Dowiedziałam się, że mój syn ma 5letnie dziecko

[ikoniecikropka]

Nie mogę się otrząsnąć, próbuję głęboko oddychać, ale aż mnie coś ściska w mostku. Nie mogę pojąć jak mógł to ukrywać, jak w ogóle mógł dopuścić do tego

[xfrida]

a mozesz podac wiecej szczegolow?
byl z ta kobieta w zwiazku? utrzymuje z dzieckiem kontakty na codzien?jak sie dowiedzialas? czy ojcostwo jest potwierdzone )badania,uznanie dziecka w usc?)
jaki masz kontakt z synem na codzien?ile syn ma lat ? znalas matke jego dziecka?

jesli nie ma z tym dzieckiem kontkatu wogole,nie planowal go i nie chcial byc z jego matka to mnie by to tak bardzo nie szokowalo.moze ta kobieta wmawiala komus innemu ojcostwo(np byla mezatka lub w dlugoterminowym zwiazku) ?moze syn sam nie wiedzial lub nie jest pewny czy to jego ?
jest wiele opcji i wytlumaczen takiej decyzji

nic sie nie stalo tak naprawde...oddychaj

[ikoniecikropka]

Syn przyznał się nam, że wiedział od początku o dziecku, cały ten czas płacił alimenty, chociaż kontaktu z nim nie miał. Badania były, bo obawiał się, że dziecko nie jest jego. Syn ma 28 lat. Dziewczynę widziałam raz, nie sprawiła dobrego wrażenia, była zaborcza, ale obydwoje zachowywali się wobec siebie toksycznie. Syn mówi o niej: "psychicznie chora". To był taki jego związek tu w Polsce, z doskoku, bo większość tego czasu najpierw spędził w Berlinie, potem Amsterdamie. Uważa, że dziewczyna zaszła w ciążę specjalnie, potem go szantażowała, że się zabije, jak do niej nie wróci. No i słowa dotrzymała po tych pięciu latach. Straszne to wszystko.
A jaki mam kontakt z synem? Ciężki, i ja, i jego ojciec. Syn ojcu po tym, jak od nas odszedł i jego kochance, zrobił piekło na ziemi. Jak skończył liceum, poszedł na ASP, po półtora roku rzucił, wyprowadził się do Berlina, zaczął pracować.. Dużo problemów miał, do teraz nie stroni od alkoholu, narkotyków, jego życie to wieczna impreza bez zobowiązań. Zżymał się na ojca za kochankę, a sam zmienia dziewczyny jak rękawiczki i traktuje przedmiotowo. Właściwie to on w ogóle jeszcze nigdy nie stworzył żadnego związku, najdłużej to trzy miesiące. Jemu chyba zależy tylko na seksie, a nie na więziach. Jest trudny, zamknięty. Mam wrażenie, że pierwszy raz od lat rozmawiał z nami w miarę szczerze, z drobną skruchą, ale jak dla nas, nazbyt drobną. Niestety przykład DDRR, on chyba ucieka od więzi, nie umie budować relacji.

[GangstaBaby]

Widocznie ci nie ufa, skoro ukrywał ten fakt. Alimenty płaci, więc jakoś tam się poczuwa do obowiązku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ikoniecikropka]

Sądzę, że nikomu nie ufa, nie potrafi zaufać, ale dla nas, rodziców, najbardziej przerażające jest to, że w ogóle nie utrzymywał kontaktu ze swoim dzieckiem, nie mieści nam się to w głowach. Zostawił to dziecko z dziewczyną, którą uznał za psychicznie chorą.

[GangstaBaby]

Napisane przez ikoniecikropka

Sądzę, że nikomu nie ufa, nie potrafi zaufać, ale dla nas, rodziców, najbardziej przerażające jest to, że w ogóle nie utrzymywał kontaktu ze swoim dzieckiem, nie mieści nam się to w głowach. Zostawił to dziecko z dziewczyną, którą uznał za psychicznie chorą.

No ale pomyślałaś, że skoro wam nie ufa, ukrywa istotne informacje, to gdzieś tam zawaliliście jako rodzice?

