Rozstanie z facetem XXVIII

[diferente]

Napisane przez pewnaKa

tak szczerze, to w tedy upadłam na samo dno,by się od niego odbić,więc koniec końców,chyba wychodzi mi to na dobre,mogłam zacząć naprawdę od nowa zycie.Czasem myśle,że to rozstanie nie było takie przypadkowe,może własnie było po to,bym była szczęśliwsza w przyszłości? i może faktycznie złe rzeczy w naszym życiu są po to,by było lepiej.

Podziwiam Cię, bo ja jakoś nie umiem zacząć żyć, wziąć odpowiedzialność za moje życie i to jak wygląda.
Ja sądzę, że wszystko dzieje się po coś. Czegoś ma nas nauczyć, uświadomić.

Amambada w takim razie nie daj się wciągnąć w zbędną dyskusję. To co trzeba i koniec. 3mam kciuki żebyś nie podchodziła do tego zbyt emocjonalnie

[Naomi21]

Napisane przez pewnaKa

co do żałowania,to ja sadzę,że nie kazdy facet,ktory zerwał żałuję, jestem pewna tego,że mój ex nie żałuję tego,co zrobił i zapewne już nigdy do mnie się nie odezwie( jakoś nie rozpaczam z tego powodu,no ale taka prawda), nie będzie chciał wracać i nie będzie szczęśliwego happy endu, na początku się łudziłam,że może,że poczuje się samotny, a nawet jak znajdzie dziewczyne,to go rzuci,zrani i wróci do mnie... nie,nie moje drogie-to nie komedia romantyczna, takie rzeczy sie nie zdarzają.

Wiadomo, że nie każdy facet, ale jednak takie sytuacje się zdarzają bardzo często. Tyle że na ogół już jest za późno i nic nie jest takie samo, dlatego to nie jest żaden happy end. Ja na początku liczyłam, że eks przyjdzie z pierścionkiem, przeprosi i zawsze już będziemy razem teraz już wiem, że tak nie będzie, zbyt filmowa wizja

Napisane przez czaroownica87

och dziewczyny, nie było mnie parę dni bo narobiłam głupot

Oj biedactwo Nie zadręczaj się, już trudno, za kilka dni minie Ci ten stan. Czasem spotkania nie wychodzą na dobre, jesteś kolejnym dowodem na to.

Napisane przez diferente

Naomi21 Sama mówisz, że zainteresowani są to czemu myślisz, że do zimy nikt się nie pojawi?

Sądzę, że minie jeszcze wiele miesięcy czy lat zanim na dobre wyleczę się z eksa. Jestem bardzo stała w uczuciach i nawet po krótkim romansie rozpaczałam 1,5 roku, to co mówić teraz A nawet gdyby jakimś cudem ktoś mi zawrócił w głowie, to z moim pechem i tak nic z tego nie wyjdzie. Zostałam tak zraniona przez najbliższą osobę, że już nigdy nie zaufam nikomu.

Cały dzień oglądam "The Good Wife", świetny serial

[Amambada]

Napisane przez diferente

Amambada w takim razie nie daj się wciągnąć w zbędną dyskusję. To co trzeba i koniec. 3mam kciuki żebyś nie podchodziła do tego zbyt emocjonalnie

Dzięki postaram się wyjść z tego w jednym kawałku
A gdyby jednak mi odbiło będę się Wam wypłakiwać...
Mówił coś o miłej pożegnalnej kolacji... na moje oko- niemożliwe

[pewnaKa]

Napisane przez diferente

Podziwiam Cię, bo ja jakoś nie umiem zacząć żyć, wziąć odpowiedzialność za moje życie i to jak wygląda.
Ja sądzę, że wszystko dzieje się po coś. Czegoś ma nas nauczyć, uświadomić.

no tylko,że widzisz,ja już byłam tak nisko,że stwierdziłam koniec! to coś przysło i rozwaliło mi związek,życie,wszystko-zaczynam od nowa.
wiadomo,że przychodza chwile,gdy popłacze,gdy zatęsknię,ale jesteśmy tylko ludźmi.

