Rozstanie

[Angelikaa98]

Hej, mam taki dość niespodziwany problem. Rozstałam się z parterem po 8 latach bycia razem. Był to moj pierwszy poważny związek ale niestety nie dogadywaliśmy się już i coraz częściej kłóciliśmy. Ostatni rok był jeszcze bardziej trudny. Nie wytrzymałam i musiałam to zakończyć dla swojego zdrowia psychicznego.

Gdy tylko oznajmiłam że to koniec on panikował płakał błagał. Poprosił żebyśmy zostali przyjaciółmi a że i tak razem pracujemy i mieszkamy koło siebie to się zgodziłam bo jednak 8 lat związku to nie mało. Jednak od rozstania minęło kilka miesięcy a ja nie potrafię się z nikim umówić bo cały czas czuje jak bym go zdradzała. Czy ze mną coś jest nie tak ? Dodam jeszcze że on z jednej strony mówi że mu zależy ale z drugiej wiem że romansuje w internecie z innymi bo za dobrze go zanim. Na pewno nie chce z nim już być ale czemu cały czas gdy tylko ktoś mnie zaprasza czuje się jak bym go zdradzała ? Może wy kobitki będziecie mądrzejsze

[undecided_1994]

Napisane przez Angelikaa98

Hej, mam taki dość niespodziwany problem. Rozstałam się z parterem po 8 latach bycia razem. Był to moj pierwszy poważny związek ale niestety nie dogadywaliśmy się już i coraz częściej kłóciliśmy. Ostatni rok był jeszcze bardziej trudny. Nie wytrzymałam i musiałam to zakończyć dla swojego zdrowia psychicznego.

Gdy tylko oznajmiłam że to koniec on panikował płakał błagał. Poprosił żebyśmy zostali przyjaciółmi a że i tak razem pracujemy i mieszkamy koło siebie to się zgodziłam bo jednak 8 lat związku to nie mało. Jednak od rozstania minęło kilka miesięcy a ja nie potrafię się z nikim umówić bo cały czas czuje jak bym go zdradzała. Czy ze mną coś jest nie tak ? Dodam jeszcze że on z jednej strony mówi że mu zależy ale z drugiej wiem że romansuje w internecie z innymi bo za dobrze go zanim. Na pewno nie chce z nim już być ale czemu cały czas gdy tylko ktoś mnie zaprasza czuje się jak bym go zdradzała ? Może wy kobitki będziecie mądrzejsze

W przyjaźń po rozstaniu można wejść jak ma się już rozstanie przerobione w głowie, ty nie miałaś czasu dla siebie i żeby się zmierzyć ze swoją nową rzeczywistością "bez niego". Rozumiem, że w pracy musicie się widywać, jednak na twoim miejscu bym mu powiedziała że potrzebujesz teraz trochę dystansu i do rozmowy o przyjaźni możecie wrócić w przyszłości jak oboje będzie pogodzeni z rozstaniem i z żadnej strony nie będzie chęci powrotu. Przestałabym z nim pisać całkowicie, poblokowała na social mediach (mozesz sobie ustawić aby nie widzieć jego postów i wiadomości które on do ciebie wysyła, on nie będzie wiedział). I nigdzie poza pracą bym się z nim nie spotykała. Współczuję rozstania

[Angelikaa98]

Niestety ale mieszkamy też koło siebie. Na razie nie mam za dużo kasy na przeprowadzkę więc muszę tu mieszkać.. ;/

[undecided_1994]

Napisane przez Angelikaa98

Niestety ale mieszkamy też koło siebie. Na razie nie mam za dużo kasy na przeprowadzkę więc muszę tu mieszkać.. ;/

Jak blisko? Na jednym osiedlu, czy w tym samym bloku?

[goslawka]

Kilka miesięcy po rozstaniu to nie jest długo. Daj sobie czas na przerobienie tych emocji.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Po 8 letnim związku, gdy wszystko jest świeże nie ma mowy o przyjaźni. Powinniście zerwać kontakt stosowny dla was okres ( np. rok), chociaż z pewnością to też jest trudne. Czy wrócicie do kontaktu to już inna kwestia.

Spotkacie się gdzieś pod domem/w pracy? Cześć-cześć. Tyle.

[chwast]

Nie jesteś gotowa na randki póki co, po prostu. Na Twoim miejscu nie przyjaźniłam się z nim, tylko ogarnęła swoje życie emocjonalne.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[PumpkinEyes]

Jak dla mnie to nie ma opcji tylko zmienić miejsce zamieszkania i pracę, jeżeli chcesz szybko osiągnąć spokój ducha i wyleczyć się z byłego. A z randkami nie ma co się śpieszyć, póki się nie czujesz gotowa. To nie konkurs 'kto znajdzie sobie szybciej kogoś na stałe', a poza tym słabo traktować nowego partnera jako plasterek po rozstaniu.