Jak się dowiedziałaś o wnuku?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ikoniecikropka]

Oczywiście, mam takie przekonanie, że wiele rzeczy nie wyszło, wiem nawet co dokładnie, co nie umniejsza bólu, może nawet go zwiększa, bo czuję, że on w głębi cierpi, gdy jego niezależność przechodzi w samotność. A o wnuku dowiedziałam się, bo zaczęła syna szukać policja. Wezwali go, przycisnęliśmy go i powiedział, dlaczego go szukają.

[Indecence]

Z jakiego powodu w kontekście dziecka szukała go policja? Matka się zabiła, więc ma przejąć opiekę?

[SteveS]

Napisane przez ikoniecikropka

Syn przyznał się nam, że wiedział od początku o dziecku, cały ten czas płacił alimenty, chociaż kontaktu z nim nie miał. Badania były, bo obawiał się, że dziecko nie jest jego. Syn ma 28 lat. Dziewczynę widziałam raz, nie sprawiła dobrego wrażenia, była zaborcza, ale obydwoje zachowywali się wobec siebie toksycznie. Syn mówi o niej: "psychicznie chora". To był taki jego związek tu w Polsce, z doskoku, bo większość tego czasu najpierw spędził w Berlinie, potem Amsterdamie. Uważa, że dziewczyna zaszła w ciążę specjalnie, potem go szantażowała, że się zabije, jak do niej nie wróci. No i słowa dotrzymała po tych pięciu latach. Straszne to wszystko.
A jaki mam kontakt z synem? Ciężki, i ja, i jego ojciec. Syn ojcu po tym, jak od nas odszedł i jego kochance, zrobił piekło na ziemi. Jak skończył liceum, poszedł na ASP, po półtora roku rzucił, wyprowadził się do Berlina, zaczął pracować.. Dużo problemów miał, do teraz nie stroni od alkoholu, narkotyków, jego życie to wieczna impreza bez zobowiązań. Zżymał się na ojca za kochankę, a sam zmienia dziewczyny jak rękawiczki i traktuje przedmiotowo. Właściwie to on w ogóle jeszcze nigdy nie stworzył żadnego związku, najdłużej to trzy miesiące. Jemu chyba zależy tylko na seksie, a nie na więziach. Jest trudny, zamknięty. Mam wrażenie, że pierwszy raz od lat rozmawiał z nami w miarę szczerze, z drobną skruchą, ale jak dla nas, nazbyt drobną. Niestety przykład DDRR, on chyba ucieka od więzi, nie umie budować relacji.

A dlaczego miałby odczuwać skruchę wobec Was w związku z własnym dzieckiem?

[ikoniecikropka]

Napisane przez Indecence

Z jakiego powodu w kontekście dziecka szukała go policja? Matka się zabiła, więc ma przejąć opiekę?

Niestety tak.

---------- Dopisano o 12:58 ---------- Poprzedni post napisano o 12:53 ----------

Napisane przez SteveS

A dlaczego miałby odczuwać skruchę wobec Was w związku z własnym dzieckiem?

To dość pokręcone, ale on zawsze, a może od momentu, gdy się rodzina posypała, był bezlitosny wobec błędów ojca czy brata, uważał się za lepszego. Twierdził, że on nieskazitelny, nie kopie się w problemy, wywyższał się, choć wcale czysty nie jest. Karał innych, choć sam miał na sumieniu.

[wlosomaniaczkaaa]

Mam nadzieję, że historia jest zmyślona. Jeśli nie, to strasznie żal mi tego dzieciaka. Matka się zabiła, a ojciec praktycznie obcy i z opisu beznadziejny.

Co Twój syn zamierza?

Wysłane z mojego M2006C3LG przy użyciu Tapatalka

[Mija62]

Napisane przez SteveS

A dlaczego miałby odczuwać skruchę wobec Was w związku z własnym dzieckiem?

Bo to ich wnuk. W moim odczuciu on pozbawił swoich rodziców byciem dziadkami, a dziecko nie dość, że ojca nie matki, to jeszcze dziadków.

