Mlaskanie, ciamkanie, siorbanie, chrapanie, cmokanie, ćlumkanie..

[Ra_Mehlaine]

Napisane przez Blablubli

Jestem Blablubli i jestem chora, dołączam do grupy wsparcia
Jest to odgłos skubania przy palcach i twarzy, czy to gryzienie, czy też skubanie palcami. O matko, jak mnie to wnerwia! Dźwięk tak cichy a ja go słyszę całą sobą i nie przesadzam w tym momencie Ja go wręcz czuję, nawet jeśli go nie słychać, po prostu wiem, że ktoś to właśnie robi, siedząc w pokoju.

Znam to! Koleżanka, z którą siedzę w ławce, ma całą twarz w pryszczach i potrafi przez całą lekcję je skubać paznokciami (ma jeszcze takie straaasznie długie). Potem zaś - żeby było ciekawiej - ogląda je i wydłubuje sobie spod nich cały brud, który się tam uzbierał. Mam ochotę jej poharatać twarz w takich momentach.
Albo jak bez przerwy drapie się w głowę... Matko Boska Częstochowska. ☠☠☠☠icy można dostać.

[Nameria]

Ja mam koleżankę na kursie z którą niestety siedzę w ławce. Dziewczyna jest miła, śmieszna, fajnie się z nią rozmawia ale non stop wciąga gile. Tak mnie to wnerwia. Już chciałam się przesiąść ale nie mam gdzie bo reszta ławek zajęta, zreszta głupio tak, co jej powiem, przesiadam się bo glile wciągasz.
Kiedyś zaproponowałam jej chusteczkę bo myślałam, że może nie ma a ona do mnie " ojej, przeszkadza Ci, że tak wciągam, przepraszam ale nie umiem inaczej " i dalej je wciąga a mnie ciary przechodzą i na kursie skupić się nie mogę

[2016050952]

Wciąganie kataru to po prostu złe maniery.

[Leseratte93]

Szkoda, że dopiero teraz odkryłam ten wątek i widzę, że nie jestem sama

Ja już psychicznie nie wytrzymuję z osobą w rodzinie, która non stop pociąga nosem. Po prostu jak to słyszę, to zaczynam się trząść, kłuje mnie serce, zaczyna boleć głowa, chce mi się płakać i krzyczeć. Już zgłupiałam - czy to ze mną czy z nią jest coś nie tak? Już stałam się jednym wielkim kłębkiem nerwów a moje relacje rodzinne uległy zniszczeniu, kłócę się ze wszystkimi dookoła.

Dodatkowo często podróżuję pociągiem do aktualnego miejsca pracy, co również jest dla mnie torturą - gdy pociąg hamuje, mam ochotę zwinąć się w kłębek, zatkać uszy i krzyczeć.

Ostatnio również odkryłam, że "nienaturalnie" drażni mnie siorbanie. Niestety, przebywając w domu rodzinnym jestem skazana na kilkugodzinne codzienne tortury siorbiąco-pociągające, co sprawia, że już psychicznie po prostu wysiadam.

[Jall]

Mnie do szału doprowadza cykanie zegara. Doszło do tego, że musieliśmy wymienić zegary w pokoju OBOK, bo wiecznie chodziłam niewyspana...

[kizdaM]

Napisane przez Leseratte93

Szkoda, że dopiero teraz odkryłam ten wątek i widzę, że nie jestem sama

Ja już psychicznie nie wytrzymuję z osobą w rodzinie, która non stop pociąga nosem. Po prostu jak to słyszę, to zaczynam się trząść, kłuje mnie serce, zaczyna boleć głowa, chce mi się płakać i krzyczeć. Już zgłupiałam - czy to ze mną czy z nią jest coś nie tak? Już stałam się jednym wielkim kłębkiem nerwów a moje relacje rodzinne uległy zniszczeniu, kłócę się ze wszystkimi dookoła.

