czy to juz anoreksja?

[zagubiona2001]

Witajcie! W telegraficznym skrócie, trafiłam na Was jakieś dwie godziny temu,rozpaczliwie szukając magicznego środka, ktory mnie ozdrowi :') = poprzestawia w głowie. Mam prawie 16 lat, 158 cm wzrostu i wazę 39 kg. Moje zycie od pol roku jest koszmarem,..z.ktorego nie potrafię się obudzic. Nie wiem, czy to anoreksja, bo ja ciągle uwazam, ze wazę za duzo. Ciągłe liczenie, wazenie, mordercze treningi, planowanie posilkow kilka dni przed,restrykcyjne glodowki, ciągle wyrzuty sumienia... do tego pogrązanie rodziny w coraz większej rozpaczy.. utracilam całą radość i chęć zycia, a mama razem ze mną.. tęsknię za jedzeniem, potrafię godzinami wpatrywac się w sklepowe półki.. przy zdjęciach potraw i ciast łzy i ślina leją się strumieniami!':'D powiedzcie mi... jak zacząć normalnie żyć,przewartosciowac to wszystko? Wiem, ze nie ma na to gotowego 'przepisu', jednak kazda rada i sugestia, a nawet konstruktywny opier papier bardzo duzo dla mnie znaczą.. Próbuję wziąć się w garść,pomaga mi moj psycholog.. jednak gdy dobiję w moim bilansie kcal do 1200 kcal dziennie... to juz jest dla mnie o wiele za duzo. Więc ćwiczę i glodzę się, marząc o chocby bialej bulce z chudym twarogiem.. prawdziwy rarytas, prawda? Blagam Was, moze.ja wcale nie powinnam przytyc? Sama się w tym wszystkim plączę, mam ochotę ze sobą skonczyc i wszystkim oszczędzić zmartwień.. przepraszam, ze napisalam Wam o tym wszystkim... i mimo mojego wstydu i zazenowania... proszę o jakąkolwiek odpowiedź..

[kiciulka91]

Słoneczko, to JEST anoreksja 7 lat temu przechodziłam przez to samo i naprawdę się da, ale musisz przytyć-dla zdrowia. Najlepiej poszukaj dobrego psychologa lub psychiatry- wsparcie rodziny jest bardzo bardzo ważne, ale bliscy, w przeciwieństwie do osoby obcej, są często zbyt zaangażowani emocjonalnie. Po drugie, skoro ćwiczysz- musisz jeść, bo inaczej spalisz wszystkie mięśnie i niedługo nawet przysiad będzie sprawiał ból, nie mówiąc o stanie kości. W wieku 16 lat ciągle jeszcze się rozwijasz, dlatego zacznij walczyć z tym paskudztwem, bo szkoda byłoby tak wartościowej osoby jaką z pewnością jesteś Pamiętaj o tym i zadbaj o siebie, trzymam kciuki!

[zagubiona2001]

Bardzo dziękuję Ci za odpowiedź i mile slowa <3 To dla mnie ogromne wsparcie i motywacja.. Da się? Da! Tylko trzeba nad sobą pracowac, jestes tego zywym przykladem, z ktorego będę starala się wziąć przykład. Trzymaj się

[kiciulka91]

I jeszcze jedno: jak tylko będziesz miała cięższe chwile, pisz, postaram się pomóc

[skazana_na_bluesa]

czy twój psycholog to terapeuta, który zna się na zaburzeniach odżywiania? masz ewidentną anoreksję.

[zagubiona2001]

Mieszkam w małej miejscowości, nie ma tutaj takich ludzi, na szukanie gdzies dalej nie mozemg sobie finansowo pozwolić. Jest to Pani, której ufam, mogę się wygadać itp. Ale mam wrażenie, ze nie skupia się konkretnie na tym problemie, bardziej doszukuje się aspektów powodujących go.. tak jakby nie znajduję u niej pomocy w walce z objawem..

---------- Dopisano o 00:05 ---------- Poprzedni post napisano Wczoraj o 23:59 ----------

Bardzo Ci dziękuję!

I od razu moze troszeczkę skorzystam, pozwolisz?

Chcę wyjść z tego dziadostwa, mam swiadomosc tego, ze nieodłącznie wiąże się to z przytyciem.. jednak blokada polega na tym, ze boję się, ze gdy zacznę więcej jesc, moj wyglodzony organizm wpadnie w 'szał', zglupieje, nie będę mogla przestać jeść. Albo zacznie wszystko magazynowac, przez rozregulowany metabolizm... i niedowaga przerodzi się w otylosc... (Jestem bardzo ciekawa, jak to wyglądało u Ciebie? Jak udało Ci się unormowac swoją wagę? Stosowalas jakąś dietę etc?