[xfrida]

a mnie nie dziwi postawa twojego syna,nie chcial tego dziecka zostal wrobiony w ta ciaze i nie chcial byc z ta kobieta ,poza tym byl wowczas naprawde mlodym chlopakiem skoro dzis ma lat 28 a dziecko lat 5 to kiedy ona zaszla wciaze on mial zaledwie 22lata to nie jest jakos specjalnie dorosly wiek na bycie swiadomym ojcem

zostawil dziecko z psychicznie chora...no zostawil bo go wogole nie planowal i przez utrzymywanie z nim kontaktow bylby zmuszony do kontaktu z kims kogo nie chcial w swoim zyciu
choc sama mam dzieci (w tym syna ktory zaraz bedzie mial 29lat) rozumiem jego uczucia,potrafie sie postawic w jego sytuacji kiedy zmuszonabym byla do posiadania dziecka ktorego nie chcialam nie planowalam z kims kogo nie kocham i z kim nie chce byc

nie dziwi mnie rowniez to ze Ci o tym nie powiedzial,nie macie bliskiej relacji,oceniasz go wyrzygujesz ze zmienia dziewczyny-co w tym zlego?moim zdaniem teraz jest wlasnie ten czas aby te dziewczyny zmieniac poki mlody niech szuka tego co dla niego najlepsze,moj syn tez czesto zmienial dziewczyny z obecna jest juz troche dluzej ale czy to ostatnia?nie wiem i do glowy mi nie przyszloby go oceniac jakby znia zerwal i chcial byc z inna
nie pomoglas swojemu synowi po tym jak ciezko przezyl ojca niewiernosc,widac ze masz do niego duzo pretensji ze nie zyje wedlug twoich standartow
ten alkohol ,narkotyki,wieczne imprezy to chyba jakies nieprzepracowane problemy z domu plus brak wsparcia w rodzinie
nawet teraz nie szczedzisz mu wymowek oceniasz zamiast sprobowac zrozumiec"wejsc w jego buty" dlaczego nie stanol na wysokosci zadania aby byc ojcem tylko wyliczasz wady

jest co jest ,watpie aby twoj syn zapalal uczuciem do obcego dziecka -bo niestety jest to obcy czlowiek dla niego choc lacza go wiezy krwi ,zmusic sie kogos do wytworzenia relacji nie da
moim zdaniem teraz powinnas go wspierac a nie oceniac i wyrzygiwac
zapytaj sie jak on widzi przyszlosc?czy te dziecko ma jeszcze jakas bliska rodzine(dziadkow ze strony matki z ktorymi mialo kontakt na codzien?) dla tego dziecka to tez nie jest chyba najlepsze rozwiazanie trafic do rodziny w ktorej nikogo nie zna ,do ojca ktory go nigdy nie chcial i nie uczestniczyl w zyciu na codzien ,moim zdaniem tu powinien wkroczyc psycholog i zadecydowac co bedzie najlepsze w tej sytuacji
wspolczuje i temu dziecku i twojemu synowi,przez ta nieodpowiedzialna kobiete cierpi dzis wiele ludzi a ona sie zawinela i zostawila caly syf na glowie innych

[Hermiona83]

Ta nieodpowiedzialna, chora psychicznie kobieta sama w ciążę nie zaszła. A biedny mały misio nie utrzymywał kontaktu z własnym dzieckiem przez pięć lat. Zaraz się wzruszę jego ciężkim losem.

Ma 28 lat, czas wziąć odpowiedzialność za swoje czyny.

[ikoniecikropka]

Napisane przez wlosomaniaczkaaa

Mam nadzieję, że historia jest zmyślona. Jeśli nie, to strasznie żal mi tego dzieciaka. Matka się zabiła, a ojciec praktycznie obcy i z opisu beznadziejny.

Co Twój syn zamierza?

Wysłane z mojego M2006C3LG przy użyciu Tapatalka

To rozczarowuje najbardziej. Nie chce się zająć synem, bo się nigdy nie pogodził, że go ma i nie traktuje jak swojego dziecka, nie chce mieć dziecka z chorą psychicznie ćpunką - to jego słowa, w ogóle to nie ma warunków - bujda, mógłby je stworzyć, a miałby nasze wsparcie, tylko musiałby się chcieć choć odrobinę ustatkować. Nie chce. Kosztowny błąd, który próbuje wymazać i wydaje mu się, że to możliwe. Musiałam już zalecić jego ojcu spacer, bo odniosłam wrażenie, że rozszarpie syna za tak skrajny egoizm i niedojrzałość. Sama próbuję z nim rozmawiać, że mleko się rozlało, nie wymaże istnienia tego dziecka. Może błąd, ale aby mu to uświadomić, wyznałam prawdę jego starszemu bratu, bo musiałam odwołać nasz przyjazd do niego. W przebłysku przyszło mi do głowy, że może najlepiej, gdyby to właśnie brat spróbował z nim porozmawiać. On też miał swoje problemy, ale poukładał sobie życie po terapii.