Dodatkowo często podróżuję pociągiem do aktualnego miejsca pracy, co również jest dla mnie torturą - gdy pociąg hamuje, mam ochotę zwinąć się w kłębek, zatkać uszy i krzyczeć.

Ostatnio również odkryłam, że "nienaturalnie" drażni mnie siorbanie. Niestety, przebywając w domu rodzinnym jestem skazana na kilkugodzinne codzienne tortury siorbiąco-pociągające, co sprawia, że już psychicznie po prostu wysiadam.

Siorbanie to faktycznie udręka, chociaż tak na prawdę nie ma tego jednego dźwięku, który jest najgorszy...bo każdy drażni w równy sposób. Siorbanie, mlaskanie, ciąganie nosem, sapanie, świszczenie, głośne przełykanie, głośne mielenie jedzenia w buzi, chrupanie chipsów, jedzenie czegoś twardego (orzechy, jabłka), skubanie pod paznokciami, itd itp, to pierwsze co przychodzi mi do głowy. Z tym, że u mnie dochodzą również już bodźc wzrokowe, tj. nieustanne machanie stopą przez Tż-ta, jego ciągłe skubanie skórek i paznokci....
Nie będę się wdrażać znowu w temat, bo na samą myśl zaczynam się denerwować

[2016070953]

jeszcze jest obrywanie strupów i ich zjadanie bleeee

[Betty213]

mój kolega pracuje z panią która ciągle świszcze przez nos! Nie wiem jak on wytrzymuje z nią już chyba z 5 lat w jednym pomieszczeniu

[Nightmare666]

Napisane przez hardgirl123

jeszcze jest obrywanie strupów i ich zjadanie bleeee

Coooo?

[karolCc]

Mnie denerwuje odgłos uderzania sztućców o naczynia (jak i odgłos kładzenia naczyń na szklanym stole).

[Linka25]

Napisane przez Jall

Mnie do szału doprowadza cykanie zegara. Doszło do tego, że musieliśmy wymienić zegary w pokoju OBOK, bo wiecznie chodziłam niewyspana...

u mnie to samo, tykanie zegara = mój niepokój

zauważyłam, że w różnych okresach życia odgłosy ciumkania, mlaskania i siorbania denerwują mnie bardziej lub trochę mniej, ciekawe od czego to zależy?

ostatnio w autobusie musiałam się przesiąść, bo facet za mną żuł gumę tak, że szczerze go nienawidziłam i miałam ochotę udusić

[kizdaM]

Napisane przez karolCc

Mnie denerwuje odgłos uderzania sztućców o naczynia (jak i odgłos kładzenia naczyń na szklanym stole).

No i podczas jedzenia stukanie sztućcami o zęby, przygryzaniu sztućców no nie wiem jak to nazwać, ale chyba zrozumiecie

[Leseratte93]

Napisane przez Linka25

u mnie to samo, tykanie zegara = mój niepokój

zauważyłam, że w różnych okresach życia odgłosy ciumkania, mlaskania i siorbania denerwują mnie bardziej lub trochę mniej, ciekawe od czego to zależy?

ostatnio w autobusie musiałam się przesiąść, bo facet za mną żuł gumę tak, że szczerze go nienawidziłam i miałam ochotę udusić

Ja myślałam, że wyjdę z siebie i stanę obok jak ostatnio jechałam autobusem a za mną siedział młody chłopak, który non stop pociągał nosem. 40 minut tortur

[Linka25]

Napisane przez Leseratte93

Ja myślałam, że wyjdę z siebie i stanę obok jak ostatnio jechałam autobusem a za mną siedział młody chłopak, który non stop pociągał nosem. 40 minut tortur

pociąganie nosem mnie irytuje, ale mlaskanie... mlaskanie budzi we mnie agresję i nienawiść do osoby która to robi

[Laura2112]

Nie toleruję.

