Niekończące się rozstanie, ładne włosy, wódki chlanie

[Malla]

Wpadnij do Krakowa, tu ładnie

[zjedzmniebejbe]

Właśnie do Krakowa miałam jechać.

[kopamatakawa]

No to tego, wolna jestem znów

[Groverka]

Mogłabym się tutaj wygadać? Podczytuję ten wątek ok. 1,5 roku i w sprawach związkowych jesteście niezastąpione...

[Malla]

No, baby, dawajcie obie, co macie

[Connff]

Dopadło mnie znienacka i zupełnie bez sensu takie potworne uczucie beznadziei, że nic, tylko iść i się położyć na tory. I nie wiem naprawdę czemu tak, bo nie siedzę i nie rozmyślam, i wiem, że powodów ku takim wnioskom nie mam, PMS to też nie jest...

... ale czuję się taka mała, jakby mnie wcale nie było. Ratunku.

Piszcie obie co tam macie, może na coś się przydam .

[Malla]

Wprawdzie dzisiejszą noc spędzę w Śródziemiu, ale jak się wyśpię, to z chęcią jutro wieczorem poczytam, co tam naskrobiecie

[kopamatakawa]

Dobra, to ja jadę z koksem

Pamiętacie jak Wam pisałam o tym chłopaczku ode mnie z pracy? Co stw, że zakochany i bla bla i niby próbować mieliśmy. Otóż przez całe nasze "bycie" ani razu się nie spotkaliśmy, bo sezon urlopowy i takie tam. W końcu się spotkaliśmy, to ja wkurzona, bo nie wiem na czym stoję. Spotkanie nastąpiło z gronem znajomych, ten sobie poszedł gdzieś i na pół godziny mnie zostawił (on zaprosił mnie). Wkurzyłam się i sobie poszłam bez słowa. Potem straszeczna kupa między nami się zrobiła, bo jeszcze paru rzeczy się dowiedziałam, ale to tylko zaostrzyło sprawę (nic strasznego te rzeczy).
Mieliśmy się spotkać i pogadać o tym wszystkim, ale jakoś się nie składało, bo ciągle coś wypadało, a to coś w pracy, a to nagle trzeba coś zrobić. Wreszcie się udało.
Na spotkaniu ja się nastawiłam na słuchanie i tak też było. Spytałam się pana czego ode mnie chce. Mówił, że biorąc pod uwagę plusy i minusy to lepiej jak kumplami będziemy. Minusy głównie z pracą związane. Ja powiedziałam ok i nic na siłę. Jak się rozstawialiśmy, to miał minę jakbym to ja mu powiedziała, że chcę być jego kumpelą...
A co do pracy? Śmieszne jest to, że parę dni po rozmowie dowiedzieliśmy się, że go przenoszą. W pracy gadamy normalnie. Ot histeria cała

[Groverka]