[Indecence]

No jakoś nie sądzę, że on zostanie tatusiem stulecia, pod Twoim naciskiem. Zresztą, wasza rodzina nie jawi się jako wzorcowa, obaj synowie mają problemy z psychiką, terapia, narkotyki etc. Szkoda dziecka, na szczęście są inne rozwiązania, może nie idealne, ale rodziny zastępcze na przykład. Poza tym jest jeszcze rodzina matki, ale chyba też się wypięła na to dziecko, skoro aż tatusia szukają przez policję.

[ikoniecikropka]

Jeśli chodzi o dziewczynę to sytuacja jest patowa. Wszystko wskazuje, że to była dziewczyna z problemami, więc tym bardziej jestem zszokowana, że jeśli się wplątał w taki związek, to nie czuł się zupełnie odpowiedzialny. Gdybyśmy wiedzieli, jaka jest sytuacja, to byśmy sami pomogli, jemu, jej, dziecku. Dziewczynę ponoć wychowywała babcia, zmarła jakiś czas przed tym, jak się poznali. Syn nawet nie wie, co z jej rodzicami.
Mówi, że poczuwał się do odpowiedzialności. Uważał, że żadne z nich nie jest materiałem na rodzica, ona szczególnie, namawiał ją na aborcję, chciał sfinansować, odmówiła, płacił jej grzecznie alimenty zawsze w terminie, starczy. Dziecka nie chce, bo dziecko po takiej mamusi zdrowe na umyśle być nie może. Tak doszliśmy u niego do zderzenia tego, jak sobie wyobrażał swoje życie, a jak się potoczyło i pękł, może coś przemyśli, tym bardziej że otrzymał od nas deklarację, że ma nasze pełne wsparcie, ale musi coś zmienić.

[xfrida]

Napisane przez Hermiona83

Ta nieodpowiedzialna, chora psychicznie kobieta sama w ciążę nie zaszła. A biedny mały misio nie utrzymywał kontaktu z własnym dzieckiem przez pięć lat. Zaraz się wzruszę jego ciężkim losem.

Ma 28 lat, czas wziąć odpowiedzialność za swoje czyny.

wzial odpowiedzialnosc placi alimenty to chyba juz wystarczajaca kara za to ze ktos zatrzymal ciaze na ktora on nie mial ochoty

[Flashdance]

Jaka była ta dziewczyna i jak było z tą ciąża wiemy tylko z opowieści chłopaka, a on nie jest w tym temacie obiektywny. Różnie tam mogło być. Nienajlepiej świadczy o nim jak mówi o matce swojego dziecka, dziewczynie z którą jednak coś go łączyło (w ciążę nie zaszła sama) "chora psychicznie ćpunka". Sam bierze narkotyki i pije, ale jak rozumiem on w swoim mniemaniu nie jest ćpunem?

Czy jest ktoś z rodziny matki kogo dziecko zna dobrze? Może oni mogliby się zająć dzieckiem? Dla dziecka pewnie tak byłoby lepiej. Najgorsze wyjście to zmuszanie ojca dziecka aby się nim zajął. Nie chciał dziecka, nie czuje z nim więzi. Do takich rzeczy nie da się zmusić tylko z poczucia obowiązku.

[35d61d65f960b613215caf99f50a718a2ae5d517_6594a4cb428ad]

Sami z mezem nie byliscie wzorowa rodzina, dwoch synow i kazdy ma problemy a teraz dziwisz sie, ze twoj syn naodwalal. Ja mu sie nie dziwie, ze to ukrywal skoro jedyne co od was dostal to z***ane dziecinstwo i ciagle pretensje, Szczegolnie od swojego ojca ktory wyglada jakby bym niezlym toksykiem.

