Opieka nad własnym dzieckiem mnie przerasta...

[MonikaDorota]

Witam!
Może jest już gdzieś na forum taki temat w którym mamy mogą sie wyżalić i porozmawiać z innymi mami które mają czasem już dość 24h opieki nad dzieckiem, ale mi nie udało sie go znaleźć...
Zaczne od tego, że kocham swoją roczną dzidzie nad życie, ale ten rok tak dał mi popalić, że przyszedł taki moment, że mam dość... Jestem oczywiście z ojcem dziecka w związku, ale on dużo pracuje i większość czasu jestem sama Moja mama mi pomaga, ale też nie mam sumienia jej ciągle męczyć, ponieważ jak wrócę do pracy to ona będzie siedzieć z dzieckiem i chcę żeby teraz jeszcze korzystała z uroków emerytury na którą niedawno przeszła. Nie mam wielkiego grona znajomych i też nie chcę swoim koleżankom wiecznie marudzić, więc pomyślałam o forum. Jeszcze tylko półtora miesiąca będę siedzieć w domu zanim wrócę do pracy, a wydaje mi się jakby to miało być wiecznościa. Nigdy nie myślałam, że tak będę tęsknić za pracą... za kontaktem z ludźmi, nawet tęsknię za codzienną jazdą autobusem do pracy tęsknię chyba za wszystkim co nie jest związane z opieką nad dzieckiem...
Wiem, że są mamy które świetnie sobie radzą i maja dużo satysfakcji z opieki nad dzieckiem, ale ja niestety taką mamą nie jestem dla mnie jest to mega frustrujace zajęcie i licze na to że sa wśród Was są mamy które czują to co ja... Mój TŻ nie jest w stanie mnie zrozumieć i nie mam co z nim gadać na ten temat, więc czekam na Was mamuśki chcące pogadać o tym że siedzenie z dzieckiem w domu to nie jest bajka

[marsi11]

tak sobie mysle,ze te kobiety co maja jedno dziecko maja kolorowo.
bo mnie opieka nad trojka czasami przerasta )
podziwiam kobiety co maja 4-5 dzieci.Szacun
Wysłane z mojego GT-I9505 przy użyciu Tapatalka

[Demeter]

Napisane przez MonikaDorota

W
Mój TŻ nie jest w stanie mnie zrozumieć i nie mam co z nim gadać na ten temat, więc czekam na Was mamuśki chcące pogadać o tym że siedzenie z dzieckiem w domu to nie jest bajka

Hej
Tak, siedzenie z dzieckiem w domu jest ciezkie.
Ja mam dwójkę z małą roznicą wieku 1,5 roku i nie daje czasem rady. Mam ochote wyjsc i nie wracać no chociaż na kilka h, bo bym sie steskniła

[ajah]

Napisane przez MonikaDorota

Witam!
Może jest już gdzieś na forum taki temat w którym mamy mogą sie wyżalić i porozmawiać z innymi mami które mają czasem już dość 24h opieki nad dzieckiem, ale mi nie udało sie go znaleźć...
Zaczne od tego, że kocham swoją roczną dzidzie nad życie, ale ten rok tak dał mi popalić, że przyszedł taki moment, że mam dość... Jestem oczywiście z ojcem dziecka w związku, ale on dużo pracuje i większość czasu jestem sama Moja mama mi pomaga, ale też nie mam sumienia jej ciągle męczyć, ponieważ jak wrócę do pracy to ona będzie siedzieć z dzieckiem i chcę żeby teraz jeszcze korzystała z uroków emerytury na którą niedawno przeszła. Nie mam wielkiego grona znajomych i też nie chcę swoim koleżankom wiecznie marudzić, więc pomyślałam o forum. Jeszcze tylko półtora miesiąca będę siedzieć w domu zanim wrócę do pracy, a wydaje mi się jakby to miało być wiecznościa. Nigdy nie myślałam, że tak będę tęsknić za pracą... za kontaktem z ludźmi, nawet tęsknię za codzienną jazdą autobusem do pracy tęsknię chyba za wszystkim co nie jest związane z opieką nad dzieckiem...
Wiem, że są mamy które świetnie sobie radzą i maja dużo satysfakcji z opieki nad dzieckiem, ale ja niestety taką mamą nie jestem dla mnie jest to mega frustrujace zajęcie i licze na to że sa wśród Was są mamy które czują to co ja... Mój TŻ nie jest w stanie mnie zrozumieć i nie mam co z nim gadać na ten temat, więc czekam na Was mamuśki chcące pogadać o tym że siedzenie z dzieckiem w domu to nie jest bajka

