Ja, on i kot.

[Kolor Bzu]

Napisane przez skazana_na_bluesa

lepiej, żebyś jednak nigdy nie miała zwierząt, serio.
w domu rodzinnym mam psy w liczbie mnogiej. jak przyjeżdżam na weekend jeszcze ze swoim to jest bydła jeszcze więcej. metraż jak na taką ilość psów nie jest duży, ale psy mają tyle ruchu poza domem, że im to nie przeszkadza. jak już było napisane - podwórko nie jest atrakcyjne dla psa, bo brak w nim nowych rzeczy i nowych zapachów. generalnie - brakuje im nowych bodźców.

widać, że piszesz o czymś, o czym nie masz pojęcia. świadomy właściciel potrafi wybrać rasę psa/kota dostosowaną do jego preferencji i trybu życia. nie każdy pies gubi sierść - są takie, którym wystarcza strzyżenie 2-3 razy w roku. nie każde zwierzę jest głośne czy rozbiegane - dużo zależy od temperamentu. nie wiem, jak często wymiotujesz z powodu choroby, ale moje psy niezbyt często. dodam, że bardziej śmierdzą ludzkie wymiociny niż wymiociny psa karmionego suchą karmą.

Nie rozumiesz że wady posiadania zwierzaka wymieniłam nie dlatego, że mi by te rzeczy przeszkadzały, tylko dlatego że rozumiem że komuś mogą?

I ile razy mam pisać, że podwórko to nie ma być żadna alternatywa dla spacerów czy spędzania czasu z psem, tylko dodatek.

[Karena 73]

Mega poważny związek, który może się rozpaść z powodu miejsca zamieszkania kota.
Serio? Przecież to śmieszne.
Każdy ma swoje racje, ale kiedy ludzie traktują się poważnie kot ( pies, rybka, wąż) to nie problem. Chyba kwestia wspólnego zamieszkania podjęta zbyt wcześnie. Aż się boję, co jeszcze wyjdzie, gdy już razem zamieszkacie. Z Twoich opisów ( w innych wątkach) to raczej dzieciuch jeszcze. To obrażanie się o kurtkę powaliło mnie na kolana

[kennedy]

Napisane przez Karena 73

Mega poważny związek, który może się rozpaść z powodu miejsca zamieszkania kota.
Serio? Przecież to śmieszne.
Każdy ma swoje racje, ale kiedy ludzie traktują się poważnie kot ( pies, rybka, wąż) to nie problem. Chyba kwestia wspólnego zamieszkania podjęta zbyt wcześnie. Aż się boję, co jeszcze wyjdzie, gdy już razem zamieszkacie. Z Twoich opisów ( w innych wątkach) to raczej dzieciuch jeszcze. To obrażanie się o kurtkę powaliło mnie na kolana

ty chyba nie rozumiesz ze ktos moze kochac swoje zwierze z ktorym jest 9 lat.

i ze to odpowiedzialnosc, nie mozna go oddac z takiego powodu.

[Karena 73]

Napisane przez kennedy

ty chyba nie rozumiesz ze ktos moze kochac swoje zwierze z ktorym jest 9 lat.

i ze to odpowiedzialnosc, nie mozna go oddac z takiego powodu.

W ogóle nie zrozumiałaś/eś mojej wypowiedzi, ani trochę.

Gdzie tam wyczytałaś/eś, że ma oddać kota? :conf used:
Nie do wiary.

[Niebieskooka arystokratka]

Mam od 7 lat kota i też uważam go za członka rodziny. Abstrahując od tego, że argumenty Twojego faceta są śmieszne to sprawa z kotem pokazuje tylko jak małostkowym jest człowiekiem. Kota zostaw, faceta niekoniecznie.

[kennedy]

Napisane przez Karena 73

Mega poważny związek, który może się rozpaść z powodu miejsca zamieszkania kota.
Serio? Przecież to śmieszne.
Każdy ma swoje racje, ale kiedy ludzie traktują się poważnie kot ( pies, rybka, wąż) to nie problem. Chyba kwestia wspólnego zamieszkania podjęta zbyt wcześnie. Aż się boję, co jeszcze wyjdzie, gdy już razem zamieszkacie. Z Twoich opisów ( w innych wątkach) to raczej dzieciuch jeszcze. To obrażanie się o kurtkę powaliło mnie na kolana

Napisane przez Karena 73

W ogóle nie zrozumiałaś/eś mojej wypowiedzi, ani trochę.

