Nie mam przyjaciół

[Apelly]

Napisane przez findsomething

A zdarzyło Wam się kiedyś całkowicie "odbić" od znajomych/przyjaciołki tylko dlatego że znudzili Wam się? Przestali być interesujący, całkowicie inaczej dojrzeli psychicznie, zaczęli mieć inne poglądy na życie i stoicie w punkcie pt. "mam znajomych których nie lubię" ;O wiem, głupota, ale większość moich obecnych znajomych zaczęła mnie irytować i nawet najlepsze przyjaciółki stały się takie "przezroczyste", mam takie pragnienie rewolucji żeby wymienić wszystkich ludzi którzy mnie otaczają na nowych, ciekawszych, bardziej aktywnych.... często nad tym myślałam, nawet jak spotykamy się i niby wszysto jest okej, gadamy, chodzimy wszedzie, ale ja czuje ze chce czegos innego, ze nie pasuje juz do tej paczki. Czasami nawet mam w głowie myśl "nie chce ich widziec, nie chce nigdzie z nimi isc" to sie zdarza coraz czesciej, ze po prostu nie mam ochoty, czas spedzony z nimi uwazam za zmarnowany sama nie wiem czemu, kiedys bylo idealnie. ;(

Tak. Gdzieś po gimnazjum tak na początku liceum odcięłam się od mojej paczki. Męczyła mnie bardzo, po prostu zmieniliśmy się, ja chyba bardziej i na początku mi było ciężko, przestałam z nimi wychodzić i nawet przez pewien czas się nudziłam. Ale za nic nie chciałam do nich wrócić, bo po prostu przestali mi odpowiadać, a więc rozumiem Cię doskonale findsomething. Obecnie moja sytuacja jest dziwna. Nie umiem tego określić, niby mam znajomych , nawet dobrych, ale nie zawsze jest tak kolorowo. Czasem są chwile, że naprawdę nie mam się z kimś spotkać. Zresztą, zbyt częste relacje międzyludzkie mnie męczą... Ogólnie moje położenie mi nie przeszkadza, ale patrząc z boku na to wszystko, dla innych może się wydawać, że jestem samotna. A samotnym można być nawet w tłumie ludzi. Trochę namieszałam, ale sama nie wiem jak określić moją sytuację... Ale rozumiem Was.

[kaja2301]

Ja uwazam, ze prawdziwa przyjaciolke dajmy na to jest ciezko znalezc i jeszcze zeby ta przyjazn przetrwala.
Od maja jakos nie odzywam sie z jedna z dziewczyn z ktora sie znalam i przyjaznilam 10 lat, z w sumie banalnego powodu. Osób z ktorymi mialam bliskie kontakty w ciagu ostatnich 5 lat po czym sie oddalilismy od siebie bez konkretnego powodu nie zlicze. Tych z ktorymi sie poklocilam bylo moze 2-3. Zostalo mi owszem, sporo dobrych kolezanek, mnostwo znajomych osób, no i kilka osob które moge z pewnoscia nazwac swoimi przyjaciolmi, ale jesli patrzy sie na to wszystko z perspektywy czasu smutne jest to, ile tych osob sie przewinelo (i nie mowie naprawde o kontaktach imprezowych) i jak malo znajomosci przetrwało.

[findsomething]

ja też czasami "weksploatowuję" się przy częstych kontaktach towarzyskich... ale jednoczesnie umieram psychicznie podczas takiego odpoczywania. Dlatego cały czas walczę ze sobą, wiele sobie tłumaczę, i wiem że odsuwanie się od ludzi nie jest normalne... i zawsze tkwi w tym jakaś przyczyna. Szukam jej cały czas.

