mieszkanie z chłopakiem

[kasia971]

Napisane przez Mojwa

faktycznie, kobieta w stałym związku, mieszkająca z partnerem jest synonimem rozwiązłości seksualnej

A co to dokładnie znaczy "stały związek" i "partner"? "Stały związek" to ile trwa: tydzień, miesiąc czy rok? A kto to jest "partner"? Kochanek?

[Mojwa]

Znaczy tyle, że jest to mężczyzna ( w przypadku lesbijek - kobieta), z którym dzielimy życie, którego kochamy (ze wzajemnością), po prostu - jesteśmy razem.

[_Marta_M_]

Napisane przez Glodomorek

Jeśli masz wątpliwości to znaczy, że jest za wcześnie Ile lat? Tyle, żebyście mogli utrzymać się sami a nie na garnuszku rodziców "bawić się w dom".

Dlaczego?


Ja osobiście zupełnie nie zgadzam się z tym poglądem. Co- już jak się mieszka z koleżanką to jak najbardziej można ciągnąć pieniądze od rodziców, a jak z chłopakiem to nagle "nie wypada"?

Co z osobami które są na takich studiach, że często są na mniejszym bądź większym utrzymaniu rodziców nie przez 3 lata ale przez 5 a nawet blisko 8? Dla zasady muszą czekać żeby zamieszkać z drugą połówką?

[_kruszyna]

Napisane przez awki

Tylko te "motylki", zauroczenie trwa podobno do 2-3 lat, więc powiedzmy znajomość - rok, mieszkanie - rok i wciąż podejmujemy decyzję nie na trzeźwo. Ciężko mi to sobie wyobrazić, poznaję kogoś, jak najszybciej próbuję z nim zamieszkać, a później mam na koncie dziesiątki krótkich związków, gdzie każdy partner wprowadził się do mnie (lub ja do niego) i po pół roku wyprowadzka, i tak w kółko. "Szybko, ja nie mam czasu na niepoważne związki, wprowadzaj się do mnie, a jak nie, to biorę następnego!" - no ale faktycznie, może to perspektywa mojego wieku.

ale tu nie chodzi o to, żeby kogoś ponaglać, że szybko, że już trzeba zamieszkać, ale jeśli spotyka się parę miesięcy i jest ok i obie strony chciałyby spróbować mieszkać to uważam, że w takiej sytuacji nie ma sensu tego odwlekać (no chyba, że jest się dośc młodym jeszcze -np. początek studiów), bo jeśli partner ma cechy o których pisałam w pierwszym moim poście w tym wątku (nie chce mi się kopiować)- to myślę, że te cechy/wady uwidocznią się w ciągu paru miesięcy wspólnego mieszkania. Jeśli ktoś np. ma nawyki, które nas drażnią, ma inne mieszkaniowe przyzwyczajenia lub okaże się, że męczy go aż taka ilość czasu spędzana z drugą osobą- to uważam, że np. do roku mieszkania razem raczej da się to zauważyć. A jeśli ktoś teraz już taki jest to wątpię, że po paru kolejnych latach się to poprawi (no chyba, że są to drobne kwestie, które można kompromisami dopracować), więc wtedy można stwierdzić, że jednak nie pasują dwie osoby do siebie czy ich wyobrażenie o wspólnym życiu i funkcjonowaniu razem.

[kasia971]

Napisane przez _Marta_M_

Dlaczego?


Ja osobiście zupełnie nie zgadzam się z tym poglądem. Co- już jak się mieszka z koleżanką to jak najbardziej można ciągnąć pieniądze od rodziców, a jak z chłopakiem to nagle "nie wypada"?

Co z osobami które są na takich studiach, że często są na mniejszym bądź większym utrzymaniu rodziców nie przez 3 lata ale przez 5 a nawet blisko 8? Dla zasady muszą czekać żeby zamieszkać z drugą połówką?

Jak się mieszka z chłopakiem, to trzeba być świadomą i przygotowaną na konsekwencje typu: ciąża, aborcja, choroba weneryczna. I kto ma potem ponosić te konsekwencje w sensie chociażby finansowym: rodzice? Rodzice mają finansować wnuka albo aborcję albo leczenie?
Jak ktoś nie potrafi samodzielnie się utrzymać i ponieść powyżej wymienionych ewentualnych konsekwencji , to niech w dom się nie bawi i we współżycie seksualne też.

