Ciągle sama

[girl99]

Czasem rozmowa z obcą osobą jest lepszym rozwiązaniem niż zwierzenie się komuś bliskiemu. Można się bardziej otworzyć? Powiedzieć o uczuciach o których byśmy się wstydzili wspomnieć. Wydaje mi się, że to całkiem dobre rozwiązanie i może okazać się pomocne. Jednak wcześniej próbowałabym sama się uporać ze swoimi problemami, starała się coś zmienić.

A jak tam Święta mijają?

[khloe]

Napisane przez girl99

Czasem rozmowa z obcą osobą jest lepszym rozwiązaniem niż zwierzenie się komuś bliskiemu. Można się bardziej otworzyć? Powiedzieć o uczuciach o których byśmy się wstydzili wspomnieć. Wydaje mi się, że to całkiem dobre rozwiązanie i może okazać się pomocne. Jednak wcześniej próbowałabym sama się uporać ze swoimi problemami, starała się coś zmienić.

A jak tam Święta mijają?

dokładnie, zgadzam się w 100 %
Dlatego jestem na Wizażu zawsze mogę się wam wyżalić

Obżarłam się . Nic nowego
I ochlałam się martini

[girl99]

Wizażanki zawsze pomogą

Aż ja muszę się wygadać :P U mnie ostatnio dużo się działo.
Trzech chłopaków chce się ze mną umówić ... Ale żaden nie jest w moim typie ... Wiem - jestem okropna i sama sobie winna można powiedzieć. Powinnam się spotkać. Ale nie czuję tej iskry, tego czegoś. I co ja na to poradzę ?

Trochę mnie to ośmieliło. I napisałam na facebooku do chłopaka, który mi się podoba. Znaliśmy się w dzieciństwie. (Wiem, wiem - powinnam znaleźć lepsza metodę na zagadanie, ale nie ma innej możliwości. Nie widuję go na ulicy :P Dlatego to było jedyne rozwiązanie). Zignorował mnie - nie odpisał ... Minął jakiś miesiąc od czasu jak napisałam. Ale już bym chyba wolała, żeby odpisał - ,,No fajnie, znaliśmy się kiedyś tam. I co z tego?" Niż kompletny brak odpowiedzi. Nie powiem - trochę przykro się zrobiło.


Co do jedzenia - oj, też się napchałam

[Princesska22]

Napisane przez girl99

Wizażanki zawsze pomogą

Aż ja muszę się wygadać :P U mnie ostatnio dużo się działo.
Trzech chłopaków chce się ze mną umówić ... Ale żaden nie jest w moim typie ... Wiem - jestem okropna i sama sobie winna można powiedzieć. Powinnam się spotkać. Ale nie czuję tej iskry, tego czegoś. I co ja na to poradzę ?

Trochę mnie to ośmieliło. I napisałam na facebooku do chłopaka, który mi się podoba. Znaliśmy się w dzieciństwie. (Wiem, wiem - powinnam znaleźć lepsza metodę na zagadanie, ale nie ma innej możliwości. Nie widuję go na ulicy :P Dlatego to było jedyne rozwiązanie). Zignorował mnie - nie odpisał ... Minął jakiś miesiąc od czasu jak napisałam. Ale już bym chyba wolała, żeby odpisał - ,,No fajnie, znaliśmy się kiedyś tam. I co z tego?" Niż kompletny brak odpowiedzi. Nie powiem - trochę przykro się zrobiło.


Co do jedzenia - oj, też się napchałam

Nie jesteś okropna, skoro nie ma iskry to lepiej w takie cos nie wchodzić a tym samym nie zmuszać się....Mam tak samo jak Ty...obecnie moglabym spotykac sie z dwoma - tzn oczywiscie z jednym z tych dwoch, bo z dwoma na raz nie zamierzam nigdy kręcić - i szczerze powiedziałam im ze mnie nie kręca to dostalam odpowiedz ze jestem okropnie wybredna i bedę starą panną :d

[girl99]

