Jakich rzeczy najbardziej żałujecie w swoim życiu? Jakich czynów lub zaniechań?

[RubyFaelivrin]

Czasami żałuję, że nie wyjechałam za granicę (do pracy), że mam miękkie serce i zadek.

[Felis pardina]

Napisane przez GhostInTheFog

Ja żałuję jedynie błędów, które przynoszą długotrwale konsekwencje.

Moim największym błędem był zły wybór szkoły średniej. Zawaliłam tym szansę na studia ( te wymarzone), na inną przyszłość. Teraz nie mam żadnych konkretnych umiejętności i jestem na marginesie rynku pracy.

Dokładnie tego samego żałuję. Żałuję jeszcze tego, że w wielu sytuacjach zdominował mnie strach i że zabrakło mi odwagi na spełnianie własnych marzeń. Z perspektywy czasu żałuję rzeczy, których nie zrobiłam choć miałam na nie ochotę. I chyba tego, że w wielu sytuacjach dokonywałam takich a nie innych wyborów wbrew sobie.

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Ja trochę żałuję, że 3 lata temu, jak zaczęłam pracować i mieć pieniądze, nie poszłam na kurs hiszpańskiego, bo teraz bym już go znała nieźle.

Żałuję też niepotrzebnego denerwowania się i stresowania.

Żałuję, że kiedyś byłam bardzo nieśmiała i nietowarzyska i dopiero niedawno "wyszłam do ludzi".

[Kreatywna Dama]

Żałuję, że:
- nie pracowałam w czasie studiów (bądź nie byłam na stażu czy praktyce),
- rodzice nie posłali mnie na jakiś kurs, bądź ja sama to olałam, choćby w gimnazjum nie przykładając się wystarczająco do nauki języków obcych (albo żałuję, że nie mam talentu do nich, bo to też możliwe),
- choć 2 lata temu wywalczyłam ciężką drogą moją wymarzoną wagę, to szybko ponownie przytyłam, a teraz brak mi motywacji do schudnięcia (!),
- nie potrafię odciąć się od rodziców, wyprowadzić z domu, bo (chyba) boję się ich reakcji,
- że nie jestem taka pewna siebie i nie stawiam tak często na swoim jak w dzieciństwie... kiedy ja to straciłam?
- żałuję, że nie doszło do rozmowy z pewnym chłopakiem dzień przed moim wyjazdem z wakacji; nie sądziłam, że tak burzliwa rozmowa z kilku dni przed będzie ostatnią - czuję teraz, że mam z nim niezamkniętą sprawę,
- nie spotkałam owego chłopaka 9 lat wcześniej

[Harmonija]

Niczego w życiu nie żałuję.
a to czego nie zrobiłam zdążę jeszcze zrobić.

[Alexandra92x]

Żałuję, że:
- w pewnym momencie nie zawalczyłam o swoje marzenia,
- odpuściłam sobie naukę w pewnym momencie,
- nie potrafiłam się postawić innym osobom,

ale mam nadzieję, że te wszystkie rzeczy da się jeszcze ogarnąć. Ocknęłam się w ostatniej chwili .

[Lemmy is God]

Niczego nie żałuję. Wszystkie błędy i głupoty mnie czegoś nauczyły, dzięki nim jestem tym kim jestem.

Nie mam żadnej gwarancji ze gdybym podjęła inne decyzje w życiu bym była bardziej szczęśliwa, ba nawet nie wiadomo czy bym żyła.

[maszToCoChcesz]

mam to niestety częściej, niż raz w roku. Bardzo często analizuję decyzje, które podjęłam i myślę, jakby to było, gdybym postąpiła zupełnie inaczej

[charsi]

Napisane przez Felis pardina

Dokładnie tego samego żałuję. Żałuję jeszcze tego, że w wielu sytuacjach zdominował mnie strach i że zabrakło mi odwagi na spełnianie własnych marzeń. Z perspektywy czasu żałuję rzeczy, których nie zrobiłam choć miałam na nie ochotę. I chyba tego, że w wielu sytuacjach dokonywałam takich a nie innych wyborów wbrew sobie.

Mogłabym się pod tym podpisać. Żałuję straconego czasu i niewykorzystanych szans, braku wiary we własne możliwości.