---------- Dopisano o 18:03 ---------- Poprzedni post napisano o 18:01 ----------

Napisane przez kaja2301

Ja uwazam, ze prawdziwa przyjaciolke dajmy na to jest ciezko znalezc i jeszcze zeby ta przyjazn przetrwala.
Od maja jakos nie odzywam sie z jedna z dziewczyn z ktora sie znalam i przyjaznilam 10 lat, z w sumie banalnego powodu. Osób z ktorymi mialam bliskie kontakty w ciagu ostatnich 5 lat po czym sie oddalilismy od siebie bez konkretnego powodu nie zlicze. Tych z ktorymi sie poklocilam bylo moze 2-3. Zostalo mi owszem, sporo dobrych kolezanek, mnostwo znajomych osób, no i kilka osob które moge z pewnoscia nazwac swoimi przyjaciolmi, ale jesli patrzy sie na to wszystko z perspektywy czasu smutne jest to, ile tych osob sie przewinelo (i nie mowie naprawde o kontaktach imprezowych) i jak malo znajomosci przetrwało.

ja miałam 4 kłótnie, 2 osoby "wróciły' do mojego życia, 1 nie wybaczyłam, z drugą mieszkam ale kolorowo nie jest.

Moim zdaniem aby zrozumieć mechanizmy jakie kierują ludźmi, czego oni pragną, dlaczego robią takie a nie inne rzeczy, co jest zdrowe w przyjaźni - do tego trzeba nie tylko dojrzec ale i wiele przezyc, doswiadczenie czyni mistrza - uczy czemu wszystko tak wygląda, co jest normlane co nie jest.

ogromny staż "towarzyski" trzeba mieć aby swobodnie poruszać się po świecie ludzi;]

[wioola18]

Hej
Mam podobny problem czuje się samotna. Nie mam przyjaciół ani znajomych. Jestem osobą bardzo wstydliwą. Nie potrafie nawiązywać nowych znajomości. Pisze tu bo już nie wiem co robić.

[moniaszelki]

wiecie, ja tak mam ze z obcą osobą zamieniamy 2 zdania i na tym koniec. a potem glucha cisza następuje i kazdy z nas nie wie co robic..

ale mysle sobie, ze mi to odpowiada, bo jak nie chce sie komus zwierzac, nie zalez mi na dalszej znajomosci, to po co? nie chce wiedziec ile ma siostr, jakie ma hobby itp..dlatego nie lubie tych krepych sytuacji kiedy trzeba z ta osobą przebywać - są takie sytuacje, na pewno wiecie o czym mowie..

nie jestem jakas wylewna i wszystko trzymam w sobie, a jesli o czyms gadam to zwierzamy sie z przyjaciolkami o naszych problemach i radosciach.,..a o czym i w jakim celu mozna rozmawiac z nieznajomym, z ktorym nie chce sie i tak nawiazywac relacji bo ..po prostu.

[violonczelistka]

Moniaszelki - nikt nie każe Ci się zwierzać obcej osobie i wypytywac ja różne rzeczy Z nieznajomym rozmawia się o sprawach prostych i neutralnych np. o szkole, pracy, jakichs zajęciach itp. Zależy w jakim kontekście ją poznajemy . Potem rozmowa sama sie rozwija Wiem, ze może byc ciężko, ale jeśli rozmowa się nie klei to nic na siłę Pamiętaj, ze za jej przebieg nie odpowiadasz tylko Ty, ale także druga osoba. Wkład jest 50 na 50 więc możesz robić wszystko lecz jeśli Twój rozmówca będzie mrukliwy to nic z tego.

[smerfna11]

Heh. Ja również czuję się bardzo samotna. Nie umiem nawiązywać kontaktów, teraz poszłam do policealnej i aż się trzęsę na myśl na tym, że wszyscy się zintegrują, a ja znowu nie będę z nikim gadać.

Niby mam znajomych(paru). Niby. Ale odzywają się z powodu jakiś błahych spraw. Nie mam komu się zwierzyć. Czuję się cholernie samotna. Dobija mnie już to wszystko. Najgorsze jest to, że już totalnie nie łapię ludzkich zachowań. Nie potrafię zrozumieć jak to jest, że ludzie tak po prostu gadają ze wszystkimi.
Nie ogarniam.