[undecided_1994]

Napisane przez PumpkinEyes

Jak dla mnie to nie ma opcji tylko zmienić miejsce zamieszkania i pracę, jeżeli chcesz szybko osiągnąć spokój ducha i wyleczyć się z byłego. A z randkami nie ma co się śpieszyć, póki się nie czujesz gotowa. To nie konkurs 'kto znajdzie sobie szybciej kogoś na stałe', a poza tym słabo traktować nowego partnera jako plasterek po rozstaniu.

To by było idealne wyście, jednak nawet jak na ten moment nie ma możliwości, to przecież kontakt i tak łatwo jest ograniczyć. Jak już pisałam, z chłopakiem porozmawiać aby nie szukał kontaktu i być tylko na "cześć" i tyle, nie pisać, nie rozmawiać, nie interesować się i szybciej się autorko wyleczysz. Ja swoich sąsiadów z piętra widuję raz na kilka miesięcy, więc nie wiem dlaczego to miałby być powód dla którego nie możesz ograniczyć z nim kontaktu nawet jeżeli aż tak blisko mieszkacie, potrzeba jedynie chęci.

[Rena]

Przyjazn tu bym interpretowala, ze sobie nie robicie na zlosc i w pracy jestes dla niego mila.

Ale chyba nie gadasz mu o tych randkowiczach?

[PumpkinEyes]

Napisane przez undecided_1994

To by było idealne wyście, jednak nawet jak na ten moment nie ma możliwości, to przecież kontakt i tak łatwo jest ograniczyć. Jak już pisałam, z chłopakiem porozmawiać aby nie szukał kontaktu i być tylko na "cześć" i tyle, nie pisać, nie rozmawiać, nie interesować się i szybciej się autorko wyleczysz. Ja swoich sąsiadów z piętra widuję raz na kilka miesięcy, więc nie wiem dlaczego to miałby być powód dla którego nie możesz ograniczyć z nim kontaktu nawet jeżeli aż tak blisko mieszkacie, potrzeba jedynie chęci.

Pytanie jak blisko mieszkają, bo może dalej we wspólnym mieszkaniu czy domu?

[undecided_1994]

Napisane przez PumpkinEyes

Pytanie jak blisko mieszkają, bo może dalej we wspólnym mieszkaniu czy domu?

Zastanawiałam się nad tym, ale czy wtedy by pisała że mieszkają koło siebie a nie w jednym domu/mieszkaniu? Raczej założyłam że chodzi o ten sam blok bądź osiedle, natomiast jeżeli jest tak jak piszesz to nie ma wyjścia, trzeba spiąć pasa i się wyprowadzić na już.

[Luxanna]

A ja właśnie się boję, że będą współlokatorami, i stąd to jest niesprecyzowane, bo głupio się przyznać Autorko, musisz na razie odciąć kontakt żeby móc się pozbierać.

[Lalalu181818]

Tez tak mialam na poczatku po rozstaniu tyle ze nadal chcialam z nim byc a on nie chcial. Tez sie czulam jakbym zdradzala i nie chcialam nikogo blizej poznawac. Chyba poprostu myslalam ze moze jednak zmieni zdanie i do mnie wroci i chcialam byc tylko jego. Kwestia czasu z czasem mi przeszlo i weszlam w nowy zwiazek. 8 lat to bardzo dlugo wiec chyba normalne ze tak masz w koncu tyle czasu mialas jego a nagle ma byc ktos inny... przejdzie z czasem

[Jadwidok]

smutna histroria, trzymaj sie

[Angelikaa98]

Oczywiście że nie Mało co rozmawiamy stawiam granice i nie pozwalam ich przekraczać.

---------- Dopisano o 21:50 ---------- Poprzedni post napisano o 21:48 ----------

Jestem z Anglii, póki co mieszkamy w jednym domu ale wynajmujemy dwa różne pokoje. Tutaj po prostu dostałam mały pokoik za grosze a póki nie stane na nogi muszę się przemęczyć

[PumpkinEyes]

Napisane przez Angelikaa98

Jestem z Anglii, póki co mieszkamy w jednym domu ale wynajmujemy dwa różne pokoje. Tutaj po prostu dostałam mały pokoik za grosze a póki nie stane na nogi muszę się przemęczyć

Ale mówisz, że od rozstania minęło już kilka miesięcy, to przewidujesz, że ile jeszcze potrwa to stawanie na nogi? To dość dziwna sytuacja, żeby za współlokatora mieć byłego i myślę, że większość ludzi by w takim układzie się czuła źle. Jemu taki układ pasuje?