[_Marta_M_]

Napisane przez kasia971

Jak się mieszka z chłopakiem, to trzeba być świadomą i przygotowaną na konsekwencje typu: ciąża, aborcja, choroba weneryczna. I kto ma potem ponosić te konsekwencje w sensie chociażby finansowym: rodzice? Rodzice mają finansować wnuka albo aborcję albo leczenie?
Jak ktoś nie potrafi samodzielnie się utrzymać i ponieść powyżej wymienionych ewentualnych konsekwencji , to niech w dom się nie bawi i we współżycie seksualne też.

Rozumiem, że jak zaczynałaś współżycie to sama już się utrzymywałaś?

W ogóle mnie nie przekonują te argumenty- na ciąże, choroby i inne trzeba być przygotowanym także gdy się razem nie mieszka, nie wiąże się to magicznie z zamieszkaniem razem.

[kasia971]

Napisane przez _Marta_M_

Rozumiem, że jak zaczynałaś współżycie to sama już się utrzymywałaś?

W ogóle mnie nie przekonują te argumenty- na ciąże, choroby i inne trzeba być przygotowanym także gdy się razem nie mieszka, nie wiąże się to magicznie z zamieszkaniem razem.

Oczywiście. Dorosłość i odpowiedzialność polega na dokonywaniu własnych wyborów i samodzielnemu ponoszeniu za nie konsekwencji.

[SzukajacySpokojuDucha]

Musisz czuc ze sie dogadujecie i totalnei sie nie krepujecie.
Jesli mieliscie jzu tak ze spedzaliscie ze soba duzo czasu non stop znasz jego nawyki cos co Cie moze draznic warto obgadac to przed zamieszkaniem razem i dac sobie immunitet na czas tej rozmowy ze nie wazne co sie nie powie nie bediemy miec o to pretensji , przede wszystkim szczerosc.

[_Marta_M_]

Napisane przez kasia971

Oczywiście. Dorosłość i odpowiedzialność polega na dokonywaniu własnych wyborów i samodzielnemu ponoszeniu za nie konsekwencji.

to nie mamy o czym w ogóle dyskutować

[kasia971]

Napisane przez _Marta_M_

to nie mamy o czym w ogóle dyskutować

Dlaczego? Zaskoczona, że istnieją odpowiedzialne kobiety?

[just_me]

Napisane przez MalaCzarna176

Witam. Wiem że w wątkach się pojawiały odpowiedzi na ten temat. Ale co o tym sądzicie? Przede wszystkim w jakim wieku warto zamieszkać razem? Wiem, że to indywidualne podejście każdego z nas, ale chciałabym poznać wasze opinie bo chłopak mi to proponuje a mam trochę wątpliwości.

wszystko zależy. Mnie się zdaje, że najpierw powinno się człowieka bardzo dobrze poznać, żeby nie było wielkim zaskoczeniem np. to ze nie sprzata, albo ze jest leniuchem itd. Żeby poznac mozliwie najwiecej jego wad, zaakceptować je powoli, ew. próbować zmienic. DLa mnie głupstwem jest mieszkanie po roku znajomości bo widzi się tą osobę w różowych okularach a tu nagle niespodzianka i sie okazuje wielki szok, że ta druga osoba potrafi byc nie do zniesienia. My z tż zamieszkalismy po 3,5 roku bycia razem. Bardzo oboje się teog baliśmy, gdyz wcześniejsze wakacyjne pomieszkiwanie nie wyszło nam zupełnie i mielismy siebie totalnie dosyć. Okazało się, że niepotrzebnie, bo odkad mieszkamy razem to przestalismy się kłocic i sie super dogadujemy, a mieszkamy już pol roku

na pewno to jest chwila sprawdzenia się, czy sie potraficie dogadac, czy sie akceptujecie, czy mozecie na siebie liczyc, poznasz jego ukryte wady, bo pewnych rzeczy nie da sie ukryc... ale tez super mozna spedzac czas trzeba tez bardzo uważac zbey nie wpasc w rutyne... ja uważam, żę jesli planujesz z nim np w niedalekiej przyszłosci ślub to wtedy warto zamieszkać, zeby poznac tego drugiego człwoieka i sie przekonac czy się nadaje na przyszłęgo męża...