Ale teraz już staram nie oglądać się wstecz, nie żałować decyzji z przeszłości, ale koncentrować się na tym co jeszcze mogę zrobić

[ave_cezar]

Żałuję pewnego kłamstwa, które spowodowało lawinę negatywnych skutków: czuję się jak szmat*, zmarnowałam kilka lat przyjaźni, straciłam miłość swojego życia, oczerniłam (prawie) niewinnego człowieka, sprawiłam, że najlepszy człowiek na ziemi stał się kawałem gnoj*. Żałuję, że okazałam się tchórzem, bo do dziś nie powiedziałam jaka była prawda.

[_chocolate]

Żałuję, że tak późno odeszłam (w sensie psychicznym) od toksycznej rodziny. Za długo pełniłam rolę ofiary, na której można się wyżywać. Przez to straciłam też kilka innych rzeczy.

[kolorowatecza]

Żałuję, że zaczęłam palić - i chyba tylko tego

[sallyskellington]

Żałuję, że byłam okropną partnerką dla mojego exa i, że rozwalił się nam związek . Tak to jestem zadowolona z mojego życia i decyzji . Ale to jest jedna rzecz, która już długo nie daje mi spokoju i w momencie kiedy bardziej dojrzewam i mam różne doświadczenia stwierdzam, że to jest rzecz, której będę żałować. Nie wiem jak długo.

[singiel34]

Ja żałuję wyboru LO zamiast technikum.

I kretyńskich studiów historycznych, zamiast medycyny/farmacji.

[Lexie]

Ja żałuję, że zaangażowałam się bardzo w jedną znajomość, bo przysporzyło mi to wiele stresów i nerwów, mogłam sobie tego zaoszczędzić.

[olenkasz]

żałuję, że zamiast stanąć z prawdą oko w oko, to wolałam latami miotać się i popełniać głupstwa tylko po to, by wyprzeć prawdę o sobie samej.

[suzeta]

Ja żałuję tego że nie żałuję niczego. Pewnie gdybym żałowała to bym błędów nie popełniała.

[201606010921]

Napisane przez lexie

Ja żałuję, że zaangażowałam się bardzo w jedną znajomość, bo przysporzyło mi to wiele stresów i nerwów, mogłam sobie tego zaoszczędzić.

mam to samo...kurcze, gdyby nie to to mogłabym powiedzieć, że miałam całkiem fajny rok ale to w roku 2013, bo ogólnie to żałuję tego co napisałam wcześniej.

[emeczka]

Żałuję, że nie powiedziałam "przepraszam" osobie, której już nie ma - nie żyje.

[kitten92]

Niczego nie żałuję. Każdy błąd jest jakimś krokiem do przodu, a nawet gdy złym - czegoś nas uczy i jest nowym doświadczeniem. Jestem szczęśliwa i jestem wdzięczna za to, co mam. A to, co chcę zmienić w sobie, w otoczeniu - do tego dążę.

[willbeyourdownfall]

wielu rzeczy żałuję i codziennie popełniam następne błędy. u mnie to chleb powszedni.

najbardziej jednak żałuję, że nie potrafiłam się otworzyć przed kimś na kim bardzo mi zależało i dalej zależy, chociaż wiem, że pewnie nic by to nie zmieniło, to bardzo boli mnie fakt, że ta osoba nie poznała mnie z tej strony, z której bym chciała i cóż, nigdy już tego nie zrobi, bo dawno ze mnie zrezygnowała.

[Mijanou]

A ja niczego nie żałuję

Wszystkie błędy, które popełniłam czegoś mnie nauczyły, nawet jeśli wiele rzy była to gorzka i bolesna nauka. Za to skuteczna. Poza tym: co cię nie zabije, to cię wzmocni. Jak to powiedział Einstein? " Nie nazywaj tego porażką. Nazwij to nauką".

Gdy sobie tak teraz o tym myślę, to może i dobrze, że popełniamy błędy i złe wybory? Choćby po to, by w przyszłości unikać podobnych.

[Blondyna_92]

Żałuję tego, że zbyt późno wzięłam życie w swoje ręce.
Żałuję też, że czasem ranię bliskich mi ludzi.