Pytanie co cię w tym siedzeniu (jak sama to określasz) najbardziej męczy i przytłacza ?

Jesteś z dzieckiem długo w domu, jak dbałaś o swoje samopoczucie w tym czasie ?

---------- Dopisano o 23:42 ---------- Poprzedni post napisano o 23:41 ----------

Napisane przez marsi11

tak sobie mysle,ze te kobiety co maja jedno dziecko maja kolorowo.
bo mnie opieka nad trojka czasami przerasta )
podziwiam kobiety co maja 4-5 dzieci.Szacun
Wysłane z mojego GT-I9505 przy użyciu Tapatalka

od dziecka i predyspozycji zależy. Jak widać po poście autorki, nie wszystkie matki jednego dziecka mają kolorowo

[marsi11]

i te co maja dwa i trzy takze nie maja

Wysłane z mojego GT-I9505 przy użyciu Tapatalka

---------- Dopisano o 22:47 ---------- Poprzedni post napisano o 22:43 ----------

a tak z innej beczki, skonczylam czytac genialna ksiazke pt "pokochac ukraine " i zdumiala mnie jedna rzecz-obraz ukrainek matek, kobiety niesamowicie zaradne ktore swietnie opiekuja sie swoimi pociechami, prowadzw dom i pracuja zawodowo i laczenie tych obowiazkow jest dla nich czyms naturalbym.Kurde ciekawe jak one to robia bo ja czasem uwazam,ze to czyn heroiczny

Wysłane z mojego GT-I9505 przy użyciu Tapatalka

[ajah]

Napisane przez marsi11

i te co maja dwa i trzy takze nie maja

Wysłane z mojego GT-I9505 przy użyciu Tapatalka

jasne, ale co to ma do rzeczy ? w sensie jak to pomaga autorce ?

[marsi11]

Napisane przez ajah

jasne, ale co to ma do rzeczy ? w sensie jak to pomaga autorce ?

ze taki nasz los niestety
pomoc nie umiem jedynie moge powiedziec ze dzieci dorosna ( z moim starszym dopiero problemy sie zaczynaja ) a po drugie na szczescie wiele kobiet ma takie dylematy wiec nie jest sama

Wysłane z mojego GT-I9505 przy użyciu Tapatalka

[ajah]

Napisane przez marsi11

i te co maja dwa i trzy takze nie maja

Wysłane z mojego GT-I9505 przy użyciu Tapatalka

---------- Dopisano o 22:47 ---------- Poprzedni post napisano o 22:43 ----------

a tak z innej beczki, skonczylam czytac genialna ksiazke pt "pokochac ukraine " i zdumiala mnie jedna rzecz-obraz ukrainek matek, kobiety niesamowicie zaradne ktore swietnie opiekuja sie swoimi pociechami, prowadzw dom i pracuja zawodowo i laczenie tych obowiazkow jest dla nich czyms naturalbym.Kurde ciekawe jak one to robia bo ja czasem uwazam,ze to czyn heroiczny

Wysłane z mojego GT-I9505 przy użyciu Tapatalka

Pewnie nie pracują zawodowo i nie buntują się nadmiernie takiemu systemowi. Jak już przy tym jesteśmy to w Skandynawii pojawił się problem matek cierpiących na wypalenie, problemy z niskim nastrojem- u kobiet młodych 40 lat w wzwyż . Ponoć wiąże się to z dazeniem do perfekcji zarowno w domu jak i w pracy.

