Chłopak zabrania mi iść na studia..

[SmerfetkaGdynia]

Napisane przez kalincia

no, wiem. tylko nóż się w kieszeni otwiera na takiego misia.

Takiego misia to tylko powiesić na drzewie.

[201803290936]

Napisane przez taka_cholercia

W takim razie powinnaś byś 100% pewna że to ON jest bezwartościowym g****. Powiedz że wybierasz wolność i studia. GWARANTUJĘ Ci, że znajdziesz tam wielu ludzi, z którymi będziesz w stanie tworzyć normalne relacje. Po rozstaniu bedziesz czuć na pewno ulgę ale i trochę pustkę, więc studia to najlepsze co może być Na pewno znajdziesz kolegów, koleżanki i jestem pewna ze kogoś więcej takze
Kiedy zamierzasz mu powiedzieć, ze to koniec?
Pisz i odzywaj sie, co u ciebie!

I to pewnie on będzie miał problem ze znalezieniem kogoś. No chyba, że znowu zabierze się za jakąś 15-latkę. Bo nie wierzę, że wśród kobiet w swoim wieku znajdzie kogoś, kogo by tak łatwo podporządkował swoim chorym pomysłom.

[_ema_]

Ty jesteś bezwartościowa????

Dziewczyno, pomyśl!

Wychowałaś się w toksycznej rodzinie, zagubiłaś, wpadłaś w ramiona psychola, który prał Ci mózg przez 6 lat - a Ty dalej jesteś w stanie o siebie zawalczyć! Inna na twoim miejscu by nie myślała nad swoim losem, tylko posłusznie wykonywała rozkazy. A Ty myślisz, drążysz, szukasz ucieczki z bagna, ukladasz w głowie realny plan jak to wszystko zmienić. Jesteś cholernie silna psychicznie.

On natomiast jest normalnym, zdrowym facetem, zakładam, że ma w miarę ułożone życie. I co? tyle sobą reprezentuje, że nie jest w stanie kogoś przy sobie zatrzymać, stworzyć związku. Musi zastraszyć, zaszczuć, zdominować. Boi się. Jest przerażony, że jedyna zdobycz wymyka mu się z rąk, a nie będzie w stanie posiąść kolejnej - bo nic sobą nie reprezentuje.

Kto tu jest bezwartościowy?

[Kociaak]

Napisane przez sentymentalna

Jeszcze raz dziekuje za wszystkie wypowiedzi. Mysle, ze najlepiej bedzie poczekac az zdam mature, bo niewiadono jak zareaguje teraz na takie zachowanie, a jest nerwowy bardzo. Potrzebuje teraz spokoju, zeby sie uczyc i napisac mature jak najlepiej a teraz pewnie to wszystko by mnie bardzo dobilo i on moglby robic akcje. Do maja niedaleko a potem studia. Wydaje mi sie, ze tak bedzie najrozsadniej.

Autorko, czyatjąć o Twojej sytuacji nasunęła mi się myśl i sparafrazuję pewną pisarkę:

Był sobie człowiek. Siedział w kucki nad gnojówką, gmerał w błocie, taplał się, usiłował wydobyć odrobinę wody, śmierdzi toto, samo paskudztwo. Za plecami tego człowieka za to był ocean! Wielki, czysty i piękny. I gdyby ten człowiek się odwrócił tyłem do przodu...

Ten cżłowiek to Ty autorko- z uporem maniaka grzebiesz w gnojówce, usiłujesz napić się czystej wody z szamba, podczas gdy za Tobą jest pełen świat czystej wody bez ograniczeń! Trzymasz się syfu wbrew rozsądkowi, podczas gdybyś się uwolniła , MOGŁABYŚ WSZYSTKO! Chcesz iść do parku? Idziesz. Chcesz iść na basen? Idziesz. Chcesz napić się wina? Idziesz. Chcesz się spotkać z koleżanką? Idziesz. mogłabyś wszystko, co tylko by Ci do głowy wpadło, tylko musisz odwrócić sie tyłem do przodu i zostawić tę kupę gnoju (Twój osobisty psychol i despota) za sobą.... Czego Ci serdecznie życzę.