[rosli]

Ooooo witajcie bratnie dusze! Jak to dobrze, że nie jestem sama na tym świecie z mizofonią. Wiem o niej od jakiś 5/6 lat , a zmagam się i od dziecka. Kiedy wygrzebałam w internetach nazwę MIZOFONIA poczułam ulgę. Było to dawno temu, jednak wciąż nie powiedziałam o tym rodzicom. Tłumię w sobie te wszystkie złe emocje, chęć płaczu, ucieczki i krzyku za każdym razem jak usłyszę choćby przeżuwanie. Nie spędzam czasu z rodzicami żeby uniknąć denerwujących dźwięków. Nie radzę sobie z tym. Boję się im powiedzieć, nie wiem jak to zrobić... tak, od ponad pięciu lat.
Teraz kieruję pytanie do Was JAK powiedzieć o tym rodzicom? Jak Wy to zrobiłyście i zrobiliście? Panicznie się boję tego kroku, każde moje podejście kończyło się zamin się zaczęło.

[kizdaM]

Napisane przez rosli

Ooooo witajcie bratnie dusze! Jak to dobrze, że nie jestem sama na tym świecie z mizofonią. Wiem o niej od jakiś 5/6 lat , a zmagam się i od dziecka. Kiedy wygrzebałam w internetach nazwę MIZOFONIA poczułam ulgę. Było to dawno temu, jednak wciąż nie powiedziałam o tym rodzicom. Tłumię w sobie te wszystkie złe emocje, chęć płaczu, ucieczki i krzyku za każdym razem jak usłyszę choćby przeżuwanie. Nie spędzam czasu z rodzicami żeby uniknąć denerwujących dźwięków. Nie radzę sobie z tym. Boję się im powiedzieć, nie wiem jak to zrobić... tak, od ponad pięciu lat.
Teraz kieruję pytanie do Was JAK powiedzieć o tym rodzicom? Jak Wy to zrobiłyście i zrobiliście? Panicznie się boję tego kroku, każde moje podejście kończyło się zamin się zaczęło.

Ja do tej pory nic nie powiedziałam, wie tylko mój chłopak i brat. Chociaż mama wie, że niektóe dźwięki mnie denerwują, ale chyba nie zdaje sobie sprawy z tego, że to nie jest jakieś widzi mi się. Czasem jak siorbnie i na nią spojrzę, to stara się tego nie robić, gorzej z dziadkami, bo oni o niczym nie wiedzą (a akurat mieszkałam w bloku, a dziadkowie sa moimi sądziadami, więc spędzaliśmy bardzo dużo czasu razem, spędzaliśmy, bo wyjechałam na studia a po studiach nie wróciłam do domu)
Czas ucieka, a to nie przechodzi, przez pół swojego życia się z tym męczę, a tu żadnej poprawy, wręcz bym powiedziała, że dochodzą coraz to nowe bodźce

[rosli]

Napisane przez kizdaM

Ja do tej pory nic nie powiedziałam, wie tylko mój chłopak i brat. Chociaż mama wie, że niektóe dźwięki mnie denerwują, ale chyba nie zdaje sobie sprawy z tego, że to nie jest jakieś widzi mi się. Czasem jak siorbnie i na nią spojrzę, to stara się tego nie robić, gorzej z dziadkami, bo oni o niczym nie wiedzą (a akurat mieszkałam w bloku, a dziadkowie sa moimi sądziadami, więc spędzaliśmy bardzo dużo czasu razem, spędzaliśmy, bo wyjechałam na studia a po studiach nie wróciłam do domu)
Czas ucieka, a to nie przechodzi, przez pół swojego życia się z tym męczę, a tu żadnej poprawy, wręcz bym powiedziała, że dochodzą coraz to nowe bodźce

Tak! Mnie na początku denerwowało tylko przeżuwanie i połykanie. Potem doszło pociąganie nosem, dłubanie skórek koło paznokci, stukanie sztućców aż boję się pomyśleć co będzie kolejne . Moi rodzice zdają sobie sprawę, że niektóre rzeczy mnie denerwują, ale nie wiedzą jakie inne okropne odczucia temu toważyszą. Chciałabym z mini normalnie spędzać czas, ale nie moge. Nie potarfię z tym wytrzymać. Jest coraz gorzej, rozważam udanie się do psychologa.