---------- Dopisano o 18:26 ---------- Poprzedni post napisano o 18:23 ----------

Napisane przez _Marta_M_

Rozumiem, że jak zaczynałaś współżycie to sama już się utrzymywałaś?

W ogóle mnie nie przekonują te argumenty- na ciąże, choroby i inne trzeba być przygotowanym także gdy się razem nie mieszka, nie wiąże się to magicznie z zamieszkaniem razem.

ja tez sie zgadzam z powyższym. A jak nei mieszkasz z chłopakiem to wtedy choroby wenerycznej nie złapiesz? albo ciązy? to taka nowa metoda antykoncepcji? Mieszkanie jest po to, żeby się poznać. Dziwi mnie przekonanie niektórych ludzi, ktorzy myślą, że mieszkanie ze sobą jest tylko po to, żeby wreszcie w spokoju uprawiac sex...

[Mojwa]

kasia - nie odpowiedzialas w koncu o co chodzi z ta rozwiazloscia seksualna?

imho jesli ktos umie sie zabezpieczac to zachowuje sie odpowiedzialnie, nawet jesli nie utrzymuje sie samodzielnie.

[kasia971]

Napisane przez just_me

---------- Dopisano o 18:26 ---------- Poprzedni post napisano o 18:23 ----------

ja tez sie zgadzam z powyższym. A jak nei mieszkasz z chłopakiem to wtedy choroby wenerycznej nie złapiesz? albo ciązy? to taka nowa metoda antykoncepcji? Mieszkanie jest po to, żeby się poznać. Dziwi mnie przekonanie niektórych ludzi, ktorzy myślą, że mieszkanie ze sobą jest tylko po to, żeby wreszcie w spokoju uprawiac sex...

To znaczy jak się mieszka razem, to seksu się nie uprawia?

[Mojwa]

to znaczy ze sex sie uprawia zanim sie zamieszka razem

[_Marta_M_]

Napisane przez kasia971

Dlaczego? Zaskoczona, że istnieją odpowiedzialne kobiety?

Dla mnie akurat odpowiedzialność nie wiąże się z posiadaniem odpowiednich środków na rachunku bankowym żeby w razie czego się wyskrobać czy opłacić leczenie kiły

[kasia971]

Napisane przez _Marta_M_

Dla mnie akurat odpowiedzialność nie wiąże się z posiadaniem odpowiednich środków na rachunku bankowym żeby w razie czego się wyskrobać czy opłacić leczenie kiły

Tylko z czym? Zaraz napiszesz, że z odpowiednim zabezpieczeniem przed ciążą.

Spłycasz koleżanko, oj spłycasz i to w dodatku w bardzo nieelegancki sposób.

[Mojwa]

Napisane przez kasia971

Tylko z czym? Zaraz napiszesz, że z odpowiednim zabezpieczeniem przed ciążą.

Spłycasz koleżanko, oj spłycasz i to w dodatku w bardzo nieelegancki sposób.

to Ty spłycasz, odnosząc odpowiedzialność do uprawiania seksu.

i dalej mi nie odpowiedziałaś.

[kasia971]

Napisane przez Mojwa

to Ty spłycasz, odnosząc odpowiedzialność do uprawiania seksu.

i dalej mi nie odpowiedziałaś.

"Rozwiązłość" - odsyłam do słownika.

[Mojwa]

słownik odsyła od jednego hasła do drugiego (rozwiązły do rozpustny i odwrotnie), więc może wyjaśnisz?

[kasia971]

Napisane przez Mojwa

słownik odsyła od jednego hasła do drugiego (rozwiązły do rozpustny i odwrotnie), więc może wyjaśnisz?

No to odsyłam do Katechizmu Kościoła Katolickiego.

[ViLLeMkA]

Kasia971, a co ma jakiś katechizm jakiejś religii do rozumienia tego słowa i nazywania kobiet dziwkami??

[Mojwa]

No właśnie, tym bardziej że to nie jest forum katolickie, więc myślałam że operujemy na okresleniach bardziej uniwersalnych...