[MonikaDorota]

Dziewczyny, nie ma co sie licytować czy ciężko jest z jednym czy wiecej dzieci, bo wiadomo, że im więcej tym trudniej. Czasem poprostu przerasta to jedno...
Naprawdę nie spodziewałam sie, że to jest takie ciężkie... są kobiety i do nich ja należę którym nie pasuje być 24h na czyjeś żądanie. Te nie przespane noce, te czeste marudzenie, płacz dziecka to sa rzeczy których mam po kokarde... ostatnio jestem tak znerwicowana tym wszystkim, że nie mogę spać, a jak się nie wyspie to sie źle czuje i wogole jest masakra... Placze z byle powodu i boje sie ze to juz sa jakies zalążki depresji. Staram sie od czasu wyjsc z domu na miasto, spotkac sie ze znajomymi, czy na zakupy, ale nie jest to zbyt często :-(

[ajah]

Zacznij o siebie dbać i jeśli to możliwe organizuj sobie czas bez dziecka. Jeśli to jest czas z dzieckiem szukaj opcji, by
był dla ciebie choćby trochę atrakcyjny.
To na początek

Sent from my HTC One using Tapatalk

[MonikaDorota]

Wiem, że powinnam więcej zadbać o siebie i spędzać troche czasu bez dziecka, ale to nie jest takie proste... Po prostu często nie mam takiej możliwości, albo mam już tak wszystkiego dość, ze nawet z domu wyjść mi się nie chce w lato było o wiele łatwiej bo dużo czasu spedzalysmy na spacerach. Teraz gdy jest taka pogoda to wychodzimy na chwilke, albo nawet wcale i cały dzien siedzimy w domu. Ostatnio ja bylam przeziebiona, teraz moja dzidzia chyba zarazila sie ode mnie i jak tu wypocząć

[ajah]

Łatwe to pewnie nie jest, ale możliwie.
Dla mnie sytuacja jest jasna: albo coś zmienisz albo będzie coraz gorzej.
Nie możesz wyjść na kilka godzin bez dziecka i spędzić czas tak, by zregenerować siły ? Jeśli nie, to co stoi na przeszkodzie ?
Dbać o siebie też możesz w domu robiąc to co lubisz ( pytanie co sprawia ci przyjemność).

[daszna]

A ja rozumiem autorkę postu. Też mam takie momenty ze mam dosyc. Mała budzi się w nocy na karmienie, w dzień słabo śpi. Jak wychodzą zęby to jest słabo. Do tego mieszkam za granicą, nie mam zadnej babci żeby odpocząć, jestem z malutka 24h na dobę.rozumiem że ktoś może mieć dosc

[MonikaDorota]

Napisane przez daszna

A ja rozumiem autorkę postu. Też mam takie momenty ze mam dosyc. Mała budzi się w nocy na karmienie, w dzień słabo śpi. Jak wychodzą zęby to jest słabo. Do tego mieszkam za granicą, nie mam zadnej babci żeby odpocząć, jestem z malutka 24h na dobę.rozumiem że ktoś może mieć dosc

Dzięki, ze mnie rozumiesz i trzymam kciuki za Ciebie żeby takich chwil było jak najmniej

[ajah]

Napisane przez MonikaDorota

Dzięki, ze mnie rozumiesz i trzymam kciuki za Ciebie żeby takich chwil było jak najmniej

rozumiec, to ja rozumiem tyle, że uważam, ze warto coś z tym robić, a nie siedzieć i się nad soba użalać.

[MonikaDorota]

Napisane przez ajah

Łatwe to pewnie nie jest, ale możliwie.
Dla mnie sytuacja jest jasna: albo coś zmienisz albo będzie coraz gorzej.
Nie możesz wyjść na kilka godzin bez dziecka i spędzić czas tak, by zregenerować siły ? Jeśli nie, to co stoi na przeszkodzie ?
Dbać o siebie też możesz w domu robiąc to co lubisz ( pytanie co sprawia ci przyjemność).