[karolCc]

Żucie gumy i robienie balonów... WRRRR!!!! :/
Zawsze się znajdzie ktoś taki w komunikacji miejskiej. W ogóle komunikacja miejska to piekło.

[Linka25]

Napisane przez rosli

Nie potarfię z tym wytrzymać. Jest coraz gorzej, rozważam udanie się do psychologa.

Pociesze Cie, że te odczucia czasem słabną, przynajmniej ja tak mam.

[Laura2112]

Ech, musielibyście słyszeć moje szczury jak pija wodę albo coś chrupią. A aktywne są nocą. Miło się zasypia

[kizdaM]

Napisane przez rosli

Tak! Mnie na początku denerwowało tylko przeżuwanie i połykanie. Potem doszło pociąganie nosem, dłubanie skórek koło paznokci, stukanie sztućców aż boję się pomyśleć co będzie kolejne . Moi rodzice zdają sobie sprawę, że niektóre rzeczy mnie denerwują, ale nie wiedzą jakie inne okropne odczucia temu toważyszą. Chciałabym z mini normalnie spędzać czas, ale nie moge. Nie potarfię z tym wytrzymać. Jest coraz gorzej, rozważam udanie się do psychologa.

Też myślałam nie raz o tym, by udać się do jakiegoś psychologa, problem polega na tym, że nadal mało kto zna mizofonię i nie wiem czy będzie w stanie komukolwiek z tym pomóc, nie wiedząc co to jest, więc odpuściłam sobie tę myśl. Chociaż nie ukrywam, że chciałabym mimo wszystko spróbować, ale boję się, ze jeśli ktoś nie wie o co chodzi to jeszcze mnie wyśmieje i tyle z tej pomocy będzie

Napisane przez karolCc

Żucie gumy i robienie balonów... WRRRR!!!! :/
Zawsze się znajdzie ktoś taki w komunikacji miejskiej. W ogóle komunikacja miejska to piekło.

NIENAWIDZĘ ludzi w komunikacji miejskiej, nie raz siedzi za mną starsza pani, która ciągle mlaska, albo jakaś młoda dziewczyna żująca gumę z otwartymi ustami, strzelanie balonów itd.

Napisane przez Linka25

Pociesze Cie, że te odczucia czasem słabną, przynajmniej ja tak mam.

Zazdroszczę, mi póki co nic nie minęło
Zanim ja i mój brat (rok starszy) wyjechaliśmy na studia, to denerwowało mnie jak obcinał paznokcie, potem on wyjechał na studia, więc już coraz rzadziej to słyszałam, potem ja wyjechał to już w ogóle. Jak razem przyjeżdżaliśmy do domu i czasem to robił (chociaż wiedział, że mnie to mega wkurza to wychodził chociaż do łazienki żeby tego aż tak nie było słychać), to miałam wrażenie, że to aż tak mnie nie dnerwuje. Teraz jak mieszkam z chłopakiem i on to robi, to jednak nie przestało mnie to denerwować może nie jakoś mega mocno, ale jednak mnie to denerwuje ...

Napisane przez Laura2112

Ech, musielibyście słyszeć moje szczury jak pija wodę albo coś chrupią. A aktywne są nocą. Miło się zasypia

Dźwięki wydawane przez zwierzęta nie denerwują tak bardzo jak przez ludzi (chociaż są też osoby, które i zwierzęta potrafią doprowadzić do szału).
Gdy wracam do domu lubię słuchać mojego kota, daję jej różne pyszności, które uwielbia i jej mlaskanie jest dla mnie słodkie a nie irytujące.

[karolCc]

Napisane przez Laura2112

Ech, musielibyście słyszeć moje szczury jak pija wodę albo coś chrupią.

