dlaczego jestem taka niekobieca???

[201607040946]

A ja mam wrażenie, że to partner autorki ma na nią taki wpływ (rozmowy o dzieciach), dlatego ona się boi, że w jego oczach nie jest kobieca (znajdzie sobie "kobietę z krwi i kości").
Nie pomyślałyście o tym?

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Napisane przez kaguya

A ja mam wrażenie, że to partner autorki ma na nią taki wpływ (rozmowy o dzieciach), dlatego ona się boi, że w jego oczach nie jest kobieca (znajdzie sobie "kobietę z krwi i kości").
Nie pomyślałyście o tym?

Jak sama chęć jej chłopaka do posiadania dzieci (naturalna i normalna) powoduje w niej niechęć do własnej tożsamości płciowej i swojego ciała, to ja się radzę do specjalisty udać. Albo faceta zmienić, co i tak pewnie się stanie, bo przy takich różnicach znaczących związek długo nie pociągnie.

Rozumiem niechęć do małżeństwa. Rozumiem niechęć do posiadania dzieci. Ale takiej agresji, jaką tu autorka prezentuje, tego w jaki narcystyczny sposób na siebie patrzy "A no bo ja o trzynastej wstaję i książki czytam, taka jestem wyjątkowa i cudowna, a nie jak te żałosne ludziki, które ze swoimi bachorami lecą w niedzielę do zoo i rzygają ze szczęścia", już nie rozumiem i nie podoba mi się to Musisz być bardzo smutnym i samotnym człowiekiem, koleżanki-matki-mężatki na pewno byłyby zachwycone podobnymi stwierdzeniami na swój temat Do tego masz patologiczny pogląd na małżeństwo i macierzyństwo, szczerze mówiąc to nie wiem, jak Ty funkcjonujesz ze swoim facetem, który ma kompletnie odmienne poglądy na życie - nie wiem, on zaczyna temat małżeństwa, a Ty się pewnie głupkowato uśmiechasz, albo go zbywasz, podczas gdy w myślach go kneblujesz pewnie, co?

[201607110949]

[1=daf502bc9430c04b8cbdbd9 4f51a8624bed02f84_61e0bd2 ac4d4e;46308958]Musisz być bardzo smutnym i samotnym człowiekiem, koleżanki-matki-mężatki na pewno byłyby zachwycone podobnymi stwierdzeniami na swój temat [/QUOTE]

Nie zdziwiłabym się, gdyby nasza buńczuczna autorka wcale nie miała koleżanek. Ludzi z takim poziomem złości na wszystko dookoła zwyczajnie się nie lubi i omija.
Czas dojrzeć, droga koleżanko. Kiedy będziesz dobrze się czuła ze swoim egoizmem i wstawaniem o 13,przestaną denerwować Cię ludzie rzygający tęczą bo zwyczajnie będziesz szczęśliwa a szczęśliwych ludzi cieszy szczęście innych zamiast zniesmaczać do tego stopnia by dawać tej frustracji upust na forum.

[nadijka]

Napisane przez kaguya

A ja mam wrażenie, że to partner autorki ma na nią taki wpływ (rozmowy o dzieciach), dlatego ona się boi, że w jego oczach nie jest kobieca (znajdzie sobie "kobietę z krwi i kości").
Nie pomyślałyście o tym?

Małżeństwo/dzieci to jeden problem, ale autorka pisze, że nienawidzi swojego ciała itp. - to już zdecydowanie poważniejsza sprawa, nieakceptowanie swojej tożsamości płciowej wymagające (wg mnie) konsultacji ze specjalistą. To całkiem normalne, że ludzie po iluś latach związku rozmawiają o sprawach typu założenie rodziny, natomiast normalne nie jest, że zamiast się komunikować, partnerka ma ochotę go trzasnąć. Nie każdy musi od razu kochać dzieci (ja np. też na obecnym etapie nie chcę ich mieć, nie rozczulają mnie), ale nie wyzywam i nie wykazuje agresji np. w stosunku do koleżanek, które już są dzieciate. Dla autorki wszyscy poza nią są głupi/beznadziejni itp.

[maszToCoChcesz]

Ja bym nie nazwała tego niekobiecoscia. Nie każdy musi marzyć o dziecku i mężu,a to moim zdaniem nie ujmuje Ci kobiecości
Wysyłane z mojego X10i za pomocą Tapatalk 2

[madana]

Napisane przez kaguya

A ja mam wrażenie, że to partner autorki ma na nią taki wpływ (rozmowy o dzieciach), dlatego ona się boi, że w jego oczach nie jest kobieca (znajdzie sobie "kobietę z krwi i kości").
Nie pomyślałyście o tym?

- być może, ale dla mnie dziwne jest takie widzenie: kobieca= dzieci, mąż i słodkopierdząca rodzinka. 'Przecież kobieta wcale nie musi ani za mąż wyjść, ani mieć dzieci (serio dzisiaj to coś takiego niezwykłego i wyjątkowego? ), ALE musi sobie znaleźć też faceta, który żenić się nie chce i ojcostwo go zupełnie nie kręci. I to wszystko.