[madana]

Napisane przez Doris1981

I to pewnie on będzie miał problem ze znalezieniem kogoś. No chyba, że znowu zabierze się za jakąś 15-latkę. Bo nie wierzę, że wśród kobiet w swoim wieku znajdzie kogoś, kogo by tak łatwo podporządkował swoim chorym pomysłom.

- cóż, a ja aż tak optymistycznie tego nie widzę; jest naprawdę wieeeele kobiet, które nawet zmieniając faceta, są ciągle z tym samym typem faceta, bo nie przerabiają swoich problemów i złych związków (mam do tego taką kobietę w rodzinie i nie jest nastolatka od baaaardzo dawna). Na takiego chłopa nie spojrzy tylko kobieta, która uważa, że jak ona kocha, jest dobra i stara się, ma prawo dokładnie do tego samego.

[kalincia]

Napisane przez _ema_

Ty jesteś bezwartościowa????

Dziewczyno, pomyśl!

Wychowałaś się w toksycznej rodzinie, zagubiłaś, wpadłaś w ramiona psychola, który prał Ci mózg przez 6 lat - a Ty dalej jesteś w stanie o siebie zawalczyć! Inna na twoim miejscu by nie myślała nad swoim losem, tylko posłusznie wykonywała rozkazy. A Ty myślisz, drążysz, szukasz ucieczki z bagna, ukladasz w głowie realny plan jak to wszystko zmienić. Jesteś cholernie silna psychicznie.

On natomiast jest normalnym, zdrowym facetem, zakładam, że ma w miarę ułożone życie. I co? tyle sobą reprezentuje, że nie jest w stanie kogoś przy sobie zatrzymać, stworzyć związku. Musi zastraszyć, zaszczuć, zdominować. Boi się. Jest przerażony, że jedyna zdobycz wymyka mu się z rąk, a nie będzie w stanie posiąść kolejnej - bo nic sobą nie reprezentuje.

Kto tu jest bezwartościowy?

Piękne słowa. Zgadzam się całkowicie.

[paulinika]

I obudzisz sie po kilkunastu latach jak moja tesciowa po 30 latach malzenstwa bez niczego, zero kasy, zero zawodu nic. Tak moja tesciowa zrobila. W domu, sluzka i mezowi i dzieciom ze na glupiego fryzjera musi sie miesiacami prosic by dal jej tesc pieniadze.

[kalincia]

Napisane przez Kociaak

Autorko, czyatjąć o Twojej sytuacji nasunęła mi się myśl i sparafrazuję pewną pisarkę:

Był sobie człowiek. Siedział w kucki nad gnojówką, gmerał w błocie, taplał się, usiłował wydobyć odrobinę wody, śmierdzi toto, samo paskudztwo. Za plecami tego człowieka za to był ocean! Wielki, czysty i piękny. I gdyby ten człowiek się odwrócił tyłem do przodu...

Ten cżłowiek to Ty autorko- z uporem maniaka grzebiesz w gnojówce, usiłujesz napić się czystej wody z szamba, podczas gdy za Tobą jest pełen świat czystej wody bez ograniczeń! Trzymasz się syfu wbrew rozsądkowi, podczas gdybyś się uwolniła , MOGŁABYŚ WSZYSTKO! Chcesz iść do parku? Idziesz. Chcesz iść na basen? Idziesz. Chcesz napić się wina? Idziesz. Chcesz się spotkać z koleżanką? Idziesz. mogłabyś wszystko, co tylko by Ci do głowy wpadło, tylko musisz odwrócić sie tyłem do przodu i zostawić tę kupę gnoju (Twój osobisty psychol i despota) za sobą.... Czego Ci serdecznie życzę.

TAK. Dobrze prawisz. Autorko obróć się zamiast gmerać w gnojówce.

[sentymentalna]

Bardzo niemilo czyta sie, ze tracisz czas piszac w tym watku. Nie musisz, nie zmuszam Cie do tego. Nie wiem dlaczego takie slowa? Jako motywator? Macie racje dziewczyny to nie ma sensu. Dziekuje za podlinkowanie artykulu. Musze to wszystko spokojnie przenyslec, wypisac rzeczy, ktore mnie dzieki niemu niszcza, zastanoeic sie, ze to nic dobrego. Dziękuję za wasze wsparcie. Naprawde wiele daje mi to do myslenia.