Moje trudności z nawiązywaniem kontaktu pogłębia fakt, że nie należę do tych "fajnych", na ulicy się ze mnie śmieją, bo krzywo chodzę - żadna przyjemność wysłuchiwania śmiechów z powodu mojej niepełnosprawności, do tego za ładna też nie jestem.. i jak tu do kogoś podejść? Nawet nie mam pewności czy mnie nie wyśmieje. Z drugiej strony nikt nie chce być sam, a mam wrażenie, że już za późno. Bo przecież każdy ma już jakiś znajomych to po co im ja? Mam dość.

Znajomi są dobrzy tylko na jakieś akcje, a potem? Samotność dokucza.

[Figlak]

Chyba też tutaj pasuję.
Mam jedną przyjaciółkę od kilku lat, niestety dzięlą nas kilometry i TŻa, który jest moim najlepszym przyjacielem. Poza tym mam znajomych z uczelni, ale z nimi to kontakt głównie na uczelni i czasem ( 1 w miesiącu jakaś impreza).

Czuję się bardzo samotna, chciałabym mieć kumpele z którymi mogę sobie wyskoczyć wieczorem do pubu, na zakupy, spotkać się na babski wieczór itp.
Nie wiem czemu nie mogę takich osób znaleźć, jestem bardzo otwarta, raczej wygadana, pozytywnie nastawiona a mimo to jakoś ludzi do mnie nie ciągnie.
Tzn może konkretniej, mam dużo kolegów, nie wiem dlaczego ale z facetami kontakt szybko łapie, a raczej oni ze mną, zawsze się znajdzie jakiś który pożartuje, powygłupia się, a dziewczyny jakby trochę ode mnie stronią:/
Studiuję na 2 roku a żadna z koleżanek nie jest mi bliższa, mimo że nigdy dla nikogo nie byłam nie miły, zwykle starałam się pomagać jeśli ktoś pomocy potrzebował.

Kraków takie wielkie miasto, a tak trudno znaleźć bliską osobę:/

[Milasekk]

Hej Mam podobnie... Chętnie z kimś porozmawiam piszcie na gg:10973559

[zatruta fiolka]

Witajcie chciałam spytać jak tam spotkanie dziewczyn z Trójmiasta? bo jeżeli wciąż się widujecie to bardzo miło by mi było, gdybym mogła się do was przyłączyć

[Agrh]

Dołączam się do Was. Prawie 24 lata na karku i w sumie nie mam za bardzo z kim wychodzić gdziekolwiek. Znajomości się porozpadały, a na studiach(zaocznych) są od zjazdu do zjazdu. Czasem uda mi się wyciągnąć jedyną znajomą do kina , pubu... reszta na takie propozycje nie jest za bardzo chętna. Tzn zawsze mają co innego robić , więc chyba dam sobie spokój z podtrzymywaniem kontaktu... W dodatku mieszkam na wsi.

[201706121151]

Ja także nie mam przyjaciół. Nie wiem dlaczego, co jest ze mną nie tak. Otwieram się dopiero po bliższym poznaniu, może o to chodzi? Jestem miła, uczynna, pomocna, ale często czuję się przy kimś jakbym była piątym kołem u wozu. Nie jestem jedną z tych osób, do których inni lgną. Ludzie się po prostu mną nie interesują, przez co czuję się często bezużyteczna i bezwartościowa. Nie wiem jak temu zaradzić.

[Paulinka675]

myśląc , co by ty zrobić z tym, że nie mam przyjaciół (ani znajomych), zapisałam sie na kurs angielskiego (oczywiście również ze względow edukacyjnych, ale w duchu liczyłam na to, że poznam jakieś towarzystwo), niestety okazało się, że na 6 osób są tylko 2 młode dziewczyny ja i jeszcze jedna ale też trochę starsza ode mnie, a reszta to panowie po 40scte i jedna kobieta 35lat, trochę się rozczarowałam i już nie wiem co mam robic, żeby poznać jakichś ludzi...