[Olvnia]

Napisane przez Naomi21

Wiadomo, że nie każdy facet, ale jednak takie sytuacje się zdarzają bardzo często. Tyle że na ogół już jest za późno i nic nie jest takie samo, dlatego to nie jest żaden happy end. Ja na początku liczyłam, że eks przyjdzie z pierścionkiem, przeprosi i zawsze już będziemy razem teraz już wiem, że tak nie będzie, zbyt filmowa wizja

Witam w klubie marzycielek

Z drugiej strony,czy gdyby taka sytuacja miała miejsce,byłybyście w stanie zaryzykować i wrócić?

[pewnaKa]

Napisane przez Amambada

Dzięki postaram się wyjść z tego w jednym kawałku
A gdyby jednak mi odbiło będę się Wam wypłakiwać...
Mówił coś o miłej pożegnalnej kolacji... na moje oko- niemożliwe

O.o że co przepraszam? takiej głupoty dawno nie słyszałam...niby po co kolacja pożegnalna?

---------- Dopisano o 16:28 ---------- Poprzedni post napisano o 16:27 ----------

Napisane przez Olvnia

Witam w klubie marzycielek

Z drugiej strony,czy gdyby taka sytuacja miała miejsce,byłybyście w stanie zaryzykować i wrócić?

jeszcze miesiąc temu-tak byłabym w stanie.
Teraz pewnie bym się zastanowiła,ale już nei wyobrażam sobie z nim być, zreszta jak mówiłam,mój ex nie będzie tego chcial zrobić,więc z tym przynajmniej mam spokój

[Naomi21]

Napisane przez diferente

Ja sądzę, że wszystko dzieje się po coś. Czegoś ma nas nauczyć, uświadomić.

Gdyby to było takie proste Jednak większość wydarzeń nie ma żadnego sensu. Ogólnie stwierdzam, że życie to ciąg przypadków i tylko od szczęścia albo jego braku zależy jak się potoczy. Wiadomo, że można kreować swoje życie, ale na większość rzeczy nie mamy żadnego wpływu.

Olvnia, nie wiem co bym zrobiła. Cała sytuacja jest tak mało prawdopodobna, że chyba nie ma o czym myśleć Na pewno długo musiałby mi udowadniać, że na mnie zasługuje i rozpieszczać na maksa

[justysiaa89]

cześć Dziewczyny, można dołączyć ? we wtorek miną trzy tygodnie, odkąd zostałam sama, może z Wami uporam się z tym choć trochę szybciej

[Amambada]

Napisane przez pewnaKa

O.o że co przepraszam? takiej głupoty dawno nie słyszałam...niby po co kolacja pożegnalna?

ten typ tak ma tortury emocjonalne i te sprawy... cóż...
nigdy się już nie zobaczymy... podobno chyba, że ja jego kiedyś na wielkiej scenie :p
nie wiem, może liczy, że go przeproszę czy coś w tym stylu?
Hmm... za to, że mnie zranił i go zostawiłam i tym zraniłam...
niech idzie do swojej byłej, żeby go znowu pocieszyła :p

[wycinanka85]

Napisane przez Olvnia

Witam w klubie marzycielek

Z drugiej strony,czy gdyby taka sytuacja miała miejsce,byłybyście w stanie zaryzykować i wrócić?

Ja w głębi duszy tylko o tym marzę , ale to marzenia ściętej głowy, ponieważ wiem, że On już NIGDY nie będzie chciał spróbować...
Mam taki charakter, a nie inny, że ze wszystkim jest mi cieżko się pogodzić, ciągle rozpamiętuję, rozdrapuję rany, żyję w swoim świecie. Wiem, że jeszcze dużo wody musi upłynąć, żebym mogła stanąć na nogi, ale wiem też, że kiedyś wreszcie przyjdzie taki dzień, że zacznę życie na nowo zostawiając bagaż daleko w tyle i tego się trzymam...