[ikoniecikropka]

Napisane przez Flashdance

Jaka była ta dziewczyna i jak było z tą ciąża wiemy tylko z opowieści chłopaka, a on nie jest w tym temacie obiektywny. Różnie tam mogło być. Nienajlepiej świadczy o nim jak mówi o matce swojego dziecka, dziewczynie z którą jednak coś go łączyło (w ciążę nie zaszła sama) "chora psychicznie ćpunka". Sam bierze narkotyki i pije, ale jak rozumiem on w swoim mniemaniu nie jest ćpunem?

Czy jest ktoś z rodziny matki kogo dziecko zna dobrze? Może oni mogliby się zająć dzieckiem? Dla dziecka pewnie tak byłoby lepiej. Najgorsze wyjście to zmuszanie ojca dziecka aby się nim zajął. Nie chciał dziecka, nie czuje z nim więzi. Do takich rzeczy nie da się zmusić tylko z poczucia obowiązku.

Do bycia aktywnym ojcem go nie zmusimy, to niemożliwe, ale jeśli nie będzie lepszych opcji, sami się tym dzieckiem zajmiemy czy się to synowi podoba czy nie. Natomiast abstrahując od kwestii dziecka, miarka się przebrała i musimy pomóc synowi zacząć wreszcie jakoś ogarniać swoje życie. Starszy syn też sobie na pewnym etapie bardzo pokomplikował, ale stanął na nogi, więc liczę, że dotrze do brata. Myślę, że po prostu syn, młodszy, dość mocno karający rodzinę za błędy, chciał uchodzić za nieskazitelnego w naszych oczach, chciał się czuć od wszystkich lepszy. Może teraz, gdy fakty mówią same za siebie, że tez się pogubił, pozwoli sobie pomóc.

[xfrida]

Napisane przez ikoniecikropka

Jeśli chodzi o dziewczynę to sytuacja jest patowa. Wszystko wskazuje, że to była dziewczyna z problemami, więc tym bardziej jestem zszokowana, że jeśli się wplątał w taki związek, to nie czuł się zupełnie odpowiedzialny. Gdybyśmy wiedzieli, jaka jest sytuacja, to byśmy sami pomogli, jemu, jej, dziecku. Dziewczynę ponoć wychowywała babcia, zmarła jakiś czas przed tym, jak się poznali. Syn nawet nie wie, co z jej rodzicami.
Mówi, że poczuwał się do odpowiedzialności. Uważał, że żadne z nich nie jest materiałem na rodzica, ona szczególnie, namawiał ją na aborcję, chciał sfinansować, odmówiła, płacił jej grzecznie alimenty zawsze w terminie, starczy. Dziecka nie chce, bo dziecko po takiej mamusi zdrowe na umyśle być nie może. Tak doszliśmy u niego do zderzenia tego, jak sobie wyobrażał swoje życie, a jak się potoczyło i pękł, może coś przemyśli, tym bardziej że otrzymał od nas deklarację, że ma nasze pełne wsparcie, ale musi coś zmienić.

musi zasiegnac opini u jakiegos prawnika ,jesli on dzieckiem zajmowac sie nie chce prawdopodobnie sad pozbawi go praw rodzicielskich i dziecko bedzie moglo trafic do adopcji
jesli ty masz ochote sie tym dzieckiem zajac to droga wolna co do zdrowia psychicznego tego dziecka to rzeczywiscie moze byc ciezko jesli nie mialo w swoim otoczeniu wlasciwych wzorcow ani nikogo kto otoczyl by je miloscia napewno bedzie powaznie zaburzone ,ja osobiscie nie podjelabym sie opieki nad takim dzieckiem bo wiem ze definitywnie niepodolalabym
podejrzewam ze ty rowniez skoro nie mialas dobrych relacji z wlasnymi dziecmi i one zmagaja sie z roznymi problemami to rowniez nie dajesz sie na opiekuna dziecka z problemami-do tego jeszcze nagla utrata matki to napewno bedzie nioslo powazne konsekwencje dla zdrowia psychicznego tego dziecka