Gdzie tam wyczytałaś/eś, że ma oddać kota? :conf used:
Nie do wiary.

to ze ma oddac kota to nie z twojej wypowiedzi wyczytalam tylko z tego co chlopak autorki chyba chce.

[Lara 1985]

Kochana! Proszę nie zostawiaj kota!
Opowiem po krotce moją historię, kilka lat temu chłopak z którym miałam właśnie zamieszkać u niego wymagał ode mnie porzucenia moich dwóch kotek. A przynajmniej jednej. Na marginesie: kotki młode ale również mocno ze mną związane i tylko mi ufające, bardzo grzeczne,zdrowe i przepadające za sobą nawzajem. Wiedział, że nie mam komu ich zostawić bo moi rodzice mają dużego psa inni znajomi również, tylko schronisko. I tak wiele dla niego poświęciłam postanowiłam że nie poświecę i kotów. Oczywiście kosztowało mnie to wiele łez, przemyśleń itp Zaakceptował jednak moją decyzję i wspólnie zamieszkaliśmy we czwórkę
Ale to nie koniec. Po jakimś czasie jednak i tak się rozstaliśmy, z jego winy. Byłam w takiej depresji przez to rozstanie że gdyby nie to że mieszkały ze mną te kotki to pewnie bym odebrała sobie życie. POMYŚL jak bym się czuła gdybym je wtedy zostawiła na pastwę losu w schronisku albo komuś obcemu. Wzdrygam się na samą myśl. Pamietaj, że kot cię nigdy nie zostawi, facet i owszem. Kot i tak jest stary, w ostatnich latach życia powinien być z Tobą, poradż chłopakowi żeby postarał się nie zwracać na niego uwagi.
Bardzo Cię proszę nie zostawiaj kota, możesz żałować kiedyś tylko że go zostawiłaś w drugą stronę na pewno nie.Ten facet zachowuje się jak mój nieodpowiedzialny były i już nie podoba mi się. Powiedz, mu że kiedyś ON wybierze dla was następne zwierze, np. psa jak będzie chciał..to był też mój argument
Trzymam kciuki za Wasza trójkę, może po pewnym czasie wspólnego mieszkania, facet przyzwyczaji się do kota, powodzenia!

[Kolor kremowy]

Napisane przez Mojwa

Jesteś odpowiedzialny za to, co oswoiles. Nic mnie bardziej nie denerwuje niz setki ogloszen pt "urodzilo mi sie dziecko wiec muszę oddać psa/kota". A jakby jedno z dzieci nie zaakceptowalo drugiego to oddalabys jedno z nich do domu dziecka?

No dokładnie! jak widze takie ogłoszenia, to mi się scyzoryk otwiera.
O własnie

Autorko, i jak wygląda sytuacja?
Mnie się tekst chłopaka "Mam nadzieję, ze się nie rozstaniemy przez kota" wydał mało obiecujący - raczej odebrałam to jako szantaz, a przynajmniej sugestie. I juz widac, czyja wina to będzie jego zdaniem.

[Black Rainbow]

Okropnie mnie drażni stwierdzenie, że "kot to tylko zwierzę", "jak można porównywać kota do człowieka".

Fakt, kot to zwierzę.
Fakt, nie można porównywać bezbronnego kota do człowieka, który jakby nie patrzeć jest w stanie sam sobie ugotować obiad i na niego zarobić.

Ludzie nie rozumieją, że o zwierzęta trzeba dbać bardziej, bo same się o siebie nie zatroszczą. Chyba, że zajmowaniem się nazwiemy grzebanie po śmietnikach w poszukiwaniu jedzenia. Oczywiście pomijam sytuację typowo dzikich zwierząt, ale ich nie trzeba karmić, tylko chronić przed wyginięciem, bo są ludzie, którzy lubią zabijać je dla zabawy, a ich odcięte głowy wieszać na ścianach, tudzież skórę kłaść przed kominkiem.

Podobnie mnie wkurza przekonanie, że zwierzę przecież nie czuje tak jak człowiek, nie interesują go czułości, wystarczy mu tylko micha i kawałek podłogi do spania.

