Poczucie winy

[Niesforna01]

Witam Was wszystkich! Pewnie niektórzy z Was kojarzą mnie z wątku o wyprowadzce z domu. Przeszłam to i jest dobrze jak już pisałam w tamtym temacie. Ale..moi drodzy, nie umiem sobie poradzić z poczuciem winy. Zapisałam się na terapię. Mam nadzieję, że tam mi pomogą, ale zanim na nią pójdę mam nadzieję, że nie sfiksuję. Moje poczucie winy jest ciągłe: poczucie, że oglądając serial marnuję czas, poczucie że nie dzwoniąc raz dziennie do babci/dziadka olewam ich, poczucie, że wyprowadzając się z domu, popełniłam wielki błąd. Nie wiem w jaki sposob sobie z tym poradzić. Nie ukrywam, że marnuje mi to życie, marnuje mi to dni..wszystko. Tżta tym nie zamęczam, bo..trochę mi wstyd, on zna całą sytuację, powiedział mi, że zauwazył u mnie znaczny postęp, ale to jednak głęboko we mnie siedzi i jak same widzicie, nie za bardzo nawet składnie umiem to opisać.
Czy ktoraś z Was cierpiała na znaczne poczucie winy, które rujnowało życie? Czy któraś z Was czuła, że wyprowadzając się z domu krzywdzi rodziców, którzy teraz przez nią cierpią? Wasze doświadczenia będa dla mnie niezwykle pomocne. Z góry za nie dziękuję,

[niebieskie_oczko]

Napisane przez Niesforna01

Witam Was wszystkich! Pewnie niektórzy z Was kojarzą mnie z wątku o wyprowadzce z domu. Przeszłam to i jest dobrze jak już pisałam w tamtym temacie. Ale..moi drodzy, nie umiem sobie poradzić z poczuciem winy. Zapisałam się na terapię. Mam nadzieję, że tam mi pomogą, ale zanim na nią pójdę mam nadzieję, że nie sfiksuję. Moje poczucie winy jest ciągłe: poczucie, że oglądając serial marnuję czas, poczucie że nie dzwoniąc raz dziennie do babci/dziadka olewam ich, poczucie, że wyprowadzając się z domu, popełniłam wielki błąd. Nie wiem w jaki sposob sobie z tym poradzić. Nie ukrywam, że marnuje mi to życie, marnuje mi to dni..wszystko. Tżta tym nie zamęczam, bo..trochę mi wstyd, on zna całą sytuację, powiedział mi, że zauwazył u mnie znaczny postęp, ale to jednak głęboko we mnie siedzi i jak same widzicie, nie za bardzo nawet składnie umiem to opisać.
Czy ktoraś z Was cierpiała na znaczne poczucie winy, które rujnowało życie? Czy któraś z Was czuła, że wyprowadzając się z domu krzywdzi rodziców, którzy teraz przez nią cierpią? Wasze doświadczenia będa dla mnie niezwykle pomocne. Z góry za nie dziękuję,

Nie miałam nigdy takiej sytuacji/odczucia.
Super, że zapisałaś się na terapię, myślę, że ona ci pomoże i stopniowo będzie u ciebie wszystko się układać na lepsze.
Za jaki czas ją zaczynasz?

[rnm]

Dobrze, że coś z tym robisz. ja mam podobnie i wiem jakie to męczące (dla siebie i otoczenia).

[Tysia144]

bardzo dobrze, że zapisałaś się na terapie, mam nadzieje, ze ona Ci pomoze, wiem co czujesz, mialam cos podobnego. wyprowadzilam się do wroclawia, z poczuciem winy, ze zostawilam rodziców, ze mogą sobie beze mnie nie poradzić, strasznie to meczace, ale wkoncu sama musze zatroszczyc się o swoje życie, pomagać mogę im na odleglosc, a dzwonilam niemal codziennie. Wierze, ze uda Ci się to pokonać, bo stoczyc się na dno jest latwo, ale odbić się, już nieco trudniej...

[Clemence]

Poczekaj na terapię.

I po prostu NIE MYŚL o tym,zajmij się czymś żebyś nie miała czasu na myślenie i od razu jak Ciebie nachodzi podobny stan to skupiaj się na czymś innym

[Tysia144]

Napisane przez Clemence

Poczekaj na terapię.

I po prostu NIE MYŚL o tym,zajmij się czymś żebyś nie miała czasu na myślenie i od razu jak Ciebie nachodzi podobny stan to skupiaj się na czymś innym

sama chciałabym tak umieć, skupiać się na czymś innym

[moniaszelki]

widocznie rodzina nieźle się wykorzystywała emocjonalnie. smutne. po części wiem co przeżywasz. myślę że w trakcie terapii będzie to mijało powoli, więc głowa go góry. z tego krótkiego opisu wygląda jakbyś była w domu zniewolona,i teraz dopiero będziesz odszukiwać wolność

[aaanitka86]

oooojeju. Ja miałam to samo. Miesiąc przed ślubem i przeprowadzką ok.300km. po prostu maskra minęło po kilku miesiącach i teraz jest super. dodam, że jestem jedynaczką i fakt, ze zostawiam tatę i babciunię był dla mnie niszczący...ale dobrze, że idziesz na terapię, może się szybciej uporasz