w kazdym razie zastanow sie powaznie co chcesz robic bo biorac takie dziecko "na probe"moglabys mu jeszcze bardziej popsuc psychike oddajac je pozniej wrazie niepowodzenia wychowawczego
jesli twoj syn tego dziecka nie chce i jasno o tym mowi przymuszanie go do opieki nad nim nie skonczy sie dobrze ani dla twojego syna a jeszcze gorzej dla tego dziecka
zabierajac je do siebie czy sie to synowi podoba czy nie rowniez wydaje mi sie zlym pomyslem bo wygeneruje nastepne problemy na lini wy-syn to powinna byc przedyskutowana wzajemnie zaakceptowana decyzja

przerazajace jest dla mnie to ze ktos jest w stanie poswiecic zycie wlasnego dziecka,zrujnowac je tylko po to zeby zatrzymac faceta przy sobie,to naprawde pokazuje jak chora osoba byla ta kobieta i w sumie stwierdzam ze twoj syn zrobil bardzo dobrze sie z nia rozstajac

czasu nie cofniesz ,nic nie jestes w stanie zmienic ,mozecie tylko ustalic plan dzialania na teraz,zasiegnac porady prawnika,skonsultowac sie z psychiatra dzieciecym itp.
gdzie na ta chwile przebywa dziecko/czy policja lub jakakolwiek inna instytucja moze wam udzielic informacji o zyjacej rodzinie dziecka ze strony matki?i czy dziecko mialo z nimi jakikolwiek kontakt ?

[ikoniecikropka]

Starszy syn nie ma w tej chwili żadnych problemów. Jest spełnionym przedsiębiorcą, partnerem, ojcem trójki dzieci i ma szczęśliwe, ustabilizowane życie u boku kobiety, z którą się bardzo szanują i kochają. Męża też bym toksykiem nie nazwała. Faktem jest, że nawywijał w życiu swoim romansem, ale chciałabym, by każdy ojciec był tak oddany swoim dzieciom jak on, świat byłby lepszy. Mimo, że potrafi huknąć, to zawsze był i jest przy swoich dzieciach i wspiera do końca, a ich błędy zawsze przypisuje sobie, bo wie, że nasze dzieci to DDRR-y i to w dość ciężkiej postaci. Mąż uważa, że to wszystko to jego wina, bierze to na siebie, nawet jeśli na początku działania dzieci go szokują.

[ikoniecikropka]

Dziecko w szpitalu na obserwacji, wszystko wskazuje, że zdrowe, nic mu nie dolega. Oczywiście fizycznie. Wsparcie prawne mamy pod ręką.

---------- Dopisano o 15:47 ---------- Poprzedni post napisano o 14:28 ----------

Starszy syn stanął na wysokości zadania, za co jestem mu wdzięczna. Mieliśmy do niego jechać dzisiaj, z wiadomych przyczyn zrezygnowaliśmy, ale uznał, że w takim razie on z całą rodziną przyjedzie do nas, żeby młodszy czuł, że rodzina jest przy nim przy tym wszystkim. Córka też będzie z rodziną, bo tez miała jechać do brata. Może to młodszemu synowi doda otuchy, żeby się zmierzył z pewnymi sprawami.

[Wenress]

Pierwsze o czym pomyślałam, to że jeśli Wy zaadoptujecie to dziecko, którego syn nie chce, to zrobicie im obydwu ogromną krzywdę. Syn będzie cały czas atakowany swoją przeszłością i Waszymi pretensjami a znowu Wy ewidentnie nie umiecie być rodzicami i skrzywdzicie dziecko, które już od urodzenia ma przewalone. Jeśli chcecie pomóc to lepiej postarajcie się zapewnić mu możliwość adopcji.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ikoniecikropka]