[90agnieszka90]

A ja już myślałam, że znalazłam bliską osobę na studiach, ale nie wiem czy się nie pomyliłam Bardzo się zbliżyłyśmy w wakacje. Najpierw zaprosiła mnie na domówkę, ale że akurat nie mogłam przyjść to zaproponowałam, że mogę spotkać się w innym terminie i tak też się stało. Później wspólnie uczyłyśmy się do egzaminu, razem opracowałyśmy pytania, dzwoniłyśmy do siebie gdy czegoś nie rozumiałyśmy, raz nawet z własnej woli, nieproszona wysłała mi jakieś przydatne informacje znalezione w necie. Po egzaminie poszłyśmy do pubu ( wraz z kilkoma znajomymi) Tego dnia nie byłam zbyt rozmowna ( zmęczenie) toteż koleżanka zadzwoniła do mnie następnego dnia z pytaniem czy wszystko u mnie w porządku. A odkąd zaczął się rok akademicki czuję, ze mniej rozmawiamy Chyba, że znów wyolbrzymiam

[Agrh]

.

[mala2806]

Odkąd jestem ze swoim Tżetem jakoś odłączyłam się od moich znajomych z gimnazjum, liceum. I teraz mam trochę wrażenie, że do nich nie pasuję i nie potrafię z nimi gadać dłużej niż chwilę bo ile można gadać o głupotach? Chciałabym poznać kogoś ambitnego, kto lubi pójść sobie od czasu do czasu nie tylko do kina ale i do teatru, kogoś kto interesuje cały świat i ma ogromną chęć zdobywania wiedzy...

Mam jedną przyjaciółkę, z którą utrzymujemy kontakt od 6 lat, kilka dobrych koleżanek ze szkoły. Jestem z Trójmiasta

[magge]

Mi brakuje bliskiej koleżanki,przyjaciółka wyjechała bardzo daleko, inne koleżanki zawiodły albo nie mają czasu,czasami nie ma z kim wyjść nawet na spacer..ani otworzyć ust do kogoś.
Może napisze któraś na PW ?

[change]

...

[shena]

Nie mam przyjaciół i czuje się samotna. Nawet ze znajomymi jest krucho, jest 2 kolegów z którymi się umawiam czasami na piwo czy pizze..ale no własnie to są koledzy, a ja chciałabym mieć koleżanki, przyjaciółki, taka normalna znajomość ( bo wiecie jak jest z chłopakami, nie zawsze chodzi tylko o przyjaźn). Poznałam nowe koleżanki w studium, w tym roku zaczełam sie tam uczyć, ale czuje sie przy nich dziwnie, jak 5 koło u wozu. Chociaż dziewczyny są bardzo fajnie. Mam wrażenie że normalnie nie kumplowały by sie ze mną gdyby nie to że spotykamy się na zajęciach i jest to tak jakby wymuszone. Po prostu czuje się przy ludziach skrępowana, czasami nie wiem jak sie zachować, boje się coś powiedzieć. Moim problemem jest chyba to że zabardzo się przejmuje co inni o mnie pomyślą.
Boje sie otworzyć, czuje się jakbym była w jakieś skorupie i nikogo nie dopuszczała do siebie, chociaż nie chce taka być, nie chce stwarzać dystansu z innymi ludzmi, ale nie potrafie tego zmienić.

[brokenheart16]

jakbym cztała swoją biografię.....