W sumie to nie wiem od czego zacząć... Byłam ze swoim facetem 1,5 roku... I na początku byłam straszna, ciągle czepiałam się o wszystko, o byle głupotę, robiłam co chciałam, nie myślałam o tym czy coś go skrzywdzi, czy nie... W każdym razie później coraz bardziej mi zależało, było naprawdę dobrze. No i w pewnym momencie zaczęło się sypać, w sumie jakieś pół roku były ciągłe kłótnie... O wszystko. O to co on zrobił, o to co ja zrobiłam... Wielkie rozstania, wielkie powroty, zapewnianie o ogromnej miłości, o tym, że musimy się starać, żeby było dobrze, że nie chcemy, żeby było tak jak do tej pory... I były starania się, aż do kolejnej kłótni, kolejnego rozstania i kolejnego powrotu... Ale i tak było coraz gorzej, jak było to dobrze to był naprawdę kochany, czuły, a w kłótni zmieniał się w potwora... Ja przepraszałam, dzwoniłam, chciałam rozmowy, wytłumaczenia sobie na spokojnie tego co nas boli i pójścia dalej... A on się rozłączał, mówił, że nie ma ochoty mnie słuchać, że jestem popie*dolona, że mam dać mu święty spokój, że mam się odpie*dolić... Jechałam do niego, błagałam, żeby dał mi ostatnią szansę i wracaliśmy do siebie po moich przeprosinach, obietnicach zmiany i wielkim płaczu... Ostatnia szansa nigdy nie była ostatnia i z tej ostatniej zrobiło się chyba 10 takich szans... I o ile ja z każdym dniem zmieniałam się na coraz lepszą, tak on z każdym dniem potrafił wkurzać się o najmniejszą błahostkę... Tydzień temu byliśmy na ślubie, pojechaliśmy na moment do domu, bo miał odstawić samochód, a ja chciałam wziąć jakąś marynarkę. Siedzieliśmy przed domem, chciałam go przytulić i powiedział "zostaw". Poszedł do samochodu, wolał siedzieć sam niż ze mną... Poszłam po chwili za nim, zapytałam czy mogę mu usiąść w takim razie na kolanach, powiedział, że nie... Wróciliśmy, staliśmy przed wejściem na salę, przytuliłam go, a on nic, ręce w kieszeni, nawet nie zwrócił na mnie uwagi... Poszliśmy się przejść i mu powiedziałam, że jestem mi przykro kiedy się ta zachowuje. Spojrzał na mnie dziwnie i zapytał czy coś takiego strasznego się stało, że mnie nie przytulił te parę razy... Znowu przeprosiłam, powiedziałam, że czepiam się niepotrzebnie... Takich sytuacji było mnóstwo, nieraz pytaliśmy się tak luźno za co się kochamy, powymieniałam mu multum rzeczy, a kiedy ja zapytałam o to samo jego powiedział, że "mam coś w sobie i po prostu mnie kocha"... On ma problemy z nerkami, ma mieć wycinane migdały. Był dzisiaj u laryngologa i pytałam się go co robi, powiedział, że na badaniach więc zapytałam na jakich... Wściekł się strasznie, bo przecież mówił mi tyle razy, że ma badania na nerki i nic nie pomogły tłumaczenia, że myślałam, że laryngolog zlecił mu jakieś dodatkowe badania... I o to właśnie dzisiaj zerwaliśmy... Dodał do tego, że nie chce ze mną być, bo się nim nie interesuję (chodziło o te badania), że za późno zaczęłam się zmieniać... Od czasu jak z nim byłam mówił mi tyle przykrych rzeczy w kłótniach, że moja samoocena legła w gruzach... Chciałam się zabić, zjadłam 2 op. tabletek i popiłam wódką, byle tylko nie żyć, nie musieć go ranić... Ale wszedł, zobaczył co zrobiłam i kazał mi wszystko zwymiotować... Nie chciałam więc sam wsadzał mi palce do gardła... Wiem, że to obrzydliwe... Chciałam być dla niego idealna, chciałam, żeby był ze mnie dumny, żeby widział jak się staram, ile rzeczy w sobie zmieniłam dla niego, jak bardzo mi zależy, ale nic mi nie wychodziło, zawsze zrobiłam coś co było nie tak, mimo tego, że chciałam dobrze... Mam żal do niego o to, że nigdy podczas zerwania nie starał się do mnie wrócić, że o mnie nie walczył, a ja błagałam go o powroty... Że podczas tego jak się starałam zmieniać nie mówił, że się cieszy, że się zmieniam, że robię coś dobrze... Zawsze było coś nie tak... Bardzo chcę z nim być, ale to już raczej niemożliwe... I to ja z nim dzisiaj zerwałam, pod wpływem impulsu, ale wiem, że gdyby nie ja to i tak zrobiłby to on... Później opiszę resztę, bo przyjaciółki właśnie mnie odwiedziły...

[Fubizka]

Ja też tak miałam, że były facet miał do mnie wieczne pretensje o to, że byłam zła i okropna na początku związku. Nie dało się tego wymazać w żaden sposób, taki związek już zupełnie nie ma sensu. W ogóle wg mnie związki po takich chorych histerycznych akcjach już nie mają sensu, szczególnie jeśli są to związki 1-2 letnie. Tzn że od początku coś jest nie tak i szkoda czasu na szarpanie się...

