Jakie jest Wasze największe marzenie?

[201604181004]

Napisane przez Jall

Hmm... skoro ja spełniam Twoje marzenie... to kto spełnia moje?

a kto powiedział ze ja nie spełniam mojego? :d

[MychaMysia]

Napisane przez Grin

bo od samego myślenia marzenia się nie spełniają

chyba, że masz pomysł jak pozytywnym myśleniem realnie mogę spełnić swoje marzenie? mam dużo o tym myśleć i się spełni?

ps. marzy mi się też mieszkać w stanach w latach 80, kocham amerykę z tamtych lat - czy myślenie pozytywnie o tym sprawia, że mam szansę to zrealizować?

ok, może użyłam skrótu myślowego, są różne marzenia, jedne są wg nas nierealne ale przy odrobinie wysiłku i szczęścia możliwe do spełnienia i o takich należy pozytywnie myśleć i tym samym dzialac i dazyc do ich realizacji, a wiadomo ze dzialaniem nie urzeczywistni się takich rzeczy typu podróż na księżyc czy podróze w czasie.Dlatego tez mi chodziło o takie marzenia, które są w zasiegu naszej reki(choc wydają sie nierealne), aby pozytywnie onich myslec i dzialac a może szczescie sie usmiechnie

[Funieczka]

A ja mam takie marzenie na chwilę obecną - nie pragnąć miłości drugiego człowieka przez najbliższe 10 lat. Bo przecież teraz samej jest mi idealnie i oby tak dalej
A poza tym to marzy mi się podróz koleją transsyberyjską. Ale nie jakąś tam pierwszą klasą. Rajcuje mnie skupisko ludzi i czaj z blaszanego samowara...

[krewet]

oj tam, każdy jest trochę toksyczny
z pewnością życzenie komuś źle nie jest w dobrym guście, ale też z drugiej strony nie mam obowiązku szanować wszystkich, więc bez przesady

[Ercola]

- Być znaną wokalistką, która odnosi sukcesy i sama komponuje swoją muzykę /teksty. Niestety nie spełni się, bo wokal mam średni

- Zbudować schronisko dla zwierząt i mieć tyle pieniędzy, żeby je rozwijać i utrzymać.

- Odwiedzić Stany, Hawaje, Kubę, Amerykę Południową ( zobaczyć kapibary w ich naturalnym środowisku )

[MistrzyniDrugiegoPlanu]

Napisane przez MychaMysia

Hej Kobietki! Chciałam się zwrócić do Was z pytaniem, jakie jest Wasze największe marzenie? Nie chodzi mi jednak o te marzenia, które wiecie, że na bank się spełnią, np macie zabukowany bilet do Tajlandii za dwa miesiące, za rok wychodzicie za mąż czy np chciałybyście być np psychologiem. Prosiłabym (jakkolwiek to brzmi masochistycznie), abyście podzieliły się takim marzeniem, które może dla innych wydać się np naiwne lub niedorzeczne lub wiecie ze się nie spełni.
Takie marzenie, które tli się na dnie Waszego serducha.

P.S. Nawet takie nierealne się spełniają, gdy o nich myślimy pozytywnie.

Wiem, wieeeem, że to chore i dziwne, ale...

Moim największym marzeniem jest być kimś w rodzaju proroka. Jak Mojżesz i ci wszyscy inni. Żeby stworzyć coś, co będzie ludzi zbliżać do Boga. Ale nie w takim sensie, że zaczną chodzić do kościoła i odmawiać różaniec. Tylko, że naprawdę zbliżą się do Niego. I nie chodzi mi o osiągnięty rezultat, o liczbę osób, które uda mi się do czegoś przekonać. Chodzi mi jedynie o to, żeby działać w ten sposób.

[Kaataarzynaa1]

polecieć w kosmos, zobaczyć Ziemię z innej perspektywy

[golgie]

wygrać w lotto

[wwhateverr]

Ja bym chciała napisać książkę, która by była bestsellerem, została przetłumaczona na wiele języków i doczekała się hollywoodzkiej ekranizacji

Poza tym również marzy mi się wielka, prawdziwa miłość, ale mam nadzieję, że to nie jest takie "nierealne" marzenie

[Natka_Pietruszki91]

Tak mi się spodobał ten wątek, że jeszcze jakieś marzenia napiszę : zwiedzić Karaiby, zamieszakać w Warszawie albo w innym dużym mieście, zostać kucharzem.