[Mikulinka17]

Napisane przez shena

Nie mam przyjaciół i czuje się samotna. Nawet ze znajomymi jest krucho, jest 2 kolegów z którymi się umawiam czasami na piwo czy pizze..ale no własnie to są koledzy, a ja chciałabym mieć koleżanki, przyjaciółki, taka normalna znajomość ( bo wiecie jak jest z chłopakami, nie zawsze chodzi tylko o przyjaźn). Poznałam nowe koleżanki w studium, w tym roku zaczełam sie tam uczyć, ale czuje sie przy nich dziwnie, jak 5 koło u wozu. Chociaż dziewczyny są bardzo fajnie. Mam wrażenie że normalnie nie kumplowały by sie ze mną gdyby nie to że spotykamy się na zajęciach i jest to tak jakby wymuszone. Po prostu czuje się przy ludziach skrępowana, czasami nie wiem jak sie zachować, boje się coś powiedzieć. Moim problemem jest chyba to że zabardzo się przejmuje co inni o mnie pomyślą.
Boje sie otworzyć, czuje się jakbym była w jakieś skorupie i nikogo nie dopuszczała do siebie, chociaż nie chce taka być, nie chce stwarzać dystansu z innymi ludzmi, ale nie potrafie tego zmienić.

Miałam tak samo, teraz w ogóle nie mam żadnych kontaktów, po prostu stałam się niepotrzebna i niewidoczna,
Też zawsze trzymałam dystans, przy nowych znajomościach byłam nieśmiała i skryta, ludzie często mi to uświadamiali, pytali się czemu taka jestem, że spartoczę sobie życie, bardzo źle czułam się w ich towarzystwie, ale innego nie miałam. Czasami dobrze, czasami źle. Teraz kontakt się urwał i jestem sama. Chciałąbym otworzyć się na nowe znajomości.

Na Twoim miejscu cieszyłabym się, że masz kolegów, utrzymuj kontakt ze znajomymi ze studium, postaraj się

Ja też muszę coś zrobić, bo moje życie to totalna samotnia. Macie jakieś pomysły?

[shena]

Trzeba się po prostu otworzyć na ludzi, ale trudno to zrobić, jak się jest nieśmiałym. Moja nieśmiałość niszczy mi życie..smutne to jest.
Zazdroszcze innym ludziom, jak imprezują, bawią się, mam wrażenie że mi życie ucieka przez palce. Nie potrafie sie cieszyć, bawić, wyluzować.
Chociaż na tych imprezach mi tak nie zależy, chciałabym mieć po prostu bliskie osoby z którymi mogłabym porozmawiać od serca.

[Agrh]

Kurcze. Czy to zawsze tak jest , że jak się spotyka swoją połówkę jabłka to się odsuwa od ludzi? Nie wiem , na wsi mieszkam znajome zamężne , albo mają TŻ ja sama... co robić? Kurcze mam 23 lata i stagnacja. Chciałabym jeszcze się bawić , chyba nie jestem za stara

[noicojamamtuwpisac]

Napisane przez Figlak

Kraków takie wielkie miasto, a tak trudno znaleźć bliską osobę:/

Figlak - może spróbuj na tym wątku . Dziewczyny się często spotykają. Jak oswoisz się wirtualnie to będzie ci łatwiej twarzą w twarz
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?p=29766207

[0luuun]

Napisane przez zatruta fiolka

Witajcie chciałam spytać jak tam spotkanie dziewczyn z Trójmiasta? bo jeżeli wciąż się widujecie to bardzo miło by mi było, gdybym mogła się do was przyłączyć

właśnie, jakby co to również jestem chętna!

Napisane przez mala2806

Odkąd jestem ze swoim Tżetem jakoś odłączyłam się od moich znajomych z gimnazjum, liceum. I teraz mam trochę wrażenie, że do nich nie pasuję i nie potrafię z nimi gadać dłużej niż chwilę bo ile można gadać o głupotach? Chciałabym poznać kogoś ambitnego, kto lubi pójść sobie od czasu do czasu nie tylko do kina ale i do teatru, kogoś kto interesuje cały świat i ma ogromną chęć zdobywania wiedzy...