Owszem zwierzęta mają uczucia i powiedziałabym, że na równi rozwinięte z tymi u człowieka. Słonie płaczą po stracie bliskich, łabędzie krzyczą po śmierci partnera (którego mają jednego na całe życie) kot potrzebuje czułości i wyraża to poprzez pakowanie się na kolana, dawanie baranka w czaszkę i mruczenie. Pies merda ogonem i wariuje skacząc po człowieku.

Naprawdę ciężko mi zrozumieć jak można oddać żywe stworzenie, które kocha nas absolutnie za nic. Bezwarunkowo.

[agniesik88]

ja tam bym kota nie zostawiła, chyba ten facet wiedział, że go masz-prawda?/ ja sama mam kota, który według mnie jest bardzo kulturalny i nie drapie mebli tylko drapak, oczywiście ma swoje przyzwyczajenia jak np. ślizganie łapami po ścianach-mi to osobiście nie przeszkadza, bo skoro ściany są pomalowane farbą zmywalną to dla mnie to nie jest żaden problem żeby to zmyć, jednak od niedawna mieszkam z facetem i co zauważyłam... on cały czas chodzi i jęczy na kota, że śmierdzi kuweta, żwirek rozrzuca, ściany brudzi, sierść zrzuca, łazi po blacie w kuchni, śpi na stole i kanapach-no ludzie kot to nie posąg albo wazon, który jak się ustawi tak stoi. Ja postanowiłam się tym nie przejmować gdyż ogólnie mam związek taki a nie inny zapraszam do przeczytania https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=803758, ale kota jak najbardziej bronię, a znając jego temperament wiem, że jak się wkurzy to i jeszcze pazurki na meblach pokaże no ale... zwierzę też trzeba szanować i jego przestrzeń

[barbarossan]

było trzeba wychować kota.
kurczę mam psa w domu i jakoś takich scen nie odstawia.
też szlag by mnie trafiał jakby mi zwierzę łaziło po stole na którym jem posiłki albo je przygotowuję OHYDA

[Black Rainbow]

Napisane przez barbarossan

było trzeba wychować kota.
kurczę mam psa w domu i jakoś takich scen nie odstawia.
też szlag by mnie trafiał jakby mi zwierzę łaziło po stole na którym jem posiłki albo je przygotowuję OHYDA

Nie wiem czy wiesz, ale wychowanie kota jest troszkę trudniejsze. Ze względu chociażby na to, że są to zwierzęta, które polują. Mają inne zachowania niż psy. Jednym z takich zachowań jest skakanie i wspinanie się. Można oduczyć kota wskakiwania w jakieś konkretne miejsce, chociażby dla jego dobra, ale nie da się go kompletnie tego oduczyć. Takie zwierzę. Równie dobrze mogłabym Ci gadać, żebyś wychowała swojego psa i oduczyła go szczekać, bo to jest ohydne.

Kolejna sprawa: wkurza mnie, że ktoś woli psy/koty i zamiast cieszyć się swoim zwierzakiem i plusami jego posiadania, to otwiera buzię i nie może się powstrzymać od bezsensownego wymieniania wad/obrzydliwości tego drugiego zwierzaka.

Dla mnie ohydny jest psi zapach. Żeby nie było: miałam kilka psów, które w domu rodzinnym towarzyszyły mi wiele lat. Jednak dopiero jak wyprowadziłam się na swoje, przygarnęłam dwie kocie siostry, to dostrzegłam, że koty mają neutralny zapach, który przejmują od tego na czym śpią i ogólnie z mieszkania, a psy najzwyczajniej w świecie śmierdzą. Wychodzisz z psem na spacer, on chodzi po błocie, po różnych innych świństwach, które wnosi Ci do domu - to jest dopiero ohydne i paskudne.

[zakonna]

Ej, zaczynacie robić super offtop....

[barbarossan]

nie wiem jak można porównać szczekanie do szorowania dupą po desce na której kroję chleb, chyba że Twój kotek myje sobie pupkę w bidecie

[tyene]

Koty nie szorują dupą po desce do krojenia. Zaś przed i po użyciu blatu czy deski przemywasz blat albo wyciągasz deskę z szafki a potem myjesz/wkładasz do zmywarki. Natomiast koty, owszem, muszą wskakiwać - co nie oznacza, że szorują dupą, brudzą czy sikają do garnka zupy.