[Olvnia]

Eh u mnie ta sytuacja też jest nierealna. I również nie wiem czy potrafiłabym być z nim po tym wszystkim,bo jeszcze nigdy nikt mnie tak nie skrzywdził. Ale jak na razie nie wyobrażam sobie też,że mogłabym być z kimś innym. Mam nadzieję,że może za kilka miesięcy przestanę czuć,że go zdradzam nawet wtedy,gdy tylko z kimś rozmawiam. Zwłaszcza,że on ma mnie w głębokim poważaniu.

Na pewno jeszcze mało wiem o życiu i z perspektywy osoby starszej takie użalanie się 19-stki może być żałosne.

[Amambada]

@Olvnia, wiek nie ma znaczenia... tu raczej chodzi o wrażliwość. Można przeżywać rozstanie okrutnie w wieku lat 15, 20, 25, 30, 40, 50... a można spokojnie przejść do porządku dziennego mając lat 15 i tak samo mając lat 40. Inna sprawa, że po wielu przejściach i życiowych doświadczeniach nabiera się odporności na pewne sytuacje. To co teraz przechodzisz, kiedyś może pozwolić Ci łatwiej przejść przez podobną sytuację za jakiś czas (chociaż nie życzę Ci powtórki z rozrywki).

Co do bycia z kimś innym, daj sobie szansę może jak Ci serce szybciej zabije w pewnym momencie, to zapomnisz o wszystkim i dasz się ponieść

[ania230]

melduje sie i ja

[pewnaKa]

Napisane przez Amambada

@Olvnia, wiek nie ma znaczenia... tu raczej chodzi o wrażliwość. Można przeżywać rozstanie okrutnie w wieku lat 15, 20, 25, 30, 40, 50... a można spokojnie przejść do porządku dziennego mając lat 15 i tak samo mając lat 40. Inna sprawa, że po wielu przejściach i życiowych doświadczeniach nabiera się odporności na pewne sytuacje. To co teraz przechodzisz, kiedyś może pozwolić Ci łatwiej przejść przez podobną sytuację za jakiś czas (chociaż nie życzę Ci powtórki z rozrywki).

Co do bycia z kimś innym, daj sobie szansę może jak Ci serce szybciej zabije w pewnym momencie, to zapomnisz o wszystkim i dasz się ponieść

cała prawda,wiek nie ma znaczenia,dlatego nie lubie jak ktos mówi- "a 16 lat ma,to co to mogła byc za miłośc! " a no mogła być, dla takiej młodej dziewczyny,to też był koniec świata.

podobno pierwsza miłośc boli najbardziej

---------- Dopisano o 17:01 ---------- Poprzedni post napisano o 17:00 ----------

Napisane przez ania230

melduje sie i ja

jak po tej operacji na oczy? wszystko w porządku?

[Olvnia]

Dzięki za zrozumienie dziewczyny. Oby kolejna miłość już nie przysporzyła takiego cierpienia,ani mnie,ani Wam Nie należę do tych,którzy twierdzą,że można kochać tylko raz na całe życie,więc gdzieś nam w środku drzemie we mnie nadzieja.

[ania230]

Napisane przez pewnaKa

jak po tej operacji na oczy? wszystko w porządku?

dziekuje ze pytasz
powoli dochodze do siebie nie moge z domu wychodzic do czwartku :/ wiec siedze i nic nie robie ... nie moge nic dzwigac , za duzo siedziec na kompie ...wiec zostaje mi tylko lezenie
mam nadzieje ze po tygodniu bedzie juz wszystko okey i bede mogla wyjsc na spacer

a Ty jak tam ?

[pewnaKa]

Napisane przez Olvnia

Dzięki za zrozumienie dziewczyny. Oby kolejna miłość już nie przysporzyła takiego cierpienia,ani mnie,ani Wam Nie należę do tych,którzy twierdzą,że można kochać tylko raz na całe życie,więc gdzieś nam w środku drzemie we mnie nadzieja.

koochana! ja mam czasem wrażenie,że to nie my szukamy, miłości,tylko miłośc szuka nas, bo jak przychodzi,to niespodziewanie, w najmnije oczekiwanym momencie,więc może trzeba po prostu zyć normalnie i czekać,aż znajdzie i nas, bo na siłę nie ma co szukać.