Napisane przez Wenress

Pierwsze o czym pomyślałam, to że jeśli Wy zaadoptujecie to dziecko, którego syn nie chce, to zrobicie im obydwu ogromną krzywdę. Syn będzie cały czas atakowany swoją przeszłością i Waszymi pretensjami a znowu Wy ewidentnie nie umiecie być rodzicami i skrzywdzicie dziecko, które już od urodzenia ma przewalone. Jeśli chcecie pomóc to lepiej postarajcie się zapewnić mu możliwość adopcji.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Trudno się nie zgodzić. Trzeba czasu, musimy rozmawiać, bo najbardziej mi zależy, żeby nie żałował swojej decyzji, bo od niej nie ma ustępstwa. A on niekoniecznie świadomie działa. Jestem tego niemal pewna, bo gdy starszy syn poszedł na terapię, powiedział nam o DDRR i różnych symptomach tegoż, to od razu oznajmił, że jego młodszy brat cierpi tak samo, tylko odmiennie reaguje. Właściwie nie musiał mi tego mówić, bo też natychmiast się zorientowałam, skąd zachowania młodszego. Nie chcę, żeby ponosił więcej konsekwencji rozpadu naszej rodziny, dlatego mam nadzieję, że może mu pomóc starszy brat. Może zdoła go namówić na psychologa, terapię.

[skara]

Dajcie sobie wszyscy trochę czasu na uspokojenie i wyciszenie emocji. Tu nie wolno działać na gorąco, bo to decyzja na całe życie więcej niż jednej osoby. I trzeba ją podjąć wspólnie, dobrze też posłuchać opinii pozostałych dzieci. Przemyśleć za i przeciw, omówić z psychologiem, zaliczyć spotkania psychologiczne w różnych konfiguracjach. Nie wiem czy umiem sobie wyobrazić trudniejszą decyzję, którą musi podjąć rodzina.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ikoniecikropka]

Napisane przez skara

Dajcie sobie wszyscy trochę czasu na uspokojenie i wyciszenie emocji. Tu nie wolno działać na gorąco, bo to decyzja na całe życie więcej niż jednej osoby. I trzeba ją podjąć wspólnie, dobrze też posłuchać opinii pozostałych dzieci. Przemyśleć za i przeciw, omówić z psychologiem, zaliczyć spotkania psychologiczne w różnych konfiguracjach. Nie wiem czy umiem sobie wyobrazić trudniejszą decyzję, którą musi podjąć rodzina.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Też tak myślę, dlatego bardzo się cieszę, że starszy syn i córka zmienili plany i będziemy dzisiaj razem. Pokaże to synowi, że mimo błędów ma wsparcie, wszyscy w tym jesteśmy i będziemy szukać rozwiązań wspólnie, nikt go nie skreśla. Niezależnie od decyzji o dziecku syn musi się z pewnymi sprawami uporać, bo inaczej nie będzie to ostatni jego problem w życiu. Miarka się przebrała i w końcu przestanie sobie radzić sam ze sobą.

[ikoniecikropka]

Napisane przez xfrida

jesli ty masz ochote sie tym dzieckiem zajac to droga wolna co do zdrowia psychicznego tego dziecka to rzeczywiscie moze byc ciezko jesli nie mialo w swoim otoczeniu wlasciwych wzorcow ani nikogo kto otoczyl by je miloscia napewno bedzie powaznie zaburzone ,ja osobiscie nie podjelabym sie opieki nad takim dzieckiem bo wiem ze definitywnie niepodolalabym
podejrzewam ze ty rowniez skoro nie mialas dobrych relacji z wlasnymi dziecmi i one zmagaja sie z roznymi problemami to rowniez nie dajesz sie na opiekuna dziecka z problemami-do tego jeszcze nagla utrata matki to napewno bedzie nioslo powazne konsekwencje dla zdrowia psychicznego tego dziecka

Relacje z dziećmi miałam różne. Bardzo dobre z najstarszym synem - zawsze, z córką różnie bywało w jej nastoletnich latach, potem te relacje stały się bardzo dobre, choć wymagały od nas akceptacji tego, że jesteśmy różne, ja musiałam przeboleć, że bardziej lubi drugą żonę ojca ode mnie. Przetrwałyśmy i to. Z młodszym synem relacje miałam bardzo dobre, choć on z całego rodzeństwa zawsze był najbardziej zamknięty, niedostępny. Pokomplikowało się, gdy zaakceptowałam odejście męża, syn uważał, że powinniśmy się na nim solidarni mścić i go karać. Gdy miał naście lat, chciał dać ojcu do zrozumienia, że lepiej wrócić do rodziny i zamierzał go karać, póki tego nie zrobi. Dorósł. Potem, gdy z jego ojcem do siebie wróciliśmy pozmieniało mu się i nie mógł uwierzyć, że dałam się poniżyć i pozwoliłam mężowi wrócić.