[linaya]

- pojechać na Alaskę. Do Chile. Do Słowenii i na Wegry.
- mieć kilka mieszkań i żyć z ich wynajmu. Pracować tylko dla przyjemności.
- uczyć się, rozwijać, podróżować - przez całe życie
- pokonać problemy zdrowotne i zostać mamą. Urodzić zdrowe dziecko i umieć je dobrze, mądrze wychować, bez wpajania typowych dla DDA zaszłości

[Truskawka0126]

Pójść na kawę z moim idolem :P

[201709120941]

Napisane przez Kaataarzynaa1

polecieć w kosmos, zobaczyć Ziemię z innej perspektywy

polecam obserwacje z iss też widok niczego sobie wszystko w Google

Wysyłane z mojego Xperia Live With Walkman za pomocą Tapatalk 2

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Zatrzymac sie na sprawnosci i wygladzie 30-latki i wygladac tak do smierci :P

[tais86]

Napisane przez Bananalama

znaleźć spokój, co jeszcze nigdy mi dane nie było. Taki wewnętrzny.

dałabym Ci lajka pod tym postem, gdyby na Wizażu była taka funkcja

[ZamyslonaRoztargniona]

Pierwsza myśl: nie mam marzeń.
Kiedyś miałam dużo, dążyłam konsekwentnie do ich realizacji i marzenia typu dom z dziećmi + psem i wielką miłością mam zrealizowane.
Jestem szczęśliwa, nauczyłam się cieszyć tym co mam. Stąd też myśl że nie mam marzeń.

Z marzeń niespełnialnych: 100% zdrowie dla moich dzieci (w cuda nie wierzę), albo chociaż tyle żeby żyły w miarę normalnie mimo różnych schorzeń.
O zdrowiu dla siebie nie marzę, bo umiem żyć ze swoimi chorobami i ograniczeniami.

No i zdobycie w dowolny legalny, moralny sposób takiej ilości dóbr lub gotówki, żeby jeszcze kilka pokoleń mojej rodziny mogło żyć bez kartki i ołówka i oglądania każdej złotówki.

[ama]

Chciałabym być genialna. Jestem inteligentna, nawet bardzo (wiem, skromnie, ale mam na to papier ), ale chciałabym być absolutnym geniuszem. Niestety raczej nie do spełnienia. Chociaż definicja geniuszu jest płynna, więc może jak wynajdę coś wielkiego to mnie za takiego uznają
Poza tym to mam zamiar zostać lekarzem i zmienić świat oraz zobaczyć tyle krajów (i pomieszkać w nich) ile się tylko da. Za największą porażkę życiową uznałabym mieszkanie całe życie w tym chorym kraju. I chciałbym umrzeć młodo. W 50-60 lat po prostu zasnąć i się nie obudzić. Bardzo nie chcę być stara i ułomna.
A póki co to moim marzeniem jest wyrwać się z pracy w urzędzie. I żeby rodzice byli zdrowi i długo żyli (tata szczególnie).

[ZamyslonaRoztargniona]

Napisane przez ama

Chciałabym być genialna. Jestem inteligentna, nawet bardzo (wiem, skromnie, ale mam na to papier ), ale chciałabym być absolutnym geniuszem. Niestety raczej nie do spełnienia. Chociaż definicja geniuszu jest płynna, więc może jak wynajdę coś wielkiego to mnie za takiego uznają
Poza tym to mam zamiar zostać lekarzem i zmienić świat oraz zobaczyć tyle krajów (i pomieszkać w nich) ile się tylko da. Za największą porażkę życiową uznałabym mieszkanie całe życie w tym chorym kraju. I chciałbym umrzeć młodo. W 50-60 lat po prostu zasnąć i się nie obudzić. Bardzo nie chcę być stara i ułomna.
A póki co to moim marzeniem jest wyrwać się z pracy w urzędzie. I żeby rodzice byli zdrowi i długo żyli (tata szczególnie).