U zwierzaków spoko, to nawet urocze

[Laura2112]

Wiem, że urocze,moja sąsiadka, ,jak przychodzi to tylko czeka, aż zaczną pić, ale jak się akurat zasypia...

[Linka25]

Siorbanie.... brrrr... Dziś znów to slyszałam Ciarki przeszły mnie po plecach.

[rosli]

Napisane przez Linka25

Pociesze Cie, że te odczucia czasem słabną, przynajmniej ja tak mam.

Jak słabną to wielkie zazdro u mnie jest coraz gorzej

[Blondi_Anna]

Ja również jestem mizofonikiem..
Rodzice się z tego wyśmiewają, mówią, że to bzdura itp..
Pamiętam jak nocowałam z 11 letnią kuzynką, i musiałam z nią spać w jednym łóżku. Nie miałam nic przeciwko temu, bardzo ją kocham i traktuję jak siostrę. Ale do rzeczy. Wykąpałyśmy się i poszłyśmy do łóżka. Ale mała nie chciała spać, ale oglądać bajki. Ja sobie cichutko leżałam i przeglądałam wizaż. Nagle słysze jak głośno mlaska, liże, i stuka zębami o lizaka. Myślałam że wybuchne. Poprostu się zagotowałam, i wyszłam z pokoju pod pretekstem mycia zębów. Wracam do pokoju, piekło się nie skończyło. Od tamtej nocy (2012 rok) nie zasypiam inaczej niż z poduszką na głowie. Leże na boku i mam ucho przykryte poduszką. To takjakby "hamuje" różne dzwięki.
Inna sytuacja też mnie wkurzyła. Była Wigilia. Wszyscy siedzą przy stole, choinka się błyszczy a ja jem swoją ulubioną zupe grzybową. Obok mnie siedział dziadek, który wzbudził we mnie ciarki. Otóż dziadek postanowił jeść karpia i ziemniaki. Nie mam nic przeciwko temu, sama jadłam. Ale te dźwięki jak mlaskał tymi kartoflami, połykał AAAAHHHHH byłam wsciekla. Po drugiej stronie siedziala mama ktora jadla barszcz. Oczywiscie nie obyło sie bez chlipniecia.
Jest wiele sytuacji kiedy te dzwieki mnie irytuja, czasami mam ochote komuś przywalić.

[Yakarta]

Dziewczyny, konsultowałam się z psychologiem w tej kwestii, zaproponował mi jakąś terapię poznawczo behawioralną czy coś takiego ( nie znam się), generalnie miało by się to opierać na tym, że miałabym przebywać z osobą, która wydaje drażniące mnie dźwięki, jak najdłużej potrafię. Jak poczuję, że już nie mogę wytrzymać to wychodzę. Następnym razem tak samo, i następnym znowu, w końcu miałoby być tak, że wytrzymam np. do końca obiadu z taką osobą, bo będę przyzwyczajona. I y czasem cała choroba ustąpi, bo to siedzi tylko w mojej głowie. Nie podjęłam nawet próby.. Nie ma szans, żebym nie zagotowała się z nerwów po 5 sekundach, a co dopiero tłumić to w sobie przez 2 minuty. Zbyt ryzykowne, mogłabym wybuchnąć i zrobić komuś krzywdę ;/

Tak więc jeśli Wam psycholog powie coś innego, to podzielcie się. Chętnie spróbuję. Może jakieś prochy


Odnośnie drażniących dźwięków, to moja mama jest mistrzem w irytowaniu mnie podczas "picia" herbaty. Ciężko nazwać to piciem, bo ona ją wsysa. nawet nie siorbie, a zwyczajnie wsysa jak powietrze. Rozumiałabym jeszcze gdyby robiła to jak herbata jest gorąca, ale to nie ma znaczenia. Może być lodowata, a ona i tak ją wsysa. Ja już nawet nie muszę słyszeć tego dźwięku, wystarczy, że kątem oka widzę, że ona bierze szklankę do ręki i już sama w głowie dorabiam do tego dźwięk i się nakręcam. Masakra jakaś.