Napisane przez Princesska22

Nie jesteś okropna, skoro nie ma iskry to lepiej w takie cos nie wchodzić a tym samym nie zmuszać się....Mam tak samo jak Ty...obecnie moglabym spotykac sie z dwoma - tzn oczywiscie z jednym z tych dwoch, bo z dwoma na raz nie zamierzam nigdy kręcić - i szczerze powiedziałam im ze mnie nie kręca to dostalam odpowiedz ze jestem okropnie wybredna i bedę starą panną :d

Urażona męska duma A ja uważam, że bardzo dobrze zrobiłaś mówiąc prawdę -lepiej być szczerą i zagrać w otwarte karty. I normalnie co to za tekst z ich strony Moje zdanie jest takie, że między dziewczyną a chłopakiem musi zaiskrzyć. Często podobają mi się tacy kompletnie niepozorni chłopacy, bo mają w sobie to ,,nieodgadnione coś". Sama nie wiem? Może to błysk w oku, uśmiech, pewność siebie? Po co wodzić i robić nadzieję komuś kto nam się nie podoba? Nie wyborażam sobie być z osobą do której nic nie czuje, tylko po to, żeby się móc chwalić innym, że mam chłopaka


Czy Wy też tak macie, że w pierwszych chwilach klasyfikujecie faceta do: materiału na chłopaka, kumpla albo kategoria kompletnie omijać ?

[khloe]

Napisane przez girl99

Czy Wy też tak macie, że w pierwszych chwilach klasyfikujecie faceta do: materiału na chłopaka, kumpla albo kategoria kompletnie omijać ?

też tak mam
chociaż ja rzadko randkuję- raz na 50 lat, ale jak już to robię to tak jest

[TheKey]

Napisane przez girl99

Wizażanki zawsze pomogą

Aż ja muszę się wygadać :P U mnie ostatnio dużo się działo.
Trzech chłopaków chce się ze mną umówić ... Ale żaden nie jest w moim typie ... Wiem - jestem okropna i sama sobie winna można powiedzieć. Powinnam się spotkać. Ale nie czuję tej iskry, tego czegoś. I co ja na to poradzę ?

Trochę mnie to ośmieliło. I napisałam na facebooku do chłopaka, który mi się podoba. Znaliśmy się w dzieciństwie. (Wiem, wiem - powinnam znaleźć lepsza metodę na zagadanie, ale nie ma innej możliwości. Nie widuję go na ulicy :P Dlatego to było jedyne rozwiązanie). Zignorował mnie - nie odpisał ... Minął jakiś miesiąc od czasu jak napisałam. Ale już bym chyba wolała, żeby odpisał - ,,No fajnie, znaliśmy się kiedyś tam. I co z tego?" Niż kompletny brak odpowiedzi. Nie powiem - trochę przykro się zrobiło.


Co do jedzenia - oj, też się napchałam

Sorki że się wtrącę Czy ten chłopak ma Cię w znajomych? Bo niekoniecznie musi być tak, że zignorował. Jeśli nie ma Cię w znajomych, to Twoja wiadomość utknęła w jego skrzynce w folderze "Inne", do którego prawie nikt nie zagląda.

[girl99]

Nie ma mnie w znajomych. Czyli, że mogło utknąć mówisz ? :P

[TheKey]

No, to czyli pewnie nie odczytał. Mało kto w ogóle wie, że do tego folderu trafiają wiadomości, więc nie sprawdzają go. Spory mankament fb.

[Mrs Brightside]

Napisane przez girl99

Wizażanki zawsze pomogą

Aż ja muszę się wygadać :P U mnie ostatnio dużo się działo.
Trzech chłopaków chce się ze mną umówić ... Ale żaden nie jest w moim typie ... Wiem - jestem okropna i sama sobie winna można powiedzieć. Powinnam się spotkać. Ale nie czuję tej iskry, tego czegoś. I co ja na to poradzę ?

Trochę mnie to ośmieliło. I napisałam na facebooku do chłopaka, który mi się podoba. Znaliśmy się w dzieciństwie. (Wiem, wiem - powinnam znaleźć lepsza metodę na zagadanie, ale nie ma innej możliwości. Nie widuję go na ulicy :P Dlatego to było jedyne rozwiązanie). Zignorował mnie - nie odpisał ... Minął jakiś miesiąc od czasu jak napisałam. Ale już bym chyba wolała, żeby odpisał - ,,No fajnie, znaliśmy się kiedyś tam. I co z tego?" Niż kompletny brak odpowiedzi. Nie powiem - trochę przykro się zrobiło.