Znam takiego geniusza. Też jestem inteligentna ale przy nim dopiero zobaczyłam, że jest taki poziom, którego nigdy nie osiągnę.
Na pocieszenie powiem Ci, że facet nie jest szczęśliwy. Każda praca go nudzi, bo nie może w pełni korzystać ze swoich możliwości, czuje się ograniczony. Kobiety znaleźć sobie nie może, bo wszystkie są dla niego za głupie (w sensie że chciałby mieć równą sobie kobietę-geniusza). No i w parze z geniuszem idą braki na innych polach typu niedostosowanie społeczne, braki w inteligencji emocjonalnej.

[ama]

Napisane przez ZamyslonaRoztargniona

Znam takiego geniusza. Też jestem inteligentna ale przy nim dopiero zobaczyłam, że jest taki poziom, którego nigdy nie osiągnę.
Na pocieszenie powiem Ci, że facet nie jest szczęśliwy. Każda praca go nudzi, bo nie może w pełni korzystać ze swoich możliwości, czuje się ograniczony. Kobiety znaleźć sobie nie może, bo wszystkie są dla niego za głupie (w sensie że chciałby mieć równą sobie kobietę-geniusza). No i w parze z geniuszem idą braki na innych polach typu niedostosowanie społeczne, braki w inteligencji emocjonalnej.

Wcale nie zawsze, to stereotyp Też znam osobę genialną (której komuna zniszczyła możliwości) i to nie jest dziwak, wręcz przeciwnie. Być moze ty znasz tzw. sawantę (osobę autystyczną, która wykazuje wybitne zdolności). Oraz kto powiedział, że ja jestem szczęśliwa i dostosowana społecznie?

[ZamyslonaRoztargniona]

Napisane przez ama

Wcale nie zawsze, to stereotyp Też znam osobę genialną (której komuna zniszczyła możliwości) i to nie jest dziwak, wręcz przeciwnie. Być moze ty znasz tzw. sawantę (osobę autystyczną, która wykazuje wybitne zdolności). Oraz kto powiedział, że ja jestem szczęśliwa i dostosowana społecznie?

Mówię o tej konkretnej osobie.
Raczej to nie sawant. Nie jest to "chodząca encyklopedia". Chłopak szczególnie uzdolniony matematyczno-informatycznie (ale nie w stylu mówienia 17 lat ile to sekund czy ekspresowych rachunków pamięciowych).

[ina_123]

Wygrać/dostać 10 mln złotych. To jest takie marzenie, które pozwoliłoby mi spełnić wszystkie marzenia

---------- Dopisano o 23:10 ---------- Poprzedni post napisano o 23:08 ----------

I dodam jeszcze, że mam dopiero 23 lata, a już spełniły się moje 2 marzenia, które jeszcze kilka lat temu wydawały się być nierealne. Więc dziewczyny, marzenia naprawdę się spełniają.

[Tutli]

Moje marzenia też głównie sprowadzają się do posiadania sporej liczby milionów na kontach Wtedy zakładałabym biznesy, które mnie interesują, wspierałabym młode talenty i uczyła kilku języków a pół roku spędzałabym w jakimś bardziej przyjaznym pod względem temperatury kraju.

Zaciekawiła mnie wypowiedź o marzeniu, by być geniuszem. Ja bałabym się być geniuszem, bo to może być dobre tylko wtedy, gdy ma się wielką pasję w życiu. Inaczej zbyt wiele rzeczy przychodzi Ci śmiesznie łatwo i wiesz, że nie musisz pracować, jak inni, by uzyskać krótkoterminowo świetne efekty (podobną zależność można zaobserwować na najlepszych studiach, gdzie część osób dostaje się z olimpiad a część po prostu ze świetnych matur i bardzo często te mniej utalentowane osoby osiągają znacznie więcej, niż wybitni olimpijczycy) . Pasja i ciężka praca są znacznie cenniejsze, niż geniusz, dlatego wielu wybitnych ludzi nie ma z geniuszem wiele wspólnego a ich wyniki są wynikiem pasji i gigantycznych nakładów pracy.

[makiii]

Napisane przez Mojwa

Zamieszkac w USA nieosiągalne, ale kto zabroni marzyć.