[_Monia_]

Napisane przez zjedzmniebejbe

OTTJ - od rana przeklinam te pogodę niech wy.pier.da.la do góry, do goroli! Ja cały dzień czekam na słońce, ale od rana chmury na calutkim niebie, ani cm błękitu... A miałam tak fajnie spędzić dzisiejszy dzień... załamuje się. Pogoda też robi na złość

i jak wyprawy nie bylo?

Napisane przez Groverka

Mogłabym się tutaj wygadać? Podczytuję ten wątek ok. 1,5 roku i w sprawach związkowych jesteście niezastąpione...

ja też podczytywałam, najpierw rozstaniowe, potem te. Kilka dni temu stwierdziłam, że postaram się poudzielać. Także witaj, bo też jestem tu nowa

Napisane przez Groverka

W sumie to nie wiem od czego zacząć... Byłam ze swoim facetem 1,5 roku... I na początku byłam straszna, ciągle czepiałam się o wszystko, o byle głupotę, robiłam co chciałam, nie myślałam o tym czy coś go skrzywdzi, czy nie... W każdym razie później coraz bardziej mi zależało, było naprawdę dobrze. No i w pewnym momencie zaczęło się sypać, w sumie jakieś pół roku były ciągłe kłótnie... O wszystko. O to co on zrobił, o to co ja zrobiłam... Wielkie rozstania, wielkie powroty, zapewnianie o ogromnej miłości, o tym, że musimy się starać, żeby było dobrze, że nie chcemy, żeby było tak jak do tej pory... I były starania się, aż do kolejnej kłótni, kolejnego rozstania i kolejnego powrotu... Ale i tak było coraz gorzej, jak było to dobrze to był naprawdę kochany, czuły, a w kłótni zmieniał się w potwora... Ja przepraszałam, dzwoniłam, chciałam rozmowy, wytłumaczenia sobie na spokojnie tego co nas boli i pójścia dalej... A on się rozłączał, mówił, że nie ma ochoty mnie słuchać, że jestem popie*dolona, że mam dać mu święty spokój, że mam się odpie*dolić... Jechałam do niego, błagałam, żeby dał mi ostatnią szansę i wracaliśmy do siebie po moich przeprosinach, obietnicach zmiany i wielkim płaczu... Ostatnia szansa nigdy nie była ostatnia i z tej ostatniej zrobiło się chyba 10 takich szans... I o ile ja z każdym dniem zmieniałam się na coraz lepszą, tak on z każdym dniem potrafił wkurzać się o najmniejszą błahostkę... Tydzień temu byliśmy na ślubie, pojechaliśmy na moment do domu, bo miał odstawić samochód, a ja chciałam wziąć jakąś marynarkę. Siedzieliśmy przed domem, chciałam go przytulić i powiedział "zostaw". Poszedł do samochodu, wolał siedzieć sam niż ze mną... Poszłam po chwili za nim, zapytałam czy mogę mu usiąść w takim razie na kolanach, powiedział, że nie... Wróciliśmy, staliśmy przed wejściem na salę, przytuliłam go, a on nic, ręce w kieszeni, nawet nie zwrócił na mnie uwagi... Poszliśmy się przejść i mu powiedziałam, że jestem mi przykro kiedy się ta zachowuje. Spojrzał na mnie dziwnie i zapytał czy coś takiego strasznego się stało, że mnie nie przytulił te parę razy... Znowu przeprosiłam, powiedziałam, że czepiam się niepotrzebnie... Takich sytuacji było mnóstwo, nieraz pytaliśmy się tak luźno za co się kochamy, powymieniałam mu multum rzeczy, a kiedy ja zapytałam o to samo jego powiedział, że "mam coś w sobie i po prostu mnie kocha"... On ma problemy z nerkami, ma mieć wycinane migdały. Był dzisiaj u laryngologa i pytałam się go co robi, powiedział, że na badaniach więc zapytałam na jakich... Wściekł się strasznie, bo przecież mówił mi tyle razy, że ma badania na nerki i nic nie pomogły tłumaczenia, że myślałam, że laryngolog zlecił mu jakieś dodatkowe badania... I o to właśnie dzisiaj zerwaliśmy... Dodał do tego, że nie chce ze mną być, bo się nim nie interesuję (chodziło o te badania), że za późno zaczęłam się zmieniać... Od czasu jak z nim byłam mówił mi tyle przykrych rzeczy w kłótniach, że moja samoocena legła w gruzach... Chciałam się zabić, zjadłam 2 op. tabletek i popiłam wódką, byle tylko nie żyć, nie musieć go ranić... Ale wszedł, zobaczył co zrobiłam i kazał mi wszystko zwymiotować... Nie chciałam więc sam wsadzał mi palce do gardła... Wiem, że to obrzydliwe... Chciałam być dla niego idealna, chciałam, żeby był ze mnie dumny, żeby widział jak się staram, ile rzeczy w sobie zmieniłam dla niego, jak bardzo mi zależy, ale nic mi nie wychodziło, zawsze zrobiłam coś co było nie tak, mimo tego, że chciałam dobrze... Mam żal do niego o to, że nigdy podczas zerwania nie starał się do mnie wrócić, że o mnie nie walczył, a ja błagałam go o powroty... Że podczas tego jak się starałam zmieniać nie mówił, że się cieszy, że się zmieniam, że robię coś dobrze... Zawsze było coś nie tak... Bardzo chcę z nim być, ale to już raczej niemożliwe... I to ja z nim dzisiaj zerwałam, pod wpływem impulsu, ale wiem, że gdyby nie ja to i tak zrobiłby to on... Później opiszę resztę, bo przyjaciółki właśnie mnie odwiedziły...