[MalaCzarna176]

kasia971 jeżeli uważasz że mieszkanie z chłopakiem polega tylko na współżyciu to dosyć płytkie podejście, widać komu w głowie tylko jedno Bo tak naprawdę żeby to robić nie trzeba zamieszkać razem a jak już się uprawia sex to trzeba wiedzieć że czasami zabezpieczenie "zawodzi" i przygotować sie na niechcianą ciąże itp.
Mam rozpocząć pracę w innej, większej, miejscowości w której mój chłopak również pracuje i wątpię żeby zależało nam jedynie na tym, bo i tak będziemy się mijać;/
Oczywiście nie wchodzi w grę branie pieniędzy od rodziców, wyprowadzam się więc utrzymuję się sama.

just_me my znamy się prawie 4 lata, z czego 1,5 tak oficjalnie jesteśmy razem. Wydaje mi się że znamy się dobrze, ale spotykanie się raz na tydzień nie daje możliwości poznania człowieka dokładnie, poznajemy swoje nawyki, upodobania gdy jesteśmy ze sobą na co dzień dzielimy się wspólnymi problemami itp. Ślub mamy w planach, ale musimy na niego zarobić, nie chce żeby rodzice sponsorowali mi wesele i ślub

[201607110949]

Napisane przez awki

Bardzo nie lubię tego "najważniejszego dnia w życiu". To przykre, brać ślub z poczuciem, że ważniejszy dzień już się nie zdarzy

o, kolejna trzeźwo patrząca na życie kobieta na forum nigdy bym nie nazwała dnia swojego ślubu najważniejszym dniem życia. Mogę wymienić wiele ważniejszych i liczę, że jeszcze niejeden taki dzień (na plus) mi się trafi

co do mieszkania razem: ja jestem zdania, że jeśli związek jest na tyle poważny, że planuje się ślub, najlepiej jest zamieszkać wcześniej razem. Jeśli się dogadacie, to będzie tylko potwierdzenie, że dobrze wybraliście; jeśli się nie dogadacie - łatwiej się będzie rozejść. Uważam, że powinnaś spróbować prędzej czy później.

[kasia971]

Napisane przez ViLLeMkA

Kasia971, a co ma jakiś katechizm jakiejś religii do rozumienia tego słowa i nazywania kobiet dziwkami??

Słowo "katolicki" to nawet nie przejdzie Ci przez gardło, co?

Dziwka = kobieta rozwiązła to znaczy prowadząca się niemoralnie.

[ViLLeMkA]

Kasia, katolicki przejdzie mi przez gardło, tylko podkreśliłam, że to jakiejś religii, ho jak dla mnie to mógłby być katechizm islamu lub pastafarian

O, super, że zdefiniowalaś. Tylko szkoda, że dalej nic z tego nie wynika bo każdy ma swoją definicje moralności. Są kultury, w których seks jest wyrazem grzeczności i gościnności. Ale to, że Twoja moralności jest taka a nie inna, ni pozwala Ci kogokolwiek obrażać.
Ba, zgodnie z moją moralnością, a także moralnością kościoła katolickego, nazywanie kogoś dziwką jest niemoralne.

[kasia971]

Napisane przez ViLLeMkA

Kasia, katolicki przejdzie mi przez gardło, tylko podkreśliłam, że to jakiejś religii, ho jak dla mnie to mógłby być katechizm islamu lub pastafarian

O, super, że zdefiniowalaś. Tylko szkoda, że dalej nic z tego nie wynika bo każdy ma swoją definicje moralności. Są kultury, w których seks jest wyrazem grzeczności i gościnności. Ale to, że Twoja moralności jest taka a nie inna, ni pozwala Ci kogokolwiek obrażać.
Ba, zgodnie z moją moralnością, a także moralnością kościoła katolickego, nazywanie kogoś dziwką jest niemoralne.

Jeśli ktoś prowadzi się niemoralnie, to jak najbardziej moralnym jest to napiętnować i nazwać w tym przypadku dziwką.

[Mojwa]

to ja Cie do slownika odesle - dziwka = kobieta uprawiajaca seks za pieniadze.
poza tym rozwiazlosc seksualna zwykle oznacza WIELU partnerow, to tylko KrK ma swojr chore definicje.

[kasia971]

Dla kogoś chore, a dla innego święte.

[ViLLeMkA]

Kasia, to tylko Twoja moralność. Państwo Polskie karze za określenie kogoś dziwką i inne obrażanie.

---------- Dopisano o 21:32 ---------- Poprzedni post napisano o 21:30 ----------

Święte definicje. Świecie, trzymaj mnie z dala od niemyslacych ssmodzielnie ludzi