Zawsze intryguje mnie ta fascynacja Stanami, mieszkam tu i mogę szczerze powiedzieć, że w wielu aspektach życie w Polsce jest lepsze (np. jeśli Ci się coś stanie to tutaj 5 razy zastanowisz się czy dzwonić po kartkę bo jedna wizyta na pogotowiu/ w szpitalu może wpędzić Cię w długi na lata, a jeśli szukasz pracy to gdy pracodawca ma do wyboru Ciebie i Amerykanina o podobnych kwalifikacjach to najprawdopodobniej wybierze nativa.... więc nie ma tak kolorowo). No ale np. jako wakacje/wycieczkę USA jak najbardziej polecam

Co do wątku to moim marzeniem jest dobre zdrowie, dochody na takim poziomie, żeby było mnie stać na większość zachcianek (z tym, że moje zachcianki to np. operacja plastyczna nosa bo mam krzywą przegrodę ) i to, żebym na starość była sprawna i zachowała optymizm i radość życia a nie była zrzędzącą staruszką, która jest ciężarem dla innych (no ale to też wiąże się ze zdrowiem )

[cacajuate]

nie posiadam marzen

posiadam plany.

[ama]

Napisane przez Tutli

Moje marzenia też głównie sprowadzają się do posiadania sporej liczby milionów na kontach Wtedy zakładałabym biznesy, które mnie interesują, wspierałabym młode talenty i uczyła kilku języków a pół roku spędzałabym w jakimś bardziej przyjaznym pod względem temperatury kraju.

Zaciekawiła mnie wypowiedź o marzeniu, by być geniuszem. Ja bałabym się być geniuszem, bo to może być dobre tylko wtedy, gdy ma się wielką pasję w życiu. Inaczej zbyt wiele rzeczy przychodzi Ci śmiesznie łatwo i wiesz, że nie musisz pracować, jak inni, by uzyskać krótkoterminowo świetne efekty (podobną zależność można zaobserwować na najlepszych studiach, gdzie część osób dostaje się z olimpiad a część po prostu ze świetnych matur i bardzo często te mniej utalentowane osoby osiągają znacznie więcej, niż wybitni olimpijczycy) . Pasja i ciężka praca są znacznie cenniejsze, niż geniusz, dlatego wielu wybitnych ludzi nie ma z geniuszem wiele wspólnego a ich wyniki są wynikiem pasji i gigantycznych nakładów pracy.

Ja właśnie jestem takim olimpijczykiem. Trzy wygrane olimpiady w LO, cztery w gimnazjum (a co se będę żałować . Myślę, że trochę mieszasz pojęcia mówiąc raz o pasji, a raz o etyce pracy. Moim zdaniem pasja to jedno, a umiejętność ciężkiej pracy to co innego. Znam, między innymi dzięki olimpiadom, wiele osób niebywale zdolnych. I nikt z nich nie był leniwy. Nawet geniusz nie zdziała zbyt wiele nie mając podstawowej wiedzy. Moim zdaniem problem nie leży w tym, że osoby bardzo zdolne/ genialne idą na łatwiznę, bo wszystko im łatwo przychodzi (jak się okazuje wcale nie tak łatwo wbrew pozorom, a poza tym im jest się bystrzejszym tym więcej chce się wiedzieć i dociekać), ale w tym, że są ze wszystkiego albo z bardzo wielu dziedzin dobre. Jak się jest świetnym z matematyki, biologii, chemii i filozofii, ale także z literatury (ta jest szczególnie pociągająca, bo daje sporo do myślenia) to trudno jest coś wybrać i skupić się na jednym. Na wczesnym etapie edukacji nie jest do złe, bo jestem przekonana, że wiedza ogólna i interdyscyplinarna jest ważna i konieczna do rozwoju człowieka, ale schody zaczynają się pod koniec liceum kiedy trzeba wybrać studia. I potem się człowiek miota i kończy planując trzeci kierunek studiów, bo dopiero w wieku dwudziestu kilku lat (albo i póżniej) jest się w stanie zdecydować w czym jednak jest najlepszy. Albo i nie jest i tak tkwi imając się różnych prac, a każda nudniejsza od kolejnej. To też problem naszego systemu edukacji, który ma problem z pracą z dzieckiem bardzo zdolnym, bo im człowiek zdolniejszy tym trudniej taką osobę odpowiednio poprowadzić, żeby zapewnić jej wykorzystanie jej potencjału, bo dzieci zdolne się nudzą i zaczynają grymasić, więc budzą niecheć nauczycieli. No i jest jeszcze problem definicyjny. Kto jest geniuszem? Czy osoba wybitne uzdolniona w jednej dziedzinie, ale słaba w innej nim jest? Czy może geniuszami są tylko osoby uzdolnione w wielu dziedzinach? Są osoby, które w testach IQ wypadają słabo w części werbalnej, ale świetnie w matematycznej, ale są i takie, które w obu częściach wykraczają daleko poza normę. Czy tylko druga jest geniuszem, czy pierwsza także? Straszny OF, przepraszam, ale potrzebowałam się odnieść