---------- Dopisano o 17:12 ---------- Poprzedni post napisano o 17:10 ----------

Napisane przez ania230

dziekuje ze pytasz
powoli dochodze do siebie nie moge z domu wychodzic do czwartku :/ wiec siedze i nic nie robie ... nie moge nic dzwigac , za duzo siedziec na kompie ...wiec zostaje mi tylko lezenie
mam nadzieje ze po tygodniu bedzie juz wszystko okey i bede mogla wyjsc na spacer

a Ty jak tam ?

a jaka to była operacja? laserowa korekta wady?
pytam,bo sama mam dużą wadę i myślę,nad taką operacją.

co u mnie? dzien za dniem,mam wakacje,ale trochę pracuję,o exie już prawie nie myślę.

[ania230]

Napisane przez pewnaKa

a jaka to była operacja? laserowa korekta wady?
pytam,bo sama mam dużą wadę i myślę,nad taką operacją.

co u mnie? dzien za dniem,mam wakacje,ale trochę pracuję,o exie już prawie nie myślę.

to byla bardziej kosmetyczna sprawa .. lewe oko mi uciekalo wiec trzeba bylo je wyprostowac i o dziwo jest okey.. tak mi sie wydaje ze jest dobrze

a co do exsa to bardzo fajnie czas leczy rany

[Lemony]

Napisane przez justysiaa89

cześć Dziewczyny, można dołączyć ? we wtorek miną trzy tygodnie, odkąd zostałam sama, może z Wami uporam się z tym choć trochę szybciej

Hej, możesz powiedzieć coś o tym rozstaniu?
Ile byliście razem i dlaczego się rozstaliście?

[Tindomerel_]

Cześć kobietki

[pewnaKa]

Napisane przez Tindomerel_

Cześć kobietki

no siemka
co nowego?

[diferente]

Naomi21 z negatywnym nastawieniem nic nie wyjdzie. Poznając kogoś nie musisz myśleć jak o potencjalnym związku. Daj sobie odpocząć od związków, ale nie odmawiaj flirtów. I żebyś nie miała poczucia winy!

Amambada to będzie strzał w kolano (ta kolacja). Chyba dajesz się wciągnąć w jakieś jego gierki. Nie pójdziesz dalej jeśli nie skończysz z tą relacją.


pewnaKa i od czego zaczęłaś? Jakieś wskazówki?


Olvnia ja myślałam o tym i stwierdzam, że to by nie wypaliło. Każdy by czekał, aż sytuacja się powtórzy. Z resztą ja z moim eks chyba mamy inne priorytety. Chociaż nadal myślę, że pasujemy do siebie doskonale.


justysiaa89 witaj uporasz się z nami

[zyciowo]

Napisane przez Olvnia

Witam w klubie marzycielek

Z drugiej strony,czy gdyby taka sytuacja miała miejsce,byłybyście w stanie zaryzykować i wrócić?

Nic nie dzieje się przypadkiem. Kolejne doświadczenia z facetami mają nas czegoś uczyć. Wyciągać wnioski na przyszłość. Po swoim długim (5 lat) związku nauczyłam się wiele i wtedy chciałam wrócić do faceta. Ponoć drugą osobę poznaje się dobrze po ślubie lub po rozstaniu. Z perspektywy czasu widzę, że dobrze się wtedy stało, ale po jego zachowaniu później facet stracił u mnie cały szacunek.

Teraz wydaje się, że ostatni facet był ideałem w każdym calu, przez co strata boli ogromnie, ale myślę, że za jakiś czas też przejrzę na oczy... i jeśli ten był ideałem to następny będzie perfect.

Gdyby teraz nastąpiła chęć powrotu z jego strony to bym się nie zdecydowała. Ciągle bym się zastanawiała czy jego wątpliwości i była dziewczyna znów się nie pojawią na horyzoncie. Rozsądek mówi, że nie będzie takiej chęci.

Może kiedyś za rok, dwa, pięć mogłabym to rozważać, ale do tego czasu mam nadzieję, że jeszcze będę szczęśliwa choć w połowie tak jak z nim byłam.