Czasem naprawdę to jest niemożliwe mój ukochany sporo pracuje żeby jak najwięcej zarobić żeby jakoś nam sie żyło... jedna babcia pomaga mi jak może a druga pracuje na dwa etaty i nie mam sumienia jej męczyć, kolezanki mają swoje dzieci i też sa nieźle zalatane. Mieliśmy z narzeczonym oddac bobasa na weekend do dziadków żebyśmy mogli sobie gdzieś wyjść i się rozerwać, ale nie ma kiedy a to urodziny dzidzi, a to ona chora, potem ja bylam chora, teraz znów dzidzia chora i tak miesiąc zleciał...

[ajah]

Napisane przez MonikaDorota

Czasem naprawdę to jest niemożliwe mój ukochany sporo pracuje żeby jak najwięcej zarobić żeby jakoś nam sie żyło... jedna babcia pomaga mi jak może a druga pracuje na dwa etaty i nie mam sumienia jej męczyć, kolezanki mają swoje dzieci i też sa nieźle zalatane. Mieliśmy z narzeczonym oddac bobasa na weekend do dziadków żebyśmy mogli sobie gdzieś wyjść i się rozerwać, ale nie ma kiedy a to urodziny dzidzi, a to ona chora, potem ja bylam chora, teraz znów dzidzia chora i tak miesiąc zleciał...

nie wierze, ze przez rok niemożliwym było znalezienie czasu dla siebie. Poza tym, czasami zdrowie (w tym wypadku Twoje) jest bardziej istotne od dodatkowej kasy. Ojciec powinine zostac z dzieckiem, a ty mogłabys się zresetować i odreagować.
Wspomniałaś, ze tęsknisz za przebywaniem wśród ludzi, jeżdżeniem autobusem. Z dzieckiem tego robić nie możesz?
A i nie sprecyzowałaś co lubisz robić, co sprawia ci przyjemność, a to jest kluczowe. Wiele fajnych działań można przeprowadzać z dzieckiem czy przy dziecku (czytać, uprawiać sport, słuchać muzyki, itd.)

[MonikaDorota]

Ajah ja nie napisałam że przez cały rok nigdzie nie wychodziłam. Zdarzało mi się wyrwać od bobasa, ale ostatnio jakoś tak sie wszystko składa, że nie mam jak. I nie wiem czy Ty nie masz dzieci, albo masz grzeczniejsze, ale u mnie czytanie (co bardzo lubię) czy inne rzeczy tylko dla siebie robić przy dziecku graniczy z cudem... u mnie jest na etapie raczkowania i stawania przy meblach, więc musze mieć oczy na około głowy. Moze jestem poprostu mniej zorganizowana niz inne mamy, no ale cóż już taka jestem.
Ojciec dziecka stara sie jak może, ale on też potrzebuje trochę wytchnienia. Co do kasy to niestety jest nam potrzebna, więc musi tak pracować.
Ja nie jestem jakąś masochistką i jak mam możliwość wytchnienia to z niej korzystam, ale takich chwil nie jest tyle ile bym chciala.

[daszna]

MonikaDorota moja cora na tym samym etapie. Jak była mniejsza to było łatwiej 😉 z drugiej strony Jest mobilna więc może sama sobie sięgać różne rzeczy. Trzymaj się

[ajah]

Napisane przez MonikaDorota

Ajah ja nie napisałam że przez cały rok nigdzie nie wychodziłam. Zdarzało mi się wyrwać od bobasa, ale ostatnio jakoś tak sie wszystko składa, że nie mam jak. I nie wiem czy Ty nie masz dzieci, albo masz grzeczniejsze, ale u mnie czytanie (co bardzo lubię) czy inne rzeczy tylko dla siebie robić przy dziecku graniczy z cudem... u mnie jest na etapie raczkowania i stawania przy meblach, więc musze mieć oczy na około głowy. Moze jestem poprostu mniej zorganizowana niz inne mamy, no ale cóż już taka jestem.
Ojciec dziecka stara sie jak może, ale on też potrzebuje trochę wytchnienia. Co do kasy to niestety jest nam potrzebna, więc musi tak pracować.
Ja nie jestem jakąś masochistką i jak mam możliwość wytchnienia to z niej korzystam, ale takich chwil nie jest tyle ile bym chciala.