Jakbym czytała o sobie!
Po prostu wypisz wymaluj Tak samo, dopóki nic nie zaiskrzy to nie potrafię się przekonać do danego faceta, a kilku chciało się umówić. Mam jednego na oku, po prostu to co czuję jak go widzę jest niesamowite, nigdy w życiu takiego czegoś nie czułam a paru facetów w życiu się przewinęło. Zrobiłam pierwszy krok, on zrobił następny, ja do Niego napisałam i co? ZERO! Tak samo wolałabym porządną odpowiedź negatywną aniżeli takie... coś

Trzeba trzymać kciuki żebyśmy trafiały tylko na tych zdecydowanych i potrafiących dać odpowiedź facetów

[zuzanuss]

Napisane przez TheKey

No, to czyli pewnie nie odczytał. Mało kto w ogóle wie, że do tego folderu trafiają wiadomości, więc nie sprawdzają go. Spory mankament fb.

moge dolaczyc? w swieta doskwiera mi samotnosc ;( mimo, ze jestem z rodzina. co do facebooka...otworz te wiadomosc co napisalas, jak przeczytal to bedzie napisane,ze wyswietlone i data

[khloe]

Napisane przez zuzanuss

moge dolaczyc? w swieta doskwiera mi samotnosc ;( mimo, ze jestem z rodzina. co do facebooka...otworz te wiadomosc co napisalas, jak przeczytal to bedzie napisane,ze wyswietlone i data

zapraszamy

powiedz coś o sobie. Jakieś poprzednie związki itp.?

[maxmara27]

Hej dziewczyny,korzystając z okazji, też dołączę.
Pokrótce : rok temu zostawił mnie chłopak, ale przede wszystkim mój najlepszy przyjaciel,powiernik w każdej sprawie.Czuję tak totalną pustkę,że nie potrafię tego opisać słowami.Jakiś czas temu wydawało mi się,że poradziłam sobie z tym rozstaniem,ale nic bardziej omylnego. Najbardziej żal mi naszej przyjaźni,która nie przetrwała.Chłopak nie chce mnie znać,ma inną i nawet za smsowe życzenia świąteczne nie podziękuje.
Od tego rozstania omijam wszystkich facetów szerokim łukiem,boję się skrzywdzenia,a jednocześnie cholernie brakuje mi kogoś bliskiego.
Bo koleżanki mam,bardzo fajne,tylko często czuję,że to nie jest mój świat...
ciągłe plotki kto z kim kręci ,problemy z chłopakiem=główne tematy ich rozmów.

Btw,od dziecka czułam,że jestem inna.Zawsze na boku,bez znajomych,dzieciaki nie chciały sie ze mną zbytnio bawić...A że specjalnie urodziwa też nie jestem...to jestem takim brzydkim,niskim,smutnym odludkiem,tęskniącym za silnym męskim ramieniem...

[girl99]

Witamy nową Koleżankę. Opowiedz coś o sobie

Niestety widać, kiedy wiadomość została odebrana jak się pisało na czacie. A tak raczej nie da się już sprawdzić :P

[zuzanuss]

Napisane przez khloe

zapraszamy

powiedz coś o sobie. Jakieś poprzednie związki itp.?

Napisane przez girl99

Witamy nową Koleżankę. Opowiedz coś o sobie

Niestety widać, kiedy wiadomość została odebrana jak się pisało na czacie. A tak raczej nie da się już sprawdzić :P

dzieki za mile przyjecie.
Wiec mam 22 lata, jestem pracujaca studentka. Zwiazkow na koncie 0. Jedna relacja oparta tylko i wylacznie na hmm ;D ) co bylo duzym bledem.

[khloe]

Napisane przez zuzanuss

dzieki za mile przyjecie.
Wiec mam 22 lata, jestem pracujaca studentka. Zwiazkow na koncie 0. Jedna relacja oparta tylko i wylacznie na hmm ;D ) co bylo duzym bledem.

friends with benefits?

a tak na serio czemu tego żałujesz? z twojej strony było coś więcej?