[new woman in town]

Napisane przez harleyka

Wiesz co to jest normalnosc? Studiujw dwa wymagające kierunki. No szokens. I codziennie slysze od tz, ze jest ze mnie dumny. Kiedy zastanawialam sie czy nie rzucic jednego w cholere wspieral i udowadnial, ze dam rade. Bo kto jak nie ja. Nie stał i nie mowil do garów głabie.

Hobby. Oboje mamy swoje. Rózne. Dzielimy się nimi nawzajem. Dowiadujemy nowych rzeczy. Dzielimy sukcesy. Co w tym zlego?

Reszty nawet szkoda komentować bo takiego gnoju jak twoj zwiazek dawno nie bylo, nawet tu.

Dokładnie. To jest wsparcie. To jest miłość - ktoś chce dla partnera jak najlepiej, nie rzuca kłód pod nogi. Tylko, żeby tak było, facet musi coś znaczyć, takie zakompleksione i zakłamane nic, jak chłopak autorki, umie tylko zastraszać, gnoić, żeby dziewczyna nigdy nie miała szans na przejrzenie na oczy.

Wiek kobiet nie ma tu żadnego znaczenia. Są takie, które łatwo zmanipulować, zastraszyć, wbić do głowy, że nic nie znaczą, nie poradzą sobie, że muszą być posłuszne bo inaczej czeka ich kara. Znam takie panie, znacznie starsze od autorki, które pozwoliły facetom wejść sobie na głowę. Tłumaczyły i wybaczały każde zachowanie, które spokojnie mogłoby nawet podlegać pod konkretny paragraf. Zrezygnowały z siebie zupełnie, ze swoich wyborów, kobiecości i marzeń. Przykre.

[Luba]

Dziewczyny juz wszystko napisaly.

Ale ja jeszcze o cos zapytam. Czy Ty sama czujesz, ze dasz rade na studiach? Z czego bedziesz na nich zyla, jesli mowisz, ze nie masz nikogo? Owszem, pracuje sie na studiach, ale czy znajdziesz prace od razu, czy straczy Ci na zycie w miescie ktore do zycia wybierzesz?
Ja Cie, bron Boze, nie zniechecam do studiow, tylko mowie, ze musisz tez zaplanowac wszytsko inne, miec tez jakis plan B (ktory NIE obejmuje bycia z obecnym facetem) jesli na studia sie nie dostaniesz.

Dziewczyno, Ty masz teraz mature i wiele rzeczy do przemyslenia, zaplanowania, nie masz czasu na szarpanie sie z kims, kto powinien Cie wspierac.
Jesli nie chcesz juz teraz z nim zrywac, to przynajmniej zacznij sie psychicznie odcinac od calej sytuacji a przede wszystkim zacznij myslec i przejmowac sie rzeczami waznymi czyli matura i dalszym swoim zyciem a nie tym co najmniej wazne, czyli tym facetem.


I na koniec:
Jako kobieta, ktora wiele lat nie pracowala zawodowo powiem Ci, ze ja nie zaluje tych lat, wiele zyskalam, nic waznego nie stracilam.
ALE
Nigdy, przenigdy nie zdecydowalabym sie na takie zycie z kims pokroju Twojego faceta. Nigdy w zyciu, chocby nie wiem co.
Bo w tym wypadku z pewnoscia mialabym same zyciowe straty a zadnych zyskow.
Uciekaj od niego, bo nic dobrego cie z nim nie spotka.

[201803290936]

Napisane przez sentymentalna

Bardzo niemilo czyta sie, ze tracisz czas piszac w tym watku. Nie musisz, nie zmuszam Cie do tego. Nie wiem dlaczego takie slowa? Jako motywator? Macie racje dziewczyny to nie ma sensu. Dziekuje za podlinkowanie artykulu. Musze to wszystko spokojnie przenyslec, wypisac rzeczy, ktore mnie dzieki niemu niszcza, zastanoeic sie, ze to nic dobrego. Dziękuję za wasze wsparcie. Naprawde wiele daje mi to do myslenia.