[201609102148]

Napisane przez barbarossan

nie wiem jak można porównać szczekanie do szorowania dupą po desce na której kroję chleb, chyba że Twój kotek myje sobie pupkę w bidecie

Nie wiem, jakie zwyczaje panują u Ciebie w domu, ale znane mi koty po niczym dupą nie szorują

[201607040940]

Napisane przez Farmakopea

Nie wiem, jakie zwyczaje panują u Ciebie w domu, ale znane mi koty po niczym dupą nie szorują

widziałam psa który tyłkiem szorował po wykładzinie bo coś go swędziało czy przykleiło się. Kota szorującego tyłkiem po czymkolwiek nie widziałam.

[9bfc43f248fa3dd370e3b645ec22fc32ebbe1d0f]

Skoro kot w domu mu przeszkadza to nawet jesli na tego kota sie zgodzi to pomysl, czy do konca zycia nie chcesz miec zadnego innego kociaka... Ja bym kota nie zostawila, nie wiem jak bardzo podlym trzeba byc zeby tak robic czy takie rzeczy sugerowac.

[MarikoM]

Napisane przez Lara 1985

Kochana! Proszę nie zostawiaj kota!
Opowiem po krotce moją historię, kilka lat temu chłopak z którym miałam właśnie zamieszkać u niego wymagał ode mnie porzucenia moich dwóch kotek. A przynajmniej jednej. Na marginesie: kotki młode ale również mocno ze mną związane i tylko mi ufające, bardzo grzeczne,zdrowe i przepadające za sobą nawzajem. Wiedział, że nie mam komu ich zostawić bo moi rodzice mają dużego psa inni znajomi również, tylko schronisko. I tak wiele dla niego poświęciłam postanowiłam że nie poświecę i kotów. Oczywiście kosztowało mnie to wiele łez, przemyśleń itp Zaakceptował jednak moją decyzję i wspólnie zamieszkaliśmy we czwórkę
Ale to nie koniec. Po jakimś czasie jednak i tak się rozstaliśmy, z jego winy. Byłam w takiej depresji przez to rozstanie że gdyby nie to że mieszkały ze mną te kotki to pewnie bym odebrała sobie życie. POMYŚL jak bym się czuła gdybym je wtedy zostawiła na pastwę losu w schronisku albo komuś obcemu. Wzdrygam się na samą myśl. Pamietaj, że kot cię nigdy nie zostawi, facet i owszem. Kot i tak jest stary, w ostatnich latach życia powinien być z Tobą, poradż chłopakowi żeby postarał się nie zwracać na niego uwagi.
Bardzo Cię proszę nie zostawiaj kota, możesz żałować kiedyś tylko że go zostawiłaś w drugą stronę na pewno nie.Ten facet zachowuje się jak mój nieodpowiedzialny były i już nie podoba mi się. Powiedz, mu że kiedyś ON wybierze dla was następne zwierze, np. psa jak będzie chciał..to był też mój argument
Trzymam kciuki za Wasza trójkę, może po pewnym czasie wspólnego mieszkania, facet przyzwyczaji się do kota, powodzenia!

Nawet nie wyobrażam sobie takiej sytuacji. Zostawienie kota chyba tak naprawdę nigdy nie było opcją - nawet jeśli bym go podrzuciła mamie i zamieszkała z facetem sama, myślę że cały czas gdzieś tam z tyłu głowy miałabym mu za złe i kto wie, po jakimś czasie mogłabym go znienawidzić za sytuację w której mnie postawił.

Napisane przez Kolor kremowy

Autorko, i jak wygląda sytuacja?
Mnie się tekst chłopaka "Mam nadzieję, ze się nie rozstaniemy przez kota" wydał mało obiecujący - raczej odebrałam to jako szantaz, a przynajmniej sugestie. I juz widac, czyja wina to będzie jego zdaniem.

Otóż co postanowione:
Ewentualna przeprowadzka planowana jest za około 6 miesięcy, mój facet jest świadomy jak ważna to dla mnie sprawa. Integracja z kotem trwa, narazie dam im po prostu więcej czasu, bez ciśnienia, bez wyrzutów i dramy. Widzę jak empatyczny i opiekuńczy jest wobec dzieci w rodzinie, wiem że to nie to samo, ale myśle, że sprawa nie jest przegrana. Nie będę go rzucać, bo to w gruncie rzeczy całkiem dobry facet, wiadomo nikt ideałem nie jest. Jeśli do czasu planowanej przeprowadzki nic sie nie zmieni i nadal nie będzie tolerował kota, po prostu zostanę tu gdzie jestem.