[kizdaM]

Napisane przez Yakarta

Dziewczyny, konsultowałam się z psychologiem w tej kwestii, zaproponował mi jakąś terapię poznawczo behawioralną czy coś takiego ( nie znam się), generalnie miało by się to opierać na tym, że miałabym przebywać z osobą, która wydaje drażniące mnie dźwięki, jak najdłużej potrafię. Jak poczuję, że już nie mogę wytrzymać to wychodzę. Następnym razem tak samo, i następnym znowu, w końcu miałoby być tak, że wytrzymam np. do końca obiadu z taką osobą, bo będę przyzwyczajona. I y czasem cała choroba ustąpi, bo to siedzi tylko w mojej głowie. Nie podjęłam nawet próby.. Nie ma szans, żebym nie zagotowała się z nerwów po 5 sekundach, a co dopiero tłumić to w sobie przez 2 minuty. Zbyt ryzykowne, mogłabym wybuchnąć i zrobić komuś krzywdę ;/

Tak więc jeśli Wam psycholog powie coś innego, to podzielcie się. Chętnie spróbuję. Może jakieś prochy


Odnośnie drażniących dźwięków, to moja mama jest mistrzem w irytowaniu mnie podczas "picia" herbaty. Ciężko nazwać to piciem, bo ona ją wsysa. nawet nie siorbie, a zwyczajnie wsysa jak powietrze. Rozumiałabym jeszcze gdyby robiła to jak herbata jest gorąca, ale to nie ma znaczenia. Może być lodowata, a ona i tak ją wsysa. Ja już nawet nie muszę słyszeć tego dźwięku, wystarczy, że kątem oka widzę, że ona bierze szklankę do ręki i już sama w głowie dorabiam do tego dźwięk i się nakręcam. Masakra jakaś.

U mnie jest to samo, tez już odwracam głowę, by nie patrzeć, bo z irytacji dźwięków doszła irytacja wzrokowa (zapewne kojarzy mi się z jakimś drażniącym dźwiękiem :/ ) irytuje mnie jak mój chłopak ciągle macha stopami (kiedyś słyszałam te szuranie skarpetek o siebie), obgryzywane i skubane w kółko przez niego skórki (wiadomo, mlaskanie podczas ich obgryzywania no i jak je skubie pazurami to też to słychać ), już nie mówię o siorbaniu i tego typu rzeczach, bo to chyba każdy już zna

[rachuciachu]

Napisane przez Yakarta

(...)generalnie miało by się to opierać na tym, że miałabym przebywać z osobą, która wydaje drażniące mnie dźwięki, jak najdłużej potrafię. Jak poczuję, że już nie mogę wytrzymać to wychodzę. Następnym razem tak samo, i następnym znowu, w końcu miałoby być tak, że wytrzymam np. do końca obiadu z taką osobą, bo będę przyzwyczajona.

Wiem, że terapia poznawczo-behawioralna może przynosić jakieś dobre skutki, ale w przypadku mizofonii naprawdę ciężko mi to sobie wyobrazić. Nawet mimo wielkich chęci, bardzo ciężko byłoby mi wytrzymać dłuższy czas z osobą wydającą drażniące dźwięki. Wiadomo, jak mus to mus i czasem jak nie mam wyboru to wytrzymuję bez komentarza czy zwracania uwagi, ale na dłuższą metę to ciężkie...

Zauważyłam, że pisałam w tym wątku jakieś 2 lata temu i cóż, chyba mi się jeszcze pogorszyło. :P Obecnie najbardziej wkurzają mnie głośni sąsiedzi, którzy grają non-stop jakieś techno za ścianą. Wiem, że każdego by to denerwowało, ale powiem Wam, że raz się już prawie popłakałam z tej irytacji... -_-

btw: do linków z pierwszego posta można dorzucić ten do materiału z DD TVN: http://dziendobry.tvn.pl/wideo,2064,...ia,193257.html