Od kilku lat "myślisz". Zacznij w końcu działać. Niczego nie zmienisz w swoim życiu gadaniem. Jasne, ja rozumiem, że nie zakończysz (= nie wyzdrowiejesz) w ciągu jednego dnia, ale powinnaś zacząć już dzisiaj - np. odwołując spotkanie z nim, idąc gdzieś, robiąc coś innego.

[Adrianna_8]

Mam nadzieję, że się z nim rozstaniesz. Twój związek nie spełnia absolutnie żadnej funkcji zdrowego związku!!! Nie bój się, że zostaniesz sama. Na studiach ludzi poznaje się bardzo szybko i tam nikt Cię nie będzie oceniał.

Tak naprawdę dopiero jak go zostawisz, to poczujesz, że żyjesz. I założę się, że Twoja "rozpacz" nie będzie trwała długo - o ile w ogóle poczujesz jakiś ból, a nie po prostu ulgę. Wiem to z doświadczenia, sama byłam w podobnym związku (u mnie było o wiele lepiej, ale też dysfunkcyjnie).

No i rada na przyszłość: nie odbieraj telefonów, nie czytaj smsów, kasuj je od razu jak przyjdą, nie odpisuj na żadne inne wiadomości, a rodzicom zapowiedz, że gdy on przyjdzie do Twojego domu, to mają go nie wpuszczać. Mam nadzieję, że Ci pomogą.

Musisz walczyć o siebie, o swoje życie, o to, żebyś za 60 lat była z siebie dumna, żebyś się czuła kimś, żebyś była spełniona. W życiu trzeba być trochę egoistą i dbać również o siebie! Szczególnie w tak podstawowych kwestiach jak wykształcenie.

[new woman in town]

Napisane przez Luba

Dziewczyny juz wszystko napisaly.

Ale ja jeszcze o cos zapytam. Czy Ty sama czujesz, ze dasz rade na studiach? Z czego bedziesz na nich zyla, jesli mowisz, ze nie masz nikogo? Owszem, pracuje sie na studiach, ale czy znajdziesz prace od razu, czy straczy Ci na zycie w miescie ktore do zycia wybierzesz?
Ja Cie, bron Boze, nie zniechecam do studiow, tylko mowie, ze musisz tez zaplanowac wszytsko inne, miec tez jakis plan B (ktory NIE obejmuje bycia z obecnym facetem) jesli na studia sie nie dostaniesz.

Dziewczyno, Ty masz teraz mature i wiele rzeczy do przemyslenia, zaplanowania, nie masz czasu na szarpanie sie z kims, kto powinien Cie wspierac.
Jesli nie chcesz juz teraz z nim zrywac, to przynajmniej zacznij sie psychicznie odcinac od calej sytuacji a przede wszystkim zacznij myslec i przejmowac sie rzeczami waznymi czyli matura i dalszym swoim zyciem a nie tym co najmniej wazne, czyli tym facetem.

To da się załatwić ale faktycznie trzeba mieć jakiś plan i dużo, dużo siły i samozaparcia. Znam wiele osób, które w ten sposób studiowały, pracowały, utrzymywały się same (bo nie miały na kogo liczyć). Jest kilka opcji, warto się zastanowić nad nimi.

[Elfir]

Wyobraź sobie sytuacja, że twój Pan i Władca po 10 latach, kiedy trochę przytyjesz, będziesz zmęczona dzieckiem, codziennymi obowiązkami powie "Wynocha, mam inną".

Ty zostaniesz z niczym. Ani przyjaciół, ani wykształcenia, ani pracy, ani domu. Bo wszystko będzie jego.
Samotna, zgorzkniała kobieta, która przegrała życie.

To nie jest wymyślony na poczekaniu horror - to sytuacja, która zdarza się niesamowicie często.
Dlaczego kobiety nie odchodzą do alkoholików, od przemocy w domu? Bo są uzależnione finansowo od mężczyzny, który jest dla nich katem. Bo zniszczyły sobie życie z własnej głupoty, nie umiejąc odróżnić miłości swojego faceta od patologicznej żądzy władzy nad kobietą.