[Erykah_B]

zuzanuss - witaj

[KatyBmt]

Od jakiegoś czasu zaglądam, może też się włączę Fajnie wiedzieć, że nie jest się samej w tej sferze.

Streszczenie : 19 lat, żadnych doświadczeń z facetami. Miewałam zauroczenia, ale jestem okropnie nieśmiała i boję się działać, jeżeli chodzi o kontakt z płcią przeciwną. Może to kwestia wychowania w dosyć konserwatywnym domu, może tego, że za dzieciaka nie umiałam się postawić i byłam czymś w rodzaju kozła ofiarnego i krótko mówiąc moje poczucie własnej wartości było bardzo niewielkie. Dawno z tego wyrosłam , mimo to mam świadomość, że jakiś ślad w psychice musiało to zostawić. Mam wielu dobrych znajomych i kilkoro wspaniałych przyjaciół, zarówno chłopaków jak i dziewczyny. Czasem dobija mnie tylko, jak niemal każde z nich rozmawia ze mną o związkach, miłostkach itp. Przyzwyczaiłam się już, ale zwłaszcza przy okoliczności takich rozmów zaczynam się zastanawiać , dlaczego mnie to omija, czy jestem jakaś inna itp. Nie jest mi narazie jakoś strasznie źle z powodu tego, że jestem sama. Zastanawiam się tylko ile to jeszcze będzie trwało i jak powinnam pracować sama nad sobą, żeby kiedyś przecisnąć się przez twarde mury nieśmiałości. Ale jestem dobrej myśli

[zuzanuss]

Napisane przez khloe

friends with benefits?

a tak na serio czemu tego żałujesz? z twojej strony było coś więcej?

to bardzo dluga i przykra historia, niestety, ktora kosztowala mnie wiele nerwow, moze kiedys bede w stanie ja opowiedziec... tak w skrocie, po wszystkim poczucie, ze moze sie byc tylko dziewczyna 'do ruchania, nie do kochania' jest jednak zbyt bolesne dla osoby o mojej wrazliwosci dlatego kazdego bede przestrzegala przed tym, chociaz ten moj uklad nie byl takim czystym ukladem, to skomplikowane, moze dlatego tak to zle na mnie wplynelo

Napisane przez Erykah_B

zuzanuss - witaj

witam

[dorka_tw]

Mogę dołączyć? Tylko ja chyba się nie będę żalić, jeszcze nie wiem. W skrócie w liceum miałam o rok młodszego chłopaka, byliśmy razem przez 1,5 roku. Uczucie było raczej z jego, niż z mojej strony. Zerwałam i od 4 lat jestem sama. Doświadczeń seksualnych brak. Gdy skończyłam liceum to po 3 latach znajomości zainteresował się mną jeden chłopak z klasy. Odmówiłam spotkania bo miałam złe doświadczenia z poprzedniego związku i nie czułam potrzeby. Spotkaliśmy się na sylwestrze i znowu spróbował i znowu odmówiłam. I od tego momentu przez ostatni rok miałam wzloty i upadki. Raz myślałam że dobrze mi samej, a za chwile że jednak ten X jest fajny, może warto spróbować. No i jestem sama

[khloe]

Napisane przez KatyBmt

Od jakiegoś czasu zaglądam, może też się włączę Fajnie wiedzieć, że nie jest się samej w tej sferze.

