nie. Nie pakuje się w to, bo będziesz gorzko żałować.

[balletoevs]

Mój Tż na początku studiów też bardzo dużo imprezował z kolegami (oprócz tego miał też swoje zainteresowania). Wśród studentów to norma, wystarczy się przejechać na Kortowiadę. Czas wolny to jakaś posiadówa.

Z każdym kolejnym rokiem jednak było tego coraz mniej, teraz jest tak optymalnie Obserwując swoje otoczenie wiem, że większość z tego wyrosła - znaleźli partnera, zaczęli snuć plany na przyszłość, ogarnęli się. Niestety są i odstępstwa od tej reguły - dlatego Autorko bądź czujna. Jeśli jesteś DDA to tym bardziej.

[201605300922]

Napisane przez balletoevs

Mój Tż na początku studiów też bardzo dużo imprezował z kolegami (oprócz tego miał też swoje zainteresowania). Wśród studentów to norma, wystarczy się przejechać na Kortowiadę. Czas wolny to jakaś posiadówa.

Kurczę, to ja nie wiem, studiuję czwarty rok i nie widzę, żeby codziennie imprezy były normą. Studiowanie - robisz to źle...
Wśród znajomych z innych wydziałów też tego nie widzę. To tak jakby powiedzieć, że w małych miejscowościach codzienne chlanie przy grillu w okresie letnim jest normą, owszem, w pewnych kręgach pewnie tak, ale nie uogólniajmy.

[bluebluesky]

Napisane przez Doris1981

Rzekomo ma czas na pracę i studia zaoczne. Może pracuje w monopolowym?

Mialam kumpla, alkoholika, ktory pracowal w monopolowym, podpijal z butelek, mowil, ze pracuje w raju

Napisane przez Nadis

Proszę Cię, zapytany pacjent odpowie, że nieee, alkoholu to on nie pije, a jak zapytasz o piwo, no to tak z 5 dziennie, bo nereczki muszą pracować hehe. A reszta spojrzy na nas jak na debila, bo przecież powiedział, że alkoholu nie pije, to na cholerę pytamy o piwo Ale to tak btw.

Bo piwo to nie alkohol

[balletoevs]

Napisane przez Nadis

Kurczę, to ja nie wiem, studiuję czwarty rok i nie widzę, żeby codziennie imprezy były normą. Studiowanie - robisz to źle...
Wśród znajomych z innych wydziałów też tego nie widzę. To tak jakby powiedzieć, że w małych miejscowościach codzienne chlanie przy grillu w okresie letnim jest normą, owszem, w pewnych kręgach pewnie tak, ale nie uogólniajmy.

Nie napisałam, że codzienne tylko, że częste imprezy to norma. Wiadomo, że każdy ma inny charakter i w innym kręgu się obraca. Ale z moich obserwacji wynika, że częste imprezowanie wśród studentów jest powszechne. Natomiast czytając wątek odnoszę wrażenie, że to tylko nieliczne przypadki i od razu kwalifikowane jako patologia.

Jasne, ze mam znajomych chociażby ze swojej uczelni (medycznej), którzy po prostu nie mieli czasu bo nauka goniła. Ale miałam też znajomych, np. w politechniki, którzy a to piwko do meczu, a to piwko na plaży, a to domówka, a to wpadła kuzynka z winem w odwiedziny, a to urodziny itp. Wyrośli na porządnych ludzi.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Doris1981

Zresztą, ta ładnie ubrana żona również możesz mieć problem i często ma. Nawet na forum Wizaż nieraz i nie dwa spotkałam się z myśleniem pt. alkoholu nie piję... no czasami winko z TŻ obrócimy w piątkowy wieczór, drinki z koleżankami w weekend. Czyli wino i drineczki nie alkohol. Jedynie łojenie wódy bez zapitki.

ja łoje wódę bez zapity. raz w roku albo rzadziej piwa i drineczków nie pijam od dawna.

Napisane przez balletoevs

Mój Tż na początku studiów też bardzo dużo imprezował z kolegami (oprócz tego miał też swoje zainteresowania). Wśród studentów to norma, wystarczy się przejechać na Kortowiadę. Czas wolny to jakaś posiadówa.

Z każdym kolejnym rokiem jednak było tego coraz mniej, teraz jest tak optymalnie Obserwując swoje otoczenie wiem, że większość z tego wyrosła - znaleźli partnera, zaczęli snuć plany na przyszłość, ogarnęli się. Niestety są i odstępstwa od tej reguły - dlatego Autorko bądź czujna. Jeśli jesteś DDA to tym bardziej.

nie wyskakuj mi tutaj z kortowiadą. to są juwenalia, więc logiczne, że pojawia się alkohol. tyle, że to impreza raz w roku i nie oznacza, że każdy schlewa się jak świnia. a tym bardziej nie oznacza, że chleje kilka razy w tygodniu!

[balletoevs]

Napisane przez skazana_na_bluesa

ja łoje wódę bez zapity. raz w roku albo rzadziej piwa i drineczków nie pijam od dawna.


nie wyskakuj mi tutaj z kortowiadą. to są juwenalia, więc logiczne, że pojawia się alkohol. tyle, że to impreza raz w roku i nie oznacza, że każdy schlewa się jak świnia. a tym bardziej nie oznacza, że chleje kilka razy w tygodniu!

A czy Autorka napisała, że jej facet schlewa się jak świnia

Kortowiada to owszem kumulacja, ale Kortowo w ciągu roku wcale nie świeci przykładem. "Okazja" jest zawsze.

[zakonna]

Nie musi chlac jak świnia żeby być uzależnionym

[201607110949]

Napisane przez zakonna

Nie musi chlac jak świnia żeby być uzależnionym

Lekki rausz, na którym tak lubi być kilka razy w tygodniu mu wystarcza. Na razie.

[201803290936]

Napisane przez balletoevs

A czy Autorka napisała, że jej facet schlewa się jak świnia (...)

Nie, podobno zdarzyło mu się tylko (a dla kogoś może "tylko") kilka razy. On swoje picie określa jako "lekki rausz". Zakładając, że jest w tym obiektywny, to co to zmienia? Całe życie można przeżyć na "lekkim rauszu". Czy to sprawia, że problem zbyt częstego, wręcz regularnego (bo o tym Autorka przecież pisze) picia jest umniejszony? Nie.

A to co on nazywa "lekkim rauszem", inni, patrząc z boku mogą jednak określić jako "no się nieco schlał". Bo schlanie się to niekoniecznie leżenie w nieprzytomności na chodniku i robienie pod siebie siku.