[201803290936]

Napisane przez Elfir

Wyobraź sobie sytuacja, że twój Pan i Władca po 10 latach, kiedy trochę przytyjesz, będziesz zmęczona dzieckiem, codziennymi obowiązkami powie "Wynocha, mam inną".

Ty zostaniesz z niczym. Ani przyjaciół, ani wykształcenia, ani pracy, ani domu. Bo wszystko będzie jego.
Samotna, zgorzkniała kobieta, która przegrała życie.

To nie jest wymyślony na poczekaniu horror - to sytuacja, która zdarza się niesamowicie często.
Dlaczego kobiety nie odchodzą do alkoholików, od przemocy w domu? Bo są uzależnione finansowo od mężczyzny, który jest dla nich katem. Bo zniszczyły sobie życie z własnej głupoty, nie umiejąc odróżnić miłości swojego faceta od patologicznej żądzy władzy nad kobietą.

100% racji.

[Luba]

Napisane przez new woman in town

To da się załatwić ale faktycznie trzeba mieć jakiś plan i dużo, dużo siły i samozaparcia. Znam wiele osób, które w ten sposób studiowały, pracowały, utrzymywały się same (bo nie miały na kogo liczyć). Jest kilka opcji, warto się zastanowić nad nimi.

No wlasnie, to sa wazne sprawy, trzeba zaplanowac, przemyslec. Wszytsko sie da zrobic, ale trzeba do tego podejsc z glowa.
I to sa wazne sprawy a nie jakis porabany facecik, ktoremu sie wydaje, ze jest jedynym kogutem w kurniku.

[spaghettii]

A mieszkacie razem? Bo wtedy trudniej zaczac odcinac kontakt z nim..

[madana]

Napisane przez Luba

No wlasnie, to sa wazne sprawy, trzeba zaplanowac, przemyslec. Wszytsko sie da zrobic, ale trzeba do tego podejsc z glowa.
I to sa wazne sprawy a nie jakis porabany facecik, ktoremu sie wydaje, ze jest jedynym kogutem w kurniku.

- zgadzam się, ale wiecie same, że często niektóre kobiety mają takie wyobrażanie, ze związek = tylko serce, tylko uczucia, "piękne chwile" + "ja tak go kocham" itp. - a do wielu rzeczy w życiu, także w wejściu już w związek na serio - trzeba też "podejść z głową", po czasie zobaczyć, do czego to prowadzi.

[new woman in town]

Napisane przez madana

- zgadzam się, ale wiecie same, że często niektóre kobiety mają takie wyobrażanie, ze związek = tylko serce, tylko uczucia, "piękne chwile" + "ja tak go kocham" itp. - a do wielu rzeczy w życiu, także w wejściu już w związek na serio - trzeba też "podejść z głową", po czasie zobaczyć, do czego to prowadzi.

Tak. Czasem trzeba się jednak tego nauczyć, niestety na własnych błędach. Ja rozumiem, że dziewczyna nie ma żadnego punktu odniesienia, nie zna innego życia (zanim naprawdę zaczęła być świadomym człowiekiem została dziewczyną tyrana). Bardzo dobrze, że w końcu zapaliła jej się czerwona lampka. Nie jestem fanem szybkich cięć w takich przypadkach, bo zazwyczaj nic one nie dają, kobieta wraca do faceta. Głównie dlatego, że nie jest gotowa odejść. Łatwiej też wyrwać się z toksycznej relacji, kiedy przy okazji zmienia się otoczenie, zaczyna coś nowego. Plusem jest, że ona powoli uświadamia sobie jak sytuacja wygląda, do czego prowadzi.

Sama dawno temu byłam młoda i głupia, zanim zakończyłam definitywnie wątpliwej jakości związek, minęło trochę czasu i skorzystałam z okazji definitywnej zmiany życia. Opłaciło się. Ale jak już wspominałam, wszystko w swoim czasie. Widzę też po znajomych, ile czasu zajmuje im uświadomienie sobie, że można żyć inaczej, lepiej, fajniej, że do życia nie jest potrzebny facet a jeśli już ma być związek, to oparty na wzajemnym szacunku.

