ta blokada....

[craaazygirl]

mam taki problem w środe (byc moze pozniej) bede musiala wystopic przed klasa i opowiadac o sobie przez 4 minuty. ma to byc zmyslona autoprezentacja. problem w tym ze gdy musze wystapic przed wiekszym gronem : drży mi glos, czesto sie zacinam i musze co chiwle polykac sline . nie chodzi tu juz o to srodowe wystopienie ale ogolnie o to ze w wiekszym gronie paralizuje mnie trema. nie potrafie pozbierac mysli . to chyba wynika z mojej niesmialosci( nie mowiac juz o tym ze gdy widze chlopkaka ktory mi sie podoba to robie sie czerwona jak burak- nie potrafie tego powstrzymac a to moj najwiekszy problem) jestem raczej niesmiala ale bez przesady w znanym gronie smieje sie , zartuje , udzielam . wiec nie moge powiedziec ze jestem sztywniara. ale moja niesmialosc i to ze strasznie przejmuje sie ocena innych sprawia ze jest mi po prostu trudno... i dlatego chcialabym Wam sie spytac czy macie podobne problemy(ale chyba tylko ja jestem taka "inna") i jak sobie z nimi radzicie( z trema , czerwienieniem) choc nie przypuszczam by ktos mial takie problemy. to dla mnie trudne staram sie z tym walczyc ale jakos nie do konca moge sie przelamac...może Wy kidys mialyscie podobny problem ale potrafilyscie go zwalczyc?

[onemi]

rozumiem Cie.
Podobno ludzie najbardziej tuz po leku przed smiercia, boja sie wystepow publubicznych.
Ja na studiach mialam cos podobnego. Wtedy wolalam byc 4-5 w kolejnosci, zeby zobaczyc jak inni sobie radza a jednoczesnie miec to w miare szybko za soba. Czuje sie starszna adrenaline i strach ale co zrobic. Nie bedzie tak zle jak myslisz. Wez 3 glebokie wdechy i wydechy i do boju! badz twarda! i postaraj sie wyluzowac bo tak naprawde to nic takiego strasznego. Mozesz tez ta prezentacje obrocic w zarty, mozesz wymyslic cos smiesznego z ironia
Wszystko to kwestia zapanowania nad emocjami, wytlumaczenia sobie, ze nawet jesli popelnisz jakis blad to nic sie takiego nie stanie. Ludzie sie posmieja i zapomna, zaraz w kolejnosci ktos inny tez pewnie bedzie mial podobny problem. Nie jestes z tym sama.
Trzymam kcuki za Ciebie

[craaazygirl]

dziekuje bardo juz nie choc o sama prezentacje( choc nie ukrywam kosztuje mnie mnostwo nerwow) ale fakt wystepu przed ludzmi, to peszenie sie,. czerwienienie drzenie w glosie... dzekuje za kilka slow otuchy.
macie moze jakies skuteczne sposoby jak sobie z tym radzic..? moze pokonalyscie takie "fobie"( to chyba zbyt mocno powiedziane) ale jednak to bardzo utrudnia mi zycie... mysle ze chcialabym byc takim luzakiem co niczym sie nie przejmuje....(kwestia charakteru??!!)

[hecate]

Jak musze w robocie zebrac swoich wspolpracownikow na ogloszenia rozne to skupiam sie na jakiejs jednej osobie. Lub omiatajac tlumek nie skupiam sie na nikim. Pomaga tez karteczka z zapisanymi punktami, ktore chce sie poruszyc by uniknac pominiecia czegos.

Ale mi jest chyba latwiej bo ja jestem z natury smiala osoba.