Za niechęcią do kota kryje się głownie lekka fobia na punkcie zarazków itd. Boi sie siersci, innych brudów. Tego bzika zauważyłam już dawno, przykładowo w restauracji pyta się 3 razy kelnera czy to mięso zostało na pewno dobrze wysmażone. Albo nigdy nie napiłby się ze szklanki po kimś, nawet po mnie. (Ale przy całowaniu jakoś mu te zarazki nie przeszkadzaja nagle, dziwne nie?)
W każdym razie wie, że te strachy są bezzasadne, chce z tym walczyć.
Moze najpierw wpadne na weekend, zobaczymy jak kot sie czuje w nowym miejscu, czy Tz bedzie sie czul komfortowo w zwierzecym towarzystwie.

Zwierzaka wzięlam 9 lat temu jako dojrzałego juz kocura. Nie znam się na tym, ale trudno określić jego wiek - przez chorobę dziąseł nie ma zębów. W ostatnich 2-3 latach pojawiać się zaczęły siwe wąsy, pojedyncze wloski, brzuch mu obwisł. Każdy, kto go widzi mówi, że wygląda na staruszka. Nie chce, zeby to zle zabrzmialo, ale zdaje sobie sprawe, ze dlugo ten kotek z nami nie bedzie.

Nie uwazam sie za egoistke, co kilka osob sugerowalo. Egoistka bym byla jesli postanowilabym sprawic sobie kota wbrew woli partnera. Tutaj taką sytuację zastał. Jesli ten kot umrze, nie polece po nowego. Kazde ewentualne zwierze bedzie przedyskutowane pod katem chcenia, finansów i tego czy mamy na tyle wolnego czasu, zeby zaopiekowac sie stworzeniem.

[201705230905]

Napisane przez Gosiaczek1969

widziałam psa który tyłkiem szorował po wykładzinie bo coś go swędziało czy przykleiło się. Kota szorującego tyłkiem po czymkolwiek nie widziałam.

Jak kot ma robale to owszem, szoruje tyłkiem i roznosi urocze zarazstwo

[_czarny_kot]

Napisane przez barbarossan

było trzeba wychować kota.
kurczę mam psa w domu i jakoś takich scen nie odstawia.
też szlag by mnie trafiał jakby mi zwierzę łaziło po stole na którym jem posiłki albo je przygotowuję OHYDA

mój kot ma swoją miskę na stole, to dopiero przerażające, co?
[bo mu pies z podłogi wyjadał]

[Candy_lips]

Mieszkasz z kotem od tylu lat, Twój facet to widział, więc dla mnie on Tobą manipuluje i faktycznie zachowuje się bardzo niefajnie. W życiu by mi nie przyszło do głowy wiązać się z facetem co ma zwierzę, a potem twierdzić, że ma je oddać mamie. Co prawda mój facet mieszka jeszcze z rodzicami, ma 2 koty, psa i raczej nie zabierze całego zwierzyńca jak zamieszkamy razem, ale o tym rozmawialiśmy i jasne,nie zabierze ich wszystkich, zwłaszcza, że to też zwierzęta rodziców. Inna więc sytuacja niż u Ciebie, ale i tak o tym gadaliśmy, nie mieszkamy jeszcze razem, ale lepiej wiedzieć wcześniej, to ważne sprawy. Co innego jakby mieszkał sam, to bym wiedziała, że zwierzę jest tylko jego i na pewno pójdzie z nim jak zamieszkamy. Normalne. No, ale i tak bym porozmawiała.