I staram się myśleć racjonalnie głową, a nie sercem. Bo najgorzej to zachowywać się irracjonalnie i po dłuższym okresie czasu wypominać sobie jaką to się głupią było.

[Drakan]

Napisane przez diferente

Drakan Taka mała miejscowość?

Niby 100 tys. ale mentalność ludzi wioskowa. 3 kluby,2 galerie, z 10 sensownych pubów, knajpy ciągle zamykają... Bezrobocie 30% ponad, większość ludzi na zasiłkach (wiem to, bo wpadł mi kiedyś staż w odpowiednim urzędzie). A jedyni, którzy mają w miarę poukładane w głowie i jako tako wyglądają, mają po 19 lat i jeszcze nie zdążyli wyjechać

Napisane przez Olvnia

Eh u mnie ta sytuacja też jest nierealna. I również nie wiem czy potrafiłabym być z nim po tym wszystkim,bo jeszcze nigdy nikt mnie tak nie skrzywdził. Ale jak na razie nie wyobrażam sobie też,że mogłabym być z kimś innym

Mam tak samo, choć może nie było wielkich krzywd ale za to wiele drobnostek, wbijania małych szpilek, że w końcu musiało się nawarstwić. Z jednej strony nie chcę wchodzić w nowy związek, jeszcze za dobrze pamiętam byłego. Z drugiej strony jakby on chciał wracać też wątpię by mi się to spodobało. I tak ani jedno ani drugie i jest mi dziwnie.

[change]

Napisane przez zlotko21wroc

Złośliwość Ja kiedyś oglądałam 'Przyjaciółki' i tam mąż - ten prawnik - umawiał się z recepcjonistką, ona wysłała mu adres smsem. Ulica mojego byłego. Z całej Warszawy wybrali sobie akurat tą Chyba ze 3 numery różnicy były
Także znam to uczucie

Z początku strony 12 objawów, że Ci nie przeszło "7. Kiedy myśli o nim,znaki od niego nadal wywołują u Ciebie szczególne emocje: awersję, złość, irytację, frustrację, rezygnację"

Na dodatek nowy kolega w pracy został już zlustrowany pod kątem "a może to moja big love"... i glownie plusował za cechy wspólne z eksem szatyn z niebieskim oczami, szczupły i wysoki No i minusował tym, że się jednak różnił. Chociaż otwarty i pozytywnych chłopak... Ale i tak znając życie kogoś ma i przyszedł na krótko... robię się zdesperowana...

Najgorsza ta głupia myśl, że gdyby zrobil cokolwiek, żebym mu wybaczyła to bym to zrobiła... Co oznacza ni mniej ni więcej, że nadal chce go w moim życiu - źle źle źle..
Eh i oglądam Samotnego mężczyzne z Colinem Firthem i nie jest to dobry film na doła (przynajmniej początek) doskonale wiem co czuł...

Jestem bez porównania bliżej wyleczenia się z tego niż byłam kiedykolwiek ale nadal to daleka cholernie daleka droga Nauczenia się przede wszystkim wiary w to, że życie się dla mnie nie skończyło i jeszcze spotka mnie coś dobrego...

[Tindomerel_]

Napisane przez pewnaKa

no siemka
co nowego?

Jakoś leci,wrociłam z wakacji i teraz walczę z licencjatem poza tym w sumie okej,ale nadal nie było dnia,żebym o nim nie pomyślała a u Ciebie?

[pewnaKa]

Napisane przez diferente

pewnaKa i od czego zaczęłaś? Jakieś wskazówki?

od czego? nie leżałam i nie plakałam! ja potrafiłam siedzieć i cały dzień płakać,jak się spotykałam z TŻ (teraz już byłym ) to też patrzyłam się w jeden punkt i nagle potrafiłam się rozryczeć, nie wychodziłam z domu, obarczałam się winą za całe zło na tym świecie-dosłownie, bylo mi tak żle,że nie widziałam sensu życia,chciałam się zabić, ale poszłam do specjalisty,okazało się,że depresja- w takim stanie zostawił mnie ex, bo stwierdził,że tego nie wytrzymuje.