Mam dwójkę dzieci.
Gdy były male, a ja byłam na macierzyńskim am to co było dla mnie ważne w miarę możliwości. Nie miałam możliwości za bardzo, by wychodzić z domu bez dziecka, rodzina była daleko, bo mieszkamy poza Polską (do tego dochodziły inne utrudnienia).
Podczas obydwu urlopów robiłam kursy online i uprawiałam sport (w dom), pracowałam w ramach wolontariatu, gdy dziecko spało lub było pod czyjaś opieką.
Od jakiegoś czasu jestem samotną matką, pracuję (na niepełny etat), jedno z dzieci jest dzieckiem niepełnosprawnym. Stąd wiem, jak bardzo istotne jest dbanie o siebie i swoje potrzeby. Mówiąc krótko: im mniej o siebie dbasz, tym ciężej będzie ci funkcjonować.

[201711281320]

Napisane przez MonikaDorota

Ajah ja nie napisałam że przez cały rok nigdzie nie wychodziłam. Zdarzało mi się wyrwać od bobasa, ale ostatnio jakoś tak sie wszystko składa, że nie mam jak. I nie wiem czy Ty nie masz dzieci, albo masz grzeczniejsze, ale u mnie czytanie (co bardzo lubię) czy inne rzeczy tylko dla siebie robić przy dziecku graniczy z cudem... u mnie jest na etapie raczkowania i stawania przy meblach, więc musze mieć oczy na około głowy. Moze jestem poprostu mniej zorganizowana niz inne mamy, no ale cóż już taka jestem.
Ojciec dziecka stara sie jak może, ale on też potrzebuje trochę wytchnienia. Co do kasy to niestety jest nam potrzebna, więc musi tak pracować.
Ja nie jestem jakąś masochistką i jak mam możliwość wytchnienia to z niej korzystam, ale takich chwil nie jest tyle ile bym chciala.

Zorganizuj sobie tak przestrzeń w mieszkaniu żeby dziecko mogło swobodnie i bezpiecznie raczkować i stawać przy meblach. Wszystkie delikatne/wartościowe/niebezpieczne przedmioty przestaw w inne miejsce lub spakuj i wynieś na jakiś czas. Ja jak miałam raczkujące dzieci wszystko było opróżnione do wysokości 1,20 cm. W kuchni szafki najlepiej zabezpieczyć albo , jeżeli jest możliwość, montaż bramki.

Ojciec potrzebuje wytchnienia i Ty też. Lubisz czytać, spróbuj umówić się z mężem , że np. 2 razy w tygodniu on przejmuje dziecko po przyjściu z pracy, a Ty masz wolne- mogłabyś wyjść gdzieś lub zamknąć się w innym pokoju i poczytać lub wziąć odprężającą kąpiel.
Chyba Twój mąż ma jakiś wolny dzień w tygodniu i nie pracuje od świtu do nocy?

[MonikaDorota]

Ajah podziwiam Cię i gratuluje zaradności! U mnie już niedlugo skończy sie siedzenie w domu i wrócę do pracy. Pewnie wtedy będę tęsknić za tymi czasami gdy siedziałam z bobasem w domu
Wiem, że ważne jest to żeby o siebie też zadbać i jak tylko będę miała taką okazje to napewno to zrobie tylko moja dzidzia ma teraz potworny katar i nie mam sumienia nikomu podrzucac zasmarkanego i wiecznie marudzacego bobasa... musze to przetrwac

[golgie]