Streszczenie : 19 lat, żadnych doświadczeń z facetami. Miewałam zauroczenia, ale jestem okropnie nieśmiała i boję się działać, jeżeli chodzi o kontakt z płcią przeciwną. Może to kwestia wychowania w dosyć konserwatywnym domu, może tego, że za dzieciaka nie umiałam się postawić i byłam czymś w rodzaju kozła ofiarnego i krótko mówiąc moje poczucie własnej wartości było bardzo niewielkie. Dawno z tego wyrosłam , mimo to mam świadomość, że jakiś ślad w psychice musiało to zostawić. Mam wielu dobrych znajomych i kilkoro wspaniałych przyjaciół, zarówno chłopaków jak i dziewczyny. Czasem dobija mnie tylko, jak niemal każde z nich rozmawia ze mną o związkach, miłostkach itp. Przyzwyczaiłam się już, ale zwłaszcza przy okoliczności takich rozmów zaczynam się zastanawiać , dlaczego mnie to omija, czy jestem jakaś inna itp. Nie jest mi narazie jakoś strasznie źle z powodu tego, że jestem sama. Zastanawiam się tylko ile to jeszcze będzie trwało i jak powinnam pracować sama nad sobą, żeby kiedyś przecisnąć się przez twarde mury nieśmiałości. Ale jestem dobrej myśli

Napisane przez dorka_tw

Mogę dołączyć? Tylko ja chyba się nie będę żalić, jeszcze nie wiem. W skrócie w liceum miałam o rok młodszego chłopaka, byliśmy razem przez 1,5 roku. Uczucie było raczej z jego, niż z mojej strony. Zerwałam i od 4 lat jestem sama. Doświadczeń seksualnych brak. Gdy skończyłam liceum to po 3 latach znajomości zainteresował się mną jeden chłopak z klasy. Odmówiłam spotkania bo miałam złe doświadczenia z poprzedniego związku i nie czułam potrzeby. Spotkaliśmy się na sylwestrze i znowu spróbował i znowu odmówiłam. I od tego momentu przez ostatni rok miałam wzloty i upadki. Raz myślałam że dobrze mi samej, a za chwile że jednak ten X jest fajny, może warto spróbować. No i jestem sama

witajcie dziewczyny!

jak widać każda z nas jest tutaj 'Po przejściach'

---------- Dopisano o 09:07 ---------- Poprzedni post napisano o 09:06 ----------

Napisane przez zuzanuss

to bardzo dluga i przykra historia, niestety, ktora kosztowala mnie wiele nerwow, moze kiedys bede w stanie ja opowiedziec... tak w skrocie, po wszystkim poczucie, ze moze sie byc tylko dziewczyna 'do ruchania, nie do kochania' jest jednak zbyt bolesne dla osoby o mojej wrazliwosci dlatego kazdego bede przestrzegala przed tym, chociaz ten moj uklad nie byl takim czystym ukladem, to skomplikowane, moze dlatego tak to zle na mnie wplynelo


witam

to zawsze jest skomplikowane

[crystal_tokio]

Wiecie co, serio - przykre jest to, że nas tu tyle trafiło
U mnie się nic nie układa w relacjach damsko-męskich. W wigilię napisałam do swojej wielkiej gimnazjalnej miłości - i jak się okazało, zamiast 5 minut na fejsie spędziłam ponad godzinę wspominaliśmy stare dobre czasy. Fajnie było się tak zrelaksować.
Ale... żeby nie było tak pięknie. Oliwy do ognia dodał mój najlepszy kumpel. Kumpel, który myślałam, że nic do mnie nie czuje i że jak się spotkamy - to po prostu się zrelaksuję. A jak sobie pomyślę o nim, to aż mnie skręca ze stresu - napisał mi kilka takich rzeczy, których nie wypowiada się w stronę "zwykłej" koleżanki. Nawet koleżanki na śmierć i życie. Generalnie - chyba poczuł miętę

Ja sobie odpuściłam ćwiczenia przez Święta. Żrę jak prosię sernik, ryba, krokiety, sałatka, sernik, pierogi, kapusta, szynka, sernik... I wina też popiłam. A cholera, raz się żyje (a poza tym - takie dobre było )

[joanna_87]

hej czy mogę się dołączyć ja 25 lat, 2 lata miałam przyjaciela, myślałam ze będzie coś więcej ale odległość tak to kilku kolegów

poza tym od czasu Was podczytuję

[tajkuna]