teksty twojego faceta przypominaja mi troche slowa jakie czesto slyszała siaaa kojarze ją z tego wątku właśnie. I dla mnie to nie do pojęcia, że można się tak do siebie zwracać będąc w związku

Napisane przez Fubizka

Ja też tak miałam, że były facet miał do mnie wieczne pretensje o to, że byłam zła i okropna na początku związku. Nie dało się tego wymazać w żaden sposób, taki związek już zupełnie nie ma sensu. W ogóle wg mnie związki po takich chorych histerycznych akcjach już nie mają sensu, szczególnie jeśli są to związki 1-2 letnie. Tzn że od początku coś jest nie tak i szkoda czasu na szarpanie się...

]

dokładnie. po 1,5 roku takie rzeczy nie wróżą dobrze :/

[enjoy89]

Napisane przez Fubizka

Ej nie jest źle, dziś było naprawdę gorąco w Koszalinie!

Mnie bardziej południe interesuje

Wiesz, drukarki też niby są w powszechnym użyciu, ale jednak ten ich charakterystyczny zapach (dotyczy laserowych, jak ktoś był w ploterowni kiedyś, to wie) zwiastuje choroby, bo toner jest rakotwórczy i znam człowieka, który się od tego koszmarnie pochorował, bo pracował w centrum drukowania
Zresztą mój osobisty tata pracował, jako 20latek w magazynie, gdzie trzymano azbest i wtedy też było mówione, że wszystko z nim ok, a ja doszłam do takiego wieku, w którym złudzenia, że żyjemy w lepszych czasach opadają Pozostaje liczyć na intuicję i na reakcję organizmu. Jak mnie od jakiegoś zapachu odrzuca, to ufam sama sobie.

No jakby tak się zastanowić to fakt... napewno nie jest to jeszcze zbadane na tyle, żeby stwierdzić czy jest szkodliwe czy nie...

Swoją drogą raz miałam równie nieprzyjemny, co poprzednio opisywane, zabieg w głupim jasiu i pielęgniarka mi powiedziała, że poczuję się jak po kilku drinkach i żebym się niczym nie przejmowała. Miałam TAKĄ fazę, jak nigdy po żadnej ilości alkoholu, tudzież innych środków odurzających. Do tej pory się zastanawiam gdzie ona imprezuje

Haha nieźle

Napisane przez Malla

A, to taki żarcik był, on żyje

Już wiem, tak myślałam właśnie
Swoją drogą fajny żarcik

I jak klientka, zadowolona?