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez sentymentalna

Bardzo niemilo czyta sie, ze tracisz czas piszac w tym watku. Nie musisz, nie zmuszam Cie do tego. Nie wiem dlaczego takie slowa?

No i można ? Można.
Teraz taką asertywność zacznij ćwiczyć wobec tego pacana, w którym jesteś w tzw. 'związku'.

[madana]

Napisane przez new woman in town

Tak. Czasem trzeba się jednak tego nauczyć, niestety na własnych błędach. Ja rozumiem, że dziewczyna nie ma żadnego punktu odniesienia, nie zna innego życia (zanim naprawdę zaczęła być świadomym człowiekiem została dziewczyną tyrana). Bardzo dobrze, że w końcu zapaliła jej się czerwona lampka. Nie jestem fanem szybkich cięć w takich przypadkach, bo zazwyczaj nic one nie dają, kobieta wraca do faceta. Głównie dlatego, że nie jest gotowa odejść. Łatwiej też wyrwać się z toksycznej relacji, kiedy przy okazji zmienia się otoczenie, zaczyna coś nowego. Plusem jest, że ona powoli uświadamia sobie jak sytuacja wygląda, do czego prowadzi.

Sama dawno temu byłam młoda i głupia, zanim zakończyłam definitywnie wątpliwej jakości związek, minęło trochę czasu i skorzystałam z okazji definitywnej zmiany życia. Opłaciło się. Ale jak już wspominałam, wszystko w swoim czasie. Widzę też po znajomych, ile czasu zajmuje im uświadomienie sobie, że można żyć inaczej, lepiej, fajniej, że do życia nie jest potrzebny facet a jeśli już ma być związek, to oparty na wzajemnym szacunku.

- tak, ale są osoby, które ciągle i ciągle robią te same błędy- dlatego tak ważne jest, aby z tego, co spotkało nas złego, co głupiego się zrobiło- stały się właśnie tą "nauką na własnych błędach". I jeśli ta dziewczyna wyciągnie z tego wniosek, ma szansę mieć poukładane i dobre życie.
- bo to się opłaca i zawsze dobre jest, jak tak się to kończy
-bo stałym elementem dobrej miłości i dobrego związku jest szacunek.

---------- Dopisano o 11:49 ---------- Poprzedni post napisano o 11:48 ----------

[1=dfdce9ad473ee3ba4bd9426 289ac63cb58eb8552;4976933 7]No i można ? Można.
Teraz taką asertywność zacznij ćwiczyć wobec tego pacana, w którym jesteś w tzw. 'związku'.[/QUOTE]

- nie, na takich pacanach niczego się nie ćwiczy, od takich pacanów się zwiewa.

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez madana

- nie, na takich pacaniach niczego się nie ćwiczy, od takich pacanów się zwiewa.

Jak zostało wcześniej powiedziane, zanim się zwieje, to warto się do tego przygotować. A jak chce, to umie się odszczeknąć. Teraz tylko uwierzyć, że wobec pacana też da się radę i żyć nie umierać na nowej drodze życia

[Kruk Czarny]

Przeczytałam wszystko. I na serio, zerwij z nim najlepiej teraz... Potem bedzie wymówka że bo studia i potrzebujesz spokoju. Też byłam w toksycznym związku przez trzy lata prawie a zaczęłam go w wieku 14 lat. Też pisze w tym roku maturę. Jeśli będziesz potrzebowac jakiejś pomocy, rozmowy, to napisz na priv. A tak btw z jakiego woj. jesteś?

[madana]

[1=dfdce9ad473ee3ba4bd9426 289ac63cb58eb8552;4976964 7]Jak zostało wcześniej powiedziane, zanim się zwieje, to warto się do tego przygotować. A jak chce, to umie się odszczeknąć. Teraz tylko uwierzyć, że wobec pacana też da się radę i żyć nie umierać na nowej drodze życia [/QUOTE]

- ale to NIC nie znaczy, ze to umie, w artykule zalinkowanym dziewczynie jest opis bitej kobiety, która gdy przyjeżdża policja: ". Gdy stróże porządku przyjeżdżają, zachowanie ofiary, która ich wezwała, ulega radykalnej zmianie. Potrafi ich wręcz zaatakować."- sam fakt "odszczeknięcia" nie znaczy, ze to samo potrafiłaby zrobić temu chłopu- dlatego po cichutku, niech sobie robi jakiś plan A czy B- ale niech zwiewa, jak tylko zechce to zrobić.