Napisane przez crystal_tokio

Wiecie co, serio - przykre jest to, że nas tu tyle trafiło
U mnie się nic nie układa w relacjach damsko-męskich. W wigilię napisałam do swojej wielkiej gimnazjalnej miłości - i jak się okazało, zamiast 5 minut na fejsie spędziłam ponad godzinę wspominaliśmy stare dobre czasy. Fajnie było się tak zrelaksować.
Ale... żeby nie było tak pięknie. Oliwy do ognia dodał mój najlepszy kumpel. Kumpel, który myślałam, że nic do mnie nie czuje i że jak się spotkamy - to po prostu się zrelaksuję. A jak sobie pomyślę o nim, to aż mnie skręca ze stresu - napisał mi kilka takich rzeczy, których nie wypowiada się w stronę "zwykłej" koleżanki. Nawet koleżanki na śmierć i życie. Generalnie - chyba poczuł miętę

Ja sobie odpuściłam ćwiczenia przez Święta. Żrę jak prosię sernik, ryba, krokiety, sałatka, sernik, pierogi, kapusta, szynka, sernik... I wina też popiłam. A cholera, raz się żyje (a poza tym - takie dobre było )

Też wcinałam dziś sernik i rybę na obiad. Ale ryba ponoć zdrowa jest. Choć ja jem tylko pangę, bo tylko ona mi smakuję. A niektórzy mówią, że to nie dobra i nie zdrowa ryba. Dodatkowo jadłam roladę na zimno i placek na zimo z galaretkami, bitą śmietaną i biszkoptami.
Dla mnie te święta jakieś nudne i smutne były. Kilka lat wstecz we święta jechało się do rodziny, teraz nikt nie zaprasza, bo każdy się ożenił i ma swoją rodzinę. Ciotka, która zawsze na święta zapraszała, pojechała na święta do córki i swatków. Odkąd kuzyni, kuzynki się ożenili , to się nie widujemy prawie wogóle. Niby miała kuzynka z mężem , dziećmi i wujkiem dziś przyjechać do nas, ale nie obiecywali na 100 % i nie przyjechali. Pewnie rodzina męża kuzynki wpadła do nich i nie przyjechali dlatego albo im się po prostu nie chciało znając ich. I siedziałam sama z rodzicami. Nie mam rodzeństwa. Teraz właśnie odczuwam, jak to źle w życiu mają jedynaki. Nie zbyt lubię święta i sylwestra. Znów będą pytania, gdzie idę na sylwestra. Sylwester też dla mnie jest smutnym dniem. Znów z polsatem , go przywitam.

[joanna_87]

ja idę z Kuzynką na imprezę z moją stałą ekipą

[Mrs Brightside]

Mogę do Was dołączyć? W sumie od dawna czytam wpisy, aż specjalnie konto założyłam

[greensmile]

Mogę dołączyć? Czytam ten wątek już od jakiegoś czasu a dziś mnie w końcu natchnęło żeby napisać. Przepraszam z góry, jeśli się rozpiszę ale mam dziś jakąś potrzebę wygadania się

Mam 18 lat i do tej pory nie odczuwałam jakoś specjalnie braku chłopaka, związku. Jestem dość niezależna, nie lubię być do kogoś 'uwiązana'. Jacyś chłopcy przwinęli się w moim życiu, jednak żaden z nich nie był kimś wyjątkowym i wyszło jak wyszło w każdym razie nie rozpaczałam nigdy z tego powodu. Jednak ostatnio zaczęłam to odczuwać coraz bardziej. Gdy patrzę na znajomych, którzy są w związkach, a w sumie to nie tylko na znajomych a na zwyczajną przechodzącą obok mnie parę trzymającą się za ręce jest mi tak potwornie smutno Chciałabym mieć kogoś, na kogo widok miałabym motyle w brzuchu i uśmiech na twarzy. Bardzo.