Nie Ty jedna i nie Ty ostatnia. Ja jestem z dwójką dzieci w domu od kilku lat(z krótką przerwą na powrót do pracy-ale wtedy odpoczęłam:P), więc wiem o czym mowa. Musisz choć czasem znaleźć czas na chwile tylko dla Ciebie-sport, kino, książka, kąpiel, hobby. Ja też często nie mam jak ,,podrzucić" dzieci na weekend dziadkom, bo jedni ciut zbyt wiekowi, a drudzy jeszcze pracują i często nie chce im się, poza tym u mnie raz jedno raz drugie lub oboje dzieci chorują i klops. Mąż też pracuje, czasem dłużej, czasem krócej, ale wielu spraw domowych nie ogarnia, więc chcąc, nie chcąc ja się tym muszę zająć. Gotowanie, sprzątanie, pranie, zakupy, lekarze są na mojej głowie, ale jak tylko się da wychodzę sobie na kawę, staram się ćwiczyć min. 3-4x w tygodniu, bo to mnie trochę odstresowuje. Dla mnie pojawienie się dzieci było sporą zmianą, bo zawsze pracowałam, zajmowałam się też intensywnie sportem zawodowo, więc na początku było się ciężko przestawić, ale odkryłam co mnie relaksuje, co pomaga mi się oderwać od codzienności, ułożyłam sobie życie na nowo i jest mi teraz lepiej, choć opieka nad dziećmi to nie jest bułka z masłem-nie oszukujmy się
Musisz się umówić z mężem na czas tylko dla Ciebie, po prostu.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez ajah

nie wierze, ze przez rok niemożliwym było znalezienie czasu dla siebie. Poza tym, czasami zdrowie (w tym wypadku Twoje) jest bardziej istotne od dodatkowej kasy. Ojciec powinine zostac z dzieckiem, a ty mogłabys się zresetować i odreagować.
Wspomniałaś, ze tęsknisz za przebywaniem wśród ludzi, jeżdżeniem autobusem. Z dzieckiem tego robić nie możesz?
A i nie sprecyzowałaś co lubisz robić, co sprawia ci przyjemność, a to jest kluczowe. Wiele fajnych działań można przeprowadzać z dzieckiem czy przy dziecku (czytać, uprawiać sport, słuchać muzyki, itd.)

Bardzo często spotykam się z opinią: ojej, pani autobusem z 2 dzieci, podziwiam!
A w tym nie ma nic dziwnego ani strasznego. Najpierw starsza + młodsza, więc i wózek, teraz obie za rękę i tyle.
Kiedy starsza miała rok, zaczęłam do sali zabaw chodzić czasem. Super sprawa, bo mogłam posiedzieć, poczytać, a ona łaziła, zaglądała we wszystkie bezpieczne miejsca i ogarniała zabawki.

Napisane przez MonikaDorota

Ajah ja nie napisałam że przez cały rok nigdzie nie wychodziłam. Zdarzało mi się wyrwać od bobasa, ale ostatnio jakoś tak sie wszystko składa, że nie mam jak. I nie wiem czy Ty nie masz dzieci, albo masz grzeczniejsze, ale u mnie czytanie (co bardzo lubię) czy inne rzeczy tylko dla siebie robić przy dziecku graniczy z cudem... u mnie jest na etapie raczkowania i stawania przy meblach, więc musze mieć oczy na około głowy. Moze jestem poprostu mniej zorganizowana niz inne mamy, no ale cóż już taka jestem.
Ojciec dziecka stara sie jak może, ale on też potrzebuje trochę wytchnienia. Co do kasy to niestety jest nam potrzebna, więc musi tak pracować.
Ja nie jestem jakąś masochistką i jak mam możliwość wytchnienia to z niej korzystam, ale takich chwil nie jest tyle ile bym chciala.

a czemu?
Nie da się chodzić w domu krok w krok za dzieckiem, niech samo poznaje świat - mało tego, daj utrudnienia takie, by były i ciekawe, i bezpieczne. Poduszki na podłodze, piłki, tunel, namiot jakiś - tu fajnie ikea się sprawdzi taki z dziurami:

http://www.ikea.com/pl/pl/catalog/products/10243574/

Pochowaj rzeczy niebezpieczne, które może dziecko dosięgnąć i tyle.

Napisane przez sliweczka85

Zorganizuj sobie tak przestrzeń w mieszkaniu żeby dziecko mogło swobodnie i bezpiecznie raczkować i stawać przy meblach. Wszystkie delikatne/wartościowe/niebezpieczne przedmioty przestaw w inne miejsce lub spakuj i wynieś na jakiś czas. Ja jak miałam raczkujące dzieci wszystko było opróżnione do wysokości 1,20 cm. W kuchni szafki najlepiej zabezpieczyć albo , jeżeli jest możliwość, montaż bramki.