A tak, nawet bardzo

Napisane przez zjedzmniebejbe

Właśnie do Krakowa miałam jechać.

Ja będę w Krakowie nawet 3 razy w przyszłym tygodniu

Właśnie Malla jaka pogoda w tamtych rejonach?


Mam rzęsy Sorry Fubi próbowałam zrobić zdjęcie, ale tak samej sobie to niezbyt mi wychodziło

Wściekłam się dzisiaj rano, bo znowu dostałam mniejszą wypłatę niż powinnam, kiedy agencja miała wszystko załatwić 3 tygodnie temu i za każdym razem jak dzwoniłam to mówią, że do piątku to będzie załatwione (tak co tydzień). Wkurzyłam się, zwolniłam się z pracy wcześniej dzisiaj i poszłam do nich, po czym oni mi mówią, że jak to, że co z tego że trzy tygodnie temu wypełniałam formularz, żeby nie płacić tego cholernego zbyt wysokiego podatku i żeby mi nadpłacili to, czego nie dostawałam przez parę ostatnich tygodni (powiedzieli że mi to zwrócą), jak oni mi przecież tego nie załatwią tylko muszę sama sobie do biura podatkowego dzwonić i wszystko załatwiać. Nosz k.wa to po cholerę mnie tygodniami zwodzili w ogóle? I teraz nawet nie wiadomo, czy w ogóle dostanę zwrot tej kasy.

[Groverka]

Po wizycie dziewczyn już trochę ochłonęłam Mówiły mi, że starają się być obiektywne i nie chciałyby stawać tylko po mojej stronie, ale dobrze zrobiłam, bo zraziło je kilka jego akcji... Mówiły też, że widziały, że bardzo się starałam, i że naprawdę było bardzo widać zaangażowanie z mojej strony więc nie wiedzą czemu on twierdzi, że nie robiłam kompletnie nic, żeby się zmienić... Ogólnie to emocjonalnie strasznie mi go brakuje, czuję taką pustkę, chciałabym się do niego przytulić, zasnąć obok niego... Ale myśląc rozsądnie czuję, że dobrze wyszło. Napisał mi, że przeprasza, że zwracał się do mnie w ten sposób i był opryskliwy. Zapytał czy mu wybaczę, ale nie pisałam do niego, bo nie chcę pod wpływem emocji wracać i przeżywać znowu to samo... Koleżanki też mówiły, że było po mnie bardzo widać jak z czasem się zmieniłam, że przygasłam, że drastyczny spadek mojej samooceny było bardzo widać. Powiedziałam mu też wszystko co leżało mi na sercu. Że bolało mnie to, że on mógł mi powiedzieć wszystko, że latałam za nim i stawałam na rzęsach, żeby tylko nie był smutny, żeby się uśmiechnął, że jak nie pasowało mu coś we mnie to starałam się to zmienić. A jak ja mu coś mówiłam, że z jakiegoś powodu jest mi przykro to się wściekał, że znowu się czepiam, że nic mi nie pasuje, że oczywiście zawsze to on robi wszystko źle. Jak miałam małe doły i trochę sobie popłakałam i chciałam tylko przytulenia, zapewnienia, że wszystko będzie dobrze, odrobiny wsparcia to słyszałam, że "czego znowu beczę"... Zawsze mi wypominał to, że nie pracuję, że mam wakacje i nie pójdę do żadnej pracy, wyszydzał czy jestem dumna z siedzenia na dupie w wakacje... Pytałam go dzisiaj jak to jest, że mówił mi, że musimy akceptować wszystkie swoje wady, a mnie nie akceptował w ogóle to tylko przytaknął. Powiedział, że wku*wia go wszystko co robię, mówię, jak się zachowuję, po prostu cała ja... Wiem, że też nie byłam idealna, ale nie wyobrażałam sobie nigdy odezwać się w ten sposób do osoby, którą się podobno kocha... W ogóle tak się w pewnych sytuacjach zachowywać... Nie wiem w sumie czego oczekuję, chyba kopa w tyłek, żeby się ogarnąć Przepraszam też jeśli nie możecie się połapać w tych moich wypocinach Boję się, że nie znajdę już nikogo takiego komu będę mogła w 100% zaufać i kto będzie taki kochany jak on w momentach kiedy było dobrze i kiedy naprawdę widziałam, że mu zależy...
W ogóle to mam wrażenie, że moim zachowaniem na początku spieprzyłam cały związek, że to tylko moja wina, bo nie był taki... Że zniszczyłam go psychicznie, że cała wina jest po mojej stronie i tylko z mojego powodu taki był w stosunku do mnie...