Nie jestem jakaś bardzo odważna w stosunku do chłopaków ale nieśmiała też nie, z kolegami z klasy czy spoza, gadam normalnie bez skrępowania. Tylko niestety z tymi, którzy mi się podobają jest już większy prblem. Obecnie też jest chłopak, który mi się podoba. Za każdym razem kiedy próbowałam podejść czy zagadać, zawracałam się a przez głowę przechodziły mi myśli: co ty robisz? nie pakuj się w to, związki nie są dla ciebie, jesteś młoda będziesz miała jeszcze na to czas. I najgorsze, że słuchałam tych wewnętrznych głosów. Jakbym miała w mózgu dwie siebie: jedna pragnie miłości, druga jej nie chce

No i to co chciałam jeszcze napisać, to to że zbliża się u mnie studniówka. Tydzień temu byłam przekonana, że pójdę sama, stwierdziłam, że tak będe się najlepiej bawić. Zaplanowałam też sobie, że na studniówce w końcu zrobię coś jeśli chodzi o tego chłopaka, który mi się podoba, bo wiem, że idzie sam. Niestety, wszyscy z mojej klasy idą z kimś, nawet koleżanki, które wiem, że nie mają z kim iść zaczęły kogoś szukać na siłę... Przyjaciółka zaczęła mnie przekonywać, że nie mogę iść sama, będe siedzieć sama przy stole, źle się bawić itp. Posłuchałam i w ostatnim dniu kiedy trzeba było zapłacić za partnera, zapłaciłam. Teraz też kogoś szukam, na siłę kogoś znajdę, mam 2 koleglów, którzy raczej by się zgodzili, ale strasznie mi się nie podoba ta wizja. Naprawdę wolałabym iść sama, niż spędzać czas z kimś mało dla mnie ważnym. A najgorsze, że nie wiem czy jak pójdę z jakimś partnerem, który nie jest dla mnie hmm... powiedzmy 'ważny uczuciowo', to czy będe mogła zrobić cokolwiek jeśli chodzi o tamtego kolegę, czy jednak tak 'nie wypada'. Boje się po prostu, że znowy wyjdzie jak zwykle

Mam nadzieję, że się poukłada to wszystko jakoś, no nic, czas pokaże

[crystal_tokio]

Napisane przez greensmile

No i to co chciałam jeszcze napisać, to to że zbliża się u mnie studniówka. Tydzień temu byłam przekonana, że pójdę sama, stwierdziłam, że tak będe się najlepiej bawić. Zaplanowałam też sobie, że na studniówce w końcu zrobię coś jeśli chodzi o tego chłopaka, który mi się podoba, bo wiem, że idzie sam. Niestety, wszyscy z mojej klasy idą z kimś, nawet koleżanki, które wiem, że nie mają z kim iść zaczęły kogoś szukać na siłę... Przyjaciółka zaczęła mnie przekonywać, że nie mogę iść sama, będe siedzieć sama przy stole, źle się bawić itp. Posłuchałam i w ostatnim dniu kiedy trzeba było zapłacić za partnera, zapłaciłam. Teraz też kogoś szukam, na siłę kogoś znajdę, mam 2 koleglów, którzy raczej by się zgodzili, ale strasznie mi się nie podoba ta wizja. Naprawdę wolałabym iść sama, niż spędzać czas z kimś mało dla mnie ważnym. A najgorsze, że nie wiem czy jak pójdę z jakimś partnerem, który nie jest dla mnie hmm... powiedzmy 'ważny uczuciowo', to czy będe mogła zrobić cokolwiek jeśli chodzi o tamtego kolegę, czy jednak tak 'nie wypada'. Boje się po prostu, że znowy wyjdzie jak zwykle

Mam nadzieję, że się poukłada to wszystko jakoś, no nic, czas pokaże

Powiem Ci, że ja, jak byłam młoda (czyli w Twoim wieku ), też poszłam na studniówkę sama. Z perspektywy czasu uważam, że był to najlepszy wybór, jakiego mogłam dokonać, bo większość koleżanek pokłóciła się ze swoimi partnerami, miały fochy na cały świat, a ja obtańcowywałam w międzyczasie kumpli z klasy, kuzyna, inne koleżanki - jednym słowem => bawiłam się świetnie i byłam najaktywniejszą osobą na parkiecie, mimo że do Tańca z Gwiazdami by mnie nie wzięli

[spiceANDsugar]

Napisane przez greensmile

Mogę dołączyć? Czytam ten wątek już od jakiegoś czasu a dziś mnie w końcu natchnęło żeby napisać. Przepraszam z góry, jeśli się rozpiszę ale mam dziś jakąś potrzebę wygadania się