Ojciec potrzebuje wytchnienia i Ty też. Lubisz czytać, spróbuj umówić się z mężem , że np. 2 razy w tygodniu on przejmuje dziecko po przyjściu z pracy, a Ty masz wolne- mogłabyś wyjść gdzieś lub zamknąć się w innym pokoju i poczytać lub wziąć odprężającą kąpiel.
Chyba Twój mąż ma jakiś wolny dzień w tygodniu i nie pracuje od świtu do nocy?

Nie każde też dziecko ma chęć na szafki kuchenne moja starsza miała możliwość otwierania u babci szafki z garami, u nas olewała. Młodsza olała na całego.

Czytnik polecam, z podświetlaniem nawet w nocy można, ileż ja się naczytałam karmiąc!

[MonikaDorota]

Dziewczyny, teoretycznie ja to wszystko wiem ale w praktyce to nie jest takie proste... np teraz od trzech tygodni nie mialam jak wyrwac sie z domu, bo po pierwsze moj bobas cos ostatnio sporo choruje, my tez i tak sie chyba nawzajem zarazamy (coz taka pora roku nastala), po drugie tata dziecka ma nieregularna prace, raz pracuje na 1 zmiane raz na 2 i to czasem zmienia sie z dnia na dzien i jak sobie cos zaplanuje to czesto nie wypala bo nagle idzie inaczej pracy... ostatnio juz trzeci tydzien przekladam spotkanie z kolezanka na miescie bo caly czas cos stoi nam na drodze
U mnie moze problemem tez jest to, ze mama zostalam po 30 i niespodziewanie przez wiele lat zylam sobie jak chcialam, robilam co, gdzie i kiedy chcialam a teraz tak nie moge i chyba jeszcze sie z tym nie pogodzilam i dlatego tak jakos mi chwilami ciezko...
Jeszcze ja mam chyba cos z glowa, bo czesto gesto mialam tak, ze jak zostawialam bobasa z kims innym niz z tata to mialam wyrzuty sumienia, ze pozbywam sie dzidzi wiec staram sie wychodzic jak ojciec moze sie nia zajac.
Wiem, ze to dosc glupie, te wyrzuty sumienia, staram sie to sobie jakos tlumaczyc, ale jak na razie kiepsko mi to wychodzi ;( moze z czasem mi przejdzie... Wy tez tak mialyscie czy tylko ze mna jest cos nie tak i sama sie katuje glupotami?

[pani-jesień]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;53676072]Nie każde też dziecko ma chęć na szafki kuchenne moja starsza miała możliwość otwierania u babci szafki z garami, u nas olewała. Młodsza olała na całego [/QUOTE]

No co Ty? U nas otwieranie szafek kuchennych to największa radocha, zostawiliśmy mu dwie, w których może grzebać, niech ma

[żurawinka]

Nie wiem po co roztrząsasz nadmiernie właściwie błahy problem, nie masz ciężko chorego dziecka, nie masz większych zmartwień zdecydowanie - piszesz że za miesiąc wracasz do pracy i problem sam się rozwiąże, wtedy "odetchniesz" Każda matka odczuwa czasem lub częściej niż czasem zmęczenie, zdenerwowanie itp. i każda może jeśli chce znaleźć na to sposób. Tyle pomysłów Ci dziewczyny podsunęły, ćwiczyć można obok dziecka, wieczorem lub rano pobiegać jak mąż wróci (polecam ), słuchać audiobooków, na spacerze jak Młoda uśnie książkę w rękę, nawet jeździć na dalsze place zabaw dla urozmaicenia ( no dobrze skoro jest jeszcze mała to nie skorzysta tak jak latem), raz w tyg. kino dla relaksu np., jeśli nie masz problemu chodzić sama, shopping z koleżankami lub bez. A przede wszystkim daj sobie prawo do odpoczynku.