[patrycjamy]

Napisane przez sentymentalna

Witam was serdecznie. Kompletnie nie mam pojecia co myslec o takiej sytuacji, jak sie zachowac.. Od bardzo dlugiego czasu w naszym związku sa awantury o moje studiowanie. Piszę w tym roku mature mam 21 lat, a moj partner zabrania mi isc na studia. Na moje odpowoedzi, ze pojde, bo to chore, zeby zabranial mi nauki odpowiada, ze jak pojde na studia to sie pozegnamy... Jestesmy ze soba 6 lat, tz wczesniej juz wykazywal zachowania despotyczne min. Zabranial wychodzic do galerii, spotykac sie ze znajomymi, uprawiac sport-swoje hobby, uzywać tamponów zamiast podpasek.... Mielismy chore momenty w związku, ale jakos wyszlismy z tych gorszych. Tz na poczatku związku ciagle mówił, ze jego kobieta to nie bedzie pracowac, tylko siedziec w domu i on ja bedzie utrzymywal. Wizja piekna, ale ile znamy przypadków, ze kobieta siedzi w domu te 5,10 lat, urodzi dzieci a potem mezowi swiruje i robi co chce, bo on zarabia wielki pan i wladca a Ty siedz cicho i potem kobieta przegrywa zycie tak naprawdę, bo w wieku 30 lat, bez wykształcenia, zadnego doswiadczenia zawodowego, jak ona sie odnajdzie? Wlasnie ja nie chce takiego zycia, chce sie usanodzielnic, nie chce byc jak moja matka, ktora ojciec ciagle ponizal, bo z jego woli nie pracowala, nie miala prawa glosu. Nie chce zostac niczyja niewolnica, jednak.... No właśnie jednak. Jestesny ze soba tyyyle czasu, zawsze moglam na niego liczyc, chlop ma glowe na karku. Jak wyjść z tego ambarasu? Rozmowy nie wchodza w gre. Probowalam, rozmawiałam, krzyczalam, prosilam, grozilam. Studiowanie jest be i jak pojdziesz to sobie podziekujemy. Dodam, ze on studiowal i dzialo sie oj dzialoo na jego studiach. Nie mam pojecia co robic, wszystko mi sie rozsypuje z rak... Z jednej strony patologiczna rodzina, z drugiej toksyczny chłopak. Myslalam, ze studia to beda takie wybawienie od tego wszystkiego, ze zznajde prace, bede w koncu samodzielna. Co wy uwazacie? Powinnam jechac? Czy posluchac faceta? Obecnie to jedna z wazniejszych dla mnie decyzji. Oczywiście teksty, ze nie zdam matury i jestem glabem sa na porządku dziennym...

pogrubione przepraszam, ale nie mogłam się powstrzymać. Nie wiem czemu jeszcze siedzisz z tym głąbem- bo nawet jeśli jest baardzo przystojny i zamożny to bardzo ci się dziwię. Nie czytałam całego wątku, ale pewnie już większość doradziła zostawić tego dziada więc i ja się przyłączam do lobbowania na rzecz zrywania z bałwanami

[_matrioszka]

Napisane przez sentymentalna

Tak.. Wyobraz sobie, ze ja mialam awantury np o to, ze uzywam tamponow a on nie chce byc miala cos w waginie... Jak teraz sobie to wszystko przypominam to plakac mi sie chce..

Zapisz siebie na studia, a jego do psychiatry. Dla kazdego z was bedzie to najlepsze wyjscie...

Reszty nie skomentuje bo az zal... dziwie sie, ze sie nie wstydzisz tego czlowieka, bo ja takiego idioty nie przedstawilabym nikomu...