No Wy nie porozmawialiście, ale skoro Ty mieszkasz z kotem, jesteście tak do siebie przywiązani, on wszędzie jest z Tobą, to mimo braku rozmowy facet zachowuje się bardzo niefajnie. Na pewno brak mu pewnej empatii, zrozumienia, że skoro cały czas on jest tylko z Tobą, to nie powinnaś go oddawać, nie byłoby to dla kota dobre. U mojego faceta inaczej, bo koty są przywiązane też do rodziców i bez niego też sobie dają radę i mój facet raczej jak zamieszkamy chce jednego zwierzaka, no może do dwóch zwierzaków, więc raczej weźmie po prostu psa, który do niego faktycznie jest przywiązany, ja kiedyś może jeszcze jednego psa kupię (pewnie mopsa jakiego mam w avatarze, bo bardzo mi się podobają, są podobno bardzo towarzyskie, lubią wszystkich, a chciałabym właśnie takiego psa, bo bym wiedziała, że łatwo mnie pokocha, co innego moja sunia, która nie żyje, miała bardziej niezależny charakter i była bardziej za moją mamą, a mopsy raczej podobno są za wszystkimi i to pies dla mnie w takim razie sądzę) i już No, a Twój facet ma gdzieś widzę, że kot to zwierzę, że ma uczucia i tylko on nie chce i już. Nie wytłumaczył dlaczego chyba itp. No moim zdaniem powinnaś mu twardo powiedzieć jaka jest sytuacja, że cały czas mieszkasz z kotem i nie możesz go oddać jak rzeczy. Jest z Tobą tyle lat, to pewne rzeczy powinien rozumieć. No i dlatego też ważne są rozmowy, bo może się okazać, że w ogóle Wam nie po drodze, coś co dla fajnego faceta byłoby oczywiste dla niego nie jest. No i kiedyś rozmowa o tym może by Ci to pokazała.

Co do chodzenia kota po stole, to ja osobiście bym była temu przeciwna. Koty mojego faceta bywają krnąbrne hehe i czasem wchodzą na stół, ale mój facet od razu je zsadza. No stara się je oduczyć, bo sam im nie pozwala, same po prostu kombinują, może to być u niektórych kotów pewnie normalne Jednak ja sama tak jak mój facet też bym na to nie pozwalała.

[Kolor kremowy]

Napisane przez MarikoM

Nawet nie wyobrażam sobie takiej sytuacji. Zostawienie kota chyba tak naprawdę nigdy nie było opcją - nawet jeśli bym go podrzuciła mamie i zamieszkała z facetem sama, myślę że cały czas gdzieś tam z tyłu głowy miałabym mu za złe i kto wie, po jakimś czasie mogłabym go znienawidzić za sytuację w której mnie postawił.

Otóż co postanowione:
Ewentualna przeprowadzka planowana jest za około 6 miesięcy, mój facet jest świadomy jak ważna to dla mnie sprawa. Integracja z kotem trwa, narazie dam im po prostu więcej czasu, bez ciśnienia, bez wyrzutów i dramy. Widzę jak empatyczny i opiekuńczy jest wobec dzieci w rodzinie, wiem że to nie to samo, ale myśle, że sprawa nie jest przegrana. Nie będę go rzucać, bo to w gruncie rzeczy całkiem dobry facet, wiadomo nikt ideałem nie jest. Jeśli do czasu planowanej przeprowadzki nic sie nie zmieni i nadal nie będzie tolerował kota, po prostu zostanę tu gdzie jestem.

Za niechęcią do kota kryje się głownie lekka fobia na punkcie zarazków itd. Boi sie siersci, innych brudów. Tego bzika zauważyłam już dawno, przykładowo w restauracji pyta się 3 razy kelnera czy to mięso zostało na pewno dobrze wysmażone. Albo nigdy nie napiłby się ze szklanki po kimś, nawet po mnie. (Ale przy całowaniu jakoś mu te zarazki nie przeszkadzaja nagle, dziwne nie?)
W każdym razie wie, że te strachy są bezzasadne, chce z tym walczyć.
Moze najpierw wpadne na weekend, zobaczymy jak kot sie czuje w nowym miejscu, czy Tz bedzie sie czul komfortowo w zwierzecym towarzystwie.

Zwierzaka wzięlam 9 lat temu jako dojrzałego juz kocura. Nie znam się na tym, ale trudno określić jego wiek - przez chorobę dziąseł nie ma zębów. W ostatnich 2-3 latach pojawiać się zaczęły siwe wąsy, pojedyncze wloski, brzuch mu obwisł. Każdy, kto go widzi mówi, że wygląda na staruszka. Nie chce, zeby to zle zabrzmialo, ale zdaje sobie sprawe, ze dlugo ten kotek z nami nie bedzie.

Nie uwazam sie za egoistke, co kilka osob sugerowalo. Egoistka bym byla jesli postanowilabym sprawic sobie kota wbrew woli partnera. Tutaj taką sytuację zastał. Jesli ten kot umrze, nie polece po nowego. Kazde ewentualne zwierze bedzie przedyskutowane pod katem chcenia, finansów i tego czy mamy na tyle wolnego czasu, zeby zaopiekowac sie stworzeniem.