wskazówki? ja zaczęłam tylko żyć.odnowiłam stare kontakty, przestałam unikać kontaktów z ludżmi, na każde zaproszenie odpowiadałam pozytywnie, nie patrzyłam w przeszłość,jasno sobie powiedziałam : idę do przodu, nie szukałam w zerwaniu mojej winy-to ważne, przyjęłam to jako kolejną historię mojego zycia,jako kolejne doświadczenie, znowu zaczęłam śpiewać,mialam nawet koncert,co sprawiło mi wiele radości-poprostu trzeba znaleśc cos w czym jest sie dobrym, w tedy będziesz czula się szczęśliwa. na początku, chciałam zemsty,chciałam dla niego jak najgorzej,ale to też nie jest dobre-staram się z tym walczyć.
pozatym coś,co może sie wam wydać dziwne,ale złamane serce jest...inspirujące, takie można powiedzieć doznanie bardzo rzadkie,oczywiście nei nalezy do przyjemnych,jednak jeśli popatrzyc na cierpienie, na przestrezni wieków,to ono własnie kształtowało między innymi ludzkość i społeczeństwo, religie, nie mówiąc o całej sztuce, trochę dziwne myślenie,ale ten ból starałam wykorzystać do jakiś przemyśleń i stał się on czasami dla mnie...fascynujący. (nie weźcie mnie za wariatkę proszę-mam lekko artystyczne podejście do zycia )

a jak przychodził smutek,to piłam :P na początku pomaga,potem sobie jakoś z samotnością, z brakiem osoby do przytulenia zaczłęłam radzić, życie bez niego stało się już normalnym życiem.

[CellarDweller]

Napisane przez Drakan

Niby 100 tys. ale mentalność ludzi wioskowa. 3 kluby,2 galerie, z 10 sensownych pubów, knajpy ciągle zamykają... Bezrobocie 30% ponad, większość ludzi na zasiłkach (wiem to, bo wpadł mi kiedyś staż w odpowiednim urzędzie). A jedyni, którzy mają w miarę poukładane w głowie i jako tako wyglądają, mają po 19 lat i jeszcze nie zdążyli wyjechać

Heh też tak zaczynam czuć, że z moim miastem jest coś nie tak. Kocham to miasto, ale ludzie mi nie odpowiadają zupełnie . Każdy mój facet był z daleka

[Amambada]

Napisane przez pewnaKa

od czego? nie leżałam i nie plakałam! ja potrafiłam siedzieć i cały dzień płakać,jak się spotykałam z TŻ (teraz już byłym ) to też patrzyłam się w jeden punkt i nagle potrafiłam się rozryczeć, nie wychodziłam z domu, obarczałam się winą za całe zło na tym świecie-dosłownie, bylo mi tak żle,że nie widziałam sensu życia,chciałam się zabić, ale poszłam do specjalisty,okazało się,że depresja- w takim stanie zostawił mnie ex, bo stwierdził,że tego nie wytrzymuje.

wskazówki? ja zaczęłam tylko żyć.odnowiłam stare kontakty, przestałam unikać kontaktów z ludżmi, na każde zaproszenie odpowiadałam pozytywnie, nie patrzyłam w przeszłość,jasno sobie powiedziałam : idę do przodu, nie szukałam w zerwaniu mojej winy-to ważne, przyjęłam to jako kolejną historię mojego zycia,jako kolejne doświadczenie, znowu zaczęłam śpiewać,mialam nawet koncert,co sprawiło mi wiele radości-poprostu trzeba znaleśc cos w czym jest sie dobrym, w tedy będziesz czula się szczęśliwa. na początku, chciałam zemsty,chciałam dla niego jak najgorzej,ale to też nie jest dobre-staram się z tym walczyć.
pozatym coś,co może sie wam wydać dziwne,ale złamane serce jest...inspirujące, takie można powiedzieć doznanie bardzo rzadkie,oczywiście nei nalezy do przyjemnych,jednak jeśli popatrzyc na cierpienie, na przestrezni wieków,to ono własnie kształtowało między innymi ludzkość i społeczeństwo, religie, nie mówiąc o całej sztuce, trochę dziwne myślenie,ale ten ból starałam wykorzystać do jakiś przemyśleń i stał się on czasami dla mnie...fascynujący. (nie weźcie mnie za wariatkę proszę-mam lekko artystyczne podejście do zycia )

a jak przychodził smutek,to piłam :P na początku pomaga,potem sobie jakoś z samotnością, z brakiem osoby do przytulenia zaczłęłam radzić, życie bez niego stało się już normalnym życiem.