[_Monia_]

będę wybitna, godzina 2 a ja nie śpię

[elvegirl]

Groverka - i gdzie ten ideał, za którym trzeba płakać, dla którego się trzeba zabijać i ogólnie bez którego żadna kobieta nie ma prawa mieć poczucia wartości wyższego niż -1000000000 ?
Bo jak na razie to opisałaś palanta, buraka, chama i prostaka, który dzięki Twojemu płaszczeniu się jest przekonany że ocieka zaj*bistością.

Kijem bym nie dotknęła, już po pierwszym haśle że jestem popiedolona dałabym mu ewentualnie MOŻE powąchać swoje pierdy. Może.


Ty jego zniszczyłaś psychicznie? Spójrz w lustro, zobacz co on z Tobą zrobił, a potem się zastanów kto komu tutaj powinien współczuć.

Dżizas, dawno się tak nie wnerwiłam.

[kimi1000]

PMS ciąg dalszy...

usunęłam konto na nk, za dużo mnie kosztowało wchodzenie tam, kumpel toksycznego posyłał mi tam wiadomości, teraz wchodziłam i czułam taką niepewność, czy znowu tam czegoś nie znajdę. Ale i tak czuję jakąś pustkę, czuję ulgę, ale czuję sie jakoś dziwnie, jakbym przestała sie czuc bezpiecznie, bo to było znane, a teraz muszę szukać czegos nowego.

Poza tym to jestem perfekcjonistką i bardzo ciężko mi z tym żyć.

[elvegirl]

kimi - przecież możesz założyć nowe konto na nk

Mnie do perfekcjonizmu BARDZO daleko i jak czytam Twoje posty, to się BARDZO z tego cieszę :P Strasznie ciężkie życie kogoś, kto musi mieć każdy jego aspekt odpicowany na tip top.

[Malla]

Napisane przez _Monia_

będę wybitna, godzina 2 a ja nie śpię

To ja też... Godzina 10:30, a ja idę spać

Napisane przez _Monia_

teksty twojego faceta przypominaja mi troche slowa jakie czesto slyszała siaaa kojarze ją z tego wątku właśnie. I dla mnie to nie do pojęcia, że można się tak do siebie zwracać będąc w związku

Dokładnie

Groverka - z Twoich postów jasno wynika, że to on Cię zniszczył, a nie Ty jego. Był Twoim bogiem, a takie związki nie mają prawa wypalić.

Napisane przez enjoy89

Właśnie Malla jaka pogoda w tamtych rejonach?

Dziś pada

A pracodawca może wnioskować o zwrot nadpłaconego podatku? Myślałam, że tylko podatnik...

[elvegirl]

Napisane przez Malla

To ja też... Godzina 10:30, a ja idę spać

Po maratonie to nic dziwnego Nie dałabym rady obejrzeć tego w nocy, zasypiałabym pewnie na moich ulubionych momentach.

Dokładnie

Napisane przez Malla

A pracodawca może wnioskować o zwrot nadpłaconego podatku? Myślałam, że tylko podatnik...

Też tak myślałam.

[kimi1000]

Ide dzię na podwójne urodziny chrzestnej i jej męża. Boję się i żołądek mnie boli, bo nie czuję się pewnie w takich sytuacjach.

[elvegirl]

kimi - dlaczego? Czego się obawiasz?

[Malla]

Napisane przez elvegirl

Po maratonie to nic dziwnego Nie dałabym rady obejrzeć tego w nocy, zasypiałabym pewnie na moich ulubionych momentach.