[201607040946]

Napisane przez chwast

Niczego nie żałuję.

Ja tak samo.

[suszarka]

ja też nie żałuję niczego, choć znalazłabym z tysiąc rzeczy, których powinnam żałować i to bardzo.

[singiel34]

Żałuję, ze nigdy nie interesowałem się otoczeniem, ludźmi, tylko rzeczami, książkami, Internetem, byłem strasznie skupiony na sobie . Wiele mnie ominęło, nie nażyłem się, nie wycisnąłem życia jak cytryna, nie żylem intensywnie czyli po prostu nie żyłem. Albo się żyje intensywnie, albo w ogóle, żyje się tylko raz.

I po co było się tak ograniczać ?. Gdybym ponosił ryzyko, żył intensywnie i sypiał z wieloma kobietami, to byłbym dużo szczęśliwszy. I byłbym bardzo doświadczonym kochankiem, a to jest dobre.

Wstyd, żenada, niesmak, rozpacz i porażka.
W wieku 35 lat dokonałem bilansu życia. Już jestem stary, nie wiadomo ile pożyję. Utraciłem na zawsze młodość i to już nie wróci. I nie nażyłem się, to boli. A należy tak żyć, aby niczego potem nie żałować i tak, jakby każdy dzień był twoim dniem ostatnim.

Wielu osobom było przykro z mojego powodu, wiele osób skrzywdziłem.

[linaya]

Żałuję, że nie wyprowadziłam się wcześniej z domu rodzinnego. I że tak późno poszłam na terapię dla DDA.
Czego jeszcze? Kilku zmarnowanych, fajnych okazji życiowych (zawodowo-finansowo-naukowych) - z braku odwagi i wiary we własne siły, niekiedy z bezmyślności, beztroski (a po co mi to, czas tylko zabiera).

Chybionych inwestycji uczuciowo-związkowo-międzyludzkich nie żałuję. Człowiek uczy się na błędach. Jestem mądrzejsza o tamto "wtedy"

[ville]

Ja nie żałuję rzeczy, którye zrobiłam. Jeżeli czegoś mam żałować - to, że czegoś nie zrobiłam. Błędy mnie w jakimś stopniu ukształtowały, a jedynie zmarnowanych okazji albo braku ryzyka mogę żałować

[singiel34]

Ja też żałuję rzeczy, których nie zrobiłem, tego że wiele rzeczy zaniechałem, że nie podjąłem ryzyka, że nie zawalczyłem ( o wiele kobiet ) przez swój cholerny egocentryzm.

Także, że aspirowałem do korpo/biznesu/mediów.... a mój system wartości się z tym kłóci, robiłem to więc poniekąd wbrew sobie. Trzeba było od początku zastartować do sektora NGO.

Swoją drogą... czy średnio delikatnie mówiąc zarabiający pracownik NGO może być męski ?. Oczywiscie zależy dla jakiej kobiety, dla takiej, ktora lubi oficerów/policjantów/lekarzy/menedżerów/inżynierow itp. no to raczej nie...

[Laurelindorenan]

Żałuję, że zmarnowałam tyle czasu oczekując na coś, co nie nastąpiło i pewnie nigdy nie nastąpi, zamiast próbować odnaleźć się w sytuacji takiej jaka była i próbować z niej wyciągnąć jak najwięcej.

Żałuję, że spędziłam aż pięć lat w mojej poprzedniej beznadziejnej pracy, gdzie dałam sobie wyprać mózg i podkopać samoocenę do tego stopnia, że nie wierzyłam, iż ktokolwiek inny jeszcze będzie chciał mnie zatrudnić.

Żałuję, że tak bardzo starałam się zasłużyć na aprobatę innych, że nieraz robiłam różne rzeczy wbrew sobie i rezygnowałam z potencjalnie ciekawych doświadczeń, bo się bałam, że ktoś mnie wyśmieje.

Żałuję, że kilka lat temu, gdy pewna osoba zadzwoniła do moich drzwi, udałam, że nie ma mnie w domu, bo nie chciało mi się nigdzie wychodzić. Parę dni później dowiedziałam się, że ta osoba nie żyje. Gdybym wtedy otworzyła drzwi, spotkalibyśmy się jeszcze ten jeden, ostatni raz...