Mam jedną przyjaciółkę, z którą utrzymujemy kontakt od 6 lat, kilka dobrych koleżanek ze szkoły. Jestem z Trójmiasta

Jakbym siebie czytała, ja mam dodatkowy problem, wyprowadziłam się do miasta mojego faceta i poza jego znajomymi którzy średnio mi pasują nie znam prawie nikogo.

Dziewczyny z 3miasta napiszcie coś o sobie, to będzie łatwiej się nam zgadać

[YOUdith]

O widzę, że to dla mnie dobry wątek. Też nie mam przyjaciół. Ani nawet bliskich znajomych. Nie mam też chłopaka. Właśnie skończyłam studia i nie mogę też znaleźć pracy. Ogólnie jest kiepsko. Jacyś znajomi niby są, ale każdy zajęty swoimi sprawami...

[cornflake girl]

Napisane przez YOUdith

O widzę, że to dla mnie dobry wątek. Też nie mam przyjaciół. Ani nawet bliskich znajomych. Nie mam też chłopaka. Właśnie skończyłam studia i nie mogę też znaleźć pracy. Ogólnie jest kiepsko. Jacyś znajomi niby są, ale każdy zajęty swoimi sprawami...

U mnie identycznie, tylko miasto inne, bo W-wa.
Długo by zresztą o tym pisać, myślę więc, że dobrze by było zorganizować jakieś spotkanie w Warszawie, pojawiały się tu już tego typu propozycje, ale z tego co wiem nic nie doszło do skutku. Zapraszam zatem na priv, może uda nam się jakoś zebrać, nic przecież nie tracimy, a możemy zyskać

Miałam fajne plany na ten weekend, ale znów nie było ich z kim zrealizować, siedzę więc w domu z 'Project Runway', 'Friends' i książką (rozmowa Andrusa z Czubaszek-polecam!) i aż się popłakałam z tej złości i bezsilności :/ Nie rozumiem jak to jest, że inni mają tabuny znajomych bez najmniejszego wysiłku, przychodzi im to jakoś naturalnie, a u mnie nic, mimo iż zawsze wysłucham, pocieszę, pomogę... to inni i tak mają mnie gdzieś, gdy to ja ich potrzebuję.

[soulsweeper]

Napisane przez mala2806

Chciałabym poznać kogoś ambitnego, kto lubi pójść sobie od czasu do czasu nie tylko do kina ale i do teatru, kogoś kto interesuje cały świat i ma ogromną chęć zdobywania wiedzy...

To samo mogłabym napisać. Mam co prawda przyjaciółki i znajomych, ale nie bardzo im odpowiadają takie rozrywki albo mieszkają w innym mieście. Nie mam problemu z nieśmiałością, ale nie potrafię też pogłębiać nawiązanych znajomości - coraz gorszy robi się ze mnie odludek

[YOUdith]

Napisane przez cornflake girl

U mnie identycznie, tylko miasto inne, bo W-wa.
Długo by zresztą o tym pisać, myślę więc, że dobrze by było zorganizować jakieś spotkanie w Warszawie, pojawiały się tu już tego typu propozycje, ale z tego co wiem nic nie doszło do skutku. Zapraszam zatem na priv, może uda nam się jakoś zebrać, nic przecież nie tracimy, a możemy zyskać

Miałam fajne plany na ten weekend, ale znów nie było ich z kim zrealizować, siedzę więc w domu z 'Project Runway', 'Friends' i książką (rozmowa Andrusa z Czubaszek-polecam!) i aż się popłakałam z tej złości i bezsilności :/ Nie rozumiem jak to jest, że inni mają tabuny znajomych bez najmniejszego wysiłku, przychodzi im to jakoś naturalnie, a u mnie nic, mimo iż zawsze wysłucham, pocieszę, pomogę... to inni i tak mają mnie gdzieś, gdy to ja ich potrzebuję.

Jak ja to dobrze znam...

[Kameleonkaa]

Gdzie spędzicie sylwestra dziewczyny?? też tak jak ja samotnie? podobno jaki sylwester taki rok, u mnie to całe życie wiecznie takie samo..