jakbym czytała o sobie też siedziałam i płakałam, on wpatrzony w monitor nawet tego nie zauważał.

Też śpiewasz! Super!

Podpisuję się - co do tego, że ból po rozstaniu jest inspirujący - patrz Adele
Chciałam zrobić jak ona i zacząć pisać, ale moje emocje gdzieś zniknęły na jakiś czas, więc z tego nic nie wyszło :p ale nic straconego

Napisane przez diferente

Amambada to będzie strzał w kolano (ta kolacja). Chyba dajesz się wciągnąć w jakieś jego gierki. Nie pójdziesz dalej jeśli nie skończysz z tą relacją.

Dlatego właśnie jutro chce to definitywnie zakończyć, rozprawić się z pozostałymi rzeczami i sprawami. Mam nadzieję, że szybko uda mi się ulotnić, bez zbędnego gadania. Bo wszystko zostało powiedziane, wywleczone, przegadane po kilka razy i nic z tego nie wyszło. Gierki czy nie gierki, mam nadzieję, że uodporniłam się na jego "urok". Zobaczymy jutro. Może trochę będę później przeżywać, ale więcej takiej akcji nie przewiduję. A we wtorek mam drugi dzień pracy, więc jak się rzucę w wir obowiązków, to jakoś przeboleje.

[czaroownica87]

Napisane przez Naomi21

Oj biedactwo Nie zadręczaj się, już trudno, za kilka dni minie Ci ten stan. Czasem spotkania nie wychodzą na dobre, jesteś kolejnym dowodem na to.


Sądzę, że minie jeszcze wiele miesięcy czy lat zanim na dobre wyleczę się z eksa. Jestem bardzo stała w uczuciach i nawet po krótkim romansie rozpaczałam 1,5 roku, to co mówić teraz A nawet gdyby jakimś cudem ktoś mi zawrócił w głowie, to z moim pechem i tak nic z tego nie wyjdzie. Zostałam tak zraniona przez najbliższą osobę, że już nigdy nie zaufam nikomu.

Cały dzień oglądam "The Good Wife", świetny serial

dzięki kochana za słowa pocieszenia
co do reszty, to mam podobnie też pewnie długo się będę leczyć i w ogóle to jakoś zwątpiłam, że jeszcze z kimś będę, w dodatku jestem dość nieśmiałą osobą zwłaszcza w relacjach damsko-męskich, więc tym bardziej wątpię czy kogoś poznam
co do serialu, to muszę sprawdzić, oglądałam po rozstaniu Jess i chłopaki i w sumie mi pomógł się rozluźnić

Napisane przez Amambada

Dzięki postaram się wyjść z tego w jednym kawałku
A gdyby jednak mi odbiło będę się Wam wypłakiwać...
Mówił coś o miłej pożegnalnej kolacji... na moje oko- niemożliwe

Oj, coś czuję w kościach, że niestety będziesz przeżywać to co ja - czego oczywiście Ci nie życzę...
Cóż, spotkania jednak nic nie znaczą tylko wtedy, gdy już totalnie się wyleczymy z eksów, w przeciwnym wypadku przypuszczam, że będzie płacz

Napisane przez pewnaKa

no tylko,że widzisz,ja już byłam tak nisko,że stwierdziłam koniec! to coś przysło i rozwaliło mi związek,życie,wszystko-zaczynam od nowa.
wiadomo,że przychodza chwile,gdy popłacze,gdy zatęsknię,ale jesteśmy tylko ludźmi.