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez madana

- ale to NIC nie znaczy, ze to umie, w artykule zalinkowanym dziewczynie jest opis bitej kobiety, która gdy przyjeżdża policja: ". Gdy stróże porządku przyjeżdżają, zachowanie ofiary, która ich wezwała, ulega radykalnej zmianie. Potrafi ich wręcz zaatakować."- sam fakt "odszczeknięcia" nie znaczy, ze to samo potrafiłaby zrobić temu chłopu- dlatego po cichutku, niech sobie robi jakiś plan A czy B- ale niech zwiewa, jak tylko zechce to zrobić.

W sumie ma sens co mówisz.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez sentymentalna

To wszystko sie zaczelo od problemow w domu, matka pila, ojciec sie nie interesowal a ja potrzebowalam, chyba jak kazda mloda dziewczyna wsparcia, milosci, zainteresowania... I znalazlam w nim. To tez moja wina, ze tak dlugo na to pozwalam, ale zrozumcie, ze ja nialam 15 lat.. Nie mysli sie wtedy obiektywnie, jest sie gowniarzem, a on ksztaltowal mnie lrzez ten caly czas pod siebie. Powtarzam to nie jest troll. Napisalam tutaj, bo jestem swiadoma, ze jak ktos mi nie pokaze tej sytuacji jakby z boku to ja sie nie uwolnie. Nie bede w stanie. A wiem, ze musze bo to naprawde ostatni moment. Tak myslalam, ze mnie nie zdradzal, uwierzylam mu.

ale już nie masz 15-stu lat. czas coś zrobić z tym dziwnym układem.

Napisane przez sentymentalna

Nie dosc, ze tak mnie traktuje to jeszcze mnie zdradzil... Czuje sie jak bezwartosciowe g*wno. Bardzo wam wszystkim dziekuje za posty, za to ze poswiecacie mi swoj czas. On zawsze mowi, ze moje zycie nikogo nie obchodzi i tylko on sie o mnie martwi. Ciesze sie, ze ktos sie tym zainteresowal.

idź do psychologa, bo potrzebujesz wsparcia i jakiegoś nakierowania, co jest normalne, a co toksyczne.

[GhostInTheFog]

Dawno nic mnie na tym forum nie ruszyło jak ten wątek.

Ogólnie rzecz biorąc zgadzam się z Madaną. Cieżko będzie odciąć się tak na raz,dwa.

Napisze Ci coś z mojego doświadczenia, Autorko. Też siedziałam w toksyku 5 lat (ale ten związek nie był nawet w 1/10 tak chory jak Twój). Potrzebowałam prawie roku od zdania sobie sprawy, gdzie jest problem do ostatecznego zerwania. Pomagały mi swoimi radami Wizażanki, i rodzina i znajomi. Wszyscy widzieli, tylko ja nie chciałam widzieć, że TAK BYĆ NIE POWINNO.
Naprawdę przeraża mnie opis Twojego faceta. To chory człowiek, traktujący Cię jak przedmiot.
Zdałaś sobie sprawe, że jest źle, wiec początek mamy. Uciekaj od niego jak njaszybciej i pójdż na terapię, bo obawiam się, że bez tego wejdziesz w kolejny, podobny związek.

A wiesz jak ja się poczułam po rozstaniu?
Pierwszy miesiac miałam wyjęty z życia, płakałam, czułam się obrzydliwie, tęskniłam. A wiesz co się stało potem? Poczułam jak wielki kamień spada mi z serca. Byłam z tym człowiekiem od 19 roku życia i też miał jakiś wplyw na mnie, w pewnych kwestiach bez wątpienia mnie kształtował. A nagle poczułam, że nie jestem uzależniona od jego nastrojów, mogę zrobić cokolwiek chcę, nie musze czekac na jego widzimisię, nie musze poddawać się jego ocenom. Jestem wolna. Znajomi mi mówią, że jestem inna, bardziej pozytywna, pewnijesza siebie.
Zostaw go najszybciej jak tylko możesz, a zobaczysz jak fajnie może być. Koniecznie idź na studia, otwórz się na ludzi.
Argument 'byliśmy razem 6 lat' wywal od razu do kosza. To o niczym nie swiadczy. Z kazdym kolejnym rokiem będzie Ci coraz ciężej się odciać.
Życzę powodzenia.