[tyene]

No właśnie, ja mam wrażenie, że autorka nie akceptuje siebie, swoich pragnień i nie akceptuje tego, że cóż, jej partner może mieć inną wizję swojego życia. I ona wie, że to się już rozbija i rozbije jeszcze bardziej. Bo jej partner uważa, że "jej się zmieni".

Autorko, kobieta, która nie chce małżeństwa i rodziny może wieść satysfakcjonujące i szczęśliwe życie. Nie każdy będzie uważał takie życie za dobre, ale tak jest z każdym wyborem. Ważne, jak Ty się z tym czujesz i ważne, byś Ty była silna i świadoma w swoich potrzebach. Mam wrażenie, że najbardziej martwi Cię Twój własny związek.

[monika030]

Dzięki za odpowiedzi aż sama z siebie zaczęłam się ostro śmiać, że trochę jestem glupiutka
Mam taki trochę inny charakter i ciężko jest się ze mną dogadać. Jestem mega złośnicą.
Jeżeli chodzi o to, że nie mam przyjaciół to trochę przesada. Nigdy nie narzekalam na brak ludzi. Mam dwie przyjaciółki, przyjaciela, super siostrę i jak mam problem to mogę iść nawet do moich sąsiadów i wiem, że by mi pomogli.
mam taki stereotypowy pogląd na świat, bo mój tata był wojskowym i jeżeli ma ktoś w rodzinie żołnierza to wie o czym mówię i mój tata nie był zbyt rozrywkowym mężczyzna, moja mama wręcz przeciwnie i zawsze miałam wrażenie że wszystko jest takie udawanie. Prawda jest taka, że jestem ciężką osoba.
I jeszcze do akceptacji własnej osoby też ciężko, bo od zawsze chciałam być chłopakiem i tak też się zachowywałam.
Macie prawo mieć różne zdania na mój temat, bo jak to się mówi. Ile ludzi tyle opinii

[201607110949]

Napisane przez monika030

I jeszcze do akceptacji własnej osoby też ciężko, bo od zawsze chciałam być chłopakiem i tak też się zachowywałam.

z tym to do psychologa, poważnie. Nie akceptujesz siebie, rodzi się frustracja, złość, którą przenosisz na bogu ducha winne osoby, które irytują Cię rzyganiem tęczą - bo wyglądają na szczęśliwe. Niezadowolona z tego kim jesteś, nie stworzysz też szczęśliwego związku.

[Marika_1987]

Autorko każdy ma prawo do wyrażenia wlasnego zdania wiec i ja się wypowiem. Masz trochę zaburzone postrzeganie rodziny, kobiety jako zony i matki. Ja jestem matka dwójki dzieci, co wedlug Ciebie jest patologiczne, masz prawo do takiego stwierdzenia. Równie dobrze ja mogę powiedziec, ze patologiczne jest kiedy osoba ponad 20 letnia myśli w kategoriach ja i tylko ja, która na sile tkwi w zwiazku , który raczej nie ma szans na dalszy rozwój. I, wiesz, ja wstaje o 6 rano i nie mam czasu na czytanie ksiazek w ciągu dnia. I to ze jestem matka wcale nie ujmuje mi kobiecości. Mam pasje, prace i kochane dzieci. Wychodze do fryzjera, na zakupy, spotykamy się ze znajomymi ( i to niekoniecznie są to wyjścia do zoo). A do wspomnianego zoo tez chodze i sprawia mi to przyjemność, bo widzę moje zadowolone dzieci. Nie jestem typowa matka polka i odbiega od stereotypu.
Nie powinna patrzeć na życie przez pryzmat malzenstwa swoich ridzicow , bo nie będziesz w stanie stworzyć stale go związku opartego na zaufaniu, milosci i szacunku oraz na kompromisach.

[201604181004]

A ja jestem zaręczona, mieszkamy razem, weźmiemy ślub, razem wstajemy o 13 w sobotę... serio nie widzę problemu by żona była jakoś ciemiężona. Jak się nie ma dzieci to ja nie widzę problemu. A dzieci kiedyś podrastają i mają 15, 20 lat...

[Hibiku]

W ramach tego wielkiego "przecież każdy ma prawo mieć swoje zdanie" proponuję czasem ruszyć głową i zajrzeć do słownika. Patologia to nie "to co ja sobie uważam bo mogę" tylko NAUKA o chorobach i stanach chorobowych. Czy jesteś jakimkolwiek lekarzem, autorytetem naukowym bądź masz w zanadrzu badania dowodzące, że bycie szczęśliwym i chodzenie do zoo to choroba? Jeśli nie - sugerowałabym ograniczyć się do swoich prywatnych opinii (nie lubienia, nie podobania się), zamiast bawić się w wyroki "bo mogę". Zaskakująco często ludzie wolność słowa uważają wyłącznie za przywilej i nie widzą, że ma on pewne reguły...

[coffee]

Napisane przez Hibiku

W ramach tego wielkiego "przecież każdy ma prawo mieć swoje zdanie" proponuję czasem ruszyć głową i zajrzeć do słownika. Patologia to nie "to co ja sobie uważam bo mogę" tylko NAUKA o chorobach i stanach chorobowych.