Mam 18 lat i do tej pory nie odczuwałam jakoś specjalnie braku chłopaka, związku. Jestem dość niezależna, nie lubię być do kogoś 'uwiązana'. Jacyś chłopcy przwinęli się w moim życiu, jednak żaden z nich nie był kimś wyjątkowym i wyszło jak wyszło w każdym razie nie rozpaczałam nigdy z tego powodu. Jednak ostatnio zaczęłam to odczuwać coraz bardziej. Gdy patrzę na znajomych, którzy są w związkach, a w sumie to nie tylko na znajomych a na zwyczajną przechodzącą obok mnie parę trzymającą się za ręce jest mi tak potwornie smutno Chciałabym mieć kogoś, na kogo widok miałabym motyle w brzuchu i uśmiech na twarzy. Bardzo.

Nie jestem jakaś bardzo odważna w stosunku do chłopaków ale nieśmiała też nie, z kolegami z klasy czy spoza, gadam normalnie bez skrępowania. Tylko niestety z tymi, którzy mi się podobają jest już większy prblem. Obecnie też jest chłopak, który mi się podoba. Za każdym razem kiedy próbowałam podejść czy zagadać, zawracałam się a przez głowę przechodziły mi myśli: co ty robisz? nie pakuj się w to, związki nie są dla ciebie, jesteś młoda będziesz miała jeszcze na to czas. I najgorsze, że słuchałam tych wewnętrznych głosów. Jakbym miała w mózgu dwie siebie: jedna pragnie miłości, druga jej nie chce

No i to co chciałam jeszcze napisać, to to że zbliża się u mnie studniówka. Tydzień temu byłam przekonana, że pójdę sama, stwierdziłam, że tak będe się najlepiej bawić. Zaplanowałam też sobie, że na studniówce w końcu zrobię coś jeśli chodzi o tego chłopaka, który mi się podoba, bo wiem, że idzie sam. Niestety, wszyscy z mojej klasy idą z kimś, nawet koleżanki, które wiem, że nie mają z kim iść zaczęły kogoś szukać na siłę... Przyjaciółka zaczęła mnie przekonywać, że nie mogę iść sama, będe siedzieć sama przy stole, źle się bawić itp. Posłuchałam i w ostatnim dniu kiedy trzeba było zapłacić za partnera, zapłaciłam. Teraz też kogoś szukam, na siłę kogoś znajdę, mam 2 koleglów, którzy raczej by się zgodzili, ale strasznie mi się nie podoba ta wizja. Naprawdę wolałabym iść sama, niż spędzać czas z kimś mało dla mnie ważnym. A najgorsze, że nie wiem czy jak pójdę z jakimś partnerem, który nie jest dla mnie hmm... powiedzmy 'ważny uczuciowo', to czy będe mogła zrobić cokolwiek jeśli chodzi o tamtego kolegę, czy jednak tak 'nie wypada'. Boje się po prostu, że znowy wyjdzie jak zwykle

Mam nadzieję, że się poukłada to wszystko jakoś, no nic, czas pokaże

Kurcze, a nie myślałaś, że fajnie byłoby coś tam do niego zagadać i pójść z tym chłopakiem który Ci się podoba? Jak dla mnie to przeznaczenie, że on idzie sam (przynajmniej ja bym sobie tak wmówiła ). Ja poszłam na swoją studniówkę tak jak Twoje koleżanki "aby z kimś pójść, bo głupio jednak samej" i żałuję. Jeżeli wiesz, że będziesz miała się z kim bawić, to śmiało idź sama. To bez sensu przyjść z kimś kogo średnio lubisz i być do niego uwiązaną cały bal, bo kultura nakazuje się tą osobą zająć. To Twój wieczór i nie rób nic "bo wszyscy robią". Takie jest moje zdanie.

A tak w ogóle to też chciałabym się dopisać do wątku
Przytłaczające, że to właśnie w święta najwięcej ludzi czuje się samotnych..

[khloe]

Napisane przez Mrs Brightside

Mogę do Was dołączyć? W sumie od dawna czytam wpisy, aż specjalnie konto założyłam

oczywiście powiedz coś o swoim życiu uczusiowym- a raczej o jego braku