---------- Dopisano o 17:28 ---------- Poprzedni post napisano o 17:14 ----------

Napisane przez xfrida

nie dziwi mnie rowniez to ze Ci o tym nie powiedzial,nie macie bliskiej relacji,oceniasz go wyrzygujesz ze zmienia dziewczyny-co w tym zlego?moim zdaniem teraz jest wlasnie ten czas aby te dziewczyny zmieniac poki mlody niech szuka tego co dla niego najlepsze,moj syn tez czesto zmienial dziewczyny z obecna jest juz troche dluzej ale czy to ostatnia?nie wiem i do glowy mi nie przyszloby go oceniac jakby znia zerwal i chcial byc z inna
nie pomoglas swojemu synowi po tym jak ciezko przezyl ojca niewiernosc,widac ze masz do niego duzo pretensji ze nie zyje wedlug twoich standartow
ten alkohol ,narkotyki,wieczne imprezy to chyba jakies nieprzepracowane problemy z domu plus brak wsparcia w rodzinie
nawet teraz nie szczedzisz mu wymowek oceniasz zamiast sprobowac zrozumiec"wejsc w jego buty" dlaczego nie stanol na wysokosci zadania aby byc ojcem tylko wyliczasz wady

Nie sądzę, aby chodziło o to samo. Pewnie źle się wyraziłam, bo to nie tak, że on szuka. On nie nawiązuje z dziewczynami relacji, nigdy nas nie zaznajomił z jakąkolwiek dziewczyną. Matkę tego dziecka poznaliśmy przypadkowo i też wszystko wskazywało na to, że wynikło to z tego, że ją odrzucił, nie chciał jej przedstawić. Zresztą sposób, w jaki ją wtedy potraktował był straszny. Wiem też, że się zabawiał, bo gdy był jeszcze na studiach w Polsce, szkoda gadać. No ma, niewątpliwie ma nieprzepracowane problemy z naszego powodu, dlatego już tak poza dzieckiem, chcielibyśmy, żeby dał sobie pomóc.

---------- Dopisano o 17:38 ---------- Poprzedni post napisano o 17:28 ----------

Napisane przez xfrida

wspolczuje i temu dziecku i twojemu synowi,przez ta nieodpowiedzialna kobiete cierpi dzis wiele ludzi a ona sie zawinela i zostawila caly syf na glowie innych

Dla mnie to wcale nie takie oczywiste i czarno-białe. Wcześniej zawinął się mój syn i zostawił ja samą, dziewczynę bez rodziny, z problemami, z całym syfem na głowie. Do tanga trzeba dwojga, dziewczyna nie była wiatropylna. Jeśli uważał, że może to osoba z niestabilną psychiką, nie powinien z nią sypiać i rozbudzać jej nadziei na związek. Mógł się nie spodziewać aż takich problemów, ale jeśli już miał świadomość kłopotóe, to to, że nie obawiał się o swoje dziecko pod opieką takiej dziewczyny jest dla mnie niepojęte. Kto wie, czy gdyby mój syn nie postąpił w taki sposób, to dziewczyna by się targnęła na swoje życie. Może dziecko nadal miałoby matkę. Chcę mu pomóc, ale nie zamierzam go bronić. Zresztą patrząc na niego, mam wrażenie, że jemu też te myśli chodzą po głowie. Dręczy go coś, czuje się winny, bo do ojca już nie podskakuje, schodzi mu z drogi. Dotarło chyba, że mąż mimo że mnie zostawił, to dzieci nie zostawił nigdy i teraz też z nim jest i pomaga ogarnąć sprawę.

[35d61d65f960b613215caf99f50a718a2ae5d517_6594a4cb428ad]

Napisane przez Wenress

Pierwsze o czym pomyślałam, to że jeśli Wy zaadoptujecie to dziecko, którego syn nie chce, to zrobicie im obydwu ogromną krzywdę. Syn będzie cały czas atakowany swoją przeszłością i Waszymi pretensjami a znowu Wy ewidentnie nie umiecie być rodzicami i skrzywdzicie dziecko, które już od urodzenia ma przewalone. Jeśli chcecie pomóc to lepiej postarajcie się zapewnić mu możliwość adopcji.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dokladnie tak.