[So_close]

A u mnie mało orginalnie
Na pewno domek z dużym ogrodem , to po pierwsze. Niby całkiem realne, ale nie za cenę życia na kredyt przez 30 lat i zaciskania pasa przez całe życie.

Drugie to tak dobra sytuacja finansowa, żebym nie musiala pracować u kogoś na etacie, za to mogła zająć się czymś, co lubię. A w moim przypadku otwarcie czegoś swojego jest bardzo mało prawdopodobne

Mam też bardziej realne marzenia, typu miłość i podróże, ale w tej kwestii uważam, że jak się chce to można

[201704110957]

[1=b82ed09e83d6cc96f3cec4b 39c6008ed9e8c5acd_5dd3308 25eb9e;51503124]Zatrzymac sie na sprawnosci i wygladzie 30-latki i wygladac tak do smierci :P[/QUOTE]

Też dopisuje jeszcze na moją listę

[chwast]

Mieszkać w jakimś drapaczu chmur w San fransisco. Z takich dlugoplanowych materialnych.


Wysłano przez tapatalk

[aveeline]

moim marzeniem jest żyć szczęśliwie.
w tym zawarte jest przede wszystkim zdrowie moje i bliskich mi osób, bo bez zdrowia nie cieszyłby mnie żaden papierek 100 czy 200 zł.
z takich głupiutkich materialnych: chciałabym pojechać i zobaczyć wrak Titanica lub jakiekolwiek przedmioty z jego wyłowione, bo fascynuje mnie to odkąd pamiętam, a pierwszy raz zobaczyłam film, mając 7 lat, może 8 (obecnie mam niecałe 22). zawsze szukałam jak najwięcej informacji o statku, tamtych czasach, naczytałam się mnóstwo książek, a sama historia miłosna Rose i Jacka akurat najmniej mnie interesuje w tym wszystkim.
no i z takich ważnych: chciałabym zostać już do końca życia z obecnym chłopakiem, mając jakieś 70 lat, popatrzeć na niego jak siedzi w fotelu i powiedzieć: Ty staruchu, a pamiętasz, jakie my odwalaliśmy rzeczy, będąc młodzi?
już nieważne, czy w domu z ogródkiem czy nadal w wynajętej kawalerce, po prostu, żeby akurat on siedział w tym cholernym fotelu.

żeby mama była jak najdłużej zdrowa i szczęśliwa, żeby przeżyła mnie.
nie chorować i nie umierać w bólach, raczej spokojnie.
i chciałabym umrzeć przed wszystkimi moimi bliskimi, żeby nie musieć przeżywać ich śmierci.

[cacajuate]

Napisane przez aveeline

moim marzeniem jest żyć szczęśliwie.
w tym zawarte jest przede wszystkim zdrowie moje i bliskich mi osób, bo bez zdrowia nie cieszyłby mnie żaden papierek 100 czy 200 zł.
z takich głupiutkich materialnych: chciałabym pojechać i zobaczyć wrak Titanica lub jakiekolwiek przedmioty z jego wyłowione, bo fascynuje mnie to odkąd pamiętam, a pierwszy raz zobaczyłam film, mając 7 lat, może 8 (obecnie mam niecałe 22). zawsze szukałam jak najwięcej informacji o statku, tamtych czasach, naczytałam się mnóstwo książek, a sama historia miłosna Rose i Jacka akurat najmniej mnie interesuje w tym wszystkim.

.

To się musisz śpieszyć, o ile się nie mylę, bo słyszałam, że ten wrak szybciutko się rozpada. Był zrobiony z kiepskiej stali jak na nasze czasy, a i już prawie 100 lat od katastrofy stuknęło .... Zadowoliłabyś się innym wrakiem? Bo można nurkować w paru płytszych i cieplejszych miejscach :P