[pani-jesień]

Napisane przez MonikaDorota

Dziewczyny, teoretycznie ja to wszystko wiem ale w praktyce to nie jest takie proste... np teraz od trzech tygodni nie mialam jak wyrwac sie z domu, bo po pierwsze moj bobas cos ostatnio sporo choruje, my tez i tak sie chyba nawzajem zarazamy (coz taka pora roku nastala), po drugie tata dziecka ma nieregularna prace, raz pracuje na 1 zmiane raz na 2 i to czasem zmienia sie z dnia na dzien i jak sobie cos zaplanuje to czesto nie wypala bo nagle idzie inaczej pracy... ostatnio juz trzeci tydzien przekladam spotkanie z kolezanka na miescie bo caly czas cos stoi nam na drodze
U mnie moze problemem tez jest to, ze mama zostalam po 30 i niespodziewanie przez wiele lat zylam sobie jak chcialam, robilam co, gdzie i kiedy chcialam a teraz tak nie moge i chyba jeszcze sie z tym nie pogodzilam i dlatego tak jakos mi chwilami ciezko...
Jeszcze ja mam chyba cos z glowa, bo czesto gesto mialam tak, ze jak zostawialam bobasa z kims innym niz z tata to mialam wyrzuty sumienia, ze pozbywam sie dzidzi wiec staram sie wychodzic jak ojciec moze sie nia zajac.
Wiem, ze to dosc glupie, te wyrzuty sumienia, staram sie to sobie jakos tlumaczyc, ale jak na razie kiepsko mi to wychodzi ;( moze z czasem mi przejdzie... Wy tez tak mialyscie czy tylko ze mna jest cos nie tak i sama sie katuje glupotami?

Katujesz się Jak raz na jakiś czas zostawisz dziecko z kimś innym niż tato, to ani dziecku nic nie będzie, ani Ty wyrodną się nie staniesz

[teQiba]

Napisane przez MonikaDorota

ostatnio juz trzeci tydzien przekladam spotkanie z kolezanka na miescie bo caly czas cos stoi nam na drodze

A koleżanka nie mogłaby wpaść do Ciebie? Albo Ty do niej?
Ja myślę, że się katujesz - tzn. w sensie, że za dużo nad tym wszystkim rozmyślasz. Rób to na co masz ochotę - tyle że z dzieckiem. Do kina wiadomo że nie pójdziesz, no ale na zakupy, do koleżanki - czemu nie?
Pamiętaj też że dziecku się udzielają Twoje nastroje, nie bez przyczyny mówi się, że szczęśliwa mama to szczęśliwe dziecko. Pośmiejcie się trochę, powygłupiajcie - zobaczysz, że od razu świat stanie się piękniejszy

[suszarka]

Napisane przez MonikaDorota

Dziewczyny, nie ma co sie licytować czy ciężko jest z jednym czy wiecej dzieci, bo wiadomo, że im więcej tym trudniej. Czasem poprostu przerasta to jedno...
Naprawdę nie spodziewałam sie, że to jest takie ciężkie... są kobiety i do nich ja należę którym nie pasuje być 24h na czyjeś żądanie. Te nie przespane noce, te czeste marudzenie, płacz dziecka to sa rzeczy których mam po kokarde... ostatnio jestem tak znerwicowana tym wszystkim, że nie mogę spać, a jak się nie wyspie to sie źle czuje i wogole jest masakra... Placze z byle powodu i boje sie ze to juz sa jakies zalążki depresji. Staram sie od czasu wyjsc z domu na miasto, spotkac sie ze znajomymi, czy na zakupy, ale nie jest to zbyt często :-(

dlatego ja wróciłam do pracy po 8 miesiącach bo inaczej oszalałabym zostając w domu.

wracasz za 1,5 miesiąca to niedługo. to raz. dwa, poszukaj jakieś niani, z którą zostawisz młode i się wyrwiesz albo na zakupy albo do kina albo gdziekolwiek. korzystaj z mamy, dla dziecka to też bardzo ważne, żeby miało inne osoby koło siebie. trzymam kciuki.