Dałam radę, nie ominęłam żadnego fajnego momentu z Legolasem

Napisane przez kimi1000

Ide dzię na podwójne urodziny chrzestnej i jej męża. Boję się i żołądek mnie boli, bo nie czuję się pewnie w takich sytuacjach.

Czyli w jakich? Coś z nimi nie tak?

[zjedzmniebejbe]

Po prostu zaebisćie, no ku.rwa Boże czy Ty to widzisz...

Wczoraj miał być kraków ale odwołany przez pogodę. Dzisiaj zakopane - też odwołany. Niech to wszystko szlag jasny trafi, pogodę i ten weekend i w ogóle wszystko i wszystkich.

Groverka - eee..

[Malla]

Jedź jutro do Zakopanego, będzie znośnie

[Connff]

Napisane przez elvegirl

Mnie do perfekcjonizmu BARDZO daleko i jak czytam Twoje posty, to się BARDZO z tego cieszę :P Strasznie ciężkie życie kogoś, kto musi mieć każdy jego aspekt odpicowany na tip top.

A ja tam jestem perfekcjonistką i jestem z tego powodu bardzo zadowolona . Nie no, komu się staram skłamać. Ja to bym chciała mieć tak jak moja siostra: ona sama zawsze powtarza, że ma na wszystko w**ebane. To jest szczęśliwy człowiek, zaprawdę powiadam wam.

Napisane przez Malla

Dałam radę, nie ominęłam żadnego fajnego momentu z Legolasem

Blee, Legolas... Aragorn!! Boromir!

Swoją drogą zazdroszczę Ci tego maratonu, też miałam iść. U mnie jest trochę lepiej, ale może dlatego że musiałam wstać o 4:30 i w ogóle nie kontaktuję, to nie mogę mieć doła. A zaraz jadę na zwiedzanie stolicy .

[Malla]

Aragorn miał dziewczynę, a Ned Stark żonę

[elvegirl]

Legolas...tylko w duecie z Gimlim


Ja już Władcę oglądałam tyle razy (już w tym roku 4 ), że teraz to tylko już czekam na Hobbita.

[enjoy89]

Napisane przez Malla

Dziś pada

A pracodawca może wnioskować o zwrot nadpłaconego podatku? Myślałam, że tylko podatnik...

O nie

Ja się kompletnie na tym nie znam, ale... myślałam, że może bo np ktoś kto jest nowy w Anglii i nie ma jeszcze NIN, po czym rejestruje się w agencji i dostaje pracę, dostaje najwyższy kod podatkowy. Jak załóżmy po miesiącu ten NIN zanosi do agencji, to dostaje już normalną wypłatę i zwrot tego nadpłaconego podatku... czyli oni to załatwiają. Plus myślałam, że może bo oni od kilku tygodni wmawiali mi, że wystarczy że wypełnię formularz (który wypełniłam) i oni wszystko załatwią

Napisane przez kimi1000

Ide dzię na podwójne urodziny chrzestnej i jej męża. Boję się i żołądek mnie boli, bo nie czuję się pewnie w takich sytuacjach.

Ale dlaczego?

Napisane przez Connff

Blee, Legolas... Aragorn!! Boromir!

Aragorn tak

[Groverka]

Mimo wszystko cholernie mi go brakuje...

[elvegirl]

Napisane przez Groverka

Mimo wszystko cholernie mi go brakuje...

Kobiety które odchodzą od damskich bokserów po tym, jak wylądowały na OIOMie, też często tęsknią.

Uzależniłaś się od niego, podporzadkowałaś mu się, w dodatku obarczasz się winą za rozpad tego związku, to trudno żebyś myślała inaczej.

A wychodzi na to, że póki byłaś dla niego jędzą, to z Tobą był, jak Ci zaczęło zależeć, zaczęłaś się starać, to on zaczął mieć Cię w tyłku i pięknie po Tobie jechać. Przecież, tak na logikę, powinien był odejść i nie dać Ci wrócić już dawno temu, skoro tak mu z Tobą było źle. Masochista? :P
Tak się nie zachowuje człowiek, który kocha.