Ciesze się, że nie zostawisz kota.

Fajnie, że chcesz, żeby chłopak i kot się zaprzyjaźniali, ale może chłopak przy okazji by się zajął tą swoja fobią? Bo wychodzi na to, że jego fobia jest problemem, a nie kot (zarazki kota to nie dżuma).

Podczas całowania i seksu wszystkie zarazki sie neutralizują?

[barbarossan]

oho wiedziałam, że razaz będą wpisy " pies też szura..." hahaha wiedziałam.

lubię zwierzęta, ale niektóre z was zachowują się jak jakieś stuknięte kocie/psie mamy.
bezkarne łażenie kota po meblach - (szorowanie du.pą) to był pierwszy lepszy przykład, ale chodzi ogólnie o roznoszenie zarazków, kotek/pies nie zawsze wszystko sobie " wyliże" i ląduje to na blacie, stole, na łóżku ...
spanie z kotem/psem w jednym łóżku najlepiej twarzą w twarz.
miski dla kota na stole
wybieranie kota zamiast zdrowia dziecka i robienie z dziecka królika doświadczalnego bo dziecko może się odczulić.
brakuje mi jeszcze tutaj tego co robi moja sąsiadka czyli jedzenie wspólne z pieskiem z jednej łyżeczki , może dlatego już jej nie odwiedzam bo nie miała nic przeciwko kiedy kot prawie właził mi na głowę" bo przecież to kotek on się lubi tak bawić"


jak to jest że inni potrafią wychować psy/koty aby nie przeszkadzały w życiu innym, a inni zaś chcą wychować ludzi i oczekiwać zrozumienia " bo to kot"

facetom współczuję.

i co jednak facet to nie egoista i skończony cham, a facet który ma fobię a mieszkanie z kotem tylko mu ją nasili.

[zakonna]

Generalnie trzymanie w domu psa i kota powoduje że masz kontakt z jego flora bakteryjną. Wiec możesz przestać mieć nadzieję że jeśli twój pies nie siedzi obok ciebie w łóżku, to jesteś wolna od jego bakterii

[Leszy]

Napisane przez barbarossan

facetom współczuję.

i co jednak facet to nie egoista i skończony cham, a facet który ma fobię a mieszkanie z kotem tylko mu ją nasili.

Ja też im współczuję. Bo okazało się, że facet autorki jest normalny, tylko czegoś się tam obawiał. I wystarczyło pogadać i znaleźć rozwiązanie sytuacji.

Tak jak w prawidłowym związku powinno to wyglądać, a nie "rzuć faceta, bo zwierząt nie kocha".

[1999a18a2ffdaccef542471663304a63305f1c5c]

Napisane przez Leszy

Ja też im współczuję. Bo okazało się, że facet autorki jest normalny, tylko czegoś się tam obawiał. I wystarczyło pogadać i znaleźć rozwiązanie sytuacji.

Tak jak w prawidłowym związku powinno to wyglądać, a nie "rzuć faceta, bo zwierząt nie kocha".

Zgadzam się.

[zakonna]

Nikt nie napisał, że ma go rzucić bo zwierząt nie kocha.

[barbarossan]

nie ? przeczytaj wszystkie wypowiedzi 1/3 jest w stylu " rozstań się z facetem który ma takie podejście do zwierząt "

[Black Rainbow]

Napisane przez barbarossan

nie ? przeczytaj wszystkie wypowiedzi 1/3 jest w stylu " rozstań się z facetem który ma takie podejście do zwierząt "

Autorka długo nie odpisywała, stwierdziła jedynie, że odpowiedzią faceta na jej próby podjęcia rozmowy jest argument: "nie, bo nie" i dyskusji unika.

Cóż można poradzić na taką sytuację? Ano to, że jeśli ona się nie zmieni, a dziewczyna kota chce zachować, to po prostu nie powinni mieszkać razem albo się rozstać.

To chyba oczywiste, że jeśli ktoś kocha zwierzęta i pozwala im szorować tyłkiem po deskach do krojenia to nie po drodze mu z osobą, która brzydzi się zwierzaka pogłaskać.

Swoją drogą użyłaś tak żałosnego i przejaskrawionego argumentu, że do tej pory nie mogę wyjść z podziwu