Ehe.
http://sjp.pwn.pl/slownik/2498850/patologia
4.

[Hibiku]

Napisane przez coffee

Ehe.
http://sjp.pwn.pl/slownik/2498850/patologia
4.

ta, a te zjawiska nie mają związku z psychologią i naukami społecznymi więc każdy może sobie hasłami szastać na prawo i lewo bez podstaw poza "ja wolę spać do południa"?

[Marika_1987]

Napisane przez drabineczka

A ja jestem zaręczona, mieszkamy razem, weźmiemy ślub, razem wstajemy o 13 w sobotę... serio nie widzę problemu by żona była jakoś ciemiężona. Jak się nie ma dzieci to ja nie widzę problemu. A dzieci kiedyś podrastają i mają 15, 20 lat...

Nawet jak ma się dzieci to można robić wiele rzeczy bo jest przecież jeszcze ojciec ja na przy klad jestem: zona, matka, pracownica, wolontariuszka w Hospicjum jest przecież kompromis, który w normalnym, zdrowym związku jest naturalny. Owszem są kobiety, które "umartwiaja" się i narzekają jak im ciezko, a tak naprawdę same utrudniają sobie życie. A kobietę to nie tylko laktator, kucharka, praczka i☠sprzątaczka

[coffee]

Napisane przez Hibiku

ta, a te zjawiska nie mają związku z psychologią i naukami społecznymi więc każdy może sobie hasłami szastać na prawo i lewo bez podstaw poza "ja wolę spać do południa"?

No, ja się zgadzam, że patologią to raczej nie jest.
Chodzi mi o to, że patologia, to nie tylko nauka o chorobach. I ruszyłam głową, użyłam słownika!

[Hibiku]

Napisane przez coffee

No, ja się zgadzam, że patologią to raczej nie jest.
Chodzi mi o to, że patologia, to nie tylko nauka o chorobach. I ruszyłam głową, użyłam słownika!

No dobrze już dobrze chociaż... to dalej można uznać za chorobę, tylko troszeczkę większego, niejednoosobowego układu ;p

[9bfc43f248fa3dd370e3b645ec22fc32ebbe1d0f]

rozmowa, rozmowa i jeszcze raz rozmowa ze swoim facetem. serio masz spaczoną wizję małżeństwa.

w normalnym małżeństwie jest partnerstwo i kobieta z mężczyzną razem zajmują się domem i razem na niego zarabiają, a nie wszystkie obowiązki domowe leżą na Twojej głowie. wiadomo, że jak nie będziesz zarabiała to będziesz zajmowała się domem w większej części niż facet, bo to uczciwy układ.

tak samo dziecko. przecież dziecko ma ojca i tak samo ojciec jak i matka dzieckiem powinni się zajmować. chcesz spać do 13? to umów się z facetem, ze np. w niedziele będzie wstawał rano, zabierał malucha na wycieczkę, a Ty będziesz miała pół dnia dla siebie. tu wszystko jest do dogadania się.

ale jak facet ma wizję taka samą jak Ty to po prostu się rozstańcie.

[201604181004]

swoją drogą w niedziele nigdy nie pamiętam by mama zwalała się z łóżka o 5 rano by piec chleb.
wstawaliśmy po 11, jakieś śniadanie albo i nie... i potem do kościoła.
olaboga

[201607110949]

Napisane przez drabineczka

swoją drogą w niedziele nigdy nie pamiętam by mama zwalała się z łóżka o 5 rano by piec chleb.
wstawaliśmy po 11, jakieś śniadanie albo i nie... i potem do kościoła.
olaboga

to w takim razie rzygaliście tęczą i też nie masz się czym chwalić

[201604181004]

Napisane przez SALIX

to w takim razie rzygaliście tęczą i też nie masz się czym chwalić

nie, potem matka lała ojca gdzie popadnie a nas wyganiała na żebry z cyganami

[201607040940]

Autorko - nie każda kobieta i nie każdy mężczyzna chce mieć dzieci. Znajdź takiego który nie chce - i będzie ok.
Co do spania do 13 - z czasem szkoda dnia jak piękna pogoda fajnie umówić się ze znajomymi na wczesny spacer o 7 rano

---------- Dopisano o 21:12 ---------- Poprzedni post napisano o 21:09 ----------

Napisane przez drabineczka

nie, potem matka lała ojca gdzie popadnie a nas wyganiała na żebry z cyganami

wow, jest co w cv wpisać, praca na świeżym powietrzu, powiedzmy wolontariat, znajomość kolejnego języka - mało kto zna romani.

[uzunia]

Hmm...w dalszym ciągu nie padła odpowiedź ILE TY MASZ WŁAŚCIWIE LAT?
Bo być może na razie czujesz po prostu presje społeczną aby mieć dziecko i nacisk ze strony rodziny.
Osobiście uważam,że nie każda kobieta powinna być matką i się do tego nadaje i w zasadzie wszystko idealnie napisała że posiadanie dzieci nie czyni nikogo lepszym.