[karta666]

Napisane przez craaazygirl

mam taki problem w środe (byc moze pozniej) bede musial wystopic przed klasa i opowiadac o sobie przez 4 minuty. ma to byc zmyslona autoprezentacja. problem w tym ze gdy musze wystapic przed wiekszym gronem : drży mi glos, czesto sie zacinam i musze co chiwle polykac sline . nie chodzi tu juz o to srodowe wystopienie ale ogolnie o to ze w wiekszym gronie paralizuje mnie trema. nie potrafie pozbierac mysli . to chyba wynika z mojej niesmialosci( nie mowiac juz o tym ze gdy widze chlopkaka ktory mi sie podoba to robie sie czerwona jak burak- nie potrafie tego powstrzymac a to moj najwiekszy problem) jestem raczej niesmiala ale bez przesady w znanym gronie smieje sie , zartuje , udzielam . wiec nie moge powiedziec ze jestem sztywniara. ale moja niesmialosc i to ze strasznie przejmuje sie ocena innych sprawia ze jest mi po prostu trudno... i dlatego chcialabym Wam sie spytac czy macie podobne problemy(ale chyba tylko ja jestem taka "inna") i jak sobie z nimi radzicie( z trema , czerwienieniem) choc nie przypuszczam by ktos mial takie problemy. to dla mnie trudne staram sie z tym walczyc ale jakos nie do konca moge sie przelamac...może Wy kidys mialyscie podobny problem ale potrafilyscie go zwalczyc?

Skad ta rozbierznosc w rodzaju czasownika?
Na poczatku czytam i mysle.
Fajny nick sobie chłopak dał

Nie wiem co Ci poradzić.
Weź moze sobie coś na uspokojenie, jakies zdrowe tabletki ziolowe sobie kup na uspokojenie.
Moze wtedy nie bedziesz sie tak denerwowac jak je wezmiesz przed jakims wystąpieniem

[craaazygirl]

nie, jestem dziewczyna. sorka literowka ale tylko w "bede musiał" ...to zaraz poprawie! zeby inni sie uz nie mylili!

*dzeki wszystkim ze staraci mi sie pomoc... fakt, ludziom śmiałym łatwiej w zyciu no ale po prostu musze sie zaakceptowac taka jaka jestem, to trudne bo nie lubie siebie. ale chyba lepiej akcjeptowac siebie niz ciagle ze soba walczyc.

takie pytanie: czy macie w nosie inne osoby, to co oni o was mysla czy raczej przejmujecie sie opinia innych?

[*Catherrine*]

Też kiedyś miałam takie problemy, ponieważ jestem raczej nieśmiałą osóbką. Przeszło mi z wiekiem. No może nie do końca, i może nie aż tak bardzo się denerwowałam ale widzę różnicę na plus u siebie. Przygotuj się dobrze (i na środę i zawsze gdy masz jakies wystąpienie) - nie będziesz się stresowac tym że nie umiesz dobrze tego co masz powiedizec. Przypatruj się osobom śmiałym, które się prezentują. I pomyśl sobie że chociaż jest dużo ludzi, (chocby w tej klasie przed którą prezentujesz) to jednak nie wszyscy się koniecznie "gapią" na Ciebie i uważnie słuchają, śledzą każdy gest.. Zawsze tak jest. Ktoś patrzy przez okno, ktoś coś pisze, inny obserwuje koleżankę która mu się podoba, inny coś czyta, pisze smsa itp. itd. I ja właśnie tak sobie zawsze myślałam i to mi pomagało. Po prostu starałam sie odsuwac od siebie myśli że wszyscy sie we mnie wpatrują i nasłuchują każde moje przełknięcie śliny Traktują Cię jak każdą inną osobą - z wielu - która wychodzi na środek i coś mówi. Tak "taśmowo".
A tak na uspokojenie to polecam melisę - ja piję codziennie bo lubię i to bardzo uspokaja jak się ma "stresa"

[*Catherrine*]

Napisane przez craaazygirl

nie, jestem dziewczyna. sorka literowka ale tylko w "bede musiał" ...to zaraz poprawie! zeby inni sie uz nie mylili!

*dzeki wszystkim ze staraci mi sie pomoc... fakt, ludziom śmiałym łatwiej w zyciu no ale po prostu musze sie zaakceptowac taka jaka jestem, to trudne bo nie lubie siebie. ale chyba lepiej akcjeptowac siebie niz ciagle ze soba walczyc.

takie pytanie: czy macie w nosie inne osoby, to co oni o was mysla czy raczej przejmujecie sie opinia innych?

Oczywiście że zaakceptowac siebie i pokochac a nie walczyc za sobą!!!