oj, niestety tak. Chyba każda z nas ma "chwile" i "chwile"... ale wspólnie damy radę Czas z pewnością prędzej czy później wyleczy nasze rany, ważne by w to wierzyć i się nie poddawać

Napisane przez justysiaa89

cześć Dziewczyny, można dołączyć ? we wtorek miną trzy tygodnie, odkąd zostałam sama, może z Wami uporam się z tym choć trochę szybciej

witaj będzie lepiej, z nami z pewnością będzie Ci raźniej

Napisane przez wycinanka85

Ja w głębi duszy tylko o tym marzę , ale to marzenia ściętej głowy, ponieważ wiem, że On już NIGDY nie będzie chciał spróbować...
Mam taki charakter, a nie inny, że ze wszystkim jest mi cieżko się pogodzić, ciągle rozpamiętuję, rozdrapuję rany, żyję w swoim świecie. Wiem, że jeszcze dużo wody musi upłynąć, żebym mogła stanąć na nogi, ale wiem też, że kiedyś wreszcie przyjdzie taki dzień, że zacznę życie na nowo zostawiając bagaż daleko w tyle i tego się trzymam...

ten fragment spodobał mi się najbardziej powtarzaj to sobie każdego dnia

Napisane przez zyciowo

Nic nie dzieje się przypadkiem. Kolejne doświadczenia z facetami mają nas czegoś uczyć. Wyciągać wnioski na przyszłość. Po swoim długim (5 lat) związku nauczyłam się wiele i wtedy chciałam wrócić do faceta. Ponoć drugą osobę poznaje się dobrze po ślubie lub po rozstaniu. Z perspektywy czasu widzę, że dobrze się wtedy stało, ale po jego zachowaniu później facet stracił u mnie cały szacunek.

Teraz wydaje się, że ostatni facet był ideałem w każdym calu, przez co strata boli ogromnie, ale myślę, że za jakiś czas też przejrzę na oczy... i jeśli ten był ideałem to następny będzie perfect.

Gdyby teraz nastąpiła chęć powrotu z jego strony to bym się nie zdecydowała. Ciągle bym się zastanawiała czy jego wątpliwości i była dziewczyna znów się nie pojawią na horyzoncie. Rozsądek mówi, że nie będzie takiej chęci.

Może kiedyś za rok, dwa, pięć mogłabym to rozważać, ale do tego czasu mam nadzieję, że jeszcze będę szczęśliwa choć w połowie tak jak z nim byłam.

I staram się myśleć racjonalnie głową, a nie sercem. Bo najgorzej to zachowywać się irracjonalnie i po dłuższym okresie czasu wypominać sobie jaką to się głupią było.

Miałam IDENTYCZNIE z poprzednim eksem! moja pierwsza wielka miłość też niecałe 5 lat bycia ze sobą i też mega rozpaczałam, chciałam się zejść, a dziś z perspektywy czasu wiem, że to nie miało szans i naprawdę dziękuję Bogu, że wyszło wtedy jak wyszło bo nie byłabym z nim nigdy szczęśliwa i też po rozstaniu okazał się być kimś zupełnie innym, niż wydawało mi się, że jest.

Też uważam, że wszystko dzieje się po coś i pewnie czeka nas jeszcze coś dobrego, musi!

---------- Dopisano o 18:42 ---------- Poprzedni post napisano o 18:32 ----------

w ogóle, to pisałyście o tym, że jedne wcinąją po rozstaniu, drugie nic nie potrafią zjeść - ja należę do tych drugich i przeraża mnie to nie mam ochoty na nic, nawet na moje przeukochane chipsy tylko coś tam na dzień raz przełknę, żeby nie czuć tak głodu, ale nic mi się nie chce i od rozstania schudłam już 4 kg w dodatku mi potem ubywa głównie w biuście a i tak już tam szału nie ma poza tym muszę się porządnie odżywiać bo strasznie wypadają mi włosy, a po prostu nie umiem się zmusić ech, my baby to jednak mamy prze☠☠☠ane chłop coś tam przeżywa, ale ogólnie żyje dalej, spotyka się z kumplami i olewka a my... wkurza mnie to strasznie