Ja się przejmuję opinią innych... Chociaż głośno mówię że nie i mnie to nie obchodzi to jednak tak..

[badzia987]

Hej.

Ja miałam podobnie. Z resztą do dzisiaj robie się czerwona jak coś mówię publicznie. Czuje takie gorące uderzenie od środka idące do głowy. Nie wspominając o zaschnietych ustach a co za tym idzie seplenieniu się podczas prezentacji.
Moją radą jest to, żebyś sie tak bardzo nie przejmowała tym co się dzieje w twoim organiźmie. Jeżeli cos mówisz lub o czymś opowiadasz to wyobraź sobie że mówisz do własnych rodziców albo do jakiejś dobrej koleżanki. Staraj się słuchaczy zainteresować swoim tematem. Jak sie wczujesz w to co mówisz to zapomnisz o czerwienieniu się i innych rzeczach. Jeśli jednak tak bardzo się boisz to pomysl że za tydzień juz nie będziesz pamiętała o tym wystąpieniu bo kolejne problemy się pojawia

[Nemezja]

Ja od siebie mogę dać Ci taką radę-mów wolno,nie trajkoczbo skoro się zacinasz,to będzie pogłębiało Twój stres,jak nie będziesz mogła wydusić słowa,wiem po sobie.
Stosuję taką zasadę,że wisi mi co sobie pomyślą-idę na środek,myślę sobie...a tego może nie będę pisać bo bez cenzury się nie obejdzie,odbębniam swoje i siadam na miejsce.Te 4 minuty to nie wieczność,zleci szybko,poza tym nie Ty jedna będziesz występować,więc od nadmiaru występujących ludziom pomiesza się w głowach i nie będą pamiętali Twojego występu,zresztą pewnie sami też będą mieli tremę przed tym jak wypadną.Można powiedziec,że w porównaniu z dawnymi czasami teraz przy publicznych wystąpieniach daję baaardzo na luz,olałam.Za to w podstawówce pamiętam kolejno chodziliśmy do tablicy na matematyce i zanim była moja kolej to tak się bałam,że kolana mi się trzęsły,a serce siedziało w gardle.Dobrze,że już nie mam matematyki.

[Wyrak]

Crazygirl, jeśli chodzi o prezentacje publiczne, to złą wiadomością jest to, że po części jest to wrodzone. Dobrą z kolei to, że po części dobrze prezentować można się nauczyć.

Jako że jesteś osobą która ma mocną tremę, podstawą jest dobre przygotowanie - mówisz być dobrze przygotowana do tej prezentacji, mieć jasny plan. Najlepiej przećwicz ją kilka razy przed lustrem.

Później poproś kilka osób znajomych, żeby byli Twoją widownią - po prostu stopniowo oswajaj proces wygłaszania tej prezentacji. Gdy już przyjdzie co do czego miej kartkę z planem/treścią prezentacji - nie nastawiaj się na czytanie z niej, ale powinno Ci to dodać poczucia bezpieczeństwa.

W czasie samej prezentacji wielu osobom pomaga skupienie wzroku na jednym martwym punkcie gdzieś na widowni. Ludzie są różni, więc musisz znaleźć to co Ci odpowiada - czy wolisz się poruszać, gestykulować itd. - spróbuj przerobić różne warianty w trakcie ćwiczeń przed lustrem/znajomymi.

Przed samą prezentacją spróbuj się odprężyć - zwykłe kilka głębokich oddechów powinno pomóc. Ważne jest nastawienie psychiczne - idź tam wiedząc, że jesteś świetnie przygotowana i że pójdzie Ci rewelacyjnie.

Wraz z wprawą przy dawaniu wystąpień/prezentacji trema jest coraz mniejsza - masz dopiero 16 lat i zapewne nie miałaś zbyt dużo okazji do prezentowania czegoś przed widownią, więc spokojnie.

Z powyższych rad, różne działają dla różnych ludzi - spróbuj znaleźć swój własny styl. Reasumując:
- przygotowanie
- ćwiczenie
- odprężenie przed prezentacją

... oraz przede wszystkim: pozytywne nastawienie!

Powodzenia.

[to ja magda]

Potwierdzam, solidne przygotowanie to podstawa sukcesu. Ćwicz prezentację (wystąpienie, referat, itp.) kilkakrotnie w domu. Mów głośno, wyraźnie, kontroluj czas wypowiedzi, możesz spróbować się nagrać - to pomaga wyłapywać ewentualne potknięcia. No i pamiętaj o spokojnym oddychaniu.
I wierz mi, nawet bardzo nieśmiała osoba jest w stanie "wytrenować" się w wystąpieniach publicznych (wiem z doświadczenia).

[architekt80]

Miałam kiedyś ten sam problem i powiem Ci na pocieszenie że to z wiekiem mija. Teraz przygotuj się solidnie, przećwicz przed kimś .Powodzenia.

[izia17]

Ja też jestem nieśmiała (tzn byłam strasznie nieśmiała i miałam z tym duży problem) i powiem Ci, że najlepszą na to radą jest zmierzyć się z tym mnie kosztowało to trochę płaczu i dużo panicznego strachu ale teraz jest dużo lepiej

[craaazygirl]

dzekuje za tyle odpowiedzi i rad jestescie na prawde kochane najgorsza jest ta niepewnosc ze nie wiem czy bedzie to w sorde czy pozniej( bo to bedzie po 1 -2 osoby na lekcje ) mysle ze lepiej jest miec to juz za soba... kartki raczej miec nie moge, poprostu sie tego naucze tak... ja wiem ze za bardzo przejmuje sie tym wszystkim ze powinnam miec to w nosie ale niestetty nie potrafie "tak odrazu" tego zmienic. pewnie bede pierwsza bo nazwisko mam na A nie wazne.. kazdego to czeka... pocieszam sie faktem ze faktycznie potem juz wszyscy o tym zapomna ( jak tu wspomiala jedna z Wizazystek ze niektorzy nie beda na mnie patrzec i uwazac ) ale chyba najbardziej ciesze sie z tego ze z wiekiem to przechodzi... po prezentacji jeszcze kilka (trudnych)pytan . nie moge sie zalamywac to sa 4 minuty nalezace do mnie a potem musze sie zmobilizowac i jakos odpowiedziec na te pytania! mysle ze keidys wyzbede sie tego wielkiego strachu i drzenia glosu przy mowieniu wiersza, odpowiedzi czy roznych takich wystepach....
dziekuje

[Aninek]

Craazygirl musisz po prostu być twarda i skupić się na wypowiedzi...bardzo nie lubie publicznych wystąpień,koszmarem dla mnie były lekcje na praktykach(zwłaszcza rozplanowanie mojej pogadanki i zajęć na 45min),a lekcja pokazowa to koszmar...a całkiem niedawno,kiedy chciałam popisać się przed młodym wykładowcą i wygłosić profesjonalnie referat,z wrażenia i nerwów dostałam plam na biuście(w sweterku z dużym dekoltem było wszystko widać)i usyszałam tekst:"Pani podeszła do tematu tak emocjonalnie"...po tym wiem,że skupić należy się na tym,CO mówię i JAK mówię,a nie na tym,jak wyglądam,jak mnie odbierają...pomocne są punkty,żeby mówić w jakiejś kolejnści i w miarę poprawnie...i dobrze jest tekst kilka razy przećwiczyć,pomaga.

[*Catherrine*]

Napisane przez Wyrak

Crazygirl, jeśli chodzi o prezentacje publiczne, to złą wiadomością jest to, że po części jest to wrodzone. Dobrą z kolei to, że po części dobrze prezentować można się nauczyć.

I nie tylko po części. Dziś osoba która ma o tych sprawach pojęcie (wykładowca psychologii i socjologii) na wykładzie z socjologii powiedziała że WYSTĄPIEŃ PUBLICZNYCH MOŻNA SIĘ NAUCZYC! Więc nie martw się, główka do góry! I powodzenia!

[craaazygirl]

hmm.. jutro ten "trudny dzien"... albo moze sie okazac ze pojdzie inna osoba, a ja bede w innym terminie. ale mowiac szczerze wolalabym juz miec to za soba niż stresować się po raz kolejny i zastanawiac sie czy teraz pojde cyz nie... czyli kilka głebokich wdechow, powiedzenie tego co pamietam ( bo w takich chwilach nawet najlepiej wyuczona regolka wylatuje mi z pamieci i mowie tylko polowe;/) i postarac sie mowic wolno .. moze wtedy nie bede przelykac tej sliny...;/ ah... jakie to trudne... ...dzeki;*

[Wyrak]

Crazygirl, pocwicz jeszcze dzis przed lustrem/bliskimi kilka razy jesli masz chwilke. Pamietaj: to nic wielkiego ani strasznego, naprawde. Przed mowieniem kilka glebokich oddechow, mow wolno wyraznie. Zobaczysz, bedzie na pewno w porzadku!

[*Catherrine*]

craaazygirl, trzymam kciuki za jutro!

[craaazygirl]

musze powiedziec ze narazie odetchnelam bo... nie pytala i mam czas do poniedzialu albo dluzej. wsumie szkoda bo mimo wszystko wolalabym juz miec to za soba a nie co kazda lekcje stresowac sie czy tym razem padnie na mnie czy nie ale macie racje : zwrocilam uwage (jak dzis odgrywali rozmowe kwalkifikacyjna) i niektorszy cos kreslili w zeszytach inni gadali.... bylo srednie zainteresowanie przez klase .... poki co do poniedzialku moge czuc sie bezpieczna (choc wolalabym jujz miec to za soba!)

[Kaname]

Jestem w stanie Cię Craaazygirl zrozumieć, bo sama do wygadanych osób nie należę i matura ustna z polskiego była dla mnie czymś od zawsze nie do pokonania. No bo jak to. Wszelkie publiczne wystąpienia, recytacje wierszy wolałam omijać siadając w ławce z jedynką. A jednak jak przyszło, co do czego, a musiałam ciągle mówić 20 minut, to nie wiem jakim cudem mi się udało, ale powiedziałam wszystko co się uczyłam. Przygotowanie to jedno, a postanowienie, że muszę, bo nie mogę chcieć czy nie chcieć to drugie. Mi pomógł występ przed rodzicielką, lustro, a także wyobrażenie sobie, że stoję przed przychylną mi publicznością. Jak sama piszesz, Twoja klasę nudzi to słuchanie, więc skup się na jednej osobie, która coś bazgrze w zeszycie będzie dobrze, zobaczysz powodzenia

[Wyrak]

Napisane przez craaazygirl

musze powiedziec ze narazie odetchnelam bo... nie pytala i mam czas do poniedzialu albo dluzej. wsumie szkoda bo mimo wszystko wolalabym juz miec to za soba a nie co kazda lekcje stresowac sie czy tym razem padnie na mnie czy nie ale macie racje : zwrocilam uwage (jak dzis odgrywali rozmowe kwalkifikacyjna) i niektorszy cos kreslili w zeszytach inni gadali.... bylo srednie zainteresowanie przez klase .... poki co do poniedzialku moge czuc sie bezpieczna (choc wolalabym jujz miec to za soba!)

Szczerze mowiac, to jakies 75% prezentacji jakie widzialem ludzi nie wzrusza, niezaleznie od tresci, wiec sprobuj sie widownia nie przejmowac, bo oni i tak pewnie nie beda zwracac uwagi

[craaazygirl]

no i dzis nadszedl dzien w ktorym musialam TO powiedziec.. mysle ze starch przed samym wystąpieniem byl gorszy od samego wystapienia. co prawda mowilam 3 minuty ( nikt jeszcze 4 min hcyba nie mowil;D) ale najwazniejsze ze mam to za soba. wsumie wogole nie myslalam o ludziach... jakos po prostu "poszlo" teraz tylko czekam za ocena ale to tylko "formalnosc" ciesze sie ze juz nie musze sie wiecej stresowac
dzieki za wszystkie rady i opinie (nei wiem jak to sie stalo ze serce nie walilo mi jak mlot, drzal mi glos przyznam, ale nawet sie nie zacielam )
dziekuje jeszcze raz

[Divay]

ja rowniez mam ten problem
panicznie boje sie wystepow publicznych
ale co ciekawsze... moim marzeniem jest poprowadzenie jakiejs imprezy przed ogromna publicznoscia

u mnie objawia sie to mnw tak ze robi mi sie ciemno przed oczami, mam nogi jak z waty, wogole przestaje kontaktowac i glos mi sie lamie


kiedy zaczynam cos mowic to jakby niezrosumialy belkot i wszystkie mysli gdzies nagle znikaja ;]


doskonale wiem co czujesz
ale nie mam pojecia jak sobie z tym radzic...

[Alexandra00715]

ja również strasznie przejmuje się opinią innych
zbyt bardzo
gdy mam coś powiedzieć, to mój głos jest tak cichutki, że wręcz niesłyszalny

mimo tego teraz zmieniłam trochę nastawienie
zawsze się bałam, że ludzię będą się ze mnie śmiać
teraz naumyślnie sprawiam by śmiali się ze mnie (np. demonstracyjnie przeżucam oczami, robię przerwę by zrobić głupią minę lub rzucę coś rozluźniającego) dzięki temu jak robię z siebie kretynkę, to uważają, że po prostu jestem zabawna i mam taką specyfike humoru

za każdym razem nadal się denerwuje, ale ton mojego głosu upozorowany na spokojny i luzacki sprawia, że nikt o tym nie wie

[craaazygirl]

Napisane przez Alexandra00715

ja również strasznie przejmuje się opinią innych
zbyt bardzo
gdy mam coś powiedzieć, to mój głos jest tak cichutki, że wręcz niesłyszalny

mimo tego teraz zmieniłam trochę nastawienie
zawsze się bałam, że ludzię będą się ze mnie śmiać
teraz naumyślnie sprawiam by śmiali się ze mnie (np. demonstracyjnie przeżucam oczami, robię przerwę by zrobić głupią minę lub rzucę coś rozluźniającego) dzięki temu jak robię z siebie kretynkę, to uważają, że po prostu jestem zabawna i mam taką specyfike humoru

za każdym razem nadal się denerwuje, ale ton mojego głosu upozorowany na spokojny i luzacki sprawia, że nikt o tym nie wie

to troche ci zazdroszcze ze potrafisz sie tak wyglupiac przed innymi i oznacza to ze wcale tak mocno sie nimi nie przejmujesz bo gdyby tak bylo to balabys sie ze ktos pomysli ze te miny nie sa smieszne tylko żałosny czy "suche". a jezeli potrfisz przyjac postawe loozaka to tez jest co pogratulowac na prawde. mnie drzy glos i wszyscy widza ze sie denerwuje...;/ a na parwde chcialabym to ukryc. jedno jest pewne to ze przybieramy albo postawe luzaka albo boimy sie wystepu i nawet nie potrafimy udawac to i tak w nas siedzi ten paniczny lek....
a gdy mowilam to przypomnialy mi sie slowa wizazystek ktore radzily i pocieszaly mnie ze wystepy da sie wytrenowac ( i tak sobie myslalam ze jest duzo lepiej niz sobie to wyobrazalam)

[Alexandra00715]

masz racje
boi się mimo wszystko każdy
w końcu mało kto chce być jakimś odludkiem i dlatego zależy mu na opini

ja chodzę teraz do nowej szkoły więc mi łatwiej udawać przed wszystkimi, że się nie denerwuje
nikt mnie wcześniej nie znał więc skąd miałby wiedzieć, że normalnie przeżywam zwykłe wypowiedzenie się na forum jak żaba łupież
ale pomyśl sobie czasem, że np. nieżyczliwa osoba, od której jakby najbardzij się obawiasz tego śmiechu wcale taka fajna i idealna nie jest
przypomnij sobie jej wpadki
wtedy też łatwiej

pozdrawiam

[craaazygirl]

i tak masz ten plus ze potrafisz udawac luzaka. ja nie moge oszukac samej siebie i nie potrafie zapanowac nad drżocym glosem, polykaniem sliny wiec widac ze sie stresuje...
TAK BARDZO SIE CIESZE ZE MAM JUZ TO ZA SOBA I NIE MUSZE ZNOW CO KAZDA LEKCJE ZASTANAWAIC SIE CZY MNIE WEZMIE....
